Βγενόπουλος Σωτήρ.(της Ολυμπιακής)

Σημαντική παρέμβαση Βγενόπουλου για την αποκρατικοποίηση της Ολυμπιακής εκδηλώθηκε σήμερα το πρωί, όταν με ανακοίνωσή της η εταιρεία συμμετοχών MIG δήλωσε έτοιμη να προσέλθει σε απευθείας διαπραγματεύσεις για την εξαγορά της εταιρείας.
Βέβαια, στην ανακοίνωση (διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση παρακάτω) δεν ξεκαθαρίζεται πλήρως κάτω από ποιους όρους η MIG είναι έτοιμη να εξαγοράσει την εταιρεία.
Τις αμέσως επόμενες ώρες αναμένεται να ξεκαθαριστούν οι όροι, βάσει των οποίων η MIG αλλά και οι άλλοι ενδιαφερόμενοι θα προχωρήσουν στην εξαγορά της Ολυμπιακής, ενώ αναμένεται και αντίδραση από το Γιώργο Παπανδρέου κατά την διάρκεια της απογευματινής συνέντευξης τύπου που θα παραχωρήσει στο Ζάππειο Μέγαρο.
Παράλληλα φήμες της τελευταίας στιγμής αναφέρον ότι οι πιλότοι και εργαζόμενοι της εταιρίας είναι διατεθειμένοι να μπουν στο παιχνίδι της αγοράς της Ολυμπιακής.
Το μεσημέρι παραθέτουν συνέντευξη τύπου που αναμένεται να αποσαφηνίσουν τις προθέσεις τους.
Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση.
"Στη σημερινή κρίσιμη για την πατρίδα μας οικονομική συγκυρία η συνέχεια της λειτουργίας της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ είναι αποφασιστικής σημασίας για τον τουρισμό, την απασχόληση, την ψυχολογία όλων μας και το κύρος της Ελλάδας στη διεθνή επενδυτική κοινότητα. Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ είναι ένα κομμάτι τις ιστορίας μας και της ζωής μας και θέλουμε να υπάρχει και να μας ξανακάνει υπερήφανους.Γι΄αυτούς τους λόγους η MIG αποφάσισε σήμερα να ανταποκριθεί στην έκκληση της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων και είναι έτοιμη να προσέλθει σε απ΄ευθείας διαπραγματεύσεις ώστε η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ να συνεχίσει να λειτουργεί στα πλαίσια της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Εφ΄όσον οι διαπραγματεύσεις καταλήξουν σε συμφωνία προτιθέμεθα να παραχωρήσουμε οικειοθελώς στο Ελληνικό Δημόσιο τη δυνατότητα επανακρατικοποίησης της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ σε χρονικό διάστημα μέχρι και 3 μήνες μετά τη διεξαγωγή των επόμενων εκλογών.Η σημερινή μας απόφαση ελπίζουμε να αντιμετωπισθεί σε αντιστοιχία με τις πραγματικές μας προθέσεις και πέρα από πολιτικές σκοπιμότητες. Είμαστε έτοιμοι και να συμπράξουμε στην διαδικασία αυτή, με οποιοδήποτε άλλο υγιή επιχειρηματικό ή επενδυτικό όμιλο επιθυμεί, αλλά και να αποσυρθούμε, εάν κάποιος άλλος Έλληνας σοβαρός ενδιαφερόμενος εξασφαλίσει την επιτυχία του εγχειρήματος και δεν επιθυμεί τη δική μας συμμετοχή.Να σημειωθεί ότι μετά το τέλος των διαπραγματεύσεων την τελική απόφαση για την απόκτηση της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ θα λάβει το Διοικητικό Συμβούλιο της MIG, σταθμίζοντας μεταξύ άλλων και την επίτευξη ή μη της επιθυμητής διακομματικής συναίνεσης, αλλά και την κοινωνική αποδοχή για τις εξελίξεις αυτές στον εθνικό μας αερομεταφορέα".

http://www.protothema.gr/content.php?id=23400

Από τον Παντελή Οικονόμου, εκπρόσωπο των ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έγινε η ακόλουθη δήλωση για την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής :

Όπως έχουμε κατ' επανάληψη υποστηρίξει τα τελευταία χρόνια - και αποδεικνύεται διαρκώς από τα πράγματα - η Ολυμπιακή ούτε πουλιέται, ούτε κλείνει. Το μόνο το οποίο επιτυγχάνουν όσοι επιμένουν να το δηλώνουν και να το επιχειρούν είναι να απαξιώνουν την επιχείρηση και, συνεπώς, να βλάπτουν σοβαρά το δημόσιο συμφέρον. Δέσμιοι παρωχημένων ιδεοληψιών τους και, τελικά, συνομιλητές αεριτζήδων και μεταπρατών. Κατάντια πραγματική για δημόσια πρόσωπα τα οποία ενεργοποιούν κρατικές αρχές και λειτουργίες. Το τελευταίο φιάσκο όμως δεν υποδηλώνει απλώς ότι οι άνθρωποι είναι αμετανόητοι δεξιοί, ως γνωστόν άλλωστε. Αποδεικνύει ότι παραμένουν και επικίνδυνα αδέξιοι. Σε μια εποχή οικονομικής κρίσης, κατά την οποία είναι κοινός τόπος η ανάγκη των δημοσίων επενδύσεων για την αντιμετώπισή της, οι άνθρωποι επιμένουν στην αποεπένδυση. Αδιαφορώντας για την αύξηση της ανεργίας, την επέκταση της φτώχειας, την απομείωση της δημόσιας περιουσίας και την επιδείνωση των συνθηκών της ζωής μας. Εφ' όσον έτσι έχει η κατάσταση, ο πολιτικός καταλογισμός είναι πια απολύτως αναγκαίος ώστε να υπάρξει ελπίδα ανόρθωσης. Καταλογισμός σε πολιτικά σχήματα και σε πολιτικά πρόσωπα. Για να αποκατασταθεί η κοινή λογική στα δημόσια πράγματά μας. Για να ανοίξει ο δρόμος για ΑΛΛΑΓΗ προς το καλλίτερο. Στην προσπάθεια αυτή είναι αναγκαία η συμμετοχή όλων μας.

Η δική μας ας θεωρείται δεδομένη.

Φτωχότεροι το 2008 πάνω από μισό εκατομμύριο Έλληνες

Το 24% του ελληνικού πληθυσμού, ήτοι 2.120.406 άτομα, ζούσε το 2008 σε «περιβάλλον φτώχειας» .ενώ το 2007 το ποσοστό ήταν 18% , ή 1.590.305 άτομα.

Οι περισσότερο φτωχές κατηγορίες είναι οι αγρότες (36,2% του πληθυσμού τους), οι συνταξιούχοι (36%, με το ποσοστό στην ομάδα των συνταξιούχων του ιδιωτικού τομέα να εκτινάσσεται στο 42%, και οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα (με ποσοστό 19%).

Δηλαδή 530.101 Έλληνες είδαν την οικονομική τους κατάσταση να μεταβάλλεται επί το δυσμενέστερο πέρσι, παρά το ότι εξακολουθούν να είναι ιδιαίτερα υψηλά τα ποσοστά λήψης οικονομικής βοήθειας από την ευρύτερη οικογένεια, ενώ αρκετοί μισθωτοί και συνταξιούχοι κάνουν δύο ή και περισσότερες δουλειές για να τα βγάλουν πέρα.
Σημαντικά είναι τα ποσοστά όσων δηλώνουν δυσκολία να καλύψουν τις δανειακές τους υποχρεώσεις προς τις τράπεζες, καθώς επτά στους δέκα δανειολήπτες δηλώνουν πιεσμένοι για την πληρωμή των δόσεών τους, αλλά και όσων δυσκολεύονται να πληρώσουν ακόμη και τους πάγιους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ.
Ειδικότερα και σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιοποίησε χθες η VPRC το 2008:

Το 46% των Ελλήνων, δηλαδή 4.064.112 άτομα δεν είχαν τη δυνατότητα να πληρώσουν για μία εβδομάδα διακοπών τον χρόνο, όταν το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 41% το 2007.

Το 42%, δηλαδή 3.710.711 άτομα αδυνατούσαν να αντιμετωπίσουν έκτακτες μεν αναγκαίες δε, δαπάνες, που προέκυψαν στο νοικοκυριό τους, με το αντίστοιχο ποσοστό του 2007 να ήταν στο 39%.

21%, δηλαδή 1.855.355 άτομα, δεν μπορούσαν να έχουν ικανοποιητική θέρμανση στο νοικοκυριό τους, σημειώνοντας αύξηση επτά ποσοστιαίων μονάδων σε σύγκριση με το 2007.

Το 26% δεν μπορούσε να τρώει κάθε δεύτερη μέρα κρέας, κοτόπουλο, ψάρι ποσοστό αυξημένο κατά τρεις μονάδες σε σχέση με το 2007.

Από τους παραπάνω τέσσερις δείκτες συνάγεται το συμπέρασμα ότι ανέρχεται στο 24% το συνολικό ποσοστό των ατόμων που συγκεντρώνουν τρεις ή και τις τέσσερις «οικονομικές αδυναμίες», που μπορεί να θεωρηθούν ως περιβάλλον φτώχειας στην ελληνική κοινωνία, όταν το 2007 ήταν 18% (δηλαδή 2.120.406 άτομα το 2008 από 1.590.305 άτομα το 2007).

Οι περισσότερο φτωχές κατηγορίες είναι οι αγρότες (36,2% του πληθυσμού τους), οι συνταξιούχοι (36%, με το ποσοστό στην ομάδα των συνταξιούχων του ιδιωτικού τομέα να εκτινάσσεται στο 42%, και οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα (με ποσοστό 19%).

Εντυπωσιακά είναι τα ευρήματα της έρευνας όσον αφορά τις καθημερινές οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες:

1. Το 35%, δηλαδή 3.095.259 άτομα, αντιμετώπισαν δυσκολία στην πληρωμή των λογαριασμών ρεύματος, νερού, φυσικού αερίου κ.ά., με το ποσοστό να καταγράφει κατακόρυφη αύξηση σε σχέση με το 2007, που ήταν 27%. Δηλαδή το 2008 περίπου 706.000 Έλληνες προστέθηκαν στη λίστα των ατόμων που πλήρωσαν με δυσκολία τους πάγιους λογαριασμούς.

2. Το 13%, δηλαδή 1.148.553 άτομα, αντιμετώπισαν δυσκολία στην πληρωμή ενοικίου ή δόσης δανείου πρώτης κατοικίας. Το υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ελλάδα απορροφά μέρος της πίεσης, αλλά παρ' όλα αυτά, το συγκεκριμένο ποσοστό εμφανίζεται αυξημένο κατά μία ποσοστιαία μονάδα σε σχέση με το 2007.

3. Σημαντική αύξηση σημείωσε και ο αριθμός όσων δυσκολεύτηκαν να πληρώσουν δόσεις πιστωτικών καρτών και δανείων. Το σχετικό ποσοστό ανήλθε σε 26%, ή 2.297.107 άτομα, από 19% το 2007.

4. Το 77% των πολιτών που δηλώνουν ότι πληρώνουν μηνιαίως κάποιο ποσό στις τράπεζες (που ανέρχεται στο 45% του συνόλου, από 38% το 2007), δηλώνει ότι επιβαρύνεται πολύ και αρκετά από τις δανειακές του υποχρεώσεις, ενώ το 29% δηλώνει πως επιβαρύνεται πολύ, αντί 78% και 26% που ήταν τα αντίστοιχα ποσοστά το 2007.

Προβάλλοντας στο σύνολο του πληθυσμού τα συγκεκριμένα ποσοστά προκύπτει ότι το ένα τρίτο του συνόλου των πολιτών (34,5%) βρίσκεται πιεσμένο από τις δανειακές του υποχρεώσεις, από 29,5% που ήταν το συγκεκριμένο ποσοστό το 2007.

5. Σημαντική είναι η αύξηση, στην κατηγορία των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα, του ποσοστού που δηλώνει χρεωμένο σε δόσεις, πιστωτικές κάρτες και δάνεια.

Συγκεκριμένα, το ποσοστό ιδιωτικών υπαλλήλων που είναι χρεωμένοι στις τράπεζες ανήλθε στο 56% το 2008, από 46% το 2007. Το αντίστοιχο ποσοστό στους δημοσίους υπαλλήλους διαμορφώθηκε σε 61% το 2008, μειωμένο κατά εννέα ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2007.

Περισσότερο από ένα εκατομμύριο πολίτες, δηλαδή το 12% του πληθυσμού της χώρας, αναγκάζεται να κάνει και δεύτερη δουλειά για να τα βγάλει πέρα.

Το αντίστοιχο ποσοστό το 2007 ήταν 13%. Το ποσοστό στους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα είναι 17% (από 15% το 2007), ενώ στους δημοσίους υπαλλήλους είναι μόλις 10%, μειωμένο κατά 11 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2007.

Εργασία ή περιστασιακές δουλειές για να συμπληρωθεί το εισόδημά του ασκεί και το 10% των συνταξιούχων, ή 171.400 άτομα, μειωμένο κατά 1%, συνολικά, σε σχέση με το 2007, αλλά αυξημένο κατά 5% στην ειδική κατηγορία των συνταξιούχων του ιδιωτικού τομέα.

Τα πράγματα ενδεχομένως να ήταν χειρότερα για τα περισσότερα νοικοκυριά, εάν δεν ήταν ενισχυμένος ο θεσμός της οικογένειας στην Ελλάδα. Το 32% των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα (571.096 άτομα) έχουν οικονομική βοήθεια από την οικογένεια, στους δημοσίους υπαλλήλους το ποσοστό διαμορφώνεται στο 20% ενώ στο σύνολο του πληθυσμού ανέρχεται στο 22%.

Βοήθεια από την οικογένεια λαμβάνει και σημαντικό ποσοστό νοικοκυρών και συνταξιούχων (13% των νοικοκυρών και 9% των συνταξιούχων)
Η ταυτότητα της έρευνας
Πρόκειται για την ετήσια έκθεση οικονομικών και κοινωνικών δεικτών για τα ελληνικά νοικοκυριά το 2008, που διεξάγει η εταιρεία VPRC. Οι δείκτες που παρουσιάζονται προέρχονται από τα αθροιστικά αρχεία των ποσοτικών «πρόσωπο με πρόσωπο (face to face)» ερευνών της εταιρείας .

Οι τραπεζίτες «ανησυχούν» και επιτίθενται στη Ρωσική οικονομία

Ο οίκος Fitch σε απάντηση του κλεισίματος της αμερικανικής βάσης στο Κιργιστάν υποβάθμισε χθες για πρώτη φορά στο διάστημα της τελευταίας 10ετίας την πιστοληπτική ικανότητα της Ρωσίας σε «ΒΒΒ», μόλις δυο βαθμίδες πάνω από το επίπεδο των «junk bonds».

Ήταν ο δεύτερος οίκος που προχώρησε στην επί τα χείρω αναθεώρηση της αξιολόγησης του ρωσικού χρέους ύστερα από την Standard & Poor΄s τον Δεκέμβριο, ενώ σε σημείωμά της προς τους επενδυτές, η Commerzbank υποστηρίζει ότι επίκειται και νέα υποβάθμιση, αυτή τη φορά από τη Moody’s.

Δικαιολογώντας την απόφασή του, ο οίκος Fitch επικαλέστηκε τις συνεχιζόμενες εκροές κεφαλαίων από τη χώρα, και τη σημαντική μείωση των αποθεμάτων, κατά 210 δισ. δολάρια σε 386,5 δισ. το τελευταίο μόνο εξάμηνο.

Τούτο οφείλεται στα μειωμένα κρατικά έσοδα από τις πωλήσεις πετρελαίου, αλλά και στις αλλεπάλληλες κρατικές παρεμβάσεις για τη στήριξη του ρουβλίου. Από πέρσι τον Αύγουστο, το ρωσικό νόμισμα έχει υποχωρήσει κατά 27% και αναμένεται να εξασθενήσει περαιτέρω, καθώς πιστεύεται πως βρίσκεται στο στόχαστρο κερδοσκόπων.

Η συναλλαγματική ισοτιμία του ρουβλίου θεωρείται «ευαίσθητο» θέμα στη Ρωσία, όπου οι μνήμες της χρηματοοικονομικής κρίσης του 1998 διατηρούνται ακόμη νωπές.

Τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται η χώρα επισήμανε χθες και ο επιφανής καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, Νουριέλ Ρουμπίνι, θεωρώντας πιθανό το ενδεχόμενο «δραματικής» πτώσης στους χρηματιστηριακούς δείκτες της Ρωσίας και των ανατολικοευρωπαϊκών χωρών.

Ο κ. Ρουμπίνι είπε συγκεκριμένα πως τα κέρδη και άλλα δομικά και θεμελιώδη μεγέθη των οικονομιών αυτών «δεν έχουν τόση σημασία στο παρόν περιβάλλον κρίσης».


Συρρίκνωση
Η Ρωσία αντιμετωπίζει τη χειρότερη οικονομική κρίση της δεκαετίας, με τη βιομηχανική παραγωγή να συρρικνώνεται σημαντικά ύστερα από χρόνια ανάπτυξης, και τις εταιρείες να απολύουν χιλιάδες προσωπικό, εντείνοντας τις ανησυχίες για κοινωνική αναταραχή.

«Οι κεφαλαιακές εκροές ενδέχεται να συνεχιστούν εάν οι αρχές συνεχίσουν τις ασυνεπείς μακροοικονομικές πολιτικές ή εάν επιδεινωθεί έτι περαιτέρω το κλίμα εμπιστοσύνης για τις προοπτικές ανάπτυξης της χώρας», σχολιάζει ο οίκος Fitch.

Όμως, οι προοπτικές δεν προδιαγράφονται ίδιες για όλες τις χώρες της ομάδας BRIC που περιλαμβάνει τις μεγαλύτερες αναδυόμενες οικονομίες του κόσμου (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα), με τον οίκο Standard & Poor΄s να εκτιμά πως η Κίνα βρίσκεται σε καλύτερη θέση να αντισταθεί στην κρίση.

«Η Κίνα ενδεχομένως να βρίσκεται στην πιο πλεονεκτική θέση για να εξεύρει λύσεις, στον τομέα κυρίως των δημοσιονομικών κινήτρων, και δεν πρέπει να θεωρείται ισάξια με τα άλλα κράτη-μέλη της ομάδας BRIC», παρατηρούσε χθες ο αναλυτής του οίκου, Φρανκ Ζιλ. Και αναφέρθηκε στις «γεμάτες τσέπες» της Κίνας, οι οποίες όμως θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν με σύνεση.

Το Πεκίνο ανακοίνωσε πακέτο τόνωσης της οικονομίας ύψους 600 δισ. δολ. στα τέλη του 2008, αλλά ορισμένοι αναλυτές ανησυχούν πως τα κεφάλαια δεν θα εκταμιευθούν αρκετά γρήγορα για να ανακόψουν την ταχεία υποχώρηση των εξαγωγών σε χώρες που βρίσκονται στο «μάτι του κυκλώνα» της ύφεσης, όπως οι ΗΠΑ και η Ευρώπη.

Ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Κίνας, Ζου Ξιαοτσουάν, είπε πως το κυβερνητικό πακέτο έχει βοηθήσει την οικονομία, αλλά κίνδυνοι υπάρχουν ακόμη, και αφορούν τις εξαγωγές και τα μη εξυπηρετούμενα χρέη.
Θετική ένδειξη για την πορεία της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο ήταν η ενίσχυση του δείκτη Κόστους Υπευθύνων Προμηθειών PMI στον τομέα μεταποίησης στις 45,3 μονάδες τον Ιανουάριο από 41,2 τον Δεκέμβριο.

Χρεωκόπησαν και τα "ταλέντα" κ.Μπράουν ;

Σε μείωση-ρεκόρ των επιτοκίων, αναμένεται να προχωρήσει η Τράπεζα της Αγγλίας κατά 50 μονάδες βάσης, προκειμένου να βγει η βρετανική οικονομία από την ύφεση, μέσω της αύξησης της κατανάλωσης.

Οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι η κεντρική τράπεζα θα μειώσει τα επιτόκια κατά 50 μονάδες βάσης, στο 1%, αν και υπάρχουν άλλοι που εκτιμούν ότι η μείωση θα είναι μεγαλύτερη.

Τα επιτόκια έχουν αρχίσει να μειώνονται σημαντικά τους τελευταίους μήνες σε όλο τον κόσμο, καθώς η έλλειψη ρευστότητας στη διεθνή αγορά έχει προκαλέσει αλυσιδωτά προβλήματα, με συνέπεια εκατομμύρια άνθρωποι να μείνουν άνεργοι.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εκτιμά ότι η βρετανική οικονομία θα πληγεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη οικονομία στον βιομηχανικό κόσμο, το 2009.

Ο αριθμός των βρετανικών επιχειρήσεων που χρεοκόπησαν αυξήθηκε κατά 45% το 2008, ανακοίνωσε η εταιρία συμβούλων KPMG χθες, η οποία εκτίμησε πως δεδομένου ότι η οικονομία στο Ηνωμένο Βασίλειο περιήλθε ήδη σε ύφεση, οι χρεοκοπίες θα αυξηθούν το 2009. Η KPMG ανακοίνωσε ότι κατέγραψε συνολικά 3.225 αιτήσεις χρεοκοπίας το 2008 (έως την 23η Δεκεμβρίου), έναντι 2.230 το 2007.

---------------

Αμετάβλητα διατήρησε - όπως αναμενόταν - τα επιτόκια στη ζώνη του ευρώ, στο 2%, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ακόμη και μετά τη σημαντική πτώση των βιομηχανικών παραγγελιών της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης, της Γερμανίας, η οποία υποδεικνύει το εύρος της οικονομικής επιβράδυνσης στην ευρωζώνη.
Η απόφαση της ΕΚΤ ανακοινώθηκε μετά από συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου της στη Φρανκφούρτη, και ήταν αναμενόμενη καθώς ο κεντρικός τραπεζίτης Ζαν-Κλοντ Τρισέ, είχε αναφέρει τον περασμένο μήνα ότι η «σημαντική» συνεδρίαση για τα επιτόκια θα είναι εκείνη του Μαρτίου.
Νωρίτερα σήμερα, η Τράπεζα της Αγγλίας προέβη σε μείωση των δικών της βασικών επιτοκίων στο 1%, το χαμηλότερο ποσοστό από την εποχή της ίδρυσής της το 1694.
Τρισέ
Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε μετά τη συνεδρίαση της ΕΚΤ, ο κεντρικός τραπεζίτης της Ευρώπης Ζαν-Κλοντ Τρισέ ανέφερε ότι διακρίνει σημεία προστατευτισμού σε κυβερνητικές προσπάθειες για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας κρίσης, γεγονός που αποτελεί μια «πάρα πολύ σημαντική απειλή».
«Βλέπουμε τάσεις για εμπορικό προστατευτισμό και αυτό είναι ακριβώς αντίθετο από αυτό που πρέπει να γίνει στις παρούσες συνθήκες, και αυτό είναι γνωστό», τόνισε ο κ. Τρισέ.
Ο πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν Κλόντ Τρισέ δήλωσε μεταξύ άλλων πως δεν αποκλείει μια μείωση των επιτοκίων στη συνάντηση του Μαρτίου. Όπως επισήμανε ο κ. Τρισέ «το 2% δεν είναι το χαμηλότερο επίπεδο» αλλά όπως είπε «τα μηδενικά επιτόκια δεν είναι κάτι που θεωρούμαι ότι είναι κατάλληλο».
Ο κ. Τρισέ δήλωσε στους δημοσιογράφους πως «οι πληθωριστικές πιέσεις μειώνονται» καθώς η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει «μια σημαντική ύφεση» εν μέσω ενδείξεων περιορισμού των πιστώσεων και ιδιαίτερα υψηλής χρηματοπιστωτικής αβεβαιότητας.
Το σχόλιο του διοικητή της ΕΚΤ έγινε με αφορμή τις πρόσφατες κινήσεις από ορισμένες μεγάλες οικονομίες του πλανήτη (όπως οι ΗΠΑ) να λειτουργήσουν προνομιακά προς εγχώρια προϊόντα και εργαζόμενους, στην προσπάθειά τους να αντεπεξέλθουν στην κρίση και να τονώσουν τις οικονομίες τους.

Θεσσαλονίκη : Απειλή λουκέτου για 6.000 μικρομεσαίες

Μείωση κύκλου εργασιών που, κατά μέσον όρο, κινείται στο 40%, καταγράφουν σχεδόν οκτώ στις δέκα βιοτεχνικές επιχειρήσεις της Θεσσαλονίκης, συνεπεία της οικονομικής κρίσης, ενώ πάνω από τις μισές περιμένουν ακόμη πιο δύσκολη συνέχεια και νέα μείωση στον τζίρο τους στο επόμενο εξάμηνο.
Ταυτόχρονα, περίπου τρεις στις δέκα μικρομεσαίες της πόλης δηλώνουν έτοιμες να προχωρήσουν -αν δεν έχουν ξεκινήσει ήδη- σε απολύσεις προσωπικού, ώστε να καταφέρουν να αντιπαρέλθουν τις επιπτώσεις της κρίσης, ενώ ιδιαίτερα ανησυχητική εξέλιξη συνιστά και η σημαντική μείωση, κατά περίπου 26%, στην ίδρυση νέων επιχειρήσεων.
Το αρνητικό σκηνικό συμπληρώνει το υψηλό ποσοστό (σ.σ. φθάνει στο 75,9%) δυσαρέσκειας από τη συνεργασία με το τραπεζικό σύστημα, στο πλαίσιο του προγράμματος ΤΕΜΠΜΕ, καθώς και η απειλή «λουκέτου» στο σχεδόν 30% του τοπικού βιοτεχνικού δυναμικού, αν δεν υπάρξουν άμεσα και γενναία μέτρα στήριξης των ΜΜΕ από το κράτος.
«Το 2009 ξεκίνησε με ιδιαίτερα άσχημους οιωνούς για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και πρέπει να κάνουμε αγώνα δρόμου για να επιβιώσουμε», τόνισε, χθες, ο πρόεδρος του ΒΕΘ, κατά την παρουσίαση έρευνας για τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης στις ΜΜΕ της Θεσσαλονίκης και προέβλεψε ακόμη πιο δραματική συνέχεια.
«Αν δεν γίνουν άμεσα κινήσεις για τη στήριξη των ΜΜΕ, σε ένα χρόνο το 30% των περίπου 19.000 ενεργών μελών του Επιμελητηρίου, δεν θα υπάρχει», προειδοποίησε ο κ. Σωτήρης Μαγόπουλος και εξήγησε πως το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε «λουκέτα» για σχεδόν 6.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις της πόλης.

Πτώση 10% αναμένεται στην τουριστική κίνηση φέτος

Οι επιχειρηματίες προσπαθούν να μετατρέψουν την κρίση σε ...ευκαιρια , σε βάρος των εργαζόμενων.

Πτώση 10% αναμένεται ότι θα εμφανίσει ο τουρισμός το 2009 σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις της αγοράς. Οι προκρατήσεις από τη Βρετανία είναι μειωμένες έως και 30%. Τις μεγαλύτερες απώλειες τις εμφανίζει μέχρι στιγμής η αγορά Κρήτης, από την αγγλική αγορά, ενώ μικρότερη κάμψη εμφανίζουν οι κρατήσεις για τα Ιόνια νησιά. Όσον αφορά στη Γερμανία που αποτελεί τη δεύτερη παραδοσιακή αγορά για τη χώρα μας, σε επίπεδο αφίξεων, οι προκρατήσεις αν και έχουν «παγώσει», η ξενοδοχειακή αγορά εκτιμά ότι οι Γερμανοί στην παρούσα φάση έχουν μεταθέσει την περίοδο που θα πραγματοποιήσουν τις κρατήσεις για τις θερινές τους διακοπές σε μεταγενέστερο χρόνο.
Επίσης, μία αναδυόμενη αγορά, όπως αυτή της Ρωσίας, η οποία πέρυσι έδωσε σημαντικά κέρδη στον ελληνικό τουρισμό, φέτος, οι προκρατήσεις είναι μειωμένες.
Δελτίο των 11. Η κατάργηση των θεωρήσεων το 2009,για όσους Ρώσους και Σέρβους, έχουν ήδη 2 θεωρήσεις Σένγκεν στο διαβατήριο τους, θα έδεινε σημαντική ώθηση στις αφίξεις από τις δυο αυτές αγορές. Χρειάζεται επίσης η εξασφάλιση χαμηλού κόστους μεταφοράς, με στήριξη της «Ολυμπιακής».

