Ο νόθος πραξικοπηματίας και τενεκές Παπάγος έκανε την Βασιλοπαπαγική δικτατορία του 1936 και μας έμπλεξε στο Πόλεμο

 

Το φιλοβασιλικό πραξικόπημα του Παπάγου που κατέληξε στην δικτατορία του 36, και διαμόρφωσε τις ελληνικές πολιτικές εξελίξεις ως το 1973

Στις 10 Οκτωβρίου 1935 εκδηλώθηκε το φιλοβασιλικό κίνημα του Παπάγου, (που ήταν νόθος γιός του Γεωργίου Α), το οποίο είχε ως πολιτικό εκπρόσωπο τον Γεώργιο Κονδύλη.

 Το Κίνημα δεν ήταν του Κονδύλη, αλλά του Παπάγου και το είχε εγκρίνει η Αγγλική Πρεσβεία και η Στοά. 

 Ο Παπάγος, που ήδη είχε στο βιογραφικό του, το Κίνημα Λεοναρδόπουλου – Γαργαλίδη , ως αρχηγός ΓΕΣ, μαζί με τον αρχηγό ΓΕΝ υποναύαρχο Δ. Οικονόμου και τον υποστράτηγο αεροπορίας Γ. Ρέππα, , έστησαν ενέδρα επί της λεωφόρου Κηφισίας, στο ύψος του Γηροκομείου, όντας επικεφαλής αγήματος, και σταμάτησαν το αυτοκίνητο του πρωθυπουργού Παναγή Τσαλδάρη , ο οποίος είχε κερδίσει τις εκλογές της 9ης Ιουνίου του 1935, και απαίτησαν την παραίτηση του , επικαλούμενοι την ανάγκη εξόδου από «τη χαοτική πολιτική κατάσταση». 

 Ο Τσαλδάρης , υπέβαλε την παραίτηση του εκεί, στη μέση του δρόμου, στους πραξικοπηματίες και γύρισε στο σπίτι του. 

 Το βράδυ της 10ης Οκτωβρίου 1935, στην εναρκτήρια συνεδρίαση της Ε΄ Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης , εμφανίστηκε ο Γεώργιος Κονδύλης ως πρωθυπουργός, αφού "έλαβε την εντολή" από τον ισχυρό άνδρα του καθεστώτος Αλέξανδρο Παπάγο, ο οποίος ανέλαβε και υπουργός Στρατιωτικών, παραμένοντας και αρχηγός ΓΕΣ. 

 Οι 165 βουλευτές του κόμματός του Τσαλδάρη σε «ένδειξη διαμαρτυρίας» δεν εμφανίστηκαν στη συνεδρίαση.

 Οι 82 βουλευτές που ήσαν παρόντες, έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στον Κονδύλη, και ενέκριναν Ψήφισμα με το οποίο καταργήθηκε το πολίτευμα της αβασίλευτης δημοκρατίας και επαναφέρθηκε προσωρινά σε ισχύ το Σύνταγμα του 1911. 

 Ο Κονδύλης έγινε και αντιβασιλιάς, διατηρώντας ταυτόχρονα το αξίωμα του πρωθυπουργού.

 Οι 82, προκήρυξαν και Δημοψήφισμα για τη βασιλεία, (ΦΕΚ Α΄ 456), το οποίο διενεργήθηκε στις 3 Νοεμβρίου, και στο οποίο εγκρίθηκε η αλλαγή του πολιτεύματος, κάτω από τη σκιά του στρατιωτικού νόμου, με αποχή της βενιζελικής παράταξης, και με απίστευτα εκτεταμένη Νοθεία. 

 Το ανώμαλο καθεστώς με τον Πραξικοπηματία Παπάγο να είναι και Υπουργός και αρχηγός ΓΕΣ, κράτησε μέχρι τις 30 Νοεμβρίου 1935, όταν ανέλαβε υπουργός Στρατιωτικών ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Δεμερτζής, ο οποίος όμως υποχρεώθηκε να παραιτηθεί μετά από 19 ημέρες, στις 19 Δεκεμβρίου, μετά από νέο πραξικόπημα Παπάγου.

 Στις 19 Δεκεμβρίου, επανήλθε το ανώμαλο σχήμα με τον Παπάγο να είναι και Υπουργός και αρχηγός ΓΕΣ με υφυπουργό τον υποστράτηγο Κωνσταντίνο Πλατή, που απομακρύνθηκε μαζί με τον Παπάγο στις 5 Μαρτίου 1936, μετά το τρίτο πραξικόπημα του Παπάγου που απαίτησε από τον Γεώργιο να μην σχηματίσει κυβέρνηση ο Σοφούλης που είχε την δεδηλωμένη.

 Τότε, ο Γεώργιος, ανέθεσε το υπουργείο Στρατιωτικών στον Ιωάννη Μεταξά, σε μια προσπάθεια να θέσει υπό κάποιο πολιτικό έλεγχο τους «στρατιωτικούς». Δηλαδή τον Παπάγο.

 Τον Αύγουστο του 1936, ο Γεώργιος, ο Πάλερετ, και ο Παπάγος ανέστειλαν το Σύνταγμα και επέβαλαν βασιλικη δικατορία. 

 Πέντε χρόνια, μετά στις 10 Οκτωβρίου 1941, ο Γεώργιος Β΄ εγκαταστάθηκε μαζί με την αγγλίδα πράκτορα που του είχαν διαθέσει ως γκόμενα στο Λονδίνο, και με απαίτηση της αγγλικής κυβέρνησης υπέγραψε το Βασιλικό Διάταγμα με το οποίο ακύρωνε τα Βασιλικά Διατάγματα της 4ης Αυγούστου. 

 Δηλαδή το δικτατορικό καθεστώτος του 1936, ξεκίνησε στις 10 Οκτωβρίου 1935 και δεν έληξε με τον θάνατο του Μεταξά όπως υποστήριζαν ο Γεώργιος και ο Τσουδερός αλλά έληξε στις 10 Οκτωβρίου 1941, με συμφωνία των δυνάμεων που επέβαλαν την δικτατορία. 

Δηλαδή του Βασιλιά και του Λονδίνου. 

 Στις 10 Οκτωβρίου 1941, ο Βασιλιάς Γεώργιος Β΄ ανακοίνωσε από την Αγγλία, τον τερματισμό του «αυταρχικού» καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, που εκείνος είχε επιβάλει και δέκα ημέρες μετά δημοσίευσε τη Συντακτική πράξη ανάκλησης των διαταγμάτων της 4ης Αυγούστου 1936. 

 Η Βασιλεία, που επανήλθε το 1935, καταργήθηκε με το δημοψήφισμα της 12ης Ιουνίου 1973, (στο οποίο οι Αριστεροί ψήφιζαν υπέρ του βασιλιά), το αποτέλεσμα του οποίου επιβεβαιώθηκε με το «δεύτερο δημοψήφισμα» της 8ης Δεκεμβρίου 1974. 

 ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΧΑΤΖΑΡΑΣ