Ο Νικόλαος Γιάγκου γεννήθηκε στο χωριό Ζώδια, της επαρχίας Λευκωσίας, το 1934. και ήταν γεωργός. Ορκίστηκε ως μέλος της ΕΟΚΑ λίγο πριν από την 1η Απριλίου 1955 και ανέλαβε τη στρατολόγηση στο χωριό του.
Έλαβε μέρος στην επίθεση εναντίον του αστυνομικού σταθμού Κουτραφά. Διετέλεσε ομαδάρχης της Πάνω Ζώδιας και ανέπτυξε πλούσια δράση.
Στο σπίτι του φιλοξενούσε αντάρτες, αναλαμβάνοντας την προστασία και την τροφοδοσία τους, όσο και τη διακίνηση τους.
Ο Νικόλαος Γιάγκου, φρόντισε για την απόκρυψη των ανταρτών που διενήργησαν την επίθεση της ΕΟΚΑ στην Κάτω Ζώδια στις 5 Οκτωβρίου 1958 στο Νικητάρι.
Δυο μέρες μετά την ενέδρα συνελήφθη και βασανίστηκε, για να αποκαλύψει πού βρισκόταν ο τομεάρχης με την ομάδα του. Νικόλαος Γιάγκου πέθανε μπροστά στα μάτια του δεκαπεντάχρονου μαθητή Αντώνη Παπαευριπίδη, ο οποίος είχε επίσης συλληφθεί και βασανιζόταν μαζί του. Ο Αντώνης Παπαευριπίδης που επέζησε αφηγήθηκε:
«Οι βασανιστές μας, ήταν δυο αξιωματικοί της αστυνομίας, ένας Άγγλος και ένας Τούρκος. Συμμετείχαν και αρκετοί Άγγλοι στρατιώτες. Ο ξυλοδαρμός γινόταν διαδοχικά. Μια σε μένα, και μια στον Νικολή.
Μας μετέφεραν έξω από τη Μόρφου προς τη θάλασσα, κοντά σε ένα αυλάκι με νερό, όπου μας έριχναν, όταν λιποθυμούσαμε. Στις δυο η ώρα μετά τα μεσάνυχτα μας έβαλαν στο ίδιο αυτοκίνητο, το Νικολή μπροστά κι εμένα στο πίσω κάθισμα. Σε μια στροφή του δρόμου ο Νικολής έγειρε πάνω στην πόρτα, η οποία άνοιξε, αφήνοντας το σώμα του να κρέμεται κατατσακισμένο, ταλαιπωρημένο, μη μπορώντας να κάμει την παραμικρή προσπάθεια, για να κρατηθεί.
Ο Νικολής, ξεψύχησε στον αστυνομικό σταθμό Λεύκας όπου είχε μεταφερθεί».
1 σχόλιο:
Από αυτόπτη Κύπριο ( περί προδοσίας το ανάγνωσμα ή τι έτι χρείαν έχομεν ) :
"...Τι να πω, σάμπως ακούει κανείς;;
Όποτε μιλήσω με βομβαρδίζουν με την φράση, "Έγινε προδοσία" δεν ακούν και καθαρίζουν όλοι, γιά να συνεχίσουν τα κομματικά πάθη.
Απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι, με την αποκατάσταση της δημοκρατίας οι εχθροπραξίες έληξαν αυτομάτως για 50 χρόνια. Ούτε μισή τουφεκιά δεν έπεσε από τότε.
Η Δημοκρατία επανήλθε στις 23/07/1974 αλλά τα περισσότερα εδάφη χάθηκαν μεταξύ 14/08-16/08/1974.
Βρήκα-διάβασα ότι εμείς τρέχαμε γιά εκεχειρία αλλά οι Τούρκοι έκαναν τους δύσκολους και υπέγραψαν την επομένη μέρα. Δεν βρήκα ονόματα υπογράφοντων, γιατί ; Οι Τούρκοι μέχρι τότε ΔΕΝ είχαν επιτύχει σχεδόν τίποτα. Κατέβασαν τα βαρέα όπλα μεταξύ 23/07-02/08/1974. Ευρισκόμουν - όπως έχω ξαναγράψει στο τέρμα, προς Πενταδάκτυλο, του διαδρόμου του αεροδρομίου Λευκωσίας από το Σάββατο 20/07 μέχρι την Δευτέρα 22/07/1974 οπότε και χωρίς λόγο διαταχθήκαμε υποχώρηση με την εκεχειρία. Την επομένη μέρα έφυγε και η άλλη μοίρα πυροβόλων που ευρισκόταν δίπλα μας και μετά παρεδόθη το Αεροδρόμιο στα Η.Ε. Κατέβασαν-ξεφόρτωσαν τα βαρέα όπλα μεταξύ 23/07-02/08/1974. Την επομένη μέρα έφυγε και η άλλη μοίρα πυροβόλων και μετά παρεδόθη το Αεροδρόμιο στα Η.Ε.
ΔΕΝ είμαι βέβαιος και μάλλον ΟΧΙ, ΔΕΝ ρίχναμε βλήματα των 100=106.7 χιλιοστών στην Κερύνια.
Ο λόγος, το ΓΕΕΦ θεωρούσε - όταν ακούω την λέξη ΘΕΩΡΩ από Ανώτατους Αξιωματικούς με πιάνει τρέλλα - ότι έπρεπε να βομβαρδίζεται ο Τουρκοκυπριακός θύλακας στο Κιόνελι και όχι ο χώρος της απόβασης. Το βεληνεκές των δικών μας 8 πυροβόλων της 189 ΜΠΠ όπως και των 12 της 187 ΜΠΠ ήταν αρκετό γιά να κτυπάμε τον χώρο της απόβασης και 1 με 2 χιλιόμετρα στην θάλασσα όπου ευρίσκετο ο αποβατικός στόλος και τα πλοία συνοδείας. Βλήματα είχαμε τεράστιες ποσότητες.
Ένας Αξιωματικός Πυροβολικού, Προκεχωρημένος Αξιωματικός Παρατηρητής - ΠΑΠ - να δίνει στόχους στην Κερύνια ΔΕΝ υπήρχε. Ο δικός μας Διοικητής έκανε τον ΠΑΠ. από το στρατὀπεδο της ΕΛΔΥΚ στη Λευκωσία !!! Φοβόταν σύλληψη γιά τα γεγονότα του πραξικοπήματος;; ΔΕΝ καταλαβαίνω.
Αν είχαν επίσης συνδράμει η 182ΜΠΠ και η 183ΜΠΠ με τα Βρεττανικά 88 χιλιοστών με σύνολο 30 περίπου Πυροβόλα που ευρίσκοντο σε δύο μονάδες εκατέρωθεν της Κερύνιας ΑΛΛά είχαν ταχθεί και οι δύο δυτικά της πόλης της Κερύνιας σε τέτοιαν απόσταση που ΔΕΝ έφτανε το βεληνεκές τους των 13 χιλιομέτρων ! ! ! ""Γωνία τοίχου να κτυπήσω το κεφάλι μου ή το δικό τους, έχει;;"""
Η εισβολή θα τελείωνε το απόγευμα της ίδιας μέρας 20/07/1974.
* Η επιχείρηση των τούρκων στην Κύπρο το 1974 αποτελεί διασυρμό για τα τουρκικά στρατεύματα.
ΘΑ ΤΑ ΒΟΥΛΙΑΖΑΜΕ.
ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΠΑΘΕΙ ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ..."
Δημοσίευση σχολίου