7 Απριλίου 1941.Η δεύτερη ημέρα της Γερμανικής Επίθεσης. Ο βομβαρδισμός του Πειραιά. Η παράδοση των Οχυρών «Ιστίμπεη» «Κελκαγιά» «Νυμφαία». Η Έξοδος από το «Αρπαλούκι»

Η 7η Απριλίου 1941, ήταν η 161η ημέρα του πολέμου για την Ελλάδα, που ζούσε τις τελευταίες ημέρες της Πομπηίας της. Στις 3.20 το πρωί, τα ξημερώματα της Δευτέρας, από τα γερμανικά βομβαρδιστικά που διοικούσε ο σμήναρχος Χάγιο Χέρμαν, και βομβάρδιζαν τον Πειραίά, χτυπήθηκε και ανατινάχτηκε το αγγλικό φορτηγό «ΚΛΑΝ ΦΡΑΪΖΕΡ» που περίμενε να ξεφορτώσει, και που μετέφερε 250 τόνους ΤΝΤ. 

Η έκρηξη ήταν τρομαχτική και έγινε αισθητή όχι μόνο στην Αθήνα μα και σε πολύ μεγαλύτερη περιοχή. Ως την Ελευσίνα , τα Μέγαρα, την Κηφισιά και την Εκάλη. 

Από τον βομβαρδισμό βυθίστηκαν 11 πλοία ενώ αλλά 60 έπαθαν ζημιές. Στην αντιαεροπορική άμυνα πήραν μέρος τους Βρετανικά αντιτορπιλικά «Αίας» και «Καλκούτα». 

Κατά την δεύτερη ημέρα της Γερμανικής επιθέσεως τα γερμανικά τμήματα, παρέκαμψαν το Οχυρό Νυμφαία και τις πρώτες πρωινές ώρες της 7ης Απριλίου έφτασαν στην Κομοτηνή, που ήταν η πρώτη ελληνική πόλη που καταλήφθηκε. 

Η Ταξιαρχία Έβρου υπό τον Έφεδρο Υποστράτηγο Ιωάννη Ζήση, παράτησε μόνη τη φρουρά της Νυμφαίος και συμπτύχθηκε σύμφωνα με το υφιστάμενο (Παπαγικό) σχέδιο, και πέρασε στο τουρκικό έδαφος όπου και αφοπλίσθηκε. 

 Οι περισσότεροι αξιωματικοί και 1.300 οπλίτες από αυτούς που κατέφυγαν στην Τουρκία πήγαν στη Μέση Ανατολή τον Ιούλιο του 1941, ενώ οι υπόλοιποι 700, επέστρεψαν στην Ελλάδα το Φεβρουάριο του 1942. 

 Το Οχυρό «Νυμφαία» μολονότι ήταν απομονωμένο σε μία περιοχή ελεγχόμενη απόλυτα από τους Γερμανούς, που επείγονταν να διανοίξουν τις κατευθύνσεις προελάσεως προς την Αλεξανδρούπολη και την Καβάλα, συνέχιζε να αντιστέκεται. 

 Παρά τις νυκτερινές επιθέσεις, το σφυροκόπημα του πυροβολικού, τις αλλεπάλληλες εφόδους πεζικού και το σφοδρό αεροπορικό βομβαρδισμό, οι Γερμανοί δεν κατόρθωσαν καθ’όλη τη διάρκεια της ημέρας να ανέλθουν στην επιφάνεια του Οχυρού. 

 Αργά το βράδυ , περί τις 2100, ύστερα από δραστική βολή εκατό και πλέον πυροβόλων κάθε διαμετρήματος εναντίον των φατνωμάτων του Οχυρού και την καταστροφή των οργάνων πυρός και των εξόδων του, οι Γερμανοί κατόρθωσαν να επικαθήσουν στην επιφάνειά του. Παρ’ όλα αυτά, το Οχυρό συνέχισε να αμύνεται μέχρι τις 2330, οπότε υποχρεώθηκε να συνθηκολογήσει, αφού είχε πλέον δημιουργηθεί αποπνικτική ατμόσφαιρα στο εσωτερικό του από τα καπνογόνα που έριξαν οι Γερμανοί μέσα από τις καταστραμμένες θυρίδες των πολυβολείων. 

 Στην περιοχή Ξάνθης , η Ταξιαρχία Νέστου, συμπτύχτηκε εγκαταλείποντας τη Φρουρά , του Οχυρού «Εχίνος». Το Οχυρό , περικυκλωμένο , παρόλο που δέχθηκε ισχυρή πίεση και διαδοχικούς βομβαρδισμούς, κατόρθωσε να αναχαιτίσει τους επιτιθέμενους Γερμανούς καθ’ όλη τη διάρκεια της 7ης Απριλίου. 

 Στη ζώνη της 7ης Μεραρχίας , η 72η Γερμανική Μεραρχία επιτέθηκε του Οχυρού «Λίσσε». και περί τις 10,00 κατά του Οχυρού «Ντάσαβλη», χωρίς όμως επιτυχία. 

 Ανατολικότερα, γερμανικό τμήμα, που πέτυχε να διεισδύσει από την κοιλάδα Γιάννεν, κατέλαβε περί τις 16.00 το ύψωμα Ουσόγια. 

Στον πεδινό διάδρομο μεταξύ των Οχυρών «Ντάσαβλη» και «Περιθώρι», ισχυρή γερμανική δύναμη, επιτέθηκε εναντίον του υψώματος Κρέστη , το οποίο και κατέλαβε περί τις 1400. 

 Στον Τομέα Σιδηροκάστρου, η προσπάθεια του 125ου Γερμανικού Συντάγματος στράφηκε και πάλι προς το Οχυρό Ρούπελ, το οποίο συνέχιζε την ηρωική αντίστασή του. Όμως τα εχθρικά τμήματα, που είχαν διεισδύσει από την προηγούμενη ημέρα στα νώτα του, (περίπου 200 άνδρες), εγκαταστάθηκαν στο υψωμα Γκολιάμα όπου, αφού οργάνωσαν κυκλική άμυνα, πέτυχαν εκτός από την παρενόχληση και τη διακοπή των επικοινωνιών του Οχυρού, να υποδείχνουν και στόχους στην Αεροπορία τους. Προσπάθεια της XIV Μεραρχίας για την εξουδετέρωση των παραπάνω τμημάτων απέτυχε. 

 Στον Τομέα Καραντάγ, οι Γερμανοί επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά και κατέλαβαν το ύψωμα Σταυρός, από το οποίο εκδιώχθηκαν αργότερα κατόπιν αντεπιθέσεως, που υποστηρίχθηκε με πυρά από το Οχυρό Μαλιάγκα. 

Άλλα γερμανικά τμήματα κατόρθωσαν περί τις 09.00 να επικαθήσουν προσωρινά στην επιφάνεια του Οχυρού Περιθώρι και να εισέλθουν στις υπόγειες στοές, μέσα στις οποίες ο αγώνας έλαβε δραματική μορφή και παρουσίασε εικόνα αληθινής κόλασης. 

 Η φρουρά του Οχυρού αγωνίσθηκε επί δίωρο με αυτοθυσία και ηρωισμό και πέτυχε να εξοντώσει όλους τους Γερμανούς που είχαν διεισδύσει σ’ αυτό. Ταυτόχρονα, εκτοξεύθηκε και αντεπίθεση από μικρό τμήμα εναντίον των Γερμανών που είχαν επικαθήσει στην επιφάνεια του Οχυρού. Ύστερα από σκληρό αγώνα οι Γερμανοί υποχρεώθηκαν να υποχωρήσουν με σοβαρές απώλειες.

 Στις 16.30 νέα ισχυρή επίθεση δυνάμεως Συντάγματος απέτυχε και πάλι. Την ίδια τύχη είχαν και οι απόπειρες καταστροφής του Οχυρού με πυροβόλα εφόδου και μικρές ομάδες διεισδύσεων. Στον Τομέα της Κερκίνης, η 18η Μεραρχία άρχισε από το πρωί να συμπτύσσεται στην τοποθεσία μεταξύ της γέφυρας του Σιδηροκάστρου και της λίμνης Κερκίνης, ενώ τα οχυρά συνέχιζαν τον αγώνα, χωρίς καμιά πλέον εξωτερική υποστήριξη. 

 Στο Οχυρό «Κελκαγιά» (ή Σπανή Πέτρα) του οποίου διοικητής ήταν       ο Λοχαγός Πεζικού Τηλέμαχος Ζακυνθινός,  οι Γερμανοί έφραξαν τα φατνώματα και διοχέτευσαν αποπνικτικά αέρια μέσα στις στοές, πράγμα που υποχρέωσε τη φρουρά που μαχόταν εντός των Στοών. να παραδοθεί. στις 1130 .Η Φρουρά της «Σπανής Πέτρας» είχε 18 νεκρούς.

 Στις 16.00 παραδόθηκε το Οχυρό «Ιστίμπεη» , που μαχόταν και αυτό στις Στοές. Οι απώλειες της φρουράς του Οχυρού «Ιστίμπεη» ανήλθαν σε 25 νεκρούς και 70 τραυματίες. Οι αιχμάλωτοι, οδηγήθηκαν εντός της Βουλγαρίας στο Πετρίτσι και απελευθερώθηκαν με τη συνθηκολόγηση του Μπακόπουλου στις 9 Απριλίου. Το Οχυρό «Αρπαλούκι», χωρίς την προστασία πια του Κελκαγιά, άρχισε να περισφίγγεται επικίνδυνα. Τα μεσάνυχτα η φρουρά, ανερχόμενη σε 200 περίπου άντρες με επικεφαλής τον διοικητή τους Ταγματάρχη Πεζικού Δημήτριο Καραθάνο, αποχώρησε συντεταγμένα, κάνοντας έξοδο, και έφτασε στις γέφυρες του Στρυμόνα τις οποίες βρήκε καταστρεμμένες. Εκεί, ενώ επιχειρούσε να διαβεί τον ποταμό, δέχθηκε επίθεση και μετά από τρίωρο σκληρό αγώνα υπέκυψε και παραδόθηκε στους Γερμανούς, εκτός από ελάχιστους άντρες που κατόρθωσαν να διαφύγουν. Το Οχυρό Ποποτλίβιτσα και τα μόνιμα πολυβολεία στον Υποτομέα Ρουπέσκο εξακολούθησαν την αντίσταση καθ’ όλη τη διάρκεια της 7ης Απριλίου.

