Το 1921 εκπρόσωποι των πεινασμένων μπολσεβίκων αγροτών της Ουκρανίας, ζήτησαν βοήθεια από τον Τρότσκι που ήταν αρχηγός του Κόκκινου Στρατού και εκείνος τους απάντησε : «Το ότι πεινάτε δεν σημάνει ότι έχουμε λιμό. Όταν η γυναίκα σας αρχίσει να τρώει τα παιδιά σας, τότε μπορείτε να έρθετε και να μου πείτε ότι λιμοκτονούμε». Αυτό έγινε το 1930.
Ο Λεβ Τρότσκι γεννήθηκε σαν Λέϊμπ Ντέβιντοβιτς Μπρόνστιν.
Ήταν ένας εβραίος κομμουνιστής μαζικός δολοφόνος και μαρξιστής και διεθνής επαναστάτης που χρηματοδοτήθηκε από τους Ιακώβ Σίφ και Μαξ Βαρμπουργκ.
Ο Τρότσκι ο Πάρβους και άλλοι εβραίοι συνεργοί συμπεριλαμβανομένων του Εβραίου Μπολσεβίκου Λεονίντ Κρασίν ή Γκολντγκελμπ οργάνωσαν ληστείες τραπεζών, και εξεγέρσεις ναυτών σε 12 πολεμικά πλοία, συμπεριλαμβανομένου του Ποτέμκιν (Ιούνιος 1905), εξεγέρσεις στην Κρονστάνδη και την Σεβαστούπολη , δολοφόνησαν αστυνομικούς και αγόρασαν όπλα για να αποσταθεροποιήσουν τη Ρωσία πριν από την εβραϊκή κατάληψη.
Είναι περισσότερο γνωστός ως ο ιδρυτής του Κόκκινου Στρατού, καθώς και για τον εγκληματικό του ρόλο στη Γενοκτονία του Γκολοντόμορ εναντίον Ουκρανών αγροτών.
Ο Leiba Bronstein γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου /7 Νοεμβρίου 1879 στις 10:09 μ.μ. στο χωριό Γιανόφκα κοντά στο Μπομπρινέτς στην Χερσώνα στην Ουκρανία.
Ο πατέρας του Λέϊμπα, Ντάβιντ Μπρόνστιν, ήταν πλούσιος Εβραίος γαιοκτήμονας.
Στην πραγματικότητα, η οικογένεια Μπρόνστιν ήταν ιδιοκτήτης όλου του χωριού.
Το 1888, όταν ο Λέϊμπα ήταν 7 ετών, πήγε σε εβραϊκό σχολείο , όπου η διδασκαλία γινόταν στα εβραϊκά.
Τα παιδιά σε αυτό το εβραϊκό σχολείο μελετούσαν επίσης το Ταλμούδ.
Σύμφωνα με το Ταλμούδ, οι Εβραίοι είναι οι εκλεκτοί του Θεού που θα παίξουν ηγετικό