100 χρόνια από την Μικρασιατική καταστροφή. Οι ειδήσεις της 10ης Απριλίου 1922.

     

100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. ¨Αρθρο του ΕΜΠΡΟΣ για το σχεδιαζόμενο "Κίνημα της Σμύρνης"

......................................................

Την ίδια ημέρα το "ΕΜΠΡΟΣ" δημοσίευε, (επί πληρωμή;) άρθρο του Διοικητή της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ Ιωάννη Ευταξία , (του θείου του Λάμπρου του Μέντορα του Κουφού),  που συνιστούσε εκ Μέρους της Στοάς εμπιστοσύνη στους "ειδικούς". (Στην προδοσία).

F%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF%20%CE%BF%CE%B8%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%82%20%284089%29.png"/>

Η 10η Απριλίου 1897, κατά τον ατυχή ελληνοτουρκικό Πόλεμο

  

Η 164η ημέρα του πολέμου για την Ελλάδα, και η 5η ημέρα της Γερμανικής Επίθεσης. Οι κραυγές αγωνίας των αγγλοφρόνων προς την Μητέρα Στοά.

Μετά τη συνθηκολόγηση του Μπακόπουλου, παραδόθηκαν τα οχυρά της Γραμμής Μεταξά. Η παράδοση του Ρούπελ έγινε, στις 06:00, της 10ης Απριλίου αφού ο διοικητής του , ταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος ζήτησε και έλαβε διαταγή κατάπαυσης του πυρός από τον Παπάγο.

 Η παράδοση του Οχυρού Παλιουριώνες έγινε στις 09.00 .

Κατ’ αυτήν, παρατάχθηκε γερμανικό τάγμα για απόδοση τιμών.               Η γερμανική σημαία ανυψώθηκε στο Οχυρό μόνο μετά την αποχώρηση της φρουράς. 

 Οι φρουρές των Οχυρών, που ήσαν 329 Αξιωματικοί και 5.630 άνδρες, είχαν κατά τον τετραήμερο σκληρό αγώνα 1.000 νεκρούς και τραυματίες. Αυτές τις απώλειες θα πρέπει να τις συγκρίνεται με τις «απώλειες» της Μεραρχίας του «ωκύποδος Λιούμπα».

 Οι απώλειες των Γερμανών από τη μάχη των Οχυρών , σύμφωνα με τις γερμανικές πηγές, σε 555 νεκρούς, 2.134 τραυματίες και 170 αγνοουμένους. 

 Οι διοικητές των 21 Οχυρών ήσαν οι εξής: 

Ρούπελ, Ταγματάρχης Πεζικού Γεώργιος Δουράτσος. Παλιουριώνες, Ταγματάρχης Πεζικού Αλέξανδρος Χατζηγεωργίου. Αρπαλούκι, Ταγματάρχης Πεζικού Δημήτριος Καραθάνος .Ποποτλίβιτσα, Λοχαγός Πεζικού Γεώργιος Φελούκας . Ιστίμπεη, Ταγματάρχης Πεζικού Ξανθός Πικουλάκης.Κελκαγιά, Λοχαγός Πεζικού Τηλέμαχος Ζακυνθινός . Καρατάς ,Ταγματάρχης Πεζικού, Αστέριος Κοντογιάννης Κάλης , Ταγματάρχης Πεζικού Κων/νος Κωστόπουλος , Περσέκ Λοχαγός Πεζικού Σπύρος Θύμης, Μπαμπαζώρα Ταγματάρχης Πεζικού Αναστάσιος Κώτσης. Μαλιάγκα Λοχαγός Πεζικού Ευστάθιος Θεοδωρόπουλος . Περιθώρι , Λοχαγός Πεζικού Σπυρίδων Δαράτος. Παρταλούσκα, Λοχαγός Πεζικού Σταύρος Δρακουλαράκος. Ντάσαβλη, Υπολοχαγός Πεζικού Ιωάννης Κόνιαρης. Λίσσε Ταγματάρχης Πεζικού Γεώργιος Δετοράκης. Πυραμιδοειδές Λοχαγός Πεζικού Παναγιώτης Ρογκάκος. Καστίλο Λοχαγός Πεζικού Γεώργιος Θεοδωράκης. Άγ. Νικόλαος Ταγματάρχης Πεζικού Γεώργιος Καλιώρης Μπαρτίσεβα Λοχαγός Πεζικού Παναγιώτης Δημίδης. Εχίνου, Ταγματάρχης Πεζικού Χρήστος Δρακούσης. Νυμφαίας Ταγματάρχης Πεζικού Αλέξανδρος Αναγνωστός. 

Ο ταγματάρχης Δουράτσος, ήταν Καθολικός από την Σύρο. Αποστρατεύθηκε στις 10 Μαΐου 1950 με τον βαθμό του υποστράτηγου. Μέχρι και τον θάνατό του στις 12 Νοεμβρίου 1981, έζησε κοντά στην οικογένεια του αδελφού του, Αντώνη, μιας και ο ίδιος δεν παντρεύτηκε ποτέ. Ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο του καθολικού ναού Αγίου Λουκά στο Ηράκλειο της Αττική. 

Στην Αθήνα, οι Αγγλόφρονες που είχαν εμπιστευτεί την Μητέρα Στοά έβγαζαν κραυγές Αγωνίας. 

 Στις 06.30 το πρωί ο υπηρεσιακός υφυπουργός Μαυρουδής με εντολή του πρωθυπουργού Κορυζή κοινοποίησε στο Λονδίνο τηλεγραφήματα από την Άγκυρα που διέψευδαν τις υποθέσεις των Άγγλων, λέγονατς "Άνακοινουύμεν ύμιν τηλεγράφημα τής έν Άγκύρα ημετέρας Πρεσβείας". 

 «Πρεσβευτής Αγγλίας, εντολή Κυβερνήσεως του, εξέφρασε σήμερον είς κ. Σαράτσογλου τήν βαθεία απογοήτευσιν ήν προξενεί πολιτική ήν ακολουθεί τουρκική Κυβέρνησις, καθ' ήν στιγμήν Γερμανία επιτίθεται κατά Ελλάδος και Γιουγκοσλαβίας, και έτόνισε ποίαν θλιβεράν εντύπωσιν προξενεί πανταχού τοιαύτη στάσις Τουρκίας. Έν συνεχεία εζήτησεν όπως τουρκική Κυβέρνησις διακόψη διπλωματικάς σχέσεις μετά Γερμανίας και Ιταλίας, ίνα διά τρόπου τούτου εκδηλώση αλληλεγγύην αύτής προς Ελλάδα και Γιουγκοσλαβίαν και άνυψώση τό φρόνημα δύο μαχομένων χωρών. Τό όλον διάβημα έγένετο εις υφος ψυχρόν, υπογραμμίζον δυσαρέσκειαν άγγλικής Κυβερνήσεως. Κύριος Σαράτσογλου παρετήρησεν ότι κατά τελευταίας συνομιλίας μετά κ. Ηντεν είχε αποφασισθή ότι ούδέν θά έζητεϊτο πλέον έκ Τουρκίας και ήδη Αγγλία επανέρχεται μέ νέα αιτήματα. Εις τούτο Πρεσβευτής Αγγλίας άπήντησεν ότι είχε αποφασισθή να μή ζητηθή τίποτε όσον άφορα επιθετικάς στρατιωτικάς επιχειρήσεις, άλλ' ότι παρούσα ένέργεια είναι άπλώς πολιτική και δεν δύναται θεωρηθή έκτος τών συμφωνηθέντων. Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών έπεφυλάχθη ύποβάλη εις Ύπουργικόν Συμβούλιον νέον αίτημα άγγλικής Κυβερνήσεως.»

Αμέσως μετά νεα καυγή αγωνίας. "Παρακαλούμε ανακοινώσητε Φόρεϊν "Οφφις κατωτέρω τηλεγράφημα της έν Άγκύρα ήμετέρας Πρεσβείας, έξ ου εμφαίνεται ότι ούδέν δέον αναμένωμεν έκ μέρους Τουρκίας" 

«Πρεσβευτής Γιουγκοσλαβίας έπισκεφθείς σήμερον κ. Σαράτσογλου εις όν άνεκοίνωσε, κατ' έντολήν Κυβερνήσεώς του, ότι διεπιστώθη ότι υπάρχουν βουλγαρικά στρατεύματα μεταξύ των επιτιθεμένων κατά του γιουγκοσλαβικού στρατού έν Μακεδονία και έζήτησε τήν άμεσον έφαρμογήν τής στρατιωτικής Βαλκανικής συμφωνίας. Ώς ήτο φυσικόν, κ. Σαράτσογλου άπήντησεν ότι τούτο αποτελεί νέον στοιχείο όπερ ή τουρκική Κυβέρνησις επιφυλάσσεται εξετάση. Έκ τής όλης έν τούτοις ομιλίας του, ό Πρεσβευτής της Γιουγκοσλαβίας έξήλθε τελείως άπογοητευμένος και μέ τήν πεποίθησιν ότι ούτε εις τήν περίπτωσιν ταύτην Τουρκία πρόκειται νά κινηθή. Και ιδική μου σημερινή μετά του τούρκου Υπουργού τών Εξωτερικών συνομιλία δέν ήτο διόλου ενθαρρυντική και ένίσχυσεν ετι μάλλον τήν ην είχον ήδη σχηματίσει έντύπωσιν, ότι ούδέν πλέον δέον άναμένωμεν έκ μέρους Τουρκίας. Κύριος Σαράτσογλου είχε τό υφος ώς έάν τά συμβαίνοντα σήμερον εις αύτά τά σύνορα τής Τουρκίας έλάμβανον χώραν εις έτέραν ήπειρον και έφαίνετο ώς βεβαρημένος, διότι είχε νά έπανα-λάβη και πάλιν τήν έξυπακουομένην πλέον θεωρίαν ότι Τουρκία θά ήγωνίζετο μόνον έάν έγίνετο άντικείμενον επιθέσεως.» 

Στις 12 και μισή, ο υπηρεσιακός υφυπουργός Μαυρουδής έστειλε τρίτο επείγον τηλεγράφημα στον πρέσβη στο Λονδίνο Σιμόπουλο, για να απαντήσει διπλωματικά στα ψέματα των Αγγλων για βοήθεια από τη Τουρκία. 

«Παρακαλούμε ανακοινώσητε Φόρεϊν Όφφις τηλεγράφημα Πρεσβείας Αγκύρας όπερ αποκαλύπτει αρκούντως στάσιν Τουρκίας: «Πρεσβευτής Γιουγκοσλαβίας μοί ένεπιστεύθη σήμερον ύπό τύπον απόρρητον ότι γιουγκοσλάβος άξιωματικός Επιτελείου εν συνομιλία του μετά Τούρκου Στρατάρχου τήν 4ην Απριλίου έλαβε ρητήν παρ' αυτού υπόσχεσιν ότι έν περιπτώσει γερμανικής έπιθέσεως κατά Γιουγκοσλαβίας, κατά Θεσσαλονίκης, είτε ακόμη κατά Ελλάδος μεταξύ Νέστου και 'Έβρου, τουτο θά απετέλει αιτίαν πολέμου διά τήν Τουρκίαν. Εις ερώτησιν γιουγκοσλάβου αξιωματικού αν τούτο σημαίνει ότι έπρεπε κηρυχθή πόλεμος, Στρατάρχης απήντησεν ότι τούτο εσήμαινε γενικήν επιστράτευσιν, κήρυξιν πολέμου και επιχειρήσεις. Πρεσβευτής της Γιουγκοσλαβίας τηλεγράφησε τούτο Κυβέρνησίν του εσπέραν της 4ης Απριλίου. Χθες, άμα κηρύξει πολέμου Γερμανίας κατά Γιουγκοσλαβίας, Στρατάρχης διεμήνυσε ότι διατύπωση προσωπικάς σκέψεις του διά έπιστολής. Επιστολή αύτη εστάλη τήν εσπέραν. Εν αύτη ουδείς λόγος γίνεται περί πολέμου. Επιστολή αναφέρει μόνον ότι αί επιθέσεις θά απετέλουν καίριον πλήγμα εις ζωτικά συμφέροντα Τουρκίας, άλλ' ότι δέν άπέκειτο εις το Επιτελείο άλλά εις την Κυβέρνησιν λάβη ενδεικνυόμενα μέτρα. Ούτω και εις διάστημα ολίγων εικοσιτετραώρων, αναιρούνται ρηταί δηλώσεις. Επιτελείο παραπέμπει εις Κυβέρνησιν, ή δέ Κυβέρνησις εις τό Επιτελείο, τά γεγονότα επέρχονται ραγδαίως άλλ' ή κατάστασις δέν μεταβάλλεται. Διερωτώμαι ποίαν άξίαν δύναται έχη πλέον δι' ήμάς οιαδήποτε τυχόν δήλωσις ή ύπόσχεσις τουρκικής Κυβερνήσεως.» 

Ο Μαυρούδης ζήτησε και την κοινοποίηση στο Φόρεϊν Όφφις και δευτέρου τηλεγραφήματος της ελληνικής πρεσβείας στην Άγκυρα. («για να τους κάνει τα μούτρα κρέας»). 

 «Παρακαλοΰμεν άνακοινώσητε Φόρεϊν Όφφις κατωτέρω τηλεγράφημα Πρεσβείας Αγκύρας: «Ώς προεβλέπαμεν ουδεμία φαίνεται πιθανότης έξ άπαντήσεως κ. Σαράτσογλου ότι Τουρκία θά άναθεωρήση στάσιν αύτής και έν περιπτώσει ακόμη βουλγαρικής έναντίον μας έπιθέσεως. Είδον σήμερον κ. Σαράτσογλου, όστις μοί άνεκοίνωσεν ότι Ύπουργικόν Συμβούλιον, αφού έξήτασε λεπτομερώς κατάστασιν, κατέληξεν εις τό συμπέρασμα ότι δεν παρίσταται περίπτωσις μεταβολής τής σημερινής στάσεως τής Τουρκίας, ως μή έμπολέμου. Έπί τής μή άποκρυφθείσης απορίας μου διά άοριστίαν απαντήσεως ταύτης, κ. Σαράτσογλου μοί είπεν ότι γνωρίζει καλώς ότι δεν έπρόκειτο Τουρκία συμμετάσχη είς τον πόλεμον. Ήρκέσθην παρατηρήσω αύτώ ότι μεταξύ συμμετοχής είς πόλεμον και σημερινής άποφάσεως 'Τπουργικοϋ Συμβουλίου πολλαί ύπάρχουσι δυνατότητες, ας Κυβέρνησίς μου δικαιούται άναμένη εκ Τουρκίας. Έν τούτοις, προσέθηκα, απομένει ακόμη ή περίπτωσις τής συμμετοχής Βουλγαρίας είς τον πόλεμον, ήν Κυβέρνησίς μου θεωρεί όχι μόνον πιθανήν άλλά επικειμένην, έπεθύμει δε έχωμεν και έπί του σημείου τούτου τήν άπάντησιν ήν μοί ύπεσχέθη.'Μοί άπήντησεν ότι τό Ύπουργικόν Συμβούλιον δεν έξήτασε τήν περίπτωσιν ταύτην, ήν δεν θεωρεί πιθανήν, ιδίως μετά γενομένην δήλωσιν ένταϋθα Πρεσβευτοΰ Βουλγαρίας ότι χώρα του έξακολουθήση παραμείνη έξω τοϋ πολέμου. Εχων ύπ' όψιν μου ότι Πρεσβευτής Γιουγκοσλαβίας έπρόκειτο εύθύς κατόπιν ίδη κ. Σαράτσογλου , ίνα τω αναγγείλη ότι βουλγαρικός στρατός έπετέθη ήδη κατά Γιουγκοσλαβίας και θά ζητήση έφαρμογήν στρατιωτικής συμφωνίας απήντησα ότι δυστυχώς πληροφορίαι ημών δεν συμφωνοϋσι και ότι ένδεχομένη βουλγαρική συμμετοχή πολέμου θά έδει νά θεωρηθή ως έπικειμένη και έξετασθή εύθύς άμέσως. Δεν πρέπει, τω ειπον, άναμείνωμεν έκδηλώσεις πρώτον, ίνα έξετάσωμεν ζήτημα κατόπιν πάσα άπώλεια χρόνου κατά σημερινάς στιγμάς είναι ίσως άνεπανόρθωτος και κατά συνέπειαν παρακαλώ αύτόν μοί δώση έπί σημείου τούτου άπάντησιν του.» 

Οι εξελίξεις στις πολεμικές επιχειρήσεις 

 Από τις 5 έως τις 7 το πρωί , της 10ης Απριλίου , γερμανικά αεροπλάνα βομβάρδισαν την Κοζάνη, Σκοτώθηκαν 15 άμαχοι Έλληνες μέσα στις οικίες τους , ένας χωροφύλακας και τρείς Σέρβοι πρόσφυγες. Ένα ανδρόγυνο με το παιδί τους .Στο Στρατηγείο του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας, το οποίο στεγαζόταν στο Βαλταδώρειο Γυμνάσιο, τραυματίστηκαν μερικοί αξιωματικούς και οπλίτες.

Την 10η Απριλίου, τα γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στη Φλώρινα. Το ίδιο βράδυ, επιχείρησαν να κατευθυνθούν προς το Πισοδέρι αλλά ανακόπηκαν προσωρινά από τη Μεραρχία Ιππικού. 

 Στις 10 Απριλίου 1941, οι Κροάτες Ούστασι ανακήρυξαν το Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας που ήταν σύμμαχος της Φασιστικής Ιταλίας και της Ναζιστικής Γερμανίας . Πρόεδρος ο Άντε Πάβελιτς . Μεγας Προστάτης το Βατικανό . Οι Ουστάσι εξόντωσαν πάνω από 300.000 Σέρβους, Εβραίους, Ρομά και αντιφρονούντες της Γιουγκοσλαβίας μεταξύ του 1941 και του 1945.

 Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γιουγκοσλαβίας, αποφάσισε να συνεχίσει τον αγώνα κατά των Γερμανών κατακτητών, και μετέφερε τη έδρα της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος από το Ζάγκρεμπ στο Βελιγράδι.

 Tο Αφρικα Κορπς ξεκίνησε την πολιορκία του Τομπρούκ.

Η 10η Απριλίου στην Ιστορία

Η 10η Απριλίου είναι η 100η ημέρα του Γρηγοριανoύ ημερολογίου. Απομένουν 265 μέρες μέχρι το τέλος του έτους.

428. Ο Νεστόριος αναγορεύτηκε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

879. Ο Λουδοβίκος Γ΄ έγινε Βασιλιάς των Δυτικών Φράγκων. 

1500.Ο Λουδοβίκος Σφόρτσα πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Ελβετούς μισθοφόρους στη Νοβάρα και παραδόθηκε στους Γάλλους. 

1516.Στη Βενετία δημιουργήθηκε το πρώτο γκέτο για Εβραίους. 

1722. Με Ουκάζιο του Μεγάλου Πέτρου άρχισαν συστηματικές παρατηρήσεις για τις καιρικές συνθήκες, στην Αγία Πετρούπολη.

1741. Κατά τον Πόλεμο της Αυστριακής Διαδοχής, ο Πρωσικός Στρατός υπό τις διαταγές του βασιλιά Φρειδερίκου συνέτριψε τους Αυστριακούς στη μάχη του Μόλβιτς και απέκτησε τον έλεγχο της Σιλεσίας . 

 1809 . Ναπολεόντειοι Πόλεμοι: Στο πλαίσιο του πέμπτου Συνασπισμού οι δυνάμεις της Αυστριακής Αυτοκρατορίας εισέβαλαν στη Βαυαρία, που ήταν σύμμαχος του Ναπολέοντα. 

 1814. Ο βρετανικός και ο ισπανικός Στρατός που διοικούσε ο Δούκας του Ουέλινγκτον νίκησαν στη μάχη της Τουλούζης τα στρατεύματα του Ναπολέοντα που διοικούσε ο στρατάρχης δούκας της Δαλματίας, Νικολά Ζαν ντε Ντιέ Σουλτ. 

1815. Έγινε η μεγαλύτερη από τις διαδοχικές εκρήξεις του ηφαίστειου του όρους Ταμπόρα στο νησί της Ινδονησίας Σουμπάουα. Από τις εκρήξεις επηρεάστηκε το κλίμα της Γης για τα επόμενα δύο χρόνια.

1821.10 / 22 Απριλίου. Ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ με εντολή του Σουλτάνου και σύμφωνη γνώμη της Συνόδου, απαγχονίστηκε στην Κωνσταντινούπολη στην κεντρική πύλη του Πατριαρχείου και το νεκρό σώμα του αφου περιφέρθηκε από τους Εβραίους στους ρίχτηκε στο Βόσπορο, για να τον φάνε τα ψάρια. 

Στα Ψαρά ύψωσαν τη σημαία της επανάστασης. Οι Τούρκοι που βρίσκονταν στο Κάστρο των Σαλώνων, (Άμφισσας) αναγκάστηκαν να παραδοθούν λόγω της έλλειψης τροφίμων στον Γκούρα και τον Πανουργιά, που τους πολιορκούσαν. Το γεγονός αυτό ήταν καθοριστικό για την εξέλιξη της Επανάστασης στη Στερεά Ελλάδα, καθώς ήταν η πρώτη κατάληψη Κάστρου από τους επαναστατημένους Έλληνες. 

1826. 10 / 22 Απριλίου. Η Έξοδος του Μεσολογγίου. Η έξοδος ορίστηκε για την νύχτα του Σαββάτου του Λαζάρου προς τα ξημερώματα Κυριακής των Βαΐων, μεταξύ 10ης και 11ης Απριλίου 1826. Το σχέδιο της εξόδου προδόθηκε, από ανθρώπους των Άγγλων μέσα στην πόλη, με αποτέλεσμα οι τουρκοαιγύπτιοι να ενεδρεύουν . Χιλιάδες Έλληνες σφαγιάστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν .Από τους 8000 κάτοικους και τους 3000 άνδρες της φρουράς λιγότεροι από 1.300 κατάφεραν να διασωθούν.

1848 .Ο πρίγκιπας Μιχαήλ Στούρτζα κατέπνιξε με το Στρατό το επαναστατικό κίνημα της Μολδαβίας. 

 1864. Ο νεότερος αδελφός του αυτοκράτορα της Αυστρίας Φράντς Γιόζεφ , ο Αρχιδούκας Μαξιμιλιανός εστέφθη ο αυτοκράτορας του Μεξικού. 

 1867. Ιδρύθηκε στην Αθήνα η «Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος», που σήμερα έχει μετεξελιχθεί στην «Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδας». 

1896 . 10 / 22 Απριλίου. Ο Σπύρος Λούης νίκησε στο αγώνισμα του μαραθώνιου στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες, της Αθήνας. 

1906. Στις 10/23 Απριλίου, στο χωριό Οζέρκι κοντά στην Αγία Πετρούπολη δολοφονήθηκε από μέλη του Σοσιαλιστικού Επαναστατικού Κόμματος ο ορθόδοξος ιερέας Γκεόργκι Απολλόνοβιτς Γκαπόν γιατί ήταν οπαδός του Τολστόι και είχε μεγάλη επιρροή στους φτωχούς εργάτες. Μετά τη δολοφονία οι δολοφόνοι έλεγαν ότι ήταν πληροφοριοδότης της αστυνομίας. 

 1912. Ο Τιτανικός απέπλευσε για το πρώτο και μοναδικό του ταξίδι, από το Σαουθάμπτον. 

