Η 19η Οκτωβρίου στην Ιστορία

558. Ισχυρός σεισμός στην Κωνσταντινούπολη προκάλεσε την κατάρρευση εν μέρει της  θριαμβευτικής αψίδας του Θεοδοσίου στον Φόρο του Θεοδοσίου.

1434. Ίδρυση του Πανεπιστημίου της Κατάνια, του πρώτου στην ιστορία της Σικελίας.
1453.Τα στρατεύματα του Βασιλιά της Γαλλίας Καρόλου Ζ ' απελευθέρωσαν το Μπορντό από την αγγλική κατοχή .Το Καλαί μόνο  έμεινε  στην κατοχή των Άγγλων. 

1466. Με την υπογραφή της  δεύτερης ειρήνης της Θορν τερματίστηκε  ο δεκατρίετής πόλεμος μεταξύ του  Τάγματος των Τευτόνων και της πρωσικής Συνομοσπονδίας και είχε σύμμαχο  τον Βασιλιά  της Πολωνίας.


1469. Ο γάμος μεταξύ της Ισαβέλλας της Καστίλης και του Φερδινάνδου Β ' της Αραγωνίας.

1562. 25 Ισπανικές γαλέρες φορτωμένες στρατιώτες που βυθίστηκαν κατά τη διάρκεια καταιγίδας  στον κόλπο Λα Χεραντούρα. Ο στόλος πήγαινε σε βοήθεια του Οράν.  Από την καταστροφή επέζησαν οι γαλέρες  «Λα Σομπεράνα», «Μεντόζα» και «Σαν Χουάν». Περίπου 2.000  σώθηκαν κολυμπώντας προς την ακτή. Πολλοί από αυτούς ήταν κωπηλάτες στις  γαλέρες και σώθηκαν επειδή ήταν ελαφρά ντυμένοι .

1789. Στο Παρίσι τα παιδιά του Ιακώβου, ίδρυσαν τη λέσχη των Φίλων του Συντάγματος. (Ιακωβίνοι). Η επαναστατική λέσχη υπήρχε ήδη από το Μάιο του 1789 ως «κλαμπ των Βρετόνων» επειδή είχε πολλούς βουλευτές από τη Βρετάνη. Ωστόσο, η λέσχη ήταν ανοιχτή σε εξέχουσες προσωπικότητες, όπως ο Ροβεσπιέρος , Σεγιέ κλπ. Μετονομάστηκαν σε «Φίλοι του Συντάγματος», αν και έγιναν περισσότερο γνωστοί με το όνομα Λέσχη των Ιακωβίνων. 


1805. Κατά τον τρίτο συνασπισμό, τα γαλλικά στρατεύματα υπό τον Μισέλ Νεύ  νίκησαν τους Αυστριακούς   υπό τον Καρλ Μακ φον Λειλέβιτς στη μάχη του Έλτσινγκεν. Οι Αυστριακοί είχαν 2000 νεκρούς και 4000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι.

1812. Ο Ναπολέων Α΄ εγκατέλειψε τη Μόσχα. (7 Οκτωβρίου/19 Οκτωβρίου)

1813. Έληξε η Μάχη των Εθνών στη Λειψία με ήττα του Ναπολέοντα που αναγκάστηκε να υποχωρήσει κατά μήκος του Ρήνου.

1866: Στο ξενοδοχείο «Εουρόπα»  στο Μεγάλο Κανάλι στη Βενετία, η Αυστρία παρέδωσε το Βένετο στη Γαλλία, η οποία  το μεταβίβασε στην Ιταλία.

1903. Εκλογές στο Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας για την 13 Εθνοσυνέλευση . Κέρδισε το Λαϊκό Κόμμα που έλαβε το 41%.

1912. ( 6/19 Οκτωβρίου). Η πρώτη σύγκρουση του Ελληνικού Στρατού με τους Τούρκους και απελευθέρωση της Ελασσόνας. Η Ιταλία με το τέλος του ιταλο-τουρκικού πολέμου έλαβε στην κατοχή της την Τρίπολη (Λιβύη) από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

1915.Η Ρωσία και η Ιταλία κήρυξαν τον πόλεμο στη Βουλγαρία, (με το νέο). 

1918. Στο Ζάγκρεμπ, το Εθνικό Συμβούλιο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων εξέδωσε τη Διακήρυξη για την ενοποίηση όλων των Νότιων Σλάβων σε ένα ενιαίο κράτος. Ιδρύθηκε στο Βόλγα Αυτόνομη Γερμανική Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία, η οποία διήρκεσε μέχρι το 1941

1921. Αιματηρή νύχτα στην Πορτογαλία. Τη νύχτα της 19ης Οκτωβρίου 1921, εκτελέστηκαν από τους πραξικοπηματίες του Σεπτεμβρίου πολλοί πολιτικοί τους αντίπαλοι. Ανάμεσα τους ο τέως πρωθυπουργός Αντόνιο Γκράντζο , ο Αντόνιο Σάντος António , ο υπουργός Χασέ Κάρλος ντε Μάγια , ο πρώην υπουργός και Μεγάλος Μαγίστρος  Φρέιτας ντα Σίλβα Freitas , και ο συνταγματάρχης Botelho de Vasconcelos

1922. Το τέλος του Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ. Οι βουλευτές του βρετανικού Συντηρητικού Κόμματος αποφάσισαν τη διάλυση της κυβέρνησης συνασπισμού με τον Ντέιβιντ Λόιντ Τζορτζ του Φιλελεύθερου Κόμματος.


1925. Το επεισόδιο στο Πετρίτσι . Τις μεσημβρινές ώρες της Δευτέρας 19ης Οκτωβρίου, το 69ο συνοριακό φυλάκιο, στο όρος Κερκίνη (Μπέλλες) στη διάβαση Δεμίρ Καπού, δέχθηκε πυρά από Βούλγαρους στρατιώτες και σκορώθηκαν δύο Έλληνες στρατιώτες. Ανταποδίδοντας τα πυρά οι Έλληνες στρατιώτες φόνευσαν τρεις Βούλγαρους. Ο διοικητής του λόχου προκαλύψεως λοχαγός (ΠΖ) Χαρ. Βασιλειάδης, που είχε έδρα στο μεθοριακό χωριό Άνω Πορόια Σερρών ακούγοντας τους πυροβολισμούς έσπευσε αμέσως στο φυλάκιο και κρατώντας λευκή σημαία εισήλθε στο βουλγαρικό έδαφος προς διαπραγμάτευση αλλά δέχθηκε μια σφαίρα στο στήθος. Ακολούθησε μάχη συμπλοκή και καταλήφθηκε το φυλάκιο από τους Βούλγαρους. Αποτέλεσμα τούτων ήταν να τεθούν σε συναγερμό το Γ΄ Σώμα Στρατού (Θεσσαλονίκη) και το Δ΄ Σώμα Στρατού (Καβάλα), καθώς και η, 6η Μεραρχία (Σέρρες).
1933. H Γερμανία αποσύρθηκε από την Κοινωνία των Εθνών

1934. Ο Αλέξανδρος Ζαΐμης επανεκλέχθηκε πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

1935. Η Κοινωνία των Εθνών επέβαλε κυρώσεις κατά της Ιταλίας για την εισβολή της Αιθιοπίας.

1943. Εκτελέστηκαν στη θέση «Ξυδιάς» Καλαβρύτων οι τρείς τραυματίες Γερμανοί αιχμάλωτοι του ΕΛΑΣ από τη μάχη Ρογών – Κερπινής

1948. Εκδόθηκε το Ψήφισμα 59 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για το ζήτημα της Παλαιστίνης


1951. Άρχισε στο Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών, που συνεδρίαζε στα δικαστήρια στην οδό Σανταρόζα η δίκη του Νίκου Μπελογιάννη και 92 άλλων κατηγορουμένων για παράβαση του Αναγκαστικού Νόμου 509/1947.
Συγκρούσεις μεταξύ Αιγυπτίων διαδηλωτών  και Άγγλων στρατιωτών  στη Ζώνη της Διώρυγας του Σουέζ. Οι ΗΠΑ ανακάλεσαν την κατάσταση πολέμου στις σχέσεις τους με την Γερμανία.

1954. Υπογράφηκε η αγγλο-αιγυπτιακή συμφωνία για την αποχώρηση των βρετανικών στρατευμάτων από τη ζώνη της διώρυγας του Σουέζ μέσα σε 20 μήνες.

1957. Μετά την αναγνώριση της Λαοκρατικής Γερμανίας από τη Γιουγκοσλαβία, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας διέκοψε τις σχέσεις με τη Γιουγκοσλαβία.

1960. Η κυβέρνηση των Η.Π.Α. επέβαλε εμπορικό εμπάργκο κατά της Κούβας. Εξαιρέθηκαν τα τρόφιμα και τα φάρμακα.

1962 . Στη Νέα Υόρκη υπογράφηκε η συμφωνία αποπληρωμής των προπολεμικών δανείων. Η συμφωνία αφορά στη ρύθμιση του 40ετούς δανείου του 1924, του επίσης 40ετούς του 1928 και του δανείου για τη βελτίωση του συστήματος υδρεύσεως του 1925.

1964. Στο Βελιγράδι συνετρίβη στα Αβαλα ένα σοβιετικό Ιλιούσιν -18 που μετέφερε τη την αντιπροσωπεία του σοβιετικού στρατού με επικεφαλής τον στρατάρχη Σεργκέι Μπιργιουζόβα που θα έπαιρνε μέρος στον εορτασμό της 20ης επετείου από την απελευθέρωση του Βελιγραδίου.


1977. Στη Γερμανία βρέθηκε νεκρός στο Μούλχάουζεν ο  Χάνς Μάρτιν Σλέγιερ, που είχε απαχθεί στις 5 Σεπτεμβρίου.

1980 . 70 μέρες πριν από την επίσημη είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ, η κυβέρνηση Ράλλη αποφάσισε την επάνοδο στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ.

Η απόφαση έγινε  ευμενώς δεκτή από τους Αμερικανούς.

1981. Ο Γεώργιος Ράλλης παραιτήθηκε  από πρωθυπουργός της Ελλάδας μετά την ήττα του στις εκλογές και τον διαδέχθηκε ο νικητής των εκλογών, Ανδρέας Παπανδρέου.

1983.Η Εκτέλεση του Μαρξιστή ηγέτη της Γρενάδα Μόρις Μπίσοπ. Ο επικεφαλής της Λαϊκής Επαναστατικής Κυβέρνησης, είχε τεθεί σε κατ 'οίκον περιορισμό από τους αντιπάλους του αλλά οι οπαδοί του τον απελευθέρωσαν και πήγαν στο αρχηγείο του στρατού στο Fort Rupert. Οι αντίπαλοι επιτέθηκαν στο Φορτ Ρούπερτ και πολλοί άμαχοι σκοτώθηκαν. Ο Μπίσοπ και επτά άλλοι, συμπεριλαμβανομένου του υπουργικού συμβουλίου, συνελήφθησαν. Αργότερα την ίδια ημέρα, εκτελέστηκαν από εκτελεστικό απόσπασμα. Ακολούθησε στις 25 Οκτωβρίου 1983, η αμερικανική απόβαση.

1984. Στην Πολωνία η μυστική αστυνομία απήγαγε και ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου τον καθολικό ιερέα Γερζι Ποπελιούσκο. Στη συνέχεια, πέταξαν το σώμα του στο ποταμό Βιστούλα από όπου ανασύρθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1984. Η είδηση της πολιτικής δολοφονίας προκάλεσε σάλο σε ολόκληρη την Πολωνία. Περίπου 400.000 καθολικοί πιστοί, συμπεριλαμβανομένου του Λεχ Βαλέσα, παρακολούθησαν την κηδεία του, στις 3 Νοεμβρίου 1984.

1986. Ο Πρόεδρος της Μοζαμβίκης Σαμόρα Μασέλ και 33 άλλοι επιβάτες έχασαν τη ζωή τους όταν έπεσε στα βουνά της Μοζαμβίκης το Τούπολεφ 134 στο οποίο επέβαιναν.


1987.Μαύρη Δευτέρα στο χρηματιστήριο της Νεας Υόρκης. Ο βιομηχανικός δείκτης Ντόου Τζόουνς έπεσε 22%. 

1997. Ο κομμουνιστής Μίλο Τζουκάνοβιτς επειδή ήταν κατά του Μιλόσεβιτς εκλέχτηκε στον δεύτερο γύρο  πρόεδρος του Μαυροβουνίου, με τις ψήφους των αντικομουνιστών και έλαβε με 50,8%, νικώντας τον πιστό στη Γιουγκοσλαβία Μόρμιρ Μπουλάτοβιτς.  

2005. Ξεκίνησε  στην Βαγδάτη η δίκη του Σαντάμ Χουσεΐν.

2007.Στο Μαυροβούνιο, το Κοινοβούλιο του νεοσύστατου κράτους ενέκρινε  το Σύνταγμα.

2009. Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ /Γιώργου Παπανδρέου  έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης , με 160 υπέρ και 140 κατά

Τα χαμηλά επιτόκια είναι «τοξικά» λένε οι έμποροι χρήματος

Για τους εμπόρους χρήματος και τους πιστούς του Χα Σεμ τα χαμηλά επιτόκια είναι κάτι σαν πρέζα, πρεζάκηδες είναι οι «Αγορές»- και οι κυβερνήσεις που εχουν εθιστεί στο φθηνό χρήμα, που ρίχνουν αφειδώς εδώ και πάνω από μία δεκαετία οι κεντρικές τράπεζες στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα.
 Οι κυβερνήσεις λένε οι έμποροι χρήματος αδιαφορούν για τις παρενέργειές , και «εγκαταλείπουν άλλες δραστηριότητες, υποχρεώσεις , και στόχους», εξαιτίας της τοξικής ουσίας των φθηνών επιτοκίων. 
Για τους εμπόρους χρήματος και το βαθύ Κράτος Δικαίου τα φθηνά επιτόκια που συντηρούν πλασματικά την «ανάπτυξη» και τις τιμές των μετοχών έχουν οδηγήσει σε υπερχρέωση των επιχειρήσεων των οποίων τα δάνεια ξεπέρασαν τα 19 τρισ. δολαρία, και «τα μηδενικά και αρνητικά επιτόκια είναι ουσιαστικά σήμα κινδύνου για την ύφεση που έρχεται». 
Οι παπαγάλοι και οι Διάου του Βαθέως Κράτους φωνάζουν ότι , «αρκετά στοιχεία στις αγορές θυμίζουν το «ανέμελο» 2007, που οδήγησε στο άκρως επώδυνο 2008-09, και λένε ότι πρέπει να αυξηθούν οι δημόσιες δαπάνες των πλούσιων και οι φτψχοί να κάνουν και άλλες «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις»

Το Τέταρτο Ράιχ των Βρυξελλών, ήθελε να αρχίσει διαπραγματεύσεις με την Κόκκινη Χούντα του χασισέμπορα

Η ψωροΕλίτ, του ψωροΕλαδιστάν, που είναι πελάτες του χασισέμπορα Ράμα, δεν είχε καμιά αντίρρηση να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με την κομμουνιστική μονοκομματική χούντα του Ράμα, που κάνει εκλογές με έναν κομμουνιστή υποψήφιο. Ευτυχώς έβαλαν βέτο η Γαλλία, η Ολλανδία και η Δανία. 
Το ποτάμι πήρε και τους γυφτοβόρειους αφού δεν ήθελαν οι ευρω-πέοι να ξεχωρίσουν το Τέτοβο από τα Τίρανα. 
Ο Μακρόν δεν υπαναχώρησε ούτε και όταν οι 25 από τους 28 Ευρω-πέους πρότειναν να συμφωνηθεί γραπτώς και να περιληφθεί στο κείμενο των συμπερασμάτων ότι η λήψη της απόφασης για έναρξη διαπραγματεύσεων με Σκόπια και Αλβανία θα ληφθεί τον Απρίλιο ή τον Μάιο του 2020.
 Ο ελιγμός αυτός προωθήθηκε από την Γερμανία.

Η Γερμανική Εθνική Ενότητα

Σαν σήμερα το 1817 στον Πύργο του Βάρτμπουργκ της Θουριγγίας, ξεκίνησε το Γερμανικό πατριωτικό φοιτητικό κίνημα, για την Γερμανική Εθνική Ενότητα και ένα Δημοκρατικό Σύνταγμα. Με σύνθημα, «ένας λαός, ένα Κράτος, ένας Αρχηγός».

Ένας πολύ διδακτικός απαγχονισμός

Ο Κριστιάν Ρακόφσκι στην συγκλονιστική επτάωρη κατάθεση του στην Νικαβεντέ στις 26 Ιανουαρίου 1938 απεκάλυψε το «μεγάλο μυστικό», ότι οι μασόνοι ειν αι υποχρεωμένοι να πεθάνουν για την «επανάσταση». Η συγκλονιστική περιγραφή, (βλέπε Κόκκινη Συμφωνία), είναι η εξής: Ρακόφσκι .
«….Οι Μασόνοι, δεν έμαθαν τίποτα από τη γαλλική επανάσταση, στην οποία είχαν έναν κολοσσιαίο επαναστατικό ρόλο. Για την επανάσταση, αναλώθηκαν, οι περισσότεροι μασόνοι, και θα αρχίσω από τον Μέγα Διδάσκαλο, της Στοάς της Ορλεάνης, τον Λουδοβίκο τον 16ο , για να συνεχίσω με τον αφανισμό των Γιρονδίνων , των Εβερτιστών , και των Ιακωβίνων , και αν κάποιοι επέζησαν το όφειλαν στο πραξικόπημα της 18ης Μπρυμαίρ.

 Γκαμπριέλ. Υποστηρίζετε δηλαδή ότι οι Μασόνοι, ήσαν υποχρεωμένοι να πεθάνουν στα χέρια της επανάστασης για την πραγματοποίηση της οποίας εργάστηκαν.

 Ρακόφσκι: Έτσι ακριβώς . Αυτή είναι η αλήθεια καλύπτεται από το μέγα μυστικό. Όπως θα ξέρετε, φαντάζομαι, είμαι μασόνος. Θα σας αποκαλύψω αυτό το μέγα μυστικό, το οποίο δεν το αποκαλύπτουν σε κανένα μασόνο, ούτε 25ου , ούτε 33ου , ούτε 93ου βαθμού, ούτε σε οποιοδήποτε ανώτατο επίπεδο. Θέλω να ξέρετε ότι, εγώ δεν το γνωρίζω σαν μασόνος, αλλά σαν ένας που ανήκει σε ΕΚΕΙΝΟΥΣ. 

Γκαμπριέλ. Και ποιο είναι το μυστικό; 

Ρακόφσκι: Κάθε μασονική οργάνωση πρέπει να φροντίζει για τη δημιουργία των προϋποθέσεων για τον τελικό θρίαμβο της ανατροπής. Της επανάστασης . Αυτός είναι ο πραγματικός στόχος της Διεθνούς Μασονίας. Φυσικά αυτό γίνεται με την κάλυψη ορισμένων προσχηματικών επιδιώξεων . Κρύβονται πίσω από το σύνθημα «ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα». Επειδή όμως η επανάσταση, έχει σαν στόχο, την εξαφάνιση της αστικής τάξης, η εξόντωση των πολιτικών της ηγετών, είναι φυσικό επακόλουθο.Το μυστικό επομένως είναι η αυτοκτονία του Ελευθεροτεκτονισμού σαν οργάνωσης, και η φυσική αυτοκτονία κάθε υψηλόβαθμου τέκτονα. Όπως αντιλαμβάνεστε , αυτό το τέλος που προετοιμάζεται για κάθε μασόνο, πρέπει να καλύπτεται με πλήρη μυστικότητα, και με διάφορες ανοησίες για μεταφυσικά μυστικά. Αν σας δοθεί η ευκαιρία, να είστε παρόν σε μια μελλοντική επανάσταση, μη σας ξεφύγει η ηλίθια έκφραση στο πρόσωπο κάποιου μασόνου, τη στιγμή που θα αντιληφθεί, ότι πρέπει να πεθάνει στα χέρια των επαναστατών. Ακούγοντας τις κραυγές του, ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη οι υπηρεσίες του προς την επανάσταση, μπορεί κανείς να πεθάνει από τα γέλια».

Ακριβώς αυτό που περιέγραψε ο «τροτσκιστής» Ρακόφσκι και που τον αφορούσε προσωπικά, αφού τον έστειλαν να πεθάνει στα χέρια των «Σταλινικών», αφορά ακριβώς και τον Μεγάλο Δάσκαλο της Στοάς της Πορτογαλίας Γκόμες Φράιρ ντε Αντράντε, που εκτελέστηκε με απαγχονισμό στη Λισαβόνα στις 18 Οκτωβρίου 1817. Τον συνέλαβε η (επαναστατική) βρετανική στρατιωτική κυβέρνηση του Στρατάρχη Γουίλιαμ Μπέρεσφορντ, και τον δίκασε για εσχάτη προδοσία κατά του Στέμματος . μαζί του εκτελέστηκαν και 11 άλλοι συνωμότες της Στοάς. Ο Γκόμες Φράιρ ντε Αντράντε είχε υπηρετήσει στον στρατό της Μεγάλης Αικατερίνης και στην Μεγάλη Στρατιά του Ναπολέοντα.

 Η εκτέλεση από τη Στοά του Λονδίνου του αδελφού Γκόμες, είναι ένα «μυστικό», που φωτίζει πολλά.

Όταν ο Γεώργιος Παπανδρέου δοξάστηκε στην Ακρόπολη και είπε στους Κομμουνιστές στο Σύνταγμα, «Πιστεύουμε και στην λαοκρατία»!!!!

18 Οκτώβρη του 1944. Η κυβέρνηση του Λιβάνου αποβιβάστηκαν από το θωρηκτό «Αβέρωφ» στον Αγίο Γεωργίο στο Κερατσίνι, και με επικεφαλής
τον Γ. Παπανδρέου ανέβηκε από τον Πειραιά στην απελευθερωμένη Αθήνα.
Στο πρώτο ανοιχτό όχημα της πομπής επιβιβάστηκε δίπλα στον Γεώργιο Παπανδρέου ο Βρετανός στρατηγός Σκόμπι.
Ο Παπανδρέου , ο Σκόμπι και τα μέλη της Κυβέρνησης κατευθύνθηκαν στην Ακρόπολη όπου ύψωσαν την Ελληνική σημαία την οποία μετέφεραν τα κορίτσια του Λυκείου Ελληνίδων με την συνοδεία ευζώνων και αντιστασιακών.

Αμέσως μετά, με την συνοδεία πάντα του Άγγλου υποστράτηγου Σκόμπυ κατευθύνθηκαν στην Μητρόπολη όπου εψάλη δοξολογία χοροσταντούντος του αρχιεπισκόπου -και μελλοντικού αντιβασιλέα- Δαμασκηνού.
Μετά την δοξολογία ο Παπανδρέου κατευθύνθηκε στην Πλατεία Συντάγματος από όπου εκφώνησε το μνημειώδη λόγο του για την Απελευθέρωση στον οποίο και μίλησε για την πολιτική της κυβέρνησης εθνικής ενότητας.
«Ασπαζόμεθα την ιεράν γην της ελεύθερης πατρίδας μας… Οι βάρβαροι αφού εβεβήλωσαν, επυρπόλησαν και εδήωσαν, επί τρία και ήμισυ έτη, πιεζόμενοι πλέον από την γενικήν συμμαχικήν νίκην και την εθνικήν μας αντίστασιν, τρέπονται εις φυγήν. Και η κυανόλευκος κυματίζει μόνη εις την Ακρόπολιν… Από τα βάθη της ιστορίας οι ελληνικοί αιώνες πανηγυρίζουν την επάνοδον της ελευθερίας εις την αρχαίαν πατρίδαν της… Από την εποχή του Λιβάνου διακηρύξαμε ότι κύριος σκοπός της κυβερνήσεως είναι η εθνική απελευθέρωσις και αποκατάστασις. Το συμβόλαιο του Λιβάνου, το οποίον έχουν συνυπογράψει όλα τα κόμματα, ορίζει ως περιεχόμενον του εθνικού μας προγράμματος «την πλήρη ασφάλεια των νέων συνόρων μας…»
Οφείλομεν να αποβλέπωμεν δια το μέλλον εις την σοβαρά αύξησιν του εθνικού μας εισοδήματος και ταυτοχρόνως εις την δικαίαν διανομήν του. το ιδεώδες μας είναι να πραγματοποιήσεωμεν συγχρόνως και την οικονομικήν ευημερίαν και την κοινωνικήν δικαιοσύνην…»
Η κλάκα του ΚΚΕ φώναζε «λαοκρατία!», «Οι εθνοπροδότες στο λαό», και τραγουδούσε το, «τόχουμε γράψει βαθιά μες στην καρδιά μας, λαοκρατία κι όχι βασιλιά».Τα χωνιά, διέκοπταν συνεχώς τον Παπανδρέου.
Τότε ο Παπανδρέου είπε: «Θα κάμωμεν και λαοκρατίαν». Ακολούθησε θύελλα χειροκροτημάτων και επευφημίες υπέρ της κυβέρνησης της εθνικής ενότητας.
Ο Παπανδρέου τότε είπε « … Είναι πλέον καιρός, έπειτα από την μακράν περίοδον της δουλείας, όπως ο ελληνικός λαός, απηλλαγμένος πάσης και υλικής και ψυχολογικής βίας, αποφασίσει κυριάρχως και διά το πολίτευμα και διά το κοινωνικόν καθεστώς και διά την κυβέρνησιν της αρεσκείας του, καθώς επίσης και διά τους δημοτικούς και κοινοτικούς άρχοντας του. Δεν ημπορούμε να προχωρούμε με τα τεκμήρια του παλαιού παρελθόντος, το οποίον ευλόγως τίθεται υπό αμφισβήτησιν… Το έθνος χρειάζεται οριστικόν πολίτευμα και λαοπρόβλητον κυβέρνησιν, ώστε να αναληφθή μετά σταθερότητος η προσπάθεια της μεγάλης δημιουργίας του μέλλοντος…»

Γεώργιος Παπανδρέου Ὁ λόγος τῆς ἀπελευθερώσεως,
Ἀθῆναι, 18 Ὀκτωβρίου 1944

«Ἀσπαζόμεθα τὴν ἱερὰν γῆν τῆς Ἐλευθέρας Πατρίδος... Οἱ Βάρβαροι, ἀφοῦ ἔβεβήλωσαν, ἐπυρπόλησαν καὶ ἐδήωσαν, ἐπὶ τρία καὶ ἥμισυ ἔτη, πιεζόμενοι πλέον ἀπὸ τὴν συμμαχικὴν νίκην καὶ τὴν ἐθνικήν μας ἀντίστασιν τρέπονται εἰς φυγήν. Καὶ ἡ Κυανόλευκος κυματίζει μόνη εἰς τὴν Ἀκρόπολιν... Ἀπὸ τὰ βάθη τῆς Ἱστορίας οἱ ἑλληνικοὶ αἰῶνες πανηγυρίζουν τὴν ἐπάνοδον τῆς Ἐλευθερίας εἰς τὴν ἀρχαίαν Πατρίδα της. Καὶ στεφανώνουν τὴν Γενεάν μας.
Διότι ὁλόκληρος ὁ Λαός μας ὑπῆρξεν ἀγωνιστὴς τῆς Ἐλευθερίας. Δὲν εὑρίσκεται ἀσφαλῶς εἰς τὴν κατεχομένην Εὐρώπην ἄλλο παράδειγμα τόσης καθολικῆς ἀντιστάσεως καὶ τόσης ἀκλονήτου αἰσιοδοξίας διὰ τὴν τελικὴν Νίκην. Ἀλλὰ πρὸς Σὲ περισσότερον, Λαὲ τῶν Ἀθηνῶν, Λαὲ τῆς περιφερείας τῆς Πρωτευούσης, ἀνήκει ὁ ἐθνικὸς ἔπαινος.
Ἐδῶ ἐπάλλετο ἡ ἀδάμαστος καρδία τῆς Ἑλλάδος. Ἐδῶ ἦσαν εὐτυχεῖς ὅσοι ἐπροκινδύνευαν καὶ κατεθλίβοντο, ὅσοι δὲν εἶχαν τὴν εὐκαιρίαν νὰ κινδυνεύσουν... Καὶ πρός Σᾶς, Νέοι καὶ Νέαι, ἐκφράζομεν τὸν θαυμασμόν μας. Εἴχατε μεταβάλει εἰς καθημερινὴν συνήθειαν τὴν πρόκλησιν τοῦ ἐχθροῦ καὶ τὴν περιφρόνησιν τοῦ θανάτου. Ἐμπρὸς εἰς τὰ στόμια τῶν πολυβόλων του ἐζητωκραυγάζατε τὴν Ἑλλάδα!
Ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνικὸς Λαὸς ἔχει καταστῆ ἄξιος τῆς Πατρίδος.
Μὲ τὸ πέρασμα τῶν καιρῶν, εἰς τὸ περίλαμπρον ἔπος τῆς Ἀλβανίας θὰ προστεθῆ καὶ ὁ μῦθος τῆς καθολικῆς ἀντιστάσεως... Ἄπειρα ὅμως ὑπῆρξαν τὰ θύματα τῶν Βαρβάρων...
Ὕποκλινόμεθα εὐλαβῶς ἐνώπιον τῶν ὀνομαστῶν καὶ ἀνωνύμων μαρτύρων τῆς Ἐλευθερίας.
Εἰς τὴν εὐγνωμοσύνην τοῦ Ἔθνους αἰωνία θὰ εἶναι ἡ μνήμη των...
Καὶ ἐκτὸς τῆς δούλης Πατρίδος, εἰς τὸ κοινὸν Συμμαχικὸν μέτωπον τῆς Ἐλευθερίας, τὰ τέκνα τῆς Ἑλλάδος ἐξηκολούθησαν τὸν ἀγῶνα.
Καὶ τὸ Πολεμικὸν καὶ τὸ Ἐμπορικὸν Ναυτικόν μας ἐπὶ τέσσερα ἔτη μάχονται, προσφέρουν σκληροτάτας θυσίας καὶ ἐπιτελοῦν ἡρωϊκὰ κατορθώματα. Καὶ ἡ ἀπαράμιλλος Ἀεροπορία μας εὑρίσκεται εἰς τὴν πρώτην γραμμὴν καὶ θεωρεῖται ἀπὸ τὴν συμμαχικὴν ἡγεσίαν ὑπόδειγμα.
Καὶ ὁ στρατός μας τῆς Μέσης Ἀνατολῆς μᾶς ἔδωσε τὸ Ἐλ-Ἄλαμέϊν, τὸν Ἱερὸν Λόχον καί, προχθές, τὴν δόξαν τοῦ Ρίμινι.
Ἡ ἐλευθέρα Πατρὶς ἀναμένει μὲ βαθεῖαν συγκίνησιν τὰ ξενητεμένα παιδιά της, τὰ ὁποῖα σήμερον μὲ τόσην ἀκαταμάχητον νοσταλγίαν στρέφουν πρὸς τὰς ἀκτάς μας ἀνυπόμονα τὰ ὑγρὰ βλέμματά των... Ἀλλὰ κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς μεγάλης αὐτῆς Ἐθνικῆς χαρᾶς ἐπιθυμοῦμεν νὰ ἀπευθύνωμεν εὐγνώμονα χαιρετισμὸν καὶ πρὸς τοὺς Μεγάλους Συμάχους μας.
Ὑπῆρξαν σταθεροὶ καὶ θερμοὶ παραστάται μας καθ' ὅλην τὴν διάρκειαν τοῦ κοινοῦ ἀγῶνος. Καὶ εἰς ἡμέρας δοκιμασίας καὶ εἰς ἡμέρας χαρᾶς εὑρίσκοντο εἰς τὸ πλευρόν μας.
Ὅταν ὁ κατακλυσμὸς τῶν Βαρβάρων ἐκάλυπτε τὴν Πατρίδα μας καὶ οἱ στρατιῶται τῆς Μεγάλης Βρεταννίας ἐγκατέλειπαν τὴν Ἑλλάδα, μᾶς ὑπεσχέθησαν ὅτι θὰ ἐπανέλθουν ἐλευθερωταί.
Καὶ σήμερον τηροῦν τὸν λόγον των.
Τοὺς ἐκφράζομεν τὴν βαθυτάτην εὐγνωμοσύνη τοῦ Ἔθνους.
Ἀλλὰ ὁ ἀγὼν συνεχίζεται.
Οἱ Βάρβαροι ὑπάρχουν ἀκόμη εἰς τὴν Ἑλλάδα. Καὶ τὸ μέτωπον τῆς Ἐλευθερίας δίδει τὴν τελευταίαν του μάχην ἐναντίον τοῦ Ναζισμοῦ.
Εἰς τὴν τελικὴν αὐτὴν φάσιν τοῦ ἀγῶνος τῆς Ἐλευθερίας ἐναντίον τῆς Βαρβαρότητος, κατὰ τὴν ὁποίαν ἀκόμη καὶ οἱ χθεσινοὶ ἡττημένοι προσπαθοῦν νὰ παρεμβληθοῦν, παριστάνοντες τοὺς «συνεμπολέμους», ἡ Ἑλλάς, ὁ ἔνδοξος πρωταγωνιστής, δὲν δύναται ν' ἀπουσιάσῃ.
Μέχρι τῆς τελικῆς νίκης θὰ εἴμεθα συμπαραστᾶται τῶν Μεγάλων Συμμάχων μας.
Ἡ Κυβέρνησις, ἐπανερχόμενη εἰς τὴν Ἐλευθέραν Πατρίδα, ὀφείλει νὰ λογοδοτήσῃ διὰ τὸ παρελθὸν καὶ νὰ χάραξῃ τὰς κατευθύνσεις τοῦ μέλλοντος.
Ἀχάριστος εἶναι σήμερον ἡ ἀναδρομὴ εἰς τὸ παρελθόν. Ἀρκούμεθα εἰς τὴν διαπίστωσιν ὅτι ἐκληρονομήσαμεν ἐρείπια εἰς τὴν Μέσην Ἀνατολὴν καὶ ἔνοπλον διαίρεσιν εἰς τὴν δούλην Πατρίδα...
Σύμφωνα μὲ τὸν πικρὸν λόγον τοῦ ἡγέτου τῆς Μεγάλης Βρεταννίας «ἡ αἴγλη τῆς Ἑλλάδος εἶχεν ἀμαυρωθῆ».
Καὶ σήμερον ἡ Κυβέρνησις, εὑρισκομένη ἐνώπιον τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ διακηρύξῃ ὅτι καὶ ἡ συμμαχικὴ θέσις τῆς Ἑλλάδος ἔχει ἐπανεύρει τὴν παλαιάν της αἴγλην.
Καὶ αἱ ἔνοπλοι δυνάμεις μας, παλλόμεναι ἀπὸ πίστιν πρὸς τὴν Πατρίδα, καθ' ἡμέραν δοξάζονται. Καὶ ἡ σημερινὴ πάνδημος συγκέντρωσις ἀποδεικνύει ὅτι ἔχομεν ὑπερνικήσει τὸν ἐμφύλιον πόλεμον καὶ ὅτι ἔχει ἐπιβληθῆ ἡ ἰδέα τῆς Ἐθνικῆς Ἑνώσεως.
Ἀπὸ τὴν ἐποχὴν τοῦ Λιβάνου διεκηρύξαμεν ὅτι κύριος σκοπὸς τῆς Κυβερνήσεως εἶναι ἡ Ἐθνικὴ Ἀπελευθέρωσις καὶ Ἀποκατάστασις. Ἡ Ἐθνικὴ Ἀπελευθέρωσις, εὐτυχῶς, συντελεῖται. Ὑπολείπονται ἀκόμη εἰς τὴν Χώραν μας βάρβαροι, ἀλλὰ δὲν εἶναι μακρὰν ἡ ἡμέρα τῆς πλήρους ἀπολυτρώσεως.
Οἱ Βούλγαροι εἶχαν ἐλπίσει ὅτι μὲ τὰ τεχνάσματα τῆς τελευταίας στιγμῆς θὰ ἦτο δυνατὸν νὰ ἐξαπατήσουν τοὺς Συμμάχους καὶ νὰ παραμείνουν εἰς τὰ ἱερά μας ἐδάφη.
Μὲ τὸ διάγγελμα τῆς 28 Σεπτεμβρίου ἐξ Ἰταλίας εἴχαμεν ἤδη ἐξαγγείλει ὅτι «ἀποτελεῖ ἀπόφασιν ὅλων τῶν Μεγάλων Συμμάχων μας, καὶ τῆς Μεγάλης Βρεταννίας καὶ τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν καὶ τῆς Σοβιετικῆς Ρωσίας, ὅπως οἱ Βούλγαροι ἀμέσως, ἄνευ ὅρων καὶ ἄνευ συζητήσεων ἐγκαταλείψουν τὰ ἑλληνικὰ ἐδάφη».
Καὶ ἡ διαβεβαίωσίς μας, ἐν τῶ μεταξύ, ἔχει ἐπαληθεύσει. Οἱ Βούλγαροι διετάχθησαν καὶ ἠναγκάσθησαν ν' ἀποδεχθοῦν ὅπως ἐντὸς δέκα πέντε ἡμερῶν ἐγκαταλείψουν τὴν Μακεδονίαν καὶ τὴν Θράκην, εἰς τὰς ὁποίας ἀπεστάλησαν ἤδη Ὑπουργοὶ ἀντιπρόσωποι τῆς Κυβερνήσεως διὰ τὴν ἐγκατάστασιν Ἑλληνικῶν Ἀρχῶν.
Πρὸς τὰ θύματα τῶν βαρβάρων τῆς Βαλκανικῆς, τοὺς ἀδελφούς μας τῆς Μακεδονίας καὶ Θράκης, εἴτε εὑρίσκονται εἰς τὸ ἐσωτερικόν τῆς Βουλγαρίας, εἴτε εἰς τὴν ἐλευθέραν Ἑλλάδα, εἴτε παρέμειναν ἐπὶ τόπου καὶ ἐδοκιμάσθησαν περισσότερον, ἡ Κυβέρνησις, συμμεριζομένη τὴν βαθυτάτην ἐθνικήν των συγκίνησιν, παρέχει τὴν διαβεβαίωσιν ὅτι θὰ εἶναι στοργικὸς συμπαραστάτης διὰ τὴν ἐπάνοδον εἰς τὰς ἐρημωθείσας ἑστίας των καὶ τὴν ἀποκατάστασιν τῆς οἰκονομικῆς των ζωῆς. Ἀλλὰ σκοπός μας δὲν εἶναι μόνον ἡ Ἐθνικὴ Ἀπελευθέρωσις. Εἶναι ἐπίσης καὶ ἡ Ἐθνική μας Ὁλοκλήρωσις.
Τὸ Συμβόλαιον τοῦ Λιβάνου, τὸ ὁποῖον ἔχουν συνυπογράψει ὅλα τὰ κόμματα ὅσα μετέχουν εἰς τὴν Κυβέρνησιν, ὁρίζει ὡς περιεχόμενον τοῦ ἐθνικοῦ μας προγράμματος «τὴν πλήρη ἐθνικήν μας ἀποκατάστασιν καὶ τὴν πλήρη ἀσφάλειαν τῶν νέων συνόρων μας».
Η Βόρειος Ἤπειρος ἀποτελεῖ ἀναπόσπαστον τμῆμα τῆς Ἑλλάδος. Καὶ ἔχει προσφάτως καθαγιασθῆ καὶ ἀπὸ τοὺς τάφους τῶν ἡρώων μας. Τὰ Δωδεκάνησα θὰ ἐπανέλθουν εἰς τὴν Ἑλλάδα. Ἀλλὰ ὑπάρχει ἐπὶ πλέον καὶ τὸ δικαίωμα τῆς ἀσφαλείας. Γνωρίζομεν ὅτι, χωρὶς καθολικὸν σύστημα Ἀσφαλείας, ἡ τοπικὴ ἀσφάλεια τῶν συνόρων δὲν ἠμπορεῖ ν' ἀποτελέση ἐπαρκῆ ἐγγύησιν. Ἐφ' ὅσον ὅμως καὶ μετὰ τὴν καθιέρωσιν τοῦ συστήματος τῆς γενικῆς ἀσφαλείας πρόκειται νὰ διατηρηθοῦν τὰ σύνορα τῶν Κρατῶν, καὶ ἡ Ἑλλὰς θὰ διατηρήση τὰ σύνορά της καὶ θὰ διεκδίκησῃ τὴν πλήρη ἀσφάλειάν των. Διότι ὑπέστη, ἐντὸς μιᾶς γενεᾶς, τρεῖς εἰσβολὰς ἀπὸ τοὺς Βουλγάρους καὶ μίαν ἀπὸ τὸν Ἰταλικὸν Φασισμόν.
Καὶ ἔχει τὸ δικαίωμα, ἔπειτα ἀπὸ τοὺς ἀγώνας καὶ τὰς θυσίας της, νὰ ἀποκτήσῃ ἐπὶ τέλους τὸ αἴσθημα τῆς πλήρους τοπικῆς ἀσφαλείας διὰ τὸ μέλλον... Ὁμιλῶν διὰ τὰ ἑλληνικὰ σύνορα τῆς Μακεδονίας καὶ Θράκης ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος εἶχεν εἴπει: «Ἡ Ἑλλὰς στερεῖται σπονδυλικῆς στήλης». Ἦλθεν ἡ ὥρα νὰ τὴν ἀποκτησῃ...
