Τα Δεκεμβριανά του 2008. Η δήθεν «Αυθόρμητη Έκρηξη», με σενάριο, και προγραμματισμό.

Το απόγευμα του Σαββάτου 6 Δεκεμβρίου 2008 έγραψα στο δελτίο των 11 ότι, « Ο κ. Καραμανλής, δεν είναι πλέον ο κυρίαρχος των πολιτικών εξελίξεων. Εξαρτάται και από αντικειμενικά γεγονότα που δεν μπορεί να τα ελέγξει». Μερικές ώρες αργότερα η (έκτακτη) είδηση ήταν, ότι, «ένας αστυνομικός πυροβόλησε έναν νεαρό κάπου στα Εξάρχεια». 

Από εκεί και πέρα, άρχισαν να τρεχουν  οι «πολιτικές εξελίξεις», συντονισμένα , από το Indymedia, και με sms,  και «καθ΄άπασαν την Επικράτεια», εξαπολύθηκε ένα πολιτικό και τηλεοπτικό «χάπενινγκ». 

Στις 7 Δεκεμβρίου 2008 άρχισε το μολότοφ πάρτι της Cia, για την ανατροπή του Καραμανλή, για να σταματήσει ο ρωσικός αγωγός φυσικού αερίου και να τον τιμωρήσουν για το βετο για τα Σκόπια και το «άκυρο λευκό» στο σχέδιο Αβνάν για την Κύπρο. 

Δεν πυρπολήθηκε η Αθήνα, αλλά η Δημοκρατία και η ελευθερία του πολίτη. Οι «έξωθεν» πυρπόλησαν, τα δικαιώματα των απλών πολιτών. Τι «αγωνιστής» ήταν ο άτακτος νεαρός από το ψυχικό; Για ποιες ιδέες αγωνιζόταν; Ποιους εξυπηρετούσε; 

 Ο νεαρός νεκρός στα Εξάρχεια, δεν είναι δα και ο Σωτήρης Πέτρουλας, είπα τότε ,στο δελτίο ειδήσεων του Blue Sky .

Ο χώρος των «αναρχικών», είχε προνομιακή μεταχείριση στο καθεστώς του Αβράκωτου . Η «Διεθνής Βιβλιοθήκη», ήταν άντρο χαφιέδων της ΚΥΠ και της Ασφάλειας. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Η «χουντική» ασφάλεια ,παρέδωσε τους συνεργάτες της, στην Καραμανλική, και στη συνέχεια οι πράκτορες δούλεψαν για τους ασφαλίτες που διόρισε το ΠΑΣΟΚ. «Ασφαλίτες όλου του κόσμου ενωθείτε» . Συν το χρόνο προστέθηκαν και τα χρήματα από την «ανοιχτή Κοινωνία» και την πρέζα. Αυτό είναι το «κράτος» των «μηχανισμών» που διαθέτει πια πραγματικό στρατό σε όλη τη χώρα. Τους ΑΝΤΙΦΑ. 

Ο «στρατός» , τα «Τάγματα Εφόδου», αναλαμβάνει δράση κατόπιν εντολών, και υλοποιεί το σχέδιο επιχειρήσεων ενός επιτελείου. Όσα ζήσαμε, υπέστημεν και είδαμε τότε αλλά και τώρα ευκαιρίας δοθείσης , δεν είχαν καμία σχέση με το τυχαίο και μεμονωμένο περιστατικό, που συνέβη τη νύχτα του Σαββάτου 6 Δεκεμβρίου 2008, στα Εξάρχεια, αλλά με τις κυοφορούμενες πολιτικές εξελίξεις. 

Όλοι μας μπορούμε να αναρωτηθούμε, γιατί δεν εκφράστηκε με πυρπολήσεις η πραγματική λαϊκή οργή, μετά τη δολοφονία, από έναν τοξικομανή στη Θεσσαλονίκη, (που είχε πάρει το όπλο ακατάλληλων και ανίκανων αστυνομικών) , ενός οικογενειάρχη οδηγού λεωφορείου, η μετά την δολοφονία από τους λαθρομουσαφίρηδες του Μανώλη Καντάρη στις 10 Μαΐου 2011; Απαντώ. Διότι δεν υπήρχε σενάριο και εντολή.

 Η αμηχανία της τότε κυβέρνησης , δηλαδή του κ. Καραμανλή, έκανε απλώς τα πράγματα χειρότερα το 2008. 

 Σπύρος Χατζάρας