Το MEGA "ερεύνησε" το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης με τον "κορυφαίο" Παύλο Τσίμα.
Ελπίζουμε το γραφείο Τύπου της αμερικανικής πρεσβείας να του απονείμει το "Πούλιτζερ" μαζί με την "ανοιχτή κοινωνία".
ΥΓ.Οι λαθρομετανάστες ηταν χαμογελαστοί και αισιόδοξοι διότι ο "ηλίθιος ελληνας φορολογούμενος",τους πληρώνει τα φάρμακα και τους γιατρούς.
Η κύρια "που την φοβούνται οι λαθρομετανάστες" πρέπει να κάνει πολές προβες για πει τον μονόλογό της μς φυσικότητα.
δελτιο11
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
-
.png)
Η ΑΙΝΟΣ επειδή ειναι μικρή και έχει μικρότερο κόστος πουλάει πολύ πιό φθηνα από τον Ανταγωνιστή της Μπαρμπαστάθη που εχειαγοραστεί από πολ... -
.png)
Οι πρώτες (ιατροδικαστικές) εκτιμήσεις αναφέρουν πως ο 31χρονος ποδοσφαιριστής υπέστη έμφραγμα.
.png)
7 σχόλια:
«Τελικά ισχύει; Είναι το μουστάκι ο φερετζές του πούστ...;»
Ο Αλέκος όταν ήτανε πιτσιρικάς πήγαινε στο κατηχητικό...
Ο Αλέκος όταν ήτανε πιτσιρικάς ήθελε όταν μεγαλώσει να συνομιλεί με βασιλείς...
Ο Αλέκος όταν ήταν πιτσιρικάς φορούσε το κοστούμι του μπαμπά του που ήταν μπαλωμένο (άσχετα αν ο μπαμπάς ήταν εκατομμυριούχος την δεκαετία του 60, αλλά και ο Αλέκος σήμερα κάτι πρέπει να πει για να ταυτιστεί με τη φτωχολογιά που δήθεν υπερασπίζεται...)
Ο Αλέκος όταν μεγάλωσε λίγο υπερασπιζόταν την χούντα του Γιαρουζέλσκι...
Ο Αλέκος όταν μεγάλωσε λίγο ακόμα υπερασπιζόταν το Τσερνομπίλ και μας έλεγε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος...
Και αν από το κατηχητικό μέχρι την αθεΐα πέρασαν 40 χρόνια, από το Τσερνομπίλ μέχρι τα πρόσφατα ουρλιαχτά του για την καταδίκη της πυρηνικής ενέργειας πέρασαν 20 χρόνια...όσο ο Αλέκος μεγαλώνει τόσο πιο γρήγορα αλλάζει γνώμη. Έτσι ενώ το 2006 ζητούσε την παραίτηση του Χριστόδουλου μόλις ενάμιση χρόνο μετά και ενώ ο Χριστόδουλος ήταν βαριά άρρωστος του ευχόταν γρήγορη ανάρρωση για να επιστρέψει στα καθήκοντά του!!!
Διαβάζοντας λοιπόν την ανάρτηση θυμήθηκα την εποχή του Τσερνομπίλ το 1986 και τη στάση των τότε κομμουνιστών Αλαβάνου και Δαμανάκη...
Η αποκάλυψη της καταστροφής μετά από μερικές μέρες από τους Σουηδούς και η παραδοχή του ατυχήματος από τους Σοβιετικούς «πάγωσε» για μερικές μέρες τους εδώ κομμουνιστές. Η τότε Κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου προσπάθησε να υποβαθμίσει το γεγονός λέγοντας ότι οι μετρήσεις δεν δείχνουν κάτι το ανησυχητικό, μιας και μια ξεχαρβαλωμένη ΕΣΣΔ δεν ταίριαζε στο κάδρο που είχαν ζωγραφίσει τότε οι ΠΑΣΟΚοι για τον υπαρκτό σοσιαλισμό. Ο κόσμος βέβαια κάθε άλλο παρά πείστηκε, γιαυτό και από τις πρώτες μέρες άδειασαν τα ράφια των σούπερ μάρκετ...
