Οι έφεδροι δημοσιογράφοι

Το «παιχνίδι» στην ΕΡΤ είχε τελειώσει πριν καν αρχίσει

του Αντώνη Βασιλόπουλου (*)
http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=3665

Οι συνάδελφοι στην ΕΡΤ σηκώνουν και αυτοί όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι για δυο χρόνια το βάρος της κακοδαιμονίας του πολιτικού μας συστήματος από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν.
Αφού κατασυκοφαντήθηκαν, σπιλώθηκαν, βγήκαν «πλεονάζοντες», έχασαν τον μισθό τους τρείς φορές και ως εργαζόμενοι στο Δημόσιο και ως εργαζόμενοι σε ΔΕΚΟ, τώρα τους πάνε και στην «εφεδρεία».
Και όσοι μείνουν πίσω θα πληρώνονται με 1.900 ευρώ, δηλαδή 1500 ευρώ καθαρά ανώτερο μισθό. Στην ουσία όμως εκεί κάπου πάνω από το χιλιάρικο και τίποτα άλλο. Και δεν πάνε νά ΄χουν 15 και 20 και 25 χρόνια υπηρεσία και παιδιά και υποχρεώσεις και τις ξεχωριστές ευθύνες της ενημέρωσης. Ένα χιλιάρικο και θα τους λένε και βαποράκια; Της κρατικής ΕΡΤ. Εκεί μας καταντήσανε.


Απέναντι σε αυτή τη λαίλαπα που στόχο έχει να ισοπεδώσει τα πάντα και μέχρι στιγμής τα καταφέρνει μια χαρά με την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε», έπρεπε όλοι οι δημοσιογράφοι να είμαστε σαν μια γροθιά.
Απεναντίας και σε αυτή τη μάχη, που είναι για όλους μας, μάχη για τη ζωή μας, για τη διαβίωση τη δική μας και των οικογενειών μας, το παιχνίδι παίχτηκε μέσα από τις μικροπαραταξιακές λογικές που έχουν αναπτυχθεί στην ΕΣΗΕΑ, και εξυπηρετούν αν μη τι άλλο το φανφαρονισμό που επιδεικνύει η λεγόμενη Αριστερά.
Στην πρώτη γενική συνέλευση που έγινε με την παρουσία της ακέφαλης τότε ΕΣΗΕΑ, ακολουθήθηκε από τα γνωστά ενεργούμενα η συνήθης πρακτική, της δημιουργίας Επιτροπής Αγώνα.
Τότε είχα μιλήσει και είχα πει πως δεν χρειάζονται επιτροπές αγώνα, γνωρίζοντας αυτές τις πρακτικές από την 23χρονη εμπειρία μου στο εργατικό ρεπορτάζ, αλλά και ως εκλεγμένος εκπρόσωπος στο μεικτό της ΕΣΗΕΑ παλιότερα από διάφορες εφημερίδες.
Υποστήριξα σε εκείνη τη συνέλευση ότι πρέπει όλοι μαζί να στηρίξουμε τους δυο εκλεγμένους –εκλεκτούς συναδέλφους- στο μεικτό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ και να δώσουμε έναν κοινό αγώνα με τα μέσα που διαθέτουμε και είναι πολλά.
Έπεσαν πολλοί να με φάνε τότε και κάποιοι μου πρότειναν να μπω και γω στην επιτροπή αγώνα, πράγμα που έκανα, για να διαπιστώσω πολύ σύντομα, όπως και άλλοι συνάδελφοί μου το «καπέλωμα».
Είχα μάλιστα υποστηρίξει στη συνάδελφο και φίλη εκπρόσωπό μας, τη Βασιλεία Ζερβού, ότι κάνει λάθος που αποδέχθηκε την επιτροπή. Για να μου πει δυο βδομάδες μετά ότι «είχα δίκιο σε όσα της είχα επισημάνει». Και αφού προηγουμένως η ίδια είχε προπηλακιστεί από μέλη της επιτροπής, που είχε ως αποτέλεσμα να μην εκπροσωπηθεί ως έπρεπε το ραδιόφωνο της ΝΕΤ στην εκπομπή παρωδία που στήθηκε κατά τα πρότυπα του ΚΚΣΕ στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση.
Είναι γνωστά αυτά εξάλλου σε όλους μας από τις επιστολές της συναδέλφου.
Και βέβαια στην συγκεκριμένη εκπομπή, για την οποία ο καθένας μας έχει πλέον άποψη δεν υπήρξε καμία αναφορά στη σφαγή για τα δικαιώματα των δημοσιογράφων, οι οποίοι παραμένουν με παγωμένους μισθούς από το 2008 και επί πλέον με παράνομες μειώσεις αυτών των αποδοχών κατά 30% από το 2010. Ούτε κουβέντα δεν ακούστηκε, για το νέο μισθολόγιο που φέρνει καινούργιες περικοπές 50%, ούτε κανείς είπε ποιοι φταίνε που ξαφνικά η ΕΡΤ, και το ΑΠΕ έγιναν ΔΕΚΟ για να κάνουν τα δικά τους τρόικα και Διαπλοκή.
Στην επιτροπή αγώνα από τη δεύτερη κιόλας μέρα κανένας δεν είπε πάμε ρε παιδιά όλοι της επιτροπής στη Βουλή να δούμε τα κόμματα. Σε εκείνη την κινητοποίηση έξω από τη Βουλή κάποιος φώναξε από την ντουντούκα να μαζευτούμε τα μέλη να πάμε στην ΕΣΗΕΑ να πιέσουμε για την εκλογή προεδρείου. Μετά από λίγο εξαφανίστηκε ο Ντουντουκιάρης για να εμφανιστεί μια ώρα μετά και να πει ότι «πήγε μόνος του στην ΕΣΗΕΑ να πιέσει»!!!!
Κάτω απ αυτές τις πρακτικές ήταν ξεκάθαρο από τη δεύτερη κιόλας μέρα των κινητοποιήσεών μας ότι το «παιχνίδι» είχε τελειώσει πριν καν αρχίσει ή κάποιοι ήθελαν να το τελειώσουν. Και τα κατάφεραν.
---
(*) O Αντώνης Βασιλόπουλος είναι αναπληρωματικό μέλος στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