28/7/25

ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1974. Η προδοσία της Κύπρου Στις 28 Ιουλίου , οι Αμερικανοί αποτύπωσαν σε χαρτί, ότι ο Αγγλοι είχαν συμφωνήσει με τους Τούρκους για τον Αττίλα. Οι ΗΠΑ δεν είχαν «ειδικό ενδιαφέρον» στην Κύπρο, που ανήκε στους Άγγλους. Όλο το σχέδιο λύσης του Κυπριακού με βάση την διζωνική-δικοινοτική Ομοσπονδία με πολιτική Ισότητα των συστατικών λαών ήταν αγγλικό και όχι αμερικανικό, και είχε συμφωνηθεί με τους Τούρκους. Ο Κίσινγκερ και η Cia συνέπραξαν για να εξασφαλίσουν την ενότητα του ΝΑΤΟ.


Στις 28 Ιουλίου 1974 , παρόλο που ηταν Κυριακή, η «Cyprus Task Force», του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, έκανε "υπερωρίες¨ και παρέδωσε στον Χένρι Κίσινγκερ, την εισήγηση της για το «Κυπριακό» στην οποία τονιζόταν ότι «Τα θεμελιώδη αμερικανικά συμφέροντα μας στην περιοχή είναι :
1)να διατηρηθεί η ικανότητα άμυνας και αποτροπής της Δύσης η οποία απαιτεί την συνοχή του ΝΑΤΟ, την διατήρηση των εγκαταστάσεων των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και την Ελληνο -τουρκική αρμονία. Και
 2) Η αναχαίτιση της Σοβιετικής επιρροής. 

 Η έκθεση σημείωσε ότι «το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν ανήσυχο για τους στόχους της Τουρκίας η οποία εβρισκόμενη επί του εδάφους δε ακολουθούσε τα συμφωνημένα» 
Η Έκθεση απέρριπτε τη διχοτόμηση και πρότεινε την Ομοσπονδία τονίζοντας ότι «Τούρκοι είναι αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουν την ισχυρή θέση τους στην Κύπρο για να λύσουν το Κυπριακό μιας και δια παντός σύμφωνα με τη γραμμή για de facto κυβερνητικό διαχωρισμό των δυο κοινοτήτων εντός του πλαισίου μιας ανεξάρτητης Κύπρου.»
Αυτό περιγράφεται από την Τουρκία σαν η «αποκατάσταση των δυο αυτόνομων διοικήσεων» που συντονίζονται μόνο σε επίπεδο Κορυφής από τον Ελληνοκύπριο πρόεδρο και τον Τουρκοκύπριο αντιπρόεδρο.
 Αυτή η " Τουρκική Λύση" εφαρμόστηκε από τους Αμερικανούς στην Βοσνία Ερζεγοβίνη με τη Συνθήκη του Ντέϊτον
 Στις 28 Ιουλίου 1974 έκανε και μία δήλωση η «Σοβιετία» που κατήγγειλε , «ορισμένους κύκλους του ΝΑΤΟ» ότι έπαιζαν παιχνίδια πίσω από τις πλάτες του κυπριακού λαού». 
 Και τόνισε ότι: «Οι Έλληνες αξιωματικοί που προκάλεσαν το πραξικόπημα δεν έχουν ακόμα αποχωρήσει από το νησί», χωρίς να κάνει καμιά αναφορά στον τουρκικό στρατό.
 51 χρόνια μετά, δεν ξέρουμε τον ρόλο του ΑΚΕΛ και της Σοβιετικής Πρεσβείας στην Λευκωσία στην έκδοση αυτού του Ανακοινωθέντος. (Κάποιος Έλληνας ανταποκριτής στη Μόσχα μπορεί κάποτε να ζητήσει από το ρωσικό Υπουργείο εξωτερικών τα τηλεγραφήματα εκείνων των ημερών).

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

εγώ ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί οι Τούρκοι δεν πήραν και το υπόλοιπο νησί ή γιατί δεν το κάνουν τώρα, λογικά η όποια εικονική κρίση υπάρχει με το Ισραήλ και την Τουρκία θα μπορέσει να ξεφουσκώσει αν παραδοθεί το υπόλοιπο νησί στους Τούρκους μαζί με ό,τι παραδώσει ο Μητσοτάκης σε Αιγαίο, νοτίως της Κρήτης και σε Θράκη