 1919. Ο ηγέτης της Μεξικανικής Επανάστασης Εμιλιάνο Ζαπάτα έπεσε σε ενέδρα και δολοφονήθηκε από τις κυβερνητικές δυνάμεις στη Μορέλος. 

1922. Έναρξη της Οικονομικής Διάσκεψης της Γένοβα στο Παλάτσο «ντι Σαν Τζώρτζιο», στην οποία μετείχαν 34 Κράτη. Η Διάσκεψη είχε στόχο την ανοικοδόμηση της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και να διαπραγματευτεί μια σχέση μεταξύ των ευρωπαϊκών καπιταλιστικών οικονομιών και του Σοβιετικού Καθεστώτος. Τη σοβιετική αντιπροσωπεία στη Γενεύη αποτελούσαν ο Κομισάριος των διεθνών σχέσεων Γκεόρκι Τσιτσέριν, οι Εβραίοι Λιτβίνοφ, Γιόφφε, Βορόφσκι, και o Λεονίντ Κρασίν. 

 1921. Ο Σουν Γιατ-Σεν εκλέχτηκε πρώτος Πρόεδρος της Κίνας. 

 1924 . Ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου προκειμένου να εξασφαλίσει τη συναίνεση της αντιπολίτευσης για το δημοψήφισμα της 13ης Απριλίου για την επικύρωση της απόφασης της Συντακτικής για την κατάργηση της Μοναρχίας ξεκίνησε κύκλο πολιτικών επαφών. Την ίδια ημέρα έγινε η πρώτη ληστεία τρένου στην Ελλάδα. Τέσσερις άγνωστοι νεαροί, μεταμφιεσμένοι με περούκες και ψεύτικα γένια, όρμησαν στην αμαξοστοιχία Αθηνών - Θεσσαλονίκης, που ήταν σταθμευμένη στον Δοξαρά της Λάρισας και λήστεψαν τους επιβάτες της πρώτης θέσης. Μεταξύ των θυμάτων ήταν ο Σερραίος Υπουργός Υγείας, Δημήτριος Πάζης και ο γενικός διοικητής Μακεδονίας, Ιωάννης Βαλαλάς. Η λεία των ληστών ήταν 200.000 δραχμές. 

 1925. Η πόλη του Τσαρίτσιν μετονομάστηκε σε Στάλινγκραντ. (τώρα λέγεται Βόλγκογκραντ). 

 1932. Ο Πάουλ φον Χίντενμπουργκ επανεξελέγη πρόεδρος, της Γερμανίας με 19 εκ. ψήφους . Ο Αδόλφος Χίτλερ, έλαβε 13 εκατομμύρια ψήφους . 

1938. Το δημοψήφισμα της Αυστρίας για το «Anschluss» με τη Γερμανία. Το 99.75% των αυστριακών ψήφισε υπέρ. Στη Γαλλία ο Εντουάρ Νταλαντιέ έγινε για τρίτη φορά πρωθυπουργός της Γαλλίας. (10 Απριλίου 1938 - 20 Μαρτίου 1940).

1941. Μετά τη συνθηκολόγηση του Μπακόπουλου, παραδόθηκαν τα οχυρά της Γραμμής Μεταξά. Η παράδοση του Ρούπελ έγινε, στις 06:00, της 10^ης Απριλίου αφού ο διοικητής του Αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος  έλαβε διαταγή κατάπαυσης του πυρός από τον Παπάγο. 

Η παράδοση του Οχυρού Παλιουριώνε στους Γερμανούς έγινε στις 0900 της 10ης Απριλίου. Κατ’ αυτήν, παρατάχθηκε γερμανικό τάγμα για απόδοση τιμών. Η γερμανική σημαία ανυψώθηκε στο Οχυρό μόνο μετά την αποχώρηση της φρουράς του.  Οι φρουρές των Οχυρών που ησαν  329 Αξιωματικοί και 5.630 άνδρες, είχαν  κατά τον τετραήμερο σκληρό αγώνα 1.000 νεκρούς και τραυματίες. Οι απώλειες των Γερμανών από τις 6 μέχρι τις 10 Απριλίου ανήλθαν , σύμφωνα με τις  γερμανικές πηγές, σε 555 νεκρούς, 2.134 τραυματίες και 170 αγνοουμένους.
Γερμανικά αεροπλάνα βομβάρδισαν από τις 5 έως τις 7 το πρωί την Κοζάνη. Σκοτώθηκαν  15 άμαχοι Έλληνες μέσα στις οικίες τους , ένας χωροφύλακας και τρείς Σέρβοι πρόσφυγες. Ένα ανδρόγυνο με το παιδί τους .Στο Στρατηγείο του Τμήματος Στρατιάς Δυτικής Μακεδονίας, το οποίο στεγαζόταν στο Βαλταδώρειο Γυμνάσιο. τραυμάτισαν μερικούς αξιωματικούς και οπλίτες[

Την 10η Απριλίου, τα γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στη Φλώρινα.

Το ίδιο βράδυ, επιχείρησαν να κατευθυνθούν προς το Πισοδέρι αλλά ανακόπηκαν προσωρινά   από τη Μεραρχία Ιππικού. Οι Κροάτες Ούστασι ανακήρυξαν το Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας που ήταν σύμμαχος της Φασιστικής Ιταλίας και της Ναζιστικής Γερμανίας . Πρόεδρος ο Άντε Πάβελιτς . Η Ουστάσι εξόντωσαν πάνω από 300.000 Σέρβους, Εβραίους, Ρομά και αντιφρονούντες της Γιουγκοσλαβίας μεταξύ του 1941 και του 1945. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γιουγκοσλαβίας, αποφάσισε να συνεχίσει τον αγώνα κατά των Γερμανών κατακτητών, και μετέφερε τη εδρα της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος από το Ζάγκρεμπ στο Βελιγράδι. Tο Αφρικα Κορπς ξεκίνησε την πολιορκία του Τομπρούκ.

1943. Tο Μεγάλο Σάββατο 10 Απριλίου , πυρπολήθηκε από τους Ιταλούς η Βουνιχώρα Παρνασσίδος,  σε αντίποινα επίθεσης του ΕΛΑΣ στις 8 Απριλίου.

1944. Ο σοβιετικός Στρατός απελευθέρωσε την Οδησσό από τη γερμανική κατοχή. Ο Αλέξανδρος Σβώλος ανέλαβε πρωθυπουργός του βουνού.

1953. Ο Σουηδός Νταγκ Χάμαρσκελντ έγινε Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών.

1955. Η ΕΣΣΔ και η Κίνας υπέγραψαν συμφωνία για την κατασκευή ενός πυρηνικού αντιδραστήρα στην Κίνα.

1957. Τρεις μήνες μετά την κρίση του Σουέζ ξανάνοιξε η Διώρυγα.
Στο Μπουένος Άιρες, ένας Μαυροβούνιος Τσέτνικ από την πρώην Ταξιαρχία Μπιελοπάβλιτσκα προσπάθησε να σκοτώσει τον Άντε Παβελέλιτς, τον ηγέτη των Κροατων , ο οποίος κρυβόταν για χρόνια στην Αργεντινή με ψεύτικο όνομα.
Η δολοφονία απέτυχε, αλλά ο Παβέλιτς τραυματίστηκε με δύο σφαίρες. Δύο χρόνια αργότερα, ο Άντε Πάβελιτς πέθανε στη Μαδρίτη, όπου θάφτηκε.

1963. Το αμερικανικό πυρηνικό υποβρύχιο «Θρέσερ» (Αλωνιστής) βυθίστηκε αύτανδρο, στο βόρειο Ατλαντικό, κατά τη διάρκεια δοκιμών.

1968. Θεμελιώθηκε, το εργοστάσιο της Δ.Ε.Η. στη Μεγαλόπολη.

1970. Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία χορήγησε το «Αυτοκέφαλο» στη ρωσική Εκκλησία της Αμερικής

1971. Η διπλωματία του πίνγκ-πονγκ. Η Κίνα φιλοξένησε την ομάδα επιτραπέζιας αντισφαίρισης των ΗΠΑ για μια εβδομάδα.

1972. Πόλεμος του Βιετνάμ: Για πρώτη φορά από το Νοέμβριο του 1967, βομβαρδιστικά Β-52 έπληξαν το Βόρειο Βιετνάμ .Είκοσι μέρες μετά την απαγωγή του Μπουένος Άιρες, ο Επαναστατικός Λαϊκός Στρατός εκτέλεσε τον διευθυντή της Φιατ Αργεντινής Ομπερντάν Σαλούστρο Περισσότερες από 50 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης, υπέγραψαν τη σύμβαση απαγόρευσης βιολογικών όπλων..

1973. Υπογράφηκε συμφωνία Βουλγαρίας-Ελλάδας για χρησιμοποίηση του λιμένα της Θεσσαλονίκης.

1974. Παραιτήθηκε η ισραηλινή πρωθυπουργός Γκόλντα Μέιρ.

1982. Περίπου 300.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην Πλάζα ντε Μάγιο του Μπουένος Άιρες στην Αργεντινή και υποστήριξαν την κατάληψη των  Φώκλαντ.

1992. Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, η σφαγή 100 Αρμενίων από τους Αζέρους στο χωριό Μαράγκα.

1993. Στη Νότια Αφρική δολοφονήθηκε , ο ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος.

1994 . Αεροπλάνα του ΝΑΤΟ βομβάρδισαν θέσεις του στρατού της Σερβικής Δημοκρατίας γύρω από τη Γκοράζντε, την οποία ο ΟΗΕ κήρυξε ως «ζώνη ασφαλείας». Ήταν η πρώτη στρατιωτική δράση του ΝΑΤΟ από την ίδρυση της συμμαχίας.

1998. Υπογράφηκε στο Μπέλφαστ η συμφωνία ειρήνης της Βόρειας Ιρλανδίας, που έμεινε γνωστή και ως Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής. 

1999. Η 10^η Απριλίου ήταν Μεγάλο Σάββατο. Το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε ότι κατα την επίθεση κατά της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας από τις 24 Μαρτίου έπληξε 150 στόχους. Οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν την αποστολή 82 ακόμη πολεμικών αεροσκαφών για να ενισχύσουν τις αεροπορικές επιδρομές του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας. Η Βρετανία απέστειλε ένα αεροπλανοφόρο Αδριατική Θάλασσα.

Αντιπροσωπεία της Ρωμαιοκαθολικής ανθρωπιστικής οργάνωσης  , δήλωσε μετά την επιστροφή της από το Βελιγράδι ότι οι  γιουγκοσλαβικές αρχές αρνήθηκαν να δώσουν άδεια στον  ηγέτη των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου Ιμπραήμ Ρουγκόβα να εγκαταλείψει τη χώρα.
Ο Ειδικός Απεσταλμένος του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Γίρι Ντιενστμπερ , δήλωσε  ότι κανείς δεν γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των προσφύγων από το Κοσσυφοπέδιο και ότι ο αριθμός των 600.000, για τον οποίο μιλά η παγκόσμια οργάνωση, είναι μόνο μια εκτίμηση. Ο εκπρόσωπος τύπου του Βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών, δήλωσε μετά από την τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του ρώσου και του Βρετανού υπουργού Εξωτερικών, ότι η Ρωσία έδωσε νέες διαβεβαιώσεις ότι δεν είχε πρόθεση να παρέμβει σε οποιαδήποτε αντιπαράθεση στα Βαλκάνια, 
Στην Κόσαρε συνεχίστηκαν οι επιθέσεις του ΟΥΤΣΕΚΑ και του Αλβανικού Στρατού.  Περίπου 19 ώρες μετά την επίεση του ΟΥΤΣΕΚΑ  εμφανίστηκαν στην Κόσαρε το αμερικανικό CNN και το βρετανικό BBC,  για να μάθουν για την «επιτυχία» του UCK.

2000.  Στο Κοιμητήριο Καλλιθέας  τελέστηκε  η νεκρώσιμη ακολουθία και ακολούθησε η ταφή του Αθανασίου-Δημητρίου (Άκη) Πάνου, ενός απ’ τους σημαντικότερους λαϊκούς τραγουδοποιούς του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα.

2003. Οι γερμανικές αρχές αποφάσισαν την έκδοση στη Σερβία της πρώην ιδιοκτήτριας της πυραμίδας «Dafiment Banka».

2006. Γενικές εκλογές στην Ιταλία με πλειοψηφικό . Κέρδισε ο κεντροαριστερός συνασπισμός υπό την ηγεσία του κ. Πρόντι.Μετά από εβδομάδες μαζικών διαμαρτυριών και απεργιών σε ολόκληρη τη Γαλλία, η γαλλική κυβέρνηση απέσυρε τον εκσυγχρονιστικό νόμο για την απασχόληση των νέων και ο Πρόεδρος Ζακ Σιράκ πρότεινε νέα μέτρα . Οι υπουργοί Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαγόρευσαν την είσοδο στην ΕΕ στον Λευκορώσο Πρόεδρο Αλεξάντερ Λουκασένκο και σε 30 υπουργούς, εισαγγελείς και μέλη της εκλογικής επιτροπής.

2010. Συντριβή στο Σμολένσκ του Πολωνικού προεδρικού αεροσκάφους.Το «Μαύρο Σάββατο», στην Μπανγκόκ. Στρατιωτική επιχείρηση για την απομάκρυνση των διαδηλωτών από τη γέφυρα Φαν Φα και το σταυροδρόμι του Κχοκ Βουά. 25 νεκροί, οι 5 από τους οποίους στρατιώτες, ένας ιάπωνας δημοσιογράφος και 839 τραυματίες.

Η Ρουφιανοενημέρωση: "Κίνδυνος για νίκη Λεπέν στις γαλλικές εκλογές".

10 Ιστορικά θέματα σήμερα. Εχω και άλλα αλλά αργότερα το απόγευμα.

Η 9η Απριλίου 1897. Ο "ατυχής" ελληνοτουρκικός Πόλεμος. Ολη η αλήθεια για την ήττα από το ΕΜΠΡΟΣ.

                      

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥΣ

100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή. Η 9η Απριλίου 1922

Καθώς απέχουμε 120 ημέρες από την Καταστροφή, είναι σωστό να αναρωτηθούμε. Ποιος έστειλε τον Χατζηανέστη στην Σμύρνη αφού δεν είχε εντολή του υπουργού Αμύνης και ο Γούναρης απουσίαζε στην Γένοβα; 

Ακόμα ποιος καθοδηγούσε τον Δαγκλή και τον Στράτο να ανατρέψουν τον Γούναρη; Αφού ο Βενιζέλος ήταν στις ΗΠΑ ποιος κατεύθυνε τους Βενιζελικούς ; 

Ο Γούναρης δεν ήταν ο ηγέτης. Ήταν ο αρχηγός των Λαϊκών, αλλά δεν ήταν αρχηγός της παράταξης. Αυτός όταν ο Κωνσταντίνος.

 

9 Απριλίου 1941. Η παράδοση των «σαπιοκοιλιάδων» Λιούμπα- Μπακόπουλου στη Θεσσαλονίκη ενω οι Ημίθεοι Έλληνες των Οχυρών συνέχιζαν τον αγώνα. Ο Αλέξανδρος Κορυζής ζήτησε ξανά από τους Άγγλους την Κύπρο, για την εγκατάσταση εκεί, επί ελληνικού εδάφους του βασιλιά και της κυβέρνησης του, που θα έφευγαν από την Αθήνα.

Γράφει ο Σπύρος Χατζάρας

Η παράδοση της Θεσσαλονίκης στους Γερμανούς, έγινε στις 08.00 της 9ης Απριλίου, από επιτροπή αποτελούμενη από το Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης, το Δήμαρχο και τον Αστυνομικό Διευθυντή της πόλεως. 

 Στις 14.00 της 9ης Απριλίου, στο Γερμανικό Προξενείο Θεσσαλονίκης υπογράφηκε το Πρωτόκολλο της Παράδοσης από το Διοικητή του ΤΣΑΜ και το Διοικητή της Γερμανικής 2ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας. 

Στο Παράρτημα του Πρωτοκόλλου εκφραζόταν η ευχή να μη σταλούν οι αξιωματικοί και οι οπλίτες του ΤΣΑΜ σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως. 

Για τις πολιτικές αρχές συμφωνήθηκε να παραμείνουν στις θέσεις τους. 

 Τα ξημερώματα, της 10ης Απριλίου ο Ελληνικός λαός άκουγε από ραδιόφωνο τα ψέματα του Διαγγελέα. 

  «Αί διά της κοιλάδος του Άξιου είσδύσασαι τεθωρακισμέναι γερμανικαί δυνάμεις, συγκρατηθείσαι μέχρι της χθεσινής νυκτός εις την περιοχήν Κιλκίς, εξηκολούθησαν τήν προς Θεσσαλονίκην έπίθεσιν των και εισήλθον εις τήν πόλιν. Παρά τήν δυσχερή θέσιν εις ην, εκ τούτου, περιήλθον τά έν τή Ανατολική Μακεδονία στρατεύματά μας δεν έχαλάρωσαν, έν τούτοις, τήν έπί τών συνόρων κατά μέτωπον αντίστασίν των και διετήρουν άπαραβιάστους τάς γραμμάς των, κατά τας μέχρι των μεταμεσονυκτίων ωρών έπιτευχθείσας πληροφορίας». 

 Ενώ ο Διοικητής του ΤΣΑΜ ασχολούνταν με τις διαπραγματεύσεις για συνθηκολόγηση και οι Γερμανοί είχαν ήδη από το πρωί της 9ης Απριλίου εισέλθει στη Θεσσαλονίκη, αγώνας συνεχιζόταν με επιτυχία σε ολόκληρη την οχυρωμένη τοποθεσία. Στον Τομέα της Ταξιαρχίας Νέστου, προσπάθεια των Γερμανών να διαβούν τον ποταμό Νέστο στην περιοχή του χωρίου Παράδεισος απέτυχε. Στον Τομέα Φαλακρού, τα γερμανικά τμήματα, που είχαν εγκατασταθεί στο ύψωμα Ουσόγια, δεν μπόρεσαν επ να προωθηθούν παραπέρα εξαιτίας των σφοδρών πυρών του Οχυρού Πυραμιδοειδές και του πυροβολικού. Το Απόσπασμα Καλαποτίου ύστερα από σκληρό αγώνα, που κράτησε μέχρι τις 1300, κατόρθωσε να εκδιώξει τους Γερμανούς και να ανακαταλάβει το ύψωμα Κρέστη.. Το Οχυρό Πυραμιδοειδές διέταξε την παύση πυρός στις 1400, μετά από διαταγή της 7ης Μεραρχίας. Στον Τομέα της 14ης Μεραρχίας ο αγώνας συνεχίστηκε με ένταση χωρίς οι Γερμανοί να πετύχουν τη διάσπαση της αμυντικής τοποθεσίας. Στο Συγκρότημα Σιδηροκάστρου, το Οχυρό Ρούπελ παρά τους σφοδρούς βομβαρδισμούς δεν υπέκυψε, αλλά ούτε και δέχθηκε να συνθηκολογήσει παρά την ενημερωση του από τους Γερμανούς γα τη Συνθηκολόγηση. σχετική πρόσκληση των Γερμανών. Στο Συγκρότημα Καραντάγ, απόπειρα διεισδύσεως λόχου των Γερμανών, μεταξύ των Οχυρών Μαλιάγκα και Περιθώρι, αποκρούσθηκε .Άλλη δύναμη τάγματος, που κατόρθωσε να διεισδύσει κατά τη διάρκεια της νύχτας μεταξύ των Οχυρών Περιθώρι και Παρταλούσκα και να προσβάλλει τα μετόπισθεν του Συγκροτήματος, καταδιώχθηκε κατόπιν θαρραλέας αντεπιθέσεως μικτού τμήματος από εφεδρικές διμοιρίες, το οποίο συνέλαβε και 102 Γερμανούς αιχμαλώτους. Στον τομέα της 18ης Μεραρχίας οι Γερμανοί ενήργησαν αλλεπάλληλες επιθέσεις εναντίον του οχυρού Παλιουριώνες, χωρίς όμως να κατορθώσουν να το εκπορθήσουν. Στις 17.30 Γερμανοί κήρυκες πληροφόρησαν τη φρουρά του Οχυρού για τη συνθηκολόγηση. Ύστερα απ’ αυτό αποφασίσθηκε να γίνει εκκένωση κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η παράδοση του Οχυρού στους Γερμανούς έγινε στις 0900 της 10ης Απριλίου. Κατ’ αυτήν, παρατάχθηκε γερμανικό τάγμα για απόδοση τιμών. Η γερμανική σημαία ανυψώθηκε στο Οχυρό μόνο μετά την αναχώρηση της φρουράς του. Ανάλογες τιμητικές εκδηλώσεις έγιναν και προς τους Διοικητές των Οχυρών Ρούπελ, Λίσσε, Πυραμιδοειδές, Περιθώρι, Εχίνος, Νυμφαία, Ιστίμπεη και Κελκαγιά. Η φρουρά του Στηρίγματος Ρουπέσκο, αφού αντιστάθηκε κατά τη διάρκεια της ημέρας, κατόρθωσε να διαφύγει κατά τη νύκτα 9/10 Απριλίου χωρίς να γίνει αντιληπτή από τους Γερμανούς. Ο προδότης Παπάγος και οι τενεκέδες στρατηγοί του Μπακόπουλος και Λιούμπας, καθώς και ο γελοίος εγγλέζος στρατηγός Χένρι Μέτλαντ Γουίλσον, άφησαν διάπλατα ανοιχτή την «κερκόπορτα», την κοιλάδα του Στρυμόνα, (Στρούμιτσα), από όπου πέρασαν ατουφέκιστοι οι Γερμανοί, και πλευροκόπησαν τους μαχόμενους στα Οχυρά ήρωες, και μπήκαν στις 9 Απριλίου 1941 στην Θεσσαλονίκη. 

 9 Απριλίου 1941 Ο πρωθυπουργό Αλέξανδρος Κοριζής, προς τον πρεσβευτή της Ελλάδος στο Λονδίνο Σιμόπουλο. 

 "Εις τας έν Αθήναις συνομιλίας μας μετά άγγλου Υπουργού Εξωτερικών κατά προτελευταία επίσκεψιν του, (*)εν τη εξετάσει όλων των ενδεχομένων εξέθεσα εις τον κ. Ήντεν και την περίπτωσιν καθ' ην δυσμενής φορά των γεγονότων ηδύνατο μας φέρη εις τήν απόφασιν όπως Α.Μ. Βασιλεύς, εις ωρισμένην στιγμήν ήττης του στρατού, εγκαταλείψη μετά της Κυβερνήσεως την πρωτεύουσαν μεταφέρων την έδραν του κράτους εις τίνα των νήσων και ότι ως τοιαύτην απεβλέψαμε κατά πρώτην μελέτην του ζητήματος, τήν Κρήτην. Η εκλογή όμως ταύτης έχει εν μόνον αλλά λίαν σοβαρόν μειονέκτημα, ότι μοιραίως θα είναι κέντρο πολεμικών επιχειρήσεων με τους συμπαρομαρτούντας κινδύνους κατά της ασφαλείας αυτής της ζωής του Βασιλέως μας. Το ζήτημα θα ελύετο ευχερώς, αν Μεγάλη Βρεταννία προέβαινεν από τούδε εις την γενναίαν χειρονομίαν της παραχωρήσεως της Κύπρου εις την Ελλάδα, δεδομένου ότι μόνον επί ελληνικής γης έπρεπε νε εγκατασταθη την κρίσιμον αυτήν στιγμήν ο Βασιλεύς, όπως ενασκήση τό βασιλικόν imperium επί της διασωuείσης χώρας του, έστω και αν έμενεn αύτη προσωρινώς μόνον νησιωτική. Ήδη, τo ζήτημα τούτο έρχεται μοιραίως και ταχύτεροn ή όσον yπελογίζετο, ένεκα ατυχημάτων του γιουγκοσλάβικου στρατού, επί τάπητος, παρακαλώ eπισκεφθήτε eσπευσμένως προσωπικώς κ. Πρωθυπουργόν και κ. Ηντεν και aνακοινώσητε εις αύτούς oσα ανωτέρω εξέθεσα, προσθέτοντες και τά έξης: Καίτοι δεν μοί απολείπη ή έλπίς ότι χειρονομία οία ή άνωτέρω είναι σήμερον πραγματοποιήσιμος, δεν παραβλέπω ότι θά ηδύνατο να προσκρούση εις τό μή επίκαιρον μιας ριζικής λύσεως, όσον και άν διαβλέπω πόσον άπειρου ωφελείας θάήτο διά τήν Ελλάδα και πόσον πλούσια ή συγκομιδή έκ της αιωνίας εύγνωμοσύνης προς τήν Μεγάλην Βρεταννίαν του συνόλου του Ελληνισμού και της ενθαρρύνσεώς του προς περαιτέρω δοκιμασίας. Υπό το κράτος της άμέσου άνωτέρω σκέψεως καταλήγω νά παρακαλέσω, ώς ειπον τότε και εις τον κ. Ήντεν, όπως έξετασθή άν και κατά ποιον τρόπον θά ήτο δυνατόν νά παραχωρηθή μία οιαδήποτε λωρίς της Κύπρου εις τήν Ελλάδα, όπως, έν περιπτώσει αναγκαστικής εγκαταλείψεως πρωτευούσης, σωθή ό Βασιλεύς εκ των κινδύνων εμπολέμου ζώνης και κυβέρνα το ελεύθερον τμήμα της χώρας του από ελληνικής γης. Εις τήν συνομιλίαν μου μετά κ. Ηντεν υπήρξα ευτυχής να ακούσω παρ’ αυτού ότι η παράκλησίς μου είναι άξια προσοχής και ότι επιστρέφων εις Λονδίνον θά τήν υπέβαλλεν ύπό τήν κρίσιν του κ. Προέδρου της Κυβερνήσεως. Η Κυβέρνησις της Μεγάλης Βρεταννίας, εν τη ευρύτητι της άντιλήψεώς της και εν τη εύνοια ην επέδειξε πάντοτε προς τήν Ελλάδα, θέλει εκτιμήσει δεόντως τήν άνάγκην ήτις μας επιβάλλει προβώμεν εις άνω έκκλησιν. Προς όδηγίαν σας εχητε ύπ' όψιν όπως, έν ή τυχόν περιπτώσει αντιμετωπίσητε σοβαρούς δισταγμούς, δύνασθε μετά εξάντλησιν παντός επιχειρήματος υπέρ τής άποδοχής τής εκκλήσεώς μας οία διετυπώθη άνωτέρω έκκλήσεως δύναμαι νά είπω ολοκλήρου του ελληνικού λαού και του μαχομένου στρατού προσθέσατε ότι η αποδοχή ταύτης δύναται νά λάβη έν ανάγκη μορφήν προσωρινότητος, αφήνουσα τήν βρεταννικήν Κυβέρνησιν κυρίαν πάσης εις τό μέλλον οριστικής αποφάσεως".

Τιμή και δόξα στους εκδικητές του ελληνικού αίματος αδελφούς Τάκο και Χρήστο Αρβανιτάκη, που σκότωσαν στο Δήλεσι στις 9/21 Απριλίου 1870 , τον Φρέντερικ Βάινερ το δικηγόρο Λόιντ, και τον τρίτο γραμματέας της βρετανικής πρεσβείας στην Αθήνα. Αθάνατοι! Η σφαγή στο Δήλεσι, των τριών Άγγλων ήταν ο επίλογος μιας σκηνοθετημένης απαγωγής «περιηγητών» με στόχο το Κρητικό Ζήτημα.

 

Η σφαγή του Δήλεσι, των τριών Αγγλων, είναι μια ένδοξη σελίδα της αντίστασης απέναντι στην Αγγλοκρατία και τη Ρουφιανοκρατία στο Ψωροελαδιστάν

Το 1870 η Αγγλοκρατία είχε εδραιωθεί για τα καλά στην Αθήνα μετά την έξωση του Όθωνα. Και οι Άγγλοι πράκτορες ζούσαν ευτυχισμένοι στο Ψωροραγιαδιστάν, Πρωθυπουργός ήταν ο γιός του συνωμότη και δανειολήπτη Ανδρέα Ζαίμη Θρασύβουλος, που είχε διαδεχτεί τον δολοφόνο του Καποδίστρια και δανειολήπτη Μπούλγαρη, για να υπογράψει το πρωτόκολλο για την Κρήτη που δεν υπέγραφαν οι προηγούμενοι. Υπουργός επί των Στρατιωτικών ήταν ο υποστράτηγος Σκαρλάτος Σούτζος.

 Ο Σκαρλάτος Σούτζος ήταν ο γιος του Προδότη ηγεμόνα , Αλεξάνδρου Σούτσου, που τον δηλητηρίασαν για να μη προδώσει την επανάσταση στους Τούρκους. Είχε γεννηθεί στο Βουκουρέστι και ήταν χάρη στην συμμετοχή της οικογένειας στη δολοφονία του Καποδίστρια πάμπλουτος μεγαλοκτηματίας. Ο Σούτσος ήταν μεγαλοτσιφλικάς 

 Στις 30 Μαρτίου/11 Απριλίου 1870 γύρω στις 6.00 πμ, βγήκαν από το πολυτελές ξενοδοχείο «Grand Hôtel d’ Angleterre» της πλατείας Συντάγματος για μια εκδρομή μέχρι τον Μαραθώνα ο 36χρονος Άγγλος λόρδος Τζόσλιν Φράνσις Μάνκαστερ μετά της συζύγου του λαίδης Κόνστανς Αν Μάνκαστερ , ο 23χρονος κουνιάδος του γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου της βρετανικής κυβέρνησης του τότε πρωθυπουργού Ουίλιαμ Γκλάντστοουν Φρέντερικ Γκράνθαμ Βάινερ , ο 32χρονος Εντουαρντ Χένρι Τσαρλς Χέρμπερτ τρίτος γραμματέας της βρετανικής πρεσβείας στην Αθήνα και ξάδελφος του λόρδου Κάρναρβον, υπουργού της κυβέρνησης Ντισραέλι μετά της συζύγου του Τζούλιας Λόιντ και της 5χρονης κόρης τους Μπάρμπαρα, ο δικηγόρος της Εταιρείας Σιδηροδρόμων Πειραιώς Εντουαρντ Λόιντ, ο νεαρός κόμης Αλμπέρτο ντε Μπόιλε γραμματέας της ιταλικής πρεσβείας στην Αθήνα και  ο συνεργαζόμενος με το ξενοδοχείο μεταφραστής Αλέξανδρος Ανεμογιάννης.

 Στο ταξίδι της επιστροφής οι εκδρομείς έπεσαν σε ενέδρα που τους είχε στήσει η πολυπληθής συμμορία των αδελφών Τάκου και Χρήστου Αρβανιτάκη κοντά στο Πικέρμι. 

 Οι Αρβανιτάκηδες ήταν οικογένεια Αρματωλών από τα Αγραφα . Μάλιστα ο Τάκος Αρβανιτάκης είχε διαπρέψει μαχόμενος κατά των Τούρκων στην επανάσταση των Αγράφων το 1866. 

 Οι συνοδοί χωροφύλακες εξουδετερώθηκαν εύκολα και η ομάδα των περιηγητών βρέθηκε στα χέρια των Αρβανιτάκηδων.

 Οι Αρβανιτάκηδες απελευθέρωσαν τις δύο γυναίκες, τη μικρούλα Μπάρμπαρα, τον μπάτλερ και δύο χωροφύλακες προκειμένου να μεταφέρουν τα αιτήματά τους. 

 Ζήτησαν 50.000 χρυσές λίρες Αγγλίας και πλήρη αμνηστία για όσα εγκλήματα τους βάρυναν . Σε αντίθετη περίπτωση θα σκότωναν τους Αγγλους.

 Κι ενώ η αγγλική πρεσβεία δέχθηκε τους όρους των απαγωγέων, η κυβέρνηση Ζαίμη ήταν αντίθετη. 

Ο Υπουργός Στρατιωτικών Σκαρλάτος Σούτσος υποστήριξε ότι οποιαδήποτε υποχώρηση στις αξιώσεις των συμμοριτών θα αποτελούσε απαράδεκτο εξευτελισμό της χώρας. 

Συν τοις άλλοις, επικαλέσθηκε και συνταγματικό κώλυμα για τη χορήγηση αμνηστίας, για να λάβει ειρωνική απάντηση από αξιωματούχο του Φόρειν Όφις: «Δεν θα ηδυνάμην να παραδεχθώ ως ισχυράν την αντίρρησιν περί του αντισυνταγματικού της αμνηστίας. Το Ελληνικό Σύνταγμα έχει παραβιασθή ούτω συχνά παρά της κυβερνήσεως, ώστε δεν θα ηδυνάμην να δώσω προσοχήν εις πρόφασιν στηριζομένην επί τοιαύτης δικαιολογίας». 

 Τα λύτρα δεν αποτελούσαν πρόβλημα ούτε για τους συγγενείς των ομήρων, ούτε για τις χώρες τους, ούτε και για την ελληνική κυβέρνηση. Υπήρχαν και ήταν ετοιμοπαράδοτα . 

Το πρόβλημα ήταν ότι η ΨωροΑλίτ δεν ήθελε να χορηγηθεί αμνηστία, διότι «το Σύνταγμα του 1864 απαγόρευε την παροχή χάριτος για ποινικές υποθέσεις εάν δεν έχει προηγηθεί δίκη». 

 Ο Τάκος Αρβανιτάκης πρότεινε να δικαστεί ερήμην και μετά να του δοθεί χάρη, αλλά το Υπουργικό Συμβούλιο υπό τον Θρασύβουλο Ζαΐμη δεν το δέχθηκε. 

Ο 25χρονος βασιλιάς Γεώργιος Α’, ενώπιον του Βρετανού πρέσβη Εντουαρντ Ερσκιν προθυμοποιείται να παραδοθεί αυτός στους λήσταρχους για να απελευθερωθούν οι όμηροι. 

 Στις 3/15 Απριλίου η Συμμορία μετέφερε τους Ομήρους προς τη Σκάλα Ωροπού. Την Κυριακή των Βαΐων 5/17 Απριλίου οι Αρβανιτήκηδες πήγανε μαζί με τους ομήρους να εκκλησιαστούν στη Σκάλα Ωρωπού. 

 Ο Σούτζος, που είχε το γενικό πρόσταγμα από κυβερνητικής πλευράς, το μόνο που συζητούσε ήταν η άνευ όρων απελευθέρωση των απαχθέντων και η ευνοϊκή μεταχείριση των απαγωγέων. 

Παράλληλα, στρατιωτικά αποσπάσματα προσπαθούσαν να εγκλωβίσουν τους Αρβανιτάκηδες στην Αττική για να μην διαφύγουν προς τα ελληνοτουρκικά σύνορα, που τότε βρίσκονταν λίγο πάνω από τη Λαμία. 

 Τη Μεγάλη Τετάρτη 8/20 Απριλίου ο διαπραγματευτής της κυβέρνησης 67χρονος αντισυνταγματάρχης Βασίλης Θεαγένης, συναντήθηκε με τον Τάκο Αρβανιτάκη στον Ωρωπό, αλλά διέκοψε τις διαπραγματεύσεις και αποφάσισε ότι θα μιλήσουν τα όπλα. 

 Ο λόροδος Μάνκαστερ υπέγραψε συναλλαγματικές της τάξης των 25.000 χρυσών λιρών και αφέθηκε ελεύθερος για να προσκομίσει εκείνος τα χρήματα για την απελευθέρωση και των άλλων. 

 Την Μεγάλη Πέμπτη 9/21 Απριλίου 1870, στις τέσσερεις το απόγευμα, δέκα ημέρες μετά την απαγωγή απόσπασμα της Χωροφυλακής προσέγγιζέ στο χωριό Συκάμινο όπου είχε καταλύσει η συμμορία. 

Τα Καραούλια τους αντιλήφθησαν και οι απαγωγείς έφυγαν προς το Δήλεσι χωρισμένοι στα δυο . 

Ο Τάκος Αρβανιτάκης με τη μισή συμμορία πήρε μαζί του τον γραμματέα της ιταλικής πρεσβείας Ντε Μπόιλε και τον Βρετανό νεαρό Βάινερ, ενώ ο αδελφός του Χρήστος Αρβανιτάκης πήρε μαζί τον γραμματέα της βρετανικής πρεσβείας Χέρμπερτ και τον δικηγόρο Εντουαρντ Λόιντ.

 Στις πέντε το απόγευμα, κοντά στον χείμαρρο του Δηλεσίου η ομάδα του Χρήστου Αρβανιτάκη έπεσε πάνω στους Χωροφυλακές. 

Οι ληστές Γερογιάννης και Καταραχιάς εσφαξαν με τα γιαταγάνια τους τον γραμματέα της βρετανικής πρεσβείας Χέρμπερτ μπροστά στα έκπληκτα μάτια των Χωροφυλάκων που απάντησαν με καταιγισμό πυρών σκοτώνοντας τον Χρήστο Αρβανιτάκη. 

 Οι ληστές σκότωσαν και τον δικηγόρο Λόιντ. Ο Τάκος Αρβανιτάκης με τους δικούς του ομήρους και επτά άνδρες πήγε προς το Σχηματάρι. 

Στο δρόμο εκτέλεσαν και αυτοί τους Ομήρους. 

 Ο διεθνής αντίκτυπος της σφαγής στο Δήλεσι ήταν τεράστιος για την ΨωροΑλίτ. Οι μεγαλύτερες εφημερίδες αναφέρονταν με τα χειρότερα λόγια για την Ελλάδα, την οποία χαρακτηρίζαν ως έναν τόπο ημιβαρβάρων όπου κυριαρχούσαν το έγκλημα, οι ληστείες και οι αγριότητες, με το Κράτος δεν μπορούσε να εγγυηθεί την ασφάλεια των περιηγητών ούτε καν λίγα χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα. 

 Από τους πρώτους που παραιτήθηκε ήταν ο Σκαρλάτος Σούτσος, καθώς αποκαλύφθηκε ότι γνώριζε τους Αρβανιτάκηδες. 

Το ελληνικό κράτος κατάβαλε αποζημιώσεις 22.000 χρυσών λιρών στις οικογένειες των θυμάτων. 

 Στις 9 Ιουλίου του 1870, παραιτήθηκε η κυβέρνηση του Θρασύβουλου Ζαΐμη.

 Στην δίκη των ληστών που συνελήφθησαν, από τις καταθέσεις ορισμένων μαρτύρων «φωτογραφήθηκε» σαν ένας από τους εγκεφάλους της απαγωγής ο Άγγλος τσιφλικάς Φρανκ Νόελ, ο οποίος και παραπέμφθηκε σε δίκη, αλλά απαλλάχθηκε με βούλευμα. 

 Όπως και να έχει η εκτέλεση των τριών Άγγλων ήταν μια μικρή εκδίκηση για τους ποταμούς αίματος των Ελλήνων λόγω της αγγλικής πολιτικής.