11 Δεκεμβρίου 1944. Η τελευταία μεγάλη εφοδος των κομμουνιστών για την κατάληψη του Συντάγματος Χωροφυλακής στου Μακρυγιάννη. Οι ΕΛΑΣίτες στο Χασάνι, συγκρότησαν τιμητικό απόσπασμα και παρουσίασαν όπλα χτυπώντας προσοχή στον Άγγλο στρατηγό Αλεξάντερ

 

 Στις 11 Δεκεμβρίου, ήταν η 7η ημέρα της μάχης του Μακρυγιάννη, και η 9η των "Δεκεμβριανών".

Τότε  εκδηλώθηκε η τελευταία προσπάθεια των Κομμουνιστών να καταλάβουν εξ εφόδου το Σύνταγμα χωροφυλακής στου Μακρυγιάννη. 

 Περίπου στις 15.30', ομάδες κομμουνιστών κατόρθωσαν να προσεγγίσουν τη νότια πλευρά του περιβόλου, και ανατίναξαν τμήματα του και δημιούργησαν ρήγματα για τη νυκτερινή επίθεση. 

Τα ρήγματα παγιδεύθηκαν με νάρκες από Άγγλους Αλεξιπτωτιστές, που ηρθαν με τεθωρακισμένα και αναχώρησαν. 

 Οι Ταξιαρχία Ρίμινι εκκαθάρισε το Νοσοκομείο Συγγρού που το κατείχε ο ΕΛΑΣ αλλά η έπίθεση για την εκδίωξη τους από την «Σωτηρία» αποκρούστηκε. 

 Τις απογευματινές ώρες της 11 Δεκεμβρίου μετά από εντολή του Σκόμπι έγινε η εκκένωση της Σχολής Ευελπίδων, με την υποστήριξη Αγγλικών αρμάτων και υπό την κάλυψη της Αγγλικής αεροπορίας. Απώλειες Αξιωματικών και Ευελπίδων, κατά την τριήμερη ολομέτωπη επίθεση των ΕΛΑΣιτών και τον συνεχή βομβαρδισμό με όλμους , 2 νεκροί και 18 τραυματίες. 

 Οι ΕΛΑΣίτες καταλαμβάνοντας στη συνέχεια τις κενές εγκαταστάσεις της Σχολής, κατέστρεψαν πολύτιμα ιστορικά κειμήλια του Μουσείου της Σχολής και λεηλάτησαν τη βιβλιοθήκη και τα αρχεία της, ενώ οι κατακτητές τα είχαν σεβασθεί. 

 Δεν δίστασαν να φορέσουν τις στολές Ευελπίδων, που βρήκαν στο Μουσείο και να παρελάσουν για να γιορτάσουν τη «νίκη» τους.

 Οι Κόκκινοι πλαστογράφοι όμως μιλάνε ψευδώς για «Άλωση της Σχολής Ευελπίδων και για σφοδρότατες μάχες σώμα με σώμα, όροφο τον όροφο, που διήρκεσαν πολύ ώρα. 

Οι ΕΛΑΣίτες εμάχοντο σώμα με σώμα, όροφο τον όροφο με τους Ευέλπιδες που δεν ήσαν εκεί. 

 Στον Πειραιά συνεχίστηκε ο κανονιοβολισμός από τον βρετανικό στόλο συγκεντρώσεων των Κομμουνσιτών. 

 Περί τις 20.00 το βράδυ, υπό την κάλυψη του σκότους, εκατό «επίλεκτοι» «μαυροσκούφηδες» πλησίασαν με κάθε προφύλαξη το μεγάλο ρήγμα του νότιου μαντρότοιχου, του Συντάγματος Χωροφυλακής στου Μακρυγιάννη. 

Ο επικεφαλής τους, όρμησε πρώτος με αποτέλεσμα να πατήσει μια από τις νάρκες και να διαμελιστεί. 

Στη συνέχεια τα πολυβόλα έπληξαν τους αντάρτες που υποχώρησαν ατάκτως αφήνοντας πάνω από 50 νεκρούς στο ρήγμα. 

 Παράλληλα, με νυχτερινή «επίθεση» στους έρημους δρόμους, τμήματα του 4ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ προωθήθηκαν μέχρι την Ομόνοια. 

 Στις 22.00 εξαπολύθηκε νέα γενική επίθεση κατά του Μακρυγιάννη που αποκρούστηκε. Νέα επίθεση έγινε τα μεσάνυχτα.

Λίγο πριν τα μεσάνυχτα προσγειώθηκε στο Χασάνι, (Έλληνικό), προερχόμενος έξ Ιταλίας, ο νέος ανώτατος διοικητής του θεάτρου επιχειρήσεων Μεσογείου, Στρατάρχης Αλεξάντερ, μετά του υπουργού Χάρολντ Μάκ Μίλλαν και του Στρατηγού Άϊρευ, αρχηγού της υπηρεσίας πληροφοριών. 

 Ο Στρατάρχης Αλεξάντερ όταν προσγειώθηκε , απευθύνθηκε στον ΕΛΑΣ που κατείχε το αεροδρόμιο και επικοινώνησε μέσω τους ΕΛΑΣ με το στρατηγείο του Σκόμπυ, ο οποίος έστειλε τεθωρακισμένα για να μεταφέρουν τον στρατηγό και τον υπουργό στην αγγλική πρεσβεία. 

 Ο ίδιος ο Αλεξάντερ έγραψε: «….η μόνη τηλεφωνική επικοινωνία ήτο δυνατή μέσω ενός σταθμού υπό το έλεγχο του ΕΛΑΣ. Είχαν ωστόσο την ευγένεια να με συνδέσουν με το Στρατηγείο του 3ου Σώματος και έπειτα από κάποιαν καθυστέρηση έφθασε ένα τεθωρακισμένο αυτοκίνητο δια να με παραλάβη. Μετέβην με αυτό εις την Αγγλική Πρεσβείαν βαλλόμενος κατά την διαδρομή». 

 Ενώ ο Αλεξάντερ μιλούσε με τον Σκόμπι εκδηλώθηκε η τελευταία Γενική Επίθεση των Ελασιτών στου Μακρυγιάννη. Ό αγώνας ήταν σκληρότατος και με εναλλασσόμενες δραματικές φάσεις, και συνεχίσθηκε μέχρι της 2ας πρωινής.

 Οι απώλειες του Συντάγματος ήταν ένας νεκρός οπλίτης και 13 τραυματίες. 7 Αξιωματικοί και 6 Οπλίτες. 

 Οι νυκτερινές αυτές επιθέσεις ήταν και οι τελευταίες σοβαρές προσπάθειες των κομμουνιστών να καταλάβουν το συγκρότημα Μακρυγιάννη. 

Στις 02.00, επειδή θα πέρναγε ο Στρατάρχης Αλεξάντερ τα πυρά διακόπηκαν τελείως και απότομα. Ο Αλεξάντερ πέρασε κατά τις 02.00 π.μ , τους στύλους του Ολυμπίου Διός, καθήμενος στην θέση του γεμιστή πολυβολητή ενός τεθωρακισμένο «Staghound». 

Ο Χάρολντ Μακμίλλαν ακολουθούσε σε ένα δεύτερο «Staghound». 

Οι κομμουνιστές, δεν παρουσίασαν όπλα στον Στρατάρχη Αλεξάντερ, αλλά διέταξαν να διακοπούν τελείως τα πυρά . 

 Στου Μακρυγιάννη τις επόμενες ημέρες 12, 13 και 14 Δεκεμβρίου, οι κομμουνιστές συνέχισαν τον βομβαρδισμό, διέκοψαν την παροχή νερού και έκαψαν ορισμένα σπίτια πέριξ του Συντάγματος, αλλά δεν έκαναν άλλη επίθεση.