Έλληνες! Δανειστείτε γιατί χανόμαστε!

Ποτέ άλλοτε στην ιστορία της νεώτερης Ελλάδος ο δανεισμός δεν είχε αποβεί το πιο δημοφιλές σπορ και ο κορυφαίος πατριωτικός στόχος όσο στις μέρες μας. Κι ενώ κάποτε ο Ιησούς προέτρεπε τα πλήθη στον ενάρετο βίο λέγοντας «εισέλθετε δια της στενής πύλης», σήμερα οι ανεκδιήγητοι αλχημιστές της Οικονομίας σαλπίζουν ασταμάτητα: «Πολίτες της Ελλάδας, εισέλθετε δια της πύλης του δανεισμού στην ψεύτικη ευημερία»!

Ακυβέρνητο καράβι είναι η χώρα μας την τελευταία δεκαπενταετία στα χέρια άχρηστων και διεφθαρμένων πρασινογάλαζων πολιτικών και ψευτοοικονομολόγων, που αποδείχτηκαν ανίκανοι να χωρίσουν δυο γαϊδουριών άχυρα. Έλαβαν πακτωλό πακέτων ζεστού χρήματος από την ΕΕ, κι αντί να μετατρέψουν την Ελλάδα σε μια σύγχρονη χώρα, φυτώριο ανάπτυξης και ευημερίας, ανταγωνίζονταν ποιος θα δανειστεί περισσότερα απ' έξω και ποιος θα κλέψει πιο πολλά, πιστοί στη λαϊκή παροιμία, "άρπαξε να φας και κλέψε νάχεις".

Μαθητευόμενοι μάγοι της απατηλής ελεύθερης (ασύδοτης) οικονομίας όλοι τους, έκαναν πειράματα στου κασίδη (ελληνικού λαού) το κεφάλι, ξεπουλώντας πολύτιμα “χρυσαφικά” και “ασημικά” της χώρας μας (κρατικές τράπεζες, δημόσιους οργανισμούς, ΔΕΚΟ) αντί πινακίου φακής, για να κλείσουν τάχα τις μαύρες τρύπες της ανοικονόμητης Οικονομίας, που, παρ’ όλα αυτά, όλο και φάρδαιναν οι αφιλότιμες. Ήθελα νάξερα, όταν δε θάχουν πια τίποτε άλλο να ξεπουλήσουν – πλησιάζει γαρ τούτη η αποφράδα μέρα – πώς θα επιβιώσει η χώρα μας;

Κι ενώ οι Διοικητές της Τράπεζας της Ελλάδας παραμένουν σιωπηροί παρατηρητές όταν διενεργείται το έγκλημα, έρχονται κατόπιν εορτής, όπως έκανε χτες ο κ. Προβόπουλος, να κάνουν διαπιστώσεις εκ του ασφαλούς και να γίνουν μάντεις περισσότερων κακών για το μέλλον, προτείνοντας μέτρα για περαιτέρω σφίξιμο του ζωναριού του υποσιτιζόμενου Ελληνικού λαού. Θωπεύουν όλοι μαζί τις κερδοφόρες τράπεζες, και τις παρακαλάνε να δίνουν περισσότερα δάνεια στους πολίτες, ώστε οι τελευταίοι να καταναλώνουν με ξένα κόλλυβα, κι έτσι να χώνονται όλο και περισσότερο στο κόκκινο μέχρι να βγει η ψυχή τους.

Μηδενικές αυξήσεις για τους “μεγαλοσυνταξιούχους” των 1101 € και πάνω! Ένα μικρό φιλοδώρημα για εκείνους με συντάξεις κάτω των 1100€. Και ποιοι θα κάνουν αγορές ώστε να μην απολύσουν προσωπικό οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και να μην κλείσουν; Από ποιους θα εισπράξουν οι τελευταίες ώστε με τη σειρά τους να είναι συνεπείς στην αποπληρωμή των δόσεων του δανείου τους; Θα έλθουν οι εξωγήινοι για να καταναλώσουν; Αυτό όμως δεν απασχολεί τους αναλφάβητους της οικονομίας, διότι απλούστατα δε φτάνει μέχρι εκεί το μυαλό τους. Αλλά και όσων ενδεχομένως φτάνει, διώχνουν πάραυτα τέτοιες “κακές” σκέψεις ως εκ του πονηρού, καθότι το αξίωμά τους είναι: «όσα φάμε, όσα πιούμε κι όσα αρπάξει ο κ@@ος μας», με το συμπάθιο…

Κι ενώ το 2008 έκλεισε με τα καθυστερούμενα δάνεια να φθάνουν στα 15 δισ. Ευρώ, ενώ η Τράπεζα της Ελλάδος προειδοποιεί ακόμα και για διπλασιασμό των δανείων που βρίσκονται στο «κόκκινο» μέσα στο 2009 (Δείτε εδώ), την ίδια στιγμή ο Πρωθυπουργός εκλιπαρεί τις τράπεζες ν’ ανοίξουν περισσότερο τις στρόφιγγες της δανειοδότησης για να χώσουν τους πολίτες πιο βαθιά στο κόκκινο, και νάρθουν κάποιο πρωί οι βλοσυροί δανειστές να τους κατάσχουν και το σπιτάκι τους!

Αν αυτή η ανοικονόμητη πολιτική δεν αποκαλύπτει τρικυμία εν κρανίω των αρμοδίων, αν δεν υποδηλώνει σχιζοειδείς παρακρούσεις και πλήρη σύγχυση, τότε ο παραλογισμός είναι υγεία. Μου θυμίζει τα μετοχοδάνεια της κυβέρνησης Σημίτη που τα τριπλασίασε στα 15 εκατομμύρια δραχμές τον Οκτώβριο του 1999, όταν είχε αρχίσει να κατρακυλάει ο Γ.Δ. του ΧΑΑ, για να χώσει τους απελπισμένους μικροτζογαδόρους – “επενδυτές” τους λένε χαϊδευτικά, αφού “επενδύουν” στο πώς να τ’ αρπάξουν από τους πιο αφελείς και άτυχους – για να τους χώσει, επαναλαμβάνω, περισσότερο στο κόκκινο και να ξαποστείλει μερικούς απ’ αυτούς ακόμη και στην αυτοκτονία…

Διοικητής της ΤτΕ που ενέκρινε τα μετοχοδάνεια-μαμούθ, συνεργώντας στο έγκλημα της καταλήστευσης του Ελληνικού λαού μέσω του ΧΑΑ, ήταν τότε ο Λουκάς Παπαδήμος, που στη συνέχεια αμείφθηκε για τις ικανότητές του με το να εκλεγεί τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας! Βρε τι σημεία και τέρατα συμβαίνουν στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε...

Ώστε, κύριε Καραμανλή και κύριε Παπαθανασίου, με δανεικά νομίζετε ότι θα λύσετε το πρόβλημα της Οικονομίας; Με τις μηδενικές αυξήσεις στους μισθούς, με την κατατρομοκράτηση περί μεγάααλης κρίσης που έχετε εξαπολύσει εσείς και οι διαπλεκόμενοι δημοσιοπροφήτες της συμφοράς, με τα επαπειλούμενα ελαστικά (μειωμένα) ωράρια απασχόλησης, και με το ενδεχόμενο μελλοντικών απολύσεων περιμένετε η ψυχολογία του καταναλωτή να είναι τόσο καλή ώστε να σπεύδει στις τράπεζες για να δανειστεί ή να τρέχει στα μαγαζιά εν όψει του Πάσχα για να ξοδέψει ό,τι οικονομίες έχει βάλει στην άκρη για ώρα ανάγκης; Είστε λοιπόν τόσο αφελείς;

