Μια μαρτυρία και οι δηλώσεις Αυστραλού πρωθυπουργού Kevin Rudd

Μόλις επέστρεψα μετά από μία εβδομάδα παραμονής στην Σαντορίνη.
Αυτό που διαπίστωσα ιδίοις όμασι, κρίνω ότι έιναι άκρως απογοητευτικό σ΄ ότι αφορά την ουσιαστική αντιμετώπιση του τεραστίων διαστάσεων πλέον προβλήματος της παράνομης εισόδου και παραμονής ξένων πολιτών στην Ελλάδα.
Σε ένα παγκόσμια πασίγνωστο νησί όπως είναι η Σαντορίνη (Θήρα), όπου μίλησα με πολύ κόσμο, τοπικούς ”αρχοντές” και εκπροσώπους υπηρεσιών, όπως λέγεται, ο αριθμός των ντόπιων κατοίκων (των Ελλήνων) είναι ο ίδιος (κατ΄άλλους και μικρότερος) του συνολικού αριθμού των ξένης προέλευσης κατοίκων του νησιού, από τους οποίους ξένους, όπως επίσης λέγεται, οι μισοί και πλέον βρίσκονται παράνομα στην Ελλάδα.
Ο μεγαλύτερος αριθμός από αυτούς είναι άτομα αλβανικής καταγωγής (πολλοί νόμιμοι, πολλοί όμως παράνομα ευρισκόμενοι εκεί), ρουμανικής καταγωγής (οι ντόπιοι ομιλούν για δύο περίπου χιλιάδες Ρουμάνους, αλλά η περίπτωση τους διέπεται από την νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης), από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, από ασιατικές και αφρικανικές χώρες, από χώρες του Καυκάσου και από χώρες της Βαλκανικής.
Σε όλα (ή σχεδόν σε όλα) τα μαγαζιά υπήρχαν εργαζόμενοι (ένας ή περισσότεροι) ξένης προέλευσης.
Ανάμεσα τους και μία νεαρά (περίπου 25 ετών) ”Μακεδόνισσα” κατά δήλωση της, γεννημένη και μεγαλωμένη στα Σκόπια και με σπουδές στη δημοσιογραφία στο εκεί πανεπιστήμιο όπως μου είπε η ίδια, ομιλούσα καλώς την Αγγλική και που εργαζόταν ως σερβιτόρα σε καφε-μπαρ αλβανικής διαχείρησης (δύο Αλβανών αδελφών ”νομίμων” στη χώρα) στην παραλία στο Καμάρι της Σαντορίνης (άραγε τυχαία ”εθνολογική” σύμπτωση;).
Με την εν λόγω κυρία προσπάθησα να ανοίξω κάποια συζήτηση για το Μακεδονικό. Πολύ σύντομα διαπίστωσα ότι επρόκειτο για ”μαγνητοφωνάκι” σκοπιανής προπαγάνδας, ότι επί πολλά χρόνια και μέχρι τώρα, όπως είπε, δεν έκανε η κυβέρνηση τους τίποτα σε σχέση με την Ελλάδα τώρα όμως αυτό άλλαξε, και ότι τους αρνούμεθα την ιστορία τους (τα λόγια της ήταν, I quote, ”you deny our history”, δηλαδή την μακεδονική τους καταγωγή και την μακεδονική τους ιστορία)!
Επειδή δε είχε ένα άκρως επιθετικό στυλ συζήτησης, ομιλούσε σαν ”πολυβόλο”, η προσπάθεια μου για συζήτηση δεν ευόδωσε, ουσιαστικά ”εξετράπει”, και τελείωσε πολύ γρήγορα με τα λόγια της ότι δεν θέλει να συζητήσει ”πολιτική” μαζί μου.
Τα λεγόμενα της ”Μακεδόνισσας” κοπέλας εκ Σποπίων μπορώ να κατανοήσω πως μπορεί να τα εκφράζει, αφού αυτή ως γεννημένη την δεκαετία του 1980 έχει απόψεις διαμορφωμένες από το brain washing της προπαγανδιστικής μηχανής των Σκοπίων. Δεν μπορώ όμως, με αφορμή αυτό το συμβάν, να κατανοήσω πως είναι δυνατόν, δεδομένου του εθνικού μας προβλήματος με τα Σκόπια και των όλο και πιο εντεινόμενων σκοπιανών επιθέσεων, άτομα που υπ΄αυτάς τας συνθήκας επ ουδενί λόγο δεν μπορούν να πάρουν άδεια παραμονής και απασχόλησης στη χώρα μας, να εργάζονται σε ένα νησί σαν την Σαντορίνη και μάλιστα ακριβώς δίπλα στο αεροδρόμιο που ταυτόχρονα είναι και σημαντική βάση της Πολεμικής Αεροπορίας, όπου κατά τα άλλα ο ταξιδιώτης βρίσκεται στο αεροδρόμιο αντιμέτωπος με την γνωστή πινακίδα ”Στρατιωτική περιοχή - Απογορεύεται αυστηρά η φωτογράφηση” (η αστειότητα στο μεγαλείο της! /Αλήθεια, σε ποιά εποχή βρισκόμαστε;)!

Να σημειώσω ότι στην Σαντορίνη, που ως γωστόν δέχεται εβδομαδιαία χιλιάδες επισκέπτες από όλο τον κόσμο, υπάρχει ένα αστυνομικό τμήμα που επ ουδενί λόγω δύναται να αστυνομεύσει έστω και ελάχιστα το νησί, ιδιαίτερα την θερινή περίοδο. Αντίστοιχη είναι η εικόνα σε άλλα νησιά μας όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Που βρίσκονται όμως όλοι οι διαφόρων ειδών αστυνομικοί (και οι συνοριοφύλακες), που δεν είναι και τόσον ολίγοι, και πως κάνουν αυτοί την δουλειά τους, ας προσπαθήσει να το απαντήσει ο καθένας από εσάς μόνος του. Τους βλέπουμε όμως πάντα παρατεταγμένους στα ποδοσφαιρικά ντέρμπυ και σε special political an other events, ή στην φύλαξη ”υψηλών” προσώπων και βουλευτών (που σημειωτέον αρκετοί, εκμεταλευόμενοι το γεγονός, τους χρησιμοποιούν ακόμη και στα γραφεία τους).

Για να μην παρερμηνευθώ, δεν είμαι κατά της μετανάστευσης που γίνεται μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας, της εθνικής νομοθεσίας και των διεθνών συμβάσεων (πχ σ΄ότι αφορά πολιτικό άσυλο και συμμετοχή σε κοινά αποφασισμένες ανθρωπιστικές ενέργειες). Δεν μπορεί όμως μία χώρα του μεγέθους της Ελλάδος, χωρίς την απαιτούμενη ή καν την ελάχιστη υποδομή, χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία υποδοχής μεταναστών, μέσα σε λιγότερο χρόνο από δύο δεκαετίες, από το σχεδόν καθόλου να βρίσκεται ξαφνικά να έχει το 20 % των κατοίκων της αποτελούμενο από ξένους, από τους οποίους ένα μεγάλο ποσοστό νάναι παράνομα ευρισκόμενοι στη χώρα, με ότι αυτό συνεπάγεται, π χ σ΄ότι αφορά την εγκληματικότητα. Με αυτούς τους ρυθμούς είναι πολύ εύκολο να υπολογίσουμε σε πόσα χρόνια οι Έλληνες θα αποτελούν μειονότητα εντός των γεωγραφικών ορίων της χώρας.

Τελειώνοντας αναφέρω ακόμη μία παράμετρο, γνωστή μεν, πολύ ανησυχητική δε, εφόσον δεν αντιμετωπισθεί σωστά και αποφασιστικά. Η όλο και πιο αυξανόμενη παράνομη μετανάστευση κύρια μέσω του Εύρου και των θαλασσίων συνόρων με την Τουρκία (με την συμβολή και βοήθεια των Τούρκων δουλεμπόρων αλλά και της τουρκικής ακτοφυλακής που αποδεδειγμένα πλέον είναι στο ”παιχνίδι”) έχει χαρακτηριστικά τέτοια που δημιουργεί μεγάλες πολιτισμικές και πολιτιστικές αντιθέσεις στη χώρα μας. Σε σχέση με αυτό και ιδιαίτερα με τους πιθανούς κινδύνους που αυτό συνεπάγεται ας διαβάσουμε με προσοχή και τις παρακάτω δηλώσεις του Αυστραλού πρωθυπουργού Kevin Rudd.

