4/12/22

ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 40. Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 1940. 38η ημέρα του Πολέμου

 Στον Τομέα της 8ης Μεραρχίας οι Ιταλοί που είχαν χάσει το Ύψωμα Μπουράτο συμπτύχθηκαν εσπευσμένα τη νύχτα της 4ης προς την 5η Δεκεμβρίου και από το Υψ. 669 χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τα ελληνικά τμήματα.

 Οι Ιταλοί άφησαν επί τόπου πάνω από 100 νεκρούς και περισσότερους από 150 τάφους που μαρτυρούσαν την σφοδρότητα του αγώνα. Επίσης, κατά την υποχώρηση από τη διάβαση της Κακαβιάς εγκατέλειψαν μεγάλες ποσότητες πυρομαχικών. 

Η 2α Μεραρχία που κατείχε τη βορειοανατολική πλευρά της στενωπού Σούχα, πέτυχε στις 4 Δεκεμβρίου να καταλάβει τη νοτιοδυτική έξοδό της. Η ενέργεια αυτή αιφνιδίασε τους Ιταλούς που εγκατέλειψαν εσπευσμένα την τοποθεσία. Μετά από διαταγή του Α΄ ΣΣ η επιθετική ενέργεια συνεχίστηκε προς τον αυχένα Τσαγιούπι. 

Στον παραλιακό τομέα υπήρξε σύμπτυξη των Ιταλών τη νύχτα της 4ης προς την 5η Δεκεμβρίου , οι οποίοι αποχωρώντας κατέστρεψαν την υπάρχουσα γέφυρα επί του ποταμού Μπίστριτσα.

 Η Μεραρχία Ιππικού, μετά την κατάληψη της Πρεμετής και του χωριού Γκοστιβίστι και των γύρω υψωμάτων συνέχισε την επίθεση και κατελήφθη το ορεινό συγκρότημα Μάλι Μπονταρίτ και το χωριό Χότοβα 1940. 

Το 12ο ΣΠ, της 3ης Μεραρχίας , επιχειρούσε στους Γεωργουτσάδες και στο ύψωμα 1160. 

Η 10η Μεραρχία στις 4 Δεκεμβρίου κάτω από σφοδρή χιονοθύελλα κατέλαβε τον αυχένα της Οστραβίτσας και στο δεξιό τα νότια αντερείσματα του Υψ. Μογκλίτσα. 

Τη νύχτα της 4ης  Δεκεμβρίου 1940 εκδόθηκε από το Ελληνικό Γενικό Στρατηγείο το  πολεμικό ανακοινωθέν  Νο 39 ,αναφορικά με την εξέλιξη των επιχειρήσεων του Ελληνικού Στρατού στο Αλβανικό Μέτωπο που ανέφερε: 

 Σκληροί αγώνες επί της δυτικώς Πόγραδετς ορεινής περιοχής εστέφθησαν υπό σημαντικής επιτυχίας. Πείσμων αντίδρασις του εχθρού εις την περιοχήν βορείως Πρεμετής εκάμφθη κατόπιν ισχυρών επεμβάσεων του πυροβολικού μας. Επί της εκατέρωθεν της αμαξιτής οδού ζώνης ο εχθρός ενήργησε προσβολάς δι’ αρμάτων αποτυχούσας. Κατελάβομεν την Πρεμετήν. Ο εχθρός υπέστη βαρείας απωλείας. Συνελάβομεν άνω των 500 αιχμαλώτων και εκυριεύσαμεν 6 πυροβόλα και άφθονον υλικόν. Επιτυχεστάτη επίσης υπήρξεν η σημερινή δράσις της αεροπορίας μας. Αναγνωρίσεις και βομβαρδισμοί σταθερών και κινητών στρατιωτικών στόχων εξετελέσθησαν με διαπιστωθέντα επιτυχή αποτελέσματα. Εν εχθρικόν αεροπλάνον κατερρίφθη εν αερομαχία. Άπαντα τα ημέτερα επέστρεψαν άθικτα εις τας βάσεις των. 

Το Αρχηγείο των Ιταλικών Ενόπλων Δυνάμεων  στο πολεμικό ανακοινωθέν  No. 180 της 4ης Δεκεμβρίου 1940 ανέφερε:

«Στο ελληνικό μέτωπο, οι νέες επιθέσεις από πολυάριθμους εχθρικούς σχηματισμούς με προπαρασκευή και υποστήριξη πυροβολικού περιορίστηκαν από την επίμονη αντίσταση των στρατευμάτων μας, τα οποία επίσης αντεπιτέθηκαν σθεναρά. Οι αεροπορικοί σχηματισμοί μας υποστήριξαν τη δράση των στρατευμάτων με  βομβαρδισμούς ειδικά στην περιοχή δυτικά της Ερσέκας. Τα λιμάνια της Πρέβεζας και της Λευκάδας  δέχθηκανεπίθεση από τα βομβαρδιστικά μας. Σχηματισμός  αεροσκαφών μας, συναντήθηκε με μια μοίρα αεροσκαφών P. Z. L. Κατατρίφθηκαν  έξι φλεγόμενα στον ουρανό των Τιράνων. Τρία από τα αεροσκάφη μας δεν επέστρεψαν. Εχθρικά αεροπλάνα έριξαν βόμβες στο Ελμπασάν, σκοτώνοντας δύο γυναίκες, ένα παιδί και έναν εργάτη, χωρίς να προκαλέσουν ζημιές. Τα τορπιλοβόλα μας τορπίλισαν δύο εχθρικά καταδρομικά στον κόλπο της Σούδας.

Στην Ανατολική Αφρική, στις 29 Νοεμβρίου, ένα εχθρικό καταδρομικό άνοιξε πυρ εναντίον των έργων του Alula, προκαλώντας κάποιες ζημιές. Χωρίς θύματα. Την 1η Δεκεμβρίου, ένα από τα υποβρύχιά μας τορπίλισε ένα εχθρικό αντιτορπιλικό στον Ατλαντικό.

Από τα ιταλικά ανακοινωθέντα προκύπτει το συμπέρασμνα ότι η προσοχή είχε σδτραφεί στο «ελληνικό μέτωπο» και ότι η πίεση στους Αγγλους στην Βόρειο Αφρική ηταν μηδαμινή. 

 Ο Μεταξάς στο ημερολόγιο του έγραψε: 

«Καλά νέα από παντού. Έσω και εξω». Εξασφαλίστηκαν πυρομαχικά τουλάχιστον για τρείς μήνες.

 Στο Βερολίνο, υπογράφηκε «Πρωτόκολλο για τη ρουμανική-γερμανική συνεργασία» για την υλοποίηση ενός δεκαετούς σχεδίου για την αποκατάσταση της ρουμανικής οικονομίας με τα οποία το γερμανικό κεφάλαιο διείσδυσε στη ρουμανική οικονομία. 

Έτσι, η Ρουμανία έγινε σημαντικός εξαγωγέας πρώτων υλών και ο μεγαλύτερος προμηθευτής γεωργικών προϊόντων του Τρίτου Ράιχ, με την οικονομία της να υπάγεται πλήρως στη «νέα ευρωπαϊκή οικονομική τάξη», που καθιερώθηκε από τους Ναζί. Παράλληλα η Βρετανία και η Τουρκία υπέγραψαν συμφωνία εμπορίου.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Γιατί αυτό με τη Ρουμανία μου θυμίζει τα δικά μας τα μνημόνια;

19 Απριλίου 1965. Η Ελληνοτούρκικη Κρίση. Η τουρκική κυβέρνηση, αποφάσισε την άμεση απέλαση 6.000 Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης που διατηρούσαν την ελληνική υπηκοότητα,

  Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis! Μοιραστείτε το στο Twitter Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίηση στο Pinterest