15/4/17

Δεύτε λάβετε Φως


Η 15η Απριλίου στην Ιστορία

Σαν σήμερα....


769. H Σύνοδος του Λατερανού καταδίκασε τις αποφάσεις της Συνόδου της Ιερείας και αναθεμάτισε τους Εικονομάχους.

1071.Το Μπάρι, η τελευταία βυζαντινή κτήση στη νότια Ιταλία, παραδόθηκε στον Ροβέρτο Γυισκάρδο.

1155. Η Στέψη του Φρειδερίκου Α Μπαρμπαρόσα στη Μόντσα, ως βασιλιά της Ιταλίας.

1450. Στη μάχη του Φορμινί, οι Γάλλοι με 5000 επιτέθηκαν στον αγγλικό στρατό που είχε 7000 άνδρες. Σκότωσαν 38000 και έπιασαν 1400 αιχμαλώτους, τερματίζοντας την αγγλική κυριαρχία στη Βόρεια Γαλλία.

1632. Κατά τον Τριακονταετή Πολέμο, οι Σουηδοί υπό τον Γουστάβο Αδόλφο νίκησαν το στρατό της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στις εκβολές του ποταμού Λεχ στο Δούναβη. Η μάχη έγινε περίπου 40 χιλιόμετρα βόρεια του Αουγκσμπουγκ . Οι Σουηδοί είχαν 2000 νεκρούς και οι Γερμανοί 3000.

1850 . Στις 3/15 Απριλίου , μετά από διπλωματικά επεισόδια μεταξύ Γαλλίας και Αγγλίας και της παρέμβασης της Ρωσίας η Αγγλία ήρε το ναυτικό αποκλεισμό των ελληνικών παραλίων αφού το ζήτημα της αποζημίωσης του τοκογλύφου Δον Δαυίδ Πατσίφικο, παραπέμφθηκε σε διεθνή διαιτησία . Ο Πατσίφικο εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα το 1836 ως Πρόξενος της Πορτογαλίας στην Αθήνα αλλά το 1842 παύτηκε συνεπεία καταχρήσεων. Στη συνέχεια επιδόθηκε στην τοκογλυφία.

1861 .Ο Αβραάμ Λίνκολν επιστράτευσε 75.000 εθελοντές για να καταστείλει την εξέγερση των Πολιτειών του Νότου.

1865. Στις 07.22 πέθανε ο Αβραάμ Λίνκολν . Την ίδια μέρα ορκίστηκε ως 17ος Πρόεδρος των ΗΠΑ ο αντιπρόεδρος Άντριου Τζόνσον.

1901. Ο πάπας Λέων ΙΓ καταδίκασε την υπαγωγή της Καθολικής Εκκλησίας στο κράτος.

1909. Ο αυστριακός αυτοκράτορας υπέγραψε το Σύνταγμα της αυτόνομης διοίκησης στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη.

1912 . Στις 2:20 το πρωί, δύο ώρες και σαράντα λεπτά αφότου άρχισε να βάζει νερά βυθίστηκε στο βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό το βρετανικό υπερωκεάνιο Τιτανικός. Επιβίωσαν μόνο 710 από τους 2.224 επιβαίνοντες.

1913. Η Αλβανία ανακηρύχθηκε σε βασίλειο, υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου.

1919. Με το διάταγμα της Σοβιετικής κυβέρνησης δημιουργήθηκαν τα στρατόπεδα εργασίας γνωστά ως ΓΚΟΎΛΑΓΚ.

1932. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος μίλησε στην Κοινωνία των Εθνών στη Γενεύη και έκανε έκκληση για την ανάληψη συγκεκριμένων πρωτοβουλιών αντιμετώπισης της επιδεινούμενης οικονομικής κρίσης, Ζήτησε, «οι μεγάλες δυνάμεις να συνεννοηθούν για να βοηθήσουν τα μικρά φτωχά κράτη». Ο Βενιζέλος επεδίωκε τον διακανονισμό των δανείων που είχε συνάψει η Ελλάδα κατά το παρελθόν, ζητώντας αναστολή πληρωμής και τόνισε ότι « επρόκειτο περί μέτρου προσωρινού». Το Συμβούλιο της Κ.τ.Ε. αποφάσισε τελικά την αναστολή καταβολής μόνο των χρεολυσίων για ένα έτος .12 ημέρες μετά, η Ελλάδα εγκατέλειψε τον «κανόνα του χρυσού», υποτίμησε το εθνικό νόμισμα και κήρυξε στάση πληρωμών.

1939. Στις 15 Απριλίου έγινε δεκτή στο Κυρηνάλιο (ανάκτορο στη Ρώμη, θερινή διαμονή των Πάπων μέχρι το 1870, στη συνέχεια κατοικία του βασιλιά της Ιταλίας και αργότερα του προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας), πολυμελής αλβανική αντιπροσωπεία υπό τον πρωθυπουργό Βερλάτση. Αυτός προσφώνησε τον Βιττοριο Εμμανουέλλε ως αυτοκράτορα, πρώτα στην αλβανική και έπειτα στην ιταλική γλώσσα και του προσέφερε το «στέμμα του Σκεντέρμπεη». Το απόγευμα της ίδιας ημέρας η ιταλική Βουλή έδωσε τη συναίνεση της για την «προσωπική ένωση» και την επομένη. 16 απριλίου, έπραξε το ίδιο η Γερουσία. Τοποτηρητής του βασιλιά στα Τίρανα, διορίστηκε ο πρεσβευτής Τζακομόνι και όχι μέλος της δυναστείας.(Είχε γίνει λόγος για τον δούκα του Μπέργκαμο).

1941. Οι Γερμανοί κατέλαβαν τα Γρεβενά και τα Σέρβια. Η κυβέρνηση των πραξικοπηματιών της SoE, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό στρατηγό Ντούσαν Σίμοβιτς, εγκατέλειψαν τη Γιουγκοσλαβία από το Μαυροβούνιο. Βομβαρδισμός του τΜπέλφαστ, από διακόσια βομβαρδιστικά αεροπλάνα της γερμανικής Πολεμικής Αεροπορίας . 1.000 νεκροί.

1943. Η εξόριστη βασιλική κυβέρνηση του Τσουδερού, που έπινε τσάι μαζί με τον Άνακτα στο Λονδίνο, κατέβασε ρολά, και μπάρκαρε με διαταγή των Άγγλων για το Κάιρο, όπου εγκαταστάθηκε στο πολυτελές ξενοδοχείο Σέπαρντ στις 5 Μαίου. Συμμαχικά βομβαρδιστικά προσέβαλαν από λάθος την πόλη Μορτσέλ στο Βέλγιο, σκοτώνοντας 936 αμάχους. Oι Σύμμαχοι βόμβαδισαν την Κατάνια, το Παλέρμο, τη Μεσίνα, και τη Νάπολη.

1945. Η 11η Βρετανική Τεθωρακισμένη Μεραρχία έφθασε στο στρατόπεδο Μπέργκεν – Μπέλζεν στην Κάτω Σαξονία. Οι Γερμανοί και Ούγγροι φρουροί διαπραγματεύθηκαν με τους Βρετανούς τη δημιουργία μιας «ουδέτερης ζώνης» για το φόβο μετάδοσης του τύφου, που ενδημούσε ανάμεσα στους κρατουμένους, και παρέμειναν φορώντας λευκά περιβραχιόνια. Όταν, τελικά, οι Βρετανοί μπήκαν στο στρατόπεδο, βρήκαν 60.000 κρατούμενους και 13.000 άθαφτα πτώματα. Τις επόμενες ημέρες οι επιζώντες μεταφέρθηκαν σε παρακείμενο στρατόπεδο θωρακισμένων της Βέρμαχτ, ενώ οι αιχμάλωτοι SS υποχρεώθηκαν να θάψουν τα άταφα πτώματα. Όταν ολοκληρώθηκε η ταφή όλες οι εγκαταστάσεις του στρατοπέδου πυρπολήθηκαν, ώστε να μην αποτελούν εστίες μετάδοσης του τύφου.

1946. Ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης, συναντήθηκε τη Σόφια με τον ηγέτη των βούλγαρων κομμουνιστών Γκιόργκι Δημητρόφ και ζήτησε τη δημιουργία σε Γιουγκοσλαβία, Αλβανία και Βουλγαρία κέντρων εκπαίδευσης 8000 στελεχών του «Δημοκρατικού Στρατού» (ΔΣΕ), καθώς και ενίσχυση με πολεμικό υλικό των δυνάμεων του ΚΚΕ.

1950. Ελλάδα. Ορκίστηκε η κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα, μετά την καταψήφιση της κυβέρνησης Σοφοκλή Βενιζέλου. Την κυβέρνηση αποτελούσαν οι: Νικόλαος Πλαστήρας πρωθυπουργός και προσωρινά υπουργός Εξωτερικών, Τύπου και Πληροφοριών, Γεώργιος Παπανδρέου αντιπρόεδρος Υπουργικού Συμβουλίου και υπουργός Εσωτερικών, Θεμιστοκλής Τσάτσος υπουργός Δικαιοσύνης,Πέτρος Γαρουφαλιάς υπουργός Δημοσίας Τάξεως, Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας υπουργός Θρησκευμάτων και Παιδείας, Εμμανουήλ Τσουδερός υπουργός Συντονισμού Γεώργιος Α. Καρτάλης υπουργός Οικονομικών, Ιωάννης Π. Μελάς υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Δημήτριος Χατζηγιάννης υπουργός Γεωργίας, Θεόδωρος Χαβίνης υπουργός Δημοσίων Έργων, Χαράλαμπος Ψαρρός υπουργός Μεταφορών και Ταχυδρομείων, Τηλεγράφων και Τηλεφώνων, Σταύρος Κωστόπουλος υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Ιωάννης Γκλαβάνης υπουργός Υγιεινής, Κοινωνικής Προνοίας, και υπουργός Οικισμού και Ανοικοδομήσεως, Κωνσταντίνος Μανέτας υπουργός Εφοδιασμού και Διανομών, Ιωάννης Μιχαήλ υπουργός Εργασίας Φίλιππος Μανουηλίδης υπουργός Εθνικής Αμύνης, Λεωνίδας Ιασωνίδης υπουργός Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος, Λουκάς Σακελλαρόπουλος υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου ασκούντος καθήκοντα υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ, Δημήτριος Γόντικας υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου ασκούντος καθήκοντα υφυπουργού Στρατιωτικών,Λέων Μάκκας υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου ασκούντος καθήκοντα υφυπουργού Ναυτικών,Μανούσος Βολουδάκης υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου ασκούντος καθήκοντα υφυπουργού Αεροπορίας .Στις 19 Απριλίου 1950 παραιτήθηκε ο Δ. Γόντικας (άνευ χαρτοφυλακίου / υφυπουργός Στρατιωτικών).

