84 χρόνια από την εθνοσωτήρια ΑΝΑΚΩΧΗ του Πάσχα του Εθνομάρτυρα Γεωργίου Τσολάκογλου που δεν ηταν Δωσίλογος, και δεν πρόδωσε την Ελλάδα. Ο Τσολάκογλου, κατηγορήθηκε, δικάστηκε, και καταδικάστηκε, και πέθανε στην φυλακή, διότι δεν υπηρετησε τα συμφέροντα των Άγγλων και δεν υπάκουσε στον Προδότη Γκλύξμπουργκ

Στη δίκη  των Δωσιλόγων του 1945, αντί για τον Κατσιμήτρο, τον Τσολάκογλου, τον Μουτούση, τον Δεμεστιχα, θα έπρεπε να δικαστούν  ο Παπάγος , ο Γεώργιος Γκλύξμπουργκ, και ο Τσουδερός , που έκλεψαν τον χρυσό του ελληνικού λαού και κατέστρεψαν την Ελλάδα. 

Αντί για αυτό, τον Ιανουάριο του 1945 οι Αθηναίοι περιέφεραν στους δρόμους την εικόνα του προδότη.

Η 20η Απριλίου 1941, ήταν Κυριακή του Πάσχα. Οι αγγλικές δυνάμεις είχαν περάσει όλες πίσω από τις Θερμοπύλες.

Στις 06.00 πμ, η βουλγαρική 2η Στρατιά έμπαινε στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη. Το είχε εγκρίνει ο Χίτλερ στη Συνάντηση με τον Βόριδα της 19ης Απριλίου.

Η  καθεστωτική Καθημερινή ενημέρωνε τους αναγνώστες της ότι  «τα ελληνικά, τα βρεταννικά και τα αυτοκρατορικά στρατεύματα συνέχισαν και χθες με τον αυτόν άφθαστον ηρωισμόν τον αγώνα των κατά του επιδρομέως, όστις επανέλαβε με έτι μεγαλυτέραν σφοδρότητα και με τεραστίας δυνάμεις τας εφόδους του κατά της ελληνοβρεταννικής γραμμής αμύνης».

Να τονίσουμε, ότι δεν υπήρχε πουθενά, καμιά «ελληνοβρεταννική γραμμή αμύνης». 

Τα πάντα είχαν διαλυθεί και οι Γερμανοί πήγαιναν πρός τη Λαμία.

 Στις 05.45 , της Κυριακής ο αντιστράτηγος Τσολάκογλου, ειδοποίησε δια του τηλεφώνου τον ανώτερό του, διοικητή του ΤΣΗ, στρατηγό Ιωάννη Πιτσίκα, που βρισκόταν στα Ιωάννινα, ότι θα έστελνε τους συνταγματάρχες Μπαλή και Λαγά και τον ταγματάρχη Βλάχο, ως κήρυκες προς την 1η Μηχανοκίνητη Μεραρχίας Ες-Ες, και τον υποστράτηγο Σεπ Ντήτριχ , που βρισκόταν στο Βοτονόσι, επί της οδού προς τα Ιωάννινα, για να ζητήσουν ανακωχή.

Ο «αρχηγός» Παπάγος, (γνώριζε ήδη από τον Χρυσοχόου τα πε΄ρι της Ανακωχής ) και οταν ενημερώθηκε από τον Πιτσίκα, φρόντισε να καλυφθεί. 

Έστειλε διαταγή  προς το Τμήμα Στρατιάς Ηπείρου, (εκ μέρους του Βασιλιά και των Άγγλων) και κατήγγειλε την πρωτοβουλία του Τσολάκογλου ως αντίθετη προς τα συμφέροντα της πατρίδας, και διέτασσε την αντικατάσταση του Τσολάκογλου και αγώνα «μέχρι εσχάτου ορίου δυνατοτήτων». 

 Ουδείς αχολήθηκε με τις διαταγές του Παπάγου. Ούτε ο Πιτσίκας. Άλλωστε η Λουφτβάφε βομβάρδιζε τα Ιωάννινα .

Στον Βομβαρδισμό των Ιωαννίνων, μόνο από τους Αιτωλοακαρνάνες σκοτώθηκαν 4. Ο Δεκανέας,ΔΡΟΣΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ του ΓΕΩΡΓΙΟΥ,     από τη Ναύπακτο 33  ετών. Υπηρετούσε στο 40οΣύνταγμα Ευζώνων.  Ο Στρατιώτης  ΚΑΟΥΡΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ του ΚΩΝ/ΝΟΥ, 33 ετών.  Υπηρετούσε στον Έμπεδο Πεζικού Ιωαννίνων. Φονεύθηκε στους Στρατώνες «Ακραίον» .  Ο Έφεδρος Ανθυπολοχαγός ΚΟΥΒΑΡΔΑΣ    ΧΡΗΣΤΟΣ του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, 25 ετών από την Πάλαιρο Βόνιτσας . Υπηρετούσε στο 37ο ΣΠ. . Ο Στρατιώτης. ΒΟΥΛΩΜΕΝΟΣ ΤΡΥΦΩΝ του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, 29 ετών. 

