Δεκεμβριανά. 12 Σεπτεμβρίου 1944. Το «ΟΧΙ» του Τσακαλώτου στην απόσυρση της 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας στο Φάληρο. Συνάντηση Σκόμπυ-Πορφυρογένη. Το ΚΚΕ άρχισε επιθέσεις κατά των Βρετανών.

 Στις 20.30 της 11ης Δεκεμβρίου 1944 στο διοικητήριο της 23ης Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας στα Παραπήγματα, ξεκίνησε σύσκεψη των διοικητών όλων των ευρισκομένων στην Αττική αγγλικών μονάδων, στην οποία κλήθηκε και ο διοικητής της Ορεινής Ταξιαρχίας, Θρασύβουλος Τσακαλώτος. 

 Στη σύσκεψη ανακοινώθηκε από τον Σκόμπυ η πρόθεση του Βρετανικού Στρατηγείου να αποσύρει τις δυνάμεις από το Κέντρο των Αθηνών και να συγκεντρώσει τις Βρετανικές και ελληνικές δυνάμεις στο Φάληρο, όπου θα είχαν την υποστήριξη του στόλου. 

 Η σύσκεψη διακόπηκε λόγω της 'αφιξης του Αλεξάντερ, και επανελήφθη στις 02.00 τα ξημερώματα της 12ης Δεκεμβρίου. 

 Τότε, ο Τσακαλώτος , ανακοίνωσε στους Άγγλους ότι η Τρίτη Ορεινή Ταξιαρχία θα παραμείνει στις θέσεις της έστω και μόνη διότι δεν μπορούσε να παραδώσει τους Έλληνες στα μαχαίρια των σφαγέων Κομμουνιστών. 

 Μετά το ΟΧΙ του Θρασύβουλου Τσακαλώτου, και το ζήτημα της αντιμετώπισης του ΚΚΕ, εξετάστηκε στη σύσκεψη που έγινε το πρωί της 12ης Δεκεμβρίου στην Αγγλική Πρεσβεία, και στην οποία μετείχαν ο Στρατάρχης Αλεξάντερ, ο Χάρολντ Μάκ Μίλλαν , ο πρέσβης Λίπερ, ο αρχηγός της υπηρεσίας πληροφοριών Στρατηγός Αϊρευ,. ο υποστράτηγος Τζων Χωκσγουερθ , ο ταξιάρχος Χιου Μάνεριγκ , και ο Σκόμπυ. 

 Τότε , αποφασίστηκε να διερευνηθεί η δυνατότατα ειρηνικής λύσης της κρίσης και δόθηκε εντολή στον Σκόμπυ να συναντηθεί με το ΚΚΕ και να ζητήσει την εκκένωση της Αττικής από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ και τον αφοπλισμό «των οπαδών του ΚΚΕ» στην Αθήνα.

 Προτάθηκε δηλαδή η λύση που συμφωνήθηκε στην Βάρκιζα. 

 Στη σύσκεψη στην Αγγλική πρεσβεία αποφασίστηκε επίσης ο εξοπλισμός των κρατούμενων στους στρατώνες στο Γουδί ανδρών των Ταγμάτων Ασφαλείας ,και η επίθεση κατά των δυνάμεων του ΚΚΕ εάν δεν γινόταν δεκτό το «τελεσίγραφο Σκόμπυ». 

 Πράγματι, εντός της ημέρας έγινε η συνάντηση του Σκόμπυ, με τον «υπουργό εξωτερικών» του ΚΚΕ Μιλτιάδη Πορφυρογένη. 

 Το ΚΚΕ, μόλις πληροφορήθηκε την πρόταση των Άγγλων, διέταξε επίθεση κατά των «Συμμάχων» και εκδηλώθηκαν λίγες ώρες μετά , επιθέσεις στα Παραπήγματα, στον Πειραιά και την Ελευσίνα. 

 Η επίσημη απάντηση του ΚΚΕ δόθηκε στις 14 Δεκεμβρίου με επιστολή της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΛΑΣ, που δεχόταν τις προτάσεις των Άγγλων υπό τους εξής όρους: 

 Ταυτόχρονη απόσυρση της Ορεινής Ταξιαρχίας και του Ιερού Λόχου, αφοπλισμός της Χωροφυλακής, αφοπλισμός και παράδοση στη δικαιοσύνη των ταγματασφαλιτών.  

Το ΚΚΕ απαιτούσε ακόμα «να πάψει η βρετανική ανάμειξη στα εσωτερικά της Ελλάδας» και «να σχηματιστεί κυβέρνηση πραγματικής Εθνικής Ενώσεως, η οποία θα ρυθμίσει Δημοκρατικώς το όλον Πολιτικόν και στρατιωτικόν πρόβλημα της Χώρας».

 Παράλληλα , στις 12 Δεκεμβρίου, αποφασίσθηκε από την αγγλική ηγεσία, η σύμπτυξη όλων των ενόπλων τμημάτων και των μέσων υποστήριξης προς το κέντρο της πρωτεύουσας.

 Μετά την απόσυρση από τη Σχολή Ευελπίδων, των 3 Βρετανικών αρμάτων και σε συνδυασμό και με τα προβλήματα ανεφοδιασμού των πολιορκουμένων, αποφασίσθηκε η εκκένωση των εγκαταστάσεων της Σχολής Ευελπίδων. 

 Για την αποχώρηση των Αξιωματικών, των Ευελπίδων και των Μονίμων Υπαξιωματικών από τις εγκαταστάσεις της Σχολής διατέθηκαν Βρετανικά οχήματα και άρματα. Η εκκένωση πραγματοποιήθηκε τις απογευματινές ώρες της 11ης Δεκεμβρίου. Κατά τη διάρκεια της επιβίβασης βλήθηκε από αδέσποτη σφαίρα ο Εύελπις Δημήτριος Πούλος, ο οποίος αργότερα υπέκυψε στα τραύματά του.

 Οι Αξιωματικοί, οι Ευέλπιδες και οι Μόνιμοι Υπαξιωματικοί μεταφέρθηκαν στα Παλαιά Ανάκτορα και ακολούθως τοποθετήθηκαν στα συγκροτούμενα Τάγματα Εθνοφυλακής. 

 Στις 12 Δεκεμβρίου 1944 άρχισε στον Πειραιά η αποβίβαση της 4ης Ινδικής και της 46ης Βρετανικής Μεραρχίας που είχαν μεταφερθεί από την Ιταλία. Το ΚΚΕ ενισχύθηκε με το «Τάγμα Κρόνου» του ΕΛΑΣ, που κατέβηκε από τη Δωρίδα και με την «Ταξιαρχία Ιππικού» με 400 άνδρες. Η Ορεινή Ταξιαρχία, στον δικό της χώρο ευθύνης, επιτέθηκε και κατέλαβε το συγκρότημα της «Σωτηρίας», σκοτώνοντας 50 ελασίτες, και αιχμαλωτίζοντας 150, και τον λόφο του Αράπη στον Υμηττό. 

Οι Βρετανοί, που έλεγχαν πλέον το αεροδρόμιο στο Ελληνικό συγκέντρωσαν εκεί περίπου 1.000 αιχμαλώτους του ΕΛΑΣ και τους έκλεισαν στα συρματοπλέγματα.