1951. Την Κυριακή 15 Απριλίου πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες ελεύθερες δημοτικές και κοινοτικές εκλογές έπειτα από 17 χρόνια. Σε αυτές τις εκλογές που έγιναν με το σύστημα της απλής αναλογικής, ψήφισαν όλες οι γυναίκες .Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που δημοσιεύθηκαν, στην Αθήνα εκλέχθηκε από την πρώτη Κυριακή ο συνδυασμός του Κωνσταντίνου Κοτζιά με το 63% των ψήφων. Στον Πειραιά επικράτησε ο Γεώργιος Ανδριανόπουλος και στη Θεσσαλονίκη ο Παντελής Πετρακάκης. 

1961. Ανακοινώθηκε σχέδιο επέκτασης του δικτύου των ηλεκτρικών σιδηροδρόμων από το Νέο Ηράκλειο μέχρι το Χαλάνδρι, μέσω της παλαιάς γραμμής Αθηνών-Λαυρίου. Και παρέμεινε σχέδιο.

1963 .Οι Έλληνες εργάτες στη Γερμανία έφτασαν τους 80.719, έναντι 276.761 Ιταλών, 94.049 Ισπανών και 18.588 Τούρκων.

1979. Σεισμός 7.1 Ρίχτερ στις ακτές του Μαυροβουνίου. Σκοτώθηκαν περισσότεροι από 100 και περίπου 600 τραυματίστηκαν. Περισσότεροι από 80.000 οι άστεγοι. 

1986. Οι ΗΠΑ βομβάρδισαν τη Λιβύη, σε αντίποινα για την έκρηξη στη ντίσκο Λαμπέλ του Βερολίνου, όπου ανάμεσα στα θύματα υπήρχε κι ένας αμερικανός . Από τους βομβαρδισμούς σε Τρίπολη και Βεγγάζη σκοτώθηκαν 60 άνθρωποι. Οι Αμερικανοί έχασαν ένα F-111 με το πλήρωμά του.

1989. Η «τραγωδία» στο γήπεδο του Χίλσμπορο του Σέφιλντ. 94 νεκροί και 776 τραυματίες. Άρχισαν οι συγκεντρώσεις στην πλατεία Τιενανμέν στο Πεκίνο.

1991. Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ απεύθυνε έκκληση για συνεργασία στον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Μπόρις Γέλτσιν.

1992. Τα Ηνωμένα Έθνη επέβαλαν κυρώσεις κατά της Λιβύης λόγω της εμπλοκής της για τη βομβιστική επίθεση σε αεροπλάνο εταιρεία «Pan American», που εξερράγη πάνω από το Λόκερμπι τη Σκοτίας το 1988.

1994. Εκπρόσωποι από 124 χώρες υπέγραψαν τη Συμφωνία του Μαρακές για αναθεώρηση της γενικής συμφωνίας δασμών και εμπορίου. (ΓΚΑΤΤ).

2010. Η στάχτη από την έκρηξη στο ηφαίστειο της Ισλανδίας προκάλεσε το κλείσιμο των περισσοτέρων αεροδρομίων στην Ευρώπη.

14/4/17

Η Ζωή εν τάφω


Οι «Άνωθεν» ανησυχούν για νίκη του λαού και της Λε Πεν

Λοιπόν, όχι να το παινευτώ, αλλά είμαι πολύ μπροστά από τους «ψευτο-δημοσκόπους».
Στις 23 Φεβρουαρίου, το «deltio11» σας είπε ότι «όλες οι εταιρίες «κλέβουν» από την Λε Πεν», και ότι «τα ποσοστά της είναι μεταξύ του 28,5% και του 32,3». Σας προειδοποίησα ότι η Λε Πεν στον πρώτο γύρο μπορεί να έχει 10 με 11 εκ ψήφους «που όμως μπορεί να είναι τελικά μέχρι και 13,5 εκ». Σας είπα ότι , «το διάγραμμα της της Λε Πεν είναι ανοδικό ενώ του Φιγιόν είναι στάσιμο και του σοσιαλφιλελέ πούστη, πτωτικό, παρόλο το «σπρώξιμο»». Σας είπα ότι μόλις το 44%. Τον οπαδών του είναι απόλυτα σίγουροι για την επιλογή τους, ενω οι ψηφοφόροι της Λε Πεν είναι μπετόν αρμέ. 82% το έχουν αποφασίσει οριστικά. Σας είπα ότι στον δεύτερο γύρο, «το 50% των νέο-κομμουνιστών του Μενελσόν και το 25% του αριστερού σοσιαληστή Αμόν δεν πρόκειται να διαλέξει ουτε Πλαστήρα ούτε Παπάγο».

Τα θυμήθηκα, διότι το «REUTERS», άρχισε να τα «γυρίζει» και λέει ότι «οι γαλλικές εκλογές κρύβουν εκπλήξεις», ότι «η διαφορά ανάμεσα στον Μακρόν και την Λεπέν θα είναι πολύ μικρότερη», ότι, «πολλοί αριστεροί θα απέχουν από τον δεύτερο γύρο, ενώ πολλοί συντηρητικοί θα ψηφίσουν την Λεπέν».

«Η Μαρίν Λεπεν βρίσκεται στο 30%» λέει η «βόμβα» που έριξε το «πρακτορείο». «Το φαινόμενο Μακρόν, όπως καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις, έχει υπερεκτιμηθεί», είναι η άλλη βόμβα.

Και όπως σας είπα, καθαρά «μαθηματικά» η Μαρίν θα μπορούσε να είναι στο 27,81% και ο γκέι τραπεζοϋπάλληλος στο 22,4%. Πριν τα Ντιμπέιτ.

Και όπως σας είπα, ο «καθαρόαιμο», ο «κεντρώος», ο «άσπιλος», που τον έσπρωχναν «με τα πάντες», έχει κολλήσει και δεν τραβάει. Τώρα, οι δημοσκόποι με τρόμο ανακαλύπτουν ότι η βάση του γαλλικού πολιτικού δικομματισμού έχει ανατραπεί.
Ο άξονας δεν βρίσκεται πλέον στην εφεύρεση των Ρότσιλντ περί τάξεων, αριστεράς και δεξιάς, αλλά μετακινήθηκε, στην αναμέτρηση Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και Εθνικής Ανεξαρτησίας. Το πολιτικό δίλημμα στις γαλλικές προεδρικές εκλογές δεν είναι πλέον η επιλογή μεταξύ «δεξιάς» και «αριστεράς», αλλά η επιλογή μεταξύ των διεθνιστών υπερ-Ευρωπαίστών που συντάσσονται υπό τον Μακρόν και των πατριωτών που συστοιχίζονται πίσω από την Λε Πεν.
Ο Μακρόν είναι ο «Σωτήρας» της ευρωζώνης των Ανεξάρτητων Τραπεζιτών και της υπερεθνικής Ελίτ και η Λε Πεν είναι ο «απόστολος» της Λαϊκής Κυριαρχίας.

Τελικά όταν έγραφα το 2010 την διακήρυξη της Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας ήμουν χρόνια μπροστά. Ερχόμουν από το «μέλλον».

Τα χοντρά ψέματα του Πεντάγωνου.

Όπως είπε ο Κονάσενκοφ η βαλίτσα με τα ψεματα του ΝΑΤΟ πάει πολύ μακριά. Το 1999, οι αμερικανοί σκότωσαν καμιά εκατοστή αλβανούς. Τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ, χτύπησαν στο δρόμο Τζακιβίτσα-Πρίζρεν, δυο φάλαγγες αλβανών προσφύγων, που προσπαθούσαν να εγκαταλείψουν το Κοσσυφοπέδιο. Τουλάχιστον 85 σκοτώθηκαν και 25 τραυματίστηκαν βαριά.

Το ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες είπε ότι «έγιναν ελεγχόμενες επιθέσεις κατά στρατιωτικών οχημάτων, κοντά σε μια γέφυρα στην εθνική οδό ανατολικά της Τζακοβίτσα. Τα αεροσκάφη απολύθηκαν από αντιαεροπορικό πυροβολικού και φορητούς πυραύλους εδάφους-αέρος.
Οι πιλότοι επιτέθηκαν μόνο στρατιωτικά οχήματα.»

Στην Ουάσινγκτον, ο εκπρόσωπος Πενταγώνου Κεν Μπέικον ειχε καλυτερη ιστορία.
Όπως είπε , « Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες από τους πρόσφυγες τους χτύπησαν Γιουγκοσλαβικά αεροσκάφη» .
Ο Μπέϊκον είπε ότι το ΝΑΤΟ διερευνούσε τις πληροφορίες αλλά δεν μπόρεσε ακόμη να τις εξακριβώσει.
«Πηγές» του Πενταγώνου δήλωσαμ ότι «πολλοί πρόσφυγες που έφθασαν στην Αλβανία το απόγευμα είπαν στους ανθρώπους του Ο.Η.Ε. ότι δέχθηκαν πυρά από Γιουγκοσλαβικά αεροσκάφη στο δρόμο από το Πρίζρεν προ της αλβανική πόλη Κούκες.
Την επομένη το ΝΑΤΟ παραδέχτηκε ότι ένας πιλότος χτυπησε τους αμάχους και εξέφρασε "τη λύπη του".
Τα ψέματα του Πενταγώνου 18 χρόνια μετά είναι ακόμα... υπό διερεύνηση.  

Όλο το χρονικό των γεγονότων της 14ης Απριλίου θα το βρείτε εδώ http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2017/04/14.html

Ρωσικό βέτο για τη Συρία στον ΟΗΕ

Εκατοντάδες νεκροί από χημικά στη Ντέιρ Εζόρ,
μετα από αμερικανικό βομβαρδισμό
Ίγκορ Κονάσενκοφ: «Όσο πιο σκηνοθετημένες είναι
οι αμερικανικές ψευδο-αποδείξεις , τόσο περισσότερο απόρρητες και μυστικές, είναι»

Η Ρωσία προέβαλε χθες το δικαίωμα αρνησικυρίας, και μπλοκάρισε στο Συμβούλιο ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών το σχέδιο ψηφίσματος που υποβλήθηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, που καταδίκαζε την επίθεση με χημικά στην Χαν Σειχουν της επαρχίας Ιτλίμπ της Συρίας και ζητούσε έρευνα για τα γεγονότα.
Οι Ρώσοι το μπλοκάρισαν επειδή το σχέδιο των τριών έβγαζε την απόφαση και κατηγορούσε τις Αρχές της Συρίας πριν από οποιαδήποτε έρευνα. Εναντίον του σχεδίου Ηνωμένου Βασίλειου, ΗΠΑ και Γαλλίας ψήφισε και η Βολιβία .
Ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Κίνας, της Αιθιοπία και του Καζακστάν απείχαν. Οι άλλοι επτά, Αίγυπτος, Ιταλία, Σενεγάλη, Σουηδία, Ουκρανία, Ουρουγουάη, και Ιαπωνία, συντάχθηκαν με τους τρείς. «Το αποτέλεσμα ήταν προβλέψιμο.
Οι Προτεραιότητες και οι ανησυχίες της Ρωσίας είχαν εντελώς αγνοηθεί.
Το κύριο πρόβλημα ήταν ότι το σχέδιο ψηφίσματος προσδιόριζε τους δράστες πριν την έρευνα» είπε ο ρώσος εκπρόσωπος, που κατσάδιασε στη συνεδρίαση τον πρέσβη της «αυτοκρατορίας της Πουστιάς», που κατηγόρησε τη Ρωσία ότι «κάνει κατάχρηση του βέτο» και που είπε ότι «λόγω της ξεδιάντροπης στήριξης της Ρωσίας προς το καθεστώς του Μπασάρ Άσαντ, η εμπιστοσύνη προς τη Ρωσία εξατμίστηκε».

«Η ομιλία του βρετανού πρέσβη έδειξε ότι σκέφτεται μόνο πώς να σταματήσει την εξέλιξη της πολιτικής διαδικασίας και να προκαλέσει αντιπαράθεση και εχθρότητα στο Συμβούλιο ασφαλείας,» είπε ο Ρώσος, και πρόσθεσε: «Το Ηνωμένο Βασίλειο φοβάται τη πιθανότητα της συνεργασίας της Ρωσίας με τις ΗΠΑ. Έχετε χάσει τον ύπνο σας. Κάνεις τα πάντα για να υπονομεύσεις τη συνεργασία μας με τους αμερικανούς . Αυτός είναι ο λόγος... Κοίταξέ με! Μην κοιτάς αλλού! Γιατί να κοιτάς μακριά… δεν έχετε κάνει για να σταματήσετε τις συγκρούσεις και καλοδέχεστε στο Λονδίνο και στο Παρίσι τις τιμοκρατικές παράνομες ένοπλες ομάδες».

Στη Μόσχα, ο εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Άμυνας υποστράτηγος Ίγκορ Κονάσενκοφ, απάντησε στις «πληροφορίες» του ψευτοCNN που ανέφερε , επικαλούμενο ανώνυμη κυβερνητική πηγή, ότι «οι υπηρεσίες πληροφοριών έχουν υποκλέψει συνομιλίες στις οποίες Σύροι στρατιωτικοί συζητούν για τη προετοιμασία χρήσης του αερίου σαρίν στην επαρχία Ιντλίμπ.
Ο Κονάσενκοφ, είπε ότι , « η Ουάσιγκτον επέλεξε να μην αποκαλύψει δημόσια τις πληροφορίες της σχετικά με τη φερόμενη επίθεση με χημικά στην Συρία επειδή δεν έχει καμία πειστική απόδειξη». «Αν οι ειδικές υπηρεσίες των ΗΠΑ συνεχίσουν να κρατούν μυστικές τις δήθεν αποδείξεις των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, θα το κάνουν επειδή απλά δεν έχουν τίποτα στα χέρια τους. Σύμφωνα με την μακρά παράδοση, του Πεντάγωνου πάντα επικαλούνται κάποια «αδιάσειστα» σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει κάθε παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τις ΗΠΑ και τις στρατιωτικές επιθέσεις των ΗΠΑ εναντίον κυρίαρχων κρατών. Και οσο πιο σκηνοθετημένες είναι οι ψευδο-απόδειξεις , τόσο περισσότερο απόρρητες και μυστικές, είναι», τόνισε ο ρώσος εκπρόσωπος.

Το Υπουργείο Άμυνας της Συρίας, με ανακοίνωση του τόνισε ότι « χθες μεταξύ 17:30 και 17:50 μ.μ., μαχητικά αεροσκάφη της λεγόμενου συνασπισμού κατά του ισλαμικού κράτους προσέβαλε θέσεις των τρομοκρατών στο χωριό Χατλά ανατολικά της στο Ντέιρ Εζόρ. Κατά τον βομβαρδισμό σηκώθηκε ένα τεράστιο λευκό σύννεφο που αργότερα έγινε κίτρινο, ως αποτέλεσμα μιας έκρηξης σε αποθήκη χημικών. Η φλόγες στην περιοχή συνεχίστηκαν μέχρι τις 22:30 μ.μ. Εκατοντάδες έχουν σκοτωθεί συμπεριλαμβανομένων και πολλών αμάχων ως αποτέλεσμα της εισπνοής τοξικών υλικών».

Η δήλωση του Υπουργείου Άμυνας της Συρίας αναφέρει ότι «το περιστατικό επιβεβαιώνει πέρα από κάθε αμφιβολία ότι «οι τρομοκρατικές ομάδες, του Ισλαμικού Κράτους και της Αλ Νούσρα , ήδη κατέχουν χημικά όπλα, που τα απέκτησαν τα μετέφεραν και τα αποθήκευσαν «με τη βοήθεια ορισμένων χωρών της περιοχής», και ότι «οι τρομοκρατικές ομάδες από κοινού με τους σπόνσορες τους», συντονίζονται και συνεργάζονται για να κατηγορούν τον Συριακό Αραβικό Στρατό για τη χρήση χημικών όπλων».

13/4/17

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΦΙΛΟΓΕΝΩΝ

ΥΓΕΙΑ, καλημέρα Σπύρο, καλημέρα Έλληνες. Πάλιν εις τό 1 κόμμα επέσαμεν θερμοκρασιακώς (1,1°C).
Εννοώ ότι ένα είναι καί πρέπει νά είναι τό πατριωτικόν, τό Ελληνικόν, τό Εθνιστικόν Κόμμα. Ας αφήσουν μερικοί ότι «πολλοί μπορεί νά είναι πατριώται». Ή είσαι Πατριώτης Έλλην ή είσαι ότι δήποτε άλλο.
Ως Πατριώτης (μέ μεγάλο Π) αποδέχεσαι τόν Εθνικιστήν, τόν ανιδιοτελήν Έλληνα, όλους τούς Έλληνας τό γένος... (άν γίνεται...).
Η Αλήθεια, φίλοι της εκπομπής, είναι ΜΙΑ καί είναι ΚΥΡΙΑ καί ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ. Πολλοί θά στενοχωρηθούν όταν τήν ακούσουν. Άλλοι τόσοι θά τήν αρνηθούν. Ερωτώ μερικούς «Σεραφείμ» ΑΠΟ ΠΟΤΕ χρησιμοποιείται η λέξις «χριστιανισμός»; Η απάντησις των από τήν γέννησιν τού Χριστού! Η αδιαμφισβήτητος αλήθεια, από εμέ, ο οποίος ΨΑΧΝΕΙ ΤΑΣ ΛΕΞΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΙΝ ΤΩΝ είναι από τότε πού εκκίνησεν τό όργιον τών –ισμών, τό 1843 μετά Χριστόν!
Ή από τότε πού απεβίωσεν ο Θ. Κολοκοτρώνης καί εξεκίνησεν τήν ψευδογραφίαν του ο Ιμμάνουελ Ξάνθος... Όπως γράφει ο Σπύρος Χατζάρας «ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΦΙΛΟΓΕΝΩΝ».
Ακόμη δέ η λέξις «χριστιανός» εμφανίζεται ΓΛΩΣΣΙΚΩΣ μετά τό 170 καί αυτό μετά Χριστόν! Τί νά κάνωμεν αυτή είναι η Αλήθεια ΟΛΟΓΥΜΝΗ. Εις ΟΥΔΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΠΡΟ ΤΟΥ 170 μεχ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΛΕΞΙΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ.
Αυτά τά γράφω διότι εις τήν σημερινήν εποχήν του Ψεύδους, καί αείποτε
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΟΡΗΓΟ. Ενώ τό ψεύδος έχει... όπως καί τό συμφέρον.
Ας πάμε τώρα είς τήν Λαμπρήν πού έρχεται. Λαμπρή ημέρα, χιλιάδων ετών. Πεσάχ τό λέτε; ή Πασάχ, Πάσχα, ανοιξιάτικο ραμαντάν...
Καλώς πράττουν όλοι καί τήν εορτάζουν όπως καλώς γίνεται τήν Παρασκευήν καί η περιφορά τού Αδώνιδος; Τί λέτε έχουν λάθος οι παραδοσιακοί εις τήν Μακεδονίαν όπου θέτουν εικόνας μέ τό όνομα ΑΔΩΝΙΣ; Τό λείψανον τού νεκρού Αδώνιδος περιέφεραν οί Έλληνες, ακριβώς τήν ιδίαν ημέραν από αρχαιοτάτων εποχών συμφώνως μέ τους Έλληνας λαογράφους.
Ώστε νά ζωοποιηθή η Γή νά έλθη η βλάστησις, τό Έαρ καί η Επανάστασις και ανάστασις του γένους των Ελλήνων! ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΜΙΑΝ ΦΩΤΕΙΝΗΝ ΛΑΜΠΡΗΝ ΚΑΙ ΚΑΛΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΙΠΟΝ! Νά μήν υπάρξει Ελληνική οικογένεια καί οικία δίχως τήν «ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΦΙΛΟΓΕΝΩΝ» τού Σπύρου Χατζάρα.

Φιλικώς
Γεώργιος Κανελλόπουλος
Ουψάλα Σουηδία

Της Σταύρωσης

Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα
σήμερα όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται
σήμερα βάλανε βουλή οι άνομοι Εβραίοι
βάλανε βουλή και τα σκυλιά οι τρισκαταραμένοι.
για να σταυρώσουν το Χριστό,

Εχουμε εκπομπή. Η Αλήθεια δεν εχει χορηγό!

Ραντεβού και πάλι στο ραδιόφωνο του Ελευθέρου Κόσμου.

Η Ιβάνκα, η φίλη της Ούμα Αμπεντίν και ο Οβριός σύζυγος

Οι άνθρωποι που «έβγαλαν» τον Τραμπ, αποφάσισαν να βγάλουν στη δημοσιότητα για το πώς γύρισε καπάκι η ζωή και εδώ και μέρες γράφουν για τη «φιλία» του Κουσνέρ και της Ιβάνκα που είναι «φιλελέ» με την «τζιχαντήστρια» Ούμα Αμπεντίν της Κλίντον.
Αποκαλύφθηκε ακόμα ότι οι «ανωθεν» χρησιμοποίησαν την κόρη Ιβάνκα για να βάλουν τον Τραμπ να βομβαρδίσει τον Πούτιν.
Και επειδή οι «Άνωθεν», δεν μπορούσαν ούτε να αδιαφορήσουν γιατί στα κοινωνικά δίκτυα η υπόθεση πήρε τεράστια έκταση, ουτρ να την διαψεύσουν, έβγαλαν τον γιο του Ντόναλντ Τραμπ, Έρικ, έδωσε συνέντευξη στην Daily Telegraph και ανέπτυξε «τη θεωρία της μητρότητας».
«Η Ιβάνκα είναι μητέρα τριών παιδιών και έχει την επιρροή που χρειάζεται. Είμαι σίγουρος πως του είπε: “Κοίτα αυτές τις τρομακτικές εικόνες”» είπε ο Έρικ Τραμπ στην Telegraph και πρόσθεσε: «Μένω μακριά από την πολιτική και μακριά από την κυβέρνηση, όμως ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι η εικόνα των παιδιών σίγουρα τον επηρέασε». Μία ημέρα πριν τους βομβαρδισμούς, η φιλελέ Ιβάνκα Τραμπ, ο άνθρωπος των ‘Ανωθεν» είχε γράψει στο Twitter: «Πονάει η καρδιά μου από τις εικόνες που έρχονται από τη Συρία μετά την επίθεση με χημικά χθες». Την επόμενη μέρα, συνέχισε : «Οι καιροί που ζούμε απαιτούν δύσκολες αποφάσεις. Είμαι περήφανη που ο πατέρας μου αρνείται να αποδεχτεί αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».

13 Απριλίου 1941 Η Ελληνική Πομπηία και το ΚΑΤΥΝ

Οι Γερμανοί στην Τεράζιε

- Η 11η Γερμανική Μεραρχία Πάντσερ του φον Κλάιστ εισήλθε στο Βελιγράδι , το οποίο είχε παραδοθεί την προηγουμένη, στον 26χρονο λοχαγό των Βάφεν Ες-Ες, Φριτς Κλίγκενμπεργκ που κατέλαβε τη Σερβική πρωτεύουσα, μόνος με 6 άνδρες του
  - Η δίκη μας ΧΧ Μεραρχία διαλύθηκε μετά την «ατυχή» μάχη της Κλεισούρας της Καστοριάς. Ο υποστράτηγος Χ. Καράσσος, βλέποντας την ισχυρή γερμανική προέλαση, διέταξε τις δύο μεραρχίες πού είχε θεωρητικά υπό τις διαταγές να παραβγούν στο τρέξιμο με τα τεθωρακισμένα και να συμπτυχθούν δυτικά του Αλιάκμονα. Ο τενεκές Ουίλσον, αποφάσισε και διέταξε στις 13 Απριλίου σύμπτυξη των βρετανικών δυνάμεων στις Θερμοπύλες.
-Στην Ήπειρο δόθηκε τελικά η εντολή της Σύπτυξης.
- 1943. Το γερμανικό ραδιόφωνο ανακοινώσε την ανακάλυψη μαζικών ταφών Πολωνών αιχμαλώτων που εκτελέστηκαν από τους σοβιετικούς στη σφαγή του Κατύν. Το 1990 στην Επέτειο της Αποκάλυψης της Σφαγής του Κατύν, ο Πρόεδρος της ΕΣΣΔ Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ανταποκρινόμενος στο αίτημα της φιλοκυβερνητικής Πολωνικής Επιτροπής διερεύνησης της σφαγής των Πολωνών αιχμαλώτων στο Κατύν, που του είχε επιδοθεί στις 31 Μαρτίου 1990, παρέδωσε στις 13 Απριλίου 1990, στον Πρόεδρο της Πολωνίας Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι, το φάκελο της ΝιΚαΒεΝτέ.
Το πρακτορείο ειδήσεων TASS επισήμανε την ευθύνη του Λαβρέντι Μπέρια και του αναπληρωτή του Βσέβολοντ Μέρκουλοφ. Η επιστολή της Πολωνικής Επιτροπής ανέφερε: «Κύριε Πρόεδρε, σε λίγο συμπληρώνονται 50 χρόνια από το έγκλημα που διαπράξαν το 1940 από τα όργανα των σοβιετικών αρχών και η NKVD, δολοφονώντας περισσότερους από 15.000 ανυπεράσπιστος πολωνούς αιχμάλωτους πολέμου που κρατούνταν στα στρατόπεδα του Kozelsk, του Ostashkov και του Starobelsk. Αυτή η δολοφονία είχε σχεδιαστεί από τότε σοβιετικές αρχές για να δοθεί ένα αποφασιστικό πλήγμα στο έθνος μας, επειδή τα θύματα εκπροσωπούσαν την πνευματική και πολιτική ελίτ της Πολωνίας. Αυτό το έγκλημα παραβίασε κατάφορα κάθε ηθικό και νομικό κανόνα των πολιτισμένων κοινωνιών. Τώρα, σε αυτή την ιστορική καμπή για την Ευρώπη, κάνουμε έκκληση σε εσάς, κύριε Πρόεδρε, για την αποκάλυψη όλης της αλήθειας της τραγωδίας του Κατύν. Ωστόσο, το Κατύν είναι μόλις το ένα τρίτο. Μας προβληματίζει ακόμα τύχη των αγνοούμενων αιχμαλώτων πολέμου από τα στρατόπεδα Ostashkov και Starobelsk. Στο όνομα της ιστορικής αλήθειας, που οφείλουμε στα θύματα από το Ostashkov και το Starobelsk σας ζητάμε και πάλι Κύριε Πρόεδρε, να αποκαλύψετε την αλήθεια, για να εντοπιστούν και να λογοδοτήσουν οι ένοχοι του εγκλήματος του Κατύν».
Το γράμμα της Επιτροπής και το ραντεβού Γκορμπατσόφ-Γιαρουζέλσκι έγιναν για να βοηθηθεί το ΚΚ Πολωνίας (που βρισκόταν πια στην αντιπολίτευση), στην εκλογική μάχη με τον Βαλέσα, ο οποίος κέρδισε τις εκλογές της 5ης Δεκεμβρίου 1990.
Ακολούθησαν οι εκταφές από μαζικούς τάφους χιλιάδων σορών στο Χάρκοβο
( 25/07/1991 – 09/08/1991) και στο Μέντνογιε (15-29 Αυγούστου 1991).
Το ρωσικό πόρισμα εκδόθηκε στις 2 Αυγούστου 1993 και ανέφερε: «Η δολοφονία στο διάστημα Απρίλιος-Μάιος 1940 14.522 Πολωνών αιχμαλώτων πολέμου από τα στρατόπεδα Kozelsk, Starobelsk και Ostashkov που βρισκόντουσαν υπό τον έλεγχο της NKVD του Σμολένσκ, του Καλίνιν και του Χάρκοβο και άλλων 7305 κρατούμενων , σε στρατόπεδα της NKVD στη Δυτική Λευκορωσία και τη Δυτική Ουκρανία, και η μαζική απέλαση των οικογενειών τους στη Σιβηρία ήταν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Ήταν ένα έγκλημα πολέμου για το οποίο η ευθύνη θα πρέπει να βαρύνει τον Στάλιν και τα μέλη του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε ΚΚΣΕ . Η ευθύνη βαρύνει επίσης τους εκτελεστές του εγκλήματος από την ηγεσία της NKVD, (Merkulov, Kobulov, Bashtakov, και Suprunenko), καθώς και τους επικεφαλής της ουκρανικής ΜΤΑ και της NKVD της Λευκορωσίας που πήραν μέρος στην προετοιμασία και την υλοποίηση της εν λόγω εγκληματικής απόφασης σε διάφορα επίπεδα....»