Στον Βομβαρδισμό του Νοσοκομείου σκοτώθηκε και ο γιός του Λογοθετόπουλου.

(Στην δίκη των δωσιλόγων ο Δεμέστιχας κατέθεσε  ότι στην περίφημη σύσκεψη των στρατηγών με τον Παπάγο  στις 4 Μαρτίου 1041, στην οποία τους ζητήθηκε   να υποστηρίξουν την υποχώριση στην γραμμή του Ολύμπου, ο υφυπουργός  Παπαδήμας  είχε πεί οτι    « όλο και κάποιος θα βρεθεί να ζητήσει ανακωχή»

Οι αγγελιοφόροι του Τσολάκογλου, δεν επέδωσαν στον Σεπ. Ντήτριχ το τηλεγράφημα του Μητροπολίτη Σπυρίδωνα και των Σωματαρχών προς τον Χίτλερ, αλλά  ένα έγγραφο με υπογραφή του Τσολάκογλου, ο οποίος ως ανώτατος διοικητής του ΤΣΔΜ , ζητούσε ανακωχή, εκ μέρους του στρατού, αναγνωρίζοντας την ήττα και καταθέτοντος τα όπλα.

Με την πρωτοβουλία τους , οι αξιωματικοί ουσιαστικά κατήργησαν τον Γεώργιο που εκείνες τις κρίσιμες στιγμές ήταν ο ανώτατος άρχων, ο πρωθυπουργός, ο υπουργός των Εξωτερικών και υπουργός των τριών Πολεμικών Υπουργείων, και διέσωσαν χιλιάδες στρατιώτες, που δεν αιχμαλωτίστηκαν αλλά είχαν δικαίωμα να γυρίσουν στα σπίτια τους . 

 Στα απομνημονεύματα του, ο Τσολάκογλου έγραψε: 

«Ευρέθην αντιμέτωπος ιστορικού διλήμματος : Ν' αφήσω να συνεχισθή ο αγών και να γίνη ολοκαύτωμα, ή υπείκων εις τας παρακλήσεις όλων των ηγητόρων του στρατού ν' αναλάβω την πρωτοβουλίαν της συνθηκολογήσεως.. Τολμήσας δεν υπελόγισα ευθύνας... Μέχρι σήμερον δεν μετενόησα δια το τόλμημά μου. Τουναντίον αισθάνομαι υπερηφάνειαν.»

Το «πραξικόπημα » εάν είχε γίνει 30 μέρες, πριν θα είχε γλυτώσει τον Ελληνικό λαό από την καταστροφή της Κατοχής. 

Άλλωστε όλοι έλεγαν στον Γεώργιο ότι το πρόβλημα ήταν τα βρετανικά στρατεύματα που ήρθαν ντε και καλά να μας βοηθήσουν ,

Το απόγευμα της 20ής Απριλίου στο χωριό Βοτονόσι Ιωαννίνων, ο Τσολάκογλου υπέγραψε με τον διοικητή της 1ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Ες-Ες, (LSSAH) Ζεπ Ντίντριχ, το πρωτόκολλο ανακωχής, με το οποίο σταματούσε κάθε εχθροπραξία μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας από τις 18:00 της ίδιας μέρας. 

Οι Γερμανοί θα συνέχιζαν την καταδίωξη των Άγγλων και του πράκτορος Γεωργίου.  

Σύμφωνα με το πρωτόκολλο , τη νύκτα της 20ής προς την 21η Απριλίου, με επέμβαση του Γερμανού αρχιστράτηγου, θα γινόταν ανακωχή, ο Ελληνικός Στρατός θα αποσυρόταν εντός δέκα ημερών στην ελληνοαλβανική μεθόριο, ενώ ο Ιταλικός δεν θα εισχωρούσε σε ελληνικό έδαφος και τα γερμανικά στρατεύματα θα παρεμβάλλονταν  μεταξύ Ελλήνων και Ιταλών. 

Επιπρόσθετα, οι Έλληνες στρατιώτες θα αποστρατεύονταν, θα παρέδιδαν τον οπλισμό τους και έπειτα θα μπορούσαν να μεταβούν στις εστίες τους, ενώ οι αξιωματικοί δεν θα θεωρούνταν αιχμάλωτοι πολέμου και θα διατηρούσαν των οπλισμό τους τιμητικώς.

