Πέρασαν 75 χρόνιοι και η Κόκκινη Συμφωνία της Βάρκιζας πρέπει να καταγγελθεί μαζί με τον «αντιφασισμό» και τον «αντιρατσισμό».

Στις 12 Φεβρουαρίου 1945, είς τάς 4.30' π.μ. αί δύο Άντιπροσωπείες κατέληξαν σε όριστική συμψωνία και ύπέγραψαν τό πρωτόκολλον: Επί τη ύπογραφή του πρωτοκόλλου ο πρόεδρος της Διασκέψεως καί υπουργός τών Εξωτερικών κ. I. Σοφιανόπουλος είπε : Ζήτω ή Μεγάλη Βρεττανία !Ζήτω οί Σύμμαχοι ! Ακολούθως έλαβε τόν λόγον ό άρχηγός τής Αντιπροσωπείας του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ κ. Γ. Σιάντος, ειπών : Ζήτω ή Ελλάς ! Ζήτω οί Σύμμαχοι ! 
Έν τέλε,ι ό Βρεττανός Υπουργός επί των Μεσογειακών Υποθέσεων κ. Χάρολντ Μάκμίλλαν, όστις μετά του Πρεσβευτού της Μεγάλης Βρεττανίας κ. Λήπερ είχε παραστεί είς τήν τελευταίαν σύσκεψιν τών Αντιπροσωπειών, είπε τά έξής:
 «Είναι μεγάλη τιμή γιά τόν κ. Πρέσβυν και έμέ νά παριστάμεθα είς τό τέλος των έργασιών σας και νά διαπιστώσωμεν ότι αύται στέφονται ύπό έπιτυχίας. Είλικρινώς έλπίζουν όλοι οί συμπατριώται μας ότι τούτο θά είναι ή άπαρχή μιας νέας μεγάλης περιόδου είς τήν ενδόξο ίστορίαν τής Ελλάδος. Έπί μακράν σειράν έτών φίλοι και σύμμαχοι ή Ελλάς και ή Μεγάλη Βρεττανία έχομεν συμμερισθεί είς τό παρελθόν πολλάς δυσκολίας, πολλάς λύπας, πολλάς ήττας. Συμμεριζόμεθα τώρα τό ευτυχές μέλλον, τό όποιον ώς έλπίζομεν άνοίγεται ένώπιον των δύο χωρών.Θά ένθυμούμεθα έπί μακρόν τήν ίστορικήν αύτήν στιγμήν και δύνασθε νά είσθε βέβαιοι ότι ή Κυβέρνησίς μας και ό λαός μας θά βοηθήσουν μέ κάθε δυνατόν τρόπον τήν άναγέννησιν του Ελληνικού λαού. Ζήτω ή Ελλάς 

Είπαμε, ότι για τον «αριστερό» και τον «Επικοινωνιολόγο», υπάρχει μόνο η αλήθεια που τον συμφέρει. Για τους ηλιθίους, υπάρχει μόνο «η αλήθεια» που τους διδάσκουν οι Αριστεροί και οι επικοινωνιολόγοι.
 Για 75 χρόνια συνεχίζεται ο αστικός μύθος ότι τάχα η ηγεσία του ΚΚΕ «παρέδωσε τα όπλα» στην Βάρκιζα, ενώ στην πραγματικότητα  , 
η ηγεσία του ΚΚΕ, εξασφάλισε  στην Βάρκιζα πλήρη αμνηστία για τα εγκλήματά της και πλήρη Κομμουνιστοκρατία στον Τύπο, τις δημόσιες υπηρεσίες και τα συνδικάτα. Στη «Βάρκιζα», συνομιλούσαν  η «ηγεσία» της ΚΚΕ λτδ, με τον  αριστερό  Ιωάννη Σοφιανόπουλο που είχε συμετάσχει  το συνέδριο του Λιβάνου και ο οποίος το  1950, με  την υποστήριξη του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ, που τον καθοδηγούσε ο Νίκος Πλουμπίδης, ίδρυσε μαζί με τον σύντροφο   Σβώλο (ΣΚ-ΕΛΔ), και τον Σ. Χατζήμπεη (Αριστεροί Φιλελεύθεροι),  τη «Δημοκρατική  Παράταξη» , με την οποία η Αριστερά συμμετείχε  στις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1950.
Στη «Βάρκιζα»,  η «ηγεσία» της ΚΚΕ λτδ, (Σιάντος, Πλουμπίδης, Ιωαννίδης, Παρτσαλίδης, Μπαρτζιώτας κλπ), μαζί με τους συνεργάτες της , (Τσιριμώκος, Σβώλος), κλπ , συμφώνησε με τους Άγγλους και την μελλοντική ΕΔΑ , (Σοφιανόπουλος), ότι οι ηθικοί αυτουργοί , η ηγεσία , που διέταξε τις «αγριότητες» και τις «υπερβασίες», θα αμνηστεύονταν , και να δικαζόντουσαν  μόνο οι φυσικοί αυτουργοί. 
Δηλαδή, οι πολιτικά υπεύθυνοι βγάλανε έξω τον εαυτό τους και ρίξανε όλη την ευθύνη στους εκτελούντες τις εντολές και τις διαταγές. και για αυτό άνοιξαν σαμπάνια, και οι Σιάντος, Σοφιανόπουλος και Μακ Μίλαν, ήπιαν στην υγεία της βασίλισσας. Η «Βάρκιζα», ήταν η άνευ όρων παράδοση των «αντικομουνιστών» στους κομμουνιστές που είχαν  ηττηθεί  στη μάχη της Αθήνας, και εξασφάλισε στους κομμουνιστές χρόνο, για να ετοιμάσουν τον επόμενο «γύρο».
Αν το Γ'  Ψήφισμα και ο ΑΝ 509 είχαν εφαρμοστεί το 1945 και όχι το 1947, δεν θα είχαμε υποστεί το αιματοκύλισμα τους Τρίτου Γύρου.
 Η Συμφωνία της Βάρκιζας πρέπει να καταγγελθεί μαζί με τον «αντιφασισμό» και τον «αντιρατσισμό». 

Ας εξετάζουμε λοιπόν την αλληλουχία των γεγονότων και όχι τους αριστερούς αστικούς μύθους για να καταλάβουμε τι ήταν και τι δεν ήταν η Βάρκιζα. 

