ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΑΥΣΤΡΑΛΟΠΙΘΗΚΟΣ

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

http://ellinikoforum.blogspot.com/2011/07/blog-post_22.html

ΟΝΟΜΑ: Αγγελος Παν. (κατά δήλωσή του)
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: Περιφερόμενος σχολιο-λόγος στα ιντερνέτια ανά την υφήλιο.
ΙΔΙΟΤΗΤΑ: Πράσινος αυστραλοπίθηκος.

Αυτό το παλικάρι λοιπόν (λαμπρός νεανίας ή γκριζογένης νεανίζων ουδόλως μας απασχολεί), αν συναντήσει στο δρόμο του πολιτική κριτική για τον ξεφωνημένο θίασο που καταδυναστεύει τη χώρα, επιδίδεται μετά μανίας σ έναν φαφλατάδικο αντίλογο νομίζοντας πως ο ασφαλέστερος τρόπος για να ξεμπερδέψει κανείς με την πολιτική κριτική είναι να αυτογελοιοποιείται προσπαθώντας να την απαξιώσει.


Δεν ξέρω αν ο εν λόγω κύριος είναι κρατικοδίαιτος ή αν ξοφλά γραμμάτια και προσκομίζει μ αυτό τον τρόπο τα διαπιστευτήριά του. Και φυσικά ποσώς με απασχολεί...


Επειδή όμως ο αυστραλοπιθηκισμός είναι ένα σύμπτωμα που χρήζει ιδιαίτερης παρατήρησης, παραδίδω στην κρίση των αναγνωστών το περιεχόμενο σχολιασμού του, σε στήλη της εφημερίδας "ΤΟ ΒΗΜΑ" που εμπεριέχει σχετικό άρθρο μας με τίτλο:


ΣΥΝΟΔΟΣ «ΣΩΤΗΡΙΑΣ»… ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ…


Απολαύστε τον... μαζί και το σχόλιο μας - απάντηση στην "έξυπνη" πολιτική κριτική του...



Απάντηση | 21/07/2011, 12:03
Το σχόλιό σου μου θυμίζει το κύκνειο άσμα των μετα-τροτσκιστικών θεωριών. Η αλήθεια είναι ότι καταλαβαίνω την «αγωνία»… Με απλά λόγια, η αριστερά ανέκαθεν προτιμούσε στην εξουσία τη Νέα Δημοκρατία. Κατανοητό ως εδώ. Παρακάτω τώρα: Η μεγάλη ευκαιρία να πέσει το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου, διαφαίνεται, ότι αρχίζει πλέον να χάνεται. Τώρα, στην κορύφωση της κρίσης έπρεπε, μετά «πάμε χαμένοι», έτσι δεν είναι; Τώρα ήταν η σωστή στιγμή για την «βόμβα στα θεμέλια του καπιταλιστικού συστήματος». Συμπαθείς προσδοκίες… Κατανοώ βεβαίως ότι το Ιψενικό «ζωτικό ψέμα» πρέπει να συντηρηθεί πάση θυσία. Απλά υπενθυμίζω, ότι θα περάσουν πολλά τέρμινα ακόμα, ώστε να «ωριμάσουν» οι κοινωνίες της Ευρώπης και του κόσμου, για να κάνουν τη βουτιά στο νεορομαντικό όραμα της κομμουνιστικής ανασυγκρότησης. Και χωρίς αυτή την «συνείδηση», τίποτα δεν θα μπορούσε να γίνει έτσι κι αλλιώς, ή κάνω λάθος; Το πολύ πολύ να παλιμπαιδίζαμε για μια ακόμη φορά (ως φάρσα) στη Σταλινική περίοδο. Προσωπική ιστορία δική μου: Ο παππούς μου, ήταν θρησκευόμενος άνθρωπος. Ψάλτης στην εκκλησία, και πραγματικός πιστός. Λίγο πριν πεθάνει, μου εξομολογήθηκε ότι του συμβαίνει κάτι… παράλογο. Ενώ συνήθως συμβαίνει το αντίθετο, αυτός, μου είπε, τώρα πλέον είναι σίγουρος ότι δεν υπάρχει Θεός. Θέλω να πω ότι κι ο παππούς μου ακόμα, ήταν με τον τρόπο του πιο «προοδευτικός» από όλους εσάς. Γιατί έστω και την δωδεκάτη ώρα, η σκέψη του μπόρεσε να κάνει ένα βήμα παραπέρα. Η δική σας η σκέψη όπως φαίνεται, δεν διατηρεί τέτοιες προσδοκίες. Συνιστώ να μη χάνετε το κουράγιο σας. Παράλληλα με τη σύνοδο κορυφής των «απάτριδων καλικάντζαρων» που παλεύουν να βρουν λύση για την Ελλαδίτσα, εσείς έχετε δουλειά: Βοηθήστε άμεσα τους ταξιτζήδες και τους ναυτεργάτες να παραλύσουν τον Ελληνικό Τουρισμό, τώρα που είναι η σωστή στιγμή. Στο κέντρο της κρίσης, στο κέντρο του καλοκαιριού. Το Σεπτέμβρη δε, έρχεται κι άλλο πεδίον δόξης λαμπρό. Το νέο νομοσχέδιο για την Παιδεία. Απλά μην περιμένετε από μένα να σας ευχηθώ «καλή επιτυχία».
Αγγελος Παν.


Απάντηση | 21/07/2011, 21:12
Φίλτατε Άγγελε,
Επειδή δε μου είσαι άγνωστος στον άχαρο ρόλο του κατά παραγγελία σχολιαστή που περιδιαβαίνει τα …ιντερνέτια και αντιμετωπίζει εν πολλοίς κάθε μη Πασόκο ως βάρβαρο, θα είχα να πω τα εξής αναφορικά με το σχόλιό σου:
1. Το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων που επικαλείσαι για μένα είναι από κάθε άποψη ανακριβές και μέχρι τα μπούνια που λένε παλιομοδίτικο. Αν θέλεις λοιπόν να είσαι περισσότερο …in στις νέες συνθήκες καλό είναι να ρετουσάρεις καμπόσο τον τρόπο της σκέψης σου αδερφέ μου.
2. Η τακτική της εύκολης απαξίωσης των απόψεων για να μη βάζουμε το μυαλό να ιδροκοπά, είναι τόσο παλιά όσο και οι πράσινοι αυστραλοπίθηκοι σ αυτό τον τόπο. Μ αυτή την έννοια, χρησιμοποιώντας την, αυτό δεν τιμά διόλου το νεωτερισμό των αντιλήψεων τις οποίες επικαλείσαι.
3. Αν πραγματικά μοχθείς για τον τουρισμό και αντιπαλεύεις με ειλικρίνεια όλους εκείνους που τον υπονομεύουν, τότε σου συνιστώ να τολμήσεις να δεις με ειλικρινές κριτικό μάτι το «υπερθέαμα» που προσφέρει η Αθήνα ως πολιτιστική πρωτεύουσα του κόσμου, με τους Παπανδρέλληνες να κατακλύζουν την κάθε της γωνιά και να φτηνοπουλάνε την πραμάτεια της μαφίας μετατρέποντας σε ισλαμοπάζαρο τα προαιώνια μνημεία της, και διεκδικώντας την ελληνική ταυτότητα που πρόθυμα τους παραχωρεί μέσα από ένα ιδιότυπο πατριδεμπόριο η κυβέρνηση στην οποία υποκλίνεσαι με το πρώτο της νομοσχέδιο, ελέω και πάλι των πράσινων αυστραλοπιθήκων.
4. Οι κοινωνίες της Ευρώπης και μαζί τους η Ελληνική, συνειδητοποιούν όλο και περισσότερα πράγματα για τους κατσαπλιάδες που καπηλεύονται την εμπιστοσύνη τους. Και ειδικά για την Ελληνική κοινωνία, δεν ξέρω αν αυτό που θα κάνει θα είναι βουτιά στο νεορομαντισμό όπως λες ή μακροβούτι για να ανακτήσει την εθνική αξιοπρέπεια που κάποιοι της τσαλαπάτησαν.
Το βέβαιο πάντως είναι πως αυτό αποτελεί χρέος τιμής γι αυτήν και θέλω να πιστεύω ότι θα το τολμήσει. Προσωπικά άλλωστε προτιμώ μια κοινωνία που ξέρει να ονειρεύεται και να έχει τα οράματά της και να παλεύει γι αυτά, παρά ένα ζυμάρι χειροκροτητών των κοτζαμπάσηδων που ματώνουν το σκυμμένο τους σβέρκο στη γκιλοτίνα που τους έστησαν, εμφορούμενοι από το «ιδανικό» του σφάξε με Αγά μου ν αγιάσω».
Και …υστερόγραφο:
Ο Θεός να συγχωρέσει τον παππού σου καλέ μου Άγγελε.