Ο Μουτούσης και η 13η Μαραρχία έμαθαν την ανακωχή το Βράδυ της 20ης Απριλίου όταν εφθασαν στην Βοσούσα. Οι περισσότερες μονάδες δεν έμαθαν αυθημερόν για την ανακωχή. Η 2α Μαεραρχία την  έμαθε  στις 22 Απριλίου όταν εφθασε στο Πογώνι.

 Την ίδια ώρα στις 17.43 σήμανε συναγερμός στον όρμο των Μεγάρων και λίγο μετά εμφανίστηκαν τα Στούκας που προσέβαλαν τα πλοία του ελληνικού στόλου. Στον Ναύσταθμο πέτυχαν το "Βασιλεύς Γεώργιος Β" που δεν είχε αναχωρήσει για την Αλεξάνδρεια. Στην συνέχεια το βύθισε το Ελληνικό Ναυτικό.

 Οι Γερμανοί πέτυχαν και βύθισαν στον Σαρωνικό, και το αντιτορπιλικό "Ψαρά" , που δεν πρόλαβε να σηκώσει καν την Άγκυρα. Θυσιάστηκαν υπέρ της Αυτοκρατορίας 37 άνδρες του πληρώματος. 57 επιβίωσαν με τραύματα. 

Στις "Φλέβες" η Λουφτβάφε βύθισε το ελληνικό πατρελαιοφόρο, "Χρυσοροή". Στην Χαλκίδα, βύθισαν τα "Πτερωτή" και "Ασσημίνα". Στο Αίγιο βύθισαν το επιβατηγό, "Μοσχάνθη".

 Πάνω από την Αθήνα και τον Πειραιά, την ημέρα του Πάσχα, έγινε η θρυλική αερομαχία της 80ης Μοίρας της ΡΑΦ με την Λουφταβάφε. 

Τα δεκαπέντε «Hawker Hurricane» που είχαν απομείνει επιτέθηκαν στον σχηματισμό της Λουφταβάφε που τον αποτελούσαν 100 βομβαρδιστικά και 52 Messerschmitt ME-109 και Στουκα (Junkers -Ju 87).

 Η ΡΑΦ έχασε 6 Hurricane. 

Πέντε πιλότοι νεκροί, (συμπεριλαμβανομένου του τότε «διάσημου» Μάρμαντιουκ «Πατ» Πατλ), ενώ ένας έπεσε με αλεξίπτωτο και σώθηκε.

 Οι Γερμανοί που έχασαν 22 αεροπλάνα, εκτός από τον Πειραιά, βομβάρδισαν και την Κρήτη. Στη Σούδα βύθισαν το επιβατικό Ιθάκη. 

Η κυβέρνηση του Βασιλιά, ο Πάγκαλος,  ο πιστός "ναυαρχούκος" και ο πράκτωρ Τσουδερός, που χρηματοδοτούσε  το 1938 το πραξικόπημα των Μητσοτάκη-Βαφειάδη κατα του Μεταξά, στην Κρήτη, που το κατέπνιξε ο Τσολάκογλου.

Στην Αθήνα, ο Γεώργιος Β΄, που ήταν ο ανώτατος άρχων, ο πρωθυπουργός, ο υπουργός των Εξωτερικών και ο υπουργός των τριών Πολεμικών Υπουργείων, μαζί με τον άγγλο πρέσβη Πάλερετ, κάλεσαν τον Θεόδωρο Πάγκαλο να αναλάβει πρωθυπουργός και εκείνος αρνήθηκε λέγοντας «να φωνάξουν κανένα παπά». 

 Το μεσημέρι , ορκίστηκε αντιπρόεδρος ο Ναύαρχος Σακελλαρίου, και υπουργός Εξωτερικών, Οικονομικών και Εθνικής Οικονομίας ο πιστός στα ανάκτορα και αφοσιωμένος στους Βρετανούς, Εμμανουήλ Τσουδερός. Ο άντρωπος  του Σίτυ. Προσωρινά την πρωθυπουργία διατηρούσε ο Γκλύξμπουργκ Γεώργιος Β' . 

Στη Γιουγκοσλαβία, εφθασε στο Ζάγκρεμπ, ο Γερμανός Πρεσβης.

Οι Γερμανοί εκτέλεσαν στο Πάντσεβο 36 Σέρβους. Στην Ανατολική Σλαβονία, οι Ούγγροι φασίστες και οι Κροάτες εκτέλεσαν 15 Σέρβους στο Λάσλοφ, κοντά στο Όσιγιεκ.

Σπυρίδων Χατζάρας