Η Μάχη της Νινευή. 12 Δεκεμβρίου 627.

 

Η Μάχη της Νινευή ήταν η κορύφωση του Βυζαντινο-Σασσανιδικού πολέμου του 602-628 και σηματοδότησε το τέλος των Ρωμαιο-περσικών Πολέμων . 

Η νίκη των Βυζαντινών προκάλεσε  εμφύλιο πόλεμο στην Περσία και, για ένα χρονικό διάστημα, αποκατάσταθηκε  τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στα αρχαία όριά της στη Μέση Ανατολή. Αυτή η αναβίωση της δύναμης και του κύρους δεν έμελλε να διαρκέσει, καθώς μετά από λίγα χρόνια, ένα Αραβικό Χαλιφάτο αναδύθηκε από την Αραβία και έφερε για άλλη μια φορά την αυτοκρατορία στο χείλος της καταστροφής. 

 Η νίκη στη Νινευή δεν ήταν ολοκληρωτική, αφού οι Βυζαντινοί δεν μπόρεσαν να καταλάβουν το περσικό στρατόπεδο. 

 Χωρίς περσικό στρατό να του αντισταθεί, ο νικηφόρος στρατός του Ηράκλειου λεηλάτησε τη Δαστάγιρντ , και το παλάτι του Χοσρόη , που είχε ήδη καταφύγει στα βουνά της Σουσιάνα για να προσπαθήσει να συγκεντρώσει υποστήριξη για την άμυνα της Κτησιφώντας . Ο Ηράκλειος δεν μπορούσε να επιτεθεί στην ίδια την Κτησιφώντα επειδή η διώρυγα του Ναχραουάν είχε αποκλειστεί από την κατάρρευση μιας γέφυρας. 

 Ο περσικός στρατός επαναστάτησε και ανέτρεψε τον Χοσρόη Β΄ , αναθρεύοντας στη θέση του τον γιο του Καβάδ Β΄ , γνωστό και ως Σίροη . 

Ο Χοσρόης κλίστηκε  σε ένα μπουντρούμι και αφού υπέφερε για πέντε ημέρες εκτελέστηκε  με βέλη την πέμπτη ημέρα. Ο Καβάδ έστειλε αμέσως προσφορές ειρήνης στον Ηράκλειο. Ο Ηράκλειος δεν επέβαλε σκληρούς όρους, γνωρίζοντας ότι και η δική του αυτοκρατορία ήταν κοντά στην εξάντληση. Σύμφωνα με τη συνθήκη ειρήνης, οι Βυζαντινοί ανέκτησαν όλα τα χαμένα εδάφη τους, τους αιχμαλώτους στρατιώτες τους, μια πολεμική αποζημίωση και,  τον μεγάλης πνευματικής σημασίας,  Τίμιο Σταυρό και άλλα κειμήλια που εκλάπηκαν από την Ιερουσαλήμ το 614.