Οι ψυχραιμότεροι της τουριστικής βιομηχανίας προβλέπουν κάμψη των κρατήσεων κατά 9% ενώ το πιο καταστροφικό σενάριο βλέπει μείωση της κίνησης κατά 15%, προβλέψεις που σηματοδοτούν απώλεια τουλάχιστον 50.000 θέσεων εργασίας.

Εάν η πτώση αυτή διατηρηθεί σε αυτά τα επίπεδα, σύμφωνα με το γενικό διευθυντή του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) Γ. Δρακόπουλο, τα πράγματα δεν θα είναι και τόσο άσχημα καθώς αναμένεται ότι το 2009 αναμένεται ότι θα είναι μία δύσκολη χρονιά για τον τουρισμό της χώρας μας, με μείωση στα βασικά μεγέθη του.

Τα μεγάλα διεθνή πρακτορεία που κινούν τα νήματα πιέζουν τις ελληνικές τουριστικές μονάδες να μειώσουν τις τιμές των δωματίων από 15% έως 25% .

Μέχρι στιγμής το επίπεδο των προκρατήσεων κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα παρά τις εκπτώσεις που δίνονται στα early bookings, με αποτέλεσμα να μην δίνει τη δυνατότητα συμπερασμάτων της τουριστικής κίνησης φέτος.

Ωστόσο, όπως τόνισε ο κ. Δρακόπουλος, «Η κρίση είναι παγκόσμιο φαινόμενο και αναπόφευκτα μας επηρεάζει. Ούτε μπορούμε να ανεβάσουμε τα χρηματιστήρια στο εξωτερικό ούτε να αλλάζουμε το κλίμα. Αυτό που κάνουμε είναι να τηρήσουμε μία αμυντική στάση για να μην εκτεθούμε επιχειρηματικά για να αντιμετωπίσουμε τις απώλειες.

Γι' αυτό ζητήσαμε βοήθεια από την πολιτεία, ώστε να ενισχυθεί μεταξύ άλλων η εργασία και όχι η ανεργία, αλλά και το τραπεζικό σύστημα να ανοίξει τη «στρόφιγγα» προκειμένου να τονώσει τουριστικές επιχειρήσεις», επισημαίνει ο κ. Δρακόπουλος.

Στο συνέδριο της Ομοσπονδίας εργαζομένων στον τουρισμό και τον επισιτισμό, συνδικαλιστές από όλες τις τουριστικές περιοχές της χώρας περιέγραψαν σήμερα με τα πιο μελανά χρώματα το κλίμα αγωνίας και τρομοκρατίας που επικρατεί δύο μήνες πριν από την έναρξη της τουριστικής περιόδου.

Δώρα, μισθοί και επιδόματα οφείλονται σε ξενοδοχοϋπαλλήλους σε Κρήτη , Ρόδο ,Κέρκυρα και Κω που δουλεύουν εκ περιτροπής ή εξαναγκάζονται σε άδειες άνευ αποδοχών.

Η Ομοσπονδία έχει καταγράψει τους τελευταίους μήνες 500 απολύσεις οι οποίες, όπως επεσήμανε ο πρόεδρος Λ. Καραθανάσης στο συνέδριο των εργαζομένων, «γίνονται με πρόσχημα την επερχόμενη κρίση για να δημιουργηθεί κλίμα τρομοκρατίας».

Στην Αθήνα, κεντρικά ξενοδοχεία ήδη συμπιέζουν το εργατικό κόστος, εφαρμόζοντας τεχνάσματα που δεν απέχουν και πολύ από το …δουλεμπόριο, καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι.

Η σοβαρότερη, όμως, απειλή για τους εργαζόμενους στον τουρισμό και επισιτισμό που ξεπερνούν τις 500.000, είναι οι “σπουδαστές ” από τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλόκ που ανταποκρίνονται στο στάτους των μεγάλων ξενοδοχείων και στοιχίζουν 380 ευρώ το μήνα χωρίς στέγαση και 450 ευρώ με στέγαση!…

Δήλωση Δ. Τσαλαπάτη για ΜΜΕ - τροπολογία για τον περιφερειακό Τύπο

Ο Α' αντιπρόεδρος της ΕΣΗΕΑ και πρώην Πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ Δημήτρης Ι. Τσαλαπάτης δήλωσε τα εξής με αφορμή σχετική με τα ΜΜΕ τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή: "Εφημερίδες χωρίς συντάκτες, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, υπονόμευση των ασφαλιστικών Ταμείων είναι οι εμφανείς επιπτώσεις από την τροπολογία που κατέθεσε στη Βουλή η κυβέρνηση για τον περιφερειακό Τύπο και με την οποία ανατρέπονται όλα όσα οι Ενώσεις Συντακτών και η προηγούμενη Διοίκηση της ΠΟΕΣΥ απαίτησαν και εξασφάλισαν τα τελευταία τρία χρόνια για το δικαίωμα της Ενημέρωσης του ελληνικού λαού.

Με την τροπολογία, που είναι βέβαιο ότι θα λειτουργήσει ως ντόμινο, η κυβέρνηση δηλώνει την πλήρη υποταγή της στα εκδοτικά και άλλα κέντρα της διαπλοκής, αλλά πιστεύουμε ότι αυτόν τον ολισθηρό κατήφορο θα αρνηθούν να ακολουθήσουν οι βουλευτές, οι συνδικαλιστικοί φορείς, τα κόμματα και βέβαια οι δημοσιογράφοι σε όλη την Ελλάδα.
Να ανακληθεί αμέσως η τροπολογία".

Αθήνα, Ελλάδα 03/02/2009 (ΑΠΕ-ΜΠΕ)
http://gge-gge.blogspot.com/

Η ΙΝΔΙΑ ΘΑ ΟΝΟΜΑΖΕΙ «ΔΙΜΕΡΩΣ» ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΩΣ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»

Η είδηση.

Ό υπουργός Εξωτερικών της πΓΔΜ εγκαινίασε στις 21 Ιανουαρίου την Πρεσβεία των Σκοπίων στο Ν.Δελχί.
Στη συνάντηση του με τον Ινδό υπουργό εξωτερικών Pranab Mukherjee ο Μιλόσοσκι «εξέφρασε την ελπίδα ότι η Ινδία θα ανοίξει πρεσβεία στα Σκόπια και ευχαρίστησε την Ινδία για την απόφαση της να χρησιμοποιεί το συνταγματικό όνομα της « Macedonia» στις διμερείς σχέσεις».

MIC – January 21, 2009 – 9:56am 4/2/2009

Η αναμετάδοση.

"Η Ινδία αναγνώρισε τα Σκόπια ως Μακεδονία. Η Ελλάδα μετρά άλλη μια διπλωματική ήττα!".

- Τα ΜΜΕ των Σκοπίων αναπαράγουν την είδηση και προσδίδουν ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτή την αναγνώριση, αφού προσβλέπουν και σε περαιτέρω υποστήριξη της Ινδίας αλλά και στον άνοιγμα εμπορικών και άλλων οικονομικών συναλλαγών όπως αναφέρουν πολλά σκοπιανά ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο.

Κλέφτης ο Madoff;Μα πως; Αφου το απαγορεύει το Ταλμούδ!!

Για 9 χρόνια δεν ήθελαν να ακούσουν τον Χάρι Μακρόπουλο ,που
τους έλεγε ,με στοιχεία ,ότι ο Απατεώνωφ-Madoff, ηταν κλέφτης.

Ο Μαρκόπουλος είχε αντιληφθεί την απάτη Μέιντοφ

Ακρως επικίνδυνο και με ιδιαίτερη επιρροή σε όλο το φάσμα της βιομηχανίας των χρηματοπιστωτικών θεωρούσε τον Μπέρναρντ Μέιντοφ ο διαχειριστής κεφαλαίων Χάρι Μαρκόπουλος, που αντελήφθη την απάτη και επί χρόνια προσπαθούσε ματαίως να πείσει την αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς να διεξάγει έρευνες.

Αυτό ανέφερε χθες στην ακρόασή του, ενώπιον του Κογκρέσου, στο πλαίσιο της οποίας τόνισε πως αρχικά απέκρυπτε την ταυτότητά του, φοβούμενος για τις συνέπειες στην καριέρα του, αλλά ακόμη και για τη ζωή του. Γνώριζαν, αλλά φοβήθηκαν τον Μέιντοφ
The New York Times

Ο άνθρωπος που ματαίως προσπαθούσε επί σχεδόν μία δεκαετία να εξωθήσει την αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς να διερευνήσει τις δραστηριότητες του Μπέρναρντ Μέιντοφ απέκρυψε αρχικά την ταυτότητά του από τις ρυθμιστικές αρχές, φοβούμενος για τη ζωή του. Αυτό προκύπτει από την κατάθεσή του ενώπιον του Κογκρέσου.

Πρόκειται για τον Χάρι Μαρκόπουλο, που, σύμφωνα με όσα διέρρευσαν, κατέθεσε ότι ο Μέιντοφ «ήταν ένας εκ των ισχυροτέρων ανδρών της Wall Street και μπορούσε να καταστρέψει εύκολα τις καριέρες μας» και ότι το επενδυτικό κεφάλαιό του «αποτελούσε μείζονα κίνδυνο» για όσους το διερευνούσαν. Αν και το περιεχόμενο της κατάθεσης, όπως δημοσιεύθηκε στις ιστοσελίδες Fox Business και Wall Street Journal, απηχεί σχόλιά του, που έχουν δημοσιευθεί στην δική του ιστοσελίδα, τόσο ο ίδιος όσο και οι δικηγόροι του απέφυγαν να εμφανισθούν για να επιβεβαιώσουν τη γνησιότητά του. Ο κ. Μαρκόπουλος, που εργάζεται ως ανεξάρτητος ελεγκτής για λογαριασμό θεσμικών επενδυτών, εκλήθη να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με τις αποκαρδιωτικές προσπάθειές του να συνεννοηθεί με μέλη της υποεπιτροπής Χρηματοπιστωτικών Υπηρεσιών της Βουλής. Η επιτροπή κάλεσε, άλλωστε, ανώτατα στελέχη της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς ζητώντας τους να απαντήσουν στις επικρίσεις του κ. Μαρκόπουλου. Ο τελευταίος στην κατάθεσή του υπογράμμισε πως η υπηρεσία αυτή «είναι δυσλειτουργική και, όπως αποδεικνύει και το σκάνδαλο Μέιντοφ, λειτουργεί εις βάρος των χρηματαγορών μας και εις βάρος της φήμης της χώρας μας ως ηγετικής χρηματοπιστωτικής δύναμης».

Yπεύθυνες οι αρχές

Ο κ. Μαρκόπουλος ήταν δριμύτατα επικριτικός κατά του «χρηματοπιστωτικού αναλφαβητισμού», που διακρίνει όσους ελεγκτές της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς έχει συναντήσει έως τώρα. Τους κατηγόρησε, άλλωστε, ότι δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν την απάτη για την οποία κατηγορείται ο κ. Μέιντοφ και την οποία είχε υπολογίσει ο ίδιος στα 50 δισ. δολάρια. Μεγάλο μέρος της κατάθεσης, που «διέρρευσε» την Τρίτη, περιέχει, όπως προαναφέρθηκε, πληροφορίες που διατίθενται και στην ιστοσελίδα του κ. Μαρκόπουλου. Περιλαμβάνει, όμως, και μια διεξοδική ανάλυση -έτος προς έτος- των ερευνών, που είχε διεξαγάγει τόσο ο ίδιος όσο και άλλοι ελεγκτές, καθώς και τις επανειλημμένες και ατελέσφορες προσπάθειές του να εξωθήσει την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς σε μια επιθετική έρευνα της υπόθεσης. Στην κατάθεσή του, ο κ. Μαρκόπουλος παραθέτει τους λόγους που τον εμπόδισαν να εκφράσει τους φόβους του σε άλλους ελεγκτές ή σε άλλες αρμόδιες υπηρεσίες όταν διαπίστωσε πως δεν ανταποκρινόταν η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.

Ειδικότερα, διευκρινίζει πως τόσο ο ίδιος, όσο και πολλοί συνάδελφοί του, απέφυγαν να υποβάλουν τις καταγγελίες τους στην υπηρεσία αυτορρύθμισης του κλάδου, τη γνωστή σήμερα ως Finra, καθώς πίστευαν πως ο κ. Μέιντοφ και ο αδερφός του, Πίτερ, ασκούσαν υπερβολικά μεγάλη επιρροή σε αυτή. Ο Πίτερ Μέιντοφ εργαζόταν στην εταιρεία του αδερφού του αλλά δεν εμπλέκεται στην απάτη. Ο κ. Μαρκόπουλος εξηγεί, επίσης, ότι δεν κατέφυγαν στο FBI, «επειδή πιστεύαμε πως θα μας απορρίψει εφ' όσον δεν θα ήμασταν υπό την αιγίδα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς».

Το Κογκρέσο

Δεν διευκρινίζει μόνον για ποιο λόγο δεν προσέγγισε μέλη του Κογκρέσου, τους γενικούς εισαγγελείς της Νέας Υόρκης ή της Βοστώνης ή κάποιον ανακριτή. Τα μέλη του Κογκρέσου προσπαθούν να αντλήσουν διδάγματα από το σκάνδαλο Μέιντοφ σχετικά με το πώς θα αλλάξουν τις ρυθμίσεις που διέπουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, άλλωστε, διερευνά τους λόγους για τους οποίους δεν αντέδρασε σε αξιόπιστες καταγγελίες κατά του Μέιντοφ, συμπεριλαμβανομένης εκείνης του κ. Μαρκόπουλου.
http://www.ekathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100041_05/02/2009_302160

Feb. 4 (Bloomberg) -- Harry Markopolos, a former money manager who sought to convince regulators for nine years that Bernard Madoff was a fraud, said the U.S. Securities and Exchange Commission suffers from “investigative ineptitude.”
Markopolos told Congress today that he contacted the SEC in 2000 after examining Madoff’s investment strategy and determining in four hours that returns exceeding 10 percent weren’t possible. Markopolos, in almost a decade of communication, said only one SEC staff member understood Madoff’s scheme and “the threat it posed to the public.”
“My experiences with other SEC officials proved to be a systemic disappointment and lead me to conclude that the SEC securities lawyers, if only through their investigative ineptitude and financial illiteracy, colluded to maintain large frauds such as the one to which Madoff later confessed,” Markopolos said. Madoff “had a lot of help,” Markopolos said.
U.S. lawmakers, who began investigating Madoff’s case last month, are hearing from Markopolos for the first time as they try to determine how regulators missed his alleged $50 billion Ponzi scheme, the biggest in history. The proceeding may shape the SEC’s fate as Congress debates whether to bolster the regulator or turn its responsibilities over to another agency.
Investors “expected regulators to perform their roles effectively,” Representative Paul Kanjorski, the Pennsylvania Democrat and chairman of the House Financial Services Committee’s capital markets panel, said as he began the hearing. “We need to pursue long-scale reforms.”
Democratic Representatives Bradley Sherman of California and Michael Capuano of Massachusetts, members of the subcommittee, suggested Markopolos consider joining the SEC. He declined, citing family issues.
SEC Officials
Markopolos, 52, testified along with SEC directors Linda Thomsen, enforcement; Andrew Donohue, investment management; Erik Sirri, trading and markets; Lori Richards, compliance and inspections; and Acting General Counsel Andy Vollmer.
The officials, in joint testimony, said the regulator may stiffen audit requirements for money managers and inspect firms more frequently. The SEC is also examining how it evaluates risk and may require investment advisers to provide more information than it currently requires, according to the testimony.
Claims filed against Madoff by the SEC and prosecutors may result in billions of dollars in liability and “decades of incarceration,” the officials said.
SEC Inspector General David Kotz told lawmakers Jan. 5 that he was investigating whether Madoff’s clout and relationships with regulators helped the money manager avoid detection. Madoff sat on an SEC advisory committee and was chairman of the Nasdaq Stock Market.
$25 Billion
Markopolos today said losses from the alleged fraud probably will be $15 billion to $25 billion, less than the $50 billion estimate based on what prosecutors said Madoff told his sons before his December arrest. Losses among European investors, including royal families Markopolos declined to identify, likely will exceed losses in the U.S., he said.
Markopolos, in his written testimony, said Madoff’s resume and connections on Wall Street made him fear for his life as he and a team of advisers scrutinized Bernard L. Madoff Investment Securities LLC. His testimony included 310 pages of e-mails and financial documents.
“Our analysis lead us to conclude that Mr. Madoff’s fund and the secret walls around it posed great danger to those questioning and investigating them,” he said in the document. “He was one of the most powerful men on Wall Street and in a position to easily end our careers or worse.”
Repeated Meetings
Markopolos described repeated meetings with SEC investigators in Boston and New York, saying they appeared to lack the financial expertise needed to understand his warnings or brushed them off. He later tried to alert the media, without success, he said.
“BM’s math never made sense, his performance charts were clearly deceiving, and his return stream never resembled any known financial instrument or strategy,” he said, referring to Madoff by initials. “To believe in BM was to believe in the impossible.”
Markopolos in 2005 shared his concerns with Meaghan Cheung, a branch chief in the SEC’s New York office. Markopolos said he gave Cheung with a 21-page report alleging that Madoff was paying off old investors with money from fresh recruits.
“Ms. Cheung never expressed even the slightest interest in asking me questions,” Markopolos said. “She never initiated a call to me. I was the one always calling her. She was unresponsive and mostly uncommunicative when I did call.”
SEC spokesman John Nester declined to comment.
‘Behaved Ethically’
Cheung approved an internal memo in November 2007 to close an SEC investigation of Madoff without bringing any claim. She later left the agency.
No active telephone number was listed for her in two Internet directories. On Jan. 7, she told the New York Post she had worked hard to pursue fraud at the agency for 10 years.
“Everyone in the New York office behaved ethically and responsibly and did as thorough an investigation as we could do,” she told the newspaper.
After more interactions with SEC officials, Markopolos said by last year he had “truly given up on the BM investigation.” Federal prosecutors arrested Madoff Dec. 11 after he allegedly confessed to his sons that his investment-advisory business was “one big lie.”
SEC Chairman Mary Schapiro, sworn in Jan. 27, should assess the staff and determine what skills it lacks, Markopolos said.
‘Too Many Attorneys’
“My bet is that Ms. Schapiro will find that she has too many attorneys and too few professionals with any sort of financial background,” he said.
The regulator will only attract employees who understand balance sheets, income statements, derivatives and complex trading strategies if it adopts the “industry’s compensation guidelines,” Markopolos said.
Schapiro should set up a central office to respond to all whistleblower complaints, which are handled by the agency’s regional bureaus on an “ad hoc basis,” he said. Markopolos also said the new chairman should consider relocating the SEC to a city in the U.S. Northeast from Washington.
“Washington is a political center not a financial center,” he said. “If the SEC wants to attract the top talent, relocating its headquarters to somewhere between Rye, New York, and New Haven, Connecticut, is where this agency will best attract the foxes with industry experience it so desperately needs.”

To ρωσικό ελικόπτερο Ка-52

The Ka-52 is another modification of the basic Ka-50 design. It features a two-place side-by-side cockpit and is designed to detect targets and redistribute them among supporting Ka-50. In comparison to the original Ka-50, it has a somewhat "softer" nose profile due to the wider cockpit, reduced cockpit armor, and large nose-mounted radome. Equipment includes radar with two antennas - mast-mounted for aerial targets and nose-mounted for ground targets, and "Samshite" day-and-night TV/thermal sighting system in two spherical turrets (one over the cockpit and second under the nose). The Ka-52 retains the side mounted cannon and six wing mounted hardpoints of the original Ka-50.
Development of Ka-52 was started after 1994 in Russia. Economical and political problems prevented the Ka-52 from going into full scale production. Currently only few of them exist. Serial production of "Ka-52" was started at autumn 2008.
Ka-50-2 Erdogan
In 1997, Israel Aerospace Industries (IAI) in cooperation with the Kamov bureau entered a Turkish design competition for a $4 billion contract for 145 (later changed to 50) combat helicopters. The helicopter designed for the competition became the Ka-50-2 Erdogan, a tandem cockpit twin-seater variant of the Ka-50 that featured a modern, Israeli-made "glass cockpit" avionics and a turret-mounted side-folding (for landing clearance) 30mm cannon as opposed to the fixed cannon of the Ka-50. (A similar Italian turret is also offered as a modification to the Ka-50.) The Erdogan beat the Eurocopter and Apache helicopters, but lost to an improved version of AH-1 Cobra. At the end the contract went to the Italian A-129 Mangusta. Kamov is still looking for a buyer, since the Russian military does not have the funding to purchase it themselves.

Το ΣτΕ κατά των Τραπεζών. Ιστορική εισήγηση

Ο εισηγητής κ. Δημ. Σκαλτσούνης. εισηγείται στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας να απορριφθούν οι αιτήσεις των τραπεζών με τις οποίες ζητείται να ακυρωθεί απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης που απαγορεύει «κρυφούς όρους» στα συμβόλαια των δανείων και στις πιστωτικές κάρτες .
Στο ΣτΕ έχουν προσφύγει πιστωτικά ιδρύματα ζητώντας να επιτρέπεται η αναγραφή ορισμένων όρων συναλλαγών κατά τη σύναψη δανείων και την έκδοση πιστωτικών καρτών.
Ο κ. Σκαλτσούνης αναμένεται να υποστηρίξει ότι ο περιορισμός αυτός είναι μέσα στο πλαίσιο της συνταγματικά κατοχυρωμένης οικονομικής ελευθερίας και επιδιώκει να αποφευχθεί η καταστρατήγηση της νομοθεσίας περί προστασίας των καταναλωτών, ενώ αποσκοπεί και στην προστασία του δημοσίου συμφέροντος.
http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/449545/Article.aspx

Διωχνει τους αμερικανούς το Κιργιστάν, από την αεροπορική βάση στο Μανάς.

Το κλείσιμο της αμερικανικής αεροπορικής βάσης Μανάς στο Κιργιστάν ανακοίνωσε ο Πρόεδρος της χώρας Κουρμανμπέκ Μπακίγιεβ, μετά από συμφωνία που υπέγραψε με τη Ρωσία για χορήγηση δανείου ύψους 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων και δωρεά 150 εκατομμυρίων δολαρίων.

Ο Μπακίγιεβ δήλωσε ότι οι Αμερικανοί αρνήθηκαν επαναδιαπραγμάτευση του ανταλλάγματος των 63 εκατομμυρίων δολαρίων που πληρώνουν ετησίως για τη χρήση της βάσης, ενώ οι ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι πρόκειται για απλό πολιτικό επιχείρημα εφόσον διαθέτουν ισχυρή σύμβαση παραμονής και αρνούνται το κλείσιμο της βάσης.

του Χάρη Μπότσαρη
http://www.protothema.gr/content.php?id=23307

Η Μόσχα είχε συμφωνήσει για τη λειτουργία της βάσης τον Δεκέμβριο 2001 στο πλαίσιο της εισβολής στο Αφγανιστάν μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου.
Στο Μανάς βρίσκονται περίπου 1.000 άνδρες των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων, ενώ σταθμεύουν μαχητικά και βομβαρδιστικά αεροπλάνα για τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν.

Μετά την κρίση που δημιουργήθηκε στις σχέσεις της Ρωσίας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ το Κρεμλίνο άρχισε να πιέζει το Κιργιστάν για τη διακοπή λειτουργίας της βάσης του Μανάς και το ίδιο συνέβη με την αμερικανική βάση στο Ουζμπεκιστάν της οποίας η λειτουργία ανακλήθηκε.

Ο επικεφαλής των αμερικανικών δυνάμεων σε Αφγανιστάν και Ιράκ στρατηγός Ντέϊβιντ Πετρέους είχε ανακοινώσει τον προηγούμενο μήνα ότι η βάση Μανάς θα είναι το κλειδί για τη μεταφορά επιπλέον 30.000 ανδρών στο Αφγανιστάν, ενώ έκανε γνωστό ότι οι ΗΠΑ καταβάλλουν ετησίως 150 εκατομμύρια δολάρια στο Κιργιστάν συμπεριλαμβανομένων των 63 εκατομμυρίων για τη βάση.

Το ΝΑΤΟ εκτιμά ότι η βάση Μανάς είναι ζωτικής σημασίας για τις επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν, όμως η Μόσχα είναι ιδιαίτερα καχύποπτη για την παρουσία ατλαντικών δυνάμεων στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες μετά την υποστήριξη που παρείχαν στις πολιτικές αλλαγές που συνέβησαν σε Γεωργία (2003) και Ουκρανία (2004).

Τον Μάρτιο 2005 εκδηλώθηκε πραξικόπημα με την υποστήριξη της Δύσης στο Κιργιστάν και ανετράπη ο Πρόεδρος Ασκάρ Ακάγιεβ, όμως αργότερα κέρδισε τις εκλογές ο πιστός στη Μόσχα Κουρμανμπέκ Ακίγιεβ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ «ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ».

Η Δημοκρατική Αναγέννηση χαιρετίζει το σχέδιο νόμου που υποβλήθηκε από την Καθηγήτρια Αλίκη Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου, στον Πρόεδρο της Βουλής και τους αρμόδιους Υπουργούς, σχετικά με την «κουκούλα και τους «κουκουλοφόρους».

Στο σχετικό σχέδιο νόμου που συνέταξε και υπέβαλλε η κ. Μαραγκοπούλου, αναφέρει:
Μετά το άρθρο 189 του Ποινικού Κώδικα, όπως ισχύει, προστίθεται άρθρο το οποίο λαμβάνει τον αριθμό 189 Α και έχει ως εξής :

Άρθρο 189 Α

"Συμμετοχή σε δημόσια συνάθροιση με απόκρυψη του προσώπου"

1. Όποιος μετέχει ή εμφανίζεται σε δημόσια συνάθροιση με καλυμμένο το πρόσωπο ή διαμορφωμένο κατά τρόπο που να μη διακρίνονται τα χαρακτηριστικά και συνεπώς η ταυτότητά του, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δυο μηνών μέχρι ενός έτους.
2. Σε περίπτωση που το άτομο που αναφέρεται στην προηγούμενη παράγραφο συνδέεται με σχέση υπαλλήλου ή αξιωματούχου με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών.
3. Αν το άτομο που αναφέρεται στις προηγούμενες παραγράφους διαπράξει εγκληματικές πράξεις κατά του προσώπου ή περιουσιακών στοιχείων τρίτων, τιμωρείται σύμφωνα με το άρθρο 94 ΠΚ παρ. 1 με τις ποινές των σχετικών διατάξεων του ΠΚ για τα διαπραχθέντα αδικήματα κατά συρροή με τις ποινές των παραγράφων 1 ή 2 του παρόντος άρθρου.
4. Μετατροπή της περιοριστικής της ελευθερίας ποινής σε χρηματική κατά το άρθρο 82 ΠΚ δεν επιτρέπεται.

Ένας ο περιούσιος λαός, ένας ο αρχιραβίνος, αλλά πολλές οι πολιτικές.

«ΠΟΙΟΣ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗ ΓΑΖΑ;
Ο ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ»,
του Πιερ Σταμπούλ

Δελτιο11:(Το άρθρο του Πιερ Σταμπούλ, Μέλους της Εθνικής Γραμματείας της UJFP (Γαλλική Εβραϊκή Ένωση για την Ειρήνη), αντιπροσωπευει την "κοσμοπολίτικη" σκέψη, της παγκοσμιοποίησης,και δεν απαντά, στο ποιος ευθύνεται για τον βομβαρδισμό της Σερβίας.
Η απάντηση είναι απλή. Οι "μη θρησκευόμενοι και μη σιωνιστές".
Η δική του πλευρά.
Δεν απαντά, στο ερώτημα ποιός έσφαξε τους Ελληνες και τους Αρμένιους της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.Και αυτή η απάντηση ειναι απλή.
Οι "ντονμέ".Ο Ταλαάτ και ο Κεμάλ.
Αυτοί όμως, ηταν θρησκευόμενοι."Μουσουλανο-Εβραίοι".Άλλου ραβίνου ευαγγέλιο.
Ο καθένας τους,έχει τις δικές του ευθύνες, για τον δικό του πόλεμο,και την δική του γενοκτονία.Άλλωστε το «σιωνιστικό» κίνημα ιδρύθηκε από τους κοσμοπολίτες Ρότ-σιλντ,ο "σουηδός"Βάλλεμπεργκ ηταν Εβραίος,και ο Άιχμαν μιλούσε γίντις απταίστως.
Κάθε φορά ειναι διαφορετική επένδυση, "Πρωτος Παγκόσμιος Πόλεμος", και διαφορετικός ο τόκος.Μετα το Κράχ του 29 ηρθε ο"Δευτερος Παγκόσμιος Πόλεμος",για να ξαναμοιρασθεί ο πλούτοςτων Εθνών.Το αίμα μόνο δεν αλλάζει.Και ο δικός τους Θεός)
-----------------------------------------
Ο αιματηρός πόλεμος που διεξάγει ο ισραηλινός στρατός στη Γάζα δεν ήρθε από το πουθενά. Η Τζίπι Λίβνι είχε προειδοποιήσει, 48 ώρες πριν την επίθεση, όλα τα σιωνιστικά πολιτικά κόμματα, και όλα την επιδοκίμασαν, ακόμα και το Μερέτς (η σιωνιστική αριστερά). Το κίνημα «Ειρήνη τώρα» και οι λεγόμενοι «αριστεροί» συγγραφείς (αλλά φανατικοί σιωνιστές), Άμος Οζ, Αβραάμ Γιεχοσούα και Δαβίδ Γκρόσμαν, συμφώνησαν επίσης με την επίθεση, υποστηρίζοντας, λίγο αργότερα, τη σύναψη ανακωχής. Όλοι συμμερίζονται την επίσημη άποψη στο Ισραήλ: γι' αυτούς, η Χαμάς είναι ένα τέρας, με το οποίο δεν μπορεί να συναλλάσσεται κανείς, και εναντίον του οποίου είναι αυτονόητο το δικαίωμα στη δολοφονία, έστω και αν υπάρξουν «παράπλευρες απώλειες».

Κάποιοι αντι-ιμπεριαλιστές Ισραηλινοί Εβραίοι αντιτίθενται στον πόλεμο. Καταθέτουν μαρτυρίες και διαδηλώνουν καθημερινά με μεγάλο θάρρος. Δεν αντιπροσωπεύουν παρά μια μικρή μειοψηφία (φαίνεται πως το 95% των Εβραίων Ισραηλινών συμφώνησε με την προοπτική της επίθεσης εναντίον της Χαμάς) αλλά η σημασία και η επιρροή τους υπερβαίνει τον αριθμό τους. Όλοι είναι μη σιωνιστές ή αντι-σιωνιστές. Είναι οι μόνοι που κατανοούν τη φύση του εγκλήματος που διαπράττεται κατά της Γάζας: έγκλημα πολέμου και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Θα πρέπει πια να τελειώνουμε με την ατιμωρησία αυτού του κράτους-τραμπούκου. Και αυτό θα επιτευχθεί μέσα από το μποϋκοτάζ του Ισραήλ, όσο διαρκεί η κατοχή, καθώς και με την παραπομπή σε δίκη των εγκληματιών πολέμου.

Μια ολοκληρωτική ιδεολογία

Στο Ισραήλ, τα πάντα είναι σιωνιστικά. Η ταυτότητα, η νοοτροπία, η ιστορία που διδάσκεται, τα ΜΜΕ, οι νόμοι, ο αέρας που αναπνέουν οι άνθρωποι. Κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτή την ιδεολογία που διαποτίζει τα πάντα. Στο όνομα αυτής της ιδεολογίας, 60 χρόνια μετά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, ο μισός πληθυσμός των Βεδουίνων του Νεγκέβ ζει σε παραγκουπόλεις, χωρίς δρόμους, χωρίς νερό και ηλεκτρικό, χωρίς πραγματικά σπίτια, επειδή το εβραϊκό κράτος δεν αναγνωρίζει τα χωριά τους και τις ιδιοκτησίες τους. Στην περιοχή ανάμεσα στη Μεσόγειο και τον Ιορδάνη, ζουν περίπου 5 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι και 5,5 εκατομμύρια Εβραίοι. Εξ αιτίας του σιωνισμού, οι πρώτοι δεν έχουν κανένα δικαίωμα. Είτε βομβαρδίζονται και σφαγιάζονται, είτε τα εδάφη τους καταλαμβάνονται, είτε είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας μέσα στην ίδια τη χώρα τους. Το απαρτχάιντ έχει εδραιωθεί.

Στη διάρκεια της πολυποίκιλης και διαφοροποιημένης ιστορίας του ιουδαϊσμού, ο σιωνισμός εισέβαλε αιφνίδια εδώ και πάνω από έναν αιώνα, και, σήμερα, επιδιώκει να επιβληθεί σε όλους τους Εβραίους. Αν του ασκούμε κριτική χωρίς να είμαστε Εβραίοι, γινόμαστε υποχρεωτικά αντισημίτες. Και αν είμαστε Εβραίοι, τότε θεωρούμαστε «προδότες που μισούμε τον εαυτό μας». Αν, δε, είμαστε Παλαιστίνιοι, ο σιωνισμός δίνει το δικαίωμα να μας σκοτώνουν, για την αγαθή υπόθεση, βέβαια, της ιερής και απαραβίαστης «ασφάλειας του Ισραήλ».

Δεν ήταν όμως πάντοτε έτσι. Το 1948, όλα τα μεγάλα ονόματα του αμερικανικού ιουδαϊσμού, με επικεφαλής τους Άλμπερτ Αϊνστάιν και Χάννα Άρεντ, απευθύνουν μια επιστολή στον πρόεδρο Τρούμαν παροτρύνοντάς τον να συλλάβει ή να απελάσει τον τρομοκράτη Μεναχέμ Μπεγκίν που, λίγο πριν, είχε σφαγιάσει 200 κατοίκους στο χωριό Ντέιρ Γιασίν. Στα μάτια του κόσμου, τότε, τον ιουδαϊσμό αντιπροσώπευαν οι Ρόζα Λούξεμπουργκ, Φρόιντ, Κάφκα, Αϊνστάιν, Άρεντ. Όλοι και όλες ήταν μη θρησκευόμενοι και μη σιωνιστές, όπως και η πλειοψηφία των 6 εκατομμυρίων θυμάτων της ναζιστικής γενοκτονίας. Πως φτάσαμε σ' αυτή την αντιστροφή, ώστε οι αξίες φασιστών (δεν βρίσκω άλλη λέξη) όπως ο Μπεγκίν, ο Σαμίρ, ο Λίμπερμαν, ο Σαρόν, να έχουν επιβληθεί και υιοθετηθεί από τους εγκληματίες Όλμερτ, Πέρες, Μπαράκ, Λίβνι…, καθώς και από έναν μεγάλο αριθμό των ηγετών των εβραϊκών κοινοτήτων στη Γαλλία;

Αυτή η μετάλλαξη είναι ακατανόητη αν δεν εξετάσουμε τι ακριβώς είναι ο σιωνισμός: ένας εθνικισμός, μια μορφή αποικιοκρατίας και, ταυτόχρονα, ένας μεσσιανισμός που δημιούργησε έναν «νέο τύπο εβραίου ανθρώπου». Επίσης, μια ιδεολογία που εξελίχθηκε σε ακραία μιλιταριστική, οικοδομώντας μια χώρα που μεταβλήθηκε σε προγεφύρωμα του ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή. Μια ιδεολογία που διακηρύσσει ότι προσφέρει στους Εβραίους ένα «απάνεμο λιμάνι». Και με ερμηνευτικό κλειδί την εργαλειοποίηση της γενοκτονίας και του αντισημιτισμού.

Μια φαλκιδευμένη ιστορία

Οι σιωνιστές κατασκεύασαν μια φανταστική ιστορία του ιουδαϊσμού. Παρόλο που η μεγάλη πλειοψηφία των πρώτων σιωνιστών ήταν άθρησκοι, και συχνά πολύ εχθρικοί απέναντι στους θρησκευόμενους, αυτοί αναζήτησαν στη Βίβλο όλες τις «δικαιολογίες» για το αποικιακό σχέδιο που άρχισαν να επινοούν.

Εδώ και δεκάδες χρόνια, υπάρχει μια συμφωνία ανάμεσα στους αρχαιολόγους και τους ειδικούς στην αρχαία ιστορία (βλ. Η Βίβλος χωρίς πέπλο, των Φινκελστάιν και Σίλμπερμαν, εκδ. Bayard). Τα γεγονότα που αναφέρονται στον Αβραάμ και τον Μωυσή είναι, στο σύνολό τους, θρύλοι. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι η κατάληψη της Χαναάν από τον Ιησού του Ναυή είναι απολύτως θρύλος. Αυτό το κείμενο, που αποτελεί μια πραγματική υπεράσπιση της εθνοκάθαρσης και του σφαγιασμού του «άλλου», δεν έχει καμία ιστορική βάση. Και όμως, αυτό είναι που χρησιμεύει ως «ιστορική» βάση για την εγκατάσταση των εποίκων στη Δυτική Όχθη και στους οπαδούς της εκδίωξης των Παλαιστινίων (την οποία υποστηρίζει η μισή ισραηλινή κοινωνία). Δεν υπάρχει ούτε ένα αρχαιολογικό ίχνος ύπαρξης του ενωμένου βασιλείου του Δαβίδ και του Σολομώντα. Εκείνη την εποχή, η Ιερουσαλήμ ήταν ένα χωριό. Είναι πολύ πιθανό ότι το βασίλειο του Ισραήλ (που καταστράφηκε από τους Ασσύριους) και εκείνο του Ιούδα (που καταστράφηκε από τους Βαβυλώνιους) αποτέλεσαν πάντα δύο διαφορετικές οντότητες. Και, κυρίως, έχει αποκαλυφθεί ότι, σε όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας, διαφορετικοί λαοί, διαφορετικές γλώσσες και διαφορετικές θρησκείες συνυπήρχαν σε αυτή τη γη, που υπήρξε ένα πραγματικό σταυροδρόμι. Οι σιωνιστές, που βεβαιώνουν ότι αυτή είναι η γη του εβραϊκού λαού και ότι το κράτος του Ισραήλ είναι η αποκατάσταση του «ενωμένου βασιλείου», στηρίζονται σε έναν θρησκευτικό μύθο, στον οποίο δεν πίστευαν ούτε αυτοί οι ίδιοι.

Σύμφωνα με τη σιωνιστική θεωρία, ο εβραϊκός λαός εκδιώχθηκε από τη γη του τη στιγμή του πολέμου, που διεξήγαγε ο Τίτος, και της καταστροφής του ναού. Υποτίθεται ότι έζησε για 2000 χρόνια στην εξορία, κάτω από τρομακτικές συνθήκες, μέχρι να του δώσει ο σιωνισμός τη δυνατότητα να επιστρέψει στη χώρα του.

Ωστόσο, αυτή η θεωρία είναι μια μυθοπλασία. Στο βιβλίο του, Πως επινοήθηκε ο εβραϊκός λαός (εκδ. Fayard), ο Σλόμο Σαντ αποδεικνύει, τεκμηριωμένα, ότι δεν υπήρξε ούτε εξορία ούτε επιστροφή. Τη στιγμή της καταστροφής του ναού, υπήρχαν ήδη Εβραίοι στη Βαβυλώνα, στην Αλεξάνδρεια, τη Ρώμη, την Ισπανία… Μετά την ήττα από τους Ρωμαίους, η θρησκεία ήταν αυτή που διασκορπίστηκε και όχι ο λαός. Επομένως, οι απόγονοι των Εβραίων είναι ουσιαστικά οι Παλαιστίνιοι. Άλλωστε, ο Μπεν Γκουριόν ήταν πεισμένος γι' αυτό και αρχικά σκεφτόταν να τους ενσωματώσει στο σιωνιστικό σχέδιο.

Για πολλούς αιώνες, στη ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, και στη συνέχεια και σε άλλες περιοχές, η εβραϊκή θρησκεία εξαπλωνόταν με προσηλυτισμό. Οι Εβραίοι αποτέλεσαν ένα σημαντικό ποσοστό ανάμεσα στους κατοίκους της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Πολλοί προσηλυτισμοί έγιναν αργότερα στους Βέρβερους της Βόρειας Αφρικής και στη συνέχεια στους Χαζάρους (μια τουρκική φυλή που είχε δημιουργήσει μια αυτοκρατορία στην περιοχή ανάμεσα στην Κασπία και τη Μαύρη Θάλασσα). Κοντολογίς, οι σημερινοί Εβραίοι αποτελούνται στην πλειοψηφία τους από απογόνους προσηλυτισμένων πληθυσμών. Όσο για την επιστροφή, οι Εβραίοι, παρότι θα έχουν επανειλημμένα την ευκαιρία να εγκατασταθούν στην Ιερουσαλήμ, θα προτιμήσουν να εγκατασταθούν στη Βαγδάτη, στην Αλεξάνδρεια ή τη Θεσσαλονίκη. Δεν υπάρχει εβραϊκή «φυλή» και (κατά τον Σαντ) ούτε καν εβραϊκός «λαός». Η σιωνιστική θεωρία της εξορίας και της επιστροφής είναι μια απολύτως ιδεολογική κατασκευή.

Οι σιωνιστές εργαλειοποίησαν το επεισόδιο της Μασάντα. Μετά την κατάληψη της Ιερουσαλήμ από τον Τίτο, Εβραίοι, που εξεγέρθηκαν, πολιορκήθηκαν από τους Ρωμαίους, στο φρούριο της Μασάντα, πάνω από τη Νεκρά Θάλασσα, και προτίμησαν να αυτοκτονήσουν παρά να παραδοθούν. Εξ ού και το σύμπλεγμα της Μασάντα: «Κανένας δεν αγαπάει τους Εβραίους, δεν μπορούν να υπολογίζουν παρά μόνο στον εαυτό τους και απειλούνται μονίμως με καταστροφή». Στην πραγματικότητα, οι εξεγερμένοι της Μασάντα ήταν φανατικοί θρησκευόμενοι (οι Ζηλωτές) οι οποίοι, αρχικά, είχαν διαπράξει σφαγές κατά των Εβραίων που αποδέχονταν την ανάμειξη με τους άλλους λαούς της περιοχής και τη ρωμαϊκή κυριαρχία.

Διασπορά και αντισημιτισμός

Για τους σιωνιστές, η διασπορά είναι μια παρένθεση που λήγει με την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Αυτό είναι λάθος: η διασπορά είναι το επίκεντρο της ιστορίας των διαφόρων ιουδαϊσμών. Είναι ο χώρος όπου δομήθηκε η θρησκεία. Στη διασπορά, αναπτύχθηκαν οι διάφορες ιουδαϊκές γλώσσες (ιουδαιο-αραβική, λαντίνο, γίντις). Ο σιωνισμός προσπάθησε μανιωδώς να εξαφανίσει τις γλώσσες, τις παραδόσεις και τον πολιτισμό των διάφορων εβραϊκών κοινοτήτων της διασποράς. Τα ονόματα και τα επίθετα των περισσότερων Ισραηλινών δεν έχουν καμία σχέση με εκείνα των προγόνων τους. Η εβραϊκή γλώσσα έχει επιβληθεί, η ισραηλινή κουλτούρα έχει λειτουργήσει σαν σβηστήρας του παρελθόντος. Για να κατασκευαστεί ο νέος τύπος Ισραηλινού, έπρεπε να «σκοτωθεί» ο Εβραίος (ο κοσμοπολίτης, ο μειονοτικός, ο άνθρωπος της διασποράς). Η πλειοψηφία των Ισραηλινών αγνοούν τα πάντα για την ιστορία τους. Αυτή η απουσία μνήμης, που έχει αντικατασταθεί από μια φαλκιδευμένη μνήμη, αποτελεί έναν από τους λόγους της αδιαφορίας τους για τον «άλλο».

Ο σιωνισμός περιγράφει τη ζωή στη διασπορά σαν μια αδιάλειπτη συνέχεια διώξεων και δυστυχίας, που πήρε τέλος με τη δημιουργία του Ισραήλ˙ προωθώντας μάλιστα την ιδέα ότι η ανάμειξη ή η ισότητα δικαιωμάτων ανάμεσα σε Εβραίους και μη Εβραίους είναι αδύνατη και πως οι Εβραίοι δεν μπορούν να ζήσουν παρά μονάχα μεταξύ τους, σε ένα εβραϊκό κράτος.

Αυτό είναι ένα περιοριστικό όραμα. Η καταδίωξη των Εβραίων ξεκινάει με τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο (4ος αι. μ.Χ.), όταν ο χριστιανισμός γίνεται επίσημη θρησκεία. Ο χριστιανικός αντι-ιουδαϊσμός έχει πολλαπλή προέλευση: ο χριστιανισμός προκύπτει από τον ιουδαϊσμό, και οι δύο θρησκείες βρέθηκαν για μεγάλο διάστημα σε ανταγωνισμό, ενώ η κατηγορία του «θεοκτόνου» είναι κεντρική στους Χριστιανούς. Οι Εβραίοι θα υποστούν πολυάριθμες απελάσεις (με σημαντικότερη εκείνη της Ισπανίας, το 1492), μεγάλες σφαγές (σταυροφορίες, Ουκρανία), συστηματικό εγκλεισμό και διακρίσεις. Ωστόσο, υπήρξαν και πιο ευτυχισμένες περίοδοι που σημαδεύτηκαν από μια έντονη πολιτισμική ζωή. Οι σιωνιστές προσπαθούν να καταδείξουν πως οι Μουσουλμάνοι υπήρξαν πάντα εχθροί των Εβραίων. Αυτό είναι ψέμα: το καθεστώς των «Ντίμι» μπορεί να μην έδινε πλήρη πολιτειακά δικαιώματα αλλά εξασφάλισε στους Εβραίους μια σχετική ειρήνη που δεν είχε καμία σύγκριση με τις χριστιανικές διώξεις.

Παραδόξως, με τη Χειραφέτηση των Εβραίων της Ευρώπης (που αρχίζει τον 17ο αι. στη Γερμανία και τη Γαλλία) ξεκινά η μεταστροφή του χριστιανικού αντι-ιουδαϊσμού σε φυλετικό αντισημιτισμό. Στο πρόσωπο του Εβραίου βλέπουν το εμπόδιο στην οικοδόμηση εθνικά καθαρών κρατών-εθνών. Ο Εβραίος μεταβάλλεται σε αποδιοπομπαίο τράγο όλων των εθνικισμών. Και αυτή ακριβώς η αντισημιτική συναίνεση στην Ευρώπη θα επιτρέψει τη ναζιστική γενοκτονία.

Ο σιωνισμός ενάντια στη Χειραφέτηση

Γύρω στα 1900, στην Ευρώπη ζουν περί τα δέκα εκατομμύρια Εβραίοι. Η γλώσσα τους είναι τα γίντις. Οι κοινωνικές ανακατατάξεις τους προλεταριοποιούν μαζικά. Ένα μεγάλο μέρος τους εγκαταλείπει τη θρησκεία και στρέφεται προς τις σοσιαλιστικές ιδέες. Πολλοί πιστεύουν πως η επανάσταση, με τη χειραφέτηση των προλεταρίων, θα λύσει το πρόβλημα του αντισημιτισμού. Και αν τα κυριότερα επαναστατικά κόμματα βάζουν σε παρένθεση το «εβραϊκό ζήτημα», η Μπουντ, το εβραϊκό επαναστατικό κόμμα, προτείνει μια «πολιτισμική αυτονομία» των Εβραίων, στους τόπους που ζουν, στα πλαίσια της Επανάστασης.

Εκείνη την περίοδο εμφανίζεται και ο σιωνισμός. Αρχικά παρουσιάζεται σαν μια εβραϊκή εκδοχή των διάφορων εθνικισμών (που θα οδηγήσουν στη σφαγή του 1914 και στον ναζισμό), με βάση την απλή εξίσωση: ένας λαός = ένα κράτος. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: ο λαός Γίντις, που αναμφισβήτητα υπάρχει μεταξύ Βαλτικής και Μαύρης Θάλασσας, ελάχιστη σχέση έχει με τους Εβραίους του Μαρόκου, του Ιράκ ή της Υεμένης. Έτσι, λοιπόν, οι σιωνιστές επινοούν την έννοια του λαού και της εξορίας. Και ενώ η Μπουντ δημιουργεί πολιτοφυλακές αυτο-άμυνας ενάντια στα πογκρόμ, οι σιωνιστές θεωρούν πως ο αντισημιτισμός είναι αναπόφευκτος, ότι είναι μάταιο να τον καταπολεμεί κανείς και πως η μόνη λύση είναι η φυγή προς το μελλοντικό εβραϊκό κράτος. Γυρίζουν συνειδητά την πλάτη σε κάθε ιδέα ισότητας, χειραφέτησης, πολιτειακών δικαιωμάτων, ανάμειξης πληθυσμών. Λίγο πριν πεθάνει, ο Χερτζλ είχε συναντήσει έναν από τους πιο φανατικούς αντισημίτες υπουργό του Τσάρου εξηγώντας του ότι οι σιωνιστές και οι τσαρικοί έχουν κοινά συμφέροντα: να σπρώξουν σε φυγή τους περισσότερους Εβραίους. Το πογκρόμ του Κίσινεφ ή η υπόθεση Ντρέυφους χρησιμοποιούνται για να πείσουν ότι οποιαδήποτε μάχη στην Ευρώπη είναι μάταιη. Και όμως, η υπόθεση Ντρέυφους έδειξε πως ο αντισημιτισμός αφορούσε όλη την κοινωνία και πως η νίκη των προοδευτικών δυνάμεων ήταν δυνατή.

Οι σιωνιστές, συχνά κοσμικοί, και μάλιστα άθεοι, υιοθετούν τις βιβλικές γραφές και αποφασίζουν να εγκατασταθούν στην Παλαιστίνη. Πρόκειται για το περίφημο ιδρυτικό ψεύδος του Ζανγκβίλ («μια γη χωρίς λαό για έναν λαό χωρίς γη»). Έτσι, η εγκατάσταση ξεκινά με την άρνηση ύπαρξης του παλαιστινιακού λαού. Αμέσως κατασκευάζουν μια ιστορία της Παλαιστίνης, σύμφωνα με την οποία οι Εβραίοι ζούσαν εκεί, χωρίς διακοπή, για 4000 χρόνια. Πράγμα που είναι, βεβαίως, ψέμα. Μετά την τελευταία εβραϊκή εξέγερση κατά των Ρωμαίων (Μπαρ Κοχμπά), υπάρχουν ελάχιστοι Εβραίοι στην Παλαιστίνη, μια και ο πληθυσμός εκχριστιανίστηκε στη συνέχεια και, αργότερα, ασπάστηκε το Ισλάμ. Γύρω στα 1900, οι Εβραίοι αποτελούν το 4% του πληθυσμού της Παλαιστίνης, ποσοστό ίδιο με τις γειτονικές χώρες. Έχουν φτάσει εκεί από τον 18ο αιώνα, ζουν άριστα ενσωματωμένοι και είναι αντίθετοι με κάθε ιδέα εβραϊκού κράτους.

Μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι σιωνιστές είναι ιδιαίτερα μειοψηφικοί ανάμεσα στους Εβραίους. Όσοι μεταναστεύουν, για να γλιτώσουν από τη φτώχια ή τον αντισημιτισμό, κατευθύνονται κυρίως προς τις Ηνωμένες Πολιτείες ή τη δυτική Ευρώπη. Όλες οι εκλογές που διεξάγονται στα γκέτο, στην Πολωνία ή στη Λιθουανία, δείχνουν ότι τα σιωνιστικά κόμματα είναι μειοψηφία. Το 1939, μόνο το 3% του παγκόσμιου εβραϊκού πληθυσμού έχει εγκατασταθεί στην Παλαιστίνη.

Στο ξεκίνημα, ο σιωνισμός δεν έχει θρησκευτικό χαρακτήρα. Το θρησκευτικό σιωνιστικό ρεύμα (εκείνο του ραβίνου Κουκ) θα είναι αρχικά πολύ αδύναμο, μια και οι θρησκευόμενοι είναι στην πλειοψηφία τους σκεπτικοί, ακόμα και εχθρικοί, απέναντι στον σιωνισμό. Θεωρούν ότι το εβραϊκό κράτος υποκαθιστά τον Μεσσία. Θα πρέπει να περιμένουμε το 1967, και την ανάδυση του εθνικο-θρησκευτικού ρεύματος, για να γνωρίσουμε την τρομακτική σύνθεση αποικιοκρατίας και θρησκευτικού φανατισμού.

Από την αποικιοκρατία στην εθνοκάθαρση

Οι σιωνιστές έφτασαν στην Παλαιστίνη με το ίδιο σύμπλεγμα ανωτερότητας απέναντι στους αυτόχθονες και την ίδια συμπεριφορά που είχαν και οι αποικιοκράτες της εποχής. Επεδίωκαν να ιδιοποιηθούν το μάξιμουμ της γης και να απωθήσουν, να περιορίσουν και να υποδουλώσουν τον λαό που ζούσε εκεί. Στο μουσείο της ισραηλινής πόλης Χαντέρα, βρίσκεται μια μεγάλη φωτογραφία με την εξής λεζάντα: «Μοσέ Χ, ιδρυτής της Χαντέρα». Γύρω από το εν λόγω άτομο, υπάρχουν δεκαπέντε περίπου Παλαιστίνιοι, αλλά οι ιδρυτές του μουσείου δεν αντιλήφθηκαν καν την ύπαρξή τους. Όλα δικαιολογούνται προκειμένου να αποκτήσουν γη. Τόσο το χρήμα, που χρησιμεύει στο να «λαδωθούν» κάποιοι φεουδάρχες και να αξιοποιηθεί η γη, όσο και η βία. Η δήλωση Μπάλφουρ σημαδεύει τη συνενοχή ανάμεσα στον σιωνισμό και τον ιμπεριαλισμό. Για τον Μπάλφουρ, που συμμερίζεται τις αντισημιτικές προκαταλήψεις της εποχής του, το όφελος είναι διπλό: από τη μια να φύγουν οι Εβραίοι της Ευρώπης και από την άλλη να εξασφαλιστεί μια ευρωπαϊκή παρουσία στη Μέση Ανατολή, όπου η οθωμανική αυτοκρατορία έχει καταρρεύσει.

