Τα Αίτια της Αποτυχίας και της Ήττας του Ελληνικού Στρατού κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία

Μου ζήτησε ένας αναγνώστης να εκφράσω τη γνώμη μου για τη μελέτη του Ταξίαρχου ε.α. κ. Βασίλειου Λουμιώτη για την Μικρασιατική καταστροφή.

Καταρχάς,  διαφωνώ απολύτως με την «μανία» ορισμένων να βγάλουν από την εικόνα τον «αγγλικό παράγοντα» και να μετατρέψουν τους ετερόφωτους και τους πράκτορες σε «αυτόφωτους».
Ο κ. ταξίαρχος ε.α , στην ομιλία του στην 33η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία, είπε: «Θέλω να πω ότι για την ήττα μας δεν ευθύνονται οι «άλλοι», αλλά αποκλειστικά εμείς».
Και κάνει απόλυτο λάθος.
Βεβαίως δεν εξήγησε στους ακροατές του, ποιοί ακριβώς είναι οι «Εμείς», διότι όπως λέει και λαϊκή Σοφία, «Πούστηδες και Παλικάρια γίνανε μαλλιά κουβάρια». Αυτό το Σύνολο «Εμείς» είναι ανύπαρκτο. Είναι πράσινο άλογο.
Πράκτορες και πατριώτες δεν συναποτελούν ένα σύνολο.
Ο προδότης Τρικούπης, και οι «αξιωματικοί και οπλίτες, που πρόσφεραν αφειδώς το αίμα τους και την ζωή τους για να υπηρετήσουν το όραμα της Μεγάλης Ιδέας», δεν αποτελούν μια Ενότητα.
Κάθε σοβαρή ιστορική μελέτη και ανάλυση ξεκάνει από το «Εμείς» και οι «Άλλοι».
Ο προσδιορισμός δηλαδή της βασικής αντίθεσης.
Κατά τα λοιπά, διαφωνώ και ως προς την επιμέρους ανάλυση.
Η πολιτική και στρατιωτική διεύθυνση των επιχειρήσεων ήταν «βλακώδης», και η Στρατιά δεν ανήκε τεχνολογικά στην εποχή της αλλά στους «Βαλκανικούς Πολέμους».
Τέλος πάντων, αυτά εν τάχει. Επιφυλάσσομαι για περισσότερα. 

ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΤΖΑΡΑΣ