Δελτίο των 11-28 Απριλίου 2010
Τζέφρι προδότη Ιούδα Ισκαριώτη
4/6/11
Οι ΛΑΘΡΟ καταστρέφουν την Ελλάδα
http://lykofron.wordpress.com/
- ΕΛΛΗΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΕΣ ΠΟΤΕ ΠΟΙΟΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΙΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΦΙΣΕΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΩΝ–ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ; ΜΗΠΩΣ ΤΙΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΜΚΟ ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ;
- ΕΛΛΗΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΤΑ 2 ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΧΟΥΝ ΔΩΡΕΑΝ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΠΟΥ ΕΣΥ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΣΟΥ ;
- ΕΛΛΗΝΑ Ο ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΟ ΡΥΘΜΟ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΤΟΧΟ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΣΕ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΛΠ ΓΙΑ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟΕΠΟΙΚΟΥΣ ΑΦΡΙΚΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΙΑΤΕΣ ;
- ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΟΔΗΓΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΣΕ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΕΠΟΙΚΟΥΣ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΕΞΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΡΟΪΔΙΑ
ΕΛΛΗΝΑ ΞΥΠΝΑ
Η «ΣυνΑΝΑΠΤΥΞΗ» είναι έργο που αφορά την εργασιακή αποκατάσταση μεταναστών, αποσκοπώντας τελικά στην τοποθέτηση 30 εξ αυτών σε κάποια δουλειά. Προσοχή, μόνο μεταναστών και όχι Ελλήνων, αφού ρητά από το πρόγραμμα αποκλείει προκαταβολικά οποιονδήποτε Έλληνα άνεργο θέλει να βρει δουλειά. Επειδή ακριβώς, το έργο αυτό αποκλείει τους Έλληνες ανέργους, το θέμα ελέγχθηκε κοινοβουλευτικά προκειμένου να διευκρινιστεί γιατί μια τέτοια πρωτοβουλία αποτελεί προτεραιότητα της Κυβέρνησης αλλά και για να δημοσιευτούν οι χρηματοδοτήσεις των εμπλεκόμενων ΜΚΟ στην υπόθεση αυτή.
Απαντώντας ο υφυπουργός Περιφ. Ανάπτυξης κ. Ρήγας στην ερώτηση που κατατέθηκε στην Βουλή από τον βουλευτή Α’ Αθηνών του ΛΑ.Ο.Σ Θάνο Πλεύρη αποκάλυψε πως για τους ανέργους μετανάστες το Ελληνικό κράτος θα πληρώσει 750000 Ευρώ ενώ θα συνεισφέρει άλλα τόσα και ο λεγόμενος «Χρηματοδοτικός Μηχανισμός Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου». Σύνολο 1.5 Εκατομμύριο Ευρώ για εύρεση 30 θέσεων εργασίας σε μετανάστες! Την ίδια στιγμή, που οι Έλληνες φορολουγούμενοι πιέζονται συνεχώς περισσότερο, προκειμένου να “βγεί” το πρόγραμμα του μνημονίου.
Και ενώ η Ελλάδα σύμφωνα με τον κ. Ρήγα συνεχίζει να χρηματοδοτεί κανονικά το πρόγραμμα (δηλαδή τις θέσεις εργασίας των μεταναστών), οι «αφελείς» Ευρωπαίοι σταμάτησαν τις πληρωμές λόγω παρατυπιών στην γενικότερη διαχείριση του προγράμματος αυτού από την χώρα μας που περιλαμβάνει και δεκάδες άλλα έργα. Καταλαβαίνετε το τι περίπου έχει συμβεί με όλες αυτές τις ΜΚΟ, που αναλαμβάνουν την “υλοποίηση” των διαφόρων projects. Έτσι ο κ. Ρήγας πρόσφατα αναγκάστηκε να καταθέσει αίτηση άρσης αναστολής πληρωμών που θα εξεταστεί από τους Ευρωπαίους για το 2011. Αλλά πως μπορούμε να πείσουμε τους ξένους για την σοβαρότητα μας όταν πετάμε από το παράθυρο εκατομμύρια για προγράμματα που δεν αφορούν καν τους Έλληνες πολίτες παρά μόνο τους «δικούς μας»;
Δεν μας προκαλεί καθόλου έκπληξη πάντως ότι σε όλη αυτή την ιστορία εμπλέκονται διάφορες ΜΚΟ. Οι οποίες αδιαφορούν για τον Έλληνα, αλλά χρηματοδοτούνται για να “βολέψουν” τους αλλοδαπούς.
Οι θετικές διακρίσεις σιγά σιγά εισβάλλουν από ότι φαίνεται και στην χώρα μας, υπό την μορφή “ευρωπαϊκών προγραμμάτων”.
lykofron
- ΕΛΛΗΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΕΣ ΠΟΤΕ ΠΟΙΟΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΙΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΦΙΣΕΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΩΝ–ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ; ΜΗΠΩΣ ΤΙΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΜΚΟ ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ;
- ΕΛΛΗΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΤΑ 2 ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΧΟΥΝ ΔΩΡΕΑΝ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΠΟΥ ΕΣΥ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ ΣΟΥ ;
- ΕΛΛΗΝΑ Ο ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΟ ΡΥΘΜΟ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΣΤΟΧΟ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΣΕ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΛΠ ΓΙΑ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΑ ΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟΕΠΟΙΚΟΥΣ ΑΦΡΙΚΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΙΑΤΕΣ ;
- ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΟΔΗΓΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΣΕ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΕΠΟΙΚΟΥΣ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΕΞΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΡΟΪΔΙΑ
ΕΛΛΗΝΑ ΞΥΠΝΑ
Η «ΣυνΑΝΑΠΤΥΞΗ» είναι έργο που αφορά την εργασιακή αποκατάσταση μεταναστών, αποσκοπώντας τελικά στην τοποθέτηση 30 εξ αυτών σε κάποια δουλειά. Προσοχή, μόνο μεταναστών και όχι Ελλήνων, αφού ρητά από το πρόγραμμα αποκλείει προκαταβολικά οποιονδήποτε Έλληνα άνεργο θέλει να βρει δουλειά. Επειδή ακριβώς, το έργο αυτό αποκλείει τους Έλληνες ανέργους, το θέμα ελέγχθηκε κοινοβουλευτικά προκειμένου να διευκρινιστεί γιατί μια τέτοια πρωτοβουλία αποτελεί προτεραιότητα της Κυβέρνησης αλλά και για να δημοσιευτούν οι χρηματοδοτήσεις των εμπλεκόμενων ΜΚΟ στην υπόθεση αυτή.
Απαντώντας ο υφυπουργός Περιφ. Ανάπτυξης κ. Ρήγας στην ερώτηση που κατατέθηκε στην Βουλή από τον βουλευτή Α’ Αθηνών του ΛΑ.Ο.Σ Θάνο Πλεύρη αποκάλυψε πως για τους ανέργους μετανάστες το Ελληνικό κράτος θα πληρώσει 750000 Ευρώ ενώ θα συνεισφέρει άλλα τόσα και ο λεγόμενος «Χρηματοδοτικός Μηχανισμός Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου». Σύνολο 1.5 Εκατομμύριο Ευρώ για εύρεση 30 θέσεων εργασίας σε μετανάστες! Την ίδια στιγμή, που οι Έλληνες φορολουγούμενοι πιέζονται συνεχώς περισσότερο, προκειμένου να “βγεί” το πρόγραμμα του μνημονίου.
Και ενώ η Ελλάδα σύμφωνα με τον κ. Ρήγα συνεχίζει να χρηματοδοτεί κανονικά το πρόγραμμα (δηλαδή τις θέσεις εργασίας των μεταναστών), οι «αφελείς» Ευρωπαίοι σταμάτησαν τις πληρωμές λόγω παρατυπιών στην γενικότερη διαχείριση του προγράμματος αυτού από την χώρα μας που περιλαμβάνει και δεκάδες άλλα έργα. Καταλαβαίνετε το τι περίπου έχει συμβεί με όλες αυτές τις ΜΚΟ, που αναλαμβάνουν την “υλοποίηση” των διαφόρων projects. Έτσι ο κ. Ρήγας πρόσφατα αναγκάστηκε να καταθέσει αίτηση άρσης αναστολής πληρωμών που θα εξεταστεί από τους Ευρωπαίους για το 2011. Αλλά πως μπορούμε να πείσουμε τους ξένους για την σοβαρότητα μας όταν πετάμε από το παράθυρο εκατομμύρια για προγράμματα που δεν αφορούν καν τους Έλληνες πολίτες παρά μόνο τους «δικούς μας»;
Δεν μας προκαλεί καθόλου έκπληξη πάντως ότι σε όλη αυτή την ιστορία εμπλέκονται διάφορες ΜΚΟ. Οι οποίες αδιαφορούν για τον Έλληνα, αλλά χρηματοδοτούνται για να “βολέψουν” τους αλλοδαπούς.
Οι θετικές διακρίσεις σιγά σιγά εισβάλλουν από ότι φαίνεται και στην χώρα μας, υπό την μορφή “ευρωπαϊκών προγραμμάτων”.
lykofron
3/6/11
Ο ήρωας του σερβικού Έθνους στρατηγός Ράτκο Μλάντιτς στην Ιερά Εξέταση της Χάγης
Αυτή την δήλωση έκανε ο σερβος στρατηγός ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και δήλωσε επίσης ότι είναι ένας «πολύ άρρωστος άνθρωπος» και ότι δεν έχει διαβάσει τίποτε από το υλικό που τού επιδόθηκε μετά την άφιξή του στο κέντρο κράτησης του Σεβένινγκεν του δικαστηρίου της Χάγης, περιλαμβανομένου του κατηγορητηρίου.
Οι ρουφιάνοι των αμερικάνων Έλληνας κάρφωναν την ελληνική κυβέρνηση στις ΗΠΑ, για την πολιτική της έναντι της Ρωσίας
Έλληνες διπλωμάτες, αξιωματικοί της ΕΛΑΣ, πολιτικοί και παράγοντες κομμάτων ρουφιάνευαν την Ελλάδα και την ελληνική κυβέρνηση στους διπλωμάτες των ΗΠΑ. Σαράντα ημέρες πριν από την προγραμματισμένη συνάντηση του έλληνα πρώην πρωθυπουργού Κ.Καραμανλή µε τον Πούτιν στις 17 ∆εκεµβρίου 2007, η αµερικανική πρεσβεία στην Αθήνα απέστειλλε στο Στέιτ Ντιπάρτµεντ εµπιστευτικό τηλεγράφηµαµε θέµα: «Ελλάδα και ....Ρωσία: οι αναπτυσσόµενοι δεσµοί – που γίνονται πιο ισχυροί;».
Ανάµεσα στα στοιχεία για τις ελληνορωσικές σχέσεις και τις πληροφορίες για τους αγωγούς που περιλαµβάνονται στο διπλωµατικό έγγραφο, παρατίθενται και οι απόψεις ειδικών στο θέµα.
Σύµφωνα µε τον ιουδαίο (αµερικανό) επιτετραµµένο Τόµας Κάντριµαν, ο συνταξιοδοτηµένος πρέσβης Αλκιβιάδης Καρόκης είπε ότι η κυβέρνηση Καραµανλή «έπαιζε µε τη φωτιά» κατά τις συµφωνίες της µε τον Πούτιν και αναρωτιόταν αν οι πρώην συνάδελφοί του στο ΥΠΕΞ κατανοούσαν τις επιπτώσεις. Ο ίδιος, όπως αναφέρεται στο τηλεγράφηµα 07Athens2171, ανησυχούσε για το γεγονός ότι η αυξηµένη εξάρτηση από τους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους µπορεί να επιφέρει αυξηµένη πολιτική εξάρτηση και αµφισβήτησε τις ικανότητες τηςΕλλάδας –πολιτικά και διπλωµατικά– να διαχειριστεί αποτελεσµατικά τις σχέσεις της µε τη Ρωσία.
«ΟιΡώσοι είναι πολύ επιθετικοί», φέρεται να είπε ο πρέσβης, «και πραγµατικά δεν γνωρίζω τι προσπαθούν (στην ελληνική κυβέρνηση) να κάνουν». Στο συγκεκριµένο διπλωµατικό έγγραφο αναφέρεται επίσης ότι «Ρώσοι πράκτορες θα µπορούσαν ναδιεισδύσουν στην ελληνική οικονοµία», λόγω της αυξανόµενης δύναµης των siloviki (πρώην και νυν στελέχη ασφάλειας και µυστικών υπηρεσιών που κατέχουν επιφανείςθέσεις στη Ρωσία του Πούτιν). Ανάµεσα στους ειδικούς που είχαν προσκληθεί ήταν και ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, σύµβουλος του βουλευτή τότε Αντώνη Σαµαρά, ο οποίος «συµφώνησε ότι η ελληνική διπλωµατία εµφανιζόταν απροετοίµαστη να αντιµετωπίσει τη διευρυνόµενη σχέση µε τη Ρωσία».
Στο σχόλιό του ο αµερικανός επιτετραµµένος έγραφε: «Είναι ξεκάθαρο ότι οι Ελληνες απολαµβάνουν το κόρτε των Ρώσων, ακόµα και αν το παίζουν συχνά δύσκολοι».
Λίγες ηµέρες µετά η αιφνιδιαστική παρουσία του αµερικανού υπουργού Ενέργειας Μπόντµαν στα εγκαίνια του αγωγού φυσικού αερίου TGI ερµηνεύθηκε ως πίεση των ΗΠΑ να αποµακρυνθεί η Ελλάδα από τη Ρωσία.
Πηγή: Φωνακλάς
Ανάµεσα στα στοιχεία για τις ελληνορωσικές σχέσεις και τις πληροφορίες για τους αγωγούς που περιλαµβάνονται στο διπλωµατικό έγγραφο, παρατίθενται και οι απόψεις ειδικών στο θέµα.
Σύµφωνα µε τον ιουδαίο (αµερικανό) επιτετραµµένο Τόµας Κάντριµαν, ο συνταξιοδοτηµένος πρέσβης Αλκιβιάδης Καρόκης είπε ότι η κυβέρνηση Καραµανλή «έπαιζε µε τη φωτιά» κατά τις συµφωνίες της µε τον Πούτιν και αναρωτιόταν αν οι πρώην συνάδελφοί του στο ΥΠΕΞ κατανοούσαν τις επιπτώσεις. Ο ίδιος, όπως αναφέρεται στο τηλεγράφηµα 07Athens2171, ανησυχούσε για το γεγονός ότι η αυξηµένη εξάρτηση από τους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους µπορεί να επιφέρει αυξηµένη πολιτική εξάρτηση και αµφισβήτησε τις ικανότητες τηςΕλλάδας –πολιτικά και διπλωµατικά– να διαχειριστεί αποτελεσµατικά τις σχέσεις της µε τη Ρωσία.
«ΟιΡώσοι είναι πολύ επιθετικοί», φέρεται να είπε ο πρέσβης, «και πραγµατικά δεν γνωρίζω τι προσπαθούν (στην ελληνική κυβέρνηση) να κάνουν». Στο συγκεκριµένο διπλωµατικό έγγραφο αναφέρεται επίσης ότι «Ρώσοι πράκτορες θα µπορούσαν ναδιεισδύσουν στην ελληνική οικονοµία», λόγω της αυξανόµενης δύναµης των siloviki (πρώην και νυν στελέχη ασφάλειας και µυστικών υπηρεσιών που κατέχουν επιφανείςθέσεις στη Ρωσία του Πούτιν). Ανάµεσα στους ειδικούς που είχαν προσκληθεί ήταν και ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, σύµβουλος του βουλευτή τότε Αντώνη Σαµαρά, ο οποίος «συµφώνησε ότι η ελληνική διπλωµατία εµφανιζόταν απροετοίµαστη να αντιµετωπίσει τη διευρυνόµενη σχέση µε τη Ρωσία».
Στο σχόλιό του ο αµερικανός επιτετραµµένος έγραφε: «Είναι ξεκάθαρο ότι οι Ελληνες απολαµβάνουν το κόρτε των Ρώσων, ακόµα και αν το παίζουν συχνά δύσκολοι».
Λίγες ηµέρες µετά η αιφνιδιαστική παρουσία του αµερικανού υπουργού Ενέργειας Μπόντµαν στα εγκαίνια του αγωγού φυσικού αερίου TGI ερµηνεύθηκε ως πίεση των ΗΠΑ να αποµακρυνθεί η Ελλάδα από τη Ρωσία.
Πηγή: Φωνακλάς
Η Moody’s υποβάθμισε και πάλι 8 "ελληνικές" τράπεζες
Στην υποβάθμιση της φερεγγυότητας οκτώ ελληνικών τραπεζών από πλευράς καταθέσεων και εταιρικών ομολόγων προχώρησε ο οίκος αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας Moody’s, μετά την χθεσινή υποβάθμιση του αξιόχρεου του ελληνικού Δημοσίου.
Πρόκειται για τις τράπεζες:
- Εθνική Τράπεζα σε Β3 από Ba3
- Eurobank σε B3 από Ba3
- Alpha Bank σε B3 από Ba3
- Τράπεζα Πειραιώς σε B3 από Ba3
- Αγροτική Τράπεζα σε B3 από B1
- Τράπεζα Αττικής σε B3 από B1
- Εμπορική Τράπεζα σε B1 από Baa3
- Γενική Τράπεζα σε B1 από Baa3
Όπως επισημαίνει ο διεθνής οίκος, οι υποβαθμίσεις αυτές σημειώνονται μετά την υποβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της Ελλάδας σε Caa1 από B1. Οι «προοπτικές» και για τις 8 τράπεζες είναι αρνητικές, σημειώνει σε ανακοίνωσή του ο οίκος αξιολόγησης.
Πρόκειται για τις τράπεζες:
- Εθνική Τράπεζα σε Β3 από Ba3
- Eurobank σε B3 από Ba3
- Alpha Bank σε B3 από Ba3
- Τράπεζα Πειραιώς σε B3 από Ba3
- Αγροτική Τράπεζα σε B3 από B1
- Τράπεζα Αττικής σε B3 από B1
- Εμπορική Τράπεζα σε B1 από Baa3
- Γενική Τράπεζα σε B1 από Baa3
Όπως επισημαίνει ο διεθνής οίκος, οι υποβαθμίσεις αυτές σημειώνονται μετά την υποβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της Ελλάδας σε Caa1 από B1. Οι «προοπτικές» και για τις 8 τράπεζες είναι αρνητικές, σημειώνει σε ανακοίνωσή του ο οίκος αξιολόγησης.
O ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΜΑ ΤΟΝ ΠΡΟΔΟΤΗ ΤΟΝ ΚΡΕΜΑ
-Ο ΛΑΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΦΥΛΑΚΗ
-ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ΔΝΤ
Και ο «Καρλομάγνος» Tρισε στο πλευρό των «αγανακτισμένων»
Πρότεινε κοινό υπουργείο Οικονομικών στην Ευρωζώνη
Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-Κλωντ Τρισέ προτείνει τη δημιουργία κοινού υπουργείου Οικονομικών στην Ευρωζώνη, με στόχο τη διασφάλιση της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
«Δεν θα ήταν εξαιρετικά θαρραλέο σε ένα οικονομικό χώρο ενιαίας αγοράς, κοινής κεντρικής τράπεζας και ενιαίου νομίσματος να οραματίζεται και ένα κοινό υπουργείο οικονομίας;», επισήμανε ο κ. Τρισέ σε εκδήλωση κατά την οποία παρέλαβε το βραβείο Καρλομάγνου για ευρωπαϊκή ενότητα.
Ο κ. Τρισέ για τη βελτίωση της νομισματικής σταθερότητας ειπε ότι στην περίπτωση που μία χώρα που έχει διασωθεί ότι δεν εφαρμόζει πιστά το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, θα πρέπει να προβλέπεται μια «δεύτερη φάση» κατά την οποία οι αρχές της Ευρωζώνης που θα πρέπει να έχουν δικαίωμα άσκησης βέτο σε ορισμένες αποφάσεις εθνικής οικονομικής πολιτικής, όπως οι δημοσιονομικές δαπάνες και τα ζητήματα ανταγωνιστικότητας, θα πρέπει να μπορούν, «να παρεμβαίνουν για να την επαναφέρουν».
Αυτή είναι η «οικονομική Διακυβέρνηση» και το τέλος της Εθνικής Κυριαρχίας.
Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-Κλωντ Τρισέ προτείνει τη δημιουργία κοινού υπουργείου Οικονομικών στην Ευρωζώνη, με στόχο τη διασφάλιση της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
«Δεν θα ήταν εξαιρετικά θαρραλέο σε ένα οικονομικό χώρο ενιαίας αγοράς, κοινής κεντρικής τράπεζας και ενιαίου νομίσματος να οραματίζεται και ένα κοινό υπουργείο οικονομίας;», επισήμανε ο κ. Τρισέ σε εκδήλωση κατά την οποία παρέλαβε το βραβείο Καρλομάγνου για ευρωπαϊκή ενότητα.
Ο κ. Τρισέ για τη βελτίωση της νομισματικής σταθερότητας ειπε ότι στην περίπτωση που μία χώρα που έχει διασωθεί ότι δεν εφαρμόζει πιστά το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, θα πρέπει να προβλέπεται μια «δεύτερη φάση» κατά την οποία οι αρχές της Ευρωζώνης που θα πρέπει να έχουν δικαίωμα άσκησης βέτο σε ορισμένες αποφάσεις εθνικής οικονομικής πολιτικής, όπως οι δημοσιονομικές δαπάνες και τα ζητήματα ανταγωνιστικότητας, θα πρέπει να μπορούν, «να παρεμβαίνουν για να την επαναφέρουν».
Αυτή είναι η «οικονομική Διακυβέρνηση» και το τέλος της Εθνικής Κυριαρχίας.
Το ΠΑΣΟΚ είναι ΜΑΦΙΑ, είναι ΚΑΜΟΡΑ, είναι ΣΥΜΜΟΡΙΑ
Διαβάζω δεξιά και αριστερά τα ιστολόγια να πανηγυρίζουν και να γράφουν διάφορα ωραία για τους 40 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που στη πορεία έγιναν 25,μετά 16 και μέχρι να ξημερώσει έχουμε καιρό.
ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ. ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ. ΣΕ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟ ΠΑΣΟΚ και άλλα τέτοια.
Μου φαίνεται τσάμπα γράφουμε τόσο καιρό.
ΕΙΠΑΜΕ και το ΞΑΝΑΛΕΜΕ μήπως και το χωνέψετε επιτέλους. Το ΠΑΣΟΚ είναι ΜΑΦΙΑ,είναι ΚΑΜΟΡΑ,είναι ΣΥΜΜΟΡΙΑ.
Σε αυτές τις περιπτώσεις ΙΣΧΥΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΑΤΟΣ, Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ,Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ.
Υπάρχουν συμβόλαια ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΕΣΜΟΙ ΑΙΜΑΤΟΣ. ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕ.
Το ΠΑΣΟΚ θα πέσει με αγώνες,όχι σαν αυτούς των ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ,αλλά με ΙΔΡΩΤΑ και ΑΙΜΑ.
Για τους ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΥΣ και το ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ πίσω από αυτούς,θα μιλήσουμε άλλη φορά.
ΑΣ ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΝ Η ΝΕΟΙ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΟΥΝ ΛΙΓΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ.
ΣΤΟ ΔΙΑΔΊΚΤΥΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΑΡΚΕΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ.
ΘΑ ΕΚΠΛΑΓΕΙΤΕ ΓΙΑΤΊ ΘΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΤΕ ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΔΡΩΜΕΝΑ.
Η ΔΙΑΚΥΒΈΡΝΗΣΗ ΣΗΜΙΤΗ ΑΣΚΉΘΗΚΕ, ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ, ΑΠΟ ΕΒΡΑΙΟΧΟΥΝΤΑΙΟΥΣ ΠΑΣΟΚΟΥΣ.
Γ.Δ
ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ. ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ. ΣΕ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟ ΠΑΣΟΚ και άλλα τέτοια.
Μου φαίνεται τσάμπα γράφουμε τόσο καιρό.
ΕΙΠΑΜΕ και το ΞΑΝΑΛΕΜΕ μήπως και το χωνέψετε επιτέλους. Το ΠΑΣΟΚ είναι ΜΑΦΙΑ,είναι ΚΑΜΟΡΑ,είναι ΣΥΜΜΟΡΙΑ.
Σε αυτές τις περιπτώσεις ΙΣΧΥΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΑΤΟΣ, Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ,Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ.
Υπάρχουν συμβόλαια ΥΠΟΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΕΣΜΟΙ ΑΙΜΑΤΟΣ. ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕ.
Το ΠΑΣΟΚ θα πέσει με αγώνες,όχι σαν αυτούς των ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ,αλλά με ΙΔΡΩΤΑ και ΑΙΜΑ.
Για τους ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΥΣ και το ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ πίσω από αυτούς,θα μιλήσουμε άλλη φορά.
ΑΣ ΦΡΟΝΤΙΣΟΥΝ Η ΝΕΟΙ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΟΥΝ ΛΙΓΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ.
ΣΤΟ ΔΙΑΔΊΚΤΥΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΑΡΚΕΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ.
ΘΑ ΕΚΠΛΑΓΕΙΤΕ ΓΙΑΤΊ ΘΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΤΕ ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΔΡΩΜΕΝΑ.
Η ΔΙΑΚΥΒΈΡΝΗΣΗ ΣΗΜΙΤΗ ΑΣΚΉΘΗΚΕ, ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ, ΑΠΟ ΕΒΡΑΙΟΧΟΥΝΤΑΙΟΥΣ ΠΑΣΟΚΟΥΣ.
Γ.Δ
2/6/11
Ρουφιάνοι όλου του κόσμου ενωθείτε
32 πνευματικοί συνεργάτες του καθεστώτος υποστηρίζουν τον Τζέφρι τον Δασκαλόπουλο και την ιουδαϊκή τραπεζιτική χούντα
Ο Αλεβί (ζατος) και ο Μουζέλης του LSE, και της "Ανοιχτής Κοινωνίας", ακρογωνιαίοι λίθοι του φαύλου ολιγαρχικού συστήματος της εξάρτησης ,μαζί με άλλους 30 καλούν τον παπαΕβραίου να «τολμήσει» να ολοκληρώσει στο προδοτικό του συμβόλαιο και να μην φοβηθεί τις φωνές «του λαϊκισμού που κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο».
Τη διακήρυξη υπογράφουν οι: Θανάσης Βαλτινός, Κική Δημουλά, Απόστολος Δοξιάδης, Τάκης Θεοδωρόπουλος, Αθηνά Κακούρη, Μένης Κουμανταρέας, Γιάννης Κουνέλης, Πέτρος Μάρκαρης, Τάσος Μπουλμέτης, Βασίλης Παπαβασιλείου, Διονύσης Σαββόπουλος, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Αλέκος Φασιανός, Νίκος Αλιβιζάτος, Νάσος Βαγενάς, Γιάννης Βούλγαρης, Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Άγγελος Δεληβοριάς, Γιώργος Δερτιλής, Αρίστος Δοξιάδης, Ορέστης Καλογήρου, Στάθης Καλύβας, Βάσω Κιντή, Ανδρέας Κούρκουλας, Νίκος Μουζέλης, Χαράλαμπος Μ. Μουτσόπουλος, Γιώργος Παγουλάτος, Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου, Παύλος Σούρλας, Γιάννης Στουρνάρας, Σταύρος Τσακυράκης, Χαρίδημος Τσούκας...
Στο κείμενό τους αναφέρουν: «Θέλουμε να εκφράσουμε με τον πιο σαφή τρόπο την αγωνία μας για τη δραματική κατάσταση του τόπου. Η ισότιμη ένταξή μας στην Ευρώπη, αναγκαία για την επιβίωση της Ελλάδας ως σύγχρονης προηγμένης χώρας, αλλά και οι σημαντικές πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές κατακτήσεις που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της, απειλούνται σήμερα σοβαρά. Ως υπεύθυνοι πολίτες νοιώθουμε την ανάγκη να μιλήσουμε, καθώς οι φωνές του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο, κρύβοντας από τους περισσότερους Έλληνες τη σοβαρότητα της κατάστασης και προτείνοντας λύσεις καταστροφικές, ανεδαφικές ή εξωπραγματικές σε στιγμή κρίσης».
Οι 32 του Αλεβί λένε ότι «Ο τόπος χρειάζεται (προδοτική) ηγεσία ευθύνης και εθνικής ανασυγκρότησης που, σε συνεργασία με τους Ευρωπαίους εταίρους μας, θα κάνει τα απαραίτητα για τη σωτηρία (του φαύλου καθεστώτος)».
Οι ρουφιάνοι ζητούν , «ένα νέο πνεύμα ομοψυχίας», από όλες τις (κλεπτοκρατικές) πολιτικές δυνάμεις του τόπου, σε όποια θέση και αν βρίσκονται: Καλούν, «τον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση και τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και τον αρχηγό και τους βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τους αρχηγούς και τους βουλευτές των άλλων κομμάτων, να αλλάξουν νοοτροπία, να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειες, τις προσχηματικές αντιμαχίες, εσωκομματικές και εξωκομματικές, τους υπολογισμούς, τους συμψηφισμούς, καθώς και τις αγκυλωμένες στο παρελθόν ιδεολογικές και πολιτικές περιχαρακώσεις και να αναλάβουν επιτέλους στο ακέραιο τις ευθύνες τους.
Σε αυτούς τους «τολμηρούς πνευματικούς ανθρώπους» του καθεστώτος απαντάμε:
ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΚΟΥΦΑΛΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΡΕΜΑΛΕΣ
Ο Αλεβί (ζατος) και ο Μουζέλης του LSE, και της "Ανοιχτής Κοινωνίας", ακρογωνιαίοι λίθοι του φαύλου ολιγαρχικού συστήματος της εξάρτησης ,μαζί με άλλους 30 καλούν τον παπαΕβραίου να «τολμήσει» να ολοκληρώσει στο προδοτικό του συμβόλαιο και να μην φοβηθεί τις φωνές «του λαϊκισμού που κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο».
Τη διακήρυξη υπογράφουν οι: Θανάσης Βαλτινός, Κική Δημουλά, Απόστολος Δοξιάδης, Τάκης Θεοδωρόπουλος, Αθηνά Κακούρη, Μένης Κουμανταρέας, Γιάννης Κουνέλης, Πέτρος Μάρκαρης, Τάσος Μπουλμέτης, Βασίλης Παπαβασιλείου, Διονύσης Σαββόπουλος, Γιώργος Σκαμπαρδώνης, Αλέκος Φασιανός, Νίκος Αλιβιζάτος, Νάσος Βαγενάς, Γιάννης Βούλγαρης, Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Άγγελος Δεληβοριάς, Γιώργος Δερτιλής, Αρίστος Δοξιάδης, Ορέστης Καλογήρου, Στάθης Καλύβας, Βάσω Κιντή, Ανδρέας Κούρκουλας, Νίκος Μουζέλης, Χαράλαμπος Μ. Μουτσόπουλος, Γιώργος Παγουλάτος, Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου, Παύλος Σούρλας, Γιάννης Στουρνάρας, Σταύρος Τσακυράκης, Χαρίδημος Τσούκας...
Στο κείμενό τους αναφέρουν: «Θέλουμε να εκφράσουμε με τον πιο σαφή τρόπο την αγωνία μας για τη δραματική κατάσταση του τόπου. Η ισότιμη ένταξή μας στην Ευρώπη, αναγκαία για την επιβίωση της Ελλάδας ως σύγχρονης προηγμένης χώρας, αλλά και οι σημαντικές πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές κατακτήσεις που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της, απειλούνται σήμερα σοβαρά. Ως υπεύθυνοι πολίτες νοιώθουμε την ανάγκη να μιλήσουμε, καθώς οι φωνές του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο, κρύβοντας από τους περισσότερους Έλληνες τη σοβαρότητα της κατάστασης και προτείνοντας λύσεις καταστροφικές, ανεδαφικές ή εξωπραγματικές σε στιγμή κρίσης».
Οι 32 του Αλεβί λένε ότι «Ο τόπος χρειάζεται (προδοτική) ηγεσία ευθύνης και εθνικής ανασυγκρότησης που, σε συνεργασία με τους Ευρωπαίους εταίρους μας, θα κάνει τα απαραίτητα για τη σωτηρία (του φαύλου καθεστώτος)».
Οι ρουφιάνοι ζητούν , «ένα νέο πνεύμα ομοψυχίας», από όλες τις (κλεπτοκρατικές) πολιτικές δυνάμεις του τόπου, σε όποια θέση και αν βρίσκονται: Καλούν, «τον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση και τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και τον αρχηγό και τους βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τους αρχηγούς και τους βουλευτές των άλλων κομμάτων, να αλλάξουν νοοτροπία, να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειες, τις προσχηματικές αντιμαχίες, εσωκομματικές και εξωκομματικές, τους υπολογισμούς, τους συμψηφισμούς, καθώς και τις αγκυλωμένες στο παρελθόν ιδεολογικές και πολιτικές περιχαρακώσεις και να αναλάβουν επιτέλους στο ακέραιο τις ευθύνες τους.
Σε αυτούς τους «τολμηρούς πνευματικούς ανθρώπους» του καθεστώτος απαντάμε:
ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΚΟΥΦΑΛΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΡΕΜΑΛΕΣ
Τελειώσαν τα ψέματα
ΦΤΑΙΝΕ κι οι 300 που διαστρεβλώνουν το σύστημα
του Κ. Μπετινάκη
http://www.styx.gr/
Δεν φταίει το κοινοβουλευτικό σύστημα. Αλλά ο τρόπος που συνεχίζουν να το εφαρμόζουν χωρίς να έχουν πάρει χαμπάρι για το λαϊκό μήνυμα. ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ. Το πολίτευμα που υπηρετούν οι «βουλευτές» είναι πλέον Κοινοβουλευτική Δικτατορία.
Ο λαός απαιτεί σεβασμό και δικαίωμα να ζει με αξιοπρέπεια. Και πάνω απ' όλα να πεθαίνει με αξιοπρέπεια. Όχι με την κλοπή κόπων μια ζωής για τους συνταξιούχους. Κι όχι να βιώνει αυτή την κατάντια στα δημόσια νοσοκομεία.
Αφού δεν είσαστε σε θέση να παρέχετε υγεία-πρόνοια-παιδεία και εγγυημένη εργασία ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ !!!
Βρήκαν θέμα οι παραθυράτοι παπαγάλοι: Αν θα πρέπει να μουντζώνουν όλους τους βουλευτές ή μερικούς επιλεκτικά οι αγανακτισμένοι της πλατείας Συντάγματος.
«Θα ‘πρεπε να έχουμε κλείσει δυο-τρείς φυλακή», βρήκε τη λύση ο Γείτονας».
Ο Καρακαταφέρνης, απείλησε με αποχώρηση του Λάος από τη Βουλή. (Άλλο αποχώρηση κι άλλο παραίτηση). Κι έκανε κανα-δυό κινήσεις παραπλανητικές (συνάντησε τον πρόεδρο της Βουλής για άλλο θέμα και ζήτησε συνάντηση με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας- ενώ γνώριζε π-ως λείπει σε ταξίδι). Λαγός του ΓΑΠ του ελάσσονα, μπας και πειστεί ο Σαμαράς να ενδώσει.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε από την αριστερά ορμώμενος ο Αλέκος Αλαβάνος ένα μόλις 24ωρο μετά την παραίτησή του από περιφερειακός σύμβουλος Αττικής: κάλεσε τα κόμματα της Αριστεράς και τους βουλευτές της να αποχωρήσουν από τη «Βουλή της ντροπής», όπως τη χαρακτήρισε, ώστε να «μην αφεθεί ελεύθερος ο ακροδεξιός λαϊκισμός να μεταχειρίζεται επικοινωνιακά, να γελοιοποιεί και να εξευτελίζει μορφές δράσης που θα μπορούσαν να προσφέρουν νέα δυναμική στο λαϊκό κίνημα».
Το τρίτο κομμάτι του άλλοτε Συνασπισμού, όμως, ο Αλέξης Τσίπρας, απάντησε λέγοντας πως «θα ήταν το καλύτερο δώρο στην κυβέρνηση Παπανδρέου εάν αποχωρούσαν οι βουλευτές της Αριστεράς».
Κι ο κόσμος εξακολουθεί να τους μουντζώνει…
Άλλο ένα σημαντικό ζήτημα που προκάλεσε πολλή συζήτηση στα παράθυρα των ΜΗ δελτίων ειδήσεων, ήταν αν εκείνοι που ανάγκασαν του Βουλευτές να διαφύγουν μέσω Εθνικού Κήπου, ήταν από την "καλή συγκέντρωση" του Συντάγματος ή την "κακή των Προπυλαίων".
Πρόκειται για δημοσιογραφική κατάντια – επειδή επίσημα όλοι αυτοί οι παπαγάλοι όχι μόνο είναι μέλη της ΕΣΗΕΑ- και συμπαρασύρουν τον κλάδο στη χλεύη του κόσμου.
Μια πρόταση που έχει πέσει είναι να βγουν οι βουλευτές της Αριστεράς από το καβούκι τους και να πλησιάσουν τους «αγανακτισμένους». Μακάρι να τολμήσουν. Επειδή θα αποκαλυφθούν πολλά πράγματα για την ταυτότητα των αγανακτισμένων. Μια και λένε πως δεν συμμετέχει το ΠΑΜΕ, αν θα αγκαλιάσουν την πρόταση του ΚΚΕ να γίνουμε Κούβα.
Ή αν έχουν καταλάβει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την δική τους μέθοδο εξόδου από την κρίση.
Ούτε σουβλάκι στους Μπαϊρακτάρη δεν θα μπορούν να γευτούν πια οι βουλευτές της ΝΔ, μετά από αυτά που έπαθε προσπαθώντας να πάει προς Μοναστηράκι ο κ. Τζαβάρας – από τους πλέον μετριοπαθείς της παράταξης του συμφοιτητή του ΓΑΠ.
Εκείνο τον μπουφόν Πρωτόπαπα, θα ήθελα να δω να βγει και να υπερασπιστεί όλα εκείνα που ξεστομίζει ως Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του νέο-ΠαΣοΚ, κατηγορώντας για αθλιότητες όσους μουντζώνουν βουλευτές. Ας κατέβει να πει στην πλατεία, όσα από το ασφαλές μικρόφωνο της Βουλής καταμαρτυρεί στους αγανακτισμένους πολίτες. Αλλά μετά από όσα έπαθε όταν προσπάθησε να πάει σε ταβέρνα, έχει περιορίσει τις κοινωνικές του υποχρεώσεις.
Με λίγα λόγια, και οι 300 έχουν μερίδιο ευθύνης. Όχι μόνο οι τωρινοί, αλλά και οι προηγούμενοι. Που αποδέχονται τον μανδύα της ισόβια αθώας περιστεράς, του νόμου περί (ΑΠΕΜΠΟΛΗΣΗΣ ΚΑΘΕ) ευθύνης υπουργών…
Για να βγείτε στο πεζοδρόμιο και να πλησιάσετε τους πολίτες, θα πρέπει να βγείτε από τις λιμουζίνες σας. Αλλιώς συνεχίστε να περικόπτετε μισθούς συντάξεις, να αυξάνετε τα φορολογικά βάρη των ασθενέστερων, κι ας βγαίνει ο Πάγκαλος να παραδέχεται πως «είναι άδικο το φορολογικό σύστημα». Το λέει αυτό, μετά το γιαούρτι.
Με την καταστροφή του Κοινωνικού Κράτους που ολοκληρώνουν οι Σοσιαλιστές του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, αλίμονο σ’ εκείνον που θα μπλεχτεί στον ξεσκισμένο κοινωνικό ιστό.
Μόνη σας ελπίδα κακόμοιροι βουλευτάδες μου, οι δημοσκοπήσεις και η ηλεκτρονική καταμέτρηση ψήφων…
Επειδή τελειώσανε τα προεκλογικά ψέματα τύπου "Λεφτά υπάρχουν". Και τέρμα εκείνο το φταίνε οι άλλοι...
Έξω οι υπηρέτες του διεθνούς τραπεζικού κεφαλαίου. Επείγει η αλλαγή στην πολιτική που εφαρμόζουν τα φθαρμένα πολιτικά κόμματα. ΟΧΙ στην επιστροφή στο μεσαιωνικό σύστημα χωρίς συλλογικές συμβάσεις με προύχοντες και κολήγους.
του Κ. Μπετινάκη
http://www.styx.gr/
Δεν φταίει το κοινοβουλευτικό σύστημα. Αλλά ο τρόπος που συνεχίζουν να το εφαρμόζουν χωρίς να έχουν πάρει χαμπάρι για το λαϊκό μήνυμα. ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ. Το πολίτευμα που υπηρετούν οι «βουλευτές» είναι πλέον Κοινοβουλευτική Δικτατορία.
Ο λαός απαιτεί σεβασμό και δικαίωμα να ζει με αξιοπρέπεια. Και πάνω απ' όλα να πεθαίνει με αξιοπρέπεια. Όχι με την κλοπή κόπων μια ζωής για τους συνταξιούχους. Κι όχι να βιώνει αυτή την κατάντια στα δημόσια νοσοκομεία.
Αφού δεν είσαστε σε θέση να παρέχετε υγεία-πρόνοια-παιδεία και εγγυημένη εργασία ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ !!!
Βρήκαν θέμα οι παραθυράτοι παπαγάλοι: Αν θα πρέπει να μουντζώνουν όλους τους βουλευτές ή μερικούς επιλεκτικά οι αγανακτισμένοι της πλατείας Συντάγματος.
«Θα ‘πρεπε να έχουμε κλείσει δυο-τρείς φυλακή», βρήκε τη λύση ο Γείτονας».
Ο Καρακαταφέρνης, απείλησε με αποχώρηση του Λάος από τη Βουλή. (Άλλο αποχώρηση κι άλλο παραίτηση). Κι έκανε κανα-δυό κινήσεις παραπλανητικές (συνάντησε τον πρόεδρο της Βουλής για άλλο θέμα και ζήτησε συνάντηση με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας- ενώ γνώριζε π-ως λείπει σε ταξίδι). Λαγός του ΓΑΠ του ελάσσονα, μπας και πειστεί ο Σαμαράς να ενδώσει.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε από την αριστερά ορμώμενος ο Αλέκος Αλαβάνος ένα μόλις 24ωρο μετά την παραίτησή του από περιφερειακός σύμβουλος Αττικής: κάλεσε τα κόμματα της Αριστεράς και τους βουλευτές της να αποχωρήσουν από τη «Βουλή της ντροπής», όπως τη χαρακτήρισε, ώστε να «μην αφεθεί ελεύθερος ο ακροδεξιός λαϊκισμός να μεταχειρίζεται επικοινωνιακά, να γελοιοποιεί και να εξευτελίζει μορφές δράσης που θα μπορούσαν να προσφέρουν νέα δυναμική στο λαϊκό κίνημα».
Το τρίτο κομμάτι του άλλοτε Συνασπισμού, όμως, ο Αλέξης Τσίπρας, απάντησε λέγοντας πως «θα ήταν το καλύτερο δώρο στην κυβέρνηση Παπανδρέου εάν αποχωρούσαν οι βουλευτές της Αριστεράς».
Κι ο κόσμος εξακολουθεί να τους μουντζώνει…
Άλλο ένα σημαντικό ζήτημα που προκάλεσε πολλή συζήτηση στα παράθυρα των ΜΗ δελτίων ειδήσεων, ήταν αν εκείνοι που ανάγκασαν του Βουλευτές να διαφύγουν μέσω Εθνικού Κήπου, ήταν από την "καλή συγκέντρωση" του Συντάγματος ή την "κακή των Προπυλαίων".
Πρόκειται για δημοσιογραφική κατάντια – επειδή επίσημα όλοι αυτοί οι παπαγάλοι όχι μόνο είναι μέλη της ΕΣΗΕΑ- και συμπαρασύρουν τον κλάδο στη χλεύη του κόσμου.
Μια πρόταση που έχει πέσει είναι να βγουν οι βουλευτές της Αριστεράς από το καβούκι τους και να πλησιάσουν τους «αγανακτισμένους». Μακάρι να τολμήσουν. Επειδή θα αποκαλυφθούν πολλά πράγματα για την ταυτότητα των αγανακτισμένων. Μια και λένε πως δεν συμμετέχει το ΠΑΜΕ, αν θα αγκαλιάσουν την πρόταση του ΚΚΕ να γίνουμε Κούβα.
Ή αν έχουν καταλάβει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την δική τους μέθοδο εξόδου από την κρίση.
Ούτε σουβλάκι στους Μπαϊρακτάρη δεν θα μπορούν να γευτούν πια οι βουλευτές της ΝΔ, μετά από αυτά που έπαθε προσπαθώντας να πάει προς Μοναστηράκι ο κ. Τζαβάρας – από τους πλέον μετριοπαθείς της παράταξης του συμφοιτητή του ΓΑΠ.
Εκείνο τον μπουφόν Πρωτόπαπα, θα ήθελα να δω να βγει και να υπερασπιστεί όλα εκείνα που ξεστομίζει ως Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του νέο-ΠαΣοΚ, κατηγορώντας για αθλιότητες όσους μουντζώνουν βουλευτές. Ας κατέβει να πει στην πλατεία, όσα από το ασφαλές μικρόφωνο της Βουλής καταμαρτυρεί στους αγανακτισμένους πολίτες. Αλλά μετά από όσα έπαθε όταν προσπάθησε να πάει σε ταβέρνα, έχει περιορίσει τις κοινωνικές του υποχρεώσεις.
Με λίγα λόγια, και οι 300 έχουν μερίδιο ευθύνης. Όχι μόνο οι τωρινοί, αλλά και οι προηγούμενοι. Που αποδέχονται τον μανδύα της ισόβια αθώας περιστεράς, του νόμου περί (ΑΠΕΜΠΟΛΗΣΗΣ ΚΑΘΕ) ευθύνης υπουργών…
Για να βγείτε στο πεζοδρόμιο και να πλησιάσετε τους πολίτες, θα πρέπει να βγείτε από τις λιμουζίνες σας. Αλλιώς συνεχίστε να περικόπτετε μισθούς συντάξεις, να αυξάνετε τα φορολογικά βάρη των ασθενέστερων, κι ας βγαίνει ο Πάγκαλος να παραδέχεται πως «είναι άδικο το φορολογικό σύστημα». Το λέει αυτό, μετά το γιαούρτι.
Με την καταστροφή του Κοινωνικού Κράτους που ολοκληρώνουν οι Σοσιαλιστές του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, αλίμονο σ’ εκείνον που θα μπλεχτεί στον ξεσκισμένο κοινωνικό ιστό.
Μόνη σας ελπίδα κακόμοιροι βουλευτάδες μου, οι δημοσκοπήσεις και η ηλεκτρονική καταμέτρηση ψήφων…
Επειδή τελειώσανε τα προεκλογικά ψέματα τύπου "Λεφτά υπάρχουν". Και τέρμα εκείνο το φταίνε οι άλλοι...
Έξω οι υπηρέτες του διεθνούς τραπεζικού κεφαλαίου. Επείγει η αλλαγή στην πολιτική που εφαρμόζουν τα φθαρμένα πολιτικά κόμματα. ΟΧΙ στην επιστροφή στο μεσαιωνικό σύστημα χωρίς συλλογικές συμβάσεις με προύχοντες και κολήγους.
Ο ραντιέρης (*) και η… Μούσα του!
του Θανάση Αντωνόπουλου
Ο μεν ένας, ο κ. Δ. Δασκαλόπουλος, διεκδικεί εγγραφή στο «Βιβλίο Γκίνες» –πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών άνευ βιομηχανίας!– η δε κ. Μαρία Δαμανάκη, Επίτροπος της Χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θέσει και πράξει, εκφράζει το του λαού: «Το Κομμουνιστικό Κόμμα οδηγεί παντού, αρκεί να το εγκαταλείψεις ενωρίς»!
Παραλλήλως στο πρόσωπό της ενυπάρχει η έννοια του «ιδεολογικού γυρολόγου» ή του θιασώτη των «σημαιών ευκαιρίας», φαινόμενο το οποίο η λαϊκή θυμοσοφία διακωμώδησε τον αλήστου μνήμης Ιούλιο του 1965, με τη γνωστή βασιλική συνωμοσία και τη μοιραία αποστασία, αρχιερεύοντος του νυν Επιτίμου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και «συλλειτουργούντος» του αοίδιμου Ηλία Τσιριμώκου, διά του στιχουργήματος:
«Η ιστορία σου αρχίζει απ’ τα βουνά,
ύστερα στο Κέντρο και μετά στη Δεξιά,
Τσιριμώκο, Τσιριμώκο... μασκαρά…».
Ο κ. Δασκαλόπουλος, ραντιέρης κατ’ επάγγελμα, δεν ξενίζει με τις απόψεις του περί… δημοψηφισμάτων και άλλων ηχηρών παρομοίων, αρκεί όλ’ αυτά να ’χουν οσμή κέρδους, «έστω κι αν πάει και το παλιάμπελο Ελλάς». Άλλωστε είναι αρχαιόθεν γνωστό: «Το χρήμα δεν έχει χρώμα ούτε πατρίδα…».
Η κομπραδόρικη «τάξη» στην πορεία του Νεοελληνικού Κράτους μετέρχεται διαδοχικές και κατά περίπτωση «οβιδιακές μεταμορφώσεις»: του «ευπειθούς τέκνου» («Βασίλη, κάτσε φρόνιμα να γίνεις νοικοκύρης …») τη μακρά περίοδο της Οθωμανοκρατίας, του κήρυκα της Ξενοκρατίας στον εννεαετή πολυαίμακτο αγώνα της Ανεξαρτησίας, του «Χρυσοκάνθαρου» στην αργόσυρτη περίοδο της συγκρότησης του Νεοελληνικού Κράτους, του «επιτήδειου ουδέτερου» την περίοδο του «Εθνικού Διχασμού», του «Μαυραγορίτη» και συνεργάτη των Δυνάμεων Κατοχής την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, του υπηρέτη Αγγλοαμερικανών τις δεκαετίες ’40, ’50, ’60 και του ημίσεος της δεκαετίας του ’70 του προηγούμενου αιώνα, του υμνητή της «κοσμοσωτήριου» 21ης Απριλίου 1967, του «μεταπράτη» εξωχώριων οικονομικών συμφερόντων έκτοτε.
Η κομπραδόρικη «τάξη» μετά φανατισμού επιδιώκει το «εύκολο κέρδος» μέσω της… αποκλειστικότητας του κρατικοδίαιτου «επιχειρηματία», του «εθνικού εργολάβου» και του κατόχου Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης –ο όρος εδώ λειτουργεί κατ’ ευφημισμόν– τα οποία χρησιμοποιεί ως κριό για την απόσπαση κρατικών προμηθειών και διακορευτή συνειδήσεων!
Αποστρέφεται μετ’ αηδίας κάθε μορφή επένδυσης και αξιοποίησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών του τόπου στην οποία δεν εμπεριέχεται το στοιχείο της «αρπαχτής» και της ανελέητης εκμετάλλευσης Δημοσίου, εργαζομένων, πολιτικού προσωπικού…
Υπονομεύει κάθε προσπάθεια υγιούς επιχειρηματικότητας και συνεργάζεται –ακόμη και με τον Διάβολο– προκειμένου να εξορκίσει και την υποψία ενεργειών για τη διαμόρφωση μιας Εθνικής Αστικής Τάξης!
Αποφεύγει συστηματικώς να συμμετάσχει σ’ ένα μακρόπνοο επενδυτικό πρόγραμμα και καιροφυλακτεί να αρπάξει τον Εθνικό Πλούτο που το Κράτος, με όλες τις στρεβλώσεις του, παρήγαγε μέσω των Δημοσίων Επιχειρήσεων, και δη εκείνων στρατηγικής σημασίας για την ευημερία του Λαού και την ενάσκηση Κοινωνικής Πολιτικής (ΔΕΗ, ΟΤΕ, Οδικό και Σιδηροδρομικό Δίκτυο, Εταιρείες Κοινής Ωφέλειας κ.λπ.)…
Ιδεολογία της, η Λεηλασία και όχι η επίμοχθη ανάπτυξη των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Χώρας. Και στις πρώτες δυσκολίες του Κράτους, νύκτωρ και κρυφίως, εξάγει τα κεφάλαιά της στην αλλοδαπή, εκθεμελιώνοντας ακόμη και τους ευεργέτες της, το τραπεζικό σύστημα!
Η κομπραδόρικη αυτή «τάξη», κατ’ εικόνα της και μέσω του χρηματικού εκμαυλισμού –κάποιοι την ονομάτισαν «κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας»– εκπόρνευσε το σύστημα των κομμάτων Εξουσίας.
Είναι κοινό μυστικό, αλλ’ ανομολόγητο, ο τρόπος και τα μέσα με τα οποία αποκτήθηκε ο τεράστιος, προκλητικός πλούτος, κάτοχοι του οποίου είναι οι «Πολιτικές Φαμίλιες». Και αυτό το φαινόμενο δεν περιορίζεται στην κορυφή της πυραμίδας, αλλά διαχέεται σε όλο το εύρος της Εξουσίας.
Δεν υπάρχει εκλογική αναμέτρηση κατά την οποία να μη διασταυρώνονται στους προθαλάμους της κομπραδόρικης «τάξης» κατάλογοι «χορηγών» προσώπων Εξουσίας, που στο περιθώριό τους καταγράφονται εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια ευρώ για την ενίσχυσή τους!
Βεβαίως οι «χορηγίες» αυτές παραχωρούνται με το… αζημίωτο. Οι «ευεργετούμενοι» ανταποδίδουν με την παροχή πλουσιοπάροχων κρατικών προμηθειών ή υπερκοστολογημένων δημοσίων έργων.
Δεν υπάρχει δημόσιο έργο το οποίο να κινήθηκε στην προϋπολογισθείσα δαπάνη… Το έργο περαιώθηκε με κόστος δεκαπλάσιο, ακόμη και εκατονταπλάσιο του αρχικού του προϋπολογισμού!
Ο Πολίτης δεν χρειάζεται να κατέχει διδακτορικό Κοινωνικής Φιλοσοφίας για να αντιληφθεί ποιοι και γιατί κρώζουν και ξιφουλκούν σήμερα υπέρ της διανομής των ιματίων της Χώρας. Της εκποίησης του πλούτου της, της Δημόσιας Περιουσίας, μετερχόμενοι «χωρίς αισχύνη, χωρίς αιδώ» ενορχηστρωμένη κινδυνολογία. Την τακτική του σοκ και άλλα κόλπα της «λεωφόρου Μάντισον»…
Τα «μαύρα κοράκια με τα γαμψά νύχια» της αλλοδαπής, οι κατά την ορολογία του συρμού «τροϊκανοί», δεν θα έβρισκαν πεδίο δράσης λαμπρόν αν οι ημεδαποί συνεργάτες τους, το Νεο–ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου του Γ’, ο Μπουλανζιστής κ. Γ. Καρατζαφέρης και η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, δεν προετοίμαζαν το έδαφος με τον «Τιτανικό», το «Κυβερνώ μια χώρα με διεφθαρμένους κατοίκους», το μίσος τους κατά του «Κράτους Κοινωνικής Πρόνοιας», και αν δεν ανήγαγαν σε στόχο και ιδεολογία τους την οικονομική εξαθλίωση του Έλληνα, ώστε κάτω από αυτό το άχθος να κύψει τον αυχένα και να σιγοψιθυρίζει ως λύτρωση: «Σφάξε με, πασά μου, ν’ αγιάσω…»!
Αλλά η «Παρέα του Άμχερστ» (**) διαφαίνεται τις τελευταίες ημέρες να αναξέει κοινές, κακές όμως, μνήμες και στον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Αντώνη Σαμαρά.
Στις κρίσιμες αυτές στιγμές που εκχωρείται η Εθνική Κυριαρχία, ο κ. Σαμαράς ας στρέψει τη μνήμη του στον Απρίλη του 1941, όταν η γιαγιά του, η Πηνελόπη Δέλτα, αυτοχειριαζόταν τη στιγμή που η μπότα του κατακτητή πατούσε την ιερή Γη του Παρθενώνα. Δεν το άντεξε… Πίστευε στην Ελλάδα…
Ευτυχώς ο Τιμωρός Λαός εγείρεται… Η ώρα της Νεμέσεως αχνοφέγγει στον ορίζοντα… Οι Βίβλοι ανοίγονται και τα κρίματα θα καταλογισθούν χωρίς έλεος στους επιλήσμονες των όρκων, των καθηκόντων και των παραπλανητικών λόγων…
(πηγή ΤΟ ΠΑΡΟΝ της Κυριακής http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=3435
(*) Ραντιέρης: Ο ενασχολούμενος με ευκαιριακές χρηματιστικές εργασίες. Ο κατά τον θυμόσοφο Ελληνικό λαό: «τοκιστής και σουλατσαδόρος».
(**)Άμχερστ: Πόλη των ΗΠΑ, έδρα του ομώνυμου επαρχιακού πανεπιστημίου, στο οποίο υπήρξαν συμφοιτητές ο Γ. Παπανδρέου ο Γ΄ και ο Αντώνης Σαμαράς.
1/6/11
ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ
Χρειάζεται Εθνική Ανόρθωση, Πολιτική Αναγέννηση και Ηθική Ανάταξη και ένα Κίνημα Ελληνικό
Του Παναγιώτη Ν. Κρητικού*
pkritikos14@yahoo.gr
Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι ο δικομματισμός , την τελευταία δεκαπενταετία της μεταπολιτευτικής περιόδου, αποτελεί την κακοδαιμονία του τόπου. Απογυμνωμένος από κάθε ηθική αξία, αποϊδεολογικοποιημένος από τις ιστορικές και εθνικές αξίες του Λαού μας, έχει περιέλθει σε πολιτική αναξιοπιστία
Η αναξιοπιστία αυτή, όχι μόνο αποστασιοποίησε απέναντι στο εκλογικό σώμα,, αμφότερα τα σκέλη του δικομματισμού αλλά τους προσέδωσε και χαρακτηριστικά ιδιοτελών συντεχνιών. Επιπλέον, η μακρά ενάσκηση της εξουσίας στο πλαίσιο ενός διαπλεκόμενου με ιδιωτικά συμφέροντα συστήματος, τα κατέστησε και κυψέλες διαφθοράς.
Έτσι, παγιώθηκε ένα διεφθαρμένο δικομματικό σκηνικό ταυτισμένο με τις δομές του πολιτικού συστήματος. Αυτή η ταύτιση αποτελεί την επικίνδυνη εκδοχή. Άρα, το δικομματικό σκηνικό –όχι το πολιτικό σύστημα- πρέπει να ανατραπεί επειγόντως, χάρις στην ανάγκη επιβίωσης ή ορθότερα αναβίωσης του πολιτικού συστήματος με δυνάμεις ανανέωσης μέσα από λαϊκές διεργασίες.
Προϋπόθεση, όμως, αυτών των εξελίξεων είναι ένας νέος ισχυρός, ευρύς, γνήσια λαϊκός και ριζοσπαστικός πολιτικός φορέας. Και αυτό φαίνεται δύσκολο. Επειδή, όσο πληθαίνουν τα «γκρουπούσκουλα», τα δύο μεγάλα κόμματα, όσο και αν συρρικνώνονται στη λαϊκή τους βάση, εκ των πραγμάτων θα παραμένουν τα μεγαλύτερα, άρα κυρίαρχα. Γιατί συμβαίνει να έχουν, εκτός των άλλων, επαγγελματικούς μηχανισμούς, επιτελικά οργανωμένους σε οριζόντια και κάθετη διάταξη, οι οποίοι τους επιτρέπουν να κυριαρχούν στο πολιτικό προσκήνιο. Συνεπώς, όσο πληθαίνουν οι ομάδες και ομαδούλες, οι φύλαρχοι και οι σκηνίτες στο πολιτικό σκηνικό, τόσο οι δύο στρατοπεδάρχες θα διατηρούν σε υπεροχή τα στρατόπεδά τους.
Ενσωματωμένα μάλιστα τα δύο κόμματα στο σύστημα εξουσίας και ετεροεξαρτώμενα από μια ιδιότυπη οικονομική διαπλοκή, συμπηγμένα στις δομές του πολιτεύματος και επιχορηγούμενα γενναίως ως θεσμικά όργανα της Δημοκρατίας, εφησυχάζουν μακαρίως, ως μη απειλούμενα από τα γκρουπούσκουλα.
Εξάλλου, το εκλογικό σύστημα το οποίο, με πρόσχημα την κυβερνητική σταθερότητα, τα ίδια καταρτίζουν φαλκιδεύοντας τη λαϊκή βούληση, εξασφαλίζει τη διαιώνιση του δικομματισμού στην εξουσία. Χρειάζεται, συνεπώς, η βίαιη ανατροπή του. Αλλά ένα τέτοιο εγχείρημα είναι και αδύνατο και ανεπίτρεπτο στη Δημοκρατία. Συνεπώς, πρέπει να δημιουργηθούν προϋποθέσεις, συνθήκες και δυνατότητες για ένα πολιτικό φορέα, ευρύ και ισχυρό ώστε να αντιπαρατεθεί, μέσα από το Λαό, απέναντι στα παραδοσιακά σχήματα του δικομματισμού.
Κάτω από τέτοιες συνθήκες και, φυσικά, κάτω από την αναγκαιότητα μιας βαθιάς και ριζικής αλλαγής στο πολιτικό σκηνικό μπορεί και πρέπει να γεννηθεί ένας νέος πολιτικός φορέας συλλογικής δημοκρατικής καθοδήγησης.
Μπροστά σε αυτή τη δημοκρατική αναγκαιότητα δε μπορεί να αποτελεί τροχοπέδη η όποια ηγεσιομανία. Είναι η ώρα για μία ευρύτερη λαϊκή συλλογικότητα. Μπροστά στην σωτηρία του τόπου, όσοι την πιστεύουν, όσοι την συνειδητοποιούν, οφείλουν να δαμάσουν την όποια προσωπική φιλοδοξία, γιατί αυτή είναι εκείνη η οποία αποτελεί το ενδογενές εμπόδιο της ευρύτατης λαϊκής συσπείρωσης.
Η πολιτική πρακτική, η οποία είναι σύμφυτη με τον πολιτικό επαγγελματισμό, συνεπικουρούμενη από τις παραδοσιακές δομές του δικομματισμού, αυτή η πρακτική, στην αντιπαράθεσή της με την θεωρητική διάσταση της πολιτικής η οποία είναι σύμφυτη με τον ακαδημαϊκό ρομαντισμό, είναι απολύτως βέβαιο ότι θα υπερισχύσει.
Οι όποιες κινήσεις «ανεξάρτητων πολιτών» για να αντιπαρατεθούν αποτελεσματικά με τις δυνάμεις του επαγγελματικού δικομματισμού, οφείλουν να αποκτήσουν δομημένο πολιτικό φορέα στον οποίο να ενσαρκωθεί ο λαός. Καλές οι «σπίθες» αλλά για να γίνουν πυρκαγιά κατά του πατροπαράδοτου δικομματικού κατεστημένου, χρειάζεται η εύφλεκτη ύλη από νέες δυνάμεις αλλά με πολιτική καθοδήγηση έμπειρων επαγγελματιών, με γνώση της τακτικής της πολιτικής μάχης, για να υπάρξουν νικηφόρα Δερβενάκια και όχι ηρωικό Δραγατσάνι.
Πόσο περίσσευμα ψυχής χρειάζεται σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που περνάει η Πατρίδα μας, ώστε να δαμάσει κανείς φιλοδοξίες και ματαιοδοξίες, για να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση εναντίον ενός δομημένου σε πλαίσιο οικονομικοπολιτικής διαπλοκής δικομματικού συστήματος, αρνητικού σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα του λαού και στα καλώς εννοούμενα πατριωτικά συμφέροντα;
Τι περισσότερο χρειάζεται από τον κοινό νου για να συνειδητοποιήσουν οι πνευματικοί και κοινωνικοί φορείς αυτού του τόπου ότι για να αλλάξει το δικομματικό σκηνικό πρέπει να παραμεριστούν τα ελάσσονα που ενδεχομένως διχάζουν τις λαϊκές δυνάμεις και να προταχθούν εκείνα που ενώνουν, και είναι τα μείζονα;
Με δυο λόγια, όλες οι πατριωτικές, δημοκρατικές και κοινωνικές δυνάμεις που έχουν κοινή έγνοια την σωτηρία του Λαού με όρους ελληνικής αξιοπρέπειας και εθνικής ανεξαρτησίας, πρέπει να συμπορευτούν σε κοινό αγώνα.
- Πόσος χρόνος απαιτείται για να σκεφθεί κανείς ότι οι μόνες πράξεις στην συγκεκριμένη πολιτική δράση, πρέπει να είναι η πρόσθεση και ο πολλαπλασιασμός, αποκλειομένων της αφαίρεσης και της διαίρεσης, οι οποίες εξ αντικειμένου κουβαλάνε νερό στο μύλο του δικομματισμού; Φτιάχνουμε γκρουπούσκουλα και μετά μας φταίει ο δικομματισμός;
- Πόσο ισχυρή μνήμη χρειάζεται ακόμα και για την πιο κοντινή πολιτική μας ιστορία, για να θυμηθούμε ότι ο κατακερματισμός των τότε δημοκρατικών δυνάμεων παγίωσε, σε συνδυασμό με κολπονοθευτικά συστήματα, την διαιώνιση του πολιτικού αυταρχισμού, του οικονομικού συντηρητισμού και του κοινωνικού αρνητισμού;
- Πότε θα καταλάβουν οι ευαίσθητοι και ευλόγως ανησυχούντες που παίρνουν τις όποιες πολιτικές πρωτοβουλίες, ότι ανεξάρτητα από την πολιτική αφετηρία του καθενός και την ανάλογη κοινωνική διαδρομή του, πρέπει να συμπέσουν στα ίδια χαρακώματα εναντίον ενός και μόνο κοινού στόχου, τον παραμερισμό ενός ηθικά διαβλητού πολιτικοοικονομικού κατεστημένου, μιας προκλητικά διαβιούσης κοινωνικοπολιτικής ελίτ, που με περισσή ιδιοτέλεια καταδυναστεύει έναν ολόκληρο λαό;
- Πότε θα γίνει συνείδηση και πίστη ότι για να υπάρξει ευόδωση του αγώνα, χρειάζεται ένα Κίνημα γνήσια δημοκρατικό, ακομπλεξάριστα πατριωτικό, βαθύτατα κοινωνικό, επίμονα αγωνιστικό και ταυτόχρονα διεκδικητικό; Ένα Κίνημα που θα έχει στον πυρήνα του το καινούργιο και ως περιεχόμενο το διαφορετικό; Το καινούργιο θα σηματοδοτούν νέοι άνθρωποι και το διαφορετικό νέες ιδέες. Νέες ιδέες για τον Ελληνισμό και το μέλλον του στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, καθαρές σε ό,τι αφορά την εθνική ανεξαρτησία και δημιουργικές σε ό,τι αφορά την πρόοδο του Λαού. Αιχμή αυτού του καινούργιου και του διαφορετικού, ο αταλάντευτος ριζοσπαστισμός. Ριζοσπαστισμός για την ανατροπή φθαρμένων κοινωνικοπολιτικών δομών και των διεφθαρμένων φορέων τους. Δομές και φορείς που συνεκφράζουν την οικονομικοπολιτική διαπλοκή, η οποία έχει αλλοτριώσει τους θεσμούς, έχει αλλοιώσει την ουσία της λαϊκής κυριαρχίας και έχει παραμορφώσει το κοινοβουλευτικό πολίτευμα.
Χρειάζεται ένα Κίνημα Ελληνικό το οποίο με αποφασιστικότητα και θάρρος θα απευθυνθεί στο λαό με σαφείς και καθαρούς στόχους: Την Εθνική Ανόρθωση, την Πολιτική Αναγέννηση, την Ηθική Ανάταξη μέσα από την Δημοκρατική Ανασύνταξη του Πολιτεύματος.
Νέοι της Ελλάδας, είναι η Ώρα σας. Σε σας ανήκει η Μεγάλη Εθνική και Δημοκρατική Πρωτοβουλία.
*Ο Παναγιώτης Ν. Κρητικός είναι Πρόεδρος του ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ «Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ» και πρ. Αντ/δος της Βουλής.
Του Παναγιώτη Ν. Κρητικού*
pkritikos14@yahoo.gr
Δεν χωράει καμία αμφιβολία ότι ο δικομματισμός , την τελευταία δεκαπενταετία της μεταπολιτευτικής περιόδου, αποτελεί την κακοδαιμονία του τόπου. Απογυμνωμένος από κάθε ηθική αξία, αποϊδεολογικοποιημένος από τις ιστορικές και εθνικές αξίες του Λαού μας, έχει περιέλθει σε πολιτική αναξιοπιστία
Η αναξιοπιστία αυτή, όχι μόνο αποστασιοποίησε απέναντι στο εκλογικό σώμα,, αμφότερα τα σκέλη του δικομματισμού αλλά τους προσέδωσε και χαρακτηριστικά ιδιοτελών συντεχνιών. Επιπλέον, η μακρά ενάσκηση της εξουσίας στο πλαίσιο ενός διαπλεκόμενου με ιδιωτικά συμφέροντα συστήματος, τα κατέστησε και κυψέλες διαφθοράς.
Έτσι, παγιώθηκε ένα διεφθαρμένο δικομματικό σκηνικό ταυτισμένο με τις δομές του πολιτικού συστήματος. Αυτή η ταύτιση αποτελεί την επικίνδυνη εκδοχή. Άρα, το δικομματικό σκηνικό –όχι το πολιτικό σύστημα- πρέπει να ανατραπεί επειγόντως, χάρις στην ανάγκη επιβίωσης ή ορθότερα αναβίωσης του πολιτικού συστήματος με δυνάμεις ανανέωσης μέσα από λαϊκές διεργασίες.
Προϋπόθεση, όμως, αυτών των εξελίξεων είναι ένας νέος ισχυρός, ευρύς, γνήσια λαϊκός και ριζοσπαστικός πολιτικός φορέας. Και αυτό φαίνεται δύσκολο. Επειδή, όσο πληθαίνουν τα «γκρουπούσκουλα», τα δύο μεγάλα κόμματα, όσο και αν συρρικνώνονται στη λαϊκή τους βάση, εκ των πραγμάτων θα παραμένουν τα μεγαλύτερα, άρα κυρίαρχα. Γιατί συμβαίνει να έχουν, εκτός των άλλων, επαγγελματικούς μηχανισμούς, επιτελικά οργανωμένους σε οριζόντια και κάθετη διάταξη, οι οποίοι τους επιτρέπουν να κυριαρχούν στο πολιτικό προσκήνιο. Συνεπώς, όσο πληθαίνουν οι ομάδες και ομαδούλες, οι φύλαρχοι και οι σκηνίτες στο πολιτικό σκηνικό, τόσο οι δύο στρατοπεδάρχες θα διατηρούν σε υπεροχή τα στρατόπεδά τους.
Ενσωματωμένα μάλιστα τα δύο κόμματα στο σύστημα εξουσίας και ετεροεξαρτώμενα από μια ιδιότυπη οικονομική διαπλοκή, συμπηγμένα στις δομές του πολιτεύματος και επιχορηγούμενα γενναίως ως θεσμικά όργανα της Δημοκρατίας, εφησυχάζουν μακαρίως, ως μη απειλούμενα από τα γκρουπούσκουλα.
Εξάλλου, το εκλογικό σύστημα το οποίο, με πρόσχημα την κυβερνητική σταθερότητα, τα ίδια καταρτίζουν φαλκιδεύοντας τη λαϊκή βούληση, εξασφαλίζει τη διαιώνιση του δικομματισμού στην εξουσία. Χρειάζεται, συνεπώς, η βίαιη ανατροπή του. Αλλά ένα τέτοιο εγχείρημα είναι και αδύνατο και ανεπίτρεπτο στη Δημοκρατία. Συνεπώς, πρέπει να δημιουργηθούν προϋποθέσεις, συνθήκες και δυνατότητες για ένα πολιτικό φορέα, ευρύ και ισχυρό ώστε να αντιπαρατεθεί, μέσα από το Λαό, απέναντι στα παραδοσιακά σχήματα του δικομματισμού.
Κάτω από τέτοιες συνθήκες και, φυσικά, κάτω από την αναγκαιότητα μιας βαθιάς και ριζικής αλλαγής στο πολιτικό σκηνικό μπορεί και πρέπει να γεννηθεί ένας νέος πολιτικός φορέας συλλογικής δημοκρατικής καθοδήγησης.
Μπροστά σε αυτή τη δημοκρατική αναγκαιότητα δε μπορεί να αποτελεί τροχοπέδη η όποια ηγεσιομανία. Είναι η ώρα για μία ευρύτερη λαϊκή συλλογικότητα. Μπροστά στην σωτηρία του τόπου, όσοι την πιστεύουν, όσοι την συνειδητοποιούν, οφείλουν να δαμάσουν την όποια προσωπική φιλοδοξία, γιατί αυτή είναι εκείνη η οποία αποτελεί το ενδογενές εμπόδιο της ευρύτατης λαϊκής συσπείρωσης.
Η πολιτική πρακτική, η οποία είναι σύμφυτη με τον πολιτικό επαγγελματισμό, συνεπικουρούμενη από τις παραδοσιακές δομές του δικομματισμού, αυτή η πρακτική, στην αντιπαράθεσή της με την θεωρητική διάσταση της πολιτικής η οποία είναι σύμφυτη με τον ακαδημαϊκό ρομαντισμό, είναι απολύτως βέβαιο ότι θα υπερισχύσει.
Οι όποιες κινήσεις «ανεξάρτητων πολιτών» για να αντιπαρατεθούν αποτελεσματικά με τις δυνάμεις του επαγγελματικού δικομματισμού, οφείλουν να αποκτήσουν δομημένο πολιτικό φορέα στον οποίο να ενσαρκωθεί ο λαός. Καλές οι «σπίθες» αλλά για να γίνουν πυρκαγιά κατά του πατροπαράδοτου δικομματικού κατεστημένου, χρειάζεται η εύφλεκτη ύλη από νέες δυνάμεις αλλά με πολιτική καθοδήγηση έμπειρων επαγγελματιών, με γνώση της τακτικής της πολιτικής μάχης, για να υπάρξουν νικηφόρα Δερβενάκια και όχι ηρωικό Δραγατσάνι.
Πόσο περίσσευμα ψυχής χρειάζεται σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που περνάει η Πατρίδα μας, ώστε να δαμάσει κανείς φιλοδοξίες και ματαιοδοξίες, για να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση εναντίον ενός δομημένου σε πλαίσιο οικονομικοπολιτικής διαπλοκής δικομματικού συστήματος, αρνητικού σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα του λαού και στα καλώς εννοούμενα πατριωτικά συμφέροντα;
Τι περισσότερο χρειάζεται από τον κοινό νου για να συνειδητοποιήσουν οι πνευματικοί και κοινωνικοί φορείς αυτού του τόπου ότι για να αλλάξει το δικομματικό σκηνικό πρέπει να παραμεριστούν τα ελάσσονα που ενδεχομένως διχάζουν τις λαϊκές δυνάμεις και να προταχθούν εκείνα που ενώνουν, και είναι τα μείζονα;
Με δυο λόγια, όλες οι πατριωτικές, δημοκρατικές και κοινωνικές δυνάμεις που έχουν κοινή έγνοια την σωτηρία του Λαού με όρους ελληνικής αξιοπρέπειας και εθνικής ανεξαρτησίας, πρέπει να συμπορευτούν σε κοινό αγώνα.
- Πόσος χρόνος απαιτείται για να σκεφθεί κανείς ότι οι μόνες πράξεις στην συγκεκριμένη πολιτική δράση, πρέπει να είναι η πρόσθεση και ο πολλαπλασιασμός, αποκλειομένων της αφαίρεσης και της διαίρεσης, οι οποίες εξ αντικειμένου κουβαλάνε νερό στο μύλο του δικομματισμού; Φτιάχνουμε γκρουπούσκουλα και μετά μας φταίει ο δικομματισμός;
- Πόσο ισχυρή μνήμη χρειάζεται ακόμα και για την πιο κοντινή πολιτική μας ιστορία, για να θυμηθούμε ότι ο κατακερματισμός των τότε δημοκρατικών δυνάμεων παγίωσε, σε συνδυασμό με κολπονοθευτικά συστήματα, την διαιώνιση του πολιτικού αυταρχισμού, του οικονομικού συντηρητισμού και του κοινωνικού αρνητισμού;
- Πότε θα καταλάβουν οι ευαίσθητοι και ευλόγως ανησυχούντες που παίρνουν τις όποιες πολιτικές πρωτοβουλίες, ότι ανεξάρτητα από την πολιτική αφετηρία του καθενός και την ανάλογη κοινωνική διαδρομή του, πρέπει να συμπέσουν στα ίδια χαρακώματα εναντίον ενός και μόνο κοινού στόχου, τον παραμερισμό ενός ηθικά διαβλητού πολιτικοοικονομικού κατεστημένου, μιας προκλητικά διαβιούσης κοινωνικοπολιτικής ελίτ, που με περισσή ιδιοτέλεια καταδυναστεύει έναν ολόκληρο λαό;
- Πότε θα γίνει συνείδηση και πίστη ότι για να υπάρξει ευόδωση του αγώνα, χρειάζεται ένα Κίνημα γνήσια δημοκρατικό, ακομπλεξάριστα πατριωτικό, βαθύτατα κοινωνικό, επίμονα αγωνιστικό και ταυτόχρονα διεκδικητικό; Ένα Κίνημα που θα έχει στον πυρήνα του το καινούργιο και ως περιεχόμενο το διαφορετικό; Το καινούργιο θα σηματοδοτούν νέοι άνθρωποι και το διαφορετικό νέες ιδέες. Νέες ιδέες για τον Ελληνισμό και το μέλλον του στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, καθαρές σε ό,τι αφορά την εθνική ανεξαρτησία και δημιουργικές σε ό,τι αφορά την πρόοδο του Λαού. Αιχμή αυτού του καινούργιου και του διαφορετικού, ο αταλάντευτος ριζοσπαστισμός. Ριζοσπαστισμός για την ανατροπή φθαρμένων κοινωνικοπολιτικών δομών και των διεφθαρμένων φορέων τους. Δομές και φορείς που συνεκφράζουν την οικονομικοπολιτική διαπλοκή, η οποία έχει αλλοτριώσει τους θεσμούς, έχει αλλοιώσει την ουσία της λαϊκής κυριαρχίας και έχει παραμορφώσει το κοινοβουλευτικό πολίτευμα.
Χρειάζεται ένα Κίνημα Ελληνικό το οποίο με αποφασιστικότητα και θάρρος θα απευθυνθεί στο λαό με σαφείς και καθαρούς στόχους: Την Εθνική Ανόρθωση, την Πολιτική Αναγέννηση, την Ηθική Ανάταξη μέσα από την Δημοκρατική Ανασύνταξη του Πολιτεύματος.
Νέοι της Ελλάδας, είναι η Ώρα σας. Σε σας ανήκει η Μεγάλη Εθνική και Δημοκρατική Πρωτοβουλία.
*Ο Παναγιώτης Ν. Κρητικός είναι Πρόεδρος του ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ «Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ» και πρ. Αντ/δος της Βουλής.
ΓΙΑ ΝΑ ΛΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΕΚΔΟΣΗ KAI ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ
Α. Καθώς το χρήμα στον σύγχρονο καπιταλισμό αποτελεί απλά μια λογιστική μονάδα υπολογισμού χωρίς υλικό αντίκρυσμα ανταλλαγής, η λύση στο σύγχρονο πρόβλημα της Ελλάδας, με το οποίο μας εκβιάζουν όλους, είναι στην βάση της απλή. Τόσο απλή που κανένας από τους εκβιαστές – εκβιαζόμενους κυβερνήτες μας και πολιτικούς μας δεν την έχει σκεφτεί.
Στην χώρα μας σήμερα κυκλοφορούν κάποια δις Ευρώ. Ας υποθέσουμε με βάση το Α.Ε.Π. ότι το ποσό αυτό είναι τουλάχιστον περί τα 500 δις Ευρώ (κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι πάνω από 800 δις). Είναι σαφές ότι, εάν το χρήμα αυτό μπορούσε να συγκεντρωθεί και να αποδοθεί στους δανειστές το πρόβλημα του χρέους θα λυνόταν δια μιας. Καθώς το χρήμα αποτελεί απλά λογιστική ανταλλακτική μονάδα, εάν το χρήμα αυτό πολλαπλασιαζόταν θα επερχόταν λύση του προβλήματος που στην βάση του είναι λογιστικό. Αρα το βασικό ζητούμενο είναι ο πολλαπλασιασμός μιας λογιστικής αξίας, μιας εικονικής μονάδας ανταλλαγής.
Η λύση λοιπόν είναι πολύ απλή: ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΕΚΔΟΣΗ & ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ.
