Ω ∞ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Φώς Ελληνικόν εις όλους τους Έλληνας καί όλας τας Ελληνίδας. 

Νεφελώδης και βροχερός εις τούς 12°C παρά τάς Ουψάλας. 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ 

Κεφ. ιβ΄. O Στρατηγός της Επαγωγής: Υπάρχει ότι υπήρχεν καί πρίν τήν 15ην Ιανουαρίου 2020. Ουδείς Covid-19 υπήρχεν τόσον πρίν, όσον καί μετά. Τι υπάρχει λοιπόν; ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΙΣ, Είπεν ο Ναύαρχος Σαλαμίνος καί συνέχισεν: Η Κυριαρχία τών Ελλήνων, η Λαμπρή Πολιτεία τών Ανθρώπων αναδύεται εκ τής Αλός. Τι υπάρχει λοιπόν; Υπάρχει η Αιώνια Σαλαμίς. 

ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 

Σύσκεψις δώδεκα στρατηγών, ναυάρχων και πτεράρχων. 

Τότε ανέλαβεν ο Βασιλεύς Μακεδόνων Αλέξανδρος. Με παιδεία εκ της Αιωνίου Ελληνικής Πολιτείας. Ανέλαβεν Αρχιστράτηγος των Ελληνικών Πολιτειών. 

Ω, το σύμβολον της αιωνιότητος ή του Απείρου, ∞. Αιώνιος ο Αρχιστράτηγος καί Υπερβασιλεύς τών Ελλήνων Αλέξανδρος. Με τούς Σωματοφύλακας τής Πανελληνίου Στρατιάς. Τούς συνοδοιπόρους, συμφοιτητάς, (συμφώνως μέ τήν επίκλησιν τού Μαρσύα). 

Εγώ ο Μαρσύας, ο Μακεδών ο Πελλαίος, συνομήλικος, ακόλουθος καί σύντροφος του Αλεξάνδρου, του Ηφαιστίωνα, του Πτολεμαίου, του Λεοννάτου, του Λυσιμάχου, του Αριστόνους, του Περδίκκα, του Πευκέστα καί Πείθωνα (και του Νεάρχου), των μεγίστων ανδρών που εγέννησε ο κόσμος, σε προσκαλώ Μνημοσύνη, κόρη του Ουρανού καί της Γαίας, να αποδιώξης την λησμονιά και να ξεσηκώσης τις θύμησες στο νου μου, για να αφηγηθώ τά δρώμενα του ηρωϊκού έπους, που υπήρξα αυτόπτης μάρτυς. Κι εσένα προσκαλώ ρωμαλέε Άρη, προστάτη των ανδρειωμένων. Βοήθα με να αναπαραστήσω τα πεδία των ηρωϊκων μαχών για ν μείνουν παρακαταθήκη στις επερχόμενες γενιές των Ελλήνων.  Κι εσύ πολυπράγμονα Ερμή, προστάτη τών γραμμάτων που κατέχεις πολύ καλά την γλώσσα, βοήθα εμένα, τόν δραματογράφο, να μεταφέρω τα γεγονότα στην ομόγλωσση των περισσοτέρων Ελλήνων, αττική διάλεκτο, της οποίας δέν υπήρξα άριστος μαθητής. 

(Υπεύθυνοι Διδασκαλίας, Παιδεύσεως, Λεωνίδας και Αριστοτέλης. Από τό βιβλίον του Δρ. Λεωνίδα Μπίλλη, ΟΙ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ Σύμβουλοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, εκδόσεις ΑΡΧΥΤΑΣ, 2019). 

Οι αγράμματοι όμως και κουφοί διανοούμενοι «αριστεροφιλελέ» και όπως άλλως επιθυμούν να αποκαλούνται εκθρέφουν τήν Μιζέρια της Αγνωσίας. Ανέδειξαν λόγου χάριν τόν δεκανέα πυροβολικού Αθανάσιον Κλάρα-Μιζέρια είς αρχιστάτηγον! 