 Κατ’ αρχήν οι Άγγλοι «ρύθμισαν» τα ελληνικά ζητήματα στον Λίβανο και την Καζέρτα. 
Στις 18 Οκτωβρίου 1944, τα προβλήματα που έπρεπε να αντιμετωπισθούν άμεσα από την κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Γεωργίου Παπανδρέου, ήταν το πολιτειακό ζήτημα, η παραπομπή σε δίκη και τιμωρία των δοσίλογων και η συγκρότηση εθνικού στρατού και αστυνομίας.
 Η βάση πάνω στην οποία κινούνταν η πολιτική του Παπανδρέου ήταν η συμφωνία της Καζέρτα, η οποία υπέτασσε όλες τις ελληνικές δυνάμεις υπό τον στρατηγό Σκόμπυ. 
Για το πολιτειακό θα γινόταν δημοψήφισμα. 
Για το ζήτημα της δίκης των δοσίλογων και των «συνεργατών» συμφωνήθηκε να ξεκινήσει στα μέσα Δεκεμβρίου. 
Το σημείο που οδήγησε στην κρίση του Δεκεμβρίου ήταν ο αφοπλισμός των αντάρτικων ομάδων, και η δημιουργία εθνικού στρατού. 
Την 1η Νοεμβρίου σε σύσκεψης στην οποία μετείχαν ο Πρωθυπουργός, ο Σιάντος και ο Σκόμπυ αποφασίστηκε η αποστράτευση του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ ως τις 10 Δεκεμβρίου
Στις 3/11/44 ο στρατηγός Οθωναίος  είχε διοριστεί αρχιστράτηγος των Ελληνικών δυνάμεων . Το ΚΚΕ ήθελε για υπαρχηγό τον Σαράφη, και οι Άγγλοι τον Βεντήρη. Στις 5 Νοεμβρίου, ο Παπανδρέου ανακοίνωσε, σε συμφωνία με το στρατηγό Σκόμπυ, ότι ο ΕΛΑΣ και ο ΕΔΕΣ θα αποστρατευθούν ως τις 10 Δεκεμβρίου. Στις 13/11/1944 παραιτήθηκε ο Οθωναίος. Στις 18 Νοεμβρίου συμφωνήθηκε η ίδρυση Εθνοφρουράς, η οποία θα στελεχωνόταν από τους κληρωτούς της τάξης του 1936. 
Αυτό που ήθελε η Βρετανική Κυβέρνηση, ήταν «να δημιουργηθεί εθνικός στρατός με συνολική δύναμη 40.000 ανδρών. 
Στις 25 Νοεμβρίου, αντικαταστάθηκε ο υφυπουργός Στρατιωτικών Λάμπρος Λαμπριανίδης γιατί είχε επαναφέρει στο στράτευμα περισσότερους από 100 αξιωματικούς των Ταγμάτων Ασφαλείας.
 Αντικαταστάθηκε από τον στρατηγό Πτολεμαίο Σαρρηγιάννη μέλος του ΕΑΜ. Στις 27 Νοεμβρίου, ο Παπανδρέου ανακοίνωσε τη συμφωνία με τους εαμικούς υπουργούς Σβώλο, Τσιριμώκο, Ζεύγο, για την αποστράτευση του ΕΛΑΣ. Παράλληλα, συμφωνήθηκε να παραδώσουν τα όπλα τους και ο ΕΔΕΣ, αλλά και η Χωροφυλακή της Μ. Ανατολής. 
Η τελική απόφαση για τη συγκρότηση εθνικού στρατού όριζε πως αυτόν θα αποτελούσαν αφενός η Γ΄Ορεινή Ταξιαρχία, ο Ιερός Λόχος και τμήμα του ΕΔΕΣ και από την άλλη μια Ταξιαρχία του ΕΛΑΣ, ίσης δύναμης αλλά και βάρους οπλισμού με τους τρεις προαναφερθέντες σχηματισμούς. Η συμφωνία θα έπρεπε να επικυρωθεί στις 28 Νοεμβρίου του 1944, ωστόσο κάτι τέτοιο δε συνέβη. 
Την 1η Δεκεμβρίου 1944 δημοσιεύτηκε η απόφαση του Σκόμπυ για γενικό αφοπλισμό σύμφωνα με την πρόσφατη συμφωνία, η οποία προέβλεπε ότι θα εξαιρούνταν η Τρίτη Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία και ο Ιερός Λόχος, με το σκεπτικό ότι ήταν το μόνο εν λειτουργία τμήμα του τακτικού Ελληνικού Στρατού το οποίο πολέμησε σε Βόρειο Αφρική και Ιταλία, και ακόμα μια Ταξιαρχία του ΕΛΑΣ και «ένα τμήμα του ΕΔΕΣ» που θα λάμβαναν μέρος «αν χρειαζόταν» σε επιχειρήσεις των συμμάχων στην Κρήτη και τα Δωδεκάνησα, περιοχές , που ακόμα κατείχαν οι Γερμανοί . 
Το ζήτημα της αντιμετώπισης του ΚΚΕ, εξετάστηκε ξανά, στη σύσκεψη που έγινε το πρωί της 12ης Δεκεμβρίου 1944, στην Αγγλική Πρεσβεία, και στην οποία μετείχαν ο Στρατάρχης Αλεξάντερ, ο Χάρολντ Μάκ Μίλλαν , ο πρέσβης Λίπερ, 
ο αρχηγός της υπηρεσίας πληροφοριών Στρατηγός Αϊρευ,. ο υποστράτηγος Τζων Χωκσγουερθ , ο ταξιάρχος Χιου Μάνεριγκ , και ο Σκόμπι. 
Τότε , αποφασίστηκε να διερευνηθεί η δυνατότατα ειρηνικής λύσης της κρίσης και δόθηκε εντολή στον Σκόμπι να συναντηθεί με το ΚΚΕ και να ζητήσει την εκκένωση της Αττικής από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ και τον αφοπλισμό «των οπαδών του ΚΚΕ» στην Αθήνα. 
Πράγματι, εντός της ημέρας έγινε η συνάντηση του Σκόμπι, με τον «υπουργό εξωτερικών» του ΚΚΕ Μιλτιάδη Πορφυρογένη.
 Η επίσημη απάντηση του ΚΚΕ δόθηκε στις 14 Δεκεμβρίου με επιστολή της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΛΑΣ, που δεχόταν τις προτάσεις των Άγγλων υπό τους εξής όρους: 
Ταυτόχρονη απόσυρση της Ορεινής Ταξιαρχίας και του Ιερού Λόχου, αφοπλισμός της Χωροφυλακής, αφοπλισμός και παράδοση στη δικαιοσύνη των ταγματασφαλιτών. 
Το ΚΚΕ απαιτούσε ακόμα «να σχηματιστεί κυβέρνηση πραγματικής Εθνικής Ενώσεως, η οποία θα ρυθμίσει Δημοκρατικώς το όλον Πολιτικόν και στρατιωτικόν πρόβλημα της Χώρας». 
Οι Βρετανοί δέχθηκαν να συζητήσουν το «πολιτικό ζήτημα» αλλά όχι το «στρατιωτικό». 
Αργά το μεσημέρι της Πρωτοχρονιάς του 1945, κατόπιν συνεννόησης του ΚΚΕ με τους Άγγλους , ένα εγγλέζικο θωρακισμένο παρέλαβε από την οδό Θεμιστοκλέους το Γιάννη Ζεύγο και τον αντισυνταγματάρχη του ΕΛΑΣ Κόλλια και τους μετέφερε στο στρατηγείο του Σκόμπυ. 
Η συνάντηση έγινε για να δοθεί η αγγλική απάντηση στις προτάσεις του ΚΚΕ της 14ης Δεκεμβρίου. 
Στη διάρκεια της συζήτησης, ο Ζεύγος επανέφερε τους όρους του ΚΚΕ της 14ης Δεκεμβρίου που ήταν: «απόσυρση της Ορεινής Ταξιαρχίας και του Ιερού Λόχου, από την Αθήνα , αφοπλισμός της Χωροφυλακής, και αφοπλισμός και παράδοση στη δικαιοσύνη των Ταγμάτων Εθνοφυλακής που είχαν ενταχθεί τα μέλη της Χ και του ΕΔΕΣ. 
Ο Σκόμπυ απάντησε ότι θα παραμένουν στην Αθήνα και η Τρίτη Ορεινή Ταξιαρχία, και η Χωροφυλακή και τα Τάγματα Εθνοφυλακής. Οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ ζήτησαν από τον Σκόμπυ να συναντηθούν με τον αντιβασιλιά Δαμασκηνό.
 Ο Δαμασκηνός , δεν δέχτηκε τη συνάντηση και διαβίβασε μέσω των Άγγλων μια δήλωση στα αγγλικά που τόνιζε ότι «το στρατιωτικό ζήτημα πρέπει να λυθεί με τους Άγγλους» και ότι,  «τα άλλα ζητήματα αφορούν στην κυβέρνηση που θα σχηματισθεί σε τρεις μέρες».
 Αυτή είναι η ουσία. «Το στρατιωτικό ζήτημα πρέπει να λυθεί με τους Άγγλους». «Τα άλλα ζητήματα», που αφορούσαν στην κυβέρνηση συζητήθηκαν στην Βάρκιζα.
 Το απόγευμα της 3ης Ιανουαρίου, ο Δαμασκηνός , ως Αντιβασιλεύς, έδωσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης «κατευνασμού» στον Νικόλαο Πλαστήρα , τον οποίο τον έφεραν άρον –άρον από τη Νίκαια όπου ζούσε, εξόριστος , από το 1933. 
Οι Άγγλοι ικανοποιώντας τους όρους του ΚΚΕ που ζητούσε «να σχηματιστεί κυβέρνηση πραγματικής Εθνικής Ενώσεως, η οποία θα ρυθμίσει Δημοκρατικώς το όλον Πολιτικόν και στρατιωτικόν πρόβλημα της Χώρας», αποστράτευσαν το προσωπικό του Συνεδρίου Λιβάνου και τους Υπουργούς του Καίρου, και ανέθεσαν την εξουσία στον Ιωάννη Σοφιανόπουλο τον οποίο επίσης κουβάλησαν στην Αθήνα. 
Ο σύντροφος Σοφιανόπουλος συμμετείχε στον Λίβανο εκ μέρους της ««Νεοδημοκρατικής Ενώσεως Αριστερών», όπου υποστήριξε την ανάγκη δημιουργίας «κοινού Εθνικού Στρατού» και τη συνδιαλλαγή όλου του ελληνικού πολιτικού κόσμου με τους κομμουνιστές για την εξασφάλιση ομαλού πολιτικού βίου και της δημοκρατικής εξέλιξης. 
Ο Σοφιανόπουλος που δεν συμμετείχε στην κυβέρνηση του Γεώργιου Παπανδρέου αφού οι βασικές του απόψεις δεν έγιναν δεκτές, διορίστηκε ως ο κυβερνήτης της Ελλάδος από τους Άγγλους και διαπραγματεύτηκε με το ΚΚΕ και τους Άγγλους τη Συμφωνία της Βάρκιζας. 
Η «κυβέρνηση κατευνασμού» των «Αφανών» ή «Άφαντων», ήταν ένα «λιτό και ευέλικτο» σχήμα με εφτά υπουργούς και πέντε υφυπουργούς. 
Ο Σπύρος Μαρκεζίνης στην «Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος», ανέφερε: « Η κοινή γνώμη αντελήφθη εξαρχής, ότι δεν ήταν ο Πλαστήρας αυτός που κυβερνούσε. 
Οι Άγγλοι, δια του Ι. Σοφιανοπούλου και κυρίως διά του Δαμασκηνού, καθόριζαν την πολιτική της Κυβερνήσεως και ελάμβαναν τις αποφάσεις». 
Στις 5 Ιανουαρίου 1945, μετά από 33 συνεχείς ημέρες μαχών, το ΚΚΕ, αποφάσισε την εφαρμογή της συμφωνίας με τους Άγγλους της 14ης Δεκεμβρίου για αποχώρηση από την Αθήνα.
 Η Κ. Ε. του ΕΛΑΣ έδωσε το απόγευμα της 4ης Ιανουαρίου «Διαταγή Συμπτύξεως» κατά τη διάρκεια της νυκτός της 4ης προς 5η Ιανουαρίου. 
Την υποχώρηση του ΕΛΑΣ ακολούθησαν τα μέλη των οργανώσεων του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. 
Οι αναγνωρίσεις των κυβερνητικών και των Άγγλων το μεσημέρι της 5ης Ιανουαρίου έφθασαν σε Κηφισσιά – Ερυθραία από όπου δεν προχώρησαν βορειότερα. 
Στις 8 Ιανουαρίου, παρουσιάστηκε στο Βρετανικό Στρατηγείο στην Αθήνα εκπρόσωπος του ΕΛΑΣ και παρέδωσε σημείωμα του Γιάννη Ζεύγου στο οποίο αναφερόταν ότι η ΚΕ του ΕΛΑΣ πρότεινε κατάπαυση των εχθροπραξιών και ζητούσε συνάντηση με τους βρετανούς για να καθορισθούν οι λεπτομέρειες της ανακωχής. 
Στις 11 Ιανουαρίου 1945 , στις 22.30, το ΚΚΕ, μετά από «συσκέψεις» πέντε ημερών, αποφάσισε και υπέγραψε με το ψευδώνυμο «Κεντρική Επιτροπή του ΕΛΑΣ», την συνθηκολόγηση με τις «Συμμαχικές Δυνάμεις», και απέσυρε τους ενόπλους του, εκτός της ελεύθερης Ζώνης, που περιελάμβανε την Αττικοβοιωτία, την Πάτρα, την Κόρινθο ,το Ναύπλιο, τη Θεσσαλονίκη και τα νησιά. Απελευθερώθηκαν και οι αιχμάλωτοι ,και οι τραυματίες, αλλά όχι οι πολίτες.
 Η ρύθμιση τυ στρατιωτικού ζητήματος έγινε ερήμην του Πλαστήρα. 
Ο Σκόμπι σε συνεννόηση με τον Λήπερ υπέγραψε την Ανακωχή με το ΕΑΜ στις 11 Ιανουαρίου.
 Ο Βρετανός πρέσβης εδωσε και την αμνηστία που συμφωνήθηκε στην Βάρκιζα. Παρενέβηκε ανοικτά και ματαίωσε την έκδοση των ενταλμάτων συλλήψεως παραγόντων του ΕΑΜ, που είχε αποφασίσει ο Πλαστήρας. 
Αφού λύθηκε το «στρατιωτικό», απέμενε η αμνηστία, τιμωρία των δοσίλογων και η ρύθμιση «Δημοκρατικώς» του όλου Πολιτικού προβλήματος της Χώρας». 
Αυτό έκανε η Βάρκιζα, όπου το ΚΚΕ συνομιλούσε με τον σύντροφο Σοφιανόπουλο.
Με την θέληση των Άγγλων,  η κυβέρνηση Σοφιανόπουλου- Πλαστήρα παραχώρησε πλήρεις πολιτικές ελευθερίες στους Κομμουνιστές, αμνηστία των πολιτικών αδικημάτων , αλλά με εξαίρεση των κοινών αδικημάτων, που πραγματοποιήθηκαν μετά τις 3 Δεκεμβρίου 1944, και την εκκαθάριση των δημοσίων υπηρεσιών και των σωμάτων ασφαλείας, από όσους «συνεργάστηκαν» με τους κατακτητές και με την «δικτατορία Μεταξά».
 Με το Άρθρο 7, συμφωνήθηκε η δημιουργία Συμβουλίων εκκαθάρισης των Δημοσίων Υπαλλήλων, των Υπαλλήλων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, των Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων όπως και άλλων επιχειρήσεων και υπηρεσιών εξαρτώμενων από το Κράτος ή επιχορηγούμενων από αυτό.
Όσοι υπάλληλοι, είχαν προσχωρήσει στο ΕΑΜ και τις οργανώσεις του θα επανέρχονταν στις θέσεις τους και θα κρίνονταν όπως και οι υπόλοιποι υπάλληλοι. Ορίστηκε, επίσης, πως κανείς δημόσιος υπάλληλος δεν θα διωκόταν για τα κομμουνσιτικά του φρονήματα.
Με το Άρθρο 8 συμφωνήθηκε η εκκαθάριση της Χωροφυλακής και της Αστυνομίας Πόλεων από ειδικά Συμβούλια.
Οι αξιωματικοί και οπλίτες των Σωμάτων Ασφαλείας ενέπιπταν στις διατάξεις περί αμνηστίας της Συμφωνίας και κατά τη διάρκεια της Κατοχής είχαν προσχωρήσει στον Ε.Λ.Α.Σ., τον Ε.Λ.Α.Ν. και την Εθνική Πολιτοφυλακή θα επανέρχονταν αμέσως στις θέσεις τους και θα κρίνονταν με τον ίδιο τρόπο, όπως οι συνάδελφοί τους.

Η «Βάρκιζα» ήταν άνευ όρων παράδοση των «αντικομουνιστών» στους κομμουνιστές που είχαν ηττηθεί στη μάχη της Αθήνας, και εξασφάλισε στους κομμουνιστές χρόνο, για να ετοιμάσουν τον επόμενο «γύρο».

Σπυρίδων Χατζάρας

 

Η 12η Φεβρουαρίου στην Ιστορία

881.Ο Πάπας Ιωάννης Η΄ ελπίζοντας στη  βοήθεια  του  βασιλιά της Αλαμανίας (από το 876, και  της Ιταλίας (από το 879) Καρόλου του Παχύ, τον έστεψε στην Ρώμη αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

1111. Ο βασιλιάς της Γερμανίας Ερρίκος Ε΄ που είχε εισέλθη στη Ρώμη γα να στεφτεί Αυτοκράτορας παρουσιάστηκε στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου στις 12 Φεβρουαρίου του 1111, για τη στέψη του και την επικύρωση της συνθήκης της Σούτρη, με τον Πάπα. Ο  Πάπας Πασχάλης Β αρνήθηκε το στέμμα στον βασιλιά, 
ο οποίος διέταξ3ε τη σύλληψη του Πάπα  και δεκαέξι καρδιναλίων. Στο γενικό χάος που ακολούθησε, από την προσπάθεια για  απελευθέρωση του Ποντίφικα ο βασιλιάς  τραυματίστηκε. Ένας στρατός Νορμανδών που έστειλε ο Ροβέρτος της Κάπουα δεν μπόρεσε καν να πλησιάσει τη Ρώμη.

">

1311. O Βασιλιάς της Γερμανίας Ερρίκος Ζ΄ του Λουξεμβούργου που είχε στεφτεί στο Μιλάνο με το σιδήρουν στέμμα της Λομβαρδίας στις 6 Ιανουαρίου , βασιλιάς της Ιταλίας, κατεστειλε την εξέγερση των Γουέλφων της Τοσκάνης, των οποίων την ηγεσία είχαν οι Ντε λα Τόρε, που είχαν διώξει τους Βισκόντι από το Μιλάνο.

1429 . Μάχη των Ρεγγών. Πολλοί υπερασπιστές  της Ορλεάνης έχασαν τη ζωή τους σε μια αποστολή για να συλλάβουν μια φάλαγγα προμηθειών με προορισμό τις  αγγλικές δυνάμεις  που πολιορκούσαν την Ορλεάνη.

1700. Με την εισβολή των Σαξόνων στη Λιβονία, χωρίς προηγούμενη κήρυξη πολέμου άρχισε ο Μεγάλος Βόρειος Πόλεμος για τον έλεγχο της Βαλτικής, ανάμεσα στη Σουηδία και τη συμμαχία Ρωσίας, Δανίας και Σαξονίας. 

1736. Στις έξι το απόγευμα στη Βιέννη η Μαρία Θηρεσία των Αψβούργων παντρεύτηκε τον Φραγκίσκο Στέφανο Δούκα της Λορραίνης. Ήταν ένας γάμος πολιτικής σκοπιμότητας που αποδείχτηκε ευτυχισμένος. 

1771. Πέθανε στο ανάκτορο Στόκχολμ, Αδόλφος Φρειδερίκος της Σουηδίας σε ηλικία 60 ετών, και τον διαδέχτηκε ο ευρισκόμενος στο Παρίσι πρωτότοκος υιός του Γουσταύος Γ'.

1810. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης ενέκρινε το νέο γαλλικό ποινικό κώδικα. 

1814.Κατά την  εκστρατεία των έξι ημερών  του Ναπολέοντα  στις 12 Φεβρουαρίου δόθηκε η Μάχη του Σατό-Τιερί. Το πρωί, στις 12 Φεβρουαρίου, 
οι Σύμμαχοι κατέλαβαν το Λες-Κακουρέτ. Ο Ναπολεόντας έστειλε τον Στρατάρχη Νεΰ στον δρόμο Μονμιράιγ - Σατό-Τιερί, ενώ ο ίδιος κινήθηκε από τον δρόμο Μπιέ-Μεζόν - Σατό-Τιερρί, όπου δεν συνάντησε αντίσταση. Ο Ναπολέοντας επιτέθηκε με 4 σώματα ιππικού στα ρωσικά σώματα, αλλά οι Ρώσοι υποχώρησαν στο δάσος, όπου οι Γάλλοι δεν μπόρεσαν να τους ακολουθήσουν. Ο Άγγλος Γιόρκ διέταξε τον συμμαχικό στρατό να υποχωρήσει στο Σατό-Τιερρί, διασχίζοντας τον ποταμό Μάρνη.

Για τη κάλυψη της υποχώρησης στην απέναντι ακτή του Μάρνη στάλθηκαν 4 ρωσικά και 3 πρωσσικά σώματα. Ο Ναπολέοντας επιτέθηκε στο Σατό-Τιερρί, όπου οι μάχες συνεχίστηκαν μέχρι να καταστραφεί η γέφυρα του Μάρνη. Στη μάχη του Σατό-Τιερί οι Ρώσοι έχασαν 1500 στρατιώτες, οι Πρώσοι έχασαν 1250 στρατιώτες, ενώ οι Γάλλοι έχασαν 600 στρατιώτες.

1816 . Ο Προεστός  της επαρχίας της Καρύταινας ο Ιωάννης ( Γερογιάννης) Ντεληγιάννης ή Δεληγιάννης, ή Παπαγιαννόπουλος αποκεφαλίστηκε στο σπίτι του στα λαγκάδια για να αποδείξει την πίστη του στον Σουλτάνο μκαο να ωσει την περιουσία της Οικογένειας. Οι αλλαγές, στην πολιτική σκηνή της Κωνσταντινούπολης, είχαν την αντανάκλαση τους στον «μικρόκοσμο» της Πελοποννήσου. Ο Ιτσιελή Αχμέτ Πασάς που προστάτευε τους Παπαγιανόπουλους, ανήκε στον κύκλο των ανθρώπων του Βεζύρη Χαλέντ Εφέντη, ο  οποίος ανατράπηκε το 1815 από το κόμμα των «ισλαμιστών», και τον διαδέχθηκε ο Ραούφ Μεχμέτ Πασάς. Εκείνος  έστειλε στην  Πελοπόννησο τον Σεκίρ Αχμέτ Πασά .Η πτώση του Χαλέντ  είχε σοβαρές επιπτώσεις  για τους Δεληγιανναίους. 
Ο Γερογιάννης αποκεφαλίστηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1816 στο σπίτι του στα Λαγγάδια, η δε περιουσία του δεσμεύθηκε και επρόκειτο να δημευθεί , αλλά η παρέμβαση και πάλι της αδελφής του Σελίμ, απέτρεψε την ολική καταστροφή της οικογένειας.

1817. Ο πατριωτικός στρατός της Αργεντινής και της Χιλής, που διέσχισε τις Άνδεις, νίκησε τους Ισπανούς στη μάχη του Τσακαμπούκο.

1818. Ο Μπερνάρδο Ο' Χίγκινς έκανε την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Χιλής.

1872. Η Σύνοδος της βουλγαρικής Εξαρχίας επέλεξε ως Έξαρχο τον εως τότε μητροπολίτη του Λόβετς, Ιλαρίωνα Α' , (κατά κόσμο Ιβάν Ιβάνοφ), ο οποίος όμως, δεν έγινε αποδεκτός από την Πύλη διότι διατηρούσε σχέση με τη βουλγαρική επαναστατική οργάνωση και εξαναγκάσθηκε σε παραίτηση. 
Κατά την επαναληπτική εκλογή , τέσσερις ημέρες μετά, στις 16 Φεβρουαρίου, εκλέχτηκε Έξαρχος ο τότε μητροπολίτης του Βιντίμ , Άνθιμος Α' (κατά κόσμο Ατανάς Σακαλόφ), με σπουδές στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και στη ρωσική ακαδημία. 
1878. Σώμα 700 εθελοντών, υπό τον Μοίραρχο Γιώργο Στέφανο, αποβιβάστηκε  στην ακτή απέναντι από την Κέρκυρα και κατέλαβε  τους Αγίους Σαράντα. Την ίδια ημέρα, στην Κρήτη δύναμη 2.000 επαναστατών επιτέθηκε εναντίον του τουρκικού φρουρίου Ιτζεδίν στα Χανιά.

1914. Ο Ιβάν Γκορεμύκιν ανέλαβε  Πρόεδρος του Συμβουλίου των Υπουργών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
 
1922. Έξι περίπου μήνες πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή, ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου και άλλα έξι επώνυμα στελέχη της δημοκρατικής πτέρυγας των Φιλελευθέρων, υπέγραψαν το «Δημοκρατικό Μανιφέστο», το οποίο προειδοποιούσε για τις επερχόμενες εθνικές συμφορές, και εξαπέλυε επίθεση κατά του τότε βασιλιά ως κύριου υπαίτιου για την απομόνωση της Ελλάδας από τους μέχρι πρότινος Συμμάχους , μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1920. Λίγες μέρες αργότερα δολοφονήθηκε ο εκδότης, Ανδρέας Καβαφάκης, ο οποίος είχε δημοσιεύσει το «Μανιφέστο» στην εφημερίδα του, τον «Ελεύθερο Τύπο».


1934. Η αστυνομία του Καγκελάριου της Αυστρίας , Ένγκελμπερτ Ντόλφους εκανε επιδρομή στα γραφεία του Σοσιαλιστικού Κόμματος στην πόλη Λιντς, σε αναζήτηση όπλων. Έτσι άρχισε η εξέγερση των σοσιαλδημοκρατών κατά του Αυστροφασιτικού καθεστώτος του Ντόλφους που ήταν ολιγοήμερη, αλλά αιματηρή ,αφού είχε τουλάχιστον 1.000 νεκρούς.
 Η αριστερά , στη Γαλλία μετά τα γεγονότα της 6ης Φεβρουαρίου, έκανε γενική απεργία


1938. Ο Χίτλερ κάλεσε τον Καγγελάριο της Αυστρίας Κουρτ φον Σούσνιγκ στο Μπερχτεσγκάντεν (Βαυαρία), και απαίτησε  να άρει την απαγόρευση του Αυστριακού Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, να του αποδώσει πλήρεις πολιτικές ελευθερίες και να απελευθερώσει όσα μέλη του είχαν φυλακισθεί. Σε αντίθετη περίπτωση, η Γερμανία θα ήταν υποχρεωμένη σε στρατιωτική επέμβαση.

Ο Χίτλερ επέμενε και στον το διορισμό ου Άρτουρ Ζάις-Ίνκβαρτ στο Υπουργείο Εσωτερικών και Ασφάλειας.

 
1940. Η ΕΣΣΔ υπέγραψε εμπορική συμφωνία με τη Γερμανία σπάζοντας το βρετανικό αποκλεισμό.

1941. Συνάντηση του Μουσολίνι με τον Φρανσίσκο Φράνκο στην παραθαλάσσια Μπορντιγκέρα της Λιγουρίας σε μια προσπάθεια να μπει η Ισπανία στον πόλεμο. Παρά την «ταυτότητα απόψεων», η Ισπανία παρέμεινε ουδέτερη. Στον Ατλαντικό βυθίστηκε από το γερμανικό καταδρομικό «Admiral Franz von Hipper», το ελληνικό φορτηγό «Περσεύς» που μετείχε στη νηοπομπή SLS 64.21 μέλη του πληρώματος σώθηκαν από το ελληνικό ατμόπλοιο «Πολύκτωρ» που μετείχε στη νηοπομπή.14 μέλη του πληρώματος του «Περσέα» χάθηκαν. Στη Τρεμπεσίνα έπεσε μαχόμενος ο Στρατιώτης του 4ου ΣΠ Σταύρος Θεοδωρόπουλος του Βαΐου. 

Τα πρώτα τμήματα του Άφρικα Κορπς του Ρόμελ αποβοβάστηκαν στην Τρίπολη της Λιβύης.

1942 . Στο Στρατόπεδο κρατουμένων της Νις έγινε μαζική απόπειρα δραπέτευσης.  Οι Γερμανοί φρουροί σκότωσαν  42 κρατούμενους ενώ 105 κρατούμενοι κατάφεραν να διαφύγουν. Σε αντίποινα εκτελέστηκαν 850 .

1944. Το ατμόπλοιο «Oria» που μετέφερε από τη Ρόδο στον Πειραιά, 4.046 Ιταλούς αιχμαλώτους, με φρουρά 90 Γερμανούς και το πλήρωμά του, λόγω καταιγίδας, προσέκρουσε στα βράχια της νησίδας Πάτροκλος, ανοικτά του ακρωτηρίου Σούνιο, και βυθίστηκε. Διασώθηκαν 6 Ιταλοί, 21 Γερμανοί, ο Νορβηγός καπετάνιος και ο Έλληνας μηχανικός. Όλοι οι υπόλοιποι, 4223 πνίγηκαν

1945. Στις 5 το πρωί μονογραφήθηκε στη βίλα Κανελλόπουλου δυο χιλιόμετρα από τη θάλασσα, η Συμφωνία της Βάρκιζας την οποία συνέταξαν και εγγυήθηκαν οι Άγγλοι. Πριν την μονογραφή ανέβηκε στην αγγλική πρεσβεία στην Αθήνα ο Τσιριμώκος που έλαβε την εγγύηση του προστατευόμενου του Τσώρτσιλ, Χάρολντ Μακ Μίλαν και την μετέφερε στον Σιάντο. Η συμφωνία καθαρογραφήθηκε και υπογράφηκε στις 14.00 μμ. Από την «προοδευτική» κυβέρνηση Πλαστήρα υπέγραψαν ο υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Σοφιανόπουλος, ο υπουργός Εσωτερικών Περικλής Ράλλςη και ο υπουργός Γεωργίας Ιωάννης Μακρόπουλος. Από το ΚΚΕ υπέγραψαν ο Σιάντος και ο Παρτσαλίδης και ο Ηλίας Τσιριμώκος από την Ε.Λ.Δ. Εγγυητές ήσαν οι Άγγλοι. Ο Λήπερ και ο Μακ Μίλαν που κινούσαν τα νήματα απ’ τα παρασκήνια και ήταν σε ανοιχτή γραμμή, όχι μόνο με την κυβερνητική αντιπροσωπεία, αλλά και με το ΚΚΕ. Η Συμφωνία κυρώθηκε στη συνέχεια με συντακτική πράξη που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης (φύλλο 68/1965 τεύχος Α') και απέκτησε όχι απλά ισχύ νόμου, αλλά επαυξημένη συνταγματική δύναμη. Απόσπασμα 114 Ιερολοχιτών μετά από μάχη συνέλαβε τη γερμανική φρουρά της Νισύρου . 7 Γερμανοί νεκροί 31 αιχμάλωτοι. Έπεσε μαχόμενος ο επικεφαλής υπολοχαγός Ευάγγελος Χατζηευαγγέλου.


1946. Ένα χρόνο  μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας, συνήλθε στην Αθήνα η 2η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, για να εξετάσει «την κατάσταση στην Ελλάδα», τα «προβλήματα του δημοκρατικού αγώνα» και να καθορίσει τα καθήκοντα του Κόμματος. Πήραν μέρος 28 από τα 30 τακτικά μέλη  και τα 15 αναπληρωματικά.

1949. Το απόγευμα της 12ης Φεβρουαρίου οι σλάβοι κομμουνιστές εξαπέλυσαν μια τελευταία σφοδρή επίθεση, κατά της Φλώρινας αλλά οι άνδρες της 2ας Μεραρχίας του «Παππού» κράτησαν τις θέσεις τους και αντεπετέθηκαν. Μακριά από τη γραμμή πυρός, πάνω σ’ ένα ύψωμα με το παράξενο όνομα Τρύπια Πέτρα, ο στρατηγός Γούσιας που δεν είχε οπτική αντίληψη, μαζί με τον κομισάριο Βλατά διέταξαν υποχώρηση. Σύμφωνα με το Γενικό Επιτελείο, οι Κομμουνιστές άφησαν πίσω τους 713 νεκρούς, από αυτούς οι 334 σύμφωνα με τα στοιχεία του ΚΚΕ ήταν έλληνες υπήκοοι, (σλαβόφωνοι και ελληνόφωνοι) και οι άλλοι ήσαν ξένοι. (Γιουγκοσλάβοι και Βούλγαροι). Το ΚΚΕ ανακοίνωσε και 199 αγνοούμενους.
Ο Στρατός συνέλαβε 350. Οι τραυματίες των συμμοριτών που έμειναν πίσω ήταν 867. Οι κομμουνιστές κουβάλησαν 1557. Συνολικές απώλειες 3686 από τους 6000 περίπου που επιτεθηκαν. Ήταν η απόλυτη καταστροφή. Ο Εθνικός Στρατός και οι ένοπλοι πολίτες είχαν 44 νεκρούς, 284 τραυματίες και 35 αγνοούμενους που τους εκτέλεσαν οι κομμουνιστές. Ο «Κομισάριος» Βλατάς χρόνια μετά έγραψε και 82 αιχμάλωτους έλληνες χωρίς να εξηγήσει τι απέγιναν.
Η συντριβή του ΔΣΕ στην μάχη της Φλώρινας αποτέλεσε την αρχή του τέλους του εμφυλίου. Λόγω των μεγάλων απωλειών, οι δυνάμεις του ΔΣΕ δεν ανέκαμψαν στην ουσία ποτέ. 

Ο ιδρυτής της  «Μουσουλμανικής Αδελφότητας», Χασάν αλ-Μπάνα δολοφονήθηκε  στο Κάιρο. Ο  δολοφόνος του δεν πιάστηκε ποτέ.

1951. Η 19χρονη Σοράγια  παντρεύτηκε  το Σάχη του Ιράν Ρεζά Παχλαβί στο Παλάτι Γκολεστάν στην Τεχεράνη.

1955. Το Συμβούλιο Υπουργών της Σοβιετικής Ένωσης ενέκρινε την κατασκευή του «Κοσμοδρόμιου» Μπαικονούρ

1958 . Στην Κίνα, στο πλαίσιο της πολιτικής «Μεγάλο Άλμα προς τα εμπρός», ξεκίνησε μια μεγάλης κλίμακας εκστρατεία για την καταπολέμηση των παρασίτων. Η ιδέα της εκστρατείας ήταν να καταστρέψουν τα «τέσσερα παράσιτα» , ποντίκια, κουνούπια, μύγες και τα σπουργίτια.

1960. Άρχισαν στη Βόννη οι διαπραγματεύσεις για τις γερμανικές ατομικές αποζημιώσεις των Ελλήνων θυμάτων.

1961.Ανακοινώθηκε ότι εκτελέστηκε στην Κατάνγκα του Κονγκό,
 ο πρωθυπουργός και εθνικός ήρωας Πατρίς Λουμούμπα. Η ακριβής ημερομηνία και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες σκοτώθηκε ποτέ δεν διευκρινίστηκαν .

Από το Μπαικονούρ  ξεκίνησε το σοβιετικό διαστημόπλοιο Venera 1, η πρώτη ανθρώπινη συσκευή που έφτασε στην Αφροδίτη.

1962. Ο Γιούρι Γκαγκάριν έφθασε την Αθήνα, και έγινε δεκτός με μεγάλο ενθουσιασμό 1973 , Το Βόρειο Βιετνάμ απελευθέρωσε την πρώτη ομάδα των Αμερικανών αιχμαλώτων πολέμου. 

1973. Το Βόρειο Βιετνάμ απελευθέρωσε τους  πρώτους αμερικανούς αιχμάλωτους  πολέμου. 

1974. Στη Μόσχα συνελήφθη στο σπίτι του ο Αλεξάντερ Σολζενίτσιν, κατηγορήθηκε για προδοσία , του αφαιρέθηκε η Σοβιετική υπηκοότητα και απελάθηκε την επομένη αεροπορικώς στη Γερμανία.

1977. Ο Μακάριος και ο Ντενκτάς συμφώνησαν στην Βιέννη υπό την αιγίδα του Κουρτ Βαλντχάιμ το πλαίσιο εξεύρεσης λύσης του κυπριακού προβλήματος.
Η συμφωνία δεν δέσμευε νομικά τις δύο πλευρές. Η Συμφωνία αυτή αποκαλούμενη και «συμφωνία τεσσάρων σημείων» προέβλεπε ουσιαστικά μια Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, που τότες είχε μεταφραστεί ως «διπεριφερειακή». Η ελευθερία διακίνηση, η ελευθερία εγκατάστασης, και το δικαίωμα παρέμειναν ανοικτά προς συζήτηση, όπως και το «εδαφικό».

1985. Το δολάριο  έφτασε σε ισοτιμία ρεκόρ των 10 ελβετικών φράγκων στο χρηματιστήριο του Παρισιού.

1986. Η Μάργκαρετ Θάτσερ και ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν  υπέγραψαν στη Λιλ τη συμφωνία  για την κατασκευή ενός τούνελ κάτω από τη Μάγχη.
1995. Στο Πάλε ο Ράντοβαν Κάραζιτς, δήλωσε ότι αν η Κροατία επιλέξει την επιθετικότητα, θα βρει μπροστά της τον  ενωμένο στρατό της Ρεπούμπλικα Σερπσκα   της Σερβικής  Κράινα και αυτό θα είναι το πρώτο βήμα προς την Ένωση δύο σερβικών κρατών».

1996. Στη  Δυτική Όχθη, Γιάσερ Αραφάτ έγινε πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής.

2002. Ο πρώην πρόεδρος της Σερβίας και της Γιουγκοσλαβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς εμφανίστηκε ενώπιον του Διεθνούς Δικαστήριου Εγκλημάτων Πολέμου στη Χάγη, κατηγορούμενος για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

2012. Με 199 «ναι» υπερψηφίστηκε από τη Βουλή η νέα δανειακή σύμβαση (δεύτερο μνημόνιο), έναντι 74 βουλευτών που την καταψήφισαν και 5 που δήλωσαν «παρών». Είκοσι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και ισάριθμοι της Νέας Δημοκρατίας ψηφισαν αρνητικά. Οι βουλευτές του ΛΑΟΣ, με εξαίρεση τους Μάκη Βορίδη και Άδωνι Γεωργιάδη, που ψήφισαν Ναι απείχαν.
Η νέα δανειακή σύμβαση καταψηφίστηκε από τους βουλευτές του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ.

2016. Ο Πάπας Φραγκίσκος συναντήθηκε στην Αβάνα της Κούβας με τον Πατριάρχη Κύριλλο  της Μόσχας.

Τα εξιτ πολ στο Νιου Χάμσαϊρ διαπίστωσαν ότι ο Τραμπ έλαβε στις προκριματικές εκλογές στην Πολιτεία πήρε το 86,7%. Μέχρι τώρα έχουν μετρηθεί 75000 ψήφοι. Στους Δημοκρατικούς πρώτο ο γερο-Μπέρνι με 42000 ψήφους με δεύτερο τον Πούστη από τον Ιντιάνα,

Τα εξιτ πολ στο Νιου Χάμσαϊρ  διαπίστωσαν ότι ο Τραμπ  έλαβε στις προκριματικές εκλογές στην Πολιτεία  πήρε το 86,7%. Μέχρι τώρα έχουν μετρηθεί 75000 ψήφοι. Στους Δημοκρατικούς πρώτο ο γερο-Μπέρνι  με 42000 ψήφους με δεύτερο τον Πούστη από τον Ιντιάνα,

Το Κράτος Δικαίου στα Σκόπια

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες σέβονται το δικαίωμα όλων των κυρίαρχων χωρών να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν νόμους που συνάδουν με τους δημοκρατικούς κανόνες χωρίς ξένες παρεμβάσεις», και για αυτό με αμερικανική επέμβαση βρέθηκαν οι «Αποστάτες» που ψήφισαν την «συμφωνία των Ψαράδων» Ζάεφ- Αλιέκσι και τώρα, ψηφίζουν τον νόμο για την Εισαγγελία που σύμφωνα με τους δημοκρατικούς Κανόνες δίνει αμνηστία σε όλα τα εγκλήματα του Ζάεφ.
Και σύμφωνα με τους με τους «δημοκρατικούς κανόνες» του Κράτους Δικαίου άλλο κείμενο έστειλε η υπηρεσιακή για ψήφιση στη Βουλή και άλλο διορθωμένο κείμενο ψηφίζουν οι βουλευτές, επειδή, «Οι Ηνωμένες Πολιτείες σέβονται το δικαίωμα όλων των κυρίαρχων χωρών να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν νόμους που συνάδουν με τους δημοκρατικούς κανόνες χωρίς ξένες παρεμβάσεις». 
Η αμερικανική επέμβαση δεν είναι... ξένη παρέμβαση επειδή οι Αμερικανοί  είναι δικοί μας άνθρωποι.

Η προδοτική Συμφωνία της Ζυρίχης

11 Φεβρουαρίου 1959. Η προδοτική Συμφωνία της Ζυρίχης. Ο πράκτωρ Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Τούρκος ομόλογός του, Αντνάν Μεντερές, συμφώνησαν για τη Κύπρο και μονογράφησαν τη Συμφωνία που υπογράφηκε στο Λονδίνο στις 19 Φεβρουαρίου 1959 από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. 
Την ίδια ημέρα που μονογραφήθηκε η συμφωνία της Ζυρίχης ξεκίνησε στην Αθήνα η δίκη του Ναζί και εγκληματία πολέμου και φίλου του Καραμανλή και της Δοξούλας Μαξ Μέρτεν, που υπηρέτησε στη Θεσσαλονίκη τη διετία 1942-1944, ως σύμβουλος της στρατιωτικής διοίκησης. 
Ήταν ο άνθρωπος που είχε την ευθύνη για την διαρπαγή των περιουσιών των Εβραίων που στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η συνολική αξία της περιουσίας που διαχειρίστηκε ο Μέρτεν με τους εβράιους και έλληνες φίλους του ξεπερνούσε τα 125.000.000 χρυσά φράγκα. Το Ειδικό Στρατοδικείο Εγκληματιών Πολέμου της Αθήνας καταδικάζει τον Μέρτεν σε 25ετή κάθειρξη, επειτα όμως από πιέσεις της Γερμανίας, η κυβέρνηση Καραμανλή, αφού τροποποίησε τον ισχύοντα νόμο (Ν.Δ. 3933/1959) για τους Γερμανούς υπηκόους που φέρονταν ως εγκληματίες πολέμου, αποφυλάκισε τον Μέρτεν και τον απέλασε στη Γερμανία, με την προϋπόθεση να εκτίσει εκεί την ποινή του. Τα γερμανικά δικαστήρια τελικά απάλλαξαν τελείως τον Μέρτεν «ελλείψει στοιχείων».

Η μάχη της Φλώρινας. Οι Γιουγκοσλάβοι προπάθησαν να την καταλάβουν

Σαν σήμερα  ο Αλιέκσι και ο Ζάεφ μας επιτέθηκαν για να καταλάβουν  τη Φλώρινα 

1949. Οι (αντιτιτοικοί) γιουγκοσλάβοι κομμουνιστές,  υποστηριζόμενοι από τους αδελφούς τους του ΚΚΕ  προσπάθησαν να καταλάβουν τη Φλώρινα. 
Η μάχη άρχισε στις 3:30΄ το πρωί, της 11ης Φεβρουαρίου. Οι Γιουγκοσλάβοι  κατέλαβαν  τα υψώματα Σολίτσετο και Γκιούπκα, αλλά κράτησε το 1033.

Φωτογραφική Επιμέλεια Λάζος ο βουνίσιος
Κάποτε πρέπει επιτέλους να κτιστεί εκκλησία στο ύψωμα 1033 προς τιμή των γενναίων υπερασπιστών του υψώματος, αφιερωμένη στον Άγιο Μελέτιο που έχει την ονομαστική του γιορτή στις 12 Φεβρουαρίου και στον Άγιο Χαράλαμπο προς ελάχιστη απόδοση Τιμής του κατακρεουργηθέντος υπό των ξενοκινήτων Κ/Σ Ανθυπολοχαγού Χαράλαμπου Καστρισιανάκη.

Τα τμήματα των Γιουγκοσλάβων που επρόκειτο να διεισδύσουν στην Φλώρινα συνάντησαν οργανωμένα πολυβολεία και καθηλώθηκαν και δέχτηκαν εύστοχα πυρά του πυροβολικού.   

Αν και είχαν εφοδιαστεί με ασύρματους, από τους Γιουγκοσλάβους, 
η επικοινωνία μεταξύ των τμημάτων με το "επιτελείο" ήταν ελάχιστη έως μηδαμινή, διότι οι βουλαγρόφωνοι δεν συντονίστηκαν με τους ελληνόφωνους.

Ο Στρατός μάζεψε πάνω από 800 νεκρούς και 930 τραυματίες.
Οι κομμουνιστές στην υποχώρηση τους μετέφεραν 1557
τραυματίες.

Τον  Ιούνιο  1948. επήλθε η ρήξη  μεταξύ του Στάλιν και του Τίτο, και η  αποπομπή του Τίτο από την Κομινφόρμ.

Στο πλαίσιο της ρήξης ο Στάλιν αποδέχτηκε την πολιτική του Δημητρώφ   για τη δημιουργία είτε ανεξαρτήτου  «Μακεδονικού Κράτους», είτε μιας ομόσπονδης Λαϊκής Δημοκρατίας εντός της «Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας» .

Το ΚΚΕ αποδέχτηκε την καταδικαστική για τον Τίτο και την κλίκα του απόφαση της Κομινφόρμ της 28ης Ιουνίου 1948, χωρίς όμως να στραφεί έντονα κατά της Γιουγκοσλαβίας Ωστόσο, η γιουγκοσλαβική βοήθεια μειώθηκε αισθητά.

Ο κύριος όγκος της στρατιωτικής βοήθειας προς τον Δημοκρατικό Στρατό προερχόταν πλέον από τη Σοβιετική Ενωση μέσω Βουλγαρίας και Αλβανίας.

Η φιλοτιτοική πτέρυγα του ΝΟΦ άρχισε να οργανώνει λιποταξίες των «μακεδόνων» προς τη Γιουγκοσλαβία, ενώ η πτέρυγα που ήταν με τον Στάλιν, το VMRO και τη Βουλγαρία ζητούσε την «Ανεξάρτητη Μακεδονία», και το 2^ο Συνέδριο της ΝΟΦ τάχθηκε υπέρ της «Ενιαίας και Ανεξάρτητης Μακεδονίας σε μια λαϊκοδημοκρατική Βαλκανική Ομοσπονδία».  Ο Δημητρόφ επίσης κατήγγειλε όλες τις διμερείς συμφωνίες με τον Τίτο, ανέστειλε την πολιτική «μακεδονοποίησης» στο  Πιρίν και κατήγγειλε τη βίαιη αποβουλγαροποίησης του πληθυσμού στη «γιουγκοσλαβική Μακεδονία», και έθεσε ζήτημα βουλγαρικής μειονότητας.

Η γραμμή για την «Ενιαία και Ανεξάρτητη Μακεδονία» πέρασε στην 5^η Ολομέλεια του ΚΚΕ στις 30-31 Ιανουαρίου 1949, στους Ψαράδες των Πρεσπών,  που υποστήριξε  «το δικαίωμα της εθνικής αποκατάστασης και αυτοδιάθεσης του μακεδονικού λαού», στην «ΝόβαΜατσεντόνιγια». Η θέση του ΚΚΕ στρεφόταν κατά της κυριαρχίας του Τίτο στη «γιουγκοσλαβική Μακεδονία» και αμφισβητούσε τον ρόλο της γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας ως «του Πεδεμοντίου της ενοποίησης της Μακεδονίας».

«Μετά την 5η Ολομέλεια οι σλαβίζοντες κομμουνιστές  έλεγαν  ότι τα σύνορα της Ανεξάρτητης Μακεδονίας, θ’ άρχιζαν στον Όλυμπο και θα είχε πρωτεύουσα τη Σολούν». Η 5^η Ολομέλεια έλεγε:

«Ο μακεδόνικος λαός θα απόκτηση μια ανεξάρτητη, κρατικά ενιαία και ισότιμη θέση στην οικογένεια αυτή όπου αύριο θα ανήκει και ο ελληνικός λαός με την λαϊκή δημοκρατία. Και γι’ αυτή την ανεξάρτητη, κρατικά ενιαία και ισότιμη θέση παλεύει σήμερα και ο μακεδόνικος λαός της Μακεδονίας του Αιγαίου…».

Τότε, αποφασίστηκε και η κατάληψη της Φλώρινας, για να γίνει η προσωρινή  πρωτεύουσα της «Ενιαίας και Ανεξάρτητης Μακεδονίας»,που θα αποσπούσε από τον Τίτο και τα Σκόπια. Για αυτό επιστρατεύτηκαν οι βουλγαρόφωνες από τη Βαρδαρία ως «εθελοντές», και επιτέθηκαν 6000 καθίκια.

   Στη Φλώρινα δεν επιτεθήκαν  οι «συμμορίτες – κομιτατζήδες» του εθνοπροδοτικού ΚΚΕ, αλλά οι Βουλγαρόφρωνες  του VMRO από τα Σκόπια, μαζί με Αλβανούς και ελληνόφωνα κόκκινα καθάρματα για να ιδρύσουν τη ΝόβαΜατσεντόνιγια

Μετά την  τελική νίκη στο Βίτσι και τον Γράμμο, οι βουλαροσταλινικοί ίδρυσαν στην Πολωνία  το 1952 την οργάνωση «Ιλιντεν» για να καταγγείλουν  τη συμπαιγνία Αθήνας-Βελιγραδίου, και αποκαλούσαν την «Μακεδονία του Αιγαίου» και τη Μακεδονία του Βαρδάρη»  ,  «υποδουλωμένες στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό»,  και καλούσαν τους «Μακεδόνες» να εξεγερθούν κατά του προδότη Τίτο.

Η 11η Φεβρουαρίου στην Ιστορία

641. Πέθανε στην Κωνσταντινούπολη σε ηλικία 66 ετών αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας Φλάβιος Ηράκλειος κατά τη βασιλεία του οποίου η ελληνική γλώσσα έγινε η επίσημη γλώσσα του βυζαντινού κράτους. Τον διαδέχτηκε ο Κωνσταντίνος Γ΄.


1115. H μάχη του Βέλφεσολτς στην Σαξονία  ανάμεσα στους πρίγκιπες του Ρήνου και της Βεστφαλίας, και του αυτοκράτορας Ερρίκου Ε. Στη μάχη σκοτώθηκε ο  αρχηγός των αυτοκρατορικών Χόγιερ φον Μανσφελεντ και ο στρατός του Ερρίκου εγκατέλειψε το πεδίο  της μάχης.

1211. Ο Βούλγαρος Τσάρος Μπόρις συγκάλεσε στο Βέλικο Τάρνοβο Σύνοδο για να καταδικάσει τους Βογομίλους.


1302. Ο Φίλιππος Δ΄ της Γαλλίας , ο Ωραίος, έκαψε δημόσια στο Παρίσι την "βούλα"  που του είχε στείλει ο Παπάς στην οποία ο Βονιφάτιος τόνιζε την παπική υπεροχή .

1531. Αναγνωρίστηκε από την «Σύγκλητο» της Αγγλίας ο Ερρίκος 8^ος  «ως Γενικός προστάτης, ανώτατος άρχοντας, και ακόμη και, μέχρι στιγμής ως ο νόμος του Χριστού επιτρέπει, υπέρτατη κεφαλή της Αγγλικής Εκκλησίας και του κλήρου».

1543. Ο βασιλιάς της Αγγλίας Ερρίκος 8^ος υπέγραψε στο Γουέστμινστερ την συμμαχία με τον Κάρολος Ε κατά τον Φραγκίσκου της Γαλλίας.

1573. Στη Γαλλία, τα Καθολικα στρατεύματα υπό τον Δούκα του Ανζού άρχισαντην πολιορκία των Ουγενότων της Λα Ροσέλ.

1659 . Κατά τον Δανό-Σουηδικό πόλεμο, ( 1658-1660) μετά από έξι μήνες πολιορκίας ο Κάρολος Ι΄ Γουσταύος της Σουηδίας διάταξε κατάληψη της Κοπεγχάγης εξ εφόδου. Η επίθεση έγινε τα ξημερώματα της 11ης Φεβρουαρίου, από 8000 Σουηδούς μέσα σε θύελλα. Οι Δανοί που γνώριζαν το σχέδιο λεπτομερώς από λιποτάκτες και κατασκόπους περίμεναν .Είχαν 6000 επαγγελματίες στρατιώτες και 5000 ένοπλους πολίτες. Στις 6 το πρωί ο Κάρολος Ι΄ Γουσταύος διέταξε την υποχώριση, αφού υπέστη βαριές απώλειες. 

1695.Κατά τον Πόλεμο της Πολωνολιθουανικής Κοινοπολιτείας με τους Οθωμανούς άρχισε η διήμερη μάχη του Λβίβ κατά την οποία ο Στάνισλας Γιαμπλονόφσκι κατεσφαξε τους Τάταρους της Κριμαίας που τους διοικούσε ο γιός του Χάνου της Κριμαίας.

1727. Κατά τον Αγγλο-ισπανικό πόλεμο η  Ισπανία πολιόρκησε το Γιβραλτάρ.

1776. Γεννήθηκε στην Κέρκυρα ο εθνάρχης Ιωάννης Καποδίστριας.

1814. Η Μάχη του Μονμιράλ. Κατά την  «εκστρατεία των 6 ημερών» 
ο Ναπολέοντας μετά τη καταστροφή του σώματος του Ολσούφιεφ,  κατευθύνθηκε στα δυτικά, αφήνοντας το σώμα του Μαρμόν απέναντι σε αυτό του Μπλύχερ, και κατέλαβε το Μονμιράιγ. Το ρωσικό σώμα του στρατηγού Οστέν-Σακέν, το οποίο στάλθηκε για να βοηθήσει τον Ολσούφιεφ, είχε 14.000 στρατιώτες. Αργότερα, κατά τη διάρκεια της μάχης, ενώθηκε με το σώμα του Γιόρκ, το οποίο είχε 4.000 στρατιώτες. Ο Ναπολέοντας, είχε 20.000 στρατιώτες της αυτοκρατορικής φρουράς. Ο Οστέν-Σακέν αποφάσισε να αρχίσει τη μάχη στις 9 το πρωί, αλλά οι Γάλλοι κατέλαβαν τις θέσεις των Ρώσων  που  έχασαν 3-4 χιλιάδες στρατιώτες, και υποχώρησαν βόρεια.

Η Νορβηγία διακήρυξε την ανεξαρτησία της , σηματοδοτώντας το τέλος της Ένωσης του Κάλμαρ

1825. Στις 11/24 Φεβρουαρίου ο Ιμπραήμ, και το εκστρατευτικό του Σώμα αποβιβάστηκαν ακώλυτα στην Μεθώνη.
.

1829. Η  σφαγή στη Ρωσική πρεσβεία στην Τεχεράνη

1863. Στο διάστημα της Μεσοβασιλείας, έληξαν τα Φεβρουαριανά. Μετά την παραίτηση του  Μπενιζέλου Ρούφου  και του Βούλγαρη  αποφασίστηκε να ανατεθεί σχηματισμός προσωρινής κυβέρνησης σε ένα πρόσωπο γενικής αποδοχής, τον πληρεξούσιο Μεσολογγίου Ζηνόβιο Βάλβη που ήταν   πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης.  

1866. Στο Βουκουρέστι, υποχρεώθηκε σε παραίτηση από την «τερατώδη Συμμαχία» ο Αλέξανδρος Ιωάννης Κούζα. Την επαναστατική τριανδρία αποτελούσαν ο στρατηγός Λάζαρ Κατάργκιου  ως εκπρόσωπος της Μολδαβίας και των συντηρητικών, ο Στρατηγός Νικολάε Γκολέσκου, εκπρόσωπος των Βλάχων και των Φιλελευθέρων και ο  Συνταγματάρχης Νικολάι  Χαραλάμπι που ανέθεσαν τον σχηματισμό κυβέρνησης στον Ίον Γκίκα.

1873. Ο δευτερότοκος υιός του Βίκτορος-Εμμανουήλ Β'  της Ιταλίας Αμεδαίος, τον οποίο η Βουλή της Ισπανίας τον εξέλεξε ως  βασιλιά της χώρας, παραιτήθηκε και ακολούθησε   την ιδία ημέρα η Α' Ισπανική Δημοκρατία. 

1919. Ο Φρίντριχ Έμπερτ εξελέγη στην Βαϊμάρη  Πρόεδρος του Ράιχ.

1921 . Ο Κόκκινος Στρατός εισέβαλε στη  Γεωργίας.  Στην Άνω Σιλεσία ξεκίνησε από την Διασυμμαχική Επιτροπή η προετοιμασία τους δημοψηφίσματος.

1929. Ο καρδινάλιος Πιέτρο Γκάσπαρι και ο Μπενίτο Μουσολίνι υπέγραψαν τη Συνθήκη του Λατερανού μεταξύ του Βατικανού και του Βασίλειου της Ιταλίας με την οποία επιλύθηκε το «Ζήτημα της Ρώμης», που εκκρεμούσε από το 1870 και αναγνωρίστηκε το ανεξάρτητο παπικό κράτος.

1932. Στην Ιταλία, ο πρωθυπουργός Μπενίτο Μουσολίνι συναντήθηκε με τον Πάπα Πίος ΙΑ.

1934. Στην Ελλάδα έγιναν από την κυβέρνηση Τσαλδάρη μέσα σε κλίμα πόλωσης ανάμεσα σε βενιζελικούς και αντινεζελικούς δημοτικές εκλογές στις οποίες για πρώτη φορά ψήφισαν οι γυναίκες, που είχαν συμπληρώσει το 30ο έτος της ηλικίας τους και διέθεταν τουλάχιστον απολυτήριο Δημοτικού. 
Η κυβέρνηση Τσαλδάρη, με το διάταγμα της 18ης Ιανουαρίου, δημιούργησε τους Δήμους Βύρωνα, Καισαριανής, Νέας Ιωνίας, Περιστερίου, Νέας Φιλαδέλφειας, Νέας Χαλκηδόνας, Αιγάλεω, Νέων Σφαγείων (νυν Ταύρος), Κουκουβαούνων (νυν Μεταμόρφωση) και της Καλογρέζας. Στον Πειραιά ιδρύθηκαν η Νέα Κοκκινιά (νυν Νίκαια), το Κερατσίνι, και το Νέο Φάληρο .Στην Αθήνα, δήμαρχος εξελέγη ο 42χρονος δικηγόρος, δημοσιογράφος, και εκδότης Κώστας Κοτζιάς, του Λαϊκού Κόμματος .Έλαβε 31.442 ψήφους, έναντι 29.204 του 72χρονου υποψηφίου των Φιλελευθέρων πρώην Δημάρχου Αθηναίων Σπυρίδωνος Πάτση. Τρίτος, με 5.195 ψήφους, ήταν ο επί 18ετία δήμαρχος Αθηναίων, Σπυρίδων Μερκούρης. Στον Πειραιά εξελέγη ο γιατρός Σωτήριος Στρατήγης του Λαϊκού Κόμματος, με 14.663 ψήφους έναντι 13.657 του Μιχαήλ Ρινόπουλου. Στη Θεσσαλονίκη εξελέγη ο επιχειρηματίας Νικόλαος Μάνος με 16.076 ψήφους, έναντι 12.689 του πρώην δημάρχου Μηνά Πατρίκιου. Στην Καβάλα εκλέχτηκε, ο 29χρονος Κομμουνιστής Μήτσος Παρτσαλίδης. Στις 12 Μαρτίου, σε επαναληπτική εκλογή, ο 30χρονος κομουνιστής συνδικαλιστής Διονύσης Μενύχτας εξελέγη δήμαρχος Σερρών. Το Ενιαίο Μέτωπο Εργατών Αγροτών (ΚΚΕ) πλειοψήφησε επίσης στην Καισαριανή, και την Τσαριτσάνη, και έβγαλε συμβούλους σε 60 δημοτικά και κοινοτικά συμβούλια .

1940. Κατά τον Χειμερινό Πόλεμο οι Σοβιετικοί πέτυχαν να διασπάσουν σε διάφορα σημεία τη γραμμή Μανερχάιμ των Φιλανδών.

Στη Μόσχα, υπογράφηκε η  νέα οικονομική συμφωνία  μεταξύ της ΕΣΣΔ και της Γερμανίας. Η Σοβιετική Ένωση συμφώνησε από τις 11, Φεβρουαρίου, 1940 έως τις 11 Φεβρουαρίου του 1941, εκτός από τις ποσότητες που αναφέρονται στη σύμβαση του 1939 να αυξήσει τα εμπορεύματα, (πετρέλαιο, πρώτες ύλες, αλεύρι) στο ποσό των 420 - 430.000.000 μάρκων του  Ράιχ.

1941. Η Ιταλική αεροπορία βομβάρδισε λίγο μετά τις 6 το πρωί, με χαμηλή ομίχλη το προκεχωρημένο αεροδρόμιο της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας στην Κατσικά Ιωαννίνων. Έπεσε μαχόμενος υπέρ Πατρίδος ο Σμηναγός Μπαρδαβίλιας Αναστάσιος, που με το αεροπλάνο του Gladiator είχε απογειωθεί, προς αναχαίτιση του εχθρού. Στο Αλβανικό μέτωπο σκοτώθηκαν στην Τρεμπεσίνα οι στρατιώτες Γεώργιος Καλατζής, του 33ου ΣΠ, και Δημήτριος Καλόγηρος , του 4ου ΣΠ.  Στο φαράγγι του χωριού Ροσοβέρι σκοτώθηκε μετά από σε αεροπορικό βομβαρδισμό ο στρατιώτης Κολοκύθας Ανδρέας του Κωνσταντίνου, από τον Πύργο.

1942. Συνάντηση του Στρατάρχη της Ρουμανίας Ίον Αντονέσκου με τον Χίτλερ στην Ανατολική Πρωσία.
Ο Βελουχιώτης μετά την ολοκλήρωση της αποστολής του στη Λαμία για εξεύρεση τροφών και ανταρτών μασκαρεύτηκε μοναχός στο μοναστήρι της Φυλής και κατέβηκε στην Αθήνα.

1943. Ο Στάλιν υπέγραψε την απόφαση για την αρχή της Σοβιετικής προσπάθειες για την κατασκευή ατομικής βόμβας.

1945. Στη Γιάλτα ολοκληρώθηκε η διάσκεψη Ρούσβελτ, Στάλιν και Τσώρτσιλ.

1946. Παραιτήθηκε από διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας ο Κυριάκος Βαρβαρέσος και ανέλαβε ο Γεώργιος Μαντζαβίνος. 

1949. Οι Γιουγκοσλάβοι κομμουνιστές υποστηριζόμενοι από τους αδελφούς τους του ΚΚΕ προσπάθησαν να καταλάβουν τη Φλώρινα. Η μάχη άρχισε στις 3:30΄ το πρωί. Οι Γιουγκοσλάβοι κατέλαβαν τα υψώματα Σολίτσετο και Γκιούπκα, αλλά κράτησε το 1033. Τα τμήματα των γιουγκοσλάβων που επρόκειτο να διεισδύσουν στην Φλώρινα συνάντησαν οργανωμένα πολυβολεία και καθηλώθηκαν και δέχτηκαν εύστοχα πυρά του πυροβολικού. Αν και είχαν εφοδιαστεί με ασύρματους, από τους Γιουγκοσλάβους η επικοινωνία μεταξύ των τμημάτων με το επιτελείο ήταν ελάχιστη έως μηδαμινή, διότι οι Γιουγκοσλάβοι δεν συντονίστηκαν με τους ελληνόφωνους.
Ο Στρατός μάζεψε πάνω από 800 νεκρούς και 930 τραυματίες. Οι κομμουνιστές στην υποχώρηση τους μετέφεραν 1557 τραυματίες.

1958. Στην Αθήνα συνομιλείς για το Κυπριακό ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση τον Βρετανό υπουργ’ο Εξωτερικών Σέλγουιν Λόιντ, και του κυβερνήτη σερ Χιου Φουτ.

1959. Η προδοτική Συμφωνία της Ζυρίχης. Ο πράκτωρ Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Τούρκος ομόλογός του, Αντνάν Μεντερές, συμφώνησαν για τη Κύπρο και μονογράφησαν τη Συμφωνία που υπογράφηκε στο Λονδίνο στις 19 Φεβρουαρίου 1959 από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Την ίδια ημέρα που μονογραφήθηκε η συμφωνία της Ζυρίχης ξεκίνησε στην Αθήνα η δίκη του Ναζί και εγκληματία πολέμου και φίλου του Καραμανλή και της Δοξούλας Μαξ Μέρτεν, που υπηρέτησε στη Θεσσαλονίκη τη διετία 1942-1944, ως σύμβουλος της στρατιωτικής διοίκησης. Ήταν ο άνθρωπος που είχε την ευθύνη για την διαρπαγή των περιουσιών των Εβραίων που στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

1961. Ιδρύθηκε με την βοήθεια της αμερικανικής πρεσβείας το Δημοκρατικό Κέντρο - Αγροτική Φιλελευθέρα Ένωσις υπό την ηγεσία του Γεωργίου Παπανδρέου. Η Νέα Πολιτική Κίνηση διαλύθηκε και τα στελέχη της προσχώρησαν στο νέο κόμμα με εξαίρεση τους Ιωάννη Ζίγδη, Παναγή Παπαληγούρα και Γεώργιο Ράλλη, οι οποίοι έγιναν ανεξάρτητοι. Το νέο κόμμα είχε 18 βουλευτές μεταξύ των οποίων οι Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας, Γεώργιος Μαύρος, Γεώργιος Μπακατσέλος και Δ. Μπαλτατζής. Δεν συμμετείχαν η Δημοκρατική Ένωση του Ηλία Τσιριμώκου, που προσχώρησε μετά, η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά και το Κόμμα Προοδευτικών του Σπύρου Μαρκεζίνη.
Ο Αρης Πουλιανός ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε στο σπήλαιο των Πετραλώνων της Χαλκιδικής κρανίο προϊστορικού ανθρώπου, γνωστού ως "αρχανθρώπου". 

1971. Υπογραφή της Συνθήκης του αφοπλισμού του πυθμένα των θαλασσών και των ωκεανών.

1975. Στο δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών του Συντηρητικού Κόμματος η Μάργκαρετ Θάτσερ νίκησε τον Ουίλιαμ Ουάιτλόου και έγινε η πρώτη γυναίκα, αρχηγός της αντιπολίτευσης στη Βρετανία. 

1977. Ο Μενγκίστου Χαϊλέ Μαριάμ πήρε την εξουσία στην Αιθιοπία.

1979 . Στο Ιράν, μετά από τρεις ημέρες οδομαχίες με δυνάμεις πιστές στην προσωρινή κυβέρνηση οι υποστηρικτές του Αγιατολάχ Χομεϊνί ανέλαβαν τον έλεγχο της Τεχεράνης, και το Γενικό Επιτελείο δήλωσε ουδετερότητα.
Ο Σαπούρ Μπαχτιάρ παραιτήθηκε και εγκαθιδρύθηκε έτσι επίσημα το καθεστώς της Ισλαμικής Επανάστασης στο Ιράν, υπό τον Αγιατολλάχ Χομεϊνί.

1981. Στην Πολωνία ο στρατηγός Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι ανέλαβε Πρόεδρος του Συμβουλίου των Υπουργών .

1986 Στην γέφυρα Γκλίνικερ , στo Ποτσδαμ, στα σύνορα του Δυτικού Βερολίνου και της ΛΔΓ, έγινε η ανταλλαγή των 5 κρατουμένων στις Ηνωμένες Πολιτείες ανατολικών κατασκόπων με τον εβραίο πράκτορα και ακτιβιστή Νάθαν (Ανατόλι) Σαράνσκι.

1990. Στη Νότια Αφρική απελευθερώθηκε ο Νέλσον Μαντέλα, έπειτα από 27 χρόνια κράτησης στις φυλακές. 

1992. Σύγκρουση μεταξύ του USS Μπατόν Ρουζ και του  K -276 Κοστρομά κοντά στο Μουρμάνσκ της Ρωσίας.

1997 .Υπό την πίεση της διεθνούς κοινότητας και των διαδηλώσεων της αντιπολίτευσης ο Προέδρος της Σερβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς υπέγραψε ειδικό νόμο (lex specialis) που αναγνώρισε τα αποτελέσματα των τοπικών εκλογών που κέρδισε ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης «Ζάγιεντνο». 

2011. Στην  Αίγυπτο,  παραιτήθηκε  μετά από τριάντα χρόνια στην Προεδρία ο Χόσνι Μουμπάρακ.

.

2016 . Ελικόπτερο του Πολεμικού Ναυτικού της  έπεσε στη νήσο Κίναρο, δυτικά της Λέρου κατά τη διάρκεια άσκησης , με αποτέλεσμα να σκοτωθεί το τριμελές   πλήρωμα.

Ιουδαίοι χωρίς Σύνορα

Ο όπου γης και Πατρίς, Μπαρούχ , της Συνάγωγης των Χανίων, εμπνέεται από τον μύθο των ρουφιάνων περί της Ανύπαρκτης Φιλικής Εταιρείας . Και η Ραχήλ, από τη Συναγωγή των Σκοπίων εμπνέεται από τους σοσιαλφασίτες του ΕΜΕΟ και την 5η Ολομέλεια.

Εκτός εποχής και δίχως στόχους και αξίες το ΝΑΤΟ

Το NATO , έχει χάσει κάθε λόγο ύπαρξης. Δεν μπορεί να προστατεύει την Ελλάδα από την τουρκική απειλή και από την ασύμμετρη επίθεση των λαθραίων, αλλά υπερασπίζεται τις κομμουνιστικές δικτατορίες του Χασισέμπορου στα Τίρανα και του μαφιόζου στην Ποντγκόριτσα, τους ΣΝΟΦίτες με τους οποίους πολεμήσαμε στο Βίτσι και το Γράμμο και τους Νεοναζί στο Κίεβο.

Η 10η Φεβρουαρίου στην Ιστορία

1162. Πέθανε σε ηλικία 32 ετών ο Βαλδουίνος Γ της Ιερουσαλήμ που νυμφεύτηκε το 1158 την 13χρονη Θεοδώρα Κομνηνή. Πέθανε χωρίς παιδιά και τον διαδέχτηκε ο αδελφός του Αμαλρίκ.
1258. Η Βαγδάτη κατελήφθη από τους Μογγόλους ,καταστράφηκε το Χαλιφάτο των Αββασιδών και έληξε χρυσός αιώνας του Ισλάμ.
1392. Η κόρη του Δεσπότη των Σέρβων Κονσταντίν Ντράγκας Ντεγιάνοβιτς Ελένη Δραγάσενα , παντρεύτηκε τον αυτοκράτορα Μανουήλ Β Παλαιολόγο.


1763. Στο Παρίσι, η Γαλλία, η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο υπέγραψαν την Συνθήκη Ειρήνης με την οποία έληξε ο Επταετής Πόλεμος, και η Γαλλία

παραχώρησε  την επαρχία του Κεμπέκ στη Μεγάλη Βρετανία.

1784. Η Αικατερίνη Β υπέγραψε το Ουκάζιο για την ιδρυση του λιμένα και του φρουρίου της Σεβαστούπολης στην Κριμαία.

1798. Ο Γάλλος στρατηγός Λουί Αλεξάντρ Μπερτιέ, εισέβαλε στη Ρώμη, συνέλαβε τον Πάπα Πίο ΣΤ και ανακήρυξε τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία στις 15 Φεβρουαρίου.

1810 . Ο Τσάρος Αλέξανδρος Α ' αρνήθηκε  να δώσει τη Μεγάλη Δούκισσα Άννα Πάβλοβνα, ως σύζυγο στον Ναπολέοντα. Η Εκκλησία της Γαλλίας ακύρωσε   το γάμο του Ναπολέοντα με την  Ιωσηφίνα ντε Μποχαρνέ τους, που κράτησε πάνω από 13 χρόνια.

1811. Κατόπιν αιτήματος των σερβικών Αρχών που είχαν σχηματιστεί από τις 11 Ιανουαρίου , εισήλθε στο επαναστατημένο Βελιγράδι  ένα σύνταγμα του ρωσικού στρατού , (περίπου 1.000 στρατιώτες ), που έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από χιλι΄λδες Σέρβους που τους επευφημούσαν. Η άφιξή τους ήταν σαφής στήριξη των Ρωσόφιλοων υπό τον Καραγιώργη και τον Μιλένκο Στοΐκοβιτς έναντι των φίλων της Αυστρίας , υπό τους Ιβάν Γιούγκοβιτς και Μλάντεν Μιλοβάνοβιτς.

1814. Κατά την εκστρατεία των έξι ημερών ο Ναπολέων με 1800 Ιππείς και 4000 πεζούς διέλυσε ένα ρωσικό σώμα στη μάχη του Σαμπομπέρ. Οι Ρώσοι είχαν 3000 νεκρούς και αιχμαλώτους και έχασαν 21 κανόνια.

1821 Ο μονόχειρ Αλέξανδρος Υψηλάντης υπό την επιρροή της «αυλής» του και των Ρώσων «Δεκεμβριστών» φίλων του, απέρριψε το διάβημα, του Κέντρου τη Πίζας και όχι μόνο δεν ανέβαλε το Κίνημα αλλά εσπευσμένα διέβη τον Ρουβίκωνα, ( Προύθο),στις 10/22 Φεβρουαρίου 1821 και δυο ημέρες μετά στις 12/24 Φεβρουαρίου ύψωσε   τη σημαία της Επανάστασης  στο Ιάσιο της Μολδαβίας, εκδίδοντας και  την  επαναστατική του προκήρυξη με  τίτλο, το σύνθημα των Φιλικών, «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος».

1824. Ο Σιμόν Μπολιβάρ ανακηρύχθηκε δικτάτορας του Περού.

1827. Ιδρύθηκε η Ναυτική Ακαδημία της Αγίας Πετρούπολης.

1848. Φερδινάνδος Β΄ του βασιλείου  των Δύο Σικελιών υπέγραψε το νέο σύνταγμα της Νάπολης.

1867. Ο Γρηγόριος ΣΤ΄ ,(κατά κόσμον Γεώργιος Φουρτουνιάδης), που απαγόρευσε τους ενταφιασμούς εντός των ναών και καταδίκασε τη μετάφραση της Αγίας Γραφής στη νεοελληνική επανήλθε για δεύτερη φορά στον Πατριαρχικό Θρόνο της Κωνσταντινούπολης. 

1879. Στο Βέλικο Τάρνοβο άρχισε υπό την προεδρία του Έξαρχου Άνθιμου,
 η σύνοδος της Συντακτικής Συνέλευσης των Βουλγάρων, μετά την απελευθέρωση της Βουλγαρίας από τους Τούρκους.

Η Συντακτική Συνέλευση, συγκλήθηκε , από τον Ρωσο αυτοκρατορικό διοικητή Πρίγκιπα Αλ. Ντοντούκοφ - Κορσάκοφ, ο οποίος ηγούταν της προσωρινής ρωσικής διοίκησης μέχρι την δημιουργία των κρατικών θεσμών της Βουλγαρίας. Οι 229 λαϊκοί αντιπρόσωποι ολοκλήρωσαν το έργο τους , με την υιοθέτηση του Συντάγματος.

1904. Η Ιαπωνία κήρυξη τον πόλεμο στη Ρωσία.

1906 . Καθελκύστηκε στην Αγγλία το θωρηκτό «HMS Dreadnought» το πρώτο από μία επαναστατική νέα γενιά πολεμικών πλοίων, που δημιούργησε την Κλάση «Θωρηκτό Ντρέντνωτ». Ανάδοχος ήταν ο βασιλιάς Εδουάρδο Ζ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου.

1925. Στην Τουρκία άρχισε η εξέγερση των Κούρδων υπό τον Σείχη Σαίντ.

1936 .Στην Αιθιοπία άρχισε η μάχη του Άμπα Αραντάμ μεταξύ των ιταλικών στρατευμάτων και των Αιθιόπων .

1938. Ο βασιλιάς της Ρουμανίας Κάρολος Β' με την ευκαιρία μιας δημόσιας προσβολής από τον πρωθυπουργό Οκταβιαν Γκογκα, προς την εβραία ερωμένη του Μάγδα Λουπέσκου απέλυσε την κυβέρνηση και επέβαλε μια βραχύβια βασιλική δικτατορία, που επικυρώθηκε δεκαεπτά μέρες αργότερα με ένα νέο σύνταγμα, σύμφωνα με το οποίο ο βασιλιάς όριζε προσωπικά και τον πρωθυπουργό και όλους τους υπουργούς. Την επομένη ο Κάρολος διόρισε πρωθυπουργό τον Πατριάρχη Μύρωνα. Στην Αθήνα συνελήφθη και εκτοπίστηκε στην Πάρο ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλος.

1939.Στον Ισπανικό Εμφύλιο οι Εθνικιστές ολοκλήρωσαν την κατάληψη της Καταλονίας και έκλεισαν τα σύνορα με τη Γαλλία. Στο Λονδίνο, άρχισαν οι εργασίες της διάσκεψης για το Παλαιστινιακό.

1940. Η Σοβιετική Ένωση άρχισε μαζικούς εκτοπισμούς στην Ουκρανία, το Καζαχστάν και τη Σιβηρία του πολωνικού πληθυσμού από τις κατεχόμενες περιοχές. Συνολικά εκτοπίστηκαν 200 χιλ. άνθρωποι.

1941. Στο Αλβανικό Μέτωπο η Ιταλική Αεροπορία Διώξεως κατέρριψε ένα ελληνικό Potez-633 που βρισκόταν σε αποστολή αναγνωρίσεως. Ο χειριστής Σμηναγός Γεώργιος Σταυραετός έπεσε υπέρ πατρίδος. Κατά τη διάρκεια ιταλικού αεροπορικού βομβαρδισμού φονεύθηκε στο χωριό Βινοκάζιτ ο δεκανέας Κωνσταντίνος Πανουργιάς του Ευαγγέλου, από τη Λαμία. Η ιταλική αεροπορία βομβάρδισε τη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα ,Στη Θεσαλονίκη υπέστη ζημιές ο ναός της Αγίας Σοφίας. Το Λονδίνο διέκοψς τις διπλωματικές του σχέσεις με τη Ρουμανία. Στη Γαλλία ο ναύαρχος Φρανσουά Νταρλάν έγινε αντιπρόεδρος του Πετέν και ορίστηκε διάδοχος του.

1943. Στο πολιορκούμενο Λένινγκραντ άρχισε η Μάχη στο Κράσνι Μπορ, όπου αποδεκατίστηκε η ισπανική Γαλάζια Μεραρχία (με απώλειες κοντά στο .Στο Αλγέρι δημοσιεύτηκε το Μανιφέστου του αλγερινού λαού από τον Φερχάτ Αμπάς.

1945. Το σοβιετικό υποβρύχιο S-13 βύθισε ανοικτά των ακτών της Βαλτικής το γερμανικό «General von Steuben» που μετεφερε περισσότερους από 4.200 πρόσφυγες από την Πομερανία. Πνίγηκαν 3608 άνθρωποι. Σώθηκαν 659 άτομα. Η ρουμανική 4η Στρατιά επιτέθηκε στους Γερμανούς κατά μήκος του ποταμού Χρον, στην περιοχή του Μπρασώφ.

1947. Οι Σύμμαχοι της Γερμανίας , η Ιταλία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Ουγγαρία και η Φινλανδία, υπέγραψαν τη συνθήκη ειρήνης των Παρισίων.
Η Ιταλία παραχώρησε την Τεργέστη στη Γιουγκοσλαβία και τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα. Η Αλβανία έγινε ανεξάρτητο κράτος.
Tο Συμβούλιο Aσφαλείας των Ηνωμένων Εθνών με εννέα ψήφους υπέρ και με αποχή της Πολωνίας και της Σοβιετικής Ένωσης ενέκρινε το ψήφισμα 17 για το «ελληνικό ζήτημα» που διευκρίνιζε ότι ότι η Επιτροπή που δημιουργήθηκε από το ψήφισμα 15 δεν είχε αρμοδιότητα να ζητήσει από τις κυβερνήσεις της Ελλάδος, της Αλβανίας, της Βουλγαρίας και της Γιουγκοσλαβίας να αναβάλει την εκτέλεση οποιουδήποτε από τους πολιτικούς κρατούμενους εκτός και εάν ο συγκεκριμένος θα μπορούσε να δώσει μαρτυρία που θα επικουρούσε την Επιτροπή στο έργο της».
1948. Ο Δημοκρατικός Στρατός βομβάρδισε για μια ώρα τη Θεσσαλονίκη. Από τις 02.30 έως τις 03.30 έριξαν περίπου 40 βλήματα. Σκότωσαν 6 αμάχους και έναν εγγλέζο. Συγκρούσεις με Κομμουνιστές έγιναν στη Βόνιτσα και τα Φάρσαλα.

1949. Ο Δημοκρατικός Στρατός έκανε την εμφάνιση του στο οροπέδιο της Φλώρινας με την προώθηση τμημάτων στο Κλειδί.


1951. Το Τάγμα του Ελληνικού Εκστρατευτικού Σώματος Κορέας, μετά

από τριήμερη επίθεση, κατέλαβε  τα  υψώματα βόρεια

του υψώματος 402.
1953. Η Συνέλευση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Βουλγαρίας ενέκρινε τροποποιήσεις του ποινικού κώδικα με τις οποίες επιβαλλόταν η θανατική ποινή για το αδίκημα της προδοσίας.

1955. Η Ρουμανία και η Γιουγκοσλαβία υπέγραψαν συμφωνία για τη θέσπιση κανόνων της ναυσιπλοΐας στο Δούναβη.

1958 . Σκοτώθηκε  στη Λύση από ενεδρεύουσα Αγγλική περίπολο ο Πάτροκλος Κόκκινος 20 ετών από τη Λύση ενώ μετέφερε οπλισμό.

1959. Στην Κύπρο, εκτελέστηκε  από συναγωνιστές του ο Γιαννάκης Στεφανίδης 20 ετών από την Κώμη Κεπίρ.
1962. Στο Βερολίνο έγινε η ανταλλαγή του Σοβιετικού κατασκόπου Ρούντολφ Αμπελ με τον Γκάρι Πάουερς.


1964. Στο Λονδίνο ,  έληξαν άκαρπες οι εργασίες της Πενταμερούς.
1972. Το Εμιράτο Ρας αλ-Καϊμά προσχώρησε στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, που έγιναν  7.

1986. Το Ιραν εκαπέλυσε επίθεση για την κατάληψη της χερσονήσου αλ- Φάο 1990. Ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ, κατά τη διάρκεια συνάντησης στη Μόσχα με το Γερμανό Καγκελάριο Χελμουτ Κολ δήλωσε ότι η ενοποίηση της Γερμανίας αφορά στους Γερμανούς και όχι στη Σοβιετική Ένωση.

1997.Οι κροατικές δυνάμεις από το δυτικό τμήμα του Μόσταρ άνοιξε πυρ εναντίον μουσουλμάνων στο ανατολικό τμήμα της πόλης.

2000. Ο αρχηγός του Σερβικού Ριζοσπαστικού Κόμματος και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης   της Σερβίας Βόισλαβ Σέσελι δήλωσε ότι τα αυτοαποκαλούμενα «ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης» είναι μισθοφόροι των Αμερικανών.

2005.Το Υπουργείο Εξωτερικών της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας για πρώτη φορά ανακοίνωσε δημόσια ότι η χώρα διαθέτει   πυρηνικ όπλων της χώρας. 2006 . Ο Φατμίρ Σεϊντίου εξελέγη πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου

2007 . Ο Βλαντιμίρ Πούτιν επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Διάσκεψη Ασφαλείας  του Μονάχου.

Απόψε στην Ποντγκορίτσα

Το ΝΑΤΟ απειλεί ….να βομβαρδίσει τους Ορθοδόξους για να υπερασπιστεί τον Άθεο Κομμουνιστή και Λωποδύτη Τζουκάνοβιτς.
ΠΟΝΤΓΚΌΡΙΤΣΑ. Ο Μαυροβούνιος υπουργός άμυνας Πέταρ Μπόσκοβιτς δήλωσε ότι όλες οι εξελίξεις σχετικά με το νόμο για την ελευθερία της θρησκείας έχουν εξελιχθεί σε έναν πολιτικό αγώνα κατά του  Κράτους και του  κυριαρχικού  δικαιώματος του να ρυθμίζει τις εσωτερικές υποθέσεις. Σε  συνέντευξη στον «Ριζοσπάστη» (Πόπιεντα), τόνισε ότι η κυβέρνηση είναι  αποφασισμένη να μην ανεχθεί την κλιμάκωση των διαμαρτυριών και τυχόν συγκρούσεις, και ότι

συζήτησε με τους εταίρους του ΝΑΤΟ που τους είπαν ότι μπορει πάντα να υπολογίζει στη υποστήριξη τους.

Απόψε στο Νικσιτς

Και πάλι οι Ιστοριοφίδες του διαδικτύου

Τρία κρούσματα «μελετητών» που αντιγράφουν στις εξετάσεις και θα έπαιρναν μηδέν.

\Στο https://pheidias.antibaro.gr/Documents/Epeteiologion.txt γράφουν: 9 Φεβρουαρίου. Νικηφόρου μάρτ., Μαρκέλλου επ. Σικελίας, Ρωμανού θαυματουργού 1828.Ο Ιμπραήμ Πασάς φθάνει στην Τρίπολη επικεφαλής δυνάμεως 12.000 ανδρών, από τους οποίους οι 3.000 ιππείς, και διατάσσει την κατεδάφιση των τειχών και την ολοκληρωτική καταστροφή της πόλεως. Στην συνέχεια περιορίσθηκε στο τρίγωνο Μεθώνης-Κορώνης και Νεοκάστρου Μεσσηνίας.
 Στο https://el.metapedia.org/wiki/9_Φεβρουάριος Γράφουν:  Εθνικά γεγονότα 1828: Ο Ιμπραήμ Πασάς φθάνει στην Τρίπολη επικεφαλής δύναμης 12.000 ανδρών, από τους οποίους οι 3.000 ιππείς, και διατάσσει την κατεδάφιση των τειχών και την ολοκληρωτική καταστροφή της πόλης. Στο https://stakovios.blogspot.com/2011/02/9.html Γράφουν:  1828. Ο Ιμπραήμ πασάς φτάνει στην Τρίπολη, επικεφαλής 9.000 πεζών και 3.000 ιππέων. Αμέσως μετά την άφιξή του διατάσσει την κατεδάφιση των τειχών και την ολοκληρωτική καταστροφή της πόλεως. 
Στην συνέχεια περιορίστηκε στο τρίγωνο Μεθώνης, Κορώνης και Νεοκάστρου στην Μεσσηνία Και η πυρπόληση της Τριπόλεως έγινε το 1827.