Η πληγή του Νέου πατριωτισμού

Κάθε τόπος όπως ξέρετε έχει την πληγή του. Η Αγγλία την ομίχλη, η Αίγυπτος τις οφιαλμίες, η Βλαχία τις ακρίδες, η Ελβετία τους περιηγητές και η πτωχή και δύσμοιρη Ελλαδίτσα τον Νέο- Πατριωτισμό.

Ο νέο-πατριώτης Δραγασάκης, το Κομμούνι, ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. που υπήρξε επί σειρά ετών Αντιπρόεδρος της Βουλής, μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, δήλωσε: 
«Το όραμά μας, δεν είναι μία κλειστή Ελλάδα, μία φοβική Ελλάδα, αλλά είναι ένας νέος πατριωτισμός, ανοιχτών οριζόντων».
Ανοιχτοί Ορίζοντες εννοεί Ανοιχτή Κοινωνία.
Ο ίδιος είχε μιλήσει πέρσι ότι «χρειάζεται νέος επενδυτικός πατριωτισμός», για «δίκαιη ανάπτυξη, για τους πολλούς και όχι για τους λίγους».

Οι «στρατιώτες» του νέου-πατριωτισμού , ο «ρόζ πολτός» η «πράσινη γλίτσα», τα βατράχια του Οχετού, οι πουστροφιλελέ του Κούλης, αγωνίζονται με όλα τα μέσα. για τον «μεγαλειώδη στόχο» της Ανοιχτής Κοινωνίας μαζί με την ρουφιανιά, την πουτανιά και την πουστιά.

Ο «νέος πατριωτισμός» η ο ευρώ-πατριωτισμός δεν είναι καινούργιοι.
Εμείς οι Έλληνες τους ξέρουμε από πολύ παλιά.
Από αυτό το πράγμα υπέφερε ο Εφιάλτης και εκείνοι που άνοιξαν την Κερκόπορτα. Και τα κομμούνια που εκτέλεσαν οι Γερμανοί στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944.

Για να καταλάβετε τι είπε το κομμούνι θα αναρτήσω σε λίγο κείμενα μου για τον «νέο πατριωτισμό» τους.