Πού μας πας, ρε (Κ. Μπετινάκης)

Κάθε μέρα και πιο βαθειά στο βούρκο


http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=3524

Τρεις ημέρες πριν την άφιξη της κας Χίλαρι Κλίντον στη χώρα, είχε σκάσει η βόμβα με την ταυτόχρονη δημοσίευση σε εφημερίδα και περιοδικό της συνέντευξης του ομογενή βουλευτή της ρωσικής Δούμα Ιβάν Σαββίδη. Ο ρώσος βουλευτής, αποκάλυπτε πως στην πρόσφατη επίσκεψη του ΓΑΠ του ελάσσονα στη Μόσχα, και ενώ ο Ρώσος πρωθυπουργός του πρότεινε οικονομική βοήθεια, εκείνος (των άλλων ρήμασι πειθόμενος) του μίλαγε για οικολογικά φούμαρα.
Ταυτόχρονα σχεδόν ανακοινωνόταν ότι οι Ρώσοι, δεν επιθυμούν να πραγματοποιηθεί η επίσκεψη του νεοδιορισθέντος υπΕξ Σταύρου Λαμπρινίδη στη Μόσχα λόγω «μη ύπαρξης αντικειμένου στις ελληνορωσικές σχέσεις».
Έχει προηγηθεί φυσικά το πάγωμα στην υπόθεση του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, ελέω ΓΑΠ του ελάσσονα (δεν τον θένε οι Αμερικανοί ντε! Έχουν άλλους σχεδιασμούς και γι΄ αυτό μας φόρτωσαν τον δικό τους άνθρωπο ν΄ακολουθήσουμε προκαθορισμένη πορεία).


Την ώρα που επισκεπτόταν η Κλίντον την Ελλάδα, στην διαρκή επιτροπή "Παραγωγής και Εμπορίου" συζητιούνται τα θέματα του νομοσχεδίου για τη λειτουργάι των ενεργειακών αγορών (ΔΕΗ-Φυσικό Αέριο-Έρευνες πετρελαίου-δίκτυα μεταφοράς υδρογονανθράκων).
Βασικά θέματα που πριλαμβάνει, είναι η πλήρης απελευθέρωση αγοράς ηλεκτρισμού και αερίου (βλέπε ξεπούλημα της ΔΕΗ κλπ). Η νέα διαδικασία αναθέσεων σε εταιρίες της έρευνας και εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων αερίου-πετρελαίου σε ξηρά και θάλασσα και τα δίκτυα μεταφοράς υδρογονανθράκων.


Στην επιτροπή, έγινε τρικούβερτος καυγάς μεταξύ βουλευτών της αντιπολίτευσης και του νέου υπουργού ΠΕΚΑ, Παπακων/νου ο οποίος δεν ήθελε ν' ακούσει κουβέντα για συμμετοχή στη διαδικασία ακροάσεων καθηγητή του Πολυτεχνείου Πάτρας καθώς και άλλων, που είναι αντίθετοι στις διαδικασίες που προωθεί η κυβέρνηση για την έρευνα και εκμετάλλευση κοιτασμάτων αερίου και πετρελαίου. Και προφανώς να μη γίνει κουβέντα για την ΑΟΖ.


Στην Κύπρο, η κυβέρνηση Χριστόφια αντιμετωπίζει τρομακτικό αδιέξοδο για την κάλυψη των αναγκών του νησιού με ηλεκτρική ενέργεια και υπάρχει σε εξέλιξη συζήτηση για κάλυψη μέρους των αναγκών από τα κατεχόμενα - με επιχείρημα ότι ήδη η άλλη πλευρά καλύπτει μέρος των αναγκών της σε νερό από το νότο. Γίνεται προσπάθεια να αποφευχθεί αυτή η εξέλιξη, που θα σήμαινε και έμμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους.


Με φοντο την γενικότερη ζοφερή εικόνα του ελληνισμού, μία ημέρα πριν την άφιξη της Κλίντον, βγαίνει ο δικός τους και κάνει δήθεν τη μεγάλη διπλωματική κίνηση: Πήρε λέει, τον Βλαντίμιρ Πούτιν τηλέφωνο και του είπε μεγαλόψυχα, «όποτε θες, πέρνα κι από την πρώην Ελλάδα και νυν προτεκτοράτο του ΔΝΤ και άλλων δημοκρατικών δυνάμεων»…
Δεν μας είπε τι ακριβώς του απάντησε ο Πούτιν, αλλά ο εναγκαλισμός του με την Κλίντον και η ανταλλαγή δύο φιλιών στις παρειές, μας έπεισαν ότι η χώρα βρίσκεται στη σωστή πορεία... Εκείνη ακριβώς που τους βολεύει. Μας φτωχύνανε, για να μας κάνουν ανταγωνιστικούς.
Και συγκινήθηκα μέχρι δακρύων, όταν μάλιστα έθεσε στη διάθεση της μεγάλης φίλης και συμμάχου χώρας, τις εγκαταστάσεις της βάσης της Σούδας για τα μεγαλόπνοα αμερικανικά σχέδια. Μας έχουν για κρετίνους.
Λες και η Σούδα μας ανήκει. Στους Αμερικάνους την έχει παραδώσει, όταν ως υπουργός Εξωτερικών ο ΓΑΠ ο ελάσσων, υπέγραφε εκείνη την κατάπτυστη «Συνολική Τεχνική Συμφωνία» το 2001 αφού παρέμενε καιρό παγωμένη. Περιείχε μεταξύ άλλων «νομικές διευθετήσεις για την αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Ελλάδα, που πήγαινε πίσω στο 1947.
Η συνεχής παρουσία του αμερικανικού ναυτικού στο καλά προστατευμένο βαθύ λιμάνι της Σούδας και το κοντινό αεροδρόμιο είναι αναγκαίες εγκαταστάσεις για οποιαδήποτε στρατιωτική επιχείρηση των ΗΠΑ στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Και αυτό επειδή δεν αναλάμβανε κάποιος Έλληνας πολιτικός να επικυρώσει νομικές διατυπώσεις που σχεδόν σήμαιναν ότι η χώρα αποποιείται οποιαδήποτε τοπική ποινική δικαιοδοσία όταν κατηγορούμενος ανήκει σε αμερικανικό στρατιωτικό προσωπικό. (Η περιβόητη ετεροδικία).
Τον έχει ξεβρακώσει ο αμερικανός διπλωμάτης John Bradey Kiesling, που είχε παραιτηθεί ενώ υπηρετούσε στην αμερικανική πρεσβεία των Αθηνών, για να εκδηλώσει την αντίθεσή του στην αμερικανική εισβολή στο Ιράκ.
Γράφει στην σελίδα 148 του βιβλίου του "Μαθήματα Διπλωματίας" ο Κίσλινγκ: «Ο υπουργός Εξωτερικών Παπανδρέου ξεπάγωσε τη συμφωνία -για να έχει κάτι να υπογράψει με τον υπουργό Κόλιν Πάουελ- κατά την διάρκεια επίσκεψης στην Ουάσιγκτον, τον Ιούλιο του 2001».
Η υπογραφή της συμφωνίας χαρακτηρίστηκε από τους αντιπάλους του ακόμα και μέσα στο κόμμα, «προδοσία της εθνικής αξιοπρέπειας της Ελλάδας».
Αλλά τον δωσίλογο τον γνωρίζαμε και από την καταφατική στάση που είχε τηρήσει στο επαίσχυντο σχέδιο Ανάν…
Τώρα τον λουστήκαμε. Και έσπευσε η Κλιντον να τον βοηθήσει, χαρακτηρίζοντας με λίγα λόγια «καταπληκτικό», το καταστροφικό του σχέδιο για τη χώρα. Του έδωσε συγχαρητήρια – έκανε το καθήκον της- τον στήριξε και απήλθε.
Συνάντησα στην παραλία του Μαραθώνα, έναν καθηγητή Μαθηματικών που μου είπε πως είναι από εκείνους που τον έχουν ψηφίσει.
«Θα έπρεπε να έχεις ήδη κόψει το χέρι σου», του είπα.
Επειδή στη χώρα βλέπω πάρα πολλούς μονόχειρες. Που είναι έτοιμοι να κάνουν πάλι το ίδιο λάθος και να ψηφίσουν τώρα, ως εναλλακτική λύση τον συμφοιτητή του.
Κάποτε τραγουδούσαμε «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει». Μύθος, Είναι γνωστό πως η χώρα ουδέποτε υπήρξε ανεξάρτητη. Έτσι και τώρα είναι βαθειά υποταγμένη.


Δυστυχώς!


Όχι για μας, αλλά για τα παιδιά μας.