3/8/22

Το Μακελειό διέσωσε την τιμή της ελληνικής Δημοσιογραφίας

 ΕΝΩ ΟΛΟΙ ΚΛΑΙΝΕ ΤΟΝ ΝΑΥΤΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΔΟΛιου ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ......

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΡΩΤΑΕΙ ΤΗ ΖΗΜΙΑ ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΠΙΣΩ ΤΟΥ Ο "ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ" ΕΚΔΟΤΗΣ ΚΑΙ ΤΙ (ΗΘΙΚΟ) ΜΠΟΝΟΥΣ  ΑΠΕΚΟΜΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΔΟΛιου ΣΤΟΛΟΥ


ΘΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΩ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΣΤΟ ΕΞΗΣ:
Ο ΚΥΡ ΣΤΑΥΡΟΣ, ΔΕΝ ΗΤΑΝ "ΜΠΡΟΣΤΙΝΟΣ" ΑΛΛΑ "ΠΙΣΙΝΟΣ".

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"...Κακή απομίμηση άλλων αστών μεγαλοεκδοτών.

Υπήρξαν μεγαλοεκδότες όπως οι Λαμπράκηδες και οι Βλάχοι, οι οποίοι σημάδεψαν την εποχή όπου ο έντυπος τύπος ήταν κυρίαρχος, και οι ο οποίοι συνεισέφεραν στην κοινωνία γιατί 'είχαν άποψη', πέρα από το δεδομένο του κυνηγιού του οικονομικού κέρδους.

Γιά παράδειγμα, ο Λαμπράκης είχε 'ψώνιο' με την μουσική και προσπάθησε να διευρύνει την μουσική παιδεία στη χώρα και την επαφή του κοινού με υψηλού επιπέδου εκτελέσεις κλασσικής μουσικής. Φυσικά τον έννοιαζε το 'μαγαζί' και η πολιτική επιρροή, αλλά είχε και μιά 'ποιοτική' πλευρά. Το ίδιο και η Βλάχου. Φυσικά ήταν η 'Ελεινίτσα' αδίστακτη επιχειρηματίας, όμως στήριξε και εθνικές προσπάθειες και πολιτιστικά δρώμενα.

Ο μακαρίτης ήταν στεγνά ένας έξυπνος, φιλόδοξος και αδίστακτος αναρριχώμενος που το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν το χρήμα που έβγαινε από το 'μαγαζί'. Ούτε κάν η πολιτική επιρροή δεν τον ενδιέφερε, με την έννοια ότι δεν είχε προσωπική 'πυξίδα' ιδεολογίας γιά τίποτε. Ηταν πάντα κολλιτσίδα σε όλους τους πολιτικούς βεβαίως γιά να τους πιέζει με τά έντυπά του ώστε να εξασφαλίζει χρήμα γιά το περιβόητο 'μαγαζί'. Χρήμα που γινόταν μιά βιλλάρα στο Πόρτο Χέλι που μόνο το οικόπεδο κόστισε σε πλειστηριασμό 26 εκ. ευρώ, μιά πανάκριβη συλλογή έργων τέχνης, ένα τεράστιο κόττερο γιά το οποίο φτιάχτηκε και παράνομο ιδιωτικό λιμάνι στην βίλα, και άπειρα άλλα ακίνητα. Ολο αυτό του 'ζουμί' βγήκε από ένα πρό πολλών ετών χρεωκωπημένο 'μαγαζί' που ο Σταύρος το κράταγε στον αφρό με το καρότο-μαστίγιο της υποστήριξης ή του θαψίματος πολιτικών.

Δεν υπήρχε ίχνος 'πολιτικής άποψης' ή 'ιδεολογίας' στο πολιτικό παιχνίδι. Η Βλάχου ήταν αντικομμουνίστρια τουλάχιστον στήριξε δεξιές κυβερνήσεις και βεβαίως γιατί είχε ανταλλάγματα, αλλά είχε και πολιτική άποψη. Και εν πάσει περιπτώσει όταν το πράγμα ξέφυγε με την χούντα είχε την εντιμότητα να κλείσει την εφημερίδα αντί να κάνει ένα 'ντηλάκι' με τον Παπαδόπουλο, όσο καρα-δεξιά και αν ήταν. Ο Ψυχάρης δεν έδινε δεκάρα τσακιστή για 'πολιτικές απόψεις'. Οποιος έδινε θαλασσοδάνεια και κράταγε το χρεωκωπημένο ΔΟΛ στην αγορά ήταν μιά χαρά γιά υποστήριξη. Οποιος έφερνε προσκόμματα ήταν εχθρός. Τόσο απλά.

Θυμάμαι πρίν τις εκλογές του 93 να παίρνει συνέντευξη στην τηλεόραση από τον Μάνο. Τον πίεζε 'γιατί δεν κάνατε αυτό', ο Μάνος απάνταγε ότι 'δεν μας άφησε το ΠΑΣΟΚ που έκανε απεργίες'. Μιά δυό τέτοιες ανταλλαγές, γυριζει ο Ψυχάρης και του λέει ' αφού το ΠΑΣΟΚ δεν σας αφήνει, γιατί να μιλάμε με εσάς και να μην μιλάμε απ' ευθείας με το αφεντικό?' Λογικότατο και κυνικότατο αφού έπρεπε να είναι με το όποιο 'αφεντικό' αφού το 'αφεντικό' θα έδινε εντολή στις τράπεζες να ρίξουν δανεικά και αγύριστα στο 'μαγαζί' του Ψυχάρη !

Πέθανε και πάει και αυτός. Ομως να μην ξεχνάμε το τι ζημιά έκανε ο αποθανών στη χώρα απλώς και μόνο γιά να έχει βιλλάρα με ιδιωτικό λιμάνι και πανάκριβους πίνακες. Τέτοιες 'καριέρες' στην πλάτη των κορόιδων πρέπει να μένουν στην μνήμη μας μπάς και κάποια στιγμή το κοινό πάρει χαμπάρι εκείνους που το εμπορεύονται αδίστακτα..."
Σχόλιο σχολιαστή, από το forum του capital.gr

Πρακτωρ Ιακωβ είπε...

Δηλ ο "αντιστασιακος" κυρ-Σταυρος πουχε παει και στην Κινα με τον Μακαρεζο, "βολευε" τον ΔΟΛιο Λαμπρακη; που μολις ψοφησε του αφησε την ναυ αρχιδα;