Παραλλήλως πρὸς τὴν ἐθνικήν μας ἀποκατάστασιν ἡ Κυβέρνησις τάσσει εἰς τοὺς πρώτους σκοπούς της τὴν μέριμναν διὰ τὴν οἰκονομικὴν ἀποκατάστασιν τῆς Χώρας. Κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς Δουλείας καθολικὴ ὑπῆρξεν ἡ κατάρρευσις τῆς ἐθνικῆς μας οἰκονομίας καὶ ἀπάνθρωποι αἱ στερήσεις τοῦ Λαοῦ μας.
Ἡ Κυβέρνησις, καθ' ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς παραμονῆς μας εἰς τὸ ἐξωτερικόν, κατέβαλλεν ἀδιαλείπτους προσπαθείας διὰ τὴν ἐξασφάλισιν ἐπαρκοῦς βοηθείας πρὸς τὴν Ἑλλάδα. Ὑπεστηρίξαμεν πάντοτε, καὶ ὀφείλομεν νὰ ὁμολογήσωμεν εὐγνωμόνως ὅτι εὕρομεν πρόθυμον συναντίληψιν ἐκ μέρους τῶν Μεγάλων Συμμάχων, ὅτι ἡ Ἑλλὰς δὲν ἀποτελεῖ μίαν ἀπὸ τὰς πολλὰς περιπτώσεις τῶν κατεχομένων ὡρῶν τῆς Εὐρώπης.
Ἀποτελεῖ μοναδικὴν περίπτωσιν καὶ ὡς τοιαύτη πρέπει νὰ ἀντιμετωπισθῇ.
Ἡ Ἑλλὰς ἔχει τὴν προτεραιότητα τῶν ὑπηρεσιῶν πρὸς τὴν κοινὴν Συμμαχικὴν ὑπόθεσιν.
Πρώτη ἀντεστάθη εἰς τὸν Ἄξονα, ἐνῶ τὸ μέλλον ἐφαίνετο σκοτεινόν, καὶ ἐνίκησε τὸν Φασισμὸν καὶ καθυστέρησε τὴν ἐπίθεσιν τοῦ Ναζισμοῦ ἐναντίον τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καὶ τῆς Σοβιετικῆς Ρωσίας.
Καὶ τοιουτοτρόπως ἢ ἔσωσε τὸν πόλεμον ἢ ἐσυντόμευσε τὴν νίκην.
Ἡ Ἑλλὰς ἔχει ἐπίσης τὴν θλιβερὰν προτεραιότητα τῶν θυσιῶν. Κατάκειται εἰς ἐρείπια.
Μόνον ἡ ψυχὴ τοῦ Λαοῦ μας εἶναι ὀρθία, ἀντέχει καὶ μάχεται. Δικαιοῦται ἑπομένως νὰ διεκδικήσῃ καὶ τὴν προτεραιότητα τῆς ἀνοικοδομήσεως.
Ἡ προτεραιότης αὐτή μᾶς ἀνεγνωρίσθη κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ πολέμου.
Ἡ ἄρσις τοῦ ἀποκλεισμοῦ καὶ ἡ ἀποστολὴ τροφίμων καὶ φαρμάκων ἀπετέλεσαν πράγματι μοναδικὸν προνόμιον τῆς Ἑλλάδος. Καὶ ὀφείλομεν εἰς τὴν προνομιακὴν αὐτὴν μέριμναν τῶν Μεγάλων Συμμάχων καθὼς καὶ τοῦ Διεθνοῦς Ἐρυθροῦ Σταυροῦ, διὰ τὴν ὁποίαν εἴμεθα βαθύτατα εὐγνώμονες, τὴν ἐπιβίωσιν τῆς Φυλῆς μας.
Τὴν ἰδίαν προτεραιότητα ζητοῦμεν καὶ διὰ τὸ μέλλον.
Γνωρίζομεν βεβαίως ὅτι ὁ πόλεμος συνεχίζεται καὶ αἱ μεταφοραὶ εἶναι βεβαρημέναι.
Ἄλλα εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ἡ ἔκκλησις τῆς Ἑλλάδος διὰ τὴν παροχὴν ἀμέσου ἐπισιτιστικῆς βοηθείας καὶ περιθάλψεοις, καθὼς καὶ διὰ τὴν ταχεῖαν καὶ πλήρη οἰκονομικήν της ἀνασυγκρότησιν, εὑρίσκει καὶ πάλιν θερμοτάτην ἀπήχησιν.
Δὲν πρόκειται βεβαίως νὰ ἀποτελέσῃ τὸ ἰδεῶδες μας ἡ ἐπάνοδος εἰς τὴν προπολεμικήν μας Οἰκονομίαν. Ἡ Ἑλλὰς ἦτο καὶ τότε ἡ πτωχοτέρα χώρα τῆς Εὐρώπης, μὲ τὸ μικρότερον ἐθνικὸν εἰσόδημα.
Ὀφείλομεν νὰ ἀποβλέψωμεν διὰ τὸ μέλλον εἰς τὴν σοβαρὰν αὔξησιν τοῦ ἐθνικοῦ μας εἰσοδήματος καὶ ταυτοχρόνως εἰς τὴν δικαίαν διανομήν του.
Τὸ ἰδεῶδες μας εἶναι νὰ πραγματoπoιήσωμεν συγχρόνως καὶ τὴν οἰκονομικὴν εὐημερίαν καὶ τὴν κοινωνικὴν δικαιοσύνην.
Πιστεύομεν εἰς τὴν Λαοκρατίαν.
Καὶ Λαοκρατία δὲν σημαίνει μόνον δικαίωμα ψήφου.
Σημαίνει ἐπίσης δικαίωμα, ζωῆς, δικαίωμα εὐημερίας, δικαίωμα πολιτισμοῦ. Καὶ ὁ Λαός μας, μὲ τοὺς ἀπαραμίλλους ἀγῶνας καὶ τὰς σκληροτάτας θυσίας του, κατέκτησε τὸ δικαίωμα νὰ τοῦ ἀνήκῃ τὸ Μέλλον. Νέος κόσμος θὰ ὑψωθῇ ἀπὸ τὰ ἐρείπια.
Ἀλλὰ διὰ τὴν ἐπιδίωξιν καὶ τῆς ἐθνικῆς καὶ τῆς οἰκονομικῆς ἀποκαταστάσεως θὰ χρειασθῇ τὸ ἀπαραίτητον ὄργανον: τὸ Κράτος. Ἀνήκει διὰ τοῦτο εἰς τοὺς ἀμέσους, καὶ θεμελιώδεις σκοπούς μας ἡ ἀποκατάστασις τῆς λειτουργίας τοῦ Ἐλευθέρου Ἑλληνικοῦ Κράτους.
Ἐπὶ μίαν ὀκταετίαν τὸ Ἐλεύθερον Ἑλληνικὸν Κράτος ἔχει καταλυθῆ ἀπὸ τὴν Δικτατορίαν καὶ τὴν Κατοχήν. Ἦλθεν ὁ καιρὸς νὰ ὑπάρξῃ!
Εἰς τὰ καθεστῶτα τοῦ Φασισμοῦ τὸ Κράτος ὑποτάσσεται εἰς τὸ Κόμμα. Εἰς τὰ Ἐλεύθερα Λαοκρατικὰ Πολιτεύματα τὸ Κόμμα, ἡ Ὀργάνωσις ὑποτάσσονται εἰς τὸ Κράτος.
Εἰς τὰ Ἐλεύθερα Πολιτεύματα ἡ πλειοψηφία κυβερνᾶ, ἡ μειοψηφία ἐλέγχει, ἀλλὰ τὸ Κράτος, αἱ δημόσιαι λειτουργίαι δὲν ἀνήκουν οὔτε εἰς τὴν πλειοψηφίαν οὔτε εἰς τὴν μειοψηφίαν. Ἀνήκουν εἰς τὴν Ἰδέαν τῆς Πατρίδος καὶ ὑπηρετοῦν τὸ σύνολον τοῦ Λαοῦ.
Εἰς τὸ Κράτος δικαίου κύριος εἶναι ὁ Νόμος.
Τὸ Ἑλληνικὸν Κράτος εἰς τὸ παρελθὸν δὲν ὑπενομεύθη μόνον ἀπὸ τὸν Φασισμόν.
Ὑπενομεύθη καὶ ἀπὸ τὴν Συναλλαγήν.
Ὑπῆρξαν εἰς τὸ παρελθὸν περίοδοι ἀκμῆς καὶ περίοδοι πτώσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους.
Ἡ Κυβέρνησις τῆς Ἐθνικῆς Ἑνώσεως ἔχει ἀπόφασιν νὰ ἐπαναφέρῃ τὰς λαμπροτέρας ἡμέρας του. Ἡ τάξις, ἡ προσωπικὴ ἀσφάλεια καὶ ἡ πολιτικὴ ἐλευθερία τοῦ Λαοῦ θὰ κατοχυρωθοῦν.
Τὸ σύνθημα θὰ εἶναι: Ἐλευθερία καὶ Νόμος. Διότι τὰ αἰώνια, ἀμετακίνητα συστατικὰ τῆς ἀληθοῦς Πολιτείας εἶναι ἡ Ἐλευθερία καὶ ἡ Δικαιοσύνη.
Ἐν τῇ μερίμνῃ πρὸς ἀποκατάστασίν τοῦ Ἐλευθέρου Ἑλληνικοῦ Κράτους ἡ Κυβέρνησις θὰ ἐπιδιώξῃ τὴν ἀνασύνταξιν τῶν ἐνόπλων δυνάμεων τοῦ Ἔθνους μὲ κριτήρια ἀποκλειστικῶς Ἐθνικά καὶ Στρατιωτικά, ὅπως προσδιορίζει τὸ Ἐθνικὸν Συμβόλαιον τοῦ Λιβάνου.
Θὰ ἀποδοθοῦν αἱ δίκαιαι τιμαὶ εἰς τοὺς γενναίους ἀγωνιστὰς τῶν ἀνταρτικῶν μας δυνάμεων, καὶ τὰ στελέχη των θὰ εὕρουν τὴν πρέπουσαν θέσιν εἰς τὸν ἀνασυντασσόμενον τακτικόν μας Στρατόν. Βάσις τοῦ ἐθνικοῦ μας Στρατοῦ διὰ τὸ μέλλον, ὅπως συνέβαινεν ἀνέκαθεν εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ ὅπως συμβαίνει εἰς ὅλους τους Ἐλευθέρους Λαούς, θὰ εἶναι ἡ τακτικὴ στρατολογία.
Ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνικός Λαὸς διεκδικεῖ τὴν τιμὴν νὰ εἶναι ὑπερασπιστὴς τῆς Πατρίδος.
Τὸ γνώριμον κινηματικὸν πνεῦμα τῶν ἐνόπλων μας δυνάμεων θὰ καταλυθῇ. Θὰ γίνῃ συνείδησις καὶ πρᾶξις ὅτι ὁ Στρατὸς δὲν βουλεύεται. Βουλεύεται μόνον ὁ Κυρίαρχος Λαός, τοῦ ὁποίου τὴν θέλησιν ἐκφράζει ἡ Κυβέρνησις. Καὶ τὰς διαταγὰς τῆς Κυβερνήσεως ἐκτελεῖ ὁ Στρατός.
Θὰ γίνῃ συνείδησις καὶ πρᾶξις ὅτι ὁ Στρατὸς δὲν ἠμπορεῖ νὰ ἀνήκη οὔτε εἰς πρόσωπα, οὔτε εἰς κόμματα. Ἀνήκει μόνον εἰς τὴν Πατρίδα καὶ ὑπακούει μόνον εἰς τὰς διαταγὰς τῆς Κυβερνήσεως. Θὰ ἐπιδιωχθῇ ἐπίσης ἡ ἀνασύνταξις τῶν Σωμάτων τῆς Δημοσίας Ἀσφαλείας.
Καὶ κατὰ τὰς δύο περιόδους τῆς δουλείας τοῦ Ἔθνους, τῆς ἐσωτερικῆς καὶ τῆς ἐξωτερικῆς, εἰς τὰ Σώματα τῆς Δημοσίας Ἀσφαλείας, καὶ ἰδίως εἰς τὴν Χωροφυλακήν, παρουσιάσθησαν συμπτώματα ἠθικῆς κρίσεως.
Δὲν ἔχομεν τὸ δικαίωμα νὰ τὰ καταδίκασωμεν μὲν ἐν τῷ συνόλῳ των, διότι ὑπῆρξαν πολλοί, καὶ ἀξιωματικοὶ καὶ ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι, ἐν μέσῳ δυσχερεστάτων καταστάσεων, ἐπετέλεσαν μ' ὅλα ταῦτα τὸ ἐθνικόν των καθῆκον. Θὰ εἶναι ὅμως αὐστηροτάτη ἡ ἐκκαθάρισις καὶ ἡ ἀνασύνταξις, ὥστε νὰ ἐμπνεύσουν διὰ τὸ μέλλον πλήρη ἐμπιστοσύνην ὅτι δὲν θὰ εἶναι ὄργανα Τυράννων πρὸς δίωξιν τῶν Ἑλλήνων, ἀλλὰ φρουροὶ τῆς τάξεως καὶ τῆς ἀσφαλείας τῶν πολιτῶν.
Θὰ γίνῃ ἐπίσης γενικὴ ἀνασύνταξις τῶν Δημοσίων Ὑπηρεσιῶν μας: Καὶ τῆς Δικαιοσύνης, καὶ τῆς Διοικήσεως, καὶ τῶν Πνευματικῶν ἱδρυμάτων μας, καθὼς καὶ τῶν ἄλλων Ὀργανισμῶν Δημοσίου Δικαίου.
Κατὰ τὴν σκοτεινὴν περίοδον τῆς δουλείας τοῦ Ἔθνους ὁ Λαός μας ὑπῆρξεν ἀξιοθαύμαστος. Ἔδωκεν ἀπαράμιλλα δείγματα Ἰδεαλισμοῦ καὶ Αὐτοθυσίας. Ἀλλὰ ὑπῆρξε κρίσις τῆς Ἡγεσίας.
Ἡ Ἡγέτις Τάξις, κατὰ μέγα μέρος, δὲν ἀπεδείχθη ἀξία τοῦ Λαοῦ. Εἰς τὸν καιρὸν τῆς Δικτατορίας, καὶ τὸ Πανεπιστήμιον, καὶ ὁ Ἄρειος Πάγος, καὶ τὸ Συμβούλιον Ἐπικρατείας, καθὼς καὶ τὰ ἄλλα Ἀνώτατα Ἱδρύματά μας, ἐκτὸς ὀλίγων λαμπρῶν ἐξαιρέσεων, περίπου ἐχρεωκόπησαν.

