Ο σοσιαλφιλελευθερισμός και ο νέο –φιλελευθερισμός έφεραν την χρεωκοπία

Το «κλειστό κύκλωμα» της Ψωρο-ελίτ είναι πιο σημαντικό από τα «κλειστά επαγγέλματα»

Του Σπύρου Χατζάρα

Ο κύκλος του παρασιτικού εκσυγχρονισμού που εφαρμόσθηκε από το 1996, έκλεισε με την προβλεπόμενη και μεθοδευμένη χρεωκοπία της Ελλάδας, το 2010, και με την μετατροπή της Χώρας μας ταυτόχρονα σε ένα νέο-Οθωμανικό Βιλαέτι και ένα Land , της Γερμανίας.
Οι εγκληματίες, για να σβήσουν τα ίχνη τους, μιλούν εδώ και καιρό, για 35-40 χρόνια, «αλόγιστων πολιτικών», με στόχο να μεταφέρουν τις δικές τους ευθύνες, στις μεταρρυθμίσεις της μεταπολίτευσης, και στο σύνολο των πολιτών, ώστε αυτοί, ως «αναμάρτητοι», να συνεχίσουν το έργο τους, με το κόμμα της «Εταιρικής Ευθύνης».

Η κακοδιοίκηση, η κλεπτοκρατία και η κομματοκρατία, ακολουθούν το ίδιο κράτος από την ίδρυσή του. Ωστόσο. Το χρέος του ελληνικού δημοσίου, από το 1821 μέχρι το 1997 έφθασε τα 114 δις Ευρώ. Σε αυτό το ποσό περιλαμβάνεται και το κόστος των 2 Παγκοσμιων Πολέμων, η μικρασιατική καταστροφή, ο Εμφύλιος, οι σεισμοί, οι πυρκαγιές, τα έργα υποδομής, μαζί με την κακοδιοίκηση, την κλεπτοκρατία την κομματοκρατία, την ρεμούλα, και τις μίζες.

Από το 1997, μέχρι σήμερα το χρέος εκτινάχθηκε στα 318+60 δίς ευρώ, αυξήθηκε δηλαδή κατά 330%.

Οι υπεύθυνοι προσπαθούν να εκμεταλλευθούν τα ιστορικά βιώματα και τα αντανακλαστικά των πολιτών, και μιλούν , για την ποσοστιαία αύξηση του δημόσιου χρέους σε σχέση με το ΑΕΠ από το 1981. Προσπαθούν, για μια ακόμη φορά, να χρησιμοποιήσουν, την θα φθαρμένη επικοινωνιακή πατέντα, της «σύγκρουσης», Νεοδημοκρατών-Πασόκων, και την ψευδή σύγκριση, δυο διαρκώς μεταβαλλόμενων μεγεθών, για να δημιουργήσουν σύγχυση, και να ξεφύγουν, με προπέτασμα καπνού.

Η διαχρονική Κακοδιοίκηση, η διαχρονική Κλεπτοκρατία και η διαχρονική Κομματοκρατία, ευθύνονται για τα 114 δις από τα 360 του χρέους. Για την χρεοκοπία δεν φταίνε οι πεθαμένοι. Ούτε, ο Δεληγιάννης, ούτε ο Τρικούπης ούτε ο Βενιζέλος, ούτε η Χούντα , ούτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ούτε ο Αντρέας. Το δικό τους χρέος, από τα δικά τους λάθη και εγκλήματα ήταν 114 δίς, για τα οποία, οι τόκοι στα 14 χρόνια από το 1997, μέχρι σήμερα , ήταν 56 δίς ευρώ. Επομένως ή « μαύρη κληρονομιά», είναι 170 δίς. Αυτό που πρέπει να μας απασχολεί σήμερα είναι τα 190 δίς που προστέθηκαν από το 1997 και μετά.

Πραγματικά χρειάστηκε σκληρή προσπάθεια 14 ετών , δύο «εκσυχρονιστικών» κυβερνήσεων για να καταστραφεί η Ελληνική οικονομία , να προστεθούν 190 δις χρέους, ώστε να υποδουλωθεί η χώρα. Πίσω από αυτά τα 190 δις, υπάρχουν συγκεκριμένες αποφάσεις και παραλήψεις, νομοσχέδια της εκάστοτε πλειοψηφίας , Υπουργικές υπογραφές, υπογραφές δημοσίων λειτουργών και ημερομηνίες που ταυτοποιούν εύκολα τους υπευθύνους, και τους Χορηγούς τους.

Η χρεωκοπία δεν οφείλεται στους μισθούς , και στις αυξήσεις των μισθών, ούτε στον λαϊκισμό, ούτε στις συντάξεις των εργαζομένων.

Ποιες είναι οι βασικές αιτίες;

1. Η Κλεπτοκρατία και η κακοδιαχείριση του δημόσιου χρέους , με την συνεργασία της Goldman Sahs και του τραπεζικού Καρτέλ. Η Φούσκα από την διαχείριση του Δημοσίου Χρέους και το πάρτυ των δομημένων ομολόγων, υπερβαίνει τα 30 δις ευρώ.

2. Η Κλεπτοκρατία η κακοδιαχείριση του Εθνικού συστήματος Υγείας, και των συνταξιοδοτικών ταμείων, με την καταλήστευση των αποθεματικών τους, μέσω του χρηματιστηρίου, και με την αιμορραγία των ιδιωτικοποιήσεων, και της δωρεάν περίθαλψης των λαθρομεταναστών.
Οι «επιχορηγήσεις» στα Ταμεία, (εκτός των δημοσίων υπάλληλων ), από τον κρατικό προϋπολογισμό, από το 1998 μέχρι το 2009 ήταν 104 δις. Τα ταμεία που έπρεπε να είναι αυτοχρηματοδοτούμενα από τις εισφορές και τις επενδύσεις τους, δεν είχαν και δεν έχουν τους πόρους να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους . Το 2009 το ποσό της χρηματοδότησης ήταν 30% του προϋπολογισμού.
Οι βασικές αιτίες της χρεωκοπίας των Ταμείων είναι: Η απώλεια 30 δίς από τις επενδύσεις σε φούσκες του χρηματηστηρίου. Αυτό το πέτυχε μια μικρή ομάδα του χρηματοπιστωτικού τομέα που σε συνεργασία με τους πολιτικούς, υποχρέωσε άπειρους διοικητές, να μπουν έναντι προμήθειας, σε ένα παιχνίδι, όπου οι αντίπαλοι ήταν η ελίτ των διεθνών χρηματιστηριακών οίκων. Οι ιδιωτικοποιήσεις, και το φόρτωμα των συνταξιούχων των 50 ετών, από τον ΟΤΕ, την ΔΕΗ, την Ολυμπιακή, την Εμπορική, την Ιονική, κλπ, κλπ, στον προϋπολογισμό με τις «πρόωρες συνταξιοδοτήσεις».Η συνταξιοδότηση ατόμων χωρίς εισφορές, ή η παροχή αυξημένων συντάξεων για μικροπολιτικούς λόγους. Η δωρεάν (ανθρωπιστική) περίθαλψη των λαθρομεταναστών, που ξεπέρασε τα 13 δις. Η καταλήστευση των Ταμείων μέσω των Νοσοκομείων, από διάφορους προμηθευτές. Η ένταξη των Ταμείων των Τραπεζοϋπαλλήλων στο ΙΚΑ.

