Είμαστε «τουριστική χώρα» και θα μας επιβάλλουν «Τουριστική» Ιθαγένεια.

Γιατί να γίνουμε λαός « Μπένετον»; Γιατί να γίνουμε και πάλι Τουρκία;


Σπύρος Χατζάρας

Η εκστρατεία των επιδοτούμενων «αντιρατσιστών» και όχι μόνον, είχε τίτλο:«Σβήνουν τα όνειρα για 170.000 Ελληνόπουλα».Η επικεφαλής της καμπάνιας «Όχι στον ρατσισμό από την κούνια», ακτιβίστρια κ.Σόνια , από το Λουξεμβούργο, υποστήριξε ότι , «για να πάρει κάποιος πιστοποιητικό γέννησης, «απαιτείται εγγραφή στα δημοτολόγια. Αυτό προϋποθέτει ότι έχει πρόσβαση, που είναι συνδεδεμένη με το δίκαιο αίματος», και έλεγε ψέματα. Και το ήξερε. Το ήξερε και η εφημερίδα που την ρωτούσε.
Πρώτα -πρώτα, προϋπόθεση, είναι να είναι ένας από τους δύο γονείς Έλληνας υπήκοος.
Επομένως, τα παιδιά όσων έχουν αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα, και δεν είναι Έλληνες το γένος, γράφονται κανονικά στα δημοτολόγια. Το «δίκαιο του αίματος», που ενοχλεί την ακτιβίστρια κ. Σόνια, και αυτούς που την επιδοτούν, δεν αποκλείει όσους δεν είναι Έλληνες, να γίνουν υπήκοοι της ελληνικής δημοκρατίας.
Τι θέλουν λοιπόν;
Επιδιώκουν να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα η αμερικανική νομοθεσία, ώστε τα παιδιά να αποκτούν την υπηκοότητα της χώρας στην οποία γεννήθηκαν, και όχι την υπηκοότητα των γονέων τους.
Θέλουν επομένως η Ελλάδα, που είναι το κράτος των Ελλήνων, να μετατραπεί σε χώρα μεταναστών, όπως οι ΗΠΑ.

Το ζήτημα δεν είναι καινούργιο. Το είχαν προβάλλει στις εκλογές του 2007 ο κ. Αλαβάνος και το ΠΑ.ΣΟ.Κ., που προέβλεπε το πρόγραμμα του, τη χορήγηση ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα.

Το ερώτημα για κάθε καλοπροαίρετο είναι, γιατί θέλουν να δώσουν πολιτικά δικαιώματα στα παιδιά των μεταναστών, και αρνούνται ακόμα, με διάφορες προφάσεις, να δώσουν δικαίωμα ψήφου στην ελληνική διασπορά, και αρνούνται να παραχωρήσουν την ελληνική υπηκοότητα σε δεκάδες χιλιάδες απογόνους. Ελλήνων μεταναστών , στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη.

Γιατί η διάκριση σε βάρος των Ελλήνων, και υπέρ των αλλοδαπών;

Η ελληνική υπηκοότητα, στα χρόνια του εκσυγχρονισμού, έγινε «εμπορική». Με 30.000 ευρώ, μπορούσε κάθε πλούσιος Ρώσος , Άραβας κλπ να αποκτήσει ελληνικά χαρτιά για να ταξιδεύει σαν Ευρωπαίος.

Αφού γίναμε πατρίδα ευκαιρίας, (κάτι σαν το νηολόγιο Λιβερίας), τώρα αφού είμαστε «τουριστική χώρα» θέλουν να μας επιβάλλουν «Τουριστική» Ιθαγένεια.
Κάθε «διερχόμενη , οικονομική πρόσφυγας, μέλλουσα μητέρα» θα έρχεται στη χώρα, «του Σωκράτη, του Αριστοφάνη, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη» , να δει τον Παρθενώνα, να γεννήσει δωρεάν, (σε βάρος του ΙΚΑ και των Ελλήνων εργαζομένων), και να δώσει στο παιδί της την ελληνική υπηκοότητα.
Η «δημοκρατική» πρωτοβουλία των «εκσυγχρονιστών» , και των «αντιρατσιστών» θα καταστήσει την Ελλάδα, « Γη της επαγγελίας» για τους λαθρομετανάστες , θα αυξήσει το κόστος άφιξης, των «προσφύγων», και θα αυξήσει τον τζίρο και τα κέρδη των «διακομιστών», των λαθρεμπόρων ανθρώπων δηλαδή.

Ταυτόχρονα θα ανοίξει την όρεξη των φίλων μας, από την ανατολή και τον Βορρά.
Ας υποθέσουμε, ότι ένα πούλμαν, ξεκινάει για εκδρομή από την Κωνσταντινούπολη για τη Θεσσαλονίκη. Ανάμεσα στους επιβάτες είναι και 10-20 έγκυες. Στο δρόμο τις πιάνουν οι πόνοι, και γενούν στην Ελλάδα. Τα παιδιά τον τουρίστριών τους θα είναι Έλληνες υπήκοοι. Μια άλλη μέρα μια βάρκα με πενήντα εγκύους θα πιάσει στη Σάμο. Μια άλλη μέρα θα έρθει πούλμαν από τα Τίρανα, και την επόμενη πούλμαν με την Αιγαιάτισες.
Εδώ ταιριάζει η ιστορία για το βατραχάκι που δεν ήξερε ότι θα βραζόταν.
"Φανταστείτε μια κατσαρόλα γεμάτη κρύο νερό, μέσα στο οποίο κολυμπά ανέμελα, ένα βατραχάκι.Κάτω από την κατσαρόλα, ανάβεται μια μικρή φωτιά και το νερό, αρχίζει να ζεσταίνεται πολύ σιγά.Το νερό, σιγά σιγά γίνεται χλιαρό και το βατραχάκι, βρίσκοντας το μάλλον ευχάριστο, συνεχίζει να κολυμπά χαρούμενο.Η θερμοκρασία του νερού, συνεχίζει να ανεβαίνει. Τώρα το νερό είναι πιο ζεστό, από ότι το βατραχάκι που αισθάνεται λίγο κουρασμένο, θα θεωρούσε ευχάριστο, αλλά παρ όλα αυτά δεν αισθάνεται κανέναν φόβο. Τώρα το νερό είναι πραγματικά ζεστό και το βατραχάκι αρχίζει να αισθάνεται δυσάρεστα, αλλά είναι εξουθενωμένο. Για αυτόν τον λόγο, υπομένει και δεν αντιδρά. Η θερμοκρασία συνεχίζει να ανεβαίνει, έως ότου , το βατραχάκι καταλήξει να βράσει και ως εκ τούτου, να πεθάνει".

Εάν έριχναν το ίδιο βατραχάκι κατ’ ευθείαν σε νερό θερμοκρασίας 50 βαθμών, με μια εκτίναξη των ποδιών του, θα είχε πηδήξει αμέσως έξω από την κατσαρόλα.

Αυτό, αποδεικνύει, ότι, όταν μια αλλαγή γίνει με έναν τρόπο επαρκώς αργό, διαφεύγει της συνειδήσεως και στην πλειονότητα των περιπτώσεων, δεν προκαλεί καμία αντίδραση, καμιά αντίσταση, καμία επανάσταση.

Επομένως χωρίς να το καταλάβουμε για να αντιδράσουμε, με έναν αργό και μεθοδικό τρόπο, η Ελλάδα θα πάψει να ανήκει στους Έλληνες.