Ἐπροτίμησαν νὰ γίνουν Ἐπαγγελματικὰ Σωματεῖα μεριμνῶντα διὰ τὰ βιωτικὰ συμφέροντα τῶν μελῶν των. Καὶ ἐλησμόνησαν ὅτι ἡ πρώτη ἀποστολὴ τῶν Ἀνωτάτων Ἱδρυμάτων, τὰ ὁποῖα εἰς τὰς Δημοκρατίας ἀποτελοῦν τὴν Ἡγέτιδα Τάξιν, εἶναι νὰ γίνονται θεματοφύλακες τῶν ὅρων τῆς ὑπάρξεως, τῶν ἠθικῶν ἀξιῶν τοῦ Ἔθνους. Καὶ ἀνήκει εἰς τοὺς ὅρους τῆς ὑπάρξεως, εἰς τὰς πρώτας ἠθικὰς ἀξίας καὶ ἡ Ἐθνικὴ καὶ ἡ Πολιτική μας Ἐλευθερία. Διὰ τοῦτο θὰ προνοηθῇ ὥστε ἡ Ἡγέτις Τάξις νὰ μὴ ἔχη μόνον ἐπαγγελματικὴν ἐπάρκειαν. Νὰ ἔχη κατ' ἐξοχὴν Χαρακτῆρα.
Νὰ ἔχῃ ὑψηλὸν Φρόνημα. Ν' ἀποτελῆται ἀπὸ Ἐθνικὰς καὶ Ἠθικὰς προσωπικότητας, αἱ ὁποῖαι θὰ γνωρίζουν νὰ προμαχοῦν εἰς τὰς ἐπάλξεις τῶν Ἰδεῶν καὶ νὰ πίπτουν, ὅταν χρειασθῆ, καὶ νὰ γίνονται τὸ παράδειγμα...
Ἀλλὰ τὸ Κράτος τοῦ Δικαίου δὲν ἠμπορεῖ νὰ θεμελιωθῇ διὰ τὸ μέλλον ἐὰν δὲν ἔχῃ συντελεσθῆ
ἡ ἠθικὴ κάθαρσις τοῦ παρελθόντος. Καὶ διὰ τοῦτο, ἐκτὸς τῶν ἐκκαθαρίσεων τῶν Δημοσίων Ὑπηρεσιῶν, ἐκτὸς τῶν πειθαρχικῶν ποινῶν, θὰ χρειασθῇ ἐπίσης καὶ ἡ ἱκανοποίησις τοῦ ἐθνικοῦ αἰτήματος πρὸς ἐπιβολὴν τῶν δικαίων Ποινικῶν κυρώσεων.
Τὸ Ἐθνικὸν Συμβόλαιον τοῦ Λιβάνου ἐπαγγέλλεται τὴν ἐπιβολὴν σκληρῶν κυρώσεων κατὰ τῶν προδοτῶν τῆς Πατρίδος καὶ τῶν ἐκμεταλλευτῶν τῆς δυστυχίας τοῦ Λαοῦ μας.
Μὲ τὸ Διάγγελμα τῆς 4ης Σεπτεμβρίου ἡ Κυβέρνησις ἐπανέλαβε τὴν ὑπόσχεσιν ὅτι ἡ «Ἐθνικὴ Νέμεσις θὰ εἶναι ἀδυσώπητος».
Καὶ τώρα θὰ τηρήσῃ τὴν ὑπόσχεσίν της.
Ὁ νόμος τῆς ἐπιβολῆς τῶν δικαίων κυρώσεων ἔχει δημοσιευθῆ καὶ θὰ τεθῇ ἀμέσως εἰς ἐφαρμογήν. Ἔχουν προνοηθῆ ὅλαι αἱ ἐγγυήσεις, ὥστε νὰ μὴ μεταβληθῇ εἰς ὄργανον ἐκδικήσεων καὶ ἱκανοποιήσεως παθῶν. Ἐμπνευστὴς τῶν ποινῶν θὰ εἶναι ἡ συνείδησις τοῦ Ἔθνους.
Δὲν πρόκειται βεβαίως εἰς τὴν Ἑλλάδα, ὅπως συνέβη εἰς ἄλλας χώρας, περὶ μεγάλου ἀριθμοῦ ἐνόχων, περὶ μερίδων Λαοῦ αἱ ὁποῖαι ἠπίστησαν πρὸς τὸ Ἔθνος καὶ προσεχώρησαν εἰς τὸν Κατακτητήν.
Εἰς τὴν Ἑλλάδα ὑπῆρξε καθολικὴ ἡ πίστις πρὸς τὴν συμμαχικὴν ὑπόθεσιν καὶ ἐλάχιστα τὰ περιστατικὰ τῆς προδοτικῆς συνεργασίας μὲ τὸν ἐχθρόν. Ἀλλ' ἀκριβῶς δι' αὐτό, διότι εὑρίσκοντο εἰς πλήρη ἀντίθεσιν πρὸς τὸ καθολικὸν αἴσθημα τοῦ Λαοῦ, θὰ πρέπει νὰ ὑποστοῦν αὐστηρὰν καταδίκην. Ἡ ἐκκαθάρισις τῶν εὐθυνῶν τοῦ παρελθόντος θὰ ἱκανοποιήση τὸ καθολικὸν Ἐθνικὸν καὶ Ἠθικὸν αἴτημα, θὰ ἐξυγιάνῃ τὴν ἀτμόσφαιραν, θὰ ἐξατμίσῃ τὴν δικαίαν ἀγανάκτησιν τοῦ Λαοῦ καὶ θὰ θεμελιώσῃ ἀσφαλέστερον τὸ μέλλον τῆς Ἐθνικῆς μας Ἀναγεννήσεως.
Ἡ ἀποκατάστασις τῆς Λαϊκῆς Κυριαρχίας ἀνήκει κατ' ἐξοχὴν εἰς τοὺς πρώτους θεμελιώδεις σκοπούς μας. Ὁ Λαὸς ἀνακτᾶ τὰς ἐλευθερίας του καὶ γίνεται ὁ κυρίαρχος τῆς Χώρας του.
Ἡ Κυβέρνησις τῆς Ἐθνικῆς Ἑνώσεως ἔχει ἀπόφασιν νὰ χωρήσῃ εἰς τὴν ταχυτέραν δυνατὴν ἐνέργειαν καὶ Δημοψηφίσματος καὶ ἐκλογῶν Συντακτικῆς Συνελεύσεως καθὼς καὶ Δημοτικῶν καὶ Κοινοτικῶν ἐκλογῶν.
Καὶ ἀποτελεῖ ζήτημα τιμῆς διὰ τὴν Κυβέρνησιν ὅπως ἡ Λαϊκὴ Ἐτυμηγορία ἐκδηλωθῇ κατὰ τρόπον ἀπολύτως γνήσιον.
Εἶναι πλέον καιρός, ἔπειτα ἀπὸ τὴν μακρὰν περίοδον τῆς δουλείας, ὅπως ὁ Ἑλληνικὸς Λαός, ἀπηλλαγμένος πάσης καὶ ὑλικῆς καὶ ψυχολογικῆς βίας, ἀποφασίσῃ κυριάρχως καὶ διὰ τὸ Πολίτευμα καὶ διὰ τὸ Κοινωνικὸν Καθεστὼς καὶ διὰ τὴν Κυβέρνησιν τῆς ἀρεσκείας του, καθὼς ἐπίσης καὶ διὰ τοὺς Δημοτικοὺς καὶ Κοινοτικοὺς ἄρχοντάς του. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ προχωροῦμεν μὲ τὰ τεκμήρια τοῦ παλαιοῦ παρελθόντος, τὰ ὁποῖα εὐλόγως τίθενται ὑπὸ ἀμφισβήτησιν. Ὑπάρχει ἐπείγουσα ἀνάγκη νομιμότητος.
Τὸ Ἔθνος χρειάζεται ὁριστικὸν Πολίτευμα καὶ Λαοπρόβλητον Κυβέρνησιν, ὥστε ν' ἀναληφθῇ μετὰ σταθερότητος ἡ προσπάθεια τῆς μεγάλης δημιουργίας τοῦ Μέλλοντος.
Ἕως τότε, μόνον ἡ Ἐθνικὴ Ἕνωσις σώζει! Ἀπέδωκεν ἤδη ὑπὲρ τοῦ Τόπου μέγα ἀγαθόν.
Ηὐξήθη τὸ Διεθνὲς κῦρος τῆς Ἑλλάδος καὶ συνετελέσθη ἡ ὁμαλὴ μετάβασις ἀπὸ τῆς δουλείας εἰς τὴν ἀπελευθέρωσιν, ἡ ὁποία ἀπὸ ὅλους σχεδὸν ἐθεωρεῖτο ἀπίστευτος, ὥστε σήμερον νὰ προσλαμβάνῃ, περίπου, τὰς διαστάσεις «θαύματος».
Πρὸς ὅλους τοὺς συντελεστάς του ἀπευθύνομεν δημόσιον ἔπαινον καὶ τοὺς ἐκφράζομεν τὰς θερμὰς εὐχαριστίας τῆς Κυβερνήσεως, διότι ἐπειθάρχησαν εἰς τὰς ἐντολάς της καὶ ἐδικαίωσαν τὴν ἐμπιστοσύνην της.
Παρόμοια «θαύματα» ἡ Ἐθνική μας Ἕνωσις θὰ δυνηθῆ νὰ ἐπιτελέσῃ, ἐὰν συνεχισθῇ μὲ τὴν ἰδίαν εἰλικρίνειαν καὶ τὴν ἰδίαν πίστιν, καὶ εἰς τὸ μέλλον. Ὅλοι οἱ μεγάλοι σκοποί, τοὺς ὁποίους ἀνεπτύξαμεν, χωρὶς τὴν Ἐθνικὴν Ἕνωσιν δὲν ἠμποροῦν νὰ πραγματοποιηθοῦν, ἐνῷ μὲ τὴν Ἕνωσιν θὰ εὐοδωθοῦν ἀσφαλῶς, εἰς τρόπον ὥστε ἀπὸ τὸ σημερινὸν χάος νὰ προέλθη ἕνας Νέος Ρυθμός, ἀπὸ τὰ ἐρείπια τῆς δουλείας ἕνας Νέος Κόσμος, ἄξιος φορεὺς τῆς Ἐθνικῆς μας Ἀναγεννήσεως. Ἡ ἐποχή μας ἀνήκει βεβαίως εἰς ἄλλον αἰῶνα, ἔχει ὅμως πολλὰς ὁμοιότητας μὲ τὴν ἐποχήν του 21. Καὶ σήμερον, ὅπως καὶ τότε, ἐξερχόμεθα ἀπὸ τὸν ἀγῶνα πλήρεις ἀπὸ δόξαν, ἐρείπια καὶ διχόνοιαν. Γνωρίζομεν ποῦ ὡδήγησε τότε ἡ διαίρεσις, καὶ ὠφείλαμεν νὰ ἐμπνευσθῶμεν ἀπὸ τὸ παράδειγμα, διὰ νὰ τὸ ἀποφύγωμεν... Ὅταν πρὸ ἑξαμήνου ἔφθασα εἰς Κάϊρον, διεκήρυξα ὅτι μετέβαινα ὡς Σταυροφόρος τῆς Ἐθνικῆς μας Ἑνώσεως. Σήμερον, ἐπιστρέφων εἰς τὴν ἐλευθέραν Πατρίδα ἐπὶ κεφαλῆς τῆς Ἐθνικῆς Κυβερνήσεως, διακηρύττω καὶ πάλιν ὅτι ἐπανέρχομαι Σταυροφόρος τῆς Ἐθνικῆς Ἑνώσεως. Καὶ εἶμαι εὐτυχὴς ὅτι ἔχει πραγματοποιηθῆ. Ἀλλὰ πρέπει νὰ διαρκέσῃ μέχρι τῆς λαϊκῆς ἐτυμηγορίας, ἡ ὁποία θὰ καθιερώσῃ τὸ ὁριστικὸν Πολίτευμα καὶ τὴν Κυβέρνησιν τοῦ μέλλοντος. Μὲ τὴν εὐθύνην τοῦ Κυβερνήτου διακηρύττω, καὶ ἐπιθυμῶ νὰ γίνῃ κοινὴ συνείδησις, ὅτι χωρὶς τὴν Ἐθνικήν μας Ἕνωσιν τὰ ὑπέρτατα συμφέροντα τοῦ Ἔθνους καὶ τοῦ Λαοῦ μας διατρέχουν τὸν ἔσχατον κίνδυνον.
Μόνον ἡ Ἐθνικὴ Ἕνωσις σώζει. Ἀλλά, εὐτυχῶς, δὲν ὑπάρχει κανεὶς λόγος ἀνησυχίας.
Ὅλαι αἱ δυνάμεις, αἱ ὁποῖαι συνεργάζονται εἰς τὴν Κυβέρνησιν, ἔχουν ἀποδείξει ὅτι κατέχονται ἀπὸ τὴν πίστιν τῆς Ἐθνικῆς Ἑνώσεως. Καὶ διὰ τοῦτο θὰ διαρκέσῃ. Καί, ὅπως ἐθαυματούργησε μέχρι τοῦδε, θὰ θαυματουργήσῃ καὶ εἰς τὸ μέλλον. Λαὲ τῶν Ἀθηνῶν: Ἑορτάζομεν σήμερον τὴν Ἀνάστασιν. Μὲ βαθυτάτην συγκίνησιν Σοῦ ἀπευθύνω τὸν ἐγκάρδιον χαιρετισμὸν τῆς Πατρίδος. Καὶ χαιρετίζω ἐπίσης τὸ ἡρωικόν, μαχόμενον, ἐλευθερούμενον Ἔθνος.

Ζήτω ἡ Αἰώνια Ἑλλάς!
Ζήτωσαν οἱ Μεγάλοι μας Σύμμαχοι!
Ζήτω ἡ Ἐλευθερία!»

Η αέναη μάχη του ελληνισμού με τον Σατανά της Ρώμης

Σαν σήμερα, το 1081, ο Αλέξιος Κομνηνός νικήθηκε στο Δυρράχιο από τους Νορμανδούς του Δούκα της Απουλίας Ροβέρτου Γυισκάρδου, που διεκδικούσε το θρόνο της Κωνσταντινούπολης, για να «προστατεύσει» τα δικαιώματα του γαμπρού του.
Η εκστρατεία αυτή ήταν μια προ-σταυροφορία εναντίον του Αλέξιου Κομνηνού και ήταν το προανάκρουσμα των ανθελληνικών Σταυροφοριών του Πάπα για την επικράτηση των Φράγκων στον Ελληνικό χώρο.
Ο ανατραπείς από τον Βοτανειάτη Μιχαήλ Ζ΄ Δούκας, ο γνωστός και ως Παραπινάκης, είχε μνηστεύσει τον πορφυρογέννητο υιό του Κωνσταντίνο με την κόρη του Νορμανδού ηγεμόνα της Κάτω Ιταλίας, Ροβέρτου Γυισκάρδου.

Ο Αλέξιος Α' Κομνηνός, ανεβαίνοντας στο θρόνο το 1081, διέλυσε τον αρραβώνα και μνήστευσε τον πορφυρογέννητο διάδοχο αυτόν με τη κόρη του, Άννα, ενισχύοντας την δική του νομιμότητα. 
Αντιλαμβανόμενος ότι με τις δικές του δυνάμεις δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο των Νορμανδών, ο Αλέξιος Κομνηνός ζήτησε τη βοήθεια του Γερμανού Αυτοκράτορα Ερρίκου Δ', που ήθελε να θέσει υπό τον αυτοκρατορικό έλεγχο την Εκκλησία και ήταν σε ρήξη με τον Πάπα Γρηγόριο Ζ’, και τον οποίο είχε καθαιρέσει από τις 24 Ιανουαρίου 1076   με τη  Σύνοδο της Βόρμς στην οποία είχε προεδρεύσει ο Ερρίκος.

 

Ο Πάπας Γρηγόριος Ζ’ καταγόταν από τους Φράγκους, που εγκαταστάθηκε στην Ιταλία την εποχή του Καρλομάγνου, και σχεδίαζε να οδηγήσει ο ίδιος μια εκστρατεία προς την Ανατολή από το 1074.

Ο Ερρίκος καθαίρεσε και πάλι τον Γρηγόριο Ζ στη σύνοδο του γερμανικού κλήρου στη Μπάμπεργκ τον Ιούνιο του 1080 και εξέλεξε τον Προκαθήμενο της Ραβέννας, ως «αντίπαπα» με την ονομασία Κλήμης ο τρίτος.
Ο Ερρίκος μπήκε στην Ιταλία και στέφθηκε βασιλιάς της Ιταλίας, όπου έλαβε το Στέμμα της Λομβαρδίας. Μετά στράφηκε κατά της Ματθίλδης της Τοσκάνης και στη συνέχεια πολιόρκησε για πρώτη φορά τη Ρώμη .
Μετά αποσύρθηκε στην Τοσκάνη, όπου έλαβε χρηματική βοήθεια από 360.000 χρυσά νομίσματα που του έστειλε ο Αλέξιος Α Κομνηνός.
Ακολούθησε μια δεύτερη αποτυχημένη επίθεση στην Ρώμη. 

Οι Νορμανδοί που σε συμμαχία με τον Πάπα Γρηγόριο Ζ κατέλαβαν την Κεφαλονιά και την Κέρκυρα προσπάθησαν να αποκλείσουν στην Αδριατική το στόλο της Βενετίας και πολιόρκησαν την βυζαντινή πρωτεύουσα του Ιλλυρικού, το Δυρράχιο, με 30.000 άνδρες και 150 πλοία.
Ο Αλέξιος Κομνηνός κατέφθασε με 20,000 άνδρες και στην αρχή, οι Ενετοί σύμμαχοι του Αλέξιου, νίκησαν τον στόλο του Ροβέρτου και διέλυσαν τη θαλάσσια πολιορκία. 
Ο Ρωμαϊκός στρατός, στο Δυρράχιο διέθετε, 5000 Θεσσαλούς, Θράκες και Μακεδόνες από το θεματικό στρατό , 2000 πολεμιστές των Παλατινών Σχολών δηλαδή Εξκουβήτορες και Βεστιάριτους καθώς και τη φρουρά των Βαράγγων που αποτελούνταν από Άγγλο-Σάξονες. Ακόμα 4000 Αρμένιους πεζούς, και 3000 Βαλκάνιους ως ελαφρύ πεζικό υπό τον μονάρχη των Σέρβων Κωνστντίν Μποδίν.Μια μονάδα ελαφριού ιππικού των Πετσένέγων. 2000 Τούρκους ιπποτοξότες το λεγόμενο Σκυθικό.1000 Φράγκους ιππείς το λεγόμενο Λατινικόν και 7000 Τούρκους που έστειλε ο Σουλτάνος του Ρούμ.
 Οι Νορμανδοί, είχαν 30000 άνδρες από τους οποίους οι 1200 ήταν Νορμανδοί ιππείς, και οι υπόλοιποι ήταν Ιταλοί και Μουσουλμάνοι τοξότες. Η μάχη κρίθηκε όταν πρόδωσαν τον αυτοκράτορα και έφυγαν από το πεδίο της μάχης οι Τούρκοι του Ρούμ.

Κατάφρακτος στη μάχη στο Δυρράχιο

(1081 μ.Χ.)

Στην μάχη κατά παράταξη έξω από το Δυρράχιο, η μεν βυζαντινή δεξιά πτέρυγα έτρεψε σε φυγή την αριστερή πλευρά τον Νορμανδών όμως οι Βαράγκοι, (Βίκινγκς) του Αλεξίου που τους καταδίωξαν, περικυκλώθηκαν και κατεσφάγησαν, οπότε ο Αλέξιος εγκατέλειψε το πεδίο της μάχης αφήνοντας τη νίκη στον Ροβέρτο, που όμως είχε μεγαλύτερες απώλειες.
Οι Νορμανδοί είχαν 10.000 νεκρούς εκ των οποίων οι 500 Ιππότες και οι Βυζαντινοί 5,000. Από το Στρατό του Αλέξιου λιποτάκτησαν εκτός από τους Τούρκους και πολλοί Βούλγαροι μισθοφόροι .
Ο Αλέξιος διατήρησε ένα στράτευμα περίπου 8000 Ελλήνων. Μετά από αυτή τη μάχη, το Δυρράχιο, παραδόθηκε τον Φεβρουάριο του 1082 και οι Νορμανδοί κατέλαβαν το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας.
Στο τέλος του 1082 ο Ερρίκος Δ', έκανε μια τρίτη επίθεση στην Ρώμη, και μετά από πολιορκία επτά μηνών, η Πόλη έπεσε στα χέρια του.
Ο Πάπας Γρηγόριος διέφυγε και τον διέσωσε ο Ροβέρτος που έσπευσε να τον βοηθήσει αφήνοντας την Ελλάδα.
Στις 31 Μαρτίου 1084 ο Ερρίκος στέφθηκε αυτοκράτορας από τον Κλήμη, και ο Αλέξιος νίκησε το γιο του Ροβέρτου Βοημούνδο έξω από τη Λάρισα, συντρίβοντας την προ-Σταυροφορία των καθολικών. Ο Γρηγόριος πέθανε στο Σαλέρνο, το 1085, αλλά με την τελευταία του επιστολή προέτρεπε το σύνολο του Χριστιανισμού σε μια σταυροφορία εναντίον του Γερμανού Αυτοκράτορα σαν εκείνη που είχε οργανώσει κατά του Αλέξιου.

Η 18η Οκτωβρίου στην Ιστορία

31. Συνελήφθη και εκτελέστηκε στη Ρώμη, ο αρχηγός των Πραιτωριανών Λεύκιος Αίλιος Σηιανός, που ήταν ο de facto κυβερνήτης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, στο όνομα του αυτοκράτορα Τιβέριου, ο οποίος είχε αποσυρθεί στο Κάπρι.

614.Ο βασιλιάς των Φράγκων  Χλωτάριος Β με το Διάταγμα του Παρισιού (Edictum Chlotacharii), εγγυήθηκε τα δικαιώματα των ευγενών, (πολύ πριν την Μάγκνα Κάρτα), και απαγόρευσε στους Εβραίους να κατέχουν δημόσια αξιώματα.

629. Ο βασιλιάς των Φράγκων Χλωτάριος Β΄ ο μέγας από τον Οίκο των Μεροβιγγείων , πέθανε και τον διαδέχτηκε ο 23χρονος  πρωτότοκος  Δαγοβέρτος Α΄, που ήταν ο τελευταίος, πού άσκησε πραγματικά τη βασιλική εξουσία.

1009. Καταστράφηκε εκ θεμελίων ο Ναός της Αναστάσεως στην Ιερουσαλήμ, που είχε χτίσει η Αγία Ελένη από τον χαλίφη των Φατιμιδών, Αλ-Χακίμ μπι-Αμρ Αλλάχ.

1016. Οι Δανοί νίκησαν τους Σάξονες στη μάχη του Άσινγκτον.

1081. Οι Νορμανδοί υπό τον Ροβέρτο Γυισκάρδο νίκησαν τον Βυζαντινό στρατό υπό τον Αλέξιο Κομνηνό και Γεώργιο Παλαιολόγο στη Μάχη του Δυρραχίου.
Οι Νορμανδοί νίκησαν τον βυζαντινό στρατό στη μάχη του Δυρραχίου.
Ο Ρωμαϊκός στρατός, διέθετε, 5000 Θεσσαλούς, Θράκες και Μακεδόνες από το θεματικό στρατό και ιππικό, 2000 πολεμιστές των Παλατινών Σχολών δηλαδή Εξκουβήτορες και Βεστιάριτους καθώς και τη Βαράγγια φρουρά που αποτελούνταν από Άγγλο-Σάξονες, 4000 Αρμένιους πεζούς, και 3000 Βαλκάνιους ως ελαφρύ πεζικό υπό τον μονάρχη των Σέρβων  Κωνστντιν Μποδίν .Μια μονάδα ελαφριού ιππικού των Πετσένέγων. 2000 Τούρκους ιπποτοξότες το λεγόμενο Σκυθικό.1000 Φράγκους ιππείς το λεγόμενο Λατινικόν και 7000 Τούρκους που έστειλε ο Σουλτάνος του Ρούμ.
Οι Νορμανδοί, είχαν  30000 άνδρες από τους οποίους οι 1200 ήταν Νορμανδοί ιππείς, και οι υπόλοιποι ήταν Ιταλοί  και Μουσουλμάνοι τοξότες. Η μάχη κρίθηκε όταν πρόδωσαν τον αυτοκράτορα και έφυγαν από το πεδίο της μάχης  οι Τούρκοι του Ρούμ.

1356 . Ισχυρός σεισμός κατέστρεψε τη Βασιλεία της Ελβετίας.

1469. Η Ισαβέλλα της Καστίλης παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο ΙΙ της Αραγονίας, και ένωσαν τα Ισπανικά Βασίλεια.


1599. Ο Μιχαήλ ο Γενναίος της Βλαχίας νίκησε τον στρατό του Καρδιναλίου Αντράς Μπάθορυ στην μάχη του Σίμπιου.


1631. Κατά τον Τριακονταετή  Πόλεμο, οι Σουηδοί τουΓουσταβου Αδόλφου  κατέλαβαν το φρούριο του Μαρίενμπεργκ στο Βύρτσμπουργκ.

1685. Ο Λουδοβίκος 14ος ακύρωσε την Διάταγμα της Νάντης και στέρησε τους Προτεστάντες Ουγενότους από τις θρησκευτικές και πολιτικές ελευθερίες που τους είχε παραχωρήσει το 1598 ο Ερρίκος Δ. Περίπου 200.000 Ουγενότοι, κυρίως διανοούμενοι, μετανάστευσαν στις γειτονικές χώρες.

1692. Μπήκε ο θεμέλιος λίθος του φρουρίου Πετροβαραντίν στο Νόβι Σαντ, το σημαντικότερο οχυρό των Αυστριακών στη μεθόριο με τους Τούρκους.

1748. Τερματίστηκε ο Πόλεμος της Αυστριακής διαδοχής με την υπογραφή της δυετερης συνθήκης της Αιξ-λα-Σαπέλ.(Ααχεν). 

1797. Στο Καμποφόρμιο , ένα μικρό χωριό στις πύλες του Ούντινε, (Campoformido σήμερα) υπογράφηκε η συνθήκη ειρήνη Γαλλίας και Αυστρίας.

1812. Στις 6/18 Οκτωβρίου κοντά στο χωριό Ταρούτινο στο δρόμο της Καλούγκα. ο Κουτούζωφ επιτέθηκε στο Σωμα του Μυρά που παρακολουθούσε τις κινήσεις του ρωσικού στρατού. Οι γάλλοι υποχώρησαν και έχασαν 2500 άνδρες ενώ 2000 πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Η μάχη έπεισε τον Ναπολέοντα να μην διαλέξει να διαχειμάσει στην Μόσχα αλλά να διατάξει την επιστροφή.

1813. Η τρίτη μέρα της μάχης της Λειψίας. Στις 02.00 π.μ., στις 18 Οκτωβρίου, ο Ναπολέων λόγω σοβαρών απωλειών που υπέστη ο γαλλικός στρατός διέταξε την σύμπτυξη των δυνάμεων του, Στις 7:00 π.μ., ο Σβάρτσενμπεργκ έδωσε διαταγή για επίθεση. Οι Αυστριακοί υπό την ηγεσία του Γκέσσεν-Γκόμμπουρσκ, επιτέθηκαν στις θέσεις των Γάλλων στο Ντέλιτς (γερ. Dölitz), στο Ντέζεν (γερ. Dösen) και στο Λέσνιχ (γερ. Lößnig), προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να διαλύσουν τους Γάλλους από την πλευρά της λίμνης Πλάισε. Αρχικά, οι Αυστριακοί κατέλαβαν το Ντέλιτς, και στις 10:00 π.μ. το Ντέζεν, αλλά ο Ναπολέων έστειλε ενισχύσεις, υπό την ηγεσία του Νικολά Ουντινό, και οι Αυστριακοί αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν, και άφησαν το Ντέζεν. Οι Αυστριακοί μέχρι το μεσημέρι κατάφεραν να καταλάβουν το Λέσνιχ, αλλά δεν κατάφεραν να ανακαταλάβουν το Κόννεβιτς, το οποίο υπερασπιζόταν από τους Πολωνούς και τους νεοσύλλεκτους Γάλλους στρατιώτες, υπό την ηγεσία των στραταρχών Ουντινό και Οζερώ. Σκληρή μάχη διεξήχθη στο χωριό Προμπστάιντα (γερ. Probstheida), το οποίο υπερασπιζόταν ο στρατάρχης Βικτόρ. Ο Ναπολέων έστειλε εκεί την Παλαιά Στρατιά και τη μονάδα του στρατηγού Αντουάν Ντρουό (150 πυροβόλα). Η Παλαιά Στρατιά προσπάθησε να κάνει αντεπίθεση στα νότια, αλλά οι Σύμμαχοι, με τη βοήθεια των πυροβόλων που διέθεταν, κατάφεραν να σταματήσουν την επίθεση. Μέχρι το τέλος της ημέρας, οι Σύμμαχοι δεν κατάφεραν να καταλάβουν το Προμπστάιντα, και έτσι η μάχη συνεχίστηκε και τη νύχτα. Γύρω στις 14:00, στη δεξιά πλευρά, η στρατιά του Μπέννιγκσεν, η οποία άρχισε την επίθεση με καθυστέρηση, κατέλαβε τα χωριά Τσούκελχαουζεν (γερ. Zuckelhausen), Χόλτσχαουζεν (γερμ. Ηοltzhausen) και Πάουνσντορφ (γερ. Paunsdorf). Στην πολιορκία του Πάουνσντορφ, παρά τις αντιρρήσεις του Μπερναντότ, συμμετείχαν κάποιες μονάδες της Βόρειας Στρατιάς, η πρωσσική μονάδα του στρατηγού Φρίντριχ φον Μπύλοφ και η ρωσσική μονάδα του στρατηγού Βίντσινγκερντ. Μονάδες της Στρατιάς της Σιλεσίας, υπό την ηγεσία των Ρώσων στρατηγών Αλεξάντρ Λανζερόν και Φαμπιάν Όστεν-Ζάκεν, κατέλαβαν τα χωριά Σένεφελντ (Schönefeld) και Γκόλις. Στη Μάχη του Πάουνσντορφ, για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε η αγγλική ρουκέτα του Κόνγκριβ (Congreve), η οποία ήταν η συνεισφορά της Αγγλίας στη Μάχη της Λειψίας. Στο κύριο στάδιο της μάχης, όλη η σαξονική μονάδα (3.000 στρατιώτες, 19 πυροβόλα), η οποία πολεμούσε μαζί με τον Ναπολέοντα, πήγε με το μέρος των Συμμάχων. Λίγο αργότερα, το ίδιο πράγμα έκαναν οι μονάδες της Βυρτεμβέργης και της Βάδης. Μετά από αυτό, οι Γερμανοί αρνήθηκαν να στηρίξουν τον Ναπολέοντα.

1817.Στην Πορτογαλία εκτελέστηκε δια απαγχονισμού από τη βρετανική στρατιωτική κυβέρνηση του Στρατάρχη Γουίλιαμ Μπέρεσφορντ, ο Μέγας Δάσκαλος της Στοάς της Πορτογαλίας Γκόμες Φράιρ  ντε Αντράντε , που κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία κατά του στέμματος . μαζί του εκτελέστηκλαν και 11 άλλοι συνωμότες. Ο Γκόμες Φράιρ  ντε Αντράντε  είχε υπηρετήσει στον στρατό της Μεγάλης Αικατερίνης και στην Μεγάλη Στρατιά του Ναπολέοντα.
Στη Γερμανία, στο  Άιζεναχ της Θουριγγίας, όπου και ο Πύργος του Βάρτμπουργκ που  θεωρούνταν  γερμανικό εθνικό σύμβολο, και εκεί βρήκε καταφύγιο, από τον Μάιο του 1521 μέχρι τον Μάρτιο του 1522  ο Λούθηρος, συγκεντρωθήκαν  με την ευκαιρία  της 4^ης  επετείου της μάχης της Λειψίας ,περίπου 500 φοιτητές  και μερικοί καθηγητές από σχεδόν όλα τα πανεπιστήμια της προτεσταντικής Γερμανίας και διακήρυξαν την έναρξη του αγώνα για ένα Δημοκρατικό  Γερμανικό Εθνικό Κράτος.: Στην Κοιλάδα των βασιλέων, ο Τζιοβάνι Μπατίστα Μπελτσόνι μπήκε στον τάφο KV17 του Φαραώ Σέτι Α' 



1860. Έληξε εις βάρος της Κίνας ο Δεύτερος Πόλεμος του Οπίου, με την υπογραφή της Συνθήκης του Τιεντσίν. Οι Κινέζοι υποχρεώθηκαν να ανοίξουν τα λιμάνια τους, να νομιμοποιήσουν το εμπόριο του οπίου και να επιτρέπουν τη δράση των χριστιανών ιεραποστόλων.

1867. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέλαβαν επισήμως την κυριαρχία επί της Αλάσκας, που αγοράστηκε από τη Ρωσική Αυτοκρατορία Ρωσία αντι 7.2 εκ. δολ στις 30 Μαρτίου 1867

1870. Κατά τον Γαλλοπρωσικό πόλεμο 1220 Γάλλοι μαζί με τους κατοίκους υπερασπίστηκαν σπίτι μα σπίτι την πόλη Σατοντάν απέναντι σε 12000 πρώσους. γράφοντας την ηρωικότερη σελίδα του πολέμου. Οι Γάλλοι υπεχώρησαν μετα από ολοήμερη ,μάχη έχοντας 320 νεκρούς. Οι απώλειες των Πρώσων ήταν 3000.



1883. Εγκαινιάστηκε στην Αγία Πετρούπολη, στον τόπο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Β, ο ναός του Σωτήρος.

1905. Ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου έξω από τις φύλακες Ταγκάνκα της Μόσχας , ο επαγγελματίας επαναστάτης, και επικεφαλής της οργάνωσης των Μπολσεβίκων στη Μόσχα Νικολάι Μπάουμαν, εβραιογερμανικης καταγωγής.

1906. Στη Ρωσία ο τσάρος εξέδωσε το διάταγμα για την ισότητα ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις Και την εξίσωση των δικαιωμάτων των αγροτών σε σχέση με την παροχή δημόσιας υπηρεσίας, την ελευθερία επιλογής του τόπου κατοικίας, και την κατάργηση της σωματικής τιμωρίας.


1912. 5/18 Οκτωβρίου. Η Ελλάδα , η Βουλγαρία, και η Σερβία κήρυξαν τον πόλεμο κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.. Το Μαυροβούνιο είχε προηγηθεί κατά 9 ημέρες. Ο Σέρβος βασιλιάς Πέτρος Α 'Καρατζόρτζεβιτς απεύθυνε διάγγελμα προς το σερβικό λαό. Στη Λωζάνη, η Τουρκία και η Ιταλία υπέγραψαν τη Συνθήκη με την οποία έληξε ο ιταλο-τουρκικός πόλεμος του 1911-1912.
Στις 18/30 Οκτωβρίου ο Ελληνικός στρατός απελευθέρωσε  την Έδεσσα.


1914. Η πρώτη βύθιση υποβρυχίου από άλλο υποβρύχιο. Το βρετανικό υποβρύχιο E-3 βυθίστηκε αφού χτυπήθηκε από τορπίλες , που εξαπέλυσε το γερμανικό υποβρύχιο 27. Η Ιταλία κατέλαβε τη νήσο Σάσωνα.

1918. Στο Παρίσι έγινε η δήλωση του Προέδρου των ΗΠΑ για την ανεξαρτησία της Τσεχοσλοβακίας από την Αυστρία-Ουγγαρία.

1920. Ιδρύθηκε επίσημα στην Άγκυρα το Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας.


1921.Ιδρύθηκε η Αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Κριμαϊας ως μέρος της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας.

1925. Εκδηλώθηκε, τη νύχτα  επίθεση Βουλγάρων στο ελληνικό συνοριακό φυλάκιο στην διάβαση Ντεμίρ Καπού στο Μπέλλες.

1929. Στο κλείσιμο της εβδομάδας, (Παρασκευή) το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, κατέγραψε απώλειες 2,51% .
1941. Στο Τόκιο συνελήφθη ο Σοβιετικός κατάσκοπος Ριχάρδος Ζόργκε.

1944. Τετάρτη 18 Οκτωβρίου . Ο πρωθυπουργός της κυβέρνηση εθνικής Ενότητος Γεώργιος Παπανδρέου, και τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου αποβιβάστηκαν από το θωρηκτό «Αβέρωφ» στον Αγίο Γεωργίο στο Κερατσίνι, και ανέβηκαν στην Αθήνα. Στο πρώτο ανοιχτό όχημα της πομπής επιβιβάστηκε δίπλα στον Γεώργιο Παπανδρέου ο Βρετανός στρατηγός Σκόμπι. Ο Παπανδρέου , ο Σκόπμι και τα μέλη της Κυβέρνησης κατευθύνθηκαν στην Ακρόπολη όπου ύψωσαν την Ελληνική σημαία την οποία μετέφεραν τα κορίτσια του Λυκείου Ελληνίδων με την συνοδεία ευζώνων και αντιστασιακών.Αμέσως μετά με την συνοδεία πάντα του Άγγλου υποστράτηγου Σκόμπυ κατευθύνθηκαν στην Μητρόπολη όπου εψάλη δοξολογία χοροσταντούντος του αρχιεπισκόπου -και μελλοντικού αντιβασιλέα- Δαμασκηνού. Μετά την δοξολογία ο Παπανδρέου κατευθύνθηκε στην Πλατεία Συντάγματος από όπου εκφώνησε το μνημειώδη λόγο του για την Απελευθέρωση της Ελλάδας. Οι Ελασίτες κατέλαβαν τη Λαμία
-Ο Αδόλφος Χίτλερ διέταξε τη δημιουργία της Εθνοπολιτοφυλακής Βόλστουρμ.

 -Τα Σοβιετικά στρατεύματα εισήλθαν στην Τσεχοσλοβακία.

1945.Εναρκτήρια συνεδρίαση του Διεθνούς Στρατοδικείου της Νυρεμβέργης. Πραξικόπημα στη Βενεζουέλα ανέτρεψε  τον Πρόεδρο Ησαία Μεδίνα Ανγκαρίτα.
Ο Περόν παντρεύτηκε την Εβίτα.

1962. Λόγω υπερχείλισης του Βαρδάρη πλημμύρισαν τα Σκόπια.

1968. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού ο Αμερικανός Μπομπ Μπήμον Bob έκανε άλμα 8.90, μέτρων . Η Αμερικανική Ολυμπιακή Επιτροπή αφήρεσε  την ιδιότητα του αθλητή από τον Τόμι Σμιθ και Τζον Κάρλος, επειδή ύψωσαν το χέρι τους στο χαιρετισμό της «Μαύρης Δύναμης» κατά την απονομή των μεταλλίων τους.