Ο Rudd εξαγρίωσε μερικούς Αυστραλούς Μουσουλμάνους, λέγοντας ότι υποστηρίζει το να επιτηρούνται τα τζαμιά της χώρας από υπηρεσίες πληροφοριών.

Τα λόγια του (quote) ήταν :

‘’Οι μετανάστες, και όχι οι Αυστραλοί, είναι αυτοί που πρέπει να προσαρμοστούν. Έτσι είναι, και άμα τους αρέσει! Βαρέθηκα να ανησυχούμε σε αυτή τη χώρα μήπως προσβάλλουμε ένα άτομο ή την κουλτούρα του. Από τότε που έγιναν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Bali , η πλειοψηφία των Αυστραλών ένιωσε ένα κύμα πατριωτισμού.

Η κουλτούρα μας εξελίχθηκε σε δύο αιώνες γεμάτους αγώνες, προσπάθειες και νίκες από εκατομμύρια άντρες και γυναίκες που επιζητούσαν την ελευθερία.
Η κύρια γλώσσα που μιλάμε είναι τα Αγγλικά. Όχι τα Ισπανικά, τα Λιβανέζικα, τα Αραβικά, τα Κινέζικα, τα Γιαπωνέζικα, τα Ρώσικα ή οποιαδήποτε άλλη γλώσσα. Οπότε, αν θέλετε να γίνετε μέρος της κοινωνίας μας, μάθετε τη γλώσσα μας!

Οι περισσότεροι Αυστραλοί πιστεύουν στο Θεό. Αυτό δεν είναι κάποιο Χριστιανικό, ακροδεξιό, πολιτικό κίνημα, αλλά γεγονός: Χριστιανοί, άντρες και γυναίκες, με Χριστιανικές αρχές, ίδρυσαν αυτή τη χώρα, και αυτό είναι καθαρά καταγεγραμμένο. Αρμόζει, λοιπόν, να το δείχνουμε πάνω στους τοίχους των σχολείων μας. Αν ο Θεός σας προσβάλλει, σας προτείνω να βρείτε άλλο μέρος του κόσμου γιά να ζήσετε, διότι εμάς ο Θεός είναι μέρος της κουλτούρας μας.

Θα δεχτούμε αυτά που πιστεύετε, χωρίς ερωτήσεις. Αυτό που ζητάμε είναι να δεχτείτε κι εσείς αυτό που πιστεύουμε εμείς, και να ζήσετε μαζί μας με αρμονία, χαρά και ειρήνη.

Αυτή είναι η δική μας χώρα, η δική μας γη και ο δικός μας τρόπος ζωής, και θα σας προσφέρουμε κάθε ευκαιρία να τα απολαύσετε κι εσείς. Όμως, μόλις χορτάσετε να παραπονιέστε, να γκρινιάζετε και να μουρμουρίζετε γιά τη σημαία μας, τον όρκο πίστης στη χώρα μας που δίνετε όταν παίρνετε την υπηκοότητα, τα χριστιανικά μας πιστεύω, τον τρόπο ζωής μας, τότε σας ενθαρρύνω να εκμεταλλευτείτε μιά άλλη μεγάλη ελευθερία της Αυστραλίας: Το δικαίωμα να φύγετε!

Αν δεν είσαστε ευχαριστημένοι, τότε φύγετε! Δε σας φέραμε εδώ με το ζόρι. Εσείς διαλέξατε να έρθετε. Οπότε, δεχτείτε τη χώρα που εσείς διαλέξατε

Δημήτριος Καρκαμάνης - Dimitrios Karkamanis
Στοκχόλμη, Σουηδία – Stockholm, Sweden
President Olympic Consulting
Fr. Senior Research Fellow, “National Defence Research Institute”
& Senior Officer, “Swedish Armed Forces Headquarters”