Οι ρουφιάνοι του Κατάρ και η επίθεση στη Δαμασκό που δεν έγινε

του Σπύρου Χατζάρα

Οι «δημοκρατικοί» χασάπηδες, Ισλαμιστές Σαλαφιστές και οι μισθοφόροι που τους βοηθούν για να προλάβουν τις δυσμενείς για εκείνους και τους χορηγούς τους, διπλωματικές εξελίξεις, αποφάσισαν να ανασυνταχθούν γύρω από την Δαμασκό για μια τελική επίθεση, με βάση τον Παλαιστινιακό καταυλισμό Αλ Γιαρμούκ.
Τα συνονθύλευμα της «αντιπολίτευσης» ήλπιζε ότι οι Παλαιστίνιοι (σουνίτες στη πλειοψηφία τους) θα έπαιρναν μέρος στον αγώνα κατά του λαϊκού και ανεξίθρησκου Μπααθικού καθεστώτος. Το ίδιο είχαν προσπαθήσει και οι Χαρίρι στο Λίβανο.
Να ξεσηκώσουν τους σουνίτες Παλαιστίνιους κατά της σιιτικής Χεζμπολάχ.
 Ορισμένα στοιχεία της Χαμάς, πιστά στον Χάλεντ Μεσάαλ και χρηματοδοτούμενα από το Κατάρ, άνοιξαν τις πόρτες του στρατοπέδου Αλ Γιαρμούκ σε μερικές εκατοντάδες μισθοφόρους της συρολιβανέζικης διακλάδωσης της Αλ Κάιντα, που επίσης χρηματοδοτείται με το Κατάρ , στους οποίους προσχώρησαν και 60 στελέχη PFLP-GC.
Η κυβέρνηση της Συρίας εν αναμπνή της επίθεσης είχε συγκετρώσει δυνάμεις στη Δαμασκό, αλλά μέσα Αλ Γιαρμούκ, με τις 180.000 κατοίκους τους «αντάρτες τους αντιμετώπισαν οι ένοπλοι του μαρξιστικού «Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης γενική Διοίκηση» (PFLP-GC) .Οι αριστεροί Παλαιστίνιοι πολέμησαν τον «Ελεύθερο Συριακό (μισθοφορικό) στρατό»!
Όπως και στο Λίβανο, το εγχείρημα απέτυχε.
Η συριακή κυβέρνηση πρίν επιτεθούν οι δυνάμεις της, ζήτησε με SMS από τις 180.000 κατοίκους του προσφυγικού στρατοπέδου να φύγουν το συντομότερο δυνατόν και τους προσέφερε προσωρινή διαμονή σε ξενοδοχεία, σχολεία και γυμναστήρια στη Δαμασκό. Κάποιοι προτίμησαν να πάνε στο Λίβανο.
Την επόμενη μέρα, ο Συριακός Στρατός επιτέθηκε στο στρατόπεδο με βαρύ οπλισμό και ξαναπήρε τον έλεγχο του. Τα παλικάρια του Μεσάαλ απομονώθηκαν και οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες στο απαίτησαν να αποχωρήσουν άμεσα οι Σαλαφιστές από το στρατόπεδο τους! 14 παλαιστινιακές οργανώσεις υπέγραψαν στη συνέχεια μια συμφωνία κηρύσσοντας το στρατόπεδο «ουδέτερη ζώνη». Οι μαχητές του ΕΣΣ αποσύρθηκαν και συνέχισαν τον πόλεμο τους κατά της Συρίας στη γύρω περιοχή, υφιστάμενοι τρομακτικές απώλειες, ενώ οι πολίτες που επέστρεψαν στα σπίτια τους, βρήκαν ένα ερειπωμένο στρατόπεδο όπου τα σχολεία και τα νοσοκομεία είχαν καταστραφεί συστηματικά.
Με στρατηγικούς όρους, ο πόλεμος έχει ήδη τελειώσει. Άλλωστε όπως είπε και ο ρώσος στρατηγός ε.α Λεονίντ Ιβασόφ , η μεγαλύτερη αντιπολιτευόμενη οργάνωση των σουνιτών σαλαφιστών στη Συρία, η Εθνική Συμμαχία, «έχει περιθωριοποιηθεί από τους μισθοφόρους , οι οποίοι διεξάγουν τον ένοπλο αγώνα τους για τα χρήματα».
Ο «Ελεύθερος Συριακός (μισθοφορικός) Στρατός», έχει χάσει κάθε λαϊκή υποστήριξη και δεν έχει πια καμία πιθανότητα να κερδίσει. Ο ηγέτης της Χεζμπολάχ Σαγέντ Χασάν Νασράλα δήλωσε ότι ο «Ελεύθερος Συριακός (μισθοφορικός) Στρατός», δεν μπορεί να εξέλθει νικητής από τις συγκρούσεις. «Οποιος νομίζει, είπε, ότι η ένοπλη αντιπολίτευση μπορεί να ελέγξει την κατάσταση πάρα πολύ μεγάλο λάθος».
Οι «απελευθερωμένες ζώνες καταρρέουν». Στην Χομς , την «πρωτεύουσα της επανάστασης», τα κυβερνητικά στρατεύματα μετά από αρκετές ημέρες συγκρούσεων, κατάφεραν να αποκαταστήσουν πλήρως τον έλεγχο της πόλης.
Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε . Η Ουάσιγκτον και η Μόσχα ετοιμάζονται να σημάνουν το τέλος του παιχνιδιού. Και ο Μπραχίμι ύστερα από συνομιλίες στο Κάιρο με τον επικεφαλής του Αραβικού Συνδέσμου, Ναμπίλ αλ Αράμπι, είπε ότι είναι πιθανή η εξεύρεση λύσης εντός του 2013, τονίζοντας ότι, «η πολιτική λύση περιλαμβάνει την κατάπαυση του πυρός, τον σχηματισμό μίας μεταβατικής κυβέρνησης με ευρεία εξουσία και άλλα μέτρα που θα οδηγήσουν στην διενέργεια εκλογών».
Κατάπαυση του πυρός σημαίνει και εποπτεία της εκεχειρίας, δηλαδή παρατηρητές και κυανόκρανους.
Στον ΟΗΕ, οι στρατιωτικούς εκπροσώπους των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας έχουν ήδη συζητήσει για την ανάπτυξη της ειρηνευτικής δύναμης.