16/11/15

Ο Χατζάρας που ξέραμε από την τηλεόραση δεν υπάρχει πια.

Μου γράφουν: «Να μας πει ο Σπύρος την άποψή του συγκεκριμένα και ολοκληρωμένα» , «Ο Χατζάρας που ξέραμε από την τηλεόραση δεν υπάρχει πια».

Ο Χατζάρας είναι εδώ με μνήμη και κρίση. Ο Τζούλιο Αντρεότι στις 24 Οκτωβρίου 1990, μίλησε ενώπιον του Ιταλικού Κοινοβουλίου για την ύπαρξη της μυστικής αντικομμουνιστικής ΝΑΤΟικής «επιχείρησης» , «Operazione Gladio», που στηρίχτηκε αρχικά στο δίκτυο της SOE και η οποία πραγματοποίησε «false flag» τρομοκρατικές επιθέσεις.
Η «Gladio», έβαλε τη βόμβα στην Μπολώνια. Στην Ελλάδα η επιχείρηση λεγόταν, «Κόκκινη Προβειά» και έβαλε την αμερικανική Νάρκη στον Γοργοπόταμο το 1964.

«False Flag», ήταν και το … «εδώ Πολυτεχνείο». Δια της τεθλασμένης φθάσαμε στην απόβαση στο Πεντεμίλι.
«False Flag», αλλά το "διαβατήριο" ήταν το σωστό.

YΓ. Ο Χατζάρας και στην τηλεόραση και τώρα σκεπτόταν και σκέπτεται με ορθολογικό τρόπο. Και ο Ορθολογισμός λέει ότι υπάρχουν και «False Flag», υπομνηματογράφοι.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μήπως διαβάζουμε την ίδια σελίδα;

SUNDAY WIRE: ***** GLADIO **** GOES GLOBAL: A Pretext For World War?’ with guests Mike Whitney, Vanessa Beeley, Gearóid Ó Colmáin

http://21stcenturywire.com/2015/11/15/episode-109-sunday-wire-gladio-goes-global-a-pretext-for-world-war-with-guests-mike-whitney-vanessa-beeley/

Ακούστε τί λέει η κοπελιά για την κατάσταση της "ρεπούμπλικας" στην Γαλλία.
πχ : Όποιος αντιδρά στις "αξίες" της republique θα στερείται της γαλλικής υπηκοότητας!!!
Αντίστοιχα υπάρχουν φυσικά σε αμέρικα, αλβιώνα.

Ανώνυμος είπε...

1)δεν σου είπα ότι αποκλείεται να είναι false flag αλλά δεν προκύπτει αυτό απλά από ένα διαβατήριο που βρέθηκε στο σημείο όταν μιλάμε κιόλας για μια επίθεση που θέλει να αφήσει την ταυτότητά της, δεν το "ξέχασε" εκεί κανένας, απλά δεν υπήρχε λόγος να καταστραφεί.

2)επαναλαμβάνω ότι το "τις οφελείται" είναι σχετικό, ακούς δεκάδες σενάρια, αλλά και πάλι το "τις οφελείται" δεν είναι το απόλυτο εργαλείο. οι ισλαμιστές υπάρχουν και είναι έτοιμοι, άμα ήτανε θα βάζανε ανθοπώληδες να κάνουν τις επιθέσεις, το αν τους χρησιμοποιούν οι μυστικές υπηρεσίες ή αν εκμεταλλέυονται τις συνέπειες τών χτυπημάτων είναι ένα άλλο ζήτημα.

αυτό που κάνεις είναι όταν βρεις να οφελούνται αυτοί που θέλεις με κάποιο σκεπτικό, αμέσως αρχίζεις να λες "αυτοί το κάνανε και είναι false flag". δεν είναι τόσο απλό και μπορεί να εκτρέψει τελείως συλλογιστικά αυτό.

Ανώνυμος είπε...

Πρέπει όλοι να γίνουμε ΠΟΛΥ καλύτεροι. ΙΔΟΎ ΤΑ ΣΤΕΝΑ ΤΗΣ ΣΚΥΛΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΑΡΥΒΔΗΣ.
Από την σελίδα του Κοντογιώργη:
http://contogeorgis.blogspot.gr/2014/07/blog-post_22.html
""Ο γνώστης της έννοιας το ξεχωρίζει από την έννοια εθνικισμός.

Ο εθνικισμός χρεώνει στην κοινωνία τις πολιτικές του κράτους, ενώ αυτές υπαγορεύονται από τα συμφέροντα των αρχουσών ομάδων.

Κατά τούτο, εκείνοι που ισχυρίζονται ότι το έθνος είναι επινόηση του κράτους κάνουν ιδεολογία, επιχειρούν να το οικειοποιηθούν, αποσπώντας το από τον φυσικό του φορέα, την κοινωνία, προκειμένου να νομιμοποιήσουν την μονοσήμαντη νομή τους επί του κράτους. Υπό το πρίσμα επομένως αυτό είναι απολύτως αντιδραστικοί.

Εγώ λέω ότι το έθνος είναι η συνείδηση της κοινωνίας.. ..προσμετρά ελευθερία υπέρ της κοινωνίας, την οποία ελευθερία αντιτείνει προς στους νομείς του κράτους που επιμένουν να μονοπωλούν το πολιτικό σύστημα.

