YΠΕΡΗΦΑΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Δεν γράφω συχνά γιατί πιστεύω ότι τίποτα δεν αλλάζει και πολλά απ' αυτά που γράφονται αέρας ήταν και τα πήρε το κύμα!
Σήμερα όμως αισθάνθηκα σαν να μην έχω πατρίδα!
Τα καλόπαιδα της Βουλής -ΝΔ και ΠΑΣΟΚ , στις 24 Ιουν 09 το πρωί ψήφισαν υπερηφάνως στο όνομα των διμερών σχέσεων με τις ΗΠΑ προσθήκη-τροπολογία στο σχέδιο νόμου γιά την κύρωση του πρωτοκόλλου αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής.
Επικύρωσαν και την συμφωνία ΕΕ-ΗΠΑ του 2003 και απομονώνοντάς το άρθρο 17 της συνθήκης αυτής συμφώνησαν ότι αυτό θα ισχύει ακόμα και αν καταργηθεί η συνθήκη αυτή!
Με άλλα λόγια αδέλφια έστω και αν συνταγματικές επιταγές ή δικαστικές αποφάσεις συνιστούν εμπόδιο ΘΑ ΜΑΣ ΕΚΔΙΔΟΥΝ στις ΗΠΑ αν αυτές θέλουν και γουστάρουν!
Έτσι επιλύεται και το πρόβλημα της βίζας ( που τόσο πολύ όλοι μας θέλαμε να καταργηθεί ) Θα μας μπαγλαρώνουν χωρίς βίζα!!
Αισθάνομαι σαν να μην έχω πατρίδα και τελείως απροστάτευτος λυπάμαι για όσα έκανα μέχρι σήμερα, η χώρα μου δεν είναι ελεύθερη.
Δεν πρέπει να υπερασπιζόμαστε το Σύνταγμα μας με όλα τα μέσα;
Τι κάνουμε;
Γιώργος Ποταμιάνος
Ναυάρχος ε.α
2 σχόλια:
ΣΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΤΗΦΟΡΟ Η ΕΛΛΑΔΑ
1. ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
Και ίσως να είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της, που αυτή η πορεία φθοράς, αποδιάρθρωσης, αυτή η διαδικασία αποκαθήλωσης της εθνικής υπόστασης και απόλυτης «μπαχαλοποίησης» του καθημερινού γίγνεσθαι, ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια όλων μας σαν κακογυρισμένη ταινία.
Είναι η πρώτη φορά ίσως που κανείς δεν προσπάθησε, κανένας δεν κόπιασε, κανένας δεν ίδρωσε για ν ανατρέψει τις όποιες κατακτήσεις (όσο αμφιλεγόμενες και αν ήταν) της μεταπολεμικής Ελλάδας.
Δε χρειάστηκε να το κάνει…
Δε χρειάστηκε να το επιχειρήσει καν…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Οι καλοθελητές που συνθέτουν το πολιτικό σύστημα , αυτοί που το οικοδόμησαν με μεράκι και που κάνουν τα πάντα, ακόμα και …αντιπολίτευση για να το συντηρούν, φρόντισαν να παραδώσουν τα κλειδιά και μαζί μ αυτά τα ιερά και τα όσια αυτής της χώρας.
Για τα σοβαρά και σπουδαία που κρίνονται καθημερινά κανείς δε μιλά.
Κι εκείνοι που επιχειρούν κακότεχνα να δημοκοπήσουν καταπιανόμενοι με κάποιες πλευρές τους, είναι ολοφάνερο πως αναζητούν εφαλτήρια για να εξυπηρετήσουν μικροκομματισμούς και ανίερες σκοπιμότητες.
2. ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΑΝ.
Προοπτική???
Σχεδιασμός???
Ελπίδα???
Είναι μερικά μόνο από τα μεγάλα ερωτηματικά που είναι καταδικασμένα σ αυτό το σάπιο σκηνικό να μένουν αναπάντητα…
Ο καταγγελτικός λόγος περισσεύει στις μέρες μας. Άλλωστε πάντα ήταν εύκολο να καταδείξεις αυτά που κάνει ή δεν κάνει κανείς, πολύ δε περισσότερο που τα τελευταία χρόνια όλα τούτα εκδηλώνονται με τρόπο ιδιαίτερα προκλητικό.
Ποιος όμως τόλμησε να δείξει που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια οι κυρίαρχες επιλογές, οι υπαναχωρήσεις και η μειοδοσία στο βαθμό που δεν ανατραπούν άμεσα???
Ποιος πήρε την πρωτοβουλία να αφυπνίσει αυτόν το λαό και να τον κάνει μπαίνοντας ο ίδιος μπροστά, ανάχωμα για να μπει ένα τέλος σ αυτή την κατηφόρα???
Ποιος τόλμησε να προσδιορίσει με σαφήνεια την εθνική κόκκινη γραμμή, να την αναδείξει σε κυρίαρχο στοιχείο της σύγχρονης πολιτικής πραγματικότητας, να υποτάξει το σύνολο της δουλειάς του στην απρόσκοπτη εξυπηρέτησή της και να συσπειρώσει μαχητικά γύρω από αυτήν και σε στόχους σαφείς και συγκεκριμένους τις πιο ζωντανές δυνάμεις του λαού μας???
ΚΑΝΕΙΣ.
Κάποιοι γιατί δεν θέλησαν. Γιατί συνειδητά επέλεξαν να εξυπηρετήσουν και να προωθήσουν συγκεκριμένες επιλογές και σχεδιασμούς που αποβλέπουν στην παγίωση μιας διαφορετικής πραγματικότητας, που άλλοι σχεδίασαν και που επείγονται να επιβάλλουν.
Κάποιοι άλλοι γιατί δεν μπόρεσαν. Γιατί εγκλωβισμένοι σε απεραντολογίες και ιδεολογήματα του παρελθόντος, δεν έχουν την ικανότητα ενδεχομένως και την προθυμία, να συνειδητοποιήσουν πως εκτός από την ανέξοδη επαναστατική γυμναστική του πεζοδρόμιου, υπάρχουν και τα σχέδια που γίνονται κάτω από το τραπέζι. Σχέδια που δεν ακολουθούν πολιτικά πρωτόκολλα και δεν συνάδουν με προσεγγίσεις μεθοδολογικές για να τα αντιλαμβάνεται κανείς «κατά πως έμαθε»…
Υπάρχουν και οι τρίτοι, εκείνοι που προσπάθησαν, εκείνοι που υγιώς ανέδειξαν πλευρές των προβλημάτων, αλλά που δεν κατάφεραν να πείσουν για το ρεαλιστικό της πρότασης και το ελπιδοφόρο της παρουσίας τους στην πολιτική ζωή. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Αυτή είναι η μοίρα της ασυνέχειας, της αποσπασματικότητας, της περιοδικότητας στην εμφάνιση και στην πολιτική παρουσία.
Κυρίως όμως είναι συνέπεια, της ελλιπούς πολιτικής αναζήτησης, και πάνω απ΄όλα της αποϊδεολογικοποίησης της πολιτικής τους υπόστασης και πρακτικής.
Αυτά τα κενά, ο εποχιακός παραγοντισμός και η επετειακή δράση δεν είναι δυνατόν να τα αναπληρώσουν.
3. ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ?
Φυσικά και υπάρχει.
Μπορεί να καθυστερήσαμε, αλλά δεν δικαιούμαστε...
η συνέχεια εδώ: http://ellinikoforum.blogspot.com/
NTORA-ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ-Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΩΝ ΗΠΑ
Δημοσίευση σχολίου