20 Δεκεμβρίου 1944. Η 17η ημέρα της μάχης της Αθήνας και η αλήθεια για την δήθεν επιχείρηση ανατίναξης της Μεγάλης Βρετανίας από τον ΕΛΑΣ

Στις 20 Δεκεμβρίου 1944, η ηγεσία του ΚΚΕ , δηλαδή ο Σιάντος, και   ο Πλουμπίδης «πληροφορήθηκαν», από την ΟΠΛΑ, δηλαδή από τον Φάνη. (Μπαρτζιώτα) και τον Στέργιο Αναστασιάδη ότι από τους ανακρινόμενους  αν «δωσίλογους», που είχαν συλλάβει στις φυλακές Αβέρωφ, έμαθαν, ότι υπήρχαν Γερμανικά εκρηκτικά κάτω από τη Μεγάλη Βρετανία.

 Η παγίδευση του Ξενοδοχείου από τους Γερμανούς είχε γίνει στο πλαίσιο των  σχεδιασμένων καταστροφών κατά την υποχώρηση τους από την ελληνική πρωτεύουσα. 

Οι καταστροφές αυτές όμως δεν έγιναν μετά τις εντολές από το Βελιγράδι του Γερμανού πολιτικού διοικητή των Βαλκανίων Χέρμαν Νοϋμπάχερ, τον οποίο έπεισε ο Έκτωρ Τσιρονίκος.

 

Τέλος πάντων, οι Γερμανοί αποσύνδεσαν τα εκρηκτικά τα οποία όμως έμειναν εκεί. 

Ο Σιάντος και ο Πλουμπίδης αφού ενημερώθηκαν από την ΟΠΛΑ, έδωσαν εντολή  στις 20 Δεκεμβρίου στο συγκρότημα «δυναμιτιστών» με επικεφαλής τoν Αντώνη Αγγελούλη (Βρατσάνο), να κατέβει άμεσα στο Κέντρο της Αθήνας μια ομάδα δυναμιτιστών. 

Ο Αντώνης Αγγελούλης έσπευσε με δύο άλλους δυναμιτιστές και τη νύχτα της 23ης προς 24η Δεκεμβρίου έφτασε κάτω από τη «Μεγάλη Βρετανία». 

Το τι διαπίστωσε δεν το ξέρουμε, γιατί δεν το αποκάλυψε ποτέ ως το θάνατό του το 2008. 

Το πιο πιθανό κατά τη γνώμη μου είναι να μην μπορούσε να γίνει η ανατίναξη και ότι η ιστορία για ματαίωση της ανατίναξης λόγω Τσώρτσιλ, είναι μια ακόμη κομμουνιστική ιστορική απάτη. 

 Αυτό που έχει τεράστια σημασία είναι να καταλάβουμε ότι η SoE, δεν έπαψε ποτέ να επικοινωνεί με το ΚΚΕ στην διάρκεια των Δεκεμβριανών. 

Το ραντεβού Σκόμπι-Πορφυρογένη της 12ης Δεκεμβρίου και η πρόταση για «ειρηνική λύση» και «εκκένωση της Αττικής από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ» και «αφοπλισμό των οπαδών του ΚΚΕ», στην Αθήνα, αποτελούν απόδειξη. 

Οι Άγγλοι, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων με το ΚΚΕ, απέσυραν από τις μάχες την Ορεινή Ταξιαρχία, όπως απαιτούσε το ΚΚΕ , και παρέδωσαν ως πρόβατα επί σφαγήν τους κρατούμενους «δωσίλογους» στις φυλακές του Αβέρωφ. 

Η εκκένωση της Αθήνας από τον ΕΛΑΣ, είχε συμφωνηθεί από τις 18 Δεκεμβρίου, αλλά το «τράβηξαν» για να ολοκληρώσει η ΟΠΛΑ το πλάνο  εκκαθαρίσεων των «αντιδραστικών». 

Η παράταση της «μάχης της Αθήνας» για 16 ημέρες δεν είχε πολιτικό ή στρατιωτικό στόχο. 

Μόνο το σφάξιμο. 

Από τους στρατιωτικούς στις 20 Δεκεμβρίου βάσει σημειωμάτων

 η ΟΠΛΑ εκτέλεσε:

-Τον εν αποστρατεία Λοχαγό Πεζικού  Γεώργιο Νικήτα του Αλεξάνδρου, 69 ετών που είχε γεννηθεί στην Φιλιππούπολη το 1875. Απήχθη  από τους εκτελεστές της ΟΠΛΑ στις 20 Δεκεμβρίου 1944,  από το σπίτι του και εκτελέσθηκε , στην Ηλιούπολη Αττικής, λόγω της ιδιότητάς του ως Αξιωματικού. 