Εννοώ: παράλληλα με το Ευρώ να εκδοθεί και να κυκλοφορεί στην Ελλάδα και ελληνικό νόμισμα, ακόμα και με άλλο τίτλο (για να μην έχουμε άμεσο νομικό πρόβλημα) π.χ. “Ανταλλακτική Μονάδα”. Με τον τρόπο αυτό, θα πολλαπλασιαζόταν αυτόματα το (ούτως ή άλλως λογιστικό) χρήμα στην ελληνική πραγματικότητα και θα μπορούσαν να βρεθούν και να εξοικονομηθούν τα Ευρώ που χρειάζονται για να πληρωθεί το δημόσιο χρέος, χωρίς να γονατίσουν οι Ελληνες και να ξεπουληθεί η Ελλάδα.
Β. Το ουσιαστικό πρόβλημα στην λύση αυτή θα ήταν οι εσωτερικές ανταλλαγές και οι εισαγωγές που αθρόα γίνονται στην Ελλάδα. Το τυπικό πρόβλημα έγκειται στην συμφωνία προσχώρησης στο Ευρώ.
Οι εσωτερικές ανταλλαγές θα γίνονται με την ταυτόχρονη χρήση Ευρώ και Ανταλλακτικής Μονάδας και τα δύο νομίσματα θα είναι αποδεκτά στην ελληνική επικράτεια (αυτό εξυπηρετεί μία σειρά σκοπών και σκοπιμοτήτων μερικές από τις οποίες αναλύονται κατωτέρω).
Για να καλυφθεί το κόστος και να στηριχθεί η συναλλαγματική επάρκεια, αλλά και η ελληνική παραγωγική οικονομία, τα εισαγόμενα προϊόντα θα πωλούνται και θα συναλλάσσονται αποκλειστικά σε Ανταλλακτικές Μονάδες (όχι σε Ευρώ γιατί έτσι η “Ανταλλακτική Μονάδα” θα χάσει άμεσα την ανταλλακτική της αξία).
Αντίστοιχα, τα ελληνικής παραγωγής παραγωγής προϊόντα θα πωλούνται αρχικά μόνο σε Ευρώ (για να καταξιωθεί και ενισχυθεί το παραγόμενο στην Ελλάδα προϊόν).
Οι υπηρεσίες θα πληρώνονται και με τα δύο νομίσματα (νόμισμα Ευρώ ή “Ανταλλακτική Μονάδα”).
Η ισοτιμία θα πρέπει να οριστεί σε 1 Ευρώ προς 1 Ανταλλακτική Μονάδα. Έτσι θα λυθούν πολλά προβλήματα και χαμένος κόπων μετατροπών, αλλά και θα λυθούν πολλά σκοτεινά ζητήματα τα οποία οι οικονομολόγοι και η “αγορά” τα γνωρίζουν καλά.. Οντας εκτός διεθνούς συναλλαγής, αλλά και άμεσα συνδεδεμένη με το Ευρώ, η Ανταλλακτική Μονάδα δεν πρόκειται και δεν θα μπορεί να δεχθεί έντονες συναλλαγματικές πιέσεις και πληθωριστική επίθεση.
Από εδώ και πέρα προκαλώ την φαντασία και το μυαλό σας να σκεφτεί και τον τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας και του νέου νομίσματος. Κατά την γνώμη μου άμεσο πρόβλημα ουσίας δεν πρόκειται να προκύψει. Αλλωστε, οι περισσότερες οικονομίες του πλανήτη λειτουργούν ουσιαστικά με το σύστημα του διπλού, τριπλού, τετραπλού ή πολλαπλού νομίσματος.
Αντίθετα, η λύση αυτή θα εξελίξει την ελληνική παραγωγικότητα και θα αναγκάσει σε παραγωγική στροφή την ελληνική οικονομία, δίνοντας της και ένα επιπλέον ανταγωνιστικό πλεονέκτημα κόστους.
Οι συναλλαγές με το εξωτερικό θα εξυπηρετούνται από την ανταλλαγή από το κράτος Ανταλλακτικών Μονάδων με Ευρώ (θα έχουμε με τον τρόπο αυτό την δυνατότητα ως κράτος – κοινωνία να ελέγξουμε και την ασυδοσία του δήθεν ελευθέρου εμπορίου, χωρίς αυτό να αποτελεί τυπικό φραγμό σε όσα έχουμε υπογράψει με την κατάπτυστη συνθήκη της Λισσαβόνας).
Είναι βέβαιο ότι με την λύση αυτή ο διπλασιασμός του κυκλοφορούντος χρήματος θα προκαλέσει άμεση αναθέρμανση της ελληνικής οικονομίας.
Είναι επίσης βέβαιο ότι το ανωτέρω σχήμα προφυλάσσει από τις πληθωριστικές αυξητικές τάσεις στον δείκτη τιμών καταναλωτή και θα πρέπει κάλλιστα να συνδυαστεί με μία σοβαρή και αυστηρή νομοθεσία κατά της αισχροκέρδειας (που και αυτή δεν προσκρούει, αλλά είναι σύμφωνη με τις ευρωπαϊκές συνθήκες που και προστατεύουν και τους πολίτες – Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης και απαγορεύουν την καταχρηστική άσκηση των δικαιωμάτων – όλες οι συνθήκες).
Γ. Η Ε.Ε., η Ευρωζώνη και ο διεθνής (ληστρικός) παράγοντας
Είναι βέβαιο ότι κάποιοι θα επικαλεστούν τον διεθνή παράγοντα για να αρνηθούν την λύση αυτή και θα θωρακίσουν τους ισχυρισμούς τους ξανά με τον φόβο του διεθνούς παράγοντα.
Στην πραγματικότητα οι αντιδράσεις θα είναι μόνο λεκτικές και όχι ουσιαστικές, καθώς η λύση αυτή είναι και προς το συμφέρον όλων των ανωτέρω “παραγόντων” και διεθνών ληστών. Εάν είναι σκληρές οι θέσεις τους, ο ελληνικός λαός μπορεί και πρέπει να δώσει τις απαντήσεις.
Μη ονομάζοντας νόμισμα την “Ανταλλακτική Μονάδα”, όποιος σταθεί στο τυπικό μέρος των ευρωπαϊκών συνθηκών, θα πρέπει πρωτίστως να διεξαγάγει ένα πολυετή νομικό αγώνα και ένα ακόμα πιο πολυετή ουσιαστικό αγώνα για να δοθεί ή να μην δοθεί ο χαρακτηρισμός νόμισμα στην “Ανταλλακτική Μονάδα”. Πολλά χρόνια μετά, το πιο πιθανό θα είναι να έχει συμβιβαστεί η διαφορά. Υπάρχουν μία σειρά από διεθνείς συμβάσεις και πλούσια νομολογία των διεθνών δικαστηρίων που προστατεύουν τους ανθρώπους έναντι της κερδοσκοπίας. Εάν ανοίξουμε και την ουσία του ύψους των δανείων και των υποχρεώσεων που ανέλαβε η χώρα τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα για τους δανειστές και τις κυβερνήσεις όργανά τους. Αλλωστε θα ήταν αδύνατο ουσιαστικά να μαζέψουν τα Ευρώ από την χώρα μας με βίαια μέσα και να τα πάρουν πίσω (όπως ίσως θα απαιτήσουν): με την προσχώρηση στο Ευρώ διαθέσαμε σημαντικό εθνικό πλούτο (στην πραγματικότητα λογιστικές μονάδες δραχμής) στην έκδοσή του και ουσιαστικά ανταλλάξαμε τις δραχμές μας με τα Ευρώ που πήραμε. Σε κάθε περίπτωση, ούτε ακύρωση των Ελληνικών Ευρώ μπορεί να γίνει καθώς αυτά κυκλοφορούν σε όλη την Ευρώπη και σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Το κόστος ακύρωσης και ανταλλαγής θα ήταν υπερ-πολλαπλάσιο της αξίας των Ευρώ και της σκοπιμότητας μιας τέτοιας κίνησης και της διεθνούς αναστάτωσης που θα επέφερε.
Ομως, οι “δανειστές” και οι εντολοδόχοι τους τίποτα από τα πιο πάνω δεν μπορούν και δεν πρόκειται να πράξουν. Η λύση τους ευνοεί πολλαπλά, διασφαλίζει τα συμφέροντά τους και ηρεμεί τον καπιταλισμό από ένα τεράστιο πανικό χρέους και χρεοκοπίας – πτώχευσης της Ελλάδας και μη πληρωμής του “χρέους” της.
Πρώτα από όλα, με την λύση αυτή δεν εξερχόμαστε τυπικά και ουσιαστικά από το Ευρώ και την Ευρωζώνη, αφού το Ευρώ θα συνεχίσει να κυκλοφορεί και να αποτελεί το νόμισμα της Ελλάδας (ούτε του δημιουργούμε πληθωριστικό πρόβλημα). Αποφεύγουν λοιπόν την συναλλαγματική κρίση, την κατάρρευση του Ευρώ και της Ευρωζώνης , αυτήν που φοβούνται, εάν η Ελλάδα εξέλθει της ευρωζώνης και όσα θα επακολουθήσουν για τις δικές τους οικονομίες και “αγορές”.
Αποφεύγουν, επίσης, τον φόβο και την αγωνία της βέβαιης ελληνικής χρεοκοπίας – τυπικής πτώχευσης και τα αμέσως αρνητικά αποτελέσματα στις δικές τους οικονομίες και κοινωνίες.
Με το χρηματικό πλεόνασμα σε Ευρώ που θα δημιουργηθεί, διασφαλίζουν όλοι την αποπληρωμή των δανείων τους (σε Ευρώ). Επέρχεται συνεπώς διασφάλιση των δανείων και ηρεμία στις “αγορές”.
Παράλληλα, παύουν να έχουν τις εσωτερικές αντιρρήσεις των κοινωνιών τους και την ανάγκη δανεισμού της Ελλάδας. Τα χρήματα αυτά μπορούν πλέον να τα διαθέσουν για τους δικούς τους σκοπούς και για τις δικές τους κοινωνίες.
Είναι συνεπώς σαφές ότι πρόκειται άμεσα και μετά χαράς να συμφωνήσουν καθώς η λύση αυτή τους συμφέρει πολύπλευρα, αφού παύουν οι επισφάλειες, ο αναβρασμός, οι υποχρεώσεις στήριξης, ο φόβος της πτώχευσης – χρεοκοπίας και μη πληρωμής των ελληνικών ομολόγων και αποδεσμεύονται από εκατοντάδες προβλήματα που είναι πλέον ορατά και για τους ίδιους, υπό το φάσμα μιας αδύνατης και υπό συνεχή αναβρασμό Ελλάδας – βόμβας στα θεμέλια του οικοδομήματος. Απέναντι στο ¨πτωχεύουμε, επαναστατούμε και δεν σας πληρώνουμε” είναι βέβαιο ότι η λύση αυτή τους δίνει μια σοβαρή ελπίδα ... .
Κύριοι του καπιταλισμού και του συστήματος, άλλη λύση δεν υπάρχει και η λύση αυτή είναι απλή και μας βολεύει όλους και εσάς και εμάς.
Οσο για τις κοινωνίες με κέντρο τον άνθρωπο, που ονειρεύονται και προσδοκούν χιλιάδες άνθρωποι αυτές θα βρεθούν μπροστά μας στα επόμενα χρόνια ως ανάγκη αυτοσυντήρησης της ανθρωπότητας απέναντι στην φρενοβλάβεια, την ανθρωποφαγία και την βαρβαρότητα του συστήματός σας.
Δημήτρης Καραμήτσας
Αντιπρόεδρος του ΙΝ.ΚΑ. (ν. ΙΝ.ΚΑ.)
Υ.Γ. Η λύση (για όσους δεν με γνωρίζουν) δεν απηχεί και δεν πρεσβεύει την κοσμοθεωρία και την πολιτική μου ταυτότητα και συγκρότηση (αν και η “ανταλλακτική μονάδα” μπορεί να κρύβει κοινωνικούς και ανθρώπινους θησαυρούς). Απλά είναι μία λύση καινοτομίας, μια λύση πέρα από τα “όχι” και τις “αρνήσεις” και η μοναδική που τέμνει και λύνει το πρόβλημα με βάση τα δεδομένα του καπιταλισμού. Μετά την πρόταση αυτή θα μπορούμε τουλάχιστον να διαπιστώσουμε, εάν κάποιοι είναι προδότες και συμμέτοχοι στο ξεπούλημα και στην υποδούλωση της πατρίδας.
Α. Καθώς το χρήμα στον σύγχρονο καπιταλισμό αποτελεί απλά μια λογιστική μονάδα υπολογισμού χωρίς υλικό αντίκρυσμα ανταλλαγής, η λύση στο σύγχρονο πρόβλημα της Ελλάδας, με το οποίο μας εκβιάζουν όλους, είναι στην βάση της απλή. Τόσο απλή που κανένας από τους εκβιαστές – εκβιαζόμενους κυβερνήτες μας και πολιτικούς μας δεν την έχει σκεφτεί.
Στην χώρα μας σήμερα κυκλοφορούν κάποια δις Ευρώ. Ας υποθέσουμε με βάση το Α.Ε.Π. ότι το ποσό αυτό είναι τουλάχιστον περί τα 500 δις Ευρώ (κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι πάνω από 800 δις). Είναι σαφές ότι, εάν το χρήμα αυτό μπορούσε να συγκεντρωθεί και να αποδοθεί στους δανειστές το πρόβλημα του χρέους θα λυνόταν δια μιας. Καθώς το χρήμα αποτελεί απλά λογιστική ανταλλακτική μονάδα, εάν το χρήμα αυτό πολλαπλασιαζόταν θα επερχόταν λύση του προβλήματος που στην βάση του είναι λογιστικό. Αρα το βασικό ζητούμενο είναι ο πολλαπλασιασμός μιας λογιστικής αξίας, μιας εικονικής μονάδας ανταλλαγής.
Η λύση λοιπόν είναι πολύ απλή: ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΕΚΔΟΣΗ & ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ.
Εννοώ: παράλληλα με το Ευρώ να εκδοθεί και να κυκλοφορεί στην Ελλάδα και ελληνικό νόμισμα, ακόμα και με άλλο τίτλο (για να μην έχουμε άμεσο νομικό πρόβλημα) π.χ. “Ανταλλακτική Μονάδα”. Με τον τρόπο αυτό, θα πολλαπλασιαζόταν αυτόματα το (ούτως ή άλλως λογιστικό) χρήμα στην ελληνική πραγματικότητα και θα μπορούσαν να βρεθούν και να εξοικονομηθούν τα Ευρώ που χρειάζονται για να πληρωθεί το δημόσιο χρέος, χωρίς να γονατίσουν οι Ελληνες και να ξεπουληθεί η Ελλάδα.
Β. Το ουσιαστικό πρόβλημα στην λύση αυτή θα ήταν οι εσωτερικές ανταλλαγές και οι εισαγωγές που αθρόα γίνονται στην Ελλάδα. Το τυπικό πρόβλημα έγκειται στην συμφωνία προσχώρησης στο Ευρώ.
Οι εσωτερικές ανταλλαγές θα γίνονται με την ταυτόχρονη χρήση Ευρώ και Ανταλλακτικής Μονάδας και τα δύο νομίσματα θα είναι αποδεκτά στην ελληνική επικράτεια (αυτό εξυπηρετεί μία σειρά σκοπών και σκοπιμοτήτων μερικές από τις οποίες αναλύονται κατωτέρω).
Για να καλυφθεί το κόστος και να στηριχθεί η συναλλαγματική επάρκεια, αλλά και η ελληνική παραγωγική οικονομία, τα εισαγόμενα προϊόντα θα πωλούνται και θα συναλλάσσονται αποκλειστικά σε Ανταλλακτικές Μονάδες (όχι σε Ευρώ γιατί έτσι η “Ανταλλακτική Μονάδα” θα χάσει άμεσα την ανταλλακτική της αξία).
Αντίστοιχα, τα ελληνικής παραγωγής παραγωγής προϊόντα θα πωλούνται αρχικά μόνο σε Ευρώ (για να καταξιωθεί και ενισχυθεί το παραγόμενο στην Ελλάδα προϊόν).
Οι υπηρεσίες θα πληρώνονται και με τα δύο νομίσματα (νόμισμα Ευρώ ή “Ανταλλακτική Μονάδα”).
Η ισοτιμία θα πρέπει να οριστεί σε 1 Ευρώ προς 1 Ανταλλακτική Μονάδα. Έτσι θα λυθούν πολλά προβλήματα και χαμένος κόπων μετατροπών, αλλά και θα λυθούν πολλά σκοτεινά ζητήματα τα οποία οι οικονομολόγοι και η “αγορά” τα γνωρίζουν καλά.. Οντας εκτός διεθνούς συναλλαγής, αλλά και άμεσα συνδεδεμένη με το Ευρώ, η Ανταλλακτική Μονάδα δεν πρόκειται και δεν θα μπορεί να δεχθεί έντονες συναλλαγματικές πιέσεις και πληθωριστική επίθεση.
Από εδώ και πέρα προκαλώ την φαντασία και το μυαλό σας να σκεφτεί και τον τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας και του νέου νομίσματος. Κατά την γνώμη μου άμεσο πρόβλημα ουσίας δεν πρόκειται να προκύψει. Αλλωστε, οι περισσότερες οικονομίες του πλανήτη λειτουργούν ουσιαστικά με το σύστημα του διπλού, τριπλού, τετραπλού ή πολλαπλού νομίσματος.
Αντίθετα, η λύση αυτή θα εξελίξει την ελληνική παραγωγικότητα και θα αναγκάσει σε παραγωγική στροφή την ελληνική οικονομία, δίνοντας της και ένα επιπλέον ανταγωνιστικό πλεονέκτημα κόστους.
Οι συναλλαγές με το εξωτερικό θα εξυπηρετούνται από την ανταλλαγή από το κράτος Ανταλλακτικών Μονάδων με Ευρώ (θα έχουμε με τον τρόπο αυτό την δυνατότητα ως κράτος – κοινωνία να ελέγξουμε και την ασυδοσία του δήθεν ελευθέρου εμπορίου, χωρίς αυτό να αποτελεί τυπικό φραγμό σε όσα έχουμε υπογράψει με την κατάπτυστη συνθήκη της Λισσαβόνας).
Είναι βέβαιο ότι με την λύση αυτή ο διπλασιασμός του κυκλοφορούντος χρήματος θα προκαλέσει άμεση αναθέρμανση της ελληνικής οικονομίας.
Είναι επίσης βέβαιο ότι το ανωτέρω σχήμα προφυλάσσει από τις πληθωριστικές αυξητικές τάσεις στον δείκτη τιμών καταναλωτή και θα πρέπει κάλλιστα να συνδυαστεί με μία σοβαρή και αυστηρή νομοθεσία κατά της αισχροκέρδειας (που και αυτή δεν προσκρούει, αλλά είναι σύμφωνη με τις ευρωπαϊκές συνθήκες που και προστατεύουν και τους πολίτες – Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης και απαγορεύουν την καταχρηστική άσκηση των δικαιωμάτων – όλες οι συνθήκες).
Γ. Η Ε.Ε., η Ευρωζώνη και ο διεθνής (ληστρικός) παράγοντας
Είναι βέβαιο ότι κάποιοι θα επικαλεστούν τον διεθνή παράγοντα για να αρνηθούν την λύση αυτή και θα θωρακίσουν τους ισχυρισμούς τους ξανά με τον φόβο του διεθνούς παράγοντα.
Στην πραγματικότητα οι αντιδράσεις θα είναι μόνο λεκτικές και όχι ουσιαστικές, καθώς η λύση αυτή είναι και προς το συμφέρον όλων των ανωτέρω “παραγόντων” και διεθνών ληστών. Εάν είναι σκληρές οι θέσεις τους, ο ελληνικός λαός μπορεί και πρέπει να δώσει τις απαντήσεις.
Μη ονομάζοντας νόμισμα την “Ανταλλακτική Μονάδα”, όποιος σταθεί στο τυπικό μέρος των ευρωπαϊκών συνθηκών, θα πρέπει πρωτίστως να διεξαγάγει ένα πολυετή νομικό αγώνα και ένα ακόμα πιο πολυετή ουσιαστικό αγώνα για να δοθεί ή να μην δοθεί ο χαρακτηρισμός νόμισμα στην “Ανταλλακτική Μονάδα”. Πολλά χρόνια μετά, το πιο πιθανό θα είναι να έχει συμβιβαστεί η διαφορά. Υπάρχουν μία σειρά από διεθνείς συμβάσεις και πλούσια νομολογία των διεθνών δικαστηρίων που προστατεύουν τους ανθρώπους έναντι της κερδοσκοπίας. Εάν ανοίξουμε και την ουσία του ύψους των δανείων και των υποχρεώσεων που ανέλαβε η χώρα τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα για τους δανειστές και τις κυβερνήσεις όργανά τους. Αλλωστε θα ήταν αδύνατο ουσιαστικά να μαζέψουν τα Ευρώ από την χώρα μας με βίαια μέσα και να τα πάρουν πίσω (όπως ίσως θα απαιτήσουν): με την προσχώρηση στο Ευρώ διαθέσαμε σημαντικό εθνικό πλούτο (στην πραγματικότητα λογιστικές μονάδες δραχμής) στην έκδοσή του και ουσιαστικά ανταλλάξαμε τις δραχμές μας με τα Ευρώ που πήραμε. Σε κάθε περίπτωση, ούτε ακύρωση των Ελληνικών Ευρώ μπορεί να γίνει καθώς αυτά κυκλοφορούν σε όλη την Ευρώπη και σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Το κόστος ακύρωσης και ανταλλαγής θα ήταν υπερ-πολλαπλάσιο της αξίας των Ευρώ και της σκοπιμότητας μιας τέτοιας κίνησης και της διεθνούς αναστάτωσης που θα επέφερε.
Ομως, οι “δανειστές” και οι εντολοδόχοι τους τίποτα από τα πιο πάνω δεν μπορούν και δεν πρόκειται να πράξουν. Η λύση τους ευνοεί πολλαπλά, διασφαλίζει τα συμφέροντά τους και ηρεμεί τον καπιταλισμό από ένα τεράστιο πανικό χρέους και χρεοκοπίας – πτώχευσης της Ελλάδας και μη πληρωμής του “χρέους” της.
Πρώτα από όλα, με την λύση αυτή δεν εξερχόμαστε τυπικά και ουσιαστικά από το Ευρώ και την Ευρωζώνη, αφού το Ευρώ θα συνεχίσει να κυκλοφορεί και να αποτελεί το νόμισμα της Ελλάδας (ούτε του δημιουργούμε πληθωριστικό πρόβλημα). Αποφεύγουν λοιπόν την συναλλαγματική κρίση, την κατάρρευση του Ευρώ και της Ευρωζώνης , αυτήν που φοβούνται, εάν η Ελλάδα εξέλθει της ευρωζώνης και όσα θα επακολουθήσουν για τις δικές τους οικονομίες και “αγορές”.
Αποφεύγουν, επίσης, τον φόβο και την αγωνία της βέβαιης ελληνικής χρεοκοπίας – τυπικής πτώχευσης και τα αμέσως αρνητικά αποτελέσματα στις δικές τους οικονομίες και κοινωνίες.
Με το χρηματικό πλεόνασμα σε Ευρώ που θα δημιουργηθεί, διασφαλίζουν όλοι την αποπληρωμή των δανείων τους (σε Ευρώ). Επέρχεται συνεπώς διασφάλιση των δανείων και ηρεμία στις “αγορές”.
Παράλληλα, παύουν να έχουν τις εσωτερικές αντιρρήσεις των κοινωνιών τους και την ανάγκη δανεισμού της Ελλάδας. Τα χρήματα αυτά μπορούν πλέον να τα διαθέσουν για τους δικούς τους σκοπούς και για τις δικές τους κοινωνίες.
Είναι συνεπώς σαφές ότι πρόκειται άμεσα και μετά χαράς να συμφωνήσουν καθώς η λύση αυτή τους συμφέρει πολύπλευρα, αφού παύουν οι επισφάλειες, ο αναβρασμός, οι υποχρεώσεις στήριξης, ο φόβος της πτώχευσης – χρεοκοπίας και μη πληρωμής των ελληνικών ομολόγων και αποδεσμεύονται από εκατοντάδες προβλήματα που είναι πλέον ορατά και για τους ίδιους, υπό το φάσμα μιας αδύνατης και υπό συνεχή αναβρασμό Ελλάδας – βόμβας στα θεμέλια του οικοδομήματος. Απέναντι στο ¨πτωχεύουμε, επαναστατούμε και δεν σας πληρώνουμε” είναι βέβαιο ότι η λύση αυτή τους δίνει μια σοβαρή ελπίδα ... .
Κύριοι του καπιταλισμού και του συστήματος, άλλη λύση δεν υπάρχει και η λύση αυτή είναι απλή και μας βολεύει όλους και εσάς και εμάς.
Οσο για τις κοινωνίες με κέντρο τον άνθρωπο, που ονειρεύονται και προσδοκούν χιλιάδες άνθρωποι αυτές θα βρεθούν μπροστά μας στα επόμενα χρόνια ως ανάγκη αυτοσυντήρησης της ανθρωπότητας απέναντι στην φρενοβλάβεια, την ανθρωποφαγία και την βαρβαρότητα του συστήματός σας.
Δημήτρης Καραμήτσας
Αντιπρόεδρος του ΙΝ.ΚΑ. (ν. ΙΝ.ΚΑ.)
Υ.Γ. Η λύση (για όσους δεν με γνωρίζουν) δεν απηχεί και δεν πρεσβεύει την κοσμοθεωρία και την πολιτική μου ταυτότητα και συγκρότηση (αν και η “ανταλλακτική μονάδα” μπορεί να κρύβει κοινωνικούς και ανθρώπινους θησαυρούς). Απλά είναι μία λύση καινοτομίας, μια λύση πέρα από τα “όχι” και τις “αρνήσεις” και η μοναδική που τέμνει και λύνει το πρόβλημα με βάση τα δεδομένα του καπιταλισμού. Μετά την πρόταση αυτή θα μπορούμε τουλάχιστον να διαπιστώσουμε, εάν κάποιοι είναι προδότες και συμμέτοχοι στο ξεπούλημα και στην υποδούλωση της πατρίδας.
O Ταύρος o Ταυρομάχος και οι Λέσχες
Εάν ο ταύρος, κατά τις ταυρομαχίες, κάρφωνε με τα κέρατά του τον ταυρομάχο, και όχι το κόκκινο πανί, τότε θα είχαν σταματήσει οι ταυρομαχίες αυτομάτως. Διότι ο ταυρομάχος παραπλανά το άτυχο ζώο με το κόκκινο πανί και ύπουλα το καρφώνει με το ξίφος του.
Αν και εμείς, Ο Λαός δεν παραπλανώμεθα με διάφορα άλλα δευτερεύοντα και τριτεύοντα θέματα της πολιτικής και χτυπούσαμε κατ' ευθείαν το επαίσχυντο ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα, τότε αυτομάτως θα είχαμε καταργήσει (ξεδοντιάσει) τον ύπουλο εχθρόμας πού είναι ο «περιπλανώμενος»! σφετεριστής του πλούτου
πού παράγει η εργασία μας, δηλαδή ο αισχρός τοκογλύφος. ( τράπεζες hedge funds ) . Ο τοκογλύφος αυτός πού θέλει να διακυβερνήσει τον κόσμο, θα είχε εξαφανιστεί.
Πρέπει να αντιληφθούμε ότι όταν βλέπουμε ιδιωτικές τράπεζες να φωνάζουμε ΕΧΘΡΟΣ ΕΝ ΟΨΕΙ ! Οι πράκτορές τους οι πολιτικοί, για να ενισχύσουν το ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα, ως δούλοι των τραπεζιτών ή μάλλον εθελόδουλοι, ενισχύουν την ρευστότητα των τραπεζών με περαιτέρω 30 ΔΙΣ ευρώ, μέσω εγγυήσεων του Ελληνικού δημοσίου. « Αιδώς Αργείοι.»
Δυστυχώς οι Έλληνες πολίτες δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει ότι ο
« ταυρομάχος « είναι ο τραπεζίτης και ο « ταύρος» ο Λαός.
Καταργείστε τραπεζίτες και τόκο για να σωθεί ο κόσμος από
τον περιπλανώμενο..... παγκοσμιοποιητή !
Συνέλληνες αδελφοί, να απορρίπτετε πάντα, οποιονδήποτε πολιτικό λόγο πού δεν δηλώνει ξεκάθαρα ότι οι ιδιωτικές τράπεζες είναι ο εχθρός μας, ο ορατός πλέον εχθρός του αφανούς «περιπλανώμενου» παγκόσμιου επικυρίαρχου.
Αν θελήσουμε να εξυγιάνουμε την Ελληνική κοινωνία και να προσπαθήσουμε να της δώσουμε πραγματική πολιτική, οικονομική και κοινωνική ελευθερία, πρέπει ως πρώτο καθήκον να εξοβελίσουμε εντελώς τις πολυποίκιλες και πολυώνυμες « Λέσχες » πού υπάρχουν διάσπαρτες στην χώρα μας.
Πραγματική κοινωνική μεταβολή προϋποθέτει την εξάλειψη αυτών
των μυσαρών και μιαρών «Λεσχών» πού εκκολάπτουν « φίδια » και
εκτρέφουν απάτριδες και προδότες.
Οι « λέσχες » αυτές βέβαια εμφανίζονται με λεοντή αγαθών «προβάτων » είναι όμως ενεργούμενα και διευθυνόμενα όργανα από εχθρούς του Ελληνισμού. Ως κίνητρο για να εκμαυλίζουν τα μέλη τους, δίνουν « θέσεις» και χρήμα. Προσπαθούν και προωθούν τα τυφλά πλέον όργανά τους σε υψηλόβαθμες θέσεις κρατικές, πανεπιστημιακές, πολιτικές και προ πάντων τραπεζικές.
Αναλαμβάνουν θέσεις ανωτάτων στελεχών των τραπεζών, πού είναι και ο κύριος « βραχίονας » των τοκογλύφων και των διαφόρων διεθνών απατεώνων των hedgs funds, και δεν « συμμαζεύεται ».
Επομένως, άμεση απαλλαγή από αυτό το άγος των ποικιλώνυμων αυτών
« λεσχών » πού υποσκάπτουν τα θεμέλια των εθνικών κρατικών οντοτήτων, προκειμένου υπούλως να επιτύχουν τους διεθνιστικούς σκοπούς τους για την επικράτηση της παγκόσμιας κυβέρνησης πού επιδιώκουν και καταταλαιπωρούν τις κοινωνίες, οι ανόσιοι.
Αλήθεια! Γενικώς η « αριστερά » και η « αναρχία » γιατί ποτέ δεν αναφέρονται και δεν τοποθετούνται στο θέμα αυτό ; μήπως, μας θυμίζει η περίπτωσή τους τον Ιανό ; τον διπρόσωπο θεό των Ρωμαίων; Λέγω μήπως ;
Χρίστος Α.Αθανασόπουλος
31/5/11
Αναλήψεις καταθέσεων1,2 με 1,3 δις ευρώ παρά τα «τεχνικά προβλήματα» των τραπεζών
Πηγή http://www.badmoney.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=474:-l-r-&catid=44:2011-05-17-12-53-26&Itemid=71
Για ακόμη μια φορά την προηγούμενη εβδομάδα αποδείχθηκε ποιο πραγματικά είναι το μεγάλο πρόβλημα αυτής της χώρας, όπου και φυσικά αναφερόμαστε στους πολιτικούς και τον τρόπο που συνεχίζουν να λειτουργούν αυτοί.
Παρακολουθώντας λοιπόν κανείς τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας βλέπει, έναν υπουργό οικονομικών να δηλώνει την προηγούμενη Δευτέρα ότι τα ρευστά διαθέσιμα της χώρας φτάνουν μέχρι τα μέσα Ιουλίου, την επόμενη ημέρα την κα Δαμανάκη να δηλώνει τα γνωστά περί επιστροφής της χώρας στη Δραχμή και το "κερασάκι στην τούρτα" να είναι το περιβόητο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών με το γνωστό και αναμενόμενο αποτέλεσμα – φιάσκο.
Φυσικό επακόλουθο όλων των παραπάνω, απλά η χώρα να βουλιάζει ακόμη μια φορά στην οικονομική και όχι μόνο κατάθλιψη, η οικονομική δραστηριότητα κάθε μορφής να παραλύει και το χειρότερο ίσως από όλα να σημειώνονται μαζικές αναλήψεις καταθέσεων, οι οποίες σύμφωνα με διάφορες πληροφορίες άγγιξαν τα 1,2 με 1,3 δις ευρώ.
Έτσι λοιπόν οι καταθέτες για ακόμη μια φορά τρομοκρατημένοι (απόλυτα λογικό) από όλα όσα γράφονταν, ακούγονταν και το χειρότερο από όλα όσα δηλώνονταν από τους ίδιους του πολιτικούς, έσπευδαν στις τράπεζες να τραβήξουν τις αποταμιεύσεις τους, υπό το βάρος ενός "μίνι" πανικού.
Μάλιστα οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι το πρόβλημα ήταν ιδιαίτερα έντονο στην επαρχία, ενώ οι αναλήψεις ήταν κυρίως από ανθρώπους – νοικοκυριά με μικρές καταθέσεις. Επίσης, κάτι το οποίο όμως δεν έχει εξακριβωθεί, ήταν ότι συγκεκριμένη μεγάλη τράπεζα έδωσε εντολή να διακοπούν οι αναλήψεις, με τους εργαζομένους να επικαλούνται τεχνικά προβλήματα (κατ' εντολή της διοίκησης της τράπεζας). Την ίδια ώρα μαζικές αναλήψεις σημειώθηκαν από ΑΤΜ τραπεζών κατά τη διάρκεια και του Σαββατοκύριακου.
Ειλικρινά δεν ξέρουμε αν όλα αυτά τα "πολιτικά ευτράπελα" που συνέβησαν ήταν στημένα, πράγμα και το πιο πιθανό, είτε για να πιέσουμε την κοινή γνώμη να αποδεχθεί τα νέα δυσβάσταχτα μέτρα, είτε για πιέσουμε έμμεσα τους ξένους εταίρους ότι πρέπει να υπάρξει μια αλλαγή στην εφαρμογή την φορολογικής πολιτικής, είτε, το "κλασσικό", τα πολιτικά κόμματα να προσπαθήσουν να κερδίσουνε την εντυπώσεις. Ένα όμως είναι το σίγουρο, ότι όλα αυτά είναι απλά απαξιωμένες πολιτικές στρατηγικές των προηγούμενων δεκαετιών, οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν αρμόζουν στην κρισιμότητα της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα μας.
Θα λέγαμε λοιπόν ότι όλα αυτά τα οποία γίνονται, σε συνδυασμό και με την οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται και τα νέα μέτρα που έρχονται (όπως οι μειώσεις του αφορολόγητου, οι νέοι φόροι κτλ), οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα σε όλο και μεγαλύτερο οικονομικό αδιέξοδο.
Έτσι λοιπόν τους επόμενους μήνες είναι σίγουρο ότι όλοι θα συζητάμε για μια μεγαλύτερη υστέρηση των εσόδων, την περεταίρω αύξηση της ανεργίας, τα νέα λουκέτα στην αγορά, τα οποία το ΥΠΟΙΚ, σε μια "οικονομική πολιτική για νόμπελ", θα προσπαθήσει να τα αντιμετωπίσει με νέα μέτρα που ως βάση θα έχουν την περαιτέρω μείωση των αποδοχών (είτε άμεση είτε έμμεση) του δημόσιου, αλλά και το ιδιωτικού τομέα. Μάλιστα θα τολμούσαμε να πούμε ότι ένας από τους μεγάλους στόχους έτσι και αλλιώς είναι να ισοπεδωθούν τα εργασιακά δικαιώματα, λες και οι εργαζόμενοι είναι που φταίνε για την κρίση της χώρας).
Μάλιστα απορία μας είναι τι θα συμβεί τους επόμενους μήνες, όταν το ΥΠΟΙΚ δε θα μπορεί να περικόψει άλλο τις δημόσιες επενδύσεις (από όπου και σχεδόν αποκλειστικά προέρχεται η μείωση του ελλείμματος η οποία σημειώθηκε τους προηγούμενους μήνες), όταν και θα βρεθεί πλέον μπροστά στο απόλυτο οικονομικό αδιέξοδο. Αλλά ξεχάσαμε, τότε θα επιλεγεί η απόλυση περίπου 80.000 με 100.000 δημοσίων υπαλλήλων, ως η μοναδική λύση του προβλήματος, θυμίζοντας, όπως έχουμε γράψει και σε προηγούμενο σχόλιο, το τι συνέβη στην Ρουμανία, πριν από αρκετούς μήνες.
Τέλος, παρατηρώντας κανείς τον τρόπο που λειτουργούν οι πολιτικοί, κανείς δε μπορεί να αποκλείσει ότι θα έλθει εκείνη η ημέρα, στον απόηχο πάλι κάποιων τραγικών δηλώσεων ή κάποιου εσφαλμένου πολιτικού χειρισμού, που το φαινόμενο των μαζικών αναλήψεων θα μπορούσε να γίνει μη διαχειρίσιμο, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Για ακόμη μια φορά την προηγούμενη εβδομάδα αποδείχθηκε ποιο πραγματικά είναι το μεγάλο πρόβλημα αυτής της χώρας, όπου και φυσικά αναφερόμαστε στους πολιτικούς και τον τρόπο που συνεχίζουν να λειτουργούν αυτοί.
Παρακολουθώντας λοιπόν κανείς τα γεγονότα της τελευταίας εβδομάδας βλέπει, έναν υπουργό οικονομικών να δηλώνει την προηγούμενη Δευτέρα ότι τα ρευστά διαθέσιμα της χώρας φτάνουν μέχρι τα μέσα Ιουλίου, την επόμενη ημέρα την κα Δαμανάκη να δηλώνει τα γνωστά περί επιστροφής της χώρας στη Δραχμή και το "κερασάκι στην τούρτα" να είναι το περιβόητο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών με το γνωστό και αναμενόμενο αποτέλεσμα – φιάσκο.
Φυσικό επακόλουθο όλων των παραπάνω, απλά η χώρα να βουλιάζει ακόμη μια φορά στην οικονομική και όχι μόνο κατάθλιψη, η οικονομική δραστηριότητα κάθε μορφής να παραλύει και το χειρότερο ίσως από όλα να σημειώνονται μαζικές αναλήψεις καταθέσεων, οι οποίες σύμφωνα με διάφορες πληροφορίες άγγιξαν τα 1,2 με 1,3 δις ευρώ.
Έτσι λοιπόν οι καταθέτες για ακόμη μια φορά τρομοκρατημένοι (απόλυτα λογικό) από όλα όσα γράφονταν, ακούγονταν και το χειρότερο από όλα όσα δηλώνονταν από τους ίδιους του πολιτικούς, έσπευδαν στις τράπεζες να τραβήξουν τις αποταμιεύσεις τους, υπό το βάρος ενός "μίνι" πανικού.
Μάλιστα οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι το πρόβλημα ήταν ιδιαίτερα έντονο στην επαρχία, ενώ οι αναλήψεις ήταν κυρίως από ανθρώπους – νοικοκυριά με μικρές καταθέσεις. Επίσης, κάτι το οποίο όμως δεν έχει εξακριβωθεί, ήταν ότι συγκεκριμένη μεγάλη τράπεζα έδωσε εντολή να διακοπούν οι αναλήψεις, με τους εργαζομένους να επικαλούνται τεχνικά προβλήματα (κατ' εντολή της διοίκησης της τράπεζας). Την ίδια ώρα μαζικές αναλήψεις σημειώθηκαν από ΑΤΜ τραπεζών κατά τη διάρκεια και του Σαββατοκύριακου.
Ειλικρινά δεν ξέρουμε αν όλα αυτά τα "πολιτικά ευτράπελα" που συνέβησαν ήταν στημένα, πράγμα και το πιο πιθανό, είτε για να πιέσουμε την κοινή γνώμη να αποδεχθεί τα νέα δυσβάσταχτα μέτρα, είτε για πιέσουμε έμμεσα τους ξένους εταίρους ότι πρέπει να υπάρξει μια αλλαγή στην εφαρμογή την φορολογικής πολιτικής, είτε, το "κλασσικό", τα πολιτικά κόμματα να προσπαθήσουν να κερδίσουνε την εντυπώσεις. Ένα όμως είναι το σίγουρο, ότι όλα αυτά είναι απλά απαξιωμένες πολιτικές στρατηγικές των προηγούμενων δεκαετιών, οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν αρμόζουν στην κρισιμότητα της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα μας.
Θα λέγαμε λοιπόν ότι όλα αυτά τα οποία γίνονται, σε συνδυασμό και με την οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται και τα νέα μέτρα που έρχονται (όπως οι μειώσεις του αφορολόγητου, οι νέοι φόροι κτλ), οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα σε όλο και μεγαλύτερο οικονομικό αδιέξοδο.
Έτσι λοιπόν τους επόμενους μήνες είναι σίγουρο ότι όλοι θα συζητάμε για μια μεγαλύτερη υστέρηση των εσόδων, την περεταίρω αύξηση της ανεργίας, τα νέα λουκέτα στην αγορά, τα οποία το ΥΠΟΙΚ, σε μια "οικονομική πολιτική για νόμπελ", θα προσπαθήσει να τα αντιμετωπίσει με νέα μέτρα που ως βάση θα έχουν την περαιτέρω μείωση των αποδοχών (είτε άμεση είτε έμμεση) του δημόσιου, αλλά και το ιδιωτικού τομέα. Μάλιστα θα τολμούσαμε να πούμε ότι ένας από τους μεγάλους στόχους έτσι και αλλιώς είναι να ισοπεδωθούν τα εργασιακά δικαιώματα, λες και οι εργαζόμενοι είναι που φταίνε για την κρίση της χώρας).
Μάλιστα απορία μας είναι τι θα συμβεί τους επόμενους μήνες, όταν το ΥΠΟΙΚ δε θα μπορεί να περικόψει άλλο τις δημόσιες επενδύσεις (από όπου και σχεδόν αποκλειστικά προέρχεται η μείωση του ελλείμματος η οποία σημειώθηκε τους προηγούμενους μήνες), όταν και θα βρεθεί πλέον μπροστά στο απόλυτο οικονομικό αδιέξοδο. Αλλά ξεχάσαμε, τότε θα επιλεγεί η απόλυση περίπου 80.000 με 100.000 δημοσίων υπαλλήλων, ως η μοναδική λύση του προβλήματος, θυμίζοντας, όπως έχουμε γράψει και σε προηγούμενο σχόλιο, το τι συνέβη στην Ρουμανία, πριν από αρκετούς μήνες.
Τέλος, παρατηρώντας κανείς τον τρόπο που λειτουργούν οι πολιτικοί, κανείς δε μπορεί να αποκλείσει ότι θα έλθει εκείνη η ημέρα, στον απόηχο πάλι κάποιων τραγικών δηλώσεων ή κάποιου εσφαλμένου πολιτικού χειρισμού, που το φαινόμενο των μαζικών αναλήψεων θα μπορούσε να γίνει μη διαχειρίσιμο, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Το «Σύνταγμα» , ο Λαός και η Πατρίδα
Αυτό που δεν καταφέραμε εμείς δύο χρόνια, το κατάφεραν οι «Πορτοκαλί» με το facebook. Μάζεψαν τη νεολαία.
Για το λόγο αυτό, είπα από το Δελτίο των 11, να πάμε όλοι στο Σύνταγμα, για να δώσουμε τη μάχη της πλατείας σώμα με σώμα. Την ίδια θέση έχω και τώρα.
Η μαζική παρουσία του πραγματικού λαού, δεν πρέπει να εκφυλιστεί σε διαμαρτυρία.
Μέρα με την μέρα πρέπει να γίνει κίνημα Αλλαγής. Κίνημα ανατροπής της Τραπεζιτικής Χούντας ,της Ολιγαρχικής Φαυλοκρατίας και των προδοτών.
Πρέπει όμως ,να ξέρουμε ποιοι είναι απέναντι μας και να εξηγούμε στους οργισμένους συμπολίτες μας τις πορτοκαλί παγίδες που βάζει το διεφθαρμένο καθεστώς της εξάρτησης.
Όλοι οι πατριώτες στο Σύνταγμα λοιπόν, για να πέσει ο ΦΑΥΛΟΣ παπαΕβραίου, για μια ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ.
Κάτω η Χούντα του ΔΝΤ .Εδώ και τώρα εκλογές.
Σπύρος Χατζάρας
Για το λόγο αυτό, είπα από το Δελτίο των 11, να πάμε όλοι στο Σύνταγμα, για να δώσουμε τη μάχη της πλατείας σώμα με σώμα. Την ίδια θέση έχω και τώρα.
Η μαζική παρουσία του πραγματικού λαού, δεν πρέπει να εκφυλιστεί σε διαμαρτυρία.
Μέρα με την μέρα πρέπει να γίνει κίνημα Αλλαγής. Κίνημα ανατροπής της Τραπεζιτικής Χούντας ,της Ολιγαρχικής Φαυλοκρατίας και των προδοτών.
Πρέπει όμως ,να ξέρουμε ποιοι είναι απέναντι μας και να εξηγούμε στους οργισμένους συμπολίτες μας τις πορτοκαλί παγίδες που βάζει το διεφθαρμένο καθεστώς της εξάρτησης.
Όλοι οι πατριώτες στο Σύνταγμα λοιπόν, για να πέσει ο ΦΑΥΛΟΣ παπαΕβραίου, για μια ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ.
Κάτω η Χούντα του ΔΝΤ .Εδώ και τώρα εκλογές.
Σπύρος Χατζάρας
Πριν αλέκτωρ λαλήσει
Ο Ρόραρι Πεταλωτής φλερτάρει με τους «πορτοκαλί» Αγανακτισμένους
Μάϊος 30 2011
Μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1, ο κυβερνητικός εκπρόσωπός δήλωσε:
«Ας μη ξεχνάμε ότι συγκεκριμένες ιδεολογίες, στο Πολυτεχνείο, θεωρούσαν ότι αυτό το κίνημα, τότε, ήταν προβοκατόρικο. Και εδώ, αν και θα κατηγορηθώ εγώ για προβοκάτορας τώρα, γνωρίζουμε ότι η φοιτητική παράταξη του ΚΚΕ, τότε, χαρακτήριζε προβοκάτορες αυτούς οι οποίοι ήταν στο Πολυτεχνείο. Άρα θέλω να πω ότι ακόμη και με ενθουσιασμό χαρακτηριστικό, αυτών των εκδηλώσεων, μπορεί να υπάρχει αποτέλεσμα. Εγώ πιστεύω και φυσικά θεωρώ ότι αυτό που γίνεται, στο βαθμό που είναι αυθόρμητο βέβαια, δείχνει πραγματικά ποιες είναι οι ανάγκες του κόσμου σήμερα».
Ερωτώμενος μάλιστα, αν συμμερίζεται την έκφραση Πάγκαλου περί μόδας των Νέων Τεχνολογιών και κινημάτων χωρίς ιδεολογία απάντησε ξεκάθαρα ότι «Όχι, εγώ πιστεύω ότι έχει ιδεολογία. Ακόμα και η μόδα των Νέων Τεχνολογιών, είναι μια ιδεολογία. Το τι σήμαινε μέχρι τώρα ιδεολογία, με την κλασική έννοια του όρου, την είδαμε. Και είδαμε ανθρώπους οι οποίοι είτε ήταν κάποτε πολύ ιδεολόγοι που κατήντησαν να είναι, ή πίσω από τις δήθεν σκληρές ιδεολογίες, με την κλασική έννοια του όρου, τι κρυβόταν ή τι κρύβεται –υπό την έννοια, δεν εννοώ των μεγάλων συμφερόντων- αλλά ότι κάποιοι τις χρησιμοποιούν τις ιδεολογίες για να έχουν άλλου είδους προβολές, άλλου είδους τοποθέτηση στα πολιτικά πράγματα».
Τα είπε όλα.
Σπύρος Χατζάρας
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
«O ανθρωπος δεν θα χρειάζεται να δουλεύει»: Ο Μασκ παρουσίασε μια εκδοχή του «τεχνοκομμουνισμού».Όπου όλοι θα τρώνε. Στον«τεχνοφιλελευθερισμό» οι άχρηστοι θα ειναι απλά άνεργοι
Ο Έλον Μασκ δήλωσε ότι πολύ σύντομα οι άνθρωποι δεν θα χρειάζεται να εργάζονται καθόλου. Ούτε στο γραφείο, ούτε στο εργοτάξιο, ούτε πίσω απ...
-
Αρχίζω από το τέλος. Σημίτης, Παπαδήμος, Καραμανλής, Αλογοσκούφης, Στουρνάρας, Χριστοδουλάκης, Προβόπουλος, Αβάπτιστος του Παπανδρέου, Συ...
.png)