Εν τω μεταξύ εδιδάχθημεν τό προηγούμενον αιώνα ότι «βασιλεύς» σημαίνει κακός. Καί όχι η βάσις του λαού, (βάσις + λαός, Πα-σι-ρε-υ > Πα-ρε-υ καί Φα-ρα-ω. Ίδε ΙΕΡΑ ΕΛΕΥΣΙΣ, Αν. Στάμου) άρα βασιλεύς ήτο ο αρχηγός ενός λαού. Η Ελλάς ανέκαθεν  εδιοικείτο υπό Βασιλέων. Καί υπήρξαν πολλά τα Ελληνικά βασίλεια. Όχι βεβαίως τής μορφής των εξ Ανατολών, υπό ενός βαβυλωνίου Ναβουχοδονόσωρος, Ξέρξου Τυράννου, μονόφθαλμου Κυρίου, αλλά υπό Ικανών και ως εκ τούτου αξίων στρατηγών της φυλής καί τού Ελληνικού Έθνους. Αρχιστράτηγοι εν καιρώ πολέμου Θεμιστοκλής, Κίμων καί μετέπειτα ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος. Πρός τούτο η Ναυμαχία τής Σαλαμίνος υπέχει Ιστορικήν Σημασίαν. Άλλως τί νόημα θα είχεν η πολεμική επιχείρησις εναντίον τού Κύκλωπος Κυρίου; 

Η ύπαρξις Κράτους, Στρατού και Ηγέτου προσδιορίζουν τά τελευταία πενήντα χιλιάδες έτη της ζωής εις τόν πλανήτη Γαία. Έννοιαι Κράτος, Στρατός καί Βασιλεύς θεωρούνται θεμελειώδεις εις τό σημερινόν ιστορικόν Γίγνεσθαι. Αλοίμονον δε εις όσους αρνήθηκαν να υπηρετήσουν εις τον Στρατόν, τόν σύνδεσμον Κράτους καί Ηγέτου. Συνέπεια τούτου είναι τό παράλογον τής «ειρήνης». Όλοι αυτοί όταν γίνεται πόλεμος φωνάζουν «ειρήνη». Αλλά η Ειρήνη είναι εις την πραγματικότητα μία οπτασία. Όπως η Οφέλια τού Χάμλετ:  

To be, or not to be, that is the question: 

...With this regard their Currents turn awry, 

And lose the name of Action. Soft you now,
The faire Ophelia? Nymph, in thy Orisons
Be all my sins remembered.  

Να ζη τις ή να μην ζη, ιδού η Απορία· (1) 

… Από αυτήν την άποψιν τα ρεύματά τους στρέφονται λοξά, 

Και χάνουν το όνομα της Δράσεως. Ήρεμα τώρα, 

Η οπτασία Ωφέλεια (Οφελία); Νύμφη, εις τους ορίζοντας 

Ας θυμάσαι όλας μου τας αμαρτίας. 

Ουίλιαμ Σαίξπηρ εν μέσω πολέμων, καταστροφών καί επιδημιών. 

(1)Η ρύσις δέ, «Να ζει κανείς ή να μη ζει, ιδού η απορία», έγινε τόσο δημοφιλής, που ανεξαρτητοποιήθηκε από το έργο και καθιερώθηκε ως λαϊκή ρήσις.  

Εξ άλλου εις τό αποσπασματικόν έργον τού Εφεσίου βασιλέως Ηρακλείου (φιλοσόφου, 544-484 πεχ) προσδιορίζεται η έννοια του Πολέμου: 

Πόλεμος πάντων μέν πατήρ εστί, πάντων δέ βασιλεύς, καί τούς μέν θεούς έδειξεν τούς δέ ανθρώπους, τούς μέν δούλους εποίησεν τούς δέ ελευθέρους. 

[Ο Πόλεμος πάντων μεν πατήρ είναι, πάντων βασιλεύς, καί θεούς μέν ανέδειξεν όσον δέ καί ανθρώπους, άλλους μέν έκανε δούλους, άλλους δέ ελεύθερους] . 

Ειρήνη; Μά η «ειρήνη» αποκτά νόημα εφ΄ όσον διενεργείται πόλεμος. Και έχομεν ΑΝΙΕΡΟΝ ΠΟΛΕΜΟΝ. 

Όπως έχομεν και υπευθύνους. Ποίος θα τους δικάση; 

Η Φωνή από τό ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΡΟΜΟΥ ΑΠΉΝΤΗΣΕΝ: 

Όπως εδικάσθηκαν «οι χιπαντζήδες», (HIV) «τά πτηνά»,(νόσος πτηνών) «οι χοίροι», (νόσος χοίρων) , έτσι θα δικαστούν και «οι νυκτερίδες!» (κοροϊδοιός)! 

Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος 

Ουψάλα