Μερικές μέρες μετά το ατύχημα το ΚΚΣΕ έβγαλε απόφαση με την οποία απέδιδε το ατύχημα σε ανθρώπινο λάθος και περιόριζε τις επιπτώσεις του σε ακτίνα 30 χιλομέτρων γύρω από το πυρηνικό εργοστάσιο!!! Προκειμένου το ΚΚΕ να μην εμφανιστεί ως φερέφωνο του ΚΚΣΕ, εξέδωσε και αυτό, μερικές μέρες μετά, την δική του απόφαση που συμπτωματικά ήταν η ίδια με αυτή του Σοβιετικού ΚΚ ;).
Στην ενορχηστρωμένη προσπάθεια υποβάθμισης του περιστατικού, αντεπίθεσης και απόδοσης των γραφομένων περί οικολογικής καταστροφής στην «ιμπεριαλιστική προπαγάνδα», δεν μπορούσαν να λείπουν οι βουλευτές του ΚΚΕ και τα έντυπά του.
Τότε το ΚΚΕ είχε κυκλοφορήσει άλλη μια εφημερίδα, την «Πρώτη», η οποία προσπαθούσε να περάσει πιο ήπια την γραμμή του κόμματος απ' ότι ο «Ριζοσπάστης». Εκδότης της εφημερίδας, στα χαρτιά, ήταν ο Καλογρίτσας τότε εργολάβος και σήμερα διαπλεκόμενος ιδιοκτήτης της GPO και κατασκευαστικής εταιρίας που κατασκεύασε τα κελιά όπου κρατούνται οι της «17 Νοέμβρη» στον Κορυδαλλό (λόγω ατελειών και φορολογικών παρανομιών στην κατασκευή τους εκκρεμούν δίκες εναντίων του). Ο εν λόγω επιχειρηματίας έγινε γνωστός το 2000 νομίζω, όταν ανεστάλη η δημόσια εγγραφή για την είσοδο της εταιρίας του στο Χρηματιστήριο (μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις), ενώ είχε ξεκινήσει, λόγω των ασαφειών στο ενημερωτικό δελτίο αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου, με αποτέλεσμα να μην προλάβει να τσεπώσει 18 δις δραχμές.
Την τελευταία λοιπόν σελίδα της εφημερίδας, μερικές εβδομάδες μετά το ατύχημα, αφού και τα μικρά παιδιά είχαν μάθει ότι πρέπει να αποφεύγουμε τα λαχανικά, τα φρούτα και το γάλα, στόλιζαν φωτογραφίες από τον γάμο της Δαμανάκη με τον Δανίκα (γαμώ τα ζευγάρια...). Σαν καλοί κομμουνιστές έκαναν πράξη ότι διακήρυτταν περί ανύπαρκτου κινδύνου και η γαμήλια τούρτα ήταν γαρνιρισμένη με φράουλες προκειμένου να αποδείξουν ότι το νέφος δεν ήταν ραδιενεργό αλλά ιμπεριαλιστικό...
Σε κάποια απ' αυτές εμφανίζονταν και ο Αλέκος να τρώει λοιπόν φράουλες σε μια προσπάθεια να μας πείσει ότι δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος για τους Έλληνες και η πυρηνική ενέργεια αποτελεί τεχνολογικό επίτευγμα που απαιτεί θυσίες...
Όσο για τη θέση της εφημερίδας στο όλο θέμα, χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω που έγραφε:
«Ξέρουμε τώρα με ακρίβεια πώς φτάσαμε στο ατύχημα στο Τσερνομπίλ. Ξέρουμε, επίσης με ακρίβεια, τα όρια της μόλυνσης που προκλήθηκε και που περιορίζεται σε μια ακτίνα γύρω από το Τσερνομπίλ, χωρίς να δικαιολογεί τις εξάρσεις του κομπογιαννίτικου πανικού που ταλαιπώρησαν την ελληνική κοινή γνώμη...