-Τον  εν αποστρατεία υποστράτηγο Ιωάννη Καλατζόπουλο του Νικολάου, 61 ετών. Συνελήφθη από τους εκτελεστές της ΟΠΛΑ επί της οδού Χάνσεν αριθ.15 και εκτελέσθηκε 

- Τον Έφεδρο  Ανθυπολοχαγό πεζικού Θεόδωρο Πασέλης του Σταύρου, από τη Λαμία, 31 ετών που εκτελέσθηκε στα Τουρκοβούνια από την ΟΠΛΑ Αθηνών στις 20 Δεκεμβρίου 1944. 

Επειδή τα βρετανικά αεροπλάνα χτυπούσαν τις συγκεντρώσεις των ελασιτών μέσα στα πολεοδομικά συγκροτήματα, η ΚΕ του ΕΑΜ επέδωσε στις 20 Δεκεμβρίου , διαμαρτυρία στον εκπρόσωπο του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού Ντε Ρενιέ, για τους, «δολοφονικούς βομβαρδισμούς των βρετανικών δυνάμεων κατά του άμαχου πληθυσμού», στην οποία υποστήριζαν ότι, «οι νεκροί και τραυματίες υπέρβαιναν τις 2.500».

 Οι σφαγμένοι από το μαχαίρι της ΟΠΛΑ πάντως, ξεπέρασαν τις 20.000. 

Οι Βρετανικές δυνάμεις συνέχισαν στις 20 Δεκεμβρίου τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στον άξονα Πειραιάς-Φάληρο και στις συνοικίες μεταξύ των λεωφόρων Συγγρού και Πειραιώς, ενώ αυξήθηκε η πίεση κατά των θέσεων του ΕΛΑΣ σε Πετράλωνα-Θησείο-Ψυρρή. 

Στις 20 Δεκεμβρίου 1944.  οι Ελασίτες εκτέλεσαν στο Περιστέρι  τον Εθνοφύλακα Παναγιώτη Βαλάκη από τη Μυτιλήνη που είχε πιαστεί αιχμάλωτος .Μαζί του εκτελέστηκε ο επίλαρχος Νικόλαος Μάνζαρης του Βενετσιάνου, από τη Χαλκίδα, 49 ετών. Στην Κόκκινη Χαράδρα Κοκκινιάς εκτέλεσαν τον αιχμάλωτο  ταγματάρχη Πεζικού Νικόλαο Λεβεντογιάννη του Θεοδώρου, από την στην Κυπαρισσία 51 ετών. 

Κατά τις Επιχειρήσεις της Λεωφόρου Αλεξάνδρας  στις 20 Δεκεμβρίου 1944, φονεύθηκε ο υπολοχαγός Θωμάς Μαύρος και την ίδια ημέρα έπεσε μαχόμενος ο Δεκανέας Άγγελος Μαρκόπουλος

Οι αιχμάλωτοι Βρετανοί που είχε πιάσει ο ΕΛΑΣ στις πρώτες 17 ημέρες της μάχης της Αθήνας υπερέβαιναν τους 1.000.

Στις 20 Δεκεμβρίου η ΡΑΦ χτύπησε συγκεντρώσεις κομμουνιστών στου Γκύζη την Κυψέλη, το Γαλάτσι και τα Πετράλωνα.

 Στο έδαφος:

 Τα ξημερώματα της 20ης Δεκεμβρίου  ο ΕΛΑΣ εξαπέλυσε επίθεση στη Δραπετσώνα που την απέκροτσαν οι Ινδοί. Ο ΕΛΑΣ είχε πολές απωέλιες. Υπεράνθρωπες προσπάθειες του ΕΛΑΣ να κρατηθεί στα οδοφράγματα σε  Ψυρρή - Θησείο - Πετράλωνα.Μάχες έγιναν στου Χαρικόπου στην Καλλιθέα. 

Ο ΕΛΑΣ έκανε επίθεση για ανακατάληψη  του Λόφου της Σικελίας 

 Ο Ριζοσπάστης κυκλοφόρησε με κύριο άρθρο που  τόνιζε την θλίψη του ΕΛΑΣ που ήταν αναγκασμένος να πολεμήσει εναντίον των «συμμάχων Άγγλων» στο Κεφαλάρι. Οι Λαϊκές Επιτροπές μοίραζαν στον Λαό στις συνοικίες το αρπαγμένα τρόφιμα από την Επαρχία.

Οι Κομμουνιστές που πλέον αισθανόντουσαν «τρομαχτική πίεση παντού»  υποχώρησαν από τη Νέα Σμύρνη και με τα «υπολείμματα» του Τάγματος Νέας Σμύρνης, τμήματα του II Τάγματος και από μικρές δυνάμεις του Καπετάν  Κρόνου, συγκρότησαν ένα νέο Μέτωπο. 