Με πρόσχημα τη διάκριση έθνους και κοινωνίας η πολιτική τάξη επιτυγχάνει να εμφανίζεται ως εντολέας και εντολοδόχος -αφού είναι αυτή που καθορίζει τι είναι εθνικό και τι όχι- και να εξοβελίζει την κοινωνία εκτός πολιτείας στον ιδιωτικό χώρο. Το έθνος για τη νεοτερική ολιγαρχία ιστορείται δια των πεπραγμένων του κράτους και όχι της κοινωνίας.

Από την άλλη, το έθνος ως συνείδηση κοινωνίας είναι φορέας ελευθερίας, δηλαδή συλλογικότητας.

Ώστε, το έθνος του κράτους, το έθνος της νεοτερικής ολιγαρχίας, υπηρετεί τους πάσης φύσεως ολιγάρχες, ενώ το έθνος της κοινωνίας την κοινωνική συλλογικότητα.

Το έθνος του κράτους χρεώνει στην κοινωνία τις πολιτικές των νομέων του κράτους. Το έθνος της κοινωνίας την ελευθερία/τα συμφέροντά της.

η επίκληση του έθνους από την κοινωνία ενοχοποιείται ως εθνικισμός, ενώ τα "δικαιώματα" αντιτείνονται ως υπέρτερα της ελευθερίας. Προσποιούνται οι ολιγάρχες ότι δεν αντιλαμβάνονται πως η ελευθερία κάνει άνευ αντικειμένου τα δικαιώματα.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Ανώνυμος είπε...

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΚΥΛΛΑΣ Κ ΧΑΡΥΒΔΗΣ

από σελίδα Κοντογιώργη

....Στον αντίποδα, υπέρ του παλαιού τύπου εθνικισμού, που είναι εξίσου ολιγαρχικός, τάσσεται η ακροδεξιά. Ο οποίος επειδή έληξε ο χρόνος του, οι φορείς του έχουν υιοθετήσει σε μια συνήθη λαϊκιστική ρητορική.
Η ακροδεξιά δεν είναι προφανώς αντισυστημική, είναι απλώς αντισυμβατική, σε σύγκριση με την τυπική κοινοβουλευτική κομματοκρατία.
Συναντώνται όμως και οι δύο, στην απέχθεια τους προς την κοινωνία. Δεν θέλουν τη δημοκρατία, ουδέ καν την αντιπροσώπευση.

Αποκαλούν δημοκρατία το ολιγαρχικό έκτρωμα του Διαφωτισμού. (!!!!!!!!!!)
Εντούτοις, ο πιο αντιδραστικός, δηλαδή εχθρικός προς την κοινωνία εθνικισμός, στο μέτρο που δεν αποκλείει απλώς την κοινωνία από την ελευθερία αλλά και την οδηγεί στην περιθωριοποίηση/εξαθλίωση, είναι ο "αναθεωρητικός" εθνικισμός και κυριολεκτικά ολιγαρχικός εθνικισμός.
Ο ένας, επιχειρεί την οικειοποίηση του έθνους της κοινωνίας, ο άλλος εχθρεύεται την ταυτοτική/κοινωνική συλλογικότητα, υιοθετώντας πολλές φορές, τον εθνικισμό του "άλλου": είτε των γειτόνων είτε των αγορών ή και των δύο μαζί.

Ποιοί άραγε στήριξαν την λεηλασία της χώρας, από την Επανάσταση και εντεύθεν, χρεώνοντας την ελληνική κακοδαιμονία στην κοινωνία και στις κληρονομιές της, αντί να την χρεώσουν στο δεσποτικό κράτος και στο ακραιφνές δημιούργημά του την κομματοκρατία;

Οι αντιδραστικοί της Δεξιάς και της Αριστεράς που, ως ολιγάρχες απεχθάνονται κάθε τι, που θα σφυρηλατούσε το πρόταγμα για την θεσμισμένη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, στο πολιτικό σύστημα.

Αρνούνται να αποδεχθούν, ως μηρυκαστικοί πρακτορίσκοι των ηγεμόνων της νεοτερικότητας την ύπαρξη ελληνικού έθνους πριν από το νεοελληνικό κράτος, επειδή, οι πιο συνειδητοί, γνωρίζουν ότι το έθνος ως συνείδηση κοινωνίας είναι η συνεκτική πρώτη ύλη, που θα παράξει την εξωτερική αλλά και εσωτερική ελευθερία της κοινωνίας, κατά των δυναστών της. Εξού και κάθε αναφορά στο παρελθόν, κάθε επίκληση του εθνικού συμφέροντος, κάθε επιχείρημα για την ευθύνη του κράτους για τα δεινά της χώρας, εγγράφεται ως υπόλογο εθνικισμού. Αισθάνονται ότι είναι επιτρεπτή η καπηλεία του έθνους μόνο για να χειραγωγήσουν την κοινωνία, όχι όμως και η αναφορά στην πατρίδα, ως εθνική εστία, διότι αντιστρατεύεται την εθελοδουλεία, την ιδέα της ξένης προστασίας και το δικό τους μονοπώλιο στην εξουσία. Αρκεί να δούμε πως διαχειρίζονται οι πνευματικοί ολιγάρχες τον φυλετισμό. κλπ