Όταν οι Παλαιστίνιοι συνειδητοποιούν πως η εβραϊκή μετανάστευση σχεδιάζει να εγκαθιδρύσει ένα εβραϊκό κράτος και να τους στερήσει την ίδια τους τη χώρα, εξεγείρονται (1929, 1936) και η εξέγερσή τους συντρίβεται από τον βρετανικό στρατό. Καθ' όλη αυτή την περίοδο, οι σιωνιστές οικοδομούν έναν πραγματικό κρατικό μηχανισμό, ενώ απουσιάζουν παντελώς από την πάλη ενάντια στην άνοδο του ναζισμού. Ακόμα χειρότερα, η δεξιά πτέρυγα του σιωνισμού, με ηγέτη τον Ζαμποτίνσκι (ο οποίος είχε ζήσει στην Ιταλία και θαύμαζε τον Μουσολίνι), εμπνέεται άμεσα από τις φασιστικές ιδέες και προτείνει, ήδη από το 1930, την εκδίωξη των Παλαιστινίων πέρα από τον Ιορδάνη. Η ομάδα Στερν του Γιτζάκ Σαμίρ (μελλοντικός πρωθυπουργός του Ισραήλ) είχε τέτοια συνείδηση της ναζιστικής γενοκτονίας ώστε, μέχρι το 1942, θα δολοφονεί Βρετανούς στρατιώτες και θα προσπαθεί να διαπραγματευτεί με τους Ναζί.

Οι σιωνιστές έπαιξαν δευτερεύοντα ρόλο στην εβραϊκή αντίσταση κατά του ναζισμού, στην οποία συμμετείχαν κυρίως κομμουνιστές ή μέλη της Μπουντ. Και όμως, η γενοκτονία (που εξόντωσε τον μισό πληθυσμό των ευρωπαίων Εβραίων και εξαφάνισε οριστικά την Γίντισλαντ) θα επιτρέψει την ίδρυση του Ισραήλ.

Οι Ευρωπαίοι, οι Αμερικανοί και οι Σοβιετικοί θα συμφωνήσουν, ήδη από το 1945, με την ιδέα ενός εβραϊκού κράτους. Θα υποχρεώσουν τους Παλαιστίνιους να πληρώσουν για ένα ευρωπαϊκό έγκλημα (τον αντισημιτισμό και τη γενοκτονία) χωρίς να έχουν την παραμικρή ευθύνη γι' αυτό.

Γνωρίζουμε πια με σιγουριά, αφού και οι Ισραηλινοί νέοι ιστορικοί (κυρίως ο Ίλαν Πάππε) επιβεβαίωσαν αυτό που πάντα υποστήριζαν οι Παλαιστίνιοι, ότι η εκδίωξη των 800.000 Παλαιστινίων, το 1948, ήταν προμελετημένη ενέργεια. Αυτή η εθνοκάθαρση (η Νάκμπα) αποτελεί έγκλημα και καμιά ειρήνη δεν μπορεί να συναφθεί χωρίς να αναγνωριστεί αυτό το έγκλημα, για το οποίο θα πρέπει, με τον ένα ή άλλο τρόπο, να αποζημιωθούν οι Παλαιστίνιοι. Αλλά, για τους σιωνιστές, αυτή η αναγνώριση ισοδυναμεί με άρνηση του ιδρυτικού σχεδίου και της υποτιθέμενης νομιμοποίησής του. Στο σιωνιστικό φιλμ Αποκρυπτογράφηση, ο Εχούντ Μπάρακ λέει σε μια συνέντευξη: «Επιθυμούσα να δω τον Αραφάτ να αναγνωρίζει τη νομιμότητα του σιωνισμού». Με λίγα λόγια, επιθυμούσε να τον δει να συνθηκολογεί. Βρισκόμαστε στην καρδιά του προβλήματος. Ο σιωνισμός είναι ακριβώς ένα εμπόδιο για την ειρήνη.

Και μια και η Χαμάς κατηγορείται σήμερα για τρομοκρατία, θα πρέπει να προσθέσουμε ότι η σιωνιστική τρομοκρατία, στον πόλεμο του 1948, ήταν απολύτως πραγματική, με την Ιργκούν και την ομάδα Στερν (και τη Χαγκάνα, τον επίσημο στρατό, να καταλαμβάνει τις ζώνες που «εκκαθάριζαν» οι τρομοκράτες). Από το Ντέιρ Γιασίν έως την επίθεση κατά του ξενοδοχείου Κινγκ Ντέιβιντ ή τη δολοφονία του κόμη Μπερναντότ, βλέπουμε πως οι πρωταγωνιστές αυτών των εγκλημάτων έγιναν αργότερα Πρωθυπουργοί. Και σήμερα, ανακαλύπτουμε πως η Τζίπι Λίβνι, που εργάστηκε στις μυστικές υπηρεσίες, ήταν η υπεύθυνη μιας αντι-παλαιστινιακής ενέργειας στη Ρώμη.

Η πολιτική των τετελεσμένων και η εργαλειοποίηση της γενοκτονίας

Μετά το 1948, οι σιωνιστές επιτάχυναν τη στρατηγική, που αποδείχτηκε τόσο επιτυχημένη, προωθώντας την αναγνώρισή τους από τον ΟΗΕ σε σύνορα που δεν είχαν καμία σχέση με εκείνα που προέβλεπε το σχέδιο μοιράσματος: στρατηγική των τετελεσμένων. Ήδη από το 1949, κατάσχονται τα εδάφη και οι ιδιοκτησίες των εκδιωχθέντων Παλαιστινίων. Ενώ το Ισραήλ, στην ανακωχή του 1949, όφειλε να αναγνωρίσει το δικαίωμα επιστροφής των Παλαιστινίων, το αρνείται ρητά και μάλιστα το παρουσιάζει σαν μια απαράδεκτη διεκδίκηση που θέτει σε αμφισβήτηση την ύπαρξη του Ισραήλ.

Το 1948, υπάρχουν λιγότεροι από ένα εκατομμύριο Εβραίοι στο καινούργιο κράτος. Θα χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα για να προκαλέσουν παντού τη μετανάστευση προς το Ισραήλ. Σιωνισμός και αντισημιτισμός θα λειτουργήσουν συμπληρωματικά, με τον δεύτερο να τροφοδοτεί τον πρώτο, και τον πρώτο να προσπαθεί να προκαλέσει τον δεύτερο, κάθε φορά που περιορίζεται η μετανάστευση. Η έλευση ενός εκατομμυρίου Εβραίων από τον αραβικό κόσμο είναι αποτέλεσμα συνδυασμού αφ' ενός μιας εντονότατης προπαγάνδας, για να τους ξεριζώσουν από τις χώρες στις οποίες ζούσαν εδώ και αιώνες, και αφ' ετέρου της στάσης των περισσότερων αραβικών κυβερνήσεων, που έβλεπαν με μεγάλη ικανοποίηση αυτές τις αποχωρήσεις. Όσο για τους Εβραίους που έρχονταν από τις ανατολικές χώρες, η επιμονή ενός κρατικού αντισημιτισμού προκάλεσε μια ρήξη με τον κομμουνισμό (τον οποίο έβλεπε με συμπάθεια ένας μεγάλος αριθμός Εβραίων) και τη μετανάστευση προς το Ισραήλ.

Τα τετελεσμένα γεγονότα θα γνωρίσουν μια νέα εξέλιξη το 1967. Σήμερα γνωρίζουμε πως οι απειλές του Νάσερ ήταν το πρόσχημα. Ο πόλεμος, η προσάρτηση και ο εποικισμός είχαν προγραμματιστεί. Η προσάρτηση της ανατολικής Ιερουσαλήμ (που ψηφίστηκε από την Κνεσέτ) πραγματοποιείται ήδη από το 1967. Θα ακολουθηθεί από την προσάρτηση των υψωμάτων του Γκολάν. Και, καθώς δεν διέθεταν «προσωπικό» για να δημιουργήσουν εποικισμούς, οι Εργατικοί, που βρίσκονταν στην εξουσία, θα δημιουργήσουν κυριολεκτικά το εθνικο-θρησκευτικό ρεύμα (που αντιπροσωπεύει σήμερα το ¼ του πληθυσμού) προσφέροντάς του αποικίες. Στην αφετηρία αυτού του εποικισμού βρίσκεται ο Υγκάλ Αλλόν (που έχει φήμη «αριστερού»). Σήμερα, 500.000 Ισραηλινοί ζουν στα εδάφη που κατακτήθηκαν το 1967, ενώ έγιναν τα πάντα για να εξαφανιστεί η «πράσινη γραμμή» και να καταστεί οριστική η προσάρτηση.

Η στάση του σιωνισμού απέναντι στη γενοκτονία υπήρξε διφορούμενη. Οι διασωθέντες συνάντησαν αρχικά πολύ άσχημη υποδοχή στο Ισραήλ (πολλοί ζουν σήμερα εκεί κάτω από το όριο της φτώχιας). Στην υποτιθέμενη υποχωρητικότητά τους, αντιπαρέθεταν τον Ισραηλινό που, «περήφανος για τον εαυτό του, ξεχέρσωνε, μαχόταν και μετέτρεπε την έρημο σε κήπο». Σύντομα όμως, η κυβέρνηση συνειδητοποίησε το κέρδος που μπορούσε να αποκομίσει από τη γενοκτονία. Εξ ού και η δημιουργία του μουσείου Γιαντ Βασέμ, η σύλληψη και εκτέλεση του Άιχμαν. Αργότερα, το «καθήκον της μνήμης» έγινε υποχρεωτικό.

Σήμερα, λοιπόν, αυτό το καθήκον έχει μετατραπεί σε κάτι το τρομακτικό. Υπάρχει, κατ' αρχάς, η ιδέα ότι οι Εβραίοι ήσαν, είναι και θα είναι πάντα θύματα. Οι Ισραηλινοί «φοβούνται να πάψουν να φοβούνται», γιατί αυτό θα τους υποχρέωνε να εξετάσουν το φονικό αδιέξοδο μέσα στο οποίο έχουν βρεθεί. Όταν οι Ισραηλινοί ηγέτες διαπραγματεύτηκαν με τους Παλαιστίνιους, το μόνο θέμα που τους απασχολούσε ήταν η ασφάλεια του κατακτητή. Γι' αυτούς, ο «περιούσιος λαός» είναι αυτός που έχει όλα τα δικαιώματα. Οι σιωνιστές δοξάζουν τους τέσσερις Ισραηλινούς που σκοτώθηκαν από τις ρουκέτες Κασάμ της Χαμάς και αδιαφορούν πλήρως για τους 1000 νεκρούς της Γάζας. Το Ισραήλ είναι, μετά την Τουρκία, η χώρα όπου υπάρχουν οι περισσότεροι αρνητές της γενοκτονίας των Αρμενίων, μια και η μόνη γενοκτονία που αναγνωρίζει είναι εκείνη των Εβραίων. Είναι πολύ συνηθισμένο να παρουσιάζονται οι Παλαιστίνιοι σαν κληρονόμοι του Ναζισμού. Ο Αραφάτ χαρακτηρίστηκε ο «νέος Χίτλερ» και ο Μπέγκιν είπε, το 1982, στέλνοντας τον στρατό του στη Βηρυτό, ότι «είχε την αίσθηση πως έκανε επίθεση στο μπούνκερ του Χίτλερ». Κατά την 60ή επέτειο της απελευθέρωσης του Άουσβιτς, ο Σαρόν δήλωσε ότι αυτό αποδείκνυε πως «οι Εβραίοι έπρεπε να υπερασπιστούν οι ίδιοι τους εαυτούς τους», κοντολογίς πως όλα επιτρέπονται. Για τους διασωθέντες από το Ολοκαύτωμα και τους απογόνους τους (στους οποίους ανήκω), αυτή η εργαλειοποίηση είναι ανήθικη.

Ο σιωνισμός ισχυριζόταν ότι θα εξασφαλίσει ένα «απάνεμο λιμάνι» για τους διωκόμενους Εβραίους. Κατασκέυασε ένα εγκληματικό σχέδιο για τους Παλαιστίνιους αλλά αυτοκτονικό για τους Ισραηλινούς, ακόμα και για τους Εβραίους. Εάν υπάρχει όντως μια χώρα όπου οι Εβραίοι είναι ανασφαλείς, αυτή είναι το Ισραήλ και αυτό θα συνεχίσει να ισχύει όσο θα συνεχίζεται η καταστροφή της Παλαιστίνης.

Το Ισραήλ έχει καταλήξει να είναι ένα φρικτά μιλιταριστικό κράτος. Λέγεται, άλλωστε, ότι δεν πρόκειται για μια χώρα που διαθέτει έναν στρατό αλλά για «έναν στρατό που διαθέτει μια χώρα». Εξάλλου, η πλειοψηφία των πολιτικών ηγετών προέρχεται από τον στρατό ή από τις μυστικές υπηρεσίες. Ακόμα, το Ισραήλ έχει γίνει ένα προγεφύρωμα της Δύσης στη Μέση Ανατολή, στα πλαίσια της «σύγκρουσης των πολιτισμών». Αυτή η χώρα ενσαρκώνει τη Δύση απέναντι στους «βαρβάρους». Εξ ου και η «άδεια θανάτωσης» που της χορηγήθηκε για τη Γάζα.


Ο σιωνισμός έχει εξαφανίσει τις ιδεολογικές διαφορές

Οι διάφορες κυβερνήσεις εθνικής ενότητας στο Ισραήλ αλλά και το γεγονός ότι, στη Γαλλία, το CRIF ( Συμβούλιο Αντιπροσώπευσης των Εβραϊκών Θεσμών της Γαλλίας) υποστηρίζει άνευ όρων την ισραηλινή πολιτική, όλα αυτά δείχνουν ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα σε σιωνιστές της δεξιάς και σιωνιστές της «αριστεράς». Οι πρώτοι υπήρξαν πάντα «ειλικρινείς». Εδώ και 70 χρόνια, υποστηρίζουν την εθνοκάθαρση και την εκδίωξη των Παλαιστινίων. Οι δεύτεροι έκαναν το ίδιο αλλά χωρίς να τολμούν να το ομολογήσουν. Άλλωστε, η σιωνιστική «αριστερά» βρισκόταν στην εξουσία τη στιγμή που διαπράττονταν όλα τα εγκλήματα κατά των Παλαιστινίων: η Νάκμπα, ο εποικισμός, η οικοδόμηση του τείχους του Απαρτχάιντ. Ποτέ οι Ισραηλινοί δεν αποδέχτηκαν τους Παλαιστίνιους σαν ίσους. Οι συμφωνίες του Όσλο απέτυχαν γιατί όλα τα σιωνιστικά ρεύματα απαιτούσαν τη συνθηκολόγηση των Παλαιστινίων, την άρνηση από μέρους τους όλων των δικαιωμάτων τους, την αποδοχή των διεσπαρμένων μπαντουστάν, που θα βαφτίζονταν παλαιστινιακό κράτος.