 Το βράδυ της 7ης Απριλίου, η γερμανική 2η Τεθωρακισμένη Μεραρχία, κάνοντας «παρέλαση», πέρασε «ατουφέκιστη» την κοιλάδα του «Στρούμνιτσα» και κατέλαβε τη Νέα Δοϊράνη και Γευγελή. 

 Στις 6 Απριλίου 1941 δεν ειπώθηκε κανένα δεύτερο «ΟΧΙ» των Ελλήνων Όπως και στο Μεσολόγγι, ο αγώνας των Οχυρών ήταν προδομένος.

 Οι «Σύμμαχοι», που διέταζαν, ο τενεκές στρατηγός Χένρι Μέτλαντ Γουίλσον, ο τενεκές Ουέιβελ, ο υπάλληλος τους Παπάγος και ο εστεμμένος τενεκές, δεν είχαν καμιά θέληση να υπερασπιστούν το εθνικό έδαφος, για το οποίο μάχονταν με αυτοθυσία και αυταπάρνηση οι αξιωματικοί και οι οπλίτες. Η «γραμμή» για τους Συμμάχους ήταν στον Αλιάκμονα και στις «Θερμοπύλες» και η Στρατιά της Ηπείρου είχε εγκαταλειφτεί στην τύχη της. 

Ο εστεμμένος τενεκές ετοιμαζόταν για τη «Νέα μάχη των Θεμοπυλών».

7 Απριλίου 1825. Η Νίλα των αγγλοφρόνων δανειοληπτών στο Κρεμμύδι.ληπτών και των μισθοφόρων τους στο Κρεμμύδι, από το Ιμπραήμ. Πολέμησαν τρέχοντας για να σώσουν το τομάρι τους, οι ρουφιανοπατριώτες.

«Τρείς έφερε μοχθούσα Γίγαντας της Γης η σφαίρα», όπως έγραψε ο τροβαδούρος της Στοάς και δολοφόνος του Καποδίστρια, Σούτζος. «Και οι τρείς κηρύττουσι μητέρα το Ψωροραγιαδιστάν». 

 Ο Υδραίος λοστρόμος Κυριάκος Σκούρτης που ήταν ο στρατηγός της Μάχης του Κρεμμυδίου. Ο στρατάρχης της μάχης της Φλώρινας , σύντροφος Βλαντάς και ο Μπακόπουλος του Παπάγου, που παρέδωσε τη Θεσσαλονίκη και τα οχυρά στους Γερμανούς. 

Το Πάσχα είχε πέσει νωρίς το 1825. Στις 29 Μαρτίου. Και αφού χώνεψαν το Αρνί οι μισθοφόροι των «δανειοληπτών», ξεκίνησαν να τα βάλουν με τον Ιμπραήμ. Αρχηγός της εκστρατείας ήταν ο Πρόεδρος του Εκτελεστικού Γεώργιος Κουντουριώτης, που όμως τον ζάλιζε το άλογο και τα παράτησε.

 Αρχιστράτηγο των χερσαίων δυνάμεων, διόρισε τον δικό του, Υδραίο λοστρόμο Κυριάκο Σκούρτη, που έδινε διαταγές "ναυτικές". Όρτσα, μάινα κλπ. Ο Σκούρτης ήταν λοστρόμος . Πριν την επανάσταση είχε υπηρετήσει στο οθωμανικό ναυτικό. 

Το Μάιο του 1824, ήταν ο «κομισάριος» των Υδραίων στο μισθοφορικό Σώμα του Βούλγαρου Κρίστε που νίκησε τις δυνάμεις των Νικηταρά, Πλαπούτα, Τσώκρη και Πάνου Κολοκοτρώνη στις μάχες της Δαλαμανάρας και των Μύλων. Μετά, ως έμπιστος μετέφερε τους αιχμάλωτους στην Ύδρα. 

 Το μισθοφορικό Σώμα των δανειοληπτών ήταν περίπου 3500. Ρουμελιώτες, Σουλιώτες, Μακεδόνες, και Βούλαγροι, με οπλαρχηγούς τον Κίτσο Τζαβέλα, τον Κώστα Μπότσαρη, τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, τον Τάσο Καρατάσο και τον Βούλγαρο Χατζηχρήστο. Πολιτικός Σύμβουλος ήταν ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. 

 Ο Σκούρτης και ο Μαυροκορδάτος διάλεξαν την περιοχή του χωριού Κρεμμύδια, μεταξύ Μεθώνης και Ναυαρίνου (Πύλου), για να περιμένουν τον Ιμπραήμ. Ο Ιμπραήμ είχε 3000 πεζούς, 400 Ιππείς και 4 Κανόνια. 

Στο Κέντρο της παράταξης ήταν ο Καπετάν Σκούρτης. 

Ο πρώτος που το έβαλε στα πόδια . Στη μάχη του Κρεμμυδίου ο αιγυπτιακός στρατός πέτυχε αποφασιστική νίκη . Τα ανεμομαζώματα των Κουντουριώτηδων διαλύθηκαν. 600 μισθοφόροι άφησαν τα κοκαλάκια τους στο Κρεμμύδι. Οι μισθοφόροι απέδωσαν την ήττα και την διάλυση στην κακή τύχη. Ο Καραϊσκάκης, που συμμετείχε στην εκστρατεία διαολόστειλε τον Σκούρτη, πήρε τους δικούς του και γύρισε στη Στερεά. 

 Όλοι οι Ρουφιάνοι , «Ιστορικοί» προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη στην «διχόνοια», στην «φαγομάρα», και όχι εκεί που πρέπει. Στους δειλούς αργυρώνητους δανειολήπτες στα «νόθα και Ασιανά σπέρματα», που αποτελούσν την Φάρα την υπαλλήλων της Εταιρείας της Ανατολής και της Αγγλικής πολιτικής.

Το νόθο και Ασιανο σπέρμα, ο Αλέξανδρος Μαυρκορδάτος, ήταν παρών σε τρείς καταστροφικές μάχες από όπου διέφυγε τρέχοντας . Στην καταστροφή του Πέτα. Στην καταστροφή στο Κρεμμύδι και στην καταστροφή στην Σφακτηρία.

Ο Κορωνοϊός στα Δυτικά Βαλκάνια, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία

 Στη Σερβία, από το σύνολο των 13.489 τεστ, επιβεβαιώθηκαν  1351 νέα κρούσματα .  H θετικότητα των τεστ ήταν 10,01% από 10,93% και 11,18% τις αμέσως προηγούμενες ημέρες. Στα νοσοκομεία νοσηλεύονται  661 ασθενείς.  Χθες ήταν 664 . Οι διασωληνωμένοι στις ΜΕΘ  είναι  27  .Το προηγούμενο 24ωρο αναφέρθηκαν 8 νέοι θάνατοι ασθενών από ΚΟΒΙΝΤ.  ‎Μέχρι στιγμής, 15.850 ασθενείς έχουν πεθάνει ως αποτέλεσμα της λοίμωξης .‎ Το ποσοστό θνησιμότητας διαμορφώνεται σε 0.80%.

 Στη Σεβερνοματσεντόνιγια, το Υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε ότι πραγματοποιήθηκαν 2,249 τεστ από τα οποία επιβεβαιώθηκαν 195 νέα κρούσματα. Τα 29, ήταν επαναλοιμώξεις. Στα Σκόπια καταγράφηκαν τα 107 από τα νέα κρούσματα . Ακλούθησε το Μοναστήρι  με 16.  Η θετικότητα των τεστ ήταν 8.67 από 10,67% .  Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 24 ωρών, ανακοινώθηκε ότι αποθεραπεύτηκαν 207 ασθενείς ενώ   αναφέρθηκε θάνατος  2 ασθενών από ΚΟΒΙΝΤ, που ηταν 71 και 80 ετών.  Ο αριθμός των ενεργών κρουσμάτων μειώθηκε σε 1535από 1550.

Στη Ρουμανία, χθες καταγράφηκαν 2.320 νέα κρούσματα. 727 λιγότερα  από την προηγούμενη ημέρα. Τα ‎‎265 ήταν επαναλοιμώξεις σε περίοδο μεγαλύτερη  των 180 ημερών μετά την πρώτη λοίμωξη .Τις τελευταίες 24 ώρες πραγματοποιήθηκαν ‎ ‎ 9.371 τεστ  RT-PCR, (5.444  βάσει ιατρικού πρωτοκόλλου και 3.927 κατόπιν αιτήσεως),  και 19.581 ράπιντ τεστ. Η θετικότητα των τεστ ήταν 8% από 9,25%,  8.36% και 8,99%, τις αμέσως προηγούμενες ημέρες. Στα νοσοκομεία,  ο αριθμός των νοσηλευομένων  είναι 2.290. 87 λιγότεροι από την προηγούμενη ημέρα. Οι 131 είναι ανήλικοι. Στις ΜΕΘ νοσηλεύονται 22 λιγότεροι από την προηγούμενη ημέρα. Συνολικά 338 άτομα από τα οποία  292 είναι ανεμβολίαστα.  Τις τελευταίες 24 ώρες αναφέρθηκαν οι θάνατοι 13 ανδρών και 5 γυναικών. Από τους 18 θανάτους, 1 καταγράφηκε στην ηλικιακή κατηγορία 30-39 ετών, 1 στην ηλικιακή κατηγορία 60-69 ετών, 5 στην ηλικιακή κατηγορία 70-79 ετών και 11 στην ηλικιακή κατηγορία άνω των 80 ετών.‎ Όλα τα θύματα  είχαν υποκείμενο νόσημα, ενώ 2 ήταν πλήρως  εμβολιασμένα. 

Στη Βουλγαρία,  έγιναν 10.356 τεστ, από τα οποία 726 απέβησαν θετικά. 244 από τα νέα κρούσματα εντοπίστηκαν στην Σόφια . Η θετικότητα των τεστ ήταν 7% από 7,48% και 9,64% τις αμέσως προηγούμενες ημέρες. Από τα  νέα κρούσματα το 32%  ήσαν πλήρως εμβολιασμένα. 115 από τα νέα κρούσματα, χρειάστηκαν εισαγωγή   σε νοσοκομείο.  Ο συνολικός αριθμός των ασθενών που ενοσηλεύοντο χθες ήταν 1373 από 1461 . Στις ΜΕΘ  βρισκόντουσαν 165 ασθενείς από 174.Τα ενεργά κρούσματα είναι 171.639 . Τις τελευταίες 24 ώρες 1.290 ασθενείς έκαναν δεύτερο αρνητικό τεστ, και θεωρούνται αποθεραπευμένοι, ενώ 19 από τους ασθενείς έχασαν την μάχη. Το σύνολο των θυμάτων του ΚΟΒΙΝΤ στην Βουλγαρία είναι 36.655.

Στο Μαυροβούνιο , δεν αναφέρθηκε  o θάνατος  ασθενούς  από ΚΟΒΙΝΤ . Καταγράφηκαν 70 νέα κρούσματα από τα 1.038 τεστ που έγιναν. Τα 23 στην Ποντγκορίτσα και 11 στο Μπαρ . Θετικότητα 6,74%  . 85 ασθενείς έγιναν καλά . Επί του παρόντος, υπάρχουν 575 ενεργά κρούσματα .

 Στη Σκιπερία, και πάλι δεν υπήρξε απώλεια ζωής από τον ΚΟΒΙΝΤ19. Από τα 904 τεστ που έγιναν, τα 55 απέβησαν θετικά. Θετικότητα  6,08% .  18 από τα κρούσματα εντοπίστηκαν στα Τίρανα . 47 ασθενείς  έγιναν καλά, τις τελευταίες 24 ώρες, Τα  ενεργά κρούσματα είναι 461 και  νοσηλεύονται 14 ασθενείς.

 Στη Ρεπούμπλικα Σέρπσκα,  χθες   καταγράφηκαν 11 νέα κρούσματα. Ελέχθησαν 128 δείγματα. Δεν αναφέρθηκε θάνατος στο Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας.Στα νοσοκομεία νοσηλεύονται  37 ασθενείς από τους οποίου οι 2 είναι διασωληνωμένοι.

 Στο Κοσσυφοπέδιο και το Μετόχι, στις περιοχές υπό τον υγειονομικό έλεγχο της Πρίστινα,  ανακοινώθηκε  θάνατος ενός ασθενούς που  οφείλονταν αναμφιβόλως στον ΚΟΒΙΝΤ. Τις τελευταίες 24 ώρες έγιναν 810 τεστ και διαγνώστηκαν 26 νέα  κρούσματα . Θετικότητα 3,2% . ‎Χθες αποθεραπεύτηκαν 36 ασθενείς. ‎Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 538 ενεργά κρούσματα

ΤΑ ΓΚΑΙΜΠΕΛΙΣΤ ΤΩΝ ΡΩΥΤΕΡΣ ΚΑΙ Η "Δ"-ΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ Κ@ΛΟΤΡΥΠΙΔΟΣ

 Φῶς Ἑλληνικόν εἰς ἃπαντας τοὺς Ἓλληνας καὶ ἁπάσσας τὰς Ἑλληνίδας. 

 Νεφελώδης εἰς τοὺς -1°C εἰς τὴν Οὐψάλα (Uppsala).

 Ἲσως ἒχετε ἀντιληφθεῖ τὰ ψεύδη καὶ τὴν ἀκατάσχετον φλυαρίαν τῶν Μέσων Μαζικῆς Ἐνημερώσεως ἢ Ἐξαπατήσεως. 

Καθημερινῶς ἐπιμένουν νὰ κρατοῦν τοὺς τηλεακροτὰς εἲτε ἀναγνώστην εἰς ἓναν ὀρυμαγδόν ἀκατάσχετων ψευδῶν. 

Ἐπιμένουν νὰ κρατοῦν τὸν κόσμον (ὃσους τέλος πάντων συνεχίζουν νὰ τούς παρακολουθοῦν) εἰς μίαν περιδίνησιν. Εἰς ἓναν παρατεταμένον νευρικόν κλονισμόν. Σταχυολογῶ: 

"Ὁ Πούτιν μπορεῖ νὰ ἒχει καρκίνον", "Οἱ Ρῶσοι ἀπέτυχον νὰ περικυκλώσουν τὸ Κίεβον". "Συντρέχει παραβίασις άνθρωπίνων Δικαιωμάτων", "Παραβιάζουν τὴν Δημοκρατίαν" καὶ χιλιάδες ἂλλα. Γνωρίζομεν ὃμως ὃτι ὁ καρκίνος φυτεύεται εἰς τὸν ἂνθρωπον ἢδη ἀπὸ τὸ 1927.

 Ἐνῶ Μέγας διδάσκαλος αὐτῶν, περὶ τῶν ψευδῶν τῆς περιπρωκτικῆς Δημοκρατίας εἰς τὴν νεωτέραν ἐποχήν, θεωρεῖται ὁ Joseph Goebbels. "Λέγε - λέγε ψεύδη καὶ κάτι θὰ μείνει"!! 

 "ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΝΑ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΟΥΝ ΤΟ ΚΙΕΒΟ, καὶ ἐγκατέλειψαν τὴν περιοχήν"! Χαζοί οἱ Ρῶσοι, λοιπόν. Ἐπῆγαν πρὸ μηνός, μὲ μίαν Ταξιαρχίαν νὰ καταλάβουν μίαν χώραν μεγάλης Ἐκτάσεως (τὴν Οὐκρανίαν)! Καὶ μᾶλλον μέ ἐλαφρύν, θερινόν ὁπλισμόν! 

Ἐνδιαφέροντα θεωρῶ ἐν συνεχείᾳ καὶ ὃσα γράφονται περὶ τῆς "Κχαζαρίας". 

Διαβάζω ἀπὸ κάποια ἀγγλόφωνη πηγή (ἂν καὶ εἶναι ἐπισφαλής): "Κράτος των Qasar (περίπου, Κάζαρ ἢ ἀκουστή ὡς Κχαζαρία) : πολιτισμός και θεσμοί, Βασιλική Διαρχία με ιερό Qağanate.

 Η Κχαζαρία ἀνέπτυξεν μίαν δομή διακυβερνήσεως Διπλής βασιλείας, συνήθης εἰς τοὺς Τούρκους νομάδας, ἀποτελουμένη από ένα shad/bäk και ένα qağan. 

Ἡ ἐμφάνισις αὐτοῦ του συστήματος ἲσως είναι βαθέως συνυφασμένη με την μεταστροφήν εἰς τὸν Ἰουδαϊσμόν. 

Συμφώνως με Ἀραβικὰς πηγάς, ο μικρότερος βασιλεὐς ὠνομάζετο îšâ και ο μεγαλύτερος βασιλιάς Khazar xâqân. 

Ὁ πρῶτος διοικούσε και τὴν χώραν καὶ τόν στρατόν, ἐνῶ ὁ ρόλος του μεγαλύτερου βασιλιά ἦτο πρωτίστως ἱερός, ὁλιγώτερον ἀσχολούμενος με τάς καθημερινάς υποθέσεις.

 Ο μεγαλύτερος βασιλιάς ἐστρατολογήθη από τόν Οἶκον τῶν Χαζάρων των επιφανών (ahl bait ma'rûfīn) καὶ, εἰς ἓνα τελετουργικόν μυήσεως, παρ' ὀλίγον νὰ στραγγαλιστεί ἐως ὃτου δηλώσῃ τὸν ἀριθμόν τῶν ἐτών πού ἐπιθυμούσε νὰ βασιλεὐσῃ, με τήν λήξη τῶν ὁποίων θὰ σκοτωθεί από ευγενείς".

 Ἇρα ὑπῆρξεν ἡ λεγόμενη Χαζαρία. 

 Ὲτσι ὁ Geoffrey Ross Pyatt, ὁ μεσίτης καὶ μεσολαβητής πωλήσεως τῆς Ἑλλάδος κατῆλθεν ἀπὸ τὴν Κχαζαρίαν τὸ 2016, ἐπὶ Ομπάμα, εἰς τῆν Ἑλλάδαν διὰ νὰ ἐπιβάλλῃ καταστάσεις. 

 Ὃπως ἀποκαλεῖ Κριμαία τὴν ἀρχαίαν Ταυρίδαν, ἀποκαλεῖ καὶ τὴν Ἑλλάδαν ὠς Greece... 

 Go home πονηρούλη Geoffrey Ross Pyatt! 

 Καλῶ ἐπίσης, ὃλους τοὺς πακιστανούς, ἀφγκανούς καὶ ὃλους τοὺς ἀφρικανούς νὰ πάρουν τὸ κομπόδεμά τους καὶ σιγά - σιγά νὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὴν χώρα των. Ὃπου εἶναι Κύριοι, ἀλλά κυρίως Ἂνθρωποι Πολίται τῆς χώρας των (Πακιστάν, Ἀφγκανιστάν, Σουμερία, Σομαλία, Νιγηρία κλπ) 

Ἒχουν ἐξαπατηθεῖ ἐρχόμενοι εἰς χώραν τῆς ἀπρεποῦς ἀνεργίας, τῆς δυστυχίας, τῶν ήλιθίων πολιτικῶν. 

Η ΕΛΛΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΑ ΑΛΛΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΕΘΝΟΥΣ Εὶναι ὃμως βέβαιον ὃτι οὒτε ὁ Ross Pyatt οὒτε οἱ ἀλλοδαποί - εισβολεῖς πρόκειται νά διαβάσουν ὃτι γράφεται ἐδὠ. 

 Η ΕΛΛΑΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΚΗΝ ΝΑ ΓΙΝΗ Η ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΙΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ Αὐτὸ ὃμως ἐπιβάλλει τὴν ἈΦΑΊΜΑΞΙΝ τῶν καρκινωμάτων ποὺ σαπίζουν τοὺς Ἑλληνικούς ἰστούς.

 Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΣΚΟΣ ΤΟ ΚΟΥΛΙ ΚΑΙ Ο ΜΟΥΦΤΗΣ ΜΑΥΡΟΒΟΡΙΔΗΣ καὶ ὃλοι οἱ παρατρεχάμενοι, οἱ Χαχαχὠλοι ἀποτελοῦν μισελληνικά καρκινώματα καὶ ἐπιβάλλεται νὰ ἀποβληθοῦν ἀπὸ τὸν ἱερόν ἰστόν τῆς Ἑλλάδος.

 Η ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑΣ. ΑΝΗΚΟΥΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΩΝΥΜΟΝ ΕΛΛΗΝΑ. ΕΠΙΣΤΡΕΦΩΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΦΥΣΙΝ. ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑΝ ΓΗΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. 

Διαβάζομεν τὸ http://deltio11.blogspot.com/ Ἀκοῦμε, https://ellas21.com/ ΕΣΣΕΤ' ΗΜΑΡ! (Ἡ Ἡμέρα τῆς Ἀπελευθερώσεως τῆς Ἑλλάδος Ἒφθασεν). 

 ΦΘΑΝΕΙ Η ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΛΥΣΩΜΕΝ.

 Γεώργιος Δ. Κανελλόπουλος Οὐψάλα ​

Η 7η Απριλίου στην Ιστορία

Η 7η Απριλίου είναι η 97η ημέρα του  Γρηγοριανού ημερολογίου. Απομένουν 268 μέρες μέχρι το τέλος του έτους. 

451. Ο Αττίλας κατέλαβε και κατέστρεψε το Μετς.

529 . Ιουστινιανός Α´ εξέδωσε τον Ιουστινιάνειο Κώδικα (θεμελιώδες έργο της νομικής).(Corpus Juris Civilis).

924.Μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Πέτρου στη Βερόνα δολοφονήθηκε από ανθρώπους του Ροδόλφου Β’της Βουργουνδίας ο πρώτος Βασιλιάς της Ιταλίας (888-924) και αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (915-924), Βερεγκάριος Α’

1167. Σε ένα Μοναστήρι της Ποντίντα αντιπροσώπους από το Μπέργκαμο, τη Μπρέσια, την Κρεμόνα, τη Μάντοβα και τη Φερράρα ίδρυσαν την πρώτη Λέγκα της Λομβαρδίας για να αντιμετωπίσουν τον Φρειδερίκο Α΄Χοχενστάουφεν

1311. Η Μάχη του Βοπλάβκι. Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα των Τευτονικών-Λιθουανικών Πολέμων. 150 Σταυροφόροι μαζί με άγνωστο αριθμό στρατιωτών  με επικεφαλής τον Μέγα Διδάσκαλο του Τευτονικού Τάγματος Χάϊνριχ φον Πλότσκε, επιτέθηκαν στο στρατόπεδο των Λιθουανών, οι οποίοι είχαν περισσότερους από 2000 νεκρούς και τράπηκαν σε φυγή. Από το στρατόπεδο απελευθερώθηκα 1500 χριστιανοί.

1348 . Ιδρύθηκε στην Πράγα το Πανεπιστήμιο του Καρόλου.

1453. Ξεκίνησε ο κανονιοβολισμός, των τειχών της Κωνσταντινούπολης με αποτέλεσμα ένα τμήμα των τειχών κοντά στη Χαρίσια πύλη να καταστραφεί, όμως οι υπερασπιστές κατάφεραν να το επισκευάσουν γρήγορα. Ταυτόχρονα οι Οθωμανοί άρχισαν εργασίες για να παραγεμίσουν την τάφρο, ώστε σε περίπτωση ρήγματος των τειχών να μπορούν να επιτεθούν με ευκολία.

1509. Κήρυξη πολέμου από τη Γαλλία κατά της Δημοκρατίας της Βενετίας.

1614. Πέθανε ο Δομίνικος Θεοτοκόπουλος, ο Ελ Γκρέκο.

1762 Κατά τον επταετή πόλεμο η Σουηδία και η Πρωσία υπέγραψαν την τρίμηνη ανακωχή της Λίμνης Ρίμπνιτζ.

1789. Ο Σελίμ Γ' έγινε Σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

1823. Ένοπλη γαλλική επέμβαση στην Ισπανία υπέρ του Φερνάντο Ζ.

1824. Στις 7/19 Απρίλιου πέθανε στο Μεσολόγγι ο Λόρδος Μπάιρον.

1825. Η Νίλα των δανειοληπτών και των 3.250 μισθοφόρων τους , στο Κρεμμύδι της Μεσσηνίας. Ο Ιμπραήμ τους έκανε με τα κρεμμυδάκια, ο υδραίος λοστρόμος Σκούρτης και ο Μαυροκορδάτος το έβαλαν στα πόδια. 600 νεκροί.

1833. Παράδοση της Χαλκίδας στο νεοϊδρυθέν Ελληνικό κράτος από τους Τούρκους.

1866 . Στο Σεράγιεβο λειτούργησε το πρώτο τυπογραφείο που άρχισε να τυπώνει την πρώτη εφημερίδα στη Βοσνία.

1880. Σχηματίστηκε η τρίτη κυβέρνηση της Βουλγαρίας, με επικεφαλής τον Ντράγκαν Τσάνκοφ.

1885. Μετά την πτώση  του Τρικούπη τον Φεβρουάριο έγιναν εκλογές στις οποίες ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης υποστηρίχθηκε και από τους οπαδούς του θανόντος  Κουμουνδούρου εξέλεξε 185 από τους  245 βουλευτές.

1897.Η Ελλάδα απέρριψε  το τελεσίγραφο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας για την υποχώρηση των ελληνικών στρατευμάτων από την Κρήτης. Στο μέτωπο της Ηπείρου ο Ελληνικός Στρατός πέρασε τον Άραχθο, και κατέλαβε την Φιλιππιάδα.

1906. Έκρηξη του Βεζούβιου. Υπογράφηκε η Συνθήκη Αλχεθίρας, με την οποία η Γαλλία και η Ισπανία μοιράστηκαν το Μαρόκου.

1917. Ιταλικό απόσπασμα κατέλαβε τους Φιλιάτες Θεσπρωτίας.

1919. Οι Ιταλοί εκτέλεσαν στη Ρόδο, τον ιερέα Παπασάββα, επειδή ζήτησε την Ένωση των Δωδεκανήσων με την Ελλάδα.Στο Μόναχο, κηρύχτηκε η βαυαρική Σοβιετική Δημοκρατία και η βαυαρική κυβέρνηση κατέφυγε στη Μπάμπεργκ και κάλεσε το στρατό σε βοήθεια.

1926. H Ιρλανδή Βιολέτα Γκίμπσον προσπάθησε να δολοφονήσει Μπενίτο Μουσολίνι.

1933. Τέθηκε σε ισχύ στη Γερμανία, ο Νόμος περί Δημοσίων Υπαλλήλων που ανήκε στο  «Πακετο της Νυρεμβέργης».

1934. Στην Ισπανία, οι αναρχικοί προσπάθησαν να δολοφονήσουν τον βασιλιά Αλφόνσο στη Βαρκελώνη.

1935. Έγκριση του ψηφίσματος της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής και του Συμβουλίου των Λαϊκών Κομισάριων της ΕΣΣΔ «Σχετικά με τα μέτρα για την καταπολέμηση της νεανικής παραβατικότητας» για την καθιερωση της ποινικής ευθύνης από την ηλικία των 12 ετών.

1939. Δύο μόλις ημέρες μετά τη γέννηση του διαδόχου του αλβανικού θρόνου, ανήμερα της Μεγάλης Παρασκευής των καθολικών, τα ιταλικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν στα λιμάνια του Δυρραχίου, του Αυλώνα και των Αγ. Σαράντα.
Ο Μπενίτο Μουσολίνι έσπευσε να προσφέρει το στέμμα της Αλβανίας στον Βασιλέα της Ιταλίας. Ο Αχμέτ Μουχτάρ Ζογόλι , (Ζώγου) και η βασίλισσα Γεραλδίνη κατέφυγαν αρχικά στην Ελλάδα όπου η Κυβέρνηση Μεταξά του έδωσε άσυλο και τους φιλοξένησε στη Θεσσαλονίκη.

1941. Στις 3.20 το πρωί τα ξημερώματα της Δευτέρας 7 Απριλίου, από τα γερμανικά βομβαρδιστικά που διοικούσε ο σμήναρχος Χάγιο Χέρμαν χτυπήθηκε και ανατινάχτηκε το αγγλικό φορτηγό «ΚΛΑΝ ΦΡΑΪΖΕΡ» που περίμενε να ξεφορτώσει και που μετέφερε 250 τόνους ΤΝΤ. Η έκρηξη ήταν τρομαχτική και έγινε αισθητή όχι μόνο στην Αθήνα μα και σε πολύ μεγαλύτερη περιοχή. Ως την Ελευσίνα , τα Μέγαρα, την Κηφισιά και την Εκάλη. Από τον βομβαρδισμό βυθίστηκαν 11 πλοία ενώ αλλά 60 έπαθαν ζημιές. Στην αντιαεροπορική άμυνα πήραν μέρος τους Βρετανικά αντιτορπιλικά «Αίας» και «Καλκούτα».
Στην μάχη των Οχυρών οι Γερμανοί παρέκαμψαν το Οχυρό Νυμφαίας και στις
7 Απριλίου και έφτασαν στην Κομοτηνή. Ήταν η πρώτη πόλη που καταλήφθηκε. Το Οχυρό «Κελκαγιά» (ή Σπανή Πέτρα) του οποίου διοικητής ήταν ο Λοχαγός Πεζικού Τηλέμαχος Ζακυνθινός αναγκάστηκε να παραδοθεί στις 11.30, εξαιτίας των αερίων που διοχέτευσαν οι Γερμανοί ενώ η φρουρά μαχόταν εντός των Στοών. Η Φρουρά της «Σπανής Πέτρας» είχε 18 νεκρούς. Ο Μπακόπουλος όμως είχε διατάξει ήδη σύμπτυξη, και η φρουρά είχε εγκαταλειφτεί μόνη της από το πυροβολικό. Στις 16.00 παραδόθηκε το Οχυρό «Ιστίμπεη» στο ύψωμα της «Κερκίνης», που μαχόταν και αυτό στις Στοές. Από τους Γερμανούς που διείσδυσαν υπήρχαν 100 νεκροί και τραυματίες, Οι απώλειες της φρουράς του Οχυρού «Ιστίμπεη» ανήλθαν σε 25 νεκρούς και 70 τραυματίες. Οι αιχμάλωτοι οδηγήθηκαν εντός της Βουλγαρίας στο Πετρίτσι και απελευθερώθηκαν με τη συνθηκολόγηση του Μπακόπουλου στις 9 Απριλίου. Το βράδυ της 7ης Απριλίου, η γερμανική 2η Τεθωρακισμένη Μεραρχία, κάνοντας «παρέλαση», πέρασε «αντουφέκιστη» την κοιλάδα του «Στρούμνιτσα» και κατέλαβε τη Νέα Δοϊράνη και Γευγελή. Στις 23.30 αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει το Οχυρό «Νυμφαία». Η φρουρά του Οχυρού Αρπαλούκι με διοικητή τον Ταγματάρχη Πεζικού Δημήτριο Καραθάνο απεχώρησε συντεταγμένα τη νύχτα της 7ης Απριλίου κάνοντας έξοδο, αλλά αιχμαλωτίστηκε από τους Γερμανούς στις γέφυρες του Στρυμόνα.
Η Κυβέρνηση του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας εξέδωσε διακήρυξη για την έναρξη του πολέμου με τη Γερμανία και την Ιταλία, και έδωσε εντολή της γενικής επιστράτευσης.

