Η ελληνική τραγωδία και οι «Αγορές»

Πληθωρισμός για τους λίγους και λιτότητα για τους πολλούς

του Σπύρου Χατζάρα

Η νέα παγκόσμια χρηματιστηριακή κρίση, δεν τροφοδοτείται από την ανησυχία των «αγορών» για τον Παγκόσμιο πόλεμο που μπορεί να προκαλέσουν οι Αμερικανοί, οι Τούρκοι και οι Σαουδάραβες εάν «επέμβουν» υπέρ των τρομοκρατών τους στη Συρία αλλά από τις ανησυχίες για την Κινεζική ανάπτυξη, τα χαμηλά επιτόκια των Κεντρικών Τραπεζών, τις χαμηλές τιμές του αργού πετρελαίου, και τις αμφιβολίες για τη φερεγγυότητα των γερμανικών Τραπεζών.

Για να αντιμετωπίσουν την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, οι κεντρικές τράπεζες του αμερικανικού Τόξου υιοθέτησαν μια χαλαρή νομισματική πολιτική, παράλληλα με μέτρα αυστηρής λιτότητας για τους πολίτες. Με το ενα χέρι μοίραζαν τσάμπα λεφτά και με το άλλο έκοβαν μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και παροχές, για να συγκρατήσουν τον λαϊκό πληθωρισμό.
Τα πολύ χαμηλά επιτόκια, για τις «αγορές» και τους «επενδυτές» ενθάρρυναν την υπερβολική κερδοσκοπία στα χρηματιστήρια και οδήγησαν σε φούσκες.
Σε ότι αφορά τις τιμές των μετοχών υπάρχει «υπερπληθωρισμός» ενώ σε ότι αφορά τα προϊόντα υπάρχει «υπερπαραγωγή».
Η Ιαπωνική Κεντρική Τράπεζα για να στηρίξει τον Nikkei έχει πλέον αρνητικά επιτόκια. Δηλαδή οι εμπορικές τράπεζες πληρώνουν την Κεντρική τράπεζα για να καταθέτουν τα χρήματα τους ή για να αγοράζοντα ομόλογά της.

Και ενώ υπάρχουν λεφτά με τα τσουβάλια οι αγορές απατούν επιτόκια 10% και βάλε για να δανείσουν την ελληνική οικονομία. Αυτή είναι η βασική αντίφαση.

Η βασική αιτία της αστάθειας των αγορών είναι η υπερβολική ρευστότητα. Λεφτά υπάρχουν και είναι τσάμπα. Αλλά, η υπερβολική ρευστότητα από το 2008 δεν κατάφερε να διατηρήσει την ανάπτυξη.Το είπαν στο άρθρο στη γερμανική Sueddeutsche Zeitung , που συνυπέγραψαν ο φασίστας Γενς Βάιντμαν της Bundesbank και ο σοσιαλφασίτας Φρανσουά Βιλρουά ντε Γκαλό της Κεντρικής Τράπεζας της Γαλλίας .
« Η νομισματική πολιτική αν και έχει προσφέρει πολλά στην οικονομία της ευρωζώνης, δεν μπορεί να δημιουργήσει βιώσιμη ανάπτυξη».
Για να υπάρχει «βιώσιμη ανάπτυξη», πρέπει να σταματήσει η «γενναιοδωρία» των πολιτκών για μισθούς και συντάξεις και πρέπει να κάνουν κουμάντο οι τεχνοκράτες αλλά Τόμσεν και Στουρνάρα, και επομένως , «οι χώρες της Ευρωζώνης πρέπει να εκχωρήσουν κυριαρχία και αρμοδιότητες σε μεγάλο βαθμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο», επειδή η ευρωζώνη, «πρέπει να προωθήσει θεσμικές μεταρρυθμίσεις και στενότερη ενσωμάτωση».
Οι τραπεζίτες θέλουν την εξουσία και μας προσφέρουν λιτότητα και βιώσιμη ανάπτυξη.
Επομένως βλέπουμε ότι το πρόβλημα μας είναι πολιτικό και όχι οικονομικό.
Για να υπάρξει φως στο Τούνελ πρέπει να πούμε συνολικά όχι, στις «μεταρρυθμίσεις» και τη «στενότερη ενσωμάτωση». Όχι στην εκχώρηση κυριαρχίας και αρμοδιοτήτων. Όχι στη βιώσιμη ανάπτυξη του Βάιντμαν.
Η λύση στο πρόβλημα μας είναι πολιτική.