Δεν υπάρχει σιωνισμός με ανθρώπινο πρόσωπο. Μια επιπλέον απόδειξη μας δίνει το έγκλημα που διεπράχθη στη Γάζα και η αδιαφορία του Ισραήλ απέναντι σε αυτό το έγκλημα. Η ειρήνη, θεμελιωμένη στην ισότητα των δικαιωμάτων και τη δικαιοσύνη, θα περάσει από την «αποσιωνιστικοποίηση» του Ισραήλ, από τη ρήξη με αυτή την εγκληματική φυγή προς τα μπρος. Ο σιωνισμός κατέστησε την ισραηλινή κοινωνία κάτι περισσότερο από άρρωστη, την έκανε αυτιστική και συνένοχη στα εγκλήματα.

Τότε, θα μας πουν, εσείς οι αντισιωνιστές υποστηρίζετε την καταστροφή του κράτους του Ισραήλ; Ας μην μπερδεύουμε τα πράγματα. Οι Εβραίοι Ισραηλινοί (5,5 εκατομμύρια άνθρωποι) αποτελούν σήμερα έναν λαό και έτσι θα συνεχίσουν να είναι. Όμως, καμία ειρήνη δεν είναι δυνατή χωρίς την απόλυτη ισότητα, πολιτική και οικονομική, ανάμεσα στους λαούς της περιοχής. Όποια λύση και αν επιλεχθεί (ένα ή δύο κράτη), αυτή θα πρέπει να προβλέπει κοινωνίες για όλους τους πολίτες τους. Επομένως, λέμε ναι, η ύπαρξη ενός εβραϊκού «κράτους» (η έννοια γαλλικό κράτος, δεν ακούγεται άσχημα, δεν φέρνει άσχημες μνήμες;), όπου οι μη Εβραίοι είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας, αποτελεί έναν εφιάλτη. Ένα κράτος δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα εβραϊκό και δημοκρατικό, αυτό αποτελεί αντίφαση. Η ειρήνη περνάει από τον σεβασμό των πολιτειακών δικαιωμάτων όλων, καθώς και από τον σεβασμό των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ο σιωνισμός είναι μια εγκληματική ιδεολογία. Είναι ακόμα και μία καταστροφή για τον ιουδαϊσμό, ό,τι και εννοεί κανείς με αυτόν τον όρο. Κάνοντας το αμάλγαμα ανάμεσα σε Εβραίο και σιωνιστή και ταυτίζοντας κάθε κριτική στο Ισραήλ με αντισημιτισμό, οι σιωνιστές μεταβάλλουν τον «αντι-ισραηλισμό» (σύμφωνα με τη διατύπωση του Εντγκάρ Μορέν) σε αντι-ιουδαϊσμό. Συμπεριφέρονται σαν πραγματικοί πυρομανείς. Είναι καιρός πια να κλείσει η σιωνιστική παρένθεση.


Μασσαλία, 15 Ιανουαρίου 2009
Πιερ Σταμπούλ
Γαλλική Εβραϊκή Ένωση για την Ειρήνη (UJFP)
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα http://www.info-palestine.net και μεταφράστηκε από τη Χριστίνα Σταματοπούλου

Βρε άϊντε στον διάολο απατεώνες.

Για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των προσφύγων εγκαλεί την Ελλάδα Έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων ποιός θα μιλήσει;

Η έκθεση του επιτρόπου για τα ανθρώπινα δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης, Τόμας Χάμαρμπεργ. εγκαλεί την Ελλάδα για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των προσφύγων, ενώ χαρακτηρίζει «ανεπαρκές» το σύστημα υποδοχής των ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων που καταλήγουν εδώ .Ο κ. Χάμαρμπεργ εστιάζει την κριτική του
στην ύπαρξη ναρκοπεδίων στον Έβρο και στις απάνθρωπες συνθήκες στα κέντρα κράτησης λαθρομεταναστών.

Ο κ. Χάμαρμπεργ καλεί την Ελλάδα να επανεξετάσει τη συμφωνία επαναπροώθησης λαθρομεταναστών που έχει υπογράψει με την Τουρκία, επαινεί τις βελτιώσεις στην ελληνική νομοθεσία, αλλά καλεί την Ελλάδα να συμμορφωθεί και στην πράξη με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, ιδίως στο ζήτημα της προστασίας των ασυνόδευτων ανήλικων μεταναστών.

.Όπως προκύπτει από την απάντηση του αρμόδιου επιτρόπου Ζακ Μπαρρό, μετά από σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δημήτρη Παπαδημούλη, δυνάμει της Οδηγίας 2003/109, τα παιδιά -των οποίων οι γονείς δεν διαμένουν νόμιμα στη χώρα- δεν αποκλείονται αυτόματα από το καθεστώς του μακροχρόνιου μονίμου κατοίκου.
Επιπλέον, όπως σημειώνει, το καθεστώς αυτό μπορεί να αποκτηθεί από ανήλικο κάτω των 19 ετών ανεξάρτητα από τους γονείς του, σε περίπτωση που πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις που ορίζει η Οδηγία.
«Δεδομένου ότι δεν υπάρχει υποχρέωση γέννησης στην επικράτεια ενός κράτους μέλους, η εισαγωγή μιας τέτοιας προϋπόθεσης εκ μέρους της Ελλάδος δείχνει να είναι αντίθετη προς την Οδηγία. Η Επιτροπή θα επικοινωνήσει επομένως με τις ελληνικές αρχές, για να έχει εκτενέστερες πληροφορίες ως προς αυτά τα δυο σημεία» τονίζει ο κ. Μπαρρό.
Βάσει του νόμου που ψηφίστηκε πρόσφατα (23.12.2008), το καθεστώς «επί μακρόν διαμένοντος μετανάστη» μπορούν να αποκτήσουν όσα παιδιά μεταναστών έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους και οι γονείς τους διαμένουν νόμιμα στη χώρα.
Στο νόμο δεν λαμβάνονται υπόψη οι περιπτώσεις παιδιών που δεν έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, αλλά μεγαλώνουν εδώ και φοιτούν σε ελληνικά σχολεία ή αντίστοιχες περιπτώσεις παιδιών που οι γονείς δεν είναι νόμιμα διαμένοντες στη χώρα.
«Τα κράτη μέλη οφείλουν να σέβονται τα θεμελιώδη δικαιώματα, όπως αυτά απορρέουν από τις συνταγματικές παραδόσεις των κρατών μελών και από τις διεθνείς τους υποχρεώσεις. Η Σύμβαση του ΟΗΕ του 1989 για τα δικαιώματα του παιδιού, την οποία επικύρωσαν όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ, υποχρεώνει τα συμβαλλόμενα μέρη να σέβονται και να εγγυώνται τα διακηρυσσόμενα δικαιώματα για κάθε παιδί που υπάγεται στη δικαιοδοσία τους, χωρίς διακρίσεις στηριζόμενες μεταξύ άλλων στην κατάσταση του παιδιού, και, ειδικότερα, ανεξάρτητα από το καθεστώς διαμονής των γονέων» υπενθυμίζει ο κ. Μπαρρό.
Ο Δ.Παπαδημούλης, αναφερόμενος στο ζήτημα δήλωσε: "Ο κ. Παυλόπουλος οφείλει να αποσύρει άμεσα την κυβερνητική ρύθμιση αίροντας τις απαράδεκτες διακρίσεις. Η ελληνική πολιτεία πρέπει να πάψει να αντιμετωπίζει αυτά τα παιδιά λες και είναι αόρατα, αφήνοντας τα χωρίς χαρτιά και χωρίς δικαιώματα"

deltio11:YΓ1 Γιατί δεν τούς πέρνουν στην Νορβηγία, οι κληρονόμοι του Χίτλερ;ΥΓ.2.Ο κ.Παπαδημούλης ποιούς εκπροσωπεί και υπέρ ποίου εργάζεται;

Το νεο ρωσικό μαχητικό MIG-35

The Mikoyan MiG-35 (Russian: Микоян МиГ-35, NATO reporting name "Fulcrum-F") is a further development of the MiG-29M/M2 and MiG-29K/KUB technology. Classified as a 4.5 generation fighter aircraft, the only existing prototype is the third modification of the existing MiG-29M2 airframe which previously served as MiG-29M2 model demonstrator.
The MiG-35 is now classed as a medium-weight aircraft because its maximum take-off weight has increased by 30 percent which exceeds its previous criteria of classification.

The MiG-35 was officially unveiled when the Russian Minister of Defence, Sergey Ivanov, visited Lukhovitsky Machine Building Plant "MAPO-MIG".

Its vastly improved avionics and weapon systems, notably the new AESA radar and the uniquely designed Optical Locator System (OLS), relieves the aircraft from relying on ground-controlled interception (GCI) systems and enables it to conduct independent multi-role missions.

The aircraft is being marketed under the designation MiG-35 (single seat) and MiG-35D (dual-seat) for export. MiG Corporation had their first official international MiG-35 presentation during Aero India 2007.

Ο Χορηγός των "Χορηγών" μίλησε.

Οι κουκουλοφόροι και οι Χορηγοί τους τώρα αποκαλύπτονται.

Αμερικανική ανησυχία για τις «βίαιες ενέργειες» στην Ελλάδα
Μετά την Standard&Poor και την Morgan Stanley, οι «κουκουλοφόροι του Soros» ,και ο «επαναστατικός στρατός», έγιναν επιχείρημα στις αναλύσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Τα ανοιχτά σύνορα της Ελλάδας ,με τους ευρωπαίους γείτονές της,επιτρέπουν την ενδεχόμενη είσοδο και έξοδο τρομοκρατών».

«Βαθιά ανησυχία για την αυξημένη απειλή τρομοκρατικών επιθέσεων εναντίον Αμερικανών πολιτών και αμερικανικών συμφερόντων», εκφράζει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στη σχετική ενημερωτική του ιστοσελίδα, όπου περιλαμβάνονται πληροφορίες και για την Ελλάδα.

Στην ιστοσελίδα αναφέρεται ότι «όπως και άλλες χώρες που είναι μέλη της συνθήκης του Σένγκεν, τα ανοιχτά σύνορα της Ελλάδας με τους ευρωπαίους γείτονές της επιτρέπουν την ενδεχόμενη είσοδο και έξοδο τρομοκρατών».

Γίνεται λόγος για «ύπαρξη εσωτερικών ριζοσπαστικών οργανώσεων, που διαπράττουν βίαιες ενέργειες στην Ελλάδα, εναντίον ελληνικών και ξένων στόχων» και προστίθεται ότι μετά την εξάρθρωση της 17Ν, «στην πορεία του χρόνου αναδείχθηκαν άλλες οργανώσεις, που συνέχισαν να δραστηριοποιούνται και έχουν επιτεθεί βίαια εναντίον ελληνικών και ξένων στόχων». Σημειώνεται, η επίθεση με ρουκέτα κατά της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα τον Ιανουάριο του 2007, αλλά και η πρόσφατη δολοφονική επίθεση κατά του αστυνομικού κοντά στο Υπουργείο Πολιτισμού για τις οποίες ανέλαβε την ευθύνη η οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας».

Επισημαίνεται ακόμη ότι στην Ελλάδα απεργίες και διαδηλώσεις αποτελούν συχνό φαινόμενο, ενώ υπογραμμίζεται ότι η Ελλάδα είναι μια σταθερή δημοκρατία και οι περισσότερες από αυτές τις ενέργειες κινούνται εντός των ορίων του νόμου, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που αυτό δεν συμβαίνει, όπως μετά τον πρόσφατο θάνατο του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου που αποτέλεσε το έναυσμα για καταστροφές και συγκρούσεις.

Η ιστοσελίδα αναφέρει επίσης ότι ορισμένες βίαιες συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών σημειώνονται σε περιοχές, στις οποίες συχνάζουν τουρίστες και ότι όταν υπάρχουν διαδηλώσεις οι επισκέπτες θα πρέπει να ενημερώνονται και να αποφεύγουν τις περιοχές, όπου οι διαδηλωτές συνήθως συγκεντρώνονται.

Αναφέρεται, τέλος, ότι γενικά δεν επιτρέπεται στην ελληνική αστυνομία να εισέρχεται στους χώρους των δημόσιων πανεπιστημίων, με αποτέλεσμα κάποιοι να εκμεταλλεύονται την κατάσταση και να διαπράττουν εγκληματικές πράξεις στους χώρους αυτούς.

Ληστεία συνεχίζεται....

Κάθε μέρα ενω το πετρέλαιο πέφτει τα ΕΛΠΕ βάζουν καπέλο στις τιμές.

03-02-2009

1 Euro = 1.3007 U.S. dollars
Nymex Crude Future 31.49 euro- (40.96 USD) Αυτή είναι η χαμηλότερη τιμή από τις 20 Ιανουαρίου, όταν είχε «κλείσει» στα 31.64 ευρώ.
Dated Brent Spot 33.77 euro- (43.93 USD)
Nymex Heating Oil Future.224,4 euro-(1,3270 USD7/gallon ).

ΕΛΠΕ. ΤΙΜΕΣ ΠΩΛΗΣΗΣ 03-02-2009
ΒΕΝΖΙΝΗ ΑΜΟΛΥΒΔΗ 95 RON 10PPM ……...289,94
ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΚΙΝΗΣΗΣ 10 PPM BIO ………….366,95
ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ…………………… 323,64
Στις 26 Ιανουαρίου το πετρέλαιο κόστιζε 34.74 ευρώ ,το βαρέλι, και τα ΕΛΠΕ πωλούσαν την αμόλυβδη βενζίνη 95 RON 264,53 ευρώ.