...απόδειξη ότι όλη εκείνη η εκστρατεία ψεύδους και παραπληροφόρησης που ξεσηκώθηκε τις μέρες του ατυχήματος ήταν μια καλοστημένη πολιτική επιχείρηση κατά της Σοβ. Ενωσης και της Ειρήνης στον κόσμο (ΣΣ. καλό εεε; περιμένετε ως το τέλος να δείτε ποιός τα γράφει αυτά...)...
Το ατύχημα, λοιπόν, οφείλεται σε μια σειρά ανθρώπινων σφαλμάτων, σε παραλείψεις και παρακινδυνευμένες ανθρώπινες ενέργειες. Κι αυτό σημαίνει ότι τα πυρηνικά ατυχήματα δεν είναι μοιραία, δεν αποτελούν μια υπεράνθρωπη, αδυσώπητη απειλή. Ο κίνδυνος μπορεί να ελεγχθεί».
Ο ποιητής, που με άλλα λόγια τότε μας έλεγε ότι η πυρηνική ενέργεια είναι ακίνδυνη ενέργεια, είναι ο...κρατηθείτε... ταρατατζουμ ταρατατζούμ
Παύλος Τσίμας...
ναι ναι ο γνωστός Παύλος με τις γόβες... εεε με το μουστάκι... ήθελα να πω
Τώρα μπορείτε να θυμηθείτε τι είπαν όλοι αυτοί που τότε έτρωγαν φράουλες για να μας πείσουν ότι δεν τρέχει τίποτα, όταν ο Σουφλιάς είπε ότι η πυρηνική ενέργεια είναι πράσινη ενέργεια...
Κλείνοντας να συμπληρώσω ότι ο δημοσιογράφος Τσίμας έγινε αργότερα Διευθυντής της εφημερίδας «Πρώτη» και του ραδιοσταθμού «902 Αριστερά στα FM» και ήταν αυτός που εφάρμοσε την απόφαση της εργοδοσίας, ουσιαστικά του ΚΚΕ και έκλεισε την εφημερίδα, απολύοντας τους 300 περίπου εργαζόμενους... Απ' ότι βλέπετε έχουν απ' όλα τα παράσημα οι σημερινοί ηθικολόγοι... Για όσους δεν γνωρίζουν, άξιοι συμπαραστάτες του τότε στην εφημερίδα ήταν οι επίσης Κνίτες Σταύρος Θεοδωράκης(δημοσιογραφος του σημιτικου καθεστωτος- καθε βραδυ πρωταγωνιστης- και επισης με αντιστοιχη πολυπολιτισμικη εκπομπη λαγνειας στο μεγκα) και Τάσος Τέλογλου(ανθρωπος των ηπα στο κοσοβο-υπευθυνος αναδομησης για την κρατικη tv rtk)...
KΑΜΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ...ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΑΛΛΑ ΦΤΩΧΟ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΟ
Όλοι αθώοι για το θάνατο του μικρού Παναγιώτη
Ξημέρωμα Κυριακής 5 Μαρτίου του 2001, ο Παναγιώτης Βασιλέλλης «σβήνει». Οι πάντες δακρύζουν για το χαμό του τρίχρονου αγγέλου και θυμώνουν για τη σφραγίδα που αφήνει η γραφειοκρατία στο φάκελο Βασιλέλλη. Πίκρα και πόνος για την οικογένεια που δεν κατάφερε ποτέ να μεταφέρει τον Παναγιώτη στο «Memorial» της Νέας Υόρκης.
Σήμερα δόθηκε η χαριστική βολή από τον Άρειο Πάγο. Κανείς δε φέρει ευθύνη για το θάνατο του μικρού Βασιλέλλη, είναι όλοι αθώοι για το δικαστήριο, για την κοινή γνώμη όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Όλος ο κόσμος που έκλαψε για την περιπέτεια αυτού του παιδιού, καταδίκασε με τις αυστηρότερες των ποινών εκείνους που του στέρησαν την ευκαιρία να ζήσει. Η απόφαση του Αρείου Πάγου είναι αμετάκλητη, με λίγα λόγια ο φάκελος Βασιλέλλη κλείνει και δεν ανοίγει ποτέ και για κανένα λόγο. Οι δικαστές απέρριψαν την αίτηση του αντιεισαγγελέα Δ. Λέκκου, ο οποίος ζητούσε να αναιρεθεί το βούλευμα σύμφωνα με το οποίο δεν προέκυπταν ποινικές ευθύνες για τους κατηγορούμενους στην υπόθεση.
Με λίγα λόγια, τέσσερα διευθυντικά στελέχη της Εθνικής Τράπεζας και ο τέως διευθυντής του νοσοκομείου παίδων «Αγία Σοφία» δε φέρουν καμία ευθύνη για το ότι ο Παναγιώτης Βασιλέλλης δεν μπόρεσε να νοσηλευτεί στη Νέα Υόρκη.
Λίγο μετά τη γέννηση του μικρού Παναγιώτη, οι γονείς του μάθαιναν τα δυσάρεστα νέα. Το αγγελούδι τους έπασχε από μία σπάνια μορφή καρκίνου. Νευροβλάστωμα δεξιού επινεφριδίου. Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός. Για τη φτωχική οικογένεια από τη Γέρα της Μυτιλήνης ήταν αδύνατο να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιο. Και τότε βοήθησαν όλοι οι Έλληνες. Στο λογαριασμό που άνοιξε στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, μαζεύτηκε μέσα σε μία νύχτα το ποσό των 296.404 ευρώ. Η ιστορία του μικρού Παναγιώτη συγκίνησε τόσο πολύ, που όλοι έβαλαν το χέρι στην τσέπη και έδωσαν από το υστέρημά τους.
Τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν ήταν αρκετά, για να μεταβεί ο μικρός Παναγιώτης στο «Memorial» της Νέας Υόρκης. Η οικογένεια χαμογέλασε. Υπήρχε πλέον ελπίδα.
Το αγόρι νοσηλευόταν στο νοσοκομείο παίδων «Αγία Σοφία» και η οικογένειά του περίμενε τη στιγμή που θα έφευγε για την Αμερική. Τέλος, όμως, στις ελπίδες και τα όνειρά τους έβαλε η γραφειοκρατία. Όταν ο πατέρας του μικρού Παναγιώτη πήγε στην τράπεζα για να εισπράξει τα χρήματα που είχαν συγκεντρωθεί, έμαθε ότι η σωτηρία του παιδιού του είχε κολλήσει στα «γρανάζια» της γραφειοκρατίας. Η τράπεζα και το υπουργείο Υγείας είχαν μπλοκάρει τα χρήματα.
Παρά τις εκκλήσεις της οικογένειας και την πίεση της κοινής γνώμης, οι υπεύθυνοι ήταν ανένδοτοι. Τα χρήματα των Ελλήνων, που προορίζονταν για τη σωτηρία ενός τρίχρονου παιδιού, παρέμεναν στα ταμεία της τράπεζας.
Τα ξημερώματα της Κυριακής, 5 Μαρτίου 2001, ο μικρός Παναγιώτης Βασιλέλλης άφησε την τελευταία του πνοή. Η είδηση του θανάτου του συγκίνησε το πανελλήνιο.
Η τραγική ειρωνεία; Στις 7 Μαρτίου, δύο μέρες μετά το θάνατο του παιδιού, η τράπεζα αποδέσμευσε τα χρήματα. Ήταν όμως αργά. Η οικογένεια του μικρού Παναγιώτη ποτέ δεν κατάλαβε γιατί η γραφειοκρατία και τα παρασκηνιακά παιχνίδια στοίχησαν τη ζωή του αγοριού.
Σήμερα, σχεδόν δέκα χρόνια μετά, με απόφαση του Αρείου Πάγου, ο Παναγιώτης Βασιλέλλης πεθαίνει για δεύτερη φορά. Όσοι καθυστέρησαν την εκταμίευση των χρημάτων είναι πλέον ελεύθεροι και οριστικά απαλλαγμένοι από οιαδήποτε ευθύνη. Η Δικαιοσύνη έβγαλε αθώους αυτούς που η κοινή γνώμη καταδικάζει εδώ και δέκα χρόνια. Το βούλευμα ήταν σαφές: Για το θάνατο του Παναγιώτη Βασιλέλλη, ο οποίος είχε ελπίδες να σωθεί αν ακολουθούσε την κατάλληλη θεραπεία στις ΗΠΑ, δεν ευθύνεται κανείς.
Σχόλιο:Για αυτό το μικρό Ελληνόπουλο δεν νοιάστηκε κανείς. Νοιάστηκε κανείς από την θολή κουλτούρα που κατεβαίνουν κάθε τρεις και λίγο σε πορείες άνευ λόγου να αποδοθεί δικαιοσύνη; Έκανε καμία πορεία το ΣΥΡΙΖΑ και οι λοιποί συγγενείς ή οι κοπτόμενοι για τα ανθρώπινα δικαιώματα; Έγινε καμία κατάληψη για τον άδικο χαμό του φτωχού Ελληνόπουλου; Πήγαν έξω από τα δικαστήρια για να κοπανηθούν όπως κάνουν για τα συντρόφια τους; Για την Κούνεβα κάθε τρεις και λίγο - παρά τη δική της αντίθεση - τα σπάνε και τα καίνε ... ο μικρός Παναγιώτης είχε την ατυχία βλέπετε να γεννηθεί Έλληνας..Αν ήταν λαθρομετανάστης ή αναρχοτσογλανος γόνος πάμπλουτων αστών (βλέπε γιο Βούτση),θα είχε ξεσηκωθεί το σύμπαν.
Που είναι αλήθεια ο τότε υπουργός Υγείας του ΠΑΣΟΚ να αναλάβει τις ευθύνες του; Ή είμαστε καλοί για να μιλάμε μόνο για τις ευθύνες των άλλων;
Αν εμείς είμαστε φασίστες...αυτοί είναι...
Δυστυχώς οι φόβοι μας επιβεβαιώνονται. Συλλήψεις προς παραδειγματισμό έγιναν στην αντικατοχική εκδήλωση ψες στο Λήδρα Πάλας (σχετική ανακοίνωση ακολουθεί).
Επισκιάστηκε επιτυχώς και εντέχνως από το καθεστώς η αθρόα προσέλευση κόσμου και η στεντόρεια φωνή που υψώθηκε από πέραν των 4000 στομάτων δείχνοντας το ότι οι Έλληνες της Κύπρου είναι αντίθετοι σε ομοσπονδιακά μορφώματα, που συμφωνούνται ερήμην του εδώ και 40 και πλέον χρόνια. Τα ΜΜΕ μιλούσαν και μιλούν για διαδήλωση σωβινιστών αφού η αστυνομία ανακοίνωσε συλλήψεις, δημιουργώντας έτσι μια ψευδή εικόνα προς τους τηλεθεατές ως προς τα τεκταινόμενα στην ψεσινή εκδήλωση.
Όντως το σύνθημα «Χριστόφια προδότη καταδότη» ακούστηκε ψες. Εμείς το καταδικάζουμε διότι αναγνωρίζουμε πως ο πρόεδρος είναι εκλεγμένος δημοκρατικά από την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος έστω και αν διαφωνούμε κάθετα μαζί του ιδιαίτερα στους χειρισμούς του στο Εθνικό μας θέμα.
Αυτό όμως που καταδικάζουμε περισσότερο είναι ο εμπαιγμός της κοινής γνώμης και η διαμόρφωση αρνητικής εικόνας για τους ανθρώπους που διαδήλωσαν ξεκάθαρα ψες την αντίθεση τους σε ομοσπονδιακή λύση.
Έναυσμα για αντι-ομοσπονδική θέση ως προς την λύση του προβλήματος της Ελληνικής Κύπρου δεν δίνει ο σωβινισμός αλλά η βαθιά δημοκρατικότητα. Είναι η δημοκρατικότητα και η αντίθεση σε οποιασδήποτε μορφής αδικία που ωθεί τους Ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους να τάσσονται κατά της ομοσπονδίας. Είναι αδύνατο κάποιος ελεύθερα σκεπτόμενος Έλληνας της Κύπρου να αποδεχτεί τις απαράδεχτες παρεκκλίσεις από τις αρχές της δημοκρατίας και να αγνοεί το γεγονός ότι η πλειοψηφία αποφασίζει και η μειονότητα έστω και αν διαφωνεί οφείλει να το σεβαστεί. Σεβαστό φυσικά πρέπει να είναι και το ανθρώπινο δικαίωμα της μειοψηφίας να διαφωνεί χωρίς όμως να δικαιούται να επι-κυριαρχήσει στις αποφάσεις της Κυρίαρχης πλειοψηφίας.
Είναι λοιπόν και δική μας θέση, ως ελεύθερα σκεπτόμενοι και μακριά από κομματικούς δεσμούς και κουμπαριές ότι μια λύση ομοσπονδίας δεν μπορεί να λειτουργήσει αφού δεν υπακούει στην βασική αρχή της Δημοκρατίας, την αρχή της πλειοψηφίας.
Η κυριαρχία των Ελλήνων στην Κύπρο καταπατείται και μας αναγκάζουν να διεκδικούμε ως μειονότητα απλά τα ανθρώπινα δικαιώματα μας. Το τι ζητούμε (μια μη ομοσπονδιακή Κύπρο) είναι απόλυτα δημοκρατικό και δεν χωρεί καμιά αμφισβήτηση ως προς τούτο.
Δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα να το αμφισβητήσει και δεν θα σωπάσουμε ποτέ. Θα φωνάζουμε για τις αρχές και τα δίκαια του Ελληνισμού θα φωνάζουμε για λευτεριά και θα τασσόμαστε στο πλευρό του οποιουδήποτε διεκδικεί δικαιοσύνη.
Καλούμε τέλος τον λαό, τους Έλληνες της Κύπρου, να ταχθούν στην ίδια γραμμή μαζί μας αφήνοντας πίσω του προσωπικές αντιπάθειες, κομματικούς και κινηματικούς πατριωτισμούς για την υπεράσπιση του θεσπισμένου διεθνώς δικαιώματος των Ελλήνων της Κύπρου να ασκούν την Κυριαρχία τους σε ένα δημοκρατικό κράτος.
Πατριωτικό Κίνημα ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ
Εnough is enough, αλλά από ποιο σε ποιο;
Σημερινή 21/07/2009 Με τον Κωστάκη Αντωνίου
Το 1974, η ομοσπονδία ήταν ανεφάρμοστο σύστημα για την Κύπρο, αλλά μετά το 1974 και λόγω της τουρκικής εισβολής, που χώρισε βίαια την Κύπρο, η ομοσπονδία κατέστη η μοναδική διέξοδος, δήλωσε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος.
Όμως, η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν έμεινε μέχρι την αποδοχή της ομοσπονδίας, ως λύσης αδήριτης ανάγκης. Δεν έμεινε, τουλάχιστον, ως τη γνήσια ομοσπονδία. Προχώρησε και αποδέχθηκε τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, η οποία στην ουσία διατηρεί και νομιμοποιεί τον ρατσιστικό διαχωρισμό, τον οποίο βίαια επέφερε η τουρκική εισβολή. Και σήμερα, πλέον, είμαστε ακόμη ένα βήμα πιο μπροστά. Η διζωνική επικράτησε της δικοινοτικής και προσφέρει ερείσματα στην τουρκική πλευρά να επιδιώκει τη διζωνική δύο κρατών.