Κι όταν οι τράπεζες βοούν ότι οι δανειολήπτες δε μπορούν να ξεπληρώσουν τα χρέη τους, κι όταν τον Ιούλιο του 2008, μας λέγανε ότι «Προσεκτικά και σταδιακά η Τράπεζα της Ελλάδος θα λάβει μέτρα (αλλά και θα συστήσει στις τράπεζες) να δίνουν μικρότερο αριθμό δανείων και να κάνουν πιο αυστηρά τα κριτήρια χορήγησης, στο διάστημα που διαρκεί η χρηματοπιστωτική κρίση», έρχεστε τώρα κύριε Καραμανλή και δίνετε με το ζόρι κάποια δισεκατομμύρια στις Τράπεζες για να παράσχουν κι άλλα δάνεια, και τις καταγγέλλετε όταν δεν τα δίνουν απλόχερα; Γιατί δεν κρατικοποιήσατε κάνα δυο από δαύτες ώστε ν' ασκήσετε εσείς την κοινωνική πολιτική για την οποία τις παρακαλάτε; Ένα κι ένα πόσο κάνουν κύριε Καραμανλή; Συγνώμη, δηλαδή, δε θέλω να σας προσβάλω, και μάλιστα τις άγιες τούτες μέρες, αλλά γράφω αυτές τις γραμμές για να εκπληρώσω κι εγώ την υπόσχεση που έχω δώσει στη συνείδησή μου να λέω την Αλήθεια, είτε την ακούτε είτε όχι. Ίσως θα ήταν καλύτερα να είχατε επιλέξει για Υπουργό Οικονομίας μια αγράμματη νοικοκυρά. Είμαι σίγουρη ότι θα τα κατάφερνε καλύτερα.

Ποια είναι, λοιπόν, σήμερα η ζοφερή πραγματικότητα με τα δάνεια;

«Περίπου 500.000 νοικοκυριά αδυνατούν να πληρώσουν τις δόσεις των πιστωτικών τους καρτών ή καταβάλλουν για την αποπληρωμή των οφειλών τους περισσότερο από το 40% του διαθέσιμου μηνιαίου εισοδήματός τους.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Τα Νέα, οι τράπεζες απορρίπτουν επτά στις δέκα αιτήσεις έκδοσης πιστωτικών καρτών, κόβουν στο μισό τα πιστωτικά όρια και εξετάζουν το ενδεχόμενο να διπλασιάσουν το ελάχιστο όριο των μηνιαίων δόσεων σε 5%, από 2-2,5% σήμερα.
Στην αγορά κυκλοφορούν περίπου 11 εκατομμύρια πιστωτικές κάρτες, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Visa και οι οφειλές στις τράπεζες ξεπερνούν τα 10 δισ. ευρώ.»

Στην απελπιστική κατάσταση που έχει περιέλθει ο Ελληνικός λαός, και στην αναζήτηση μάγων για να τον βγάλουν από το ζοφερό κλίμα της πραγματικής Οικονομίας - υπάρχει και η φανταστική "οικονομία" του Χρηματιστηρίου που έχει άσχετο δικό της χαβά - επόμενο είναι να βλέπει τώρα ως σωτήρες εκείνους που είχε απορρίψει το 2004 ως παταγωδώς αποτυχόντες και προδότες των ελπίδων του. Βέβαια αρχηγός στο ΠΑΣΟΚ τώρα είναι άλλος, μόνο που στα σχιζοφρενικά γκάλοπ ο κ. Παπανδρέου, όλως παραδόξως, παίρνει λιγότερους πόντους εμπιστοσύνης από το σημερινό αποτυχημένο Πρωθυπουργό! Πιάσε τ’ αυγό και κούρεψ’ το, δηλαδή. Καταλληλότερος ακατάλληλος πρωθυπουργός παραμένει ο Καραμανλής κατά τις απατηλές δημοσκοπήσεις, ενώ καταλληλότερο ακατάλληλο κόμμα είναι τώρα το ΠΑΣΟΚ!

Φίλοι μου, παρόλο που απεχθάνομαι να χρησιμοποιώ τη λέξη "φοβάμαι", και την έχω διώξει από το καθημερινό λεξιλόγιό μου, αντικαθιστώντας την με τη λέξη "προσέχω", σε τούτη την περίπτωση αναγκάζομαι να τη χρησιμοποιήσω και να πω πως φοβάμαι για το τι θα μας ξημερώσει έστω και με το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Έχουμε φτάσει στο αδιέξοδο του μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα. Αν θέλετε να φρεσκάρετε τη μνήμη σας, ρίξτε μια ματιά σ’ ένα παλιό αποκαλυπτικό δημοσίευμα που βρήκα τυχαία στο φιλοπασοκικό ΒΗΜΑ:

