Αντίο 2012 (K. Mπετινάκης)

Ένας παπάς είχε μια γάτα…

του Κώστα Μπετινάκη
http://www.styx.gr

‘Όπως συνηθίζεται κάθε τέλος της χρονιάς, φέρνουμε στο νου τα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή μας, αλλά και τη ζωή της ανθρωπότητας.
Στο νου μου λοιπόν, ήρθε ένα παιδικό ποιηματάκι, χωρίς τέλος. Όταν άρχιζα την απαγγελία του -με τις ώρες- εκνευριζόταν η μητέρα μου: «Ένας παπάς είχε μια γάτα που πολύ την αγαπούσε. Αλλά επειδή φοβόταν μην του φάει της αυλής του τ’ άσπρα περιστέρα τη μαγκώνει τη σκοτώνει και βαθειά στη γη τη χώνει. Κι απάνω στην ταφή της βάζει την επιγραφή της: Ένας παπάς είχε μια γάτα που πολύ την αγαπούσε. Αλλά επειδή φοβόταν μην του φάει της αυλής του τ’ άσπρα περιστέρα τη μαγκώνει τη σκοτώνει και βαθειά στη γη τη χώνει. Κι απάνω στην ταφή της βάζει την επιγραφή της: Ένας παπάς είχε μια γάτα που πολύ την αγαπούσε… Και πάει λέγοντας…
Κάνοντας λοιπόν μια αναδρομή στη χρονιά που μας πέρασε θα διαπιστώσουμε ότι ισχύει εκείνο που μας μάθαινε στο σχολείο ο δάσκαλός μας για τις ιστορικές αναλογίες. Έτσι περιμένοντας το «φως στο τούνελ», βλέπουμε το φως να έρχεται από τη λάβα στο κέντρο της γης.
Διαπιστώνουμε για μια ακόμα φορά, ότι οι πολιτικοί ευλογούν πρώτα τα γένια τους, ότι ο εύκολος στόχος είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι και ότι προσπαθώντας να κατευνάζουν τα πνεύματα που έχουν αναστατώσει τα απανωτά μνημόνια, μας υπόσχονται ότι σε λίγο θα γίνουμε εμίρηδες…
Μόνο που είναι γνωστή η μοίρα των εξαρτημένων εμιράτων. Το Κουβέιτ για παράδειγμα, (κράτος –τράπεζα) ζήτησε να του επιστραφεί η χρηματοδότηση που είχε κάνει στον Σαντάμ για τον πόλεμο Ιράκ-Ιράν, και εισέπραξε ιρακινή εισβολή. Για να καταστεί κατόπιν μια τεράστια αμερικανική στρατιωτική βάση των ΗΠΑ, που έκαναν τον πρώτο πόλεμο στον Κόλπο για να το «απελευθερώσουν». Αλλά μην πάμε τόσο πίσω.
Στη χώρα, είχαμε δύο εκλογικές αναμετρήσεις, που υποτίθεται ότι άλλαξαν το πολιτικό σκηνικό. Όχι στον τρόπο διακυβέρνησης, αλλά στην συνέχιση της ΜΗ εφαρμογής των προεκλογικών υποσχέσεων. Κι ο Σαμαράς του «Ζάππειο 1,2 κλπ») έγινε μνημονιακός. Μαζί του κι ο αντιμνημονιακός Κουβέλης, που ακόμα περιμένουν να ακούσουν οι ψηφοφόροι του τι κέρδισε με την συμμετοχή του στην τρικομματική. Όσο για τον Βενιζέλο, παρέλαβε κόμμα και θα παραδώσει σύλλογο. Το ίδιο κινδυνεύει κι ο Καμμένος.
Η χρονιά για τη χώρα, κλείνει με την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ. Κι απ΄ότι φαίνεται ένας μόνο θα την πληρώσει. Ο κηπουρός Παπακωνσταντίνου. Μια και σ’ αυτόν θα φορτωθούν όλα τα δεινά της διακυβέρνησης και όχι στον πραγματικά υπεύθυνο των δεινών, τον απερίγραπτο επίμονο συλλέκτη κηπουρών ΓΑΠ τον ελάσσονα. Καθ' οδόν να συναντήσει τον Τσοχατζό...Μα είναι θαύμα. Αν δεν γίνει του Βατοπεδίου, της Ζήμενς κλπ...
Ο ΥπΕξ Αβραμόπουλος, εναγκαλίστηκε τον διορισμένο από τις ΗΠΑ Λίβυο ηγέτη, για να δείξει ότι αποτελεί συνέχεια της φιλίας των δύο λαών, που είχε εγκαινιάσει οι σχέσεις Ανδρέα-Καντάφι.
Ο φερόμενος πλέον από τους δημοσκόπους ως «καταλληλότερος πρωθυπουργός» (κι ας μην έχει κυβερνήσει) Αλέξης, περιοδεύει στη Λατινική Αμερική (συν γυναιξί και τέκνοις) για να ζήσει από κοντά τον παράδεισο της Αργεντινής με τα λεηλατημένα υπερκαταστήματα. Αλλά δεν είναι ελληνική πρωτοτυπία η αθέτηση υποσχέσεων.
Ο πρόεδρος Ομπάμα που είχε υποσχεθεί απαγκίστρωση από το Αφγανιστάν, την μετέθεσε για αργότερα, κι αύξησε την αμερικανική στρατιωτική παρουσία εκεί. Ας μην αναφερθούμε στο τεχνητό δημοσκοπικό θρίλερ, πως δήθεν δεν θα ήταν εύκολη η επανεκλογή του.
Στην Αίγυπτο, κυβερνούν πλέον οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι. Οι υπεύθυνοι της δολοφονίας του Σαντάμ. Αλλά με φιλοαμερικανικό μανδύα πλέον. Μέχρι κι οι οπαδοί τους εξεγέρθηκαν δημιουργώντας νέα πολύνεκρα επεισόδια στην πλατεία Ταχρίρ. Όπως επί Μουμπάρακ.
Αλλαγή εξουσίας, είχαμε όμως και στη Γαλλία. Εκεί ήρθαν -που λένε- τα πάνω κάτω. Έφυγαν οι συντηρητικοί κι ήρθαν οι σοσιαλιστές. Ρωτήστε έναν γάλλο πολίτη: Ε, και; Στην Ρωσία υπήρξε η μεγάλη ανατροπή: Έφυγε ο Μεντβιέντεφ, που έγινε πρωθυπουργός για να ξαναγίνει πρόεδρος ο Πούτιν. Και για έξι χρόνια αυτή την φορά. Ω χρυσή μου πολυθρόνα! Και για να αναζωπυρωθεί το ψυχροπολεμικό κλίμα και να φανεί πως η Ρωσία είναι και πάλι υπερδύμανη, επαναλαμβάνονται οι πυρηνικές δοκιμές στην αρκτική (μέσα σε κοντέινερς).
Στην Ιταλία, ο δοτός πρωθυπουργός Μάριο Μόντι, παραιτήθηκε για να δώσει άλλη μια ευκαιρία να απειλήσει ο καβαλιέρε πως επιστρέφει. Αν ξανακάνουν το ίδιο λάθος οι ιταλοί ψηφοφόροι, θα αποδείξουν ότι δεν ισχύει το στερνή μου γνώση…
Οι Ισραηλινοί βομβάρδισαν και πάλι την Γάζα - μα αυτό δεν αποτελεί πλέον είδηση- και για να εκδικηθούν την απόφαση του ΟΗΕ να αναγνωρίσει, έστω και ως ΜΗ κράτος τους Παλαιστίνιους, ξαναρχίζουν την κλοπή της κατεχόμενης γης χτίζοντας και νέους οικισμούς για εποίκους στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Παρά την …διεθνή κατακραυγή. Στην Συρία, η αιματοχυσία συνεχίζεται, με πρόσχημα την διακυβέρνηση Άσαντ –που δεν τον θέλουν οι Αμερικανοί και οι δυτικοί κολαούζοι τους. Και τις τελευταίες ημέρες διαφαίνεται μια αλλαγή στην ρωσική διπλωματική πολιτική, που προσκάλεσε τον ηγέτη της χρηματοδοτούμενης από τούρκους αμερικανούς και Σια, σε συνομιλίες με τον ΥπΕξ Λαβρόφ. Αλλά με την έντονη παρουσία του ρωσικού στόλου στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο επειδή κακά τα ψέματα, η αναταραχή στη Συρία, έχει στόχο ανατολικότερα: Το Ιράν.
Ποιες οι προβλέψεις για το 2013; Μα η μόνιμη επωδός ως δικαιολογία: Τι να κάνουμε, αφού έτσι μας έφεραν ως εδώ οι προηγούμενοι… Καλή δικαιολογία, που μας κάνει να αποφεύγουμε να θίξουμε τα κακώς κείμενα.
Ένας παπάς είχε μια γάτα που πολύ την αγαπούσε….