Προχωρούμε πιο κάτω: Ενώ μετά το 1974 απαιτούσαμε δίκαιη λύση, με αποχώρηση όλων των τουρκικών στρατευμάτων, όλων των εποίκων και επιστροφή όλων των προσφύγων, ενώ ακόμα έξω από τα φυλάκιά μας είναι γραμμένο το σύνθημα «τα σύνορά μας είναι στην Κερύνεια», η «δίκαιη λύση» που απαιτούσαμε αντικαταστάθηκε από τη «βιώσιμη λύση». Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, συναισθανόμενος ότι η λύση δεν θα είναι δίκαιη, αρκείτο στη βιώσιμη. Η οποία, όπως διαφαίνεται, τελικά, εάν εξευρεθεί, δεν θα είναι ούτε βιώσιμη.
Τρίτο: Ενώ μιλούσαμε ως πρόσφατα για την ανάγκη άσκησης πιέσεων του διεθνούς παράγοντα, επί της Τουρκίας, τελευταία, η λέξη «πιέσεις» αντικαταστάθηκε από την «επιρροή». Ελάχιστοι μιλούν για πιέσεις επί της Τουρκίας. Αρκούνται σε «άσκηση επιρροής». Και ενώ επί Μακαρίου, η πίεση επί της Τουρκίας είχε λάβει την πιο πρακτική της μορφή, με την απόφαση του αμερικανικού Κογκρέσου να επιβάλει απαγόρευση όπλων στην Τουρκία, σήμερα επαιτούμε μια απλή «άσκηση επιρροής» επί της Τουρκίας.
Συμπερασματικά:
Από το «ανεφάρμοστο σύστημα» της ομοσπονδίας, καταλήξαμε στη «μοναδική διέξοδο» της ομοσπονδίας, στη συνέχεια στη διζωνική δικοινοτική και στο τέλος η διζωνική επικράτησε της δικοινοτικής.
Από τη δίκαιη λύση «έξω οι Τούρκοι -Αττίλας και έποικοι- από την Κύπρο», καταλήξαμε στη «βιώσιμη λύση» με μέσα 50 χιλιάδες εποίκους και εκ περιτροπής προεδρία.
Και από την απαίτηση άσκησης πιέσεων στην Τουρκία και το εμπάργκο όπλων στην Τουρκία, του Αμερικανικού Κογκρέσου, αρκούμαστε στην «άσκηση επιρροής» στην Τουρκία και στη δήλωση Μάθιου Μπράιζα (που φαίνεται να τη χώνεψαν κάποιοι) ότι «οι ΗΠΑ δεν μπορούν να πιέσουν την Τουρκία, η οποία σήμερα είναι περιφερειακή υπερδύναμη».
Δεν χρειάζεται άλλο για να καταδειχθεί πόση λιποταξία θέσεων υπήρξε από ελληνοκυπριακής πλευράς στα τελευταία 35 χρόνια και πόσο ελλειμματική εθνική πολιτική ασκήθηκε στο Κυπριακό, από τις πολιτικές ηγεσίες εδώ και τις ελληνικές κυβερνήσεις εκεί.
Το enough is enough δεν έπρεπε να το λέει ο Νταβούτογλου, αλλά ο κυπριακός Ελληνισμός στην ηγεσία του...
Ηλ. διεύθυνση: antoniouc@simerini.com
OΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙς ΦΙΛΕ ΤΑ ΕΧΩ ΖΗΣΕΙ ΣΑΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ
ΚΑΙ ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΗΟ
ΥΠΟΓΡΑΦΗ
ΠΡΩΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ
Δημοσίευση σχολίου