«Από το 2000 ως το 2003 και οι τέσσερις προϋπολογισμοί έπεσαν έξω αφήνοντας ελλείμματα ως και διπλάσια των προβλεφθέντων. Οι προϋπολογισμοί δηλαδή που κατέθετε κάθε χρόνο η κυβέρνηση Σημίτη στη Βουλή και τους οποίους ψήφιζε η κοινοβουλευτική της πλειοψηφία ήταν απλούστατα πλαστοί και φόρτωναν κάθε χρόνο νέα βάρη στο δημόσιο χρέος. Έτσι εξηγείται άλλωστε και η απορία που διατύπωνε κάθε χρόνο η Τράπεζα της Ελλάδος, πώς δηλαδή είναι δυνατόν, με ρυθμό ανάπτυξης κοντά στο 4% και με έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις πάνω από 2 δισ. ευρώ, το δημόσιο χρέος να μη μειώνεται επαρκώς. Απλούστατα, γιατί κάθε χρόνο η ελλειμματική δημοσιονομική διαχείριση το διόγκωνε.

Όπως πληροφορούμεθα λοιπόν, η απογραφή έδειξε ότι ο προϋπολογισμός του 2000 προέβλεπε κατά την κατάθεσή του έλλειμμα 3.625 εκατ. ευρώ και η εκτέλεσή του έκλεινε με έλλειμμα 5.212 εκατ. ευρώ, δηλαδή 1.587 εκατ. ευρώ επιπλέον. Ο προϋπολογισμός του 2001 προέβλεπε έλλειμμα 2.420 και έκλεισε με 5.210 εκατ. ευρώ, με υπέρβαση δηλαδή 2.790 εκατ. ευρώ. Ο προϋπολογισμός του 2002 προέβλεπε έλλειμμα 2.139 που ανέβηκε σε 4.807, με υπέρβαση 2.668 εκατ. ευρώ. Και ο προϋπολογισμός του 2003, που ξεχαρβαλώθηκε κυριολεκτικά λόγω προεκλογικής φαυλότητος, προέβλεπε έλλειμμα 5.303 εκατ. ευρώ, που έφθασε στο τέλος τα 9.796, με υπέρβαση δηλαδή 4.493 εκατ. ευρώ. (...)

Πού οφείλεται αυτή η έκδηλη ανισορροπία στα δημόσια οικονομικά; Από την ανάλυση των επί μέρους στοιχείων της απογραφής προκύπτει ότι οι αιτίες αναφέρονται πρωτίστως στην επαύξηση των δαπανών και δευτερευόντως στην υστέρηση εσόδων. H επαύξηση των δαπανών ήταν φυσικά αποτέλεσμα της αδυναμίας των κυβερνώντων να περιορίσουν τη σπατάλη και να εκσυγχρονίσουν την κρατική μηχανή, αλλά τα στοιχεία αναδεικνύουν και τη μοιραία επίδραση του εκλογικού κύκλου καθώς το 2000 και το 2003 παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη ποσοστιαία αύξηση δαπανών.»

Το ανωτέρω κείμενο το παρέθεσα όχι για συμψηφισμό ευθυνών. Στη συνείδησή μου όποιος διαδέχεται στην εξουσία έναν αποτυχημένο προκάτοχό του δίνοντας υποσχέσεις να εξυγιάνει το σύστημα και δεν το κάνει, αλλά απεναντίας το χειροτερεύει, έχει μεγαλύτερες ευθύνες από τον πρώτο και είναι αναπολόγητος. Ευελπιστώ όμως – ονειρεύομαι πάλι; – ότι το κείμενο θα διαβαστεί από κάποιους πράσινους που ίσως έχουν ξεχάσει τον παλιό κακό εαυτό τους και θα λειτουργήσει αποτρεπτικά, σε όσους βεβαίως έχουν λίγο φιλότιμο, στο να επαναλάβουν τα ίδια ή και χειρότερα. Όσο αναπνέω ελπίζω, πρέπει να ελπίζω...
http://seferou.blogspot.com/2009/04/blog-post_16.html