1943. Ορκίστηκε στην κατεχόμενη Αθήνα η κυβέρνηση του Ιωάννη Ράλλη.
Ο Πρωθυπουργός Ιωάννης Ράλλης ήταν και προσωρινά Υπουργός Γεωργίας, Επισιτισμού και Εθνικής Αμύνης. Συμμετείχαν: Κ. Πουρνάρας, Δικαιοσύνης και προσωρινά Εθνικής Οικονομίας.Αναστάσιος Ταβουλάρης, Εσωτερικών Νικόλαος Λούβαρις, Θρησκευμάτων. Έκτωρ Τσιρονίκος, Οικονομικών Αγησίλαος Γέροντας, Συγκοινωνίας,Ιωάννης Γρηγοράκης, Εργασίας Βασίλειος Καραπάνος, Εθνικής Προνοίας. Στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας, συναρτήθηκαν ο Χίτλερ με τον Μπενίτο Μουσολίνι.

1944. Η σφαγή των χωροφυλάκων από τους κομμουνιστές στο Γραμματικό. Την νύχτα της 7ης Απριλίου 1944 , μόλις τριάντα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, ομάδα 45-50 ανδρών του ΕΛΑΣ επιτέθηκε κατά του Σταθμού Χωροφυλακής Μαραθώνος, και συνέλαβαν τους 12 χωροφύλακες και τον διοικητή τους.
Στη συνέχεια έβαλαν φωτιά στο σταθμό και μετέφεραν τους αιχμαλώτους σε μια καλύβα στο Γραμματικό. Κατά την ανατολή του ηλίου οι αντάρτες αφού αφαίρεσαν τα χρήματα και τα τιμαλφή των αιχμαλώτων, συγκρότησαν συμβούλιο στο πίσω μέρος της καλύβας προκειμένου να αποφασίσουν για την τύχη των ανδρών της Χωροφυλακής. Μετά το πέρας της συσκέψεως, μπήκε στην καλύβα
ο «καπετάν Αράπης» και πήρε τους Χωροφύλακες Ζούμπερη Παύλο και Μπρίνια Ιωάννη, τους οποίους οδήγησε σε θαμνώδη περιοχή, πενήντα μέτρα βορείως της καλύβας. Μετά από λίγο επέστρεψε και πήρε τους Χωροφύλακες Βαλαή Βασίλειο, Βουτσαδάκη Κωνσταντίνο και Μέντζο Κωνσταντίνο. Καθώς έβγαινε από την καλύβα μαζί με τους ως άνω τρεις Χωροφύλακες, πήρε και τον Χωροφύλακα Καμπιώτη Ευάγγελο, ο οποίος επέστρεφε στην καλύβα από την σωματική του ανάγκη. Τους τέσσερις αυτούς Χωροφύλακες τους οδήγησε στο ίδιο σημείο, όπου είχαν οδηγήσει και οι δυο πρώτοι. Οι έξι Χωροφύλακες εκτελέσθηκαν αγρίως από τον «καπετάν Αράπη» και τους συντρόφους του,με πλήγματα από μαχαίρι στην καρδιά και την καρωτίδα.

1946. Στο χωρίο Ριζοβούνιον Φιλιππιάδος οι Χωροφύλακες του Μεταβατικού αποσπάσματος που συνέλαβαν τον Πρόεδρον του Αγροτικού Κόμματος προς υπέστησαν έπίθεσιν διά λίθων και ξύλων έκ μέρους συγκεντρωθέντων εκατόν περίπου κατοίκων, ανδρών και γυναικών άνηκόντων εις τήν άριστεράν παράταξιν. Ταυτοχρόνως άτομα της άριστεράς παρατάξεως διά κωδονοκρουσιών έθεσαν εις κίνησιν άπαντας τους κατοίκους της τε άριστεράς και δεξιάς παρατάξεως. Επήλθε σύρραξις μεταξύ των άριστερών κατοίκων και τών άνδοών του άποσπάσματος με άποτέλεσμα τον έλαφρόν τραυματισμόν τριών άτόμων της άριστεράς παρατάξεως.

Άνδρες του Σταθμού Χωροφυλακής Βαρυκου Φλωρίνης, εις άγροτικήν θέσιν «Αμπέλια», συνεπλάκήσαν μετά δεκαμελους ενόπλου συμμορίας Όχρανιτών, οι οποίοι μπόρεσαν νά διαφύγουν εντός της δασώδους περιοχής. Ούτοι εγκατέλειψαν εις τον τόπον της συμπλοκής εν όπλον, διακόσια φυσίγγια, και δύο ταινίας αύτομάτου ΣΤΕΝ πλήρεις .

1948 . Ιδρύθηκε στο πλαίσιο του Ο.Η.Ε. ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
Περί ώραν 22.30 οι Κ/Σ έβαλον κατά τής πόλεως Κομοτινής δια δύο πυροβόλων, ρηφθέντων 25 περίπου βλημάτων. Ταυτοχρόνως έπετέθησαν κατά τής πόλεως διά δυνάμεως δύο Ταγμάτων καί βαρέων όπλων μέχρι τών πρωινών ωρών. Όμάδες συμμοριτών είσδύσασαι είς τήν πόλιν, έξουδετερώθησαν υπό τμημάτων Στρατοΰ, Χωροφυλακής καί Μ.Α Υ., τών οποίων συμμετείχε ο οικείος Νομάρχης. Άπώλειαι ήμετέρων ουδεμία. Έκ τοΰ αμάχου πληθυσμοΰ έτραυματίσθησαν δύο άνδρες, δύο παιδιά και μία γυνή. Επροξενήθησαν ζημίαι εις πέντε οικίας. Απώλειες συμμοριτών εξηκριβωμέναι εις νεκρός άνευρεθείς καί 4 συμμορίτες, τραυματίες συλληφθεντες μεταξύ τών όποιων τρεις, συμμορίτισσες. Παρεδόθησαν 4 συμμορίτες ένοπλοι.

1949. Απόσπασμα Χωροφυλακής Άνδριτσαίνης κατόπιν συμπλοκής έφόνευσε 3 Κ]Σ, μεταξύ τών οποίων αρχικομμουνιστοσυμμορίτην Ζουμπάν Δημήτριον.

1951. Στην Ελλάδα διενεργήθηκε η πρώτη μεταπολεμική γενική απογραφή πληθυσμού.
1953. Ο Σουηδός Νταγκ Χάμασκιλντ ανέλαβε γενικός γραμματέας του ΟΗΕ.

1954. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, μίλησε για τη «θεωρία του ντόμινο». Στη Γαλλία, ο Ντε Γκώλ τάχθηκε κατα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άμυνας.

1961. Στο Βελιγράδι συνελήφθη ως αντιφρονών ο Μίλοβαν Τζίλας, πρώην στενότερος συνεργάτης του Γιόσιπ Μπροζ Τίτο.

1963. Εγκρίθηκε νέο Γιουγκοσλαβική σύνταγμα, με το οποίο η Γιουγκοσλαβία εγινε Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, με πρόεδρο τον στρατάρχη Γιόσιπ Μπροζ Τίτο. Στην Ελλάδα θεμελιώθηκε στο Δίστομο το εργοστάσιο αλουμίνας της γαλλικής Πεσινέ κόστους τότε τριών δισεκατομμυρίων δραχμών, που ήταν η μεγαλύτερη βιομηχανική επένδυση που είχε γίνει μέχρι τότε στην Ελλάδα.

1967. Σε αερομαχία των Ισραηλινών με τους Σύρους οι Ισραηλινοί κατέρριψαν 7 Συριακά Μιγκ-21

1968 . Ο Χρήστος Ιακώβου κατέρριψε το παγκόσμιο εφηβικό ρεκόρ στην κατηγορία των 75 κιλών άρσης βαρών στην κίνησης του αρασέ σηκώνοντας 140 κιλά.

1979. Στο Ιράν, εκτελέστηκε ο πρώην πρωθυπουργός του Σάχη Αμίρ Αμπάς Χοβαϊντά.

1980 . Οι Ηνωμένες Πολιτείες μετά την κατάληψη την αμερικανικής πρεσβείας στην Τεχεράνη διέκοψαν τις διπλωματικές τους σχέσεις με το Ιράν.

1983. Στην Αίγυπτο ανακαλύφθηκε ο αρχαιότερος ανθρώπινος σκελετός, ηλικίας 80.000 ετών.

1989. Το σοβιετικό υποβρύχιο «Κομσομόλετς» βυθίστηκς στη θάλασσα του Μπάρεντς παρασύροντας στο θάνατο το πλήρωμα.

1992. Μια ημέρα μετά, την αναγνώριση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, από την ΕΟΚ , οι Σέρβοι στη Μπάνια Λούκα, ανακήρυξαν στο Πάλε τη Σερβική Δημοκρατία .
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αναγνώρισαν την ανεξαρτησία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, της Σλοβενίας και της Κροατίας. Στη Αθήνα πέθανε ο Δήμαρχος Αθηναίων και πρώην υπουργός Αντώνης Τρίτσης, από βαρύ αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο.

1993. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ τάχθηκε υπέρ της ένταξης των Σκοπίων στα Ηνωμένα Έθνη, με την προσωρινή ονομασία της «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας». Στην Ιταλία,αποφυλακίστηκε, ύστερα από 17 χρόνια, ο ιδρυτής της κομμουνιστικής τρομοκρατικής οργανώσεως «Ερυθρές Ταξιάρχιες», Ρενάτο Κούρτσιο.

1999. Κατά τη διάρκεια των νατοϊκών βομβαρδισμών στο Κοσσυφοπέδιο, έκλεισαν σύνορα από το σερβικό στρατό για να σταματήσει η έξοδος των αλβανοφώνων. Η ΑΕΚ έδωσε φιλικό αγώνα με την Παρτιζάν στο Βελιγράδι, σε ένδειξη συμπαράστασης στον σερβικό λαό. Στις 01.20 βομβάρδισαν το κέντρο της Πρίστινα . Τρεις πύραυλοι χτύπησαν το κτίριο του Κεντρικού Ταχυδρομείου και τα γειτονικά κτίρια. Σκοτώθηκαν 10 άτομα, ενώ 12 υπέστησαν σοβαρά τραύματα. Περίπου στις 2:45 στο Νόβι Σαντ, βομβάρδισαν τις εγκαταστάσεις της «Naftagas», και το διυλιστήριο πετρελαίου . Στο Σόμπορ περίπου στις 3:00 βομβάρδισαν τις εγκαταστάσεις της «Naftagas», και δυο χωριά στην περιοχή.Περίπου στις 3:15 με 10 πυραύλους βομβάρδισαν το χωριό Γκρατσάνιτσα στο Κόσσοβο.

Στο Τσάτσακ βομβαρδίστηκε και πάλι το εργοστάσιο «Σλομπόντα».

Στη Νις περίπου στις 4:45 βομβαρδίστηκε το εργοστάσιο «Γάστρεμπατς». Χτυπήθηκε και το εργοστάσιο «Danubius» , τον κεντρικό σταθμό των λεωφορείων κοντά στο Φρούριο της Νις, ενώ ζημιές έπαθε και το Μουσείο.

Ο υπουργός Άμυνας της Γερμανίας Ρούντολφ Σάρπινγκ δημοσίευσε ένα έγγραφο με τίτλο «Επιχείρηση Πέταλο» ο οποίος υποτίθεται ότι ήταν η απόδειξη του σχεδίου του Μιλόσεβιτς για την εθνοκάθαρση στο Κοσσυφοπέδιο και το Μετόχι. Αυτό το έγγραφο κατασκευάστηκε από τη βουλγαρική κυβέρνηση και υποβλήθηκε στη γερμανική κυβέρνηση πριν από την επίθεση κατά της Γιουγκοσλαβίας. Ουσιαστικά, το έγγραφο που η υπηρεσία πληροφοριών της Βουλγαρίας ονόμαζε «Επιχείρηση Πέταλο», ήταν προϊόν της «ανάλυσης των γεγονότων του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου 1999 από τους αναλυτές πληροφοριών της Βουλγαρίας. Το έγγραφο συντάχθηκε με βάση την έκθεση της αποστολής επαλήθευσης του ΟΑΣΕ, σύμφωνα με την οποία Γιουγκοσλαβικές μονάδες το Φεβρουάριο και το Μάρτιο, βρίσκονταν στα περίχωρα του Κοσσυφοπεδίου .

Οι Βούλγαροι αναλυτές και η γερμανική υπηρεσία πληροφοριών, BND ανέφεραν στην γερμανική κυβέρνηση ότι «δεν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρών επιχειρήσεων εναντίον του UCK ». Την ίδια στιγμή, η γερμανική υπηρεσία πληροφοριών εκτιμούσε ότι ο UCK θα δοκιμάσει τη μέθοδο του «hit and run» για να προκαλέσει τις σερβικές δυνάμεις σε σοβαρή ενέργεια που θα είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή και την έναρξη κύματα των προσφύγων, που θα προκαλέσει αεροπορικές επιδρομές του ΝΑΤΟ.

Παρά τις σαφείς προειδοποιήσεις από τη γερμανική αντικατασκοπία ότι δεν υπήρχε καμία απόδειξη ότι το έγγραφο για την «Επιχείρηση Πέταλο» ήταν αυθεντικό, και ότι προέρχεται από τις εξαιρετικά αμφίβολες πηγές, ο Σάρπινγκ το παρουσίασε στο κοινό, προκειμένου να δυσφημίσει όλους τους αντιπάλους της στρατιωτικής επέμβασης κατά της Γιουγκοσλαβίας. Δεδομένου ότι οι αεροπορικές επιδρομές κατά της Γιουγκοσλαβίας μετά από δύο εβδομάδες δεν έδωσε τα αναμενόμενα αποτελέσματα, και υπήρχε ένας μεγάλος αριθμός των αντιπάλων της επίθεσης στη Δυτική κοινή γνώμη, ο Σάρπινγκ παρουσίασε ένα έγγραφο με το οποίο προσπάθησε να δικαιολογήσει τη συνέχιση της επίθεσης.

2004. Έκθεσή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, διαπίστωσε εκτροχιασμό της δημοσιονομικής κατάστασης της Ελλάδας. Στο Ιρακ, πάνω από 600 Ιρακινοί σκοτώθηκαν κατά τον βομβαρδισμό ενός τζαμιού στη Φαλούτζα,.

2010. Χιλιάδες άνθρωποι στο Μπισκέκ της Κιργιζίας άρχισαν να διαδηλώνουν κατά του καθεστώτος του Κουρμανμπέκ Μπακίγιεφ.

2014. Ανακηρύχθηκε η Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ από τους ακτιβιστές οι οποίοι κατέλαβαν το κτίριο της περιφερειακής διοίκησης στο Ντόνετσκ.

2017.Σύμφωνα με το ρωσικό υπουργείο, ότι από τις 03:42 έως τις 03.56 πμ ώρα Μόσχας, της 7ης Απριλίου εξαπολύθηκε μαζική πυραυλική επίθεση από 59 πυραύλους Τόμαχώκ από δύο αντιτορπιλικά του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ , που βρίσκονταν στη Μεσόγειο , κοντά στο νησί της Κρήτης, με στόχο το αεροδρόμιο Ash Sha'irat της Συρίας στην επαρχία Χομς. Σύμφωνα με τα δεδομένα από τους ρωσικούς σταθμούς μόνο 23 από τους πυραύλους έφθασαν στο συριακό έδαφος. Δεν είναι σαφές, που πήγαν τα άλλα 36 βλήματα». Το ρωσικό Υπουργείο Αμύνης τα ξεφτίλισε τα Αμερικανάκια. Μόνο 23 από τους 59 πυραύλους που εξαπέλυσε το αμερικανικό ναυτικό προσέβαλλαν το αεροδρόμιο της Συρίας. Το απέγιναν οι άλλοι 36 δεν ήταν σαφές. Τους έφαγε η αντιαεροπορική άμυνα των Ρώσων

Ο Πούτιν αποδέχθηκε την πρόταση του πρωθυπουργού της Ουγγαρίας για διεξαγωγή ειρηνευτικών συνομιλιών

 

Ο Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας  Βίκτορ Ορμπάν προσκάλεσε τον Πούτιν σε ειρηνευτικές συνομιλίες με την Ουκρανία 

Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν αποδέχθηκε προσφορά για συμμετοχή σε ειρηνευτικές συνομιλίες στην Ουγγαρία με τη συμμετοχή Ουκρανίας, Γερμανίας και Γαλλίας.

Ωστόσο η επίσκεψη θα πραγματοποιηθεί μόνο υπό ορισμένες προϋποθέσεις, δήλωσε ο Ούγγρος Πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπάν έπειτα από τηλεφωνικές συνομιλίες με τον Ρώσο ηγέτη. 

 Σύμφωνα με τον Ορμπάν, κάλεσε τον Πούτιν να συμμετάσχει στις συνομιλίες προκειμένου να συζητήσει την κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία, και υπενθύμισε τη θέση της Ουγγαρίας για ειρηνική διευθέτηση. 

"200.000 Ούγγροι ζουν στην Ουκρανία, οπότε είμαστε υπεύθυνοι για αυτούς, η ζωή τους δεν θα απειληθεί μόνο εάν μπορέσουμε να σταματήσουμε τις εχθροπραξίες", δήλωσε ο πρωθυπουργός. Νωρίτερα, ο Πούτιν συνεχάρη τον Ορμπάν για τη νίκη του κόμματός του  μετά την τελική καταμέτρηση των αποτελεσμάτων των κοινοβουλευτικών εκλογών. 

Η υπηρεσία Τύπου του Κρεμλίνου δήλωσε ότι ο Ρώσος ηγέτης εξέφρασε την ελπίδα για περαιτέρω ανάπτυξη διμερών εταιρικών σχέσεων, παρά τη δύσκολη διεθνή κατάσταση. 

Ζήτω το Χόλυγουντ. Η κατακρεουργημένη στην Μπούτσα Νάστια αναστηθηκε.

Δεν θα το πιστέψετε, αλλά η Νάσια επέσρεψε από την χώρα των νεκρών. Αναστήθηκε . Το πτώμα ζωντάνεψε.  Το γεγονός είναι ότι στη Μπούτσα οι «αδίστακτες ρωσικές ορδές εκτέσαν την όμορφη Αναστασία Σαβτσίνα». Η φωτογραφία του πτώματος, δίπλα από την σέλφι , αναδημοσιεύτηκε από χιλιάδες  λογαριασμούς από κάθε είδους ανθρώπους σε όλο τον Πλανήτη. Οπότε η Νάστια δεν το άντεξε και επέστρεψε να πει Πριβιέτ στους φίλους της  πλανήτη.

Ο Ιγκόρ Στρέλκοφ απεκάλυψε το σενάριο του Χόλυγουντ. Φιλορώσοι που δολοφονήθηκαν από τους Χαχόλους ήταν τα πτώματα με τις "λευκές κορδέλες" στη Μπούτσα.

Οι Ρώσοι στρατιωτικοί που εμπλέκονται στην ειδική επιχείρηση στην Ουκρανία χρησιμοποιούν λευκές κορδέλες ως διακριτικά σημάδια. 

Ουκρανοί πολίτες έχουν επίσης αρχίσει να χρησιμοποιούν παρόμοιες κορδέλες ως σύμβολο συνεργασίας με τα ρωσικά στρατεύματα.

 Και ήταν με τέτοιες κορδέλες που τα πτώματα ήταν διάσπαρτα στους δρόμους του Μπούτσι. 

Ο πρώην επικεφαλής του Υπουργείου Άμυνας της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ Ιγκόρ Στρέλκοφ και ο πρώην βουλευτής του  Βριχοβνα Ράντα , και πρώην πρόεδρος του κοινοβουλίου της Νοβορωσίας Όλεγκ Τσάρεφ ρόνισαν οτι οι άσπρες κορδέλες "Είναι ένα σημάδι για να αναγνωριζόμαστε κατά τη διάρκεια της μάχης. Τα σήματα αυτά μπορούν να τοποθετούνται σε οποιοδήποτε μέρος. Δεδομένου ότι τώρα ένα σημαντικό μέρος των μαχών είναι οδομαχίες , όλοι είναι ντυμένοι και οπλισμένοι με τον ίδιο τρόπο. Δηλαδή, η στολή είναι περίπου η ίδια, όλα τα Καλάσνικοφ έχουν τουφέκια επίθεσης, αντίστοιχα, προκειμένου να ταυτοποιηθούν όταν αντιμετωπίζουν άγνωστους μαχητές, είναι απαραίτητο να δούμε τα διακριτικά. Οι κορδέλες δένονατι στο δεξί πόδι, στο αριστερό χέρι ή αντίστροφα. Τώρα χρησιμοποιείται από τα ρωσικά στρατεύματα", δήλωσε ο Ιγκόρ Στρέλκοφ.

 Ο Όλεγκ Τσαρέβ σε συνέντευξή του στο  δήλωσε ότι είδε προσωπικά πώς πολίτες οικισμών κοντά στο Κίεβο χρησιμοποιούσαν λευκές κορδέλες, δείχνοντας έτσι συνεργασία με το στρατό της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

 "Είναι αλήθεια .  Οι κάτοικοι της περιοχής σε κάποιους οικισμούς το έκαναν αυτό. Έμαθαν για τις λευκές κορδέλες κοιτώντας μας. Ο ουκρανικός στρατός τυλίγει μια μπλε κορδέλα. Η λευκή κορδέλα ήταν το χαρακτηριστικό μας σημάδι για τους δικούς μας", πρόσθεσε ο Τσάρεφ. 

21-15=6.Η 6η Απριλίου 1967

100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή. 6 Απριλίου 1922

6 Απριλίου 1897. Η Κήρυξη του Ελληνοτουρκικού Πολέμου

Αρχείο Καραμανλή: Βιώματα και… “χτενίσματα”

 

Γράφει ο καθηγητής Δημήτρης Μιχαλόπουλος

 Ήταν η πρώτη φορά που τον έβλεπα από κοντά, μα ούτε καλημέρα δεν πρόφτασα να πω: Οι φράσεις, κοφτές και αλλεπάλληλες, έβγαιναν από το στόμα του σαν πυροβολισμοί: 

«Δεν με ενδιαφέρει ούτε τι ώρα θα έρχεσαι ούτε τι ώρα θα φεύγεις. Δεν με ενδιαφέρει με ποιον θα μιλάς και ποιον θα αποφεύγεις. Ένα με νοιάζει: Να γίνεται η δουλειά και να μη γίνονται σκάνδαλα. Το κατάλαβες; Έτσι και φανείς αμελής και αναβλητικός, έτσι και ακουστεί για το παραμικρό το όνομά σου, έφυγες την ίδια στιγμή. Το κατάλαβες;» 

 Έτσι που μου τα σφυροκοπούσε, δεν υπήρχε περίπτωση να μη καταλάβω. Ανεβοκατέβασα το κεφάλι μου σε ένδειξη αποδοχής των εντολών και προειδοποιήσεών του και στράφηκα προς την πόρτα. Καθώς όμως έβγαζα το ένα πόδι μου στον προθάλαμο, αυτός –κάπως πιο δυνατά τώρα, λόγω της απόστασης– μου έριξε το πάρθιον βέλος: «Λένε πως είσαι ιστορικός, έτσι; Όποτε μπορέσεις, για ψάξε λίγο τη δολοφονία του Κέννεντυ!». 

Αιφνιδιάστηκα και, αντί να δρασκελίσω ολοκληρωτικώς το κατώφλι του γραφείου του, στράφηκα προς τα πίσω και τόλμησα να τον κυττάξω κατά πρόσωπο: «Γιατί;» τόλμησα να ρωτήσω. 

«Λέω… –μού είπε τώρα σχεδόν χαμογελαστά– Λέω… να δούμε μήπως έχει σχέση με τη δολοφονία του Λαμπράκη...». 

 Όλα αυτά διαδραματίστηκαν μιαν ημέρα του Οκτωβρίου 1980. 

Εγώ υπηρετούσα τη θητεία μου στο Πολεμικό Ναυτικό και –μετά από την τότε συνήθη πολύ σκληρή “κρισάρα”– είχα τοποθετηθεί στην Υπηρεσία Ιστορίας του Ναυτικού, στον Βοτανικό, όπου καταγινόμουν με την αξιολόγηση των εκεί αρχειακών συλλογών και την καταλογογράφησή τους. 

Μέσα στην ίδια εκείνη χρονιά, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε διαδεχτεί, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τον Κωνσταντίνο Τσάτσο. Με προτροπή αυτού του τελευταίου, “πλασιωμένου” από τον Κωνσταντίνο Σβολόπουλο, υφηγητή τότε του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, ο Καραμανλής επιδίωκε τη συγκέντρωση, αξιολόγηση και καταλογογράφηση των εγγράφων του αρχείου του, προσωπικών και δημόσιων, με απώτερο στόχο την απόθεσή τους σε φερώνυμό του Ίδρυμα. 

Χρειαζόταν, κατά συνέπεια, κάποιον που θα έφερνε σε πέρας την –ανάλογα με τη σημασία τους– κατάταξή τους. Έτσι, ο Τσάτσος αναζήτησε ένα νεαρό ιστορικό και μετά από πυκνές επαφές και τη συνακόλουθη πληροφόρηση κατέληξε σε εμένα. 

Ο λόγος; 

Κατά πάσα πιθανότητα, η σοβαρή επιστημονική εργασία που γινόταν στην Υπηρεσία Ιστορίας του Ναυτικού, καθώς και –όπως εκ των υστέρων κατάλαβα– η εκτίμηση που καθολικώς περιέβαλλε την προσωπικότητα του Σπύρου Κονοφάου, τότε Αρχηγού του ΓΕΝ. 

 

Οι πρώτες απορίες

Εγώ φυσικά ήμουν ενθουσιασμένος με την επιλογή μου. Μου έμεναν ακόμα λίγοι μήνες θητείας, που τώρα θα τους περνούσα σε ένα οπωσδήποτε πολύ ενδιαφέρον περιβάλλον, χωρίς βάρδιες, ποινολόγια και θεαματικές χαιρετούρες. 

Πέρα όμως από αυτά, με ενθουσίασε και το προσωπικό τού Προέδρου μόττο: Να γίνεται η δουλειά και να μη γίνεται σκάνδαλα. Έτσι, ασμένως συνεμορφώθην…, μετά έληξε η θητεία μου στο Ναυτικό και εγώ παρέμεινα στην Προεδρία της Δημοκρατίας, τώρα πια ως υπάλληλος κανονικός. 

 Η αναδίφηση του αρχειακού υλικού μου ήταν ευχάριστη. 

Γρήγορα μου δημιουργήθηκαν απορίες. 

Το ζήτημα της δολοφονίας του Λαμπράκη το έλυσα γρήγορα, συνδέοντάς το, εξυπακούεται, με τη δολοφονία το 1963 του Κέννεντυ. 

Κάτι ανάλογο μπόρεσα να κάνω και ως προς την εσπευσμένη αναχώρηση του ίδιου του Προέδρου, εκείνη τη μοιραία χρονιά, στη Γαλλία. 

 Παράλληλα, όμως, διαπίστωσα και μια δυσμενή διάθεση αυτού του τελευταίου προς την προσωπικότητα του Μακαρίου, Αρχιεπίσκόπου και Προέδρου της Κύπρου, που δεν μπορούσα να την εξηγήσω. 

Γιατί αυτή η –ας την πούμε έτσι– αντιπάθεια προς τον “Κύπριο Εθνάρχη”; 

Μετά τα “χαρτιά ανέδιδαν” μία συμπάθεια προς τον Αντνάν Μεντερές, τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, που πρώτος είχε επιχειρήσει να ανατρέψει το εκεί κεμαλικό καθεστώς, η οποία επίσης μου ήταν ανεξήγητη. 

Και τέλος, δεδομένου ότι με είχε επιφορτήσει να τηρώ τα πρακτικά όποιων συναντήσεων και συνεδριάσεων γίνονταν για θέματα Ιστορίας, διαπίστωσα πως ο Πρόεδρος, εάν δεν μιλούσε ευχερώς την τουρκική γλώσσα, οπωσδήποτε την καταλάβαινε (τουλάχιστον τα βασικά). 

 Η σύγκρουση Δύσης-Ανατολής και οι νέοι "μισθοφόροι" 

Το θέμα του Μακάριου το έλυσα πολύ αργότερα, αλλά αυτό είναι, βέβαια, μια άλλη μεγάλη ιστορία. Το ζήτημα του Μεντερές μου το έλυσε ο ίδιος, όταν με προέτρεψε να εξετάσω ετυμολογικώς αυτό το επώνυμο.

 Και ως προς την από τον ίδιο κατανόηση των βασικών της τουρκικής γλώσσας, η απάντησή του υπήρξε οιονεί κεραυνοβόλα: «Καραμανλής λέγομαι, Καραμανλής είμαι. Ψάξτο!». 

Δεν πρόλαβα τότε να το κάνω αυτό. Έπρεπε να σκεφτώ τη “πανεπιστημιακή” μου αποκατάσταση. 

 Alma mater μου ήταν βέβαια η Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. 

Το ιδεολογικό κλίμα, όμως, που ήδη είχε σε αυτή διαμορφωθεί, δεν με ευνοούσε. 

Έτσι, δέχτηκα πρόταση του Σβολόπουλου να θέσω υποψηφιότητα επιμελητή στη Νομική Σχολή του Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Προτού, πάντως, να “εκπατριστώ” από τη γενέτειρά μου, ρώτησα τη γνώμη του: 

«Να πας», μου απάντησε με ένα από τα σπάνια θεαματικά χαμόγελά του. Και συνέχισε: «Εγώ την έχω φτιάξει τη Θεσσαλονίκη. Έχει καλό κόσμο!». 

 Οι Καραμανλήδες 

Στη Θεσσαλονίκη, λόγω κυρίως της ενασχόλησής μου με το Κυπριακό, μπόρεσα επιτέλους να καταλάβω τη σημασία του όρου “Καραμανλήδες”. 

“Καραμανιά” αρχικώς ήταν η Καππαδοκία, ο ιθαγενής πληθυσμός της οποίας, ήδη κατά τις αρχικές φάσεις του Μεσαίωνα, απέβαλε το ιδιαίτερο γλωσσικό του ιδίωμα και ενσωματώθηκε, πρώτα θρησκευτικώς και μετά ηθικώς και γλωσσικώς, στον Ελληνικό Κόσμο. 

 Ο όρος όμως κατέληξε να σημαίνει το σύνολο του εσωτερικού της Μικράς Ασίας, όπου περιέργως διαπιστώθηκε, μετά την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η ύπαρξη σημαντικού πληθυσμού τουρκόφωνου, αλλά θρησκευτικώς Χριστιανικού (Ορθοδόξου), σταθερώς προσκολλημένου στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Αυτοί είναι οι Καραμανλήδες, κάτι σαν τους Γκαγκαούζηδες της Μολδαβίας δηλαδή.

 Κατά τις πριν από τη σύναψη της Συνθήκης της Λωζάννης, το 1923, συζητήσεις, η τουρκική πλευρά εκδήλωσε συμπάθεια προς αυτούς: Δεν υπήρχε κανένας λόγος να εκδιωχθούν στην ελληνική επικράτεια! 

Τελικώς, λόγω κυρίως της βρεταννικής επιμονής, ήλθαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν κατά βάση στην Εύβοια, από όπου όσοι διακαώς επιθυμούσαν μια καλλίτερη ζωή μετοίκησαν στη Θεσσαλονίκη, κέντρο γενικώς των προσφυγικών μας πληθυσμών. Σχετικώς εύκολα, πάντως, μπορεί και σήμερα να τους καταλάβει κανείς. 

Ήτανε πράγματι τόσο πολύ εξοικειωμένοι με τον τουρκικό περίγυρο όπου διαβιούσαν, ώστε, μέχρι τις πρώτες τουλάχιστον δεκαετίες του 19ου αιώνα, συνήθιζαν να βαφτίζονται είτε με την τουρκική εκδοχή χριστιανικών ονομάτων ή και με ονόματα αυτόχρημα τουρκικά. 

Έτσι και σήμερα υπάρχουν στη χώρα μας επώνυμα όπως Χιδίρογλου (= Γεωργιάδης, από το “Χιντίρ/Χιδίρ”= Γεώργιος), Κασίμογλου (=Δημητριάδης, από το Κασίμ=Δημήτριος) Τουρσούνογλου (=γιος του Τουρσούν) καθώς και Τουργ[κ]ούτογλου (= γιος του Τουργκούτ). Ειδικώς αυτό το τελευταίο μάλιστα, το “Τουργκούτογλου”, οι περισσότεροι Παλιοελλαδίτες, μη όντας, επιστημονικώς έστω, εξοικειωμένοι με τους Τούρκους και τη γλώσσα τους, το εκλαμβάνουν ως “Τούρκογλου” και συνήθως έτσι το μεταγράφουν. 

 Η πατρική, πάντως, οικογένεια του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας δεν συγκαταλέγεται στους Καραμανλήδες της Εύβοιας. Είχαν έλθει στη Μακεδονία πολύ πριν από τους Βαλκανικούς Πολέμους, με αποτέλεσμα τον γρήγορο εξελληνισμό τους. 

Η αρχική τους κοιτίδα εντοπίζεται στην πόλη Καραμάν, κοντά στο Ικόνιο. Και από τους εκεί προγόνους του ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κράτησε μια –θεαματική για τα “παλιοελλαδίτικα δεδομένα– απέχθεια προς τα σκάνδαλα και μια εξίσου θεαματική εμμονή στην τήρηση των συμφωνημένων: “Pacta sunt servanda”, όπως συχνά-πυκνά έλεγε και ο Γέρος του Μοριά (όχι βέβαια στα λατινικά). 

 Αναλαμβάνοντας το Αρχείο Καραμανλή 

Εμένα πάντως –για λόγους υποκειμενικούς– η Θεσσαλονίκη δεν μου άρεσε. Έτσι, όταν την άνοιξη του 1988, μετά από περιπέτειες, κατόρθωσα από λέκτορας να γίνω επίκουρος καθηγητής, έσπευσα να κατεβώ στην Αθήνα, να ανεβώ αμέσως στο σπίτι του στην Πολιτεία και να του ανακοινώσω την αμετάκλητη απόφασή μου να παλιννοστήσω στη γενέτειρά μου. 

Το θάρρος, που λίγο-πολύ ανέκαθεν είχα μαζί του, τώρα πια είχε ιδιαιτέρως αυξηθεί, επειδή, μετά την εκλογή του Χρήστου Σαρτζετάκη ως Προέδρου της Δημοκρατίας, είχα συμμετάσχει στην εκπόνηση των Οριοθετήσεων, μικρού βιβλίου με τα κυριότερα αποφθέγματά του, που μέσα σε είκοσι (20) ημέρες είχε κάνει τέσσερις εκδόσεις! 

 Ξίφος τρύπησε χέρι 11χρονης αθλήτριας και το αφαίρεσαν στο χειρουργείο 

«Ε, αφού δεν μπορείς τη Θεσσαλονίκη, έλα στην Αθήνα», μου είπε με το σύνηθες αχνό χαμόγελό του. «Θα σε βοηθήσω, αλλά θέλω να μου κάνεις κάτι: να αναλάβεις τα αρχεία μου». 

Το Ίδρυμα Κωνσταντίνου Καραμανλή βρισκόταν σε μια χαριτωμένη μεριά της Φιλοθέης. Αμέσως του εξήγησα ότι αυτό που ο ίδιος μου ζητούσε ως χάρη εγώ θα το προέβαλα ως παράκληση. 

Χαρούμενος λοιπόν του υπέβαλα τα σέβη μου και τη μεθεπόμενη κιόλας μέρα έπιασα δουλειά στο Ίδρυμα. 

 Σύντομα όμως διαπίστωσα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.

 Ο Πρόεδρος εξακολουθούσε να μού είναι εγκάρδιος, όχι όμως μπροστά σε άλλους: τότε έκανε σαν να με απέφευγε.

 Γρήγορα ήρθε και ανέλαβε Διευθυντής του Ιδρύματος ο Σβολόπουλος. 

Αυτό δεν ήταν παράλογο: Πρωτοβάθμιος καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου ήταν και οπωσδήποτε είχε γνωριμία με τον –μακαρίτη πια– Τσάτσο και τον ίδιο τον Καραμανλή πολύ παλαιότερη και ισχυρότερη από τη δική μου. 

 Τότε περίπου όμως, άρχισαν να γίνονται και άλλα περίεργα. Παρατήρησα, πράγματι, ότι κυρίως έγγραφα που δεν προέρχονταν από πηγές επίσημες, κρατικές ή διεθνείς, “χτενίζονταν” συστηματικώς με σκοπό τη γλωσσική βελτίωσή τους. 

Στα πλαίσια αυτού του “χτενίσματος” όμως, επιφέρονταν αλλαγές στα κείμενα που μακροπροθέσμως ήταν δυνατόν ακόμη και να μεταβάλουν το νόημά τους. 

 Σβολόπουλος και Κουλουμπής 

Μα τι γινόταν; 

Η κατάσταση ξεκαθάρισε μετά την κατά το καλοκαίρι του 1989 αλλαγή του πολιτικού σκηνικού: Ο Σβολόπουλος διατηρούσε επαφή με τον επίσης καθηγητή Θεόδωρο Κουλουμπή, ομογενή εξ Αμερικής. 

Ο πρώτος είχε κάνει, το 1982, στις ΗΠΑ, τις προκαταρκτικές συνεννοήσεις για τη πρόσκληση του δεύτερου από το Πανεπιστήμιο American στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ο Κουλουμπής πράγματι κατέφθασε και αποφασιστικώς συνέβαλε στη βάσει του νόμου-πλαίσιου 1268/82 αναμόρφωση της ελληνικής Ανωτάτης Παιδείας. Αυτός, επιπλέον, έφερε στη χώρα μας και το γνωστικό αντικείμενο “Διεθνείς Σχέσεις”, επιστημονικό προϊόν made in America, που δεν μεταφυτεύθηκε χωρίς αντιδράσεις παρ’ ημίν. 

Προσωπικώς, αρχικώς είχα και με τους δύο φιλικές έως πολύ φιλικές σχέσεις.

 Όταν, όμως το 1986 (Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Κάρολος Παπούλιας) δημοσίευσα ένα βιβλίο μου για τις ελληνοαλβανικές σχέσεις με έμφαση στο ζήτημα των Τσάμηδων, και οι δυο τους –θεωρητικώς ανεξήγητα– στράφηκαν εναντίον μου. 

Την αιτία την κατάλαβα πολύ αργότερα… και δεν έχει σημασία η ανάλυσή της εδώ. Τώρα το θέμα ήταν σαφές.

 Ο Σβολόπουλος, σε θεωρητικώς αφανή συνεργασία με τον Κουλουμπή, επεξεργαζόταν προς δημοσίευση τα έγγραφα του Αρχείου Καραμανλή, κάνοντας στα κείμενα αλλαγές φαινομενικώς ασήμαντες, που δυνάμει όμως και αναλόγως των περιστάσεων μπορούσαν να αποδειχτούν σημαντικές. 

Κάτω από τις συνθήκες αυτές, εγώ θέση δεν είχα εκεί και σιωπηρώς αποχώρησα. Αργότερα, τον Απρίλιο 1991, μου ήρθε επιστολή του Σβολόπουλου, με την οποία με καλούσε να “επεξεργαστώ εκ νέου” και μέσα σε βραχύ χρονικό διάστημα τμήμα των υπό δημοσίευση Αρχείων Καραμανλή. 

Φιλοτίμως, επιμόνως και για μεγάλο χρονικό διάστημα προσπάθησα να το κάνω, αλλά, όταν οριστικώς κατάλαβα τι πήγαινε να συντελεστεί, κατέληξα στην από μέρους μου κατηγορηματική απόρριψη οποιασδήποτε συνεργασίας με την υπό τον Σβολόπουλο εκεί ομάδα συντακτών.

 Και για του λόγου μου το ασφαλές προτίμησα να στείλω την απάντησή μου με δικαστικό επιμελητή, ώστε οριστικώς να αποφευχθεί η χρήση του δικού μου ονόματος σε οτιδήποτε σχετικό με το Αρχείο…

Περάσανε τα χρόνια και τελικώς, στο κατά την Ιλιάδα, “κατώφλι των γηρατειών”, αποφάσισα να γράψω μία βιογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, όπως εγώ τον γνώρισα μέσω της μελέτης των πηγών και με τα βιώματά μου. Με σκοπό την αναζήτηση φωτογραφικού κυρίως υλικού πάλι πήγα στη Φιλοθέη, στο Ίδρυμα. Έγινα δεκτός με ευγένεια και προθυμία, αλλά όχι εγκαρδιότητα. Το μήνυμα, όπως εγώ τουλάχιστον το εξέλαβα, ήταν σαφές: Το ζήτημα του περιεχομένου και των συνακόλουθων “νοημάτων” του Αρχείου Καραμανλή ουσιαστικώς παραμένει κλειστό.