3. Η Κλεπτοκρατία και η κακοδιαχείριση του αναπτυξιακού πυλώνα της οικονομίας, με την καταλήστευση των εισροών από τα ευρωπαϊκά ταμεία, αλλά και των εθνικών επιδοτήσεων, από τους εργολάβους και τους κομματικούς επιτηδείους δημιούργησε μια οικονομία που δεν παράγει τίποτα. Και οι αριθμοί το επιβεβαιώνουν. Η οικονομική ανάπτυξη της χώρας τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια συγκεντρώθηκε στις κατασκευές και τον Τουρισμό. Και αυτό ήταν αιτία δημιουργίας του μεγάλου χρέους. Από το σύνολο των 95 δισ. για «δημόσιες επενδύσεις» , η πλειονότητα πήγε στους Εργολάβους και σε μη μελλοντικά παραγωγικές δραστηριότητες ,(δρόμους, κτίρια, γέφυρες) . Αυτές οι επενδύσεις, αν και δημιουργούσαν αύξηση του ΑΕΠ στη χρονιά που υλοποιούνταν τα έργα δεν είχαν καμία μελλοντική προοπτική. Ενδεικτικό πόσο μονόπλευρες ήταν αυτές οι επενδύσεις, είναι ότι η Ελλάδα ήταν το 2000- 2006 53η στον κόσμο στις επενδύσεις στην Έρευνα και Τεχνολογία. Και μάλιστα κάτω από την Μοζαμβίκη. Αυτή είναι η αλήθεια για τη μεγάλη ληστεία που βαφτίστηκε «ισχυρή Ελλάδα».
Το «κλειστό κύκλωμα» της Ψωρο-ελίτ είναι πιο σημαντικό από τα «κλειστά επαγγέλματα». Το Καρτέλ της Ψωρο-ελίτ πλούτιζε φτιάχνοντας δρόμους και έργα «συγχρηματοδοτούμενα». Πλούτιζε υπερτιμολογώντας . Πλούτιζε δίνοντας υπεργολαβίες σε κοινούς μαφιόζους και δουλέμπορους για να εκμηδενίζει το κόστος. Δεν χρειάστηκε ποτέ να επενδύσει σε έρευνα και ανάπτυξη, αρκούσε η κυριαρχία στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με κάθε κόστος και κάθε τρόπο. Η ψωρο-Ελίτ, ουδέποτε λειτούργησε παραγωγικά για να δημιουργήσει έστω και μία υποδομή δημιουργίας.

Η Ολιγαρχία απομύζησε τις επιδοτήσεις πουν αποτελούν χρήματα όλου του ελληνικού λαού, όλων των φορολογούμενων πολιτών που δίδονται εντελώς δωρεάν σε κάποιους μέσα από ένα όργιο διαφθοράς και διασπάθισης δημοσίου χρήματος που συνεχίζεται επί δεκαετίες . Η διαφθορά είναι ενεργή σε όλα τα στάδια της επιδότησης. Από το ποια δράση και τίνος θα επιλεχθεί μέχρι την εκταμίευση.
Στατιστικά, λίγα χρόνια μετά την εκταμίευση της επιδότησης, οι μισές περίπου επιδοτηθείσες «επενδύσεις» κλείνουν ή λειτουργούν εικονικά (λόγω των ορισμών του νόμου) ή, τέλος, μεταναστεύουν. Τα χρήματα του ελληνικού λαού ενθυλακώνονται στις τσέπες του κυκλώματος των επιδοτήσεων, οι οποίοι κυριολεκτικά «πίνουν στην υγειά του κοροΐδου .
Η επιβάρυνση του χρέους από τις «επενδύσεις» στο διάστημα 1997-2009 υπολογίζεται σε 30 δίς.


4. Η πλήρης εγκατάλειψη του ανταγωνισμού και της Αγοράς , με την προστασία των Καρτέλ, τη χρησιμοποίηση της προστασίας της φοροδιαφυγής, ως προεκλογικού όπλου, τη διαπλοκή με την μαφία και η «προστασία», των «παράνομων εσόδων».
Η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα τα τελευταία 12 χρόνια είναι του ύψους των 70 δισεκατομμυρίων.

5. Η χρεωκοπία του τραπεζικού Καρτέλ για τη διάσωση του οποίου, απαιτήθηκαν 43 δισεκατομμύρια Ευρώ, από τον προϋπολογισμό.

6. Η υλοποίηση του «εθνικού οράματος», της Ψωρο-ελίτ. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες. του 2004, των οποίων το «φέσι» συνολικά ξεπέρασε τα 20 δίς.

7. Η πολιτική της ανάπτυξης μέσα από την ιδιωτική κατανάλωση, που μας οδήγησε, στην παραγωγή, 3 ευρώ χρέους για κάθε 1 ευρώ, αύξησης του ΑΕΠ. Το 1995 ο ΦΠΑ σαν ποσοστό του ΑΕΠ ήταν 13% . Σήμερα είναι 10%. Δεν παράγουμε προστιθέμενη άξια.. Αγοράζουμε και πουλάμε.