1972. Υπογράφηκε ο διακανονισμός για την εξόφληση των άτοκων πολεμικών δανείων που έλαβε η Σοβιετική Ένωση από τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ προσδιόρισαν το οφειλόμενο ποσό στη λήξη του πολέμου σε 1,3 δις δολάρια ενώ η Σοβ. Ένωση που αφαιρούσε τα σπάνια ορυκτά και τον χρυσό που εστάλησαν στις ΗΠΑ και δεχόταν ότι το υπόλοιπο ήταν 170 εκ. δολ. Η διαφορά παρέμεινε μέχρι το 1972, όταν το αμερικανικό δίπλωμα αποδεκτή μια προσφορά από την ΕΣΣΔ να καταβάλει 722 εκ. για τις μεταφορές σιτηρών από τις ΗΠΑ, και το υπόλοιπο να διαγραφεί. Κατά τη διάρκεια του πολέμου η Σοβιετική Ένωση έκανε ένα άγνωστο αριθμό αποστολών σπάνιων ορυκτών και χρυσού προς το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ. Τον Απρίλιο του 1942, φορτώθηκαν στο Μουρμάνσκ στο βρετανικό καταδρομικό «Εδιμβούργο», που συνόδευε συμμαχική νηοπομπή 4.5 τόνοι χρυσού που προορίζονταν για το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ. Το πλοίο τορπιλίστηκε και βυθίστηκε στις 2 Μαΐου 1942 στη θάλασσα του Μπαρέντς. Το πλοίο βρέθηκε το 1981 150 μίλα από τις ακτες της Νορβηγίας σε βάθος 245 μέτρων και ανασύρθηκαν για λογαριασμό της βρετανικής κυβέρνησης 431 ράβδοι χρυσού αξίας τότε 63 εκ στερλινών. Το 1986 ανασύρθηκα και οι υπόλοιπες 34. 


1975. Στη δυτική ακτή της Γαλλίας δόθηκε στην κυκλοφορία η γέφυρα Σαιν-Ναζέρ.
1976 .Ο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, εγκαινίασε το φράγμα στον Ευφράτη, και τον υδροηλεκτρικό σταθμό. Τερματίστηκε ο εμφύλιος πόλεμος στο Λίβανο, με την υπογραφή της ανακωχής του Ριάντ.
1977. Νύχτα του θανάτου στις φυλακές του Στάμχαϊμ της Στουτγάρδης. Ο Αντρέας Μπάαντερ, η Γκούτρουν Ένσλιν και ο Γιαν-Καρλ Ράπε, υποτίθεται ότι αυτοκτόνησαν και ότι τους βρήκαν νεκρούς οι φύλακες  στις 7:45 π.μ.1979.Η Σουηδική Ακαδημία ανακοίνωσε ότι το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας θα απονεμηθεί στον Οδυσσέα Ελύτη.

1981. Ελληνικές βουλευτικές εκλογές: Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου έγινε κυβέρνηση με το 48,06%.

1987. Έναρξη της νόμιμης λειτουργίας των πρώτων μη κρατικών ραδιοφωνικών σταθμών.

.

1989.Υπό την πίεση των διαδηλώσεων,  ο ασθενών Γενικός Γραμματέας του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ανατολικής Γερμανίας Έριχ Χόνεκερ παραιτήθηκε, και τον διαδέχτηκε ο Εγκον Κρέντζ.


1991. Κατά τη δεύτερη σύνοδο της ολομέλειας της Διάσκεψης για τη Γιουγκοσλαβία στη Χάγη, ο Πρόεδρος της Σερβίας Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς απέρριψε την πρόταση της διεθνούς Κοινότητας να αναγνωριστούν διεθνώς ως κυρίαρχες και ανεξάρτητες δημοκρατίες, οι ομοσπονδιακές μονάδες της Γιουγκοσλαβίας. Στη Γιουγκοσλαβία μέλη των Κροατικών παραστρατιωτικών οργανώσεων  σκότωσαν 24 Σέρβους   από την περιοχή του Γκόσπιτς.

1993. Ορκίστηκε η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου


1996. Ο ΟΗΕ ανακοίνωσε ότι 1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο ζούσαν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας.

1998. Ο απεσταλμένος της Ταϊβάν Τσεν Φου Ku, στο τέλος της εξαήμερης επίσκεψης του στην ηπειρωτική Κίνα, είχε συνομιλίες με τον Κινέζο Πρόεδρο Τζιάνγκ Ζεμίν. Ήταν η πρώτη επαφή των δύο πλευρών από το 1949. Στο δεύτερο γύρο των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών στην Ελλάδα, εκλέχτηκαν δήμαρχος Πειραιά ο Αγραπίδης και Θεσσαλονίκης ο Παπαγεωργόπουλος. Υπερνομάρχης Αττικής ο Θ. Κατριβάνος. Στην πΓΔΜ εκλογές.


2000. Αρχισε η επιχείρηση ανέλκυσης των σορών των ναυτών από το βυθισμένο ρωσικό πυρηνικό υποβρύχιο «Κουρσκ». Ο Πρόεδρος του Μαυροβουνίου Μίλο Τζουκάνοβιτς αρνήθηκε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας και ζήτησε διαλόγο μεταξύ της Σερβίας και του Μαυροβουνίου σχετικά με τη νέα κρατική ένωση.


2005. Σεισμοί 6 και 5,2 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ  στη Ζάκυνθο, προκαλώντας μικρές ζημιές. Δόνηση 4,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ με επίκεντρο δυτικά της Κόνιτσας, στα ελληνοαλβανικά σύνορα.

2006. Ο Ντόου Τζόουνς ξεπέρασε τις 12.000 μονάδες για πρώτη φορά στην ιστορία των 110 χρόνων του, και έκλεισε  στις 12.049 μονάδες,

2007. Στο Πακιστάν επέστρεψε  έπειτα από οκτώ χρόνια στην εξορία, η πρώην Πρωθυπουργός, Μπεναζίρ Μπούτο. Στο Καράτσι  , έγινε επίθεση αυτοκτονίας στην αυτοκινητοπομπή της. Σκοτώθηκαν 138 και 600 τραυματίστηκαν.



 2008.  Ο  Νικολά Σαρκοζί εκ μέρους της Γαλλικής Προεδρίας , και ο επικεφαλής της Κομισιόν, Μανουέλ Μπαρόζο συναντήθηκαν στο Καμπ Ντέιβιντ με τον Αμερικανό πρόεδρο, Τζορτζ Γ. Μπους, , με αντικείμενο  τη μεταρρύθμιση του χρηματοοικονομικού συστήματος. Σε επίθεση ισλαμιστών στην Ινγκουσετία σκοτώθηκαν 50 Ρώσοι  στρατιώτες.

2010. Απεργιακές κινητοποιήσεις στην Γαλλία εναντίον του νέου  συνταξιοδοτικού νόμου. Σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης η Χίος, έπειτα από τις πλημμύρες.

2011. Εξέγερση των Σουνιτών στη Συρία. Στην πόλη Χομς σκοτώθηκαν τουλάχιστον 25 άτομα σε συγκρούσεις ισλαμιστών  διαδηλωτών, με το στρατό.

2012. Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι συμμετείχαν  στις απεργιακές κινητοποιήσεις εναντίον των μέτρων  λιτότητας στην Ελλάδα. Το εβδομαδιαίο αμερικανικό περιοδικό Newsweek ανακοίνωσε ότι σταματά από την 31η Δεκεμβρίου την έντυπή του έκδοση.

Ρουφιανοπαπαγάλοι και τηλε-αναλυτές , που έπειρναν γραμμη από το ΣιΕνΕΝ και την Νάνσι, έμειναν στα κρύα του λουτρού. Οι Κούρδοι της Συρίας χαιρετίζουν τη συμφωνία Τραμπ – Ερντογάν για πενθήμερη κατάπαυση του πυρός.

Ρουφιανοπαπαγάλοι και τηλε-αναλυτές , που έπειρναν γραμμη από το ΣιΕνΕΝ και την Νάνσι, έμειναν στα κρύα του λουτρού. 
Οι Κούρδοι της Συρίας χαιρετίζουν τη συμφωνία Τραμπ – Ερντογάν για πενθήμερη κατάπαυση του πυρός.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ για τήν ἄκυρη Αὐτοκεφαλία τῶν σχισματικῶν, καθηρημένων, ἀναθεματισμένων καί ἀχειροτονήτων τῆς Οὐκρανίας

«Εἰλικρινῶς ἐκφράζω τήν εὐγνωμοσύνη μου στόν Πανάγιο Θεό διά τήν ἄμεση δικαίωση ὅλων τῶν μελῶν τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας πού ἑπόμενα τῶν ἱερῶν Κανόνων τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως ἀρνοῦνται τήν ἄκυρη Αὐτοκεφαλία τῶν σχισματικῶν, καθηρημένων, ἀναθεματισμένων καί ἀχειροτονήτων τῆς Οὐκρανίας τήν ὁποίαν «ἀπένειμε!!!» ὁ φερόμενος ὡς «Μητροπολίτης Κιέβου» κ. Ἐπιφάνιος, ὁ ὁποῖος μίαν ἡμέρα μετά τήν ἀναγνώριση ὑπό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος «τελῶν» ἐκκλησιαστικά ἐγκαίνια τοῦ «Ἱ. Ναοῦ Παναγίας Προστασίας» στήν περιοχή Βαράς εἶχε ὡς «συνιερουργό» τόν Ρωμαιοκαθολικό «κληρικό» Βασίλειο Πλατότκα μέ πλήρη ἱερατική ἀμφίεση, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τήν σχετική δημοσίευση καί τίς φωτογραφικές ἀπεικονίσεις τοῦ ἱστολογίου ΡΟΜΦΑΙΑ (https://www.romfea.gr/ekklisies-ts/ekklisia-tis-oukranias/ 32288-katholikos-iereas-summeteixe-se-egkainia-naou-me-ton-kieb ou-epifanio).
 Συνεπῶς οἱ ἄνθρωποι αὐτοί δέν εἶναι μόνο ἀνίεροι εἶναι καί κακόδοξοι καί ἀθεόφοβοι. Ἑπομένως τό νά ζητεῖται ἀπό τίς αὐτοκέφαλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες ἡ ἀναγνώρισίς τους εἶναι τό λιγότερο ἐξωφρενικό».

Αρχιερατικό Συλλείτουργο στην Ιερά Μητρόπολη Πειραιώς την Κυριακή

Ἡ Ιερά Μητρόπολις Πειραιῶς, μετά τιμῆς ἀγγέλει ὅτι τήν Κυριακήν 20η Ὀκτωβρίου 2019 θά τελεσθῆ Ἀρχιερατικό Συλλείτουργο τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαυροβουνίου καί Παραθαλασσίας κ.κ. Αμφιλοχίου, κομίζοντος τήν εὐλογίαν τῆς Ἁγιοσαββιτικῆς Ἐκκλησίας μετά τοῦ Ποιμενάρχου ἡμῶν Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιῶς κ.κ. Σεραφείμ εἰς τόν Καθεδρικόν Ἱ. Ναόν Ἁγίας Τριάδος Πειραιῶς.

Ο Μπόικο επείγεται για τον Χασισέμπορο και τη Βόρεια

«Είναι πολύ σημαντικό για τα Βαλκάνια, την περιοχή και τις σχέσεις μας με την Βόρεια και την Αλβανία, να τους δοθεί ευρωπαϊκή προοπτική. Θα ήταν ιστορικό λάθος, αν δεν τους επιτραπεί σήμερα να αρχίσουν διαπραγματεύσεις για την ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση», δήλωσε ο βούλγαρος πρωθυπουργός Μπόικο Μπορίσοφ πριν από την έναρξη της σημερινής συνεδρίασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες. 
Σύμφωνα με τον Μπόικο, η Βουλγαρία σε καμία περίπτωση δεν θα δημιουργούσε εμπόδιο στην έναρξη των διαπραγματεύσεων, διότι αποφάσεις επί αμφιλεγόμενων ζητημάτων θα μπορούσαν να αναζητηθούν και στη συνέχεια.

Ο Κούλης είπε:  «Υποστηρίζουμε την πορεία προς την ευρωπαϊκή ένταξη που παρασχέθηκε στους βόρειους γείτονές μας , αρκεί να σέβονται τις διεθνείς συμφωνίες που υπέγραψαν, να είναι προσηλωμένοι στο κράτος του διεθνές δικαίου και φυσικά να σέβονται τα δικαιώματα των μειονοτήτων».

ΥΓ. Το τι ήθελε να πει θα το εξηγήσει  η Σία στις 9 

10 Μαΐου 1829. Ο Άγγλος πρωθυπουργός Δούκα του Ουέλινγκτον, διάταξε την έκδοση της εφημερίδας της Ύδρας «ο Απόλλων», με αρχισυντάκτη τον Πολυζωίδη και τον επικοινωνιακό Πόλεμο εναντίον του Καποδίστρια

#Docref=WP1/1022/8 
Αντίγραφο του υπομνήματος από τον Δούκα του Ουέλινγκτον προς τον Τζώρτζ Χάμιλτον Γκόρντον Λόρδο Άμπερτιν σχετικά με την σκοπιμότητα έναρξης πόλεμου δια των εφημερίδων με τον Καποδίστρια. «ένας πόλεμος δια των εφημερίδων στα Ιόνια νησιά Ionian, και στον Μωριά , κλπ., μπορεί να είναι χρήσιμος για να κάνει τον Καποδίστρια να συνειδητοποιήσει ότι και οι άλλοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτό το όπλο, όπως και αυτός. Ο κ. Ντόκινς θα μπορούσε να δώσει στον Καποδίστρια το μήνυμα ότι η συμπεριφορά του δεν έχει την υποστήριξη μας.». 

Copy of a memorandum from Arthur Wellesley, first Duke of Wellington, to Lord Aberdeen on the expediency of entering into a newspaper war with Capodistrias, 10 May 1829 «a newspaper warr in the Ionian Islands, the Morea, etc., may be useful now and again to make Capodistrias realise that others can use this weapon as well as he. Mr. Dawkins could give Capodistrias a hint that his conduct does not have whole hearted approval».