Η εντολή για τις εκτελέσεις εκδόθηκε στις 5 Μαρτίου 1940 και φέρει τις υπογραφές των Βοροσίλοφ, Μολότοφ, Μικογιάν, Καλίνιν και Καγκάνοβιτς και κάτω την υπογραφή του Στάλιν. Στην απόφαση αναφέρεται.
«Στα στρατόπεδα του NKVD βρίσκεται υπό κράτηση μεγάλος αριθμός πρώην αξιωματικών του πολωνικού στρατού, πρώην αστυνομικών στελεχών των μυστικών υπηρεσιών, καθώς και Πολωνοί εθνικιστικές και μέλη των αντεπαναστατικών κομμάτων και οργανώσεων. Όλοι είναι γεμάτοι μίσος κατά της σοβιετικής εξουσίας, και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εχθροί της με την εσχάτη των ποινών. Δια τυφεκισμού».
Ο πρώτος μαζικός τάφος στο δάσος του Κατύν με 200 πτώματα βρέθηκε τυχαία το Μάρτιο του 1942,από Πολωνούς εργάτες που εργάζονταν για το στρώσιμο σιδηροδρομικής Γραμμής για λογαριασμό της Βερμαχτ.
Την 1η Απριλίου του 1943, μετά από υπόδειξη ενός αγρότη, συνεργείο της Βερμαχτ, υπό τον Ρούντολφ Κρίστοφ Φράιερ φον Γκέρσντοφ άρχισε τις εκταφές και αποκάλυψε σε ένα λόφο, τις σωρούς 4.243 Πολωνών εφέδρων αξιωματικών . Στις 13 Απριλίου 1943, ο ραδιοφωνικός σταθμός του Βερολίνου μετέδωσε την είδηση της ανακάλυψης ενός μαζικού τάφου διαστάσεων «28 Χ 16 μ. με τα πτώματα 3000 Πολωνών αξιωματικών σε 12 «στρώματα», και μίλησε για «κτηνώδη εγκλήματα των μπολσεβίκων» και απέδωσε την ευθύνη «στους Εβραίους της NKVD». (Και είχε εν μέρει δίκιο ο Γκέμπελς. Ο Μολότοφ και Βοροσίλοφ είχαν εβραίες συζύγους και ο Καγκάνοβιτς ήταν Εβραίος).
Το Κατύν το ήξεραν καλά και τα "ημέτερα" κουμούνια και το επικαλέστηκαν το 1945. «Συνεργεία ειδικά οργανώθηκαν για να βγάζουν από τα πτώματα τα μάτια να κόβουν τα μέλη και να τα εκθέτουν έτσι ανίερα ακρωτηριασμένα ώστε να διαπιστώνεται η “βαρβαρότητα” των ελασιτών. ...» «Το ελληνικό Κατύν» εκδ. Ρήγας 1945.
«Υπάρχουν όμως και εκατοντάδες πτώματα αγνώστων που ξεθάφτηκαν και φορτώθηκαν σε φορτηγά για να πάρουν το δρόμο για το Κατίν. Όλοι οι τάφοι των ελασιτών και των αμάχων ανασκάφτηκαν και τα πτώματα εξαφανίστηκαν. » «Οι Ανατολικές Συνοικίες το Δεκέμβρη του 1944» έκδοση της 6ης αχτίδας της ΚΟΑ του ΚΚΕ, 1945. YΓ. Scripta manent

Το πλήρες χρονολόγο της 13ης Απριλίου στην Ιστορία θα το βρείτε εδώ http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2017/04/13.htmlΗ

12/4/17

12 Απριλίου 2014. Σλαβιάνσκ

Η Χούντα του Ευρωμαιντάν επιτέθηκε στο Σλαβιάνσκ του Ντονμπάς. Οι φαντάροι ενώθηκαν με τον λαό.Μέσα από τις μάχες, αναδείχτηκε ο λαϊκός ηγέτης Ιγκόρ Στρέλκοφ.

Τα πλήρες χρονολόγιο της 12ης Απριλίου θα το βρείτε εδώ http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2017/04/12.html

Ο Ρουφιάνος μπακάλης Ξάνθος και τα Αυτοκρατορικά Ιστορικά ψέματα

Γράφει ο Σπύρος Χατζάρας

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης στις 31 Μαρτίου/12 Απριλίου 1820, στην αγία Πετρούπολη, υπέγραψε το ακόλουθο απέριττο πρωτόκολλο , με το οποίο αναγνωρίστηκε ως Γενικός Έφορος της «Ελληνικής Εταιρίας», το οποίο σώζεται στον κατάλογο χειρογράφων της «Φιλικής Εταιρίας», με τον αριθμό 642.

«Κατά την άπαξ εγκριθείσα γνώμη, συνελθόντα τα μέλη της Ελληνικής Εταιρίας και συσκεφθέντα μετά ακριβούς ερεύνης και εξετάσεως, εγνώρισαν Έφορον Γενικόν της Ελληνικής Εταιρίας τον εκλαμπρότατον Πρίγκιπα κύριον Αλέξανδρον Υψηλάντην, ίνα εφορεύει και επιστατεί εν πάσιν, όσα κρίνονται άξια, ωφέλιμα και πρέποντα τη Ελληνική Εταιρία. Εις ασφάλειαν δε και βεβαίωσιν των εγκριθέντων βεβαιούται τη υπογραφή των εκάστου των μελών. Εν Πετρουπόλι τη 12 Απριλίου 1820. Αλέξανδρος Υψηλάντης, Ιωάννης Μάνος, Εμμανουήλ Ξάνθος»

Επομένως, όπως προκύπτει από τις υπογραφές , οι  παρόντες , ήσαν τουλάχιστον τρεις.
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο Ιωάννης Μάνος και ο Εμμανουήλ Ξάνθος .

Το έγγραφο, δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1859, από τον Ιωάννη Φιλήμονα , ως το «ντοκουμέντο» ανάθεσης δήθεν της αρχηγίας της Εταιρίας των Φιλικών. Όμως πρόκειται για καθαρή λαθροχειρία.

Ο Υψηλάντης ανέλαβε Γενικός Έφορος της «Φιλομούσου και Φιλανθρώπου Γραικικής Εμπορικής Εταιρίας», που ήταν «το ταμείο της Επανάστασης» και της οποίας το καταστατικό μετέφερε στον Υψηλάντη ο Ξάνθος.

Ο Εμμ. Γ. Πρωτοψάλτης, το 1964 έγραφε, ότι μετά από συνεννόηση του Υψηλάντη, με τα μέλη της Εταιρίας στη Μόσχα, «ετέθη σε λειτουργία η «Φιλόμουσος και Φιλάνθρωπος Γραικική Εμπορική Εταιρία», δια της οποίας ηλπίζετο να συγκεντρωθούν πολλά εκατομμύρια για την Εθνικήν Κάσσαν», την οποία ο Υψηλάντης σε επιστολή του τον Ιούλιο του 1820, ονόμαζε «φιλογενική Κάσσαν», γράφοντας: «Εντιμότατοι και ευγενέστατοι κύριοι Επίτροποι της εν Μόσχα Φιλογενικής Κάσσας».

Από το «πρακτικό ανάθεσης» , προκύπτουν αυτομάτως μια σειρά από σοβαρά ερωτήματα. 1)Γιατί αναφερόταν η Ελληνική Εταιρία και γιατί πουθενά δεν αναφερόταν η «Φιλική Εταιρεία»; 2) Ποιος ήταν ο Ιωάννης Μάνος, που «εισέβαλε» με την υπογραφή του στην ιστορία της ελληνικής επανάστασης;
3) Ποια ήσαν «τα μέλη», που συσκέφθηκαν, και μετά από έρευνα, αναγνώρισαν τον Αλέξανδρο Υψηλάντη ως Γενικό Έφορο της Ελληνικής Εταιρίας;
4) Που και πότε έγινε η σύσκεψη των μελών; Και τέλος τι ακριβώς σημαίνει, η φράση,«εις ασφάλειαν δε και βεβαίωσιν των εγκριθέντων βεβαιούται τη υπογραφή των εκάστου των μελών»;

Ο ένας από τους τρεις, που υπέγραψαν το πρωτόκολλο, ο Ξάνθος, περιέγραψε στα ψευδή απομνημονεύματά μια διαδικασία ανάθεσης της αρχηγίας στον Υψηλάντη, λέγοντας ότι, απελπισμένος από την άρνηση του Καποδίστρια, «έστρεψε τον στοχασμό του στον Αλέξανδρο Υψηλάντη και πήγε εις επίσκεψιν του». Αφού , παρέθετε έναν « θεατρικό» διάλογο, με τον Πρίγκιπα που, «τον υπεδέχθη ευμενώς », ο οποίος υποτίθεται ότι ήταν χαραγμένος στην μνήμη του, και τον θυμόταν στα 1845, είκοσι πέντε χρόνια μετά, έγραφε με δραματικό τόνο: « Τότε εγερθείς ο Ξάνθος με συγκίνησιν ψυχής είπε: Δός μοι, Πρίγκιψ, την χείρα σας εις βεβαίωσιν των όσων εκφράσθητε», και μόνον κατόπιν της χειραψίας, ομολόγησε στον Υψηλάντη, ότι η επίσκεψη του στην Αγία Πετρούπολη έγινε
«για άλλην σοβαρότερη αιτία», την οποία θα του την εξηγούσε, την επόμενη μέρα. «ο Πρίγκιψ ανυπομόνως εζήτησε τότε να μάθη, αλλ’ ο Ξάνθος τον παρεκάλεσε να λάβη υπομονήν μέχρι της αύριον, και ούτως ετελείωσεν η πρώτη συνέντευξις. Την επιούσαν ο Ξάνθος επήγεν εις αυτόν τω εφανέρωσε τα πάντα, και εκείνος μετά προθυμίας και ενθουσιασμού εδέχθη να αφιερωθή εις την υπηρεσίαν των ομογενών με πάσαν θυσίαν του, και δούς εις τον Ξάνθο ένορκον και έγγραφον ομολογίαν περί της πίστεως και αφοσιώσεως του ( την οποία ο Ξάνθος έστειλεν εις τους εν Μόσχα συναδελφούς του παρ’ οις και ευρίσκεται) , ανεδέχθη τον τίτλον του Γενικού Επιτρόπου της Αρχής , έλαβε δε και το όνομα Καλός, και τα στοιχεία δια να υπογράφηται Α.Ρ, και ούτως εκατορθώθη δι’αυτού ο σκοπός της Εταιρίας».

Σύμφωνα με την «κατάθεση» του ψευδομάρτυρα Ξάνθου η διαδικασία, ανάθεσης της αρχηγίας στον Αλέξανδρο Υψηλάντη, κράτησε δύο μέρες.
Η πρώτη επαφή έγινε την Κυριακή 11 Απριλίου/ 31 Μαρτίου 1820, όταν πήγε και «χτύπησε την πόρτα» του Υψηλάντη, και η «μύηση» άρχισε και ολοκληρώθηκε στις 12 Απριλίου. Η περιγραφή του όμως, είναι πολύ παράξενη. Θυμόταν με λεπτομέρειες τον πρώτο διάλογο που είχε με τον Υψηλάντη αλλά είχε ξεχάσει την παρουσία του Ιωάννη Μάνου, και δεν θυμόταν αν μεσολάβησε κάποιος για να τον δεχθεί ο Υψηλάντης, και κυρίως παρέκαμψε με το σχήμα «απελπίστηκε- στράφηκε», τρεις ολόκληρους μήνες, από τις αρχές Ιανουαρίου, που ισχυρίστηκε ψευδώς ότι συνάντησε τον Καποδίστρια ως τις 11 Απριλίου.

Ο Ξάνθος , αναφερόταν, σε «έγγραφο ομολογία περί της πίστεως και αφοσιώσεως», την οποία έστειλε στους «εν Μόσχα συναδελφούς», ωστόσο, οι «εν Μόσχα», παρέδωσαν το έγγραφο αυτό αργότερα, στα αρχεία του ελληνικού κράτους, και το ίδιο το κείμενο τον διαψεύδει, αφού είναι ένα λιτό, «επαγγελματικό» κείμενο ανάθεσης και αποδοχής, μία «απόδειξη», χωρίς όρκους, και το οποίο είναι αρκούντως αμφίσημο.

Η τύχη του πρωτοκόλλου περιγραφόταν κάπως διαφορετικά δύο χρόνια πριν τα απομνημονεύματα, στο υπόμνημά που υπέβαλε προς την Εθνική Συνέλευση , στις 15 Δεκεμβρίου 1843. «Ούτος, (ο Υψηλάντης), αποδεχθής μετά προθυμίας και ενθουσιασμού, ητοιμάσθη εις την εκπλήρωσιν του σκοπού, αφού πρότερον υπέγραψε έν ύποσχετικόν έγγραφο, το οποίο παρακατέθεσα εις τους κυρίους Νικόλαο Πατσιμάδη και Αντώνιο Κομιζόπουλο». Το έστειλε η το «παρακατέθεσε»; Μέσα σε δύο χρόνια τα λέει διαφορετικά , και ήταν «ύποσχετικόν έγγραφο»(1843), ή «ένορκος βεβαίωση»(1845).
Μπορεί βέβαια και να μη θυμόταν. Θυμόταν όμως, τις «ατάκες», του θεατρικού διαλόγου.

Οι αντιφάσεις των ψευδών «καταθέσεων» του Ξάνθου, είναι κραυγαλέες.

Το 1843 έγραφε ότι ο Υψηλάντης «υπέγραψε έν ύποσχετικόν έγγραφο», αλλά το «πρακτικό ανάθεσης» που βρίσκεται στα αρχεία του ελληνικού Κράτους, δεν είναι «υποσχετικό έγγραφο», κατά κανένα τρόπο. Η «παραλλαγή», του 1845 , «και δούς εις τον Ξάνθο ένορκον και έγγραφον ομολογίαν», δεν στηρίζεται πουθενά. Η ορκωμοσία, που αναφέρει ο Ξάνθος, για την είσοδο του Υψηλάντη, στην «εταιρία των Φιλικών», δεν έγινε, παρουσία του, και άλλωστε ο Ξάνθος δεν είχε να μας παρουσιάσει το «αφιερωτικό γράμμα» του αρχηγού, αλλά και ούτε ποτέ κατατέθηκε ένα τέτοιο έγγραφο, αργότερα, από άλλον, στα Αρχεία του κράτους όπως έγινε με το «πρακτικό» του Γενικού Εφόρου.

Τα γεγονότα , περί την «μύηση» του Υψηλάντη στην «Εταιρία» και την ανάληψη της αρχηγίας του Αγώνα, τα περιέγραψε διαφορετικά στην αυτοβιογραφία της η κόμισσα Λούλου Τύρχαϊμ , όπως τα άκουσε από τον ίδιο .

«Τον χειμώνα του 1819-20 όταν εμείς βρισκόμαστε στη Ρωσία, ήρθε ο Υψηλάντης στην Πετρούπολη με μόνο σκοπό να μας δει. Αν δεν βρισκόμαστε τότε στη Ρωσία, θα είχε ζητήσει άδεια για να κάνει ταξίδι στη Γερμανία και τη Γαλλία.Στην Πετρούπολη ο Υψηλάντης ασθένησε για πολλές εβδομάδες. Τότε τον επισκέπτονταν συχνά ορισμένα επίσημα πρόσωπα της Εταιρίας, και του ανακοίνωσαν ότι στην Οδησσό είχαν συνενωθεί πολλοί Έλληνες έμποροι, καθώς και πολλοί στην Πελοπόννησο για να αγωνιστούν για την ανάσταση του έθνους των. Τα πρόσωπα αυτά μιλούσαν όλο και πιο ελεύθερα για τους πολιτικούς σκοπούς της οργανώσεως αυτής που, υπό το όνομα «Εταιρία», γινόταν, έλεγαν, ισχυρότερη συνεχώς, και ότι συνδεόταν μυστικά με τους Έλληνες του Μωρία και της Πόλης για να αποτινάξουν επιτέλους τον μισητό τουρκικό ζυγό.Του έλεγαν ακόμα ότι είχαν στη διάθεσή τους μεγάλα ποσά, ότι ο Αλή Πασάς είχε καταστεί ανεξάρτητος από την Πύλη κι ότι προσέφερε την σύμπραξη του στους Έλληνες του Μωριά. Στις συνομιλίες αυτές πίστευαν ότι η Ρωσία θα υπεστήριζε τις προσπάθειες των ομοδόξων της, ή τουλάχιστον δε θα τους εμπόδιζε στις ενέργειές των. Οι πιθανότητες, η υποδουλωμένη και πάσχουσα πατρίδα των να γίνει και πάλι ελευθέρα ήταν μεγαλύτερες από ότι στην εποχή της Αικατερίνης της Β. Αυτές οι συζητήσεις ξυπνούσαν στην καρδιά του Υψηλάντη σιγά- σιγά τη σκέψη να δώσει νέα ζωή στην πατρίδα του με την οποία τον συνέδεαν τα πιο ευγενικά του όνειρα από τα παιδικά του χρόνια. Είχε εγκαταλειφθεί στην διάθεση της πατρίδας του με όλο του το είναι. Με λίγα λόγια λοιπόν, εκείνοι που του ξύπνησαν τις ελπίδες αυτές για ένα αισιόδοξο μέλλον, του ανέθεσαν χωρίς πολλές διατυπώσεις την αρχηγία του τόσον ενδόξου όσον και επικινδύνου εγχειρήματος. Του έδειξαν τους καταλόγους με τα ονόματα των μεμυημένων και τον εβεβαίωσαν ότι σαν γόνος ενός Έλληνος που είχε αφιερωθεί εξ ολοκλήρου στην υπόθεση της Ελλάδος και σαν Ρώσος αξιωματικός θα ήταν εγγύηση για το έθνος του και θέλγητρο για την υποστήριξη της επανάστασης. Ο Υψηλάντης τους παρακάλεσε να του δώσουν τρεις μέρες καιρό για να σκεφθεί την υπόθεση και να μιλήσει με τον Καποδίστρια για να εξακριβώσει σε τι θα συμφωνούσε ο υπουργός χωρίς καμιά επιφύλαξη. Ο Καποδίστριας που ήταν πληροφορημένος για όλα, επιδοκίμασε με ενθουσιώδη λόγια την πατριωτική επιθυμία του νεαρού φίλο του και του επανέλαβε αυτό που είχε πει πολλές φορές τους συμπατριώτες του, ότι ακόμα και αν η ευρωπαϊκή πολιτική δεν θα επέτρεπε στον Τσάρο Αλέξανδρο να κηρυχθεί ανοιχτά υπέρ της ελληνικής υπόθεσης η καρδιά του θα ήταν πέρα ως πέρα με το μέρος της Ελλάδας».****

Η περιγραφή της Λούλου Τύρχαϊμ, είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν του Ξάνθου.
Η διαδικασίας «μύησης», και παράλληλα η διαπραγμάτευση κράτησε αρκετές εβδομάδες , σύμφωνα με όσα της έλεγε ο Υψηλάντης, ενώ ο Ξάνθος υποστηρίζει, ότι όλα έγιναν σε δύο μέρες. Για την εξέλιξη της μύησης του Υψηλάντη, όπως έγραφε η Τύρχαϊμ ενημερωνόταν ο Καποδίστριας που ήταν, «πληροφορημένος για όλα», ενώ «στο τέλος της διαδικασίας, αφού ολοκληρώθηκε η μύηση, έδειξαν στον Υψηλάντη τους καταλόγους» με τα ονόματα των μυημένων.
«Τα επίσημα πρόσωπα» της Εταιρίας, υποστήριζε η Τύρχαϊμ, μίλησαν στον Υψηλάντη, για την ανάπτυξη του κινήματος στην Πελοπόννησο, την Κωνσταντινούπολη και την Οδησσό, και του έλεγαν ότι είχαν στη διάθεσή τους μεγάλα ποσά, ότι ο Αλή Πασάς είχε καταστεί ανεξάρτητος από την Πύλη κι ότι προσέφερε την σύμπραξη του στους Έλληνες του Μωριά, και σιγά-σιγά ο Υψηλάντης, «είχε εγκαταλειφθεί στην διάθεση της πατρίδας του με όλο του το είναι». Ο Ξάνθος αντίθετα, θυμόταν ότι όλα έγιναν με ενθουσιασμό και σχεδόν ακαριαία: «Την επιούσαν, ο Ξάνθος, επήγεν εις αυτόν, του εφανέρωσε τα πάντα, και εκείνος μετά προθυμίας και ενθουσιασμού εδέχθη να αφιερωθή εις την υπηρεσίαν των ομογενών»(!!).

****Λούλου Τυρχάϊμ. Lulu Thürheim. Mein Leben. Erinnerungen aus Österreichs grosser Welt. 1788-1819.(μετάφραση από τα γερμανικά του Καθηγητή Π.Κ.Ενεπεκίδη).

Περισσότερα στο Βιβλίο μου
"η Επανάσταση των Φιλογενών"

Τα Ιστορικά παραμύθια της Στοάς της Χαλιμάς

Επιτέλους να λάμψει η ΑΛΗΘΕΙΑ.

Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης δεν έγινε αρχηγός της ανύπαρκτης «Φιλικής» στις 12 Φεβρουαρίου 1820!

πΓΔΜ-BJRM: Ο κλέφτης έκλεψε την παράσταση

Στα μέσα ενημέρωσης χθες, δεν ήταν πρωταγωνιστές ούτε «οι εγκληματίες του VMRO-DPMNE», ούτε «οι εγκληματίες της SDSM» αλλά ο Κλέφτης που έβγαλε έξω από την Τράπεζα «NLB» των Σκοπίων δύο εκατομμύρια ελβετικά φράγκα και περίπου 270.000 ευρώ, χωρίς να τον καταλάβει κανείς. Την κλοπή την αναλήφθηκε ο επικεφαλής του θησαυροφυλακίου στις 1700 της Δευτέρας.
Η αστυνομία συνέλαβε τον 40χρονο δράστη αλλά τα λεφτά δεν έχουν βρεθεί.

Ο κ. Γκρουέφσκι κατάφερε να μπει στις ειδήσεις, ως ομιλητής στα εγκαίνια της μονάδας της αμερικανικής «NYSK Holding», στα Σκόπια που καλύπτει περίπου 2000 τμ, που «θα δώσει δουλειά σε 200 οικογένειες», και «θα παράγει χασισέλαιο για ιατρικούς σκοπούς που θα το εξάγει κυρίως στη Γερμανία, την Ιταλία και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη».
Ο κ. Γκρουέφσκι είπε ότι «η συνεχιζόμενη πολιτική μάχη στο Κοινοβούλιο δεν είναι μία μάχη για την εξουσία, αλλά μια μάχη για να διατηρηθεί τη Μακεδονία, όπως είναι, ενιαία, μαζί με το όνομα της που κάποιος από το εξωτερικό θέλει να το αλλάξει».

Η συζήτηση της Τρίτης στο Κοινοβούλιο της πΓΔΜ για την Επιτροπή των Εκλογών συνεχίστηκε όπως και στις προηγούμενες 10 ημέρες, με μακρά συζήτηση σχετικά με την πλατφόρμα των Τιράνων.
Οι βουλευτές της SDSM και πάλι απαίτησαν η συζήτηση να πάει στο επόμενο θέμα της ημερήσιας διάταξης , την εκλογή νέου προέδρου του Κοινοβουλίου. Από τους Αλβανούς μίλησε ο Σούρια Ρασίντι από τη Συμμαχία των Αλβανών, που είπε ότι «η πλατφόρμα αντιπροσωπεύει τη βούληση των Αλβανών που ζουν στη Μακεδονία και θα πρέπει να εφαρμοστεί».
Ο Ρασίντι ζήτησε από τους εκπροσώπους του VMRO-DPMNE να δεχθούν την επίσημη χρήση της αλβανικής γλώσσας και μια σειρά από άλλες αλλαγές που περιλαμβάνουν και νέα εθνικά εμβλήματα».

Από το VMRO-DPMNE ο Αντόνιο Μιλόσοσκι απάντησε ότι οι Μακεδόνες που ψήφισαν τη SDSM δεν ήξεραν ότι μετά τις εκλογές το κόμμα θα δεχόταν να υλοποιήσει την πλατφόρμα των Τιράνων και αυτό καθιστά αναγκαία τη διεξαγωγή νέων γενικών εκλογών.
Από τα Τίρανα , ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Έντι Ράμα, είπε ότι δεν υπάρχει καμία πλατφόρμα Τιράνων και ότι τα Τίρανα δεν έχουν τίποτα να κάνουνμε την «πλατφόρμα που έχει υπογραφεί από τους Αλβανούς της πΓΔΜ.

Η SDSM, ως δήμος Σκοπίων, ανακοίνωσε ότι θα επιδοτηθεί η αγορά ποδηλάτων για να καταπολεμηθεί το νέφος.Το Κόμμα απάντησε στον Γκρουέφσκι, και είπε ότι «δεν είναι ο λαός», ότι, «κανείς δεν θέλει να τρέξει μαζί του 100 εκλογικούς γύρους», ότι , « ο Γκρουέφσκι γνωρίζει ότι είναι τελειωμένος και ως εκ τούτου εφευρίσκει ανύπαρκτα ζητήματα, προωθεί την αστάθεια, και θέλει να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να διαπραγματευτεί για αμνηστία», και επανέλαβε: «Όχι στους εγκληματίες! Θα υπάρξουν αλλαγές και δικαιοσύνη! Χρειάζεται επειγόντως μια ειρηνική μεταβίβαση της εξουσίας»! Στις ειδήσεις ήταν και η Γερμανίδα πρέσβης στην πΓΔΜ, που δήλωσε ότι χρειάζεται επείγουσα επίλυση της πολιτικής κρίσης , διότι «αντανακλάται αρνητικά σε όλους τους τομείς» Και ότι «απαιτείται πολιτική βούληση για να εκλεγεί σύντομα νέος πρόεδρος του Κοινοβουλίου, και στη συνέχεια νέα κυβέρνηση, διότι η λύση της κρίσης έχει ήδη αργήσει».

Ο "λαός" συνέχισε τις καθημερινές διαδηλώσεις για 44η ημέρα.Χθες εκτός από τα Σκόπια, ο λαός βγήκε στους δρόμους και στη Ρέσεν.

12Απριλίου-31 Μαρτίου 1897.

Κατά τον ατυχή Ελληνοτουρκικό πόλεμο, ο τουρκικός στρατός κατέλαβε τον Τύρναβο στις 12/24 Απριλίου. Οι Τυρναβίτες ακολούθησαν τον υποχωρούντα ελληνικό στρατό. Η ανάμειξη του άμαχου πληθυσμού με τα υποχωρούντα στρατεύματα επέφερε μεγάλη σύγχυση. Οι πρόσφυγες από τη Λάρισα, τα Φάρσαλα, το Δομοκό, και τη Λαμία έφθασαν στην Χαλκίδα, στη Λειβαδιά και στην Αθήνα όπου έμειναν για έναν περίπου χρόνο ως πρόσφυγες.
Οι Τούρκοι στην προέλασή τους προέβησαν σε εμπρησμούς και λεηλασίες. Τότε κάηκε και το ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Αθανασίου.

Τα πλήρες χρονολόγιο της 12ης Απριλίου θα το βρείτε εδώ http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2017/04/12.html

Πέρασαν 7 μαύρα χρόνια

12 Απριλίου 2010. Στρος-Καν: Το ΔΝΤ έτοιμο να «βοηθήσει» την Ελλάδα

Tο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) δήλωσε "έτοιμο να μετάσχει στην προσπάθεια" των χωρών της ζώνης του ευρώ για να δοθεί μια οικονομική βοήθεια στην Ελλάδα στην περίπτωση ανάγκης ενώ μία από τις ομάδες του πρόκειται να συναντηθεί στις Βρυξέλλες με τις ελληνικές και ευρωπαϊκές αρχές. «Χαιρετίζω τη σημερινή δήλωση για το σχέδιο οικονομικής υποστήριξης που θα παρασχεθεί από τις χώρες της ευρωζώνης στην Ελλάδα, όταν αυτό χρειαστεί, για να προφυλαχθεί η σταθερότητα σε όλη τη ζώνη του ευρώ» ανάφερε ο τότε επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν. «Η συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ των υπουργών Οικονομίας των χωρών της ζώνης του ευρώ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας είναι ένα βήμα πολύ σημαντικό», έλεγε η ανακοίνωση του κ. Στρος-Καν.

Δευτέρα 12 Απριλίου 1204. Η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους

Το Πάσχα πλησίαζε, (η Κυριακή των Βαΐων ήταν στις 18), όταν έπεσε η Βασιλεύουσα.
Ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄ αντιλαμβανόμενος την αδυναμία της Κωνσταντινούπολης έθεσε ως στόχο την υποταγή της Ορθοδοξίας και αποφάσισε την ανατροπή του Αυτοκράτορα Αλέξιου Γ’ που νόμιζε ότι η κοσμική, «αυτοκρατορική εξουσία ήταν ανώτερη από την εκκλησιαστική» και την παλινόρθωση του εκθρονισμένου και τυφλωμένου Ισαάκιο Β΄ Άγγελου, που είχε στενές σχέσεις με τους παπικούς.
Συνέταιροι με τον Πάπα ήσαν οι Βενετοί που επιζητούσαν την πλήρη αποκατάσταση των εμπορικών τους προνομίων που είχαν περιοριστεί από τους Κομνηνούς. Οι κινούντες τα νήματα Ιννοκέντιος και Δάνδολος, επέλεξαν ως ηγέτη της Σταυροφορίας τον Βονιφάτιο Μομφερατικό.
Η επιχείρηση «ρεσάλτο» ξεκίνησε με την πολιορκία και κατάληψη της «Χριστιανικής» Ζάρας (Ζάνταρ) που ανήκε τότε στον Ούγγρο Βασιλιά.
Μετά οι Σταυροφόροι ξεκίνησαν για την Κωνσταντινούπολη για την παλινόρθωση του Ισαάκιου μαζί με τον γιος του εκθρονισμένου Αλέξιο. Παρ' όλο που οι Σταυροφόροι δεν ήταν πολλοί, και η Πόλη φαινόταν ικανή να τους αντιμετωπίσει, Αλέξιος Γ, εγκατέλειψε την πόλη τον Ιούλιο του 1203, παίρνοντας μαζί του το δημόσιο θησαυροφυλάκιο.
Ο Ισαάκιος Β' αποφυλακίστηκε και επανήλθε στον θρόνο, ενώ ο γιος του Αλέξιος, που είχε αφιχθεί με τους Σταυροφόρους, ανακηρύχθηκε συν-αυτοκράτορας (Αλέξιος Δ').
Όμως, όταν ήρθε η ώρα της αμοιβής των Σταυροφόρων από τον Ισαάκιο, διαπιστώθηκε πως το αυτοκρατορικό ταμείο ήταν άδειο. Απελπισμένος ο νέος συν-αυτοκράτορας προσπάθησε να συλλέξει τα υποσχεθέντα με πρόσθετους φόρους, δασμούς, τάματα Ναών, κ.α. Όμως ο λαός, θεωρώντας προδότες τον Αλέξιο και τον πατέρα , επαναστάτησε, ανατρέποντας τους εκλεκτούς των Λατίνων και ανακήρυξε αυτοκράτορα τον Αλέξιο Ε΄ Μούρτζουφλο που δεν δέχθηκε να τηρήσει τους όρους των προκατόχων του, αρνούμενος συμβιβασμό. Συγχρόνως προσπάθησε να οργανώσει την άμυνα της πόλης για ενδεχόμενη επίθεση που δεν άργησε.
Τον Μάρτιο του 1204 έγινε η συνθήκη διαμελισμού της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μεταξύ Βενετίας και Φράγκων. Επιτροπή Βενετών και Γάλλων,
θα εξέλεγε εκείνον που, κατά τη γνώμη τους, θα κυβερνούσε καλύτερα τη χώρα "προς δόξαν του Θεού, της Αγίας Ρωμαϊκής Εκκλησίας και της Αυτοκρατορίας". Όλοι οι Σταυροφόροι που θα λάμβαναν κτήσεις, εκτός από τον Ερρίκο Δάνδολο, όφειλαν να ορκιστούν πίστη στο Λατίνο Αυτοκράτορα.
Μετά την προσυπογραφή των όρων της συμφωνίας, άρχισαν συνδυασμένες επιθέσεις κατά των τειχών της Κων/λης. Η πρώτη επίθεση, της 9ης Απριλίου 1204, εναντίον του θαλάσσιου τείχους αποκρούστηκε. Την παραμονή της τελικής εφόδου οι Λατίνοι επίσκοποι, κήρυσσαν «Τζιχάντ», γιατί ο Μούρτζουφλος ήταν προδότης, δολοφόνος και πιο άνομος από τον Ιούδα, ότι οι Έλληνες είχαν παρακούσει τη Ρώμη, ήταν ένοχοι για το σχίσμα, αρνούμενοι να αναγνωρίσουν την παπική πρωτοκαθεδρία και ότι ο Ιννοκέντιος επιθυμούσε την ένωση των δύο Εκκλησιών. Στις 12 Απριλίου, η επίθεση επαναλήφθηκε στο Κεράτιο τείχος.
Οι Ενετοί, δένοντας τις γαλέρες τους ανά δύο, τις είχαν υπερυψώσει με ξύλινες κατασκευές οδηγώντας τις γεμάτες στρατό κατά των πύργων. Μετά από σκληρή μάχη, το απόγευμα κατόρθωσαν να καταλάβουν δύο πύργους και τρεις πύλες από όπου άρχιζαν να εισχωρούν στην πόλη, δημιουργώντας προγεφύρωμα στο εσωτερικό της. Ο Μουρτζούφλος και πολλοί ευγενείς εγκατέλειψαν την πόλη από χερσαίες πύλες προς τη Θράκη. Τα βυζαντινά στρατεύματα, συμπεριλαμβανομένων και των Βαράγγων, κατέθεσαν τα όπλα λαμβάνοντας διαβεβαιώσεις προσωπικής ασφαλείας.
Οι Ιταλοί έποικοι της Πόλης, που είχαν εκδιωχθεί, εκμεταλλεύτηκαν την είσοδο των φίλων τους και προέβησαν σε αντίποινα κατά του πληθυσμού για την απέλασή τους. Οι «Τζιχαντιστές», πυρπόλησαν το τμήμα της πόλης ανάμεσα στη μονή Ευεργέτιδος και τη συνοικία Δρουγγάριο.
Η πυρκαγιά διήρκεσε από τη νύχτα μέχρι το επόμενο βράδυ.Το αυτοκρατορικό ανάκτορο των Βλαχερνών λεηλατήθηκε .Ιππότες, και Ενετοί ναύτες ανταγωνίζονταν στη λεηλασία σπιτιών και εκκλησιών. Οι Εκκλησίες και τα μοναστήρια ήταν τα πρώτα που λεηλατήθηκαν.
Οι Σταυροφόροι τοποθετούσαν άμφια των ιερέων στις ράχες των αλόγων τους. Οι εικόνες θρυμματίζονταν.
Τα δισκοπότηρα απογυμνώθηκαν από πολύτιμους λίθους και μεταβλήθηκαν σε κρασοπότηρα. Τα καλύμματα των Αγίων Τραπεζών και τα χρυσοκέντητα, διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους παραπετάσματα αφαιρέθηκαν, τεμαχίστηκαν και διαμοιράστηκαν.
Οι Άγιες Τράπεζες της Αγίας Σοφίας, τεμαχίστηκαν, προκειμένου να αρπάξουν οι Σταυροφόροι τα πολύτιμα υλικά. Άλογα και μουλάρια οδηγήθηκαν στο Ναό για να μεταφέρουν φορτία ιερών σκευών, χρυσών και αργυρών πλακών του θρόνου, αμβώνων, θυρών και διακοσμήσεων.
Την τρίτη ημέρα εκδόθηκε διαταγή για την προστασία των γυναικών.

Τα πλήρες χρονολόγιο της 12ης Απριλίου θα το βρείτε εδώ http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2017/04/12.html

Αναμνήσεις από τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία

Δευτέρα του Πάσχα.12 Απριλίου 1999. Η Νατοική ανθρωποσφαγή στη Γκρντέλιστα Η 12η Απριλίου δεν συνοδεύεται από καλές αναμνήσεις στη Σερβία. Το 1941 παραδόθηκε το Βελιγράδι σε 7 γερμανούς στρατιώτες υπό τον 26χρονο λοχαγό των Waffen SS Captain Φριτς Κλινγκενμπεργκ, και πριν από 18 χρόνια , κατά τη διάρκεια των νατοϊκών βομβαρδισμών της Σερβίας , στις 12 Απριλίου, οι πιλότοι του ΝΑΤΟ χτύπησαν στο φαράγγι της Γκρντέλιτσα , (περίπου 300 χιλιόμετρα νότια του Βελιγραδίου), την επιβατική αμαξοστοιχία 393 που έκανε το δρομολόγιο Βελιγράδι – Θεσσαλονίκη, σκοτώνοντας τουλάχιστον 55 άτομα. Τότε, ήταν Δευτέρα, η δεύτερη ημέρα του Πάσχα. Στις 11 και 40 πρωί , (τοπική ώρα), ένα αμερικανικό F-15E Strike Eagle έπληξε με δύο πυραύλους AGM-130 την επιβατική αμαξοστοιχία, ενώ περνούσε τη σιδηροδρομική γέφυρα πάνω από τον Νότιο Μοράβα . Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν μικρά παιδιά και μια έγκυος. Ο πύραυλος χτύπησε το τρένο, αλλά δεν κατέστρεψε τη γέφυρα, που το ΝΑΤΟ έλεγε, μετά, ότι ήταν ο στόχος. Στις 2 Ιουνίου 2000, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την Πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY), με βάση έρευνα «ειδικής επιτροπής», που ερεύνησε τις καταγγελίες εναντίον του ΝΑΤΟ για τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία το απάλλαξε από κάθε ευθύνη αποδίδοντας τον βομβαρδισμό της κινεζικής πρεσβείας, της σερβικής τηλεόρασης,και του καραβανιού των Αλβανών στην Τζακοβίτσα σε «ανθρώπινα λάθη» ενώ απέβλεπαν σε στρατιωτικούς στόχους «μεγάλης σημασίας». Μόνο για τη σφαγή των αμάχων της Γκρντέλιτσα η απαλλακτική απόφαση της επιτροπής δεν ήταν ομόφωνη.