Σε μάχη στο άλσος των Κουπονιών  σκοτώθηκε  ο «θρυλικός ελασίτης λοχαγός» του 4ου Λόχου του Προτύπου Τάγματος Ορέστης, μαζί με 15 Ελασίτες. 

 Το Σύνταγμα Χωροφυλακής μαζί με τους Άγγλους απώθησε τους Κομμουνιστές πέραν του Πρώτου Νεκροταφείου και εκκαθάρισε το Κουκάκι. Οι ΕΛΑΣίτες κρατούσαν το Ζάπειο. 

Από της 20ής Δεκεμβρίου 1944 μέχρι της 10ης Ιανουάριου 1945, το Σύνταγμα Χωροφυλακής εκανε  εκκαθαριστικές επιχειρήσεις, διευρύνοντας  βαθμηδόν την ακτίνα της δράσεώς του.

 Οι κομμουνιστές, πρό του κινδύνου να φονευθούν ή να συλληφθούν αιχμάλωτοι, άποσύροντο προς άλλας συνοικίας ή προς έλασιτικά στρατόπεδα εις τα πέριξ των ’Αθηνών. 

Οι Κομμουνιστές στην Θήβα καιτη Λάρισσα έκαναν συγκεντρώσεις για την υποστήριξη του Αγωνιζόμενου Λαού της Αθήνας. 

Εκτός Αθηνών.

 Στις 20 Δεκεμβρίου 1944 φονεύθηκε σε μάχη στο Μπισδούνι  ο Στυλιανός Τάσης του Ε.Δ.Ε.Σ. Στα Κραίσταινα Ολυμπίας, εκτελέστηκε ο Αγωνιστής Τετράδης Νικόλαος από την Ζάκυνθο. Στον Προφήτη Ηλία Άρτας εκτελέστηκε τραυματισμένος,  ο  19χρονος Ξηρομερίτης  Κων/νος Χρυσοβιτσάνος του Δημητρίου. Αγωνιστής του  Ε.Δ.Ε.Σ. Σε μάχη μεταξύ ΕΔΕΣ και ΕΛΑΣ. στα Βαλησινά Γραβετσίου Ηπείρου στις 20 Δεκεμβρίου 1944 σκοτώθηκε  ο Ανθυπολοχαγός Παναγιώτης Ψυχογυιός 25 ετών από τον Αχλαδόκαμπο 

 Άθήναι 20 Δεκεμβρίου 1944 

 Έξέτασις μάρτυρος Ντινιώτη Διονυσίου του Αθανασίου έτών 29, ιατρού Φιλιατρών 

 Την 5ην Δεκεμβρίου, ήμέραν Τρίτην κατά το βράδυ, ήρχισαν οι έαμίται την έπίθεσιν έναντίον της Ανώτερος Διοικήσεως Χωροφυλακής Στερεας από την Πλατείαν Αγίου Γεωργίου και των γύρω παρόδων. Εκεί αμέσως οι έαμίται τούς άπεγύμνωσαν και έν φάλαγγι τούς ώδήγησαν χλευάζοντές τους προς Κυψέλην. 

Το απόγευμα της ιδίας ήμέρας έπέρασαν από το σπίτι μου και πληροφορηθέντες ότι είμαι ιατρός με έπεστράτευσαν, όπως τούτο έπραξαν και δι’ άλλους, διά να προσφέρω τάς ύπηρεσίας μου. 

Μέ ώδήγησαν με 11 νοσηλευόμενους ίδικούς των εις τα Τουρκοβούνια, έπάνω προς Κυψέλην και εις ένα πρόχειρον Νοσοκομεϊον σέ κάποιο σπίτι και μού συνέστησαν να μήν έπιχειρήσω να φύγω, διότι θα ύποστώ την τύχην ήν ύπέστησαν οι άνδρες της Άνωτέρας Διοικήσεως, προσθέτοντας ότι αυτούς τούς έξετέλεσαν ως προδότας. 

Έκεί, εις το προσωρινόν ιατρεΐον, έφθασα περί την 5ην άπογευματινήν ώραν. 

Κατά τάς 6.30′ μ.μ, της ιδίας ήμέρας ήκουσα δυνατούς θρήνους προερχόμενους από μία σπηλιά άπέχουσαν από το ίατρεϊον περί τα 50 μέτρα. 

Έζήτησα πληροφορίας και τότε μού άνεκοινώθη ότι σκοτώνουν τούς προδότας της Άνωτέρας Διοικήσεως. οι θρήνοι ήσαν πολλών άνθρώπων: Μάνα μου, Παναγία μου και άλλα συγκεχυμένα και διήρκεσαν έπί ήμίσειαν ώραν. 

Συνάγεται ότι έπρόκειτο περί εκτελέσεων γενομένων ούχί διά πυροβόλων όπλων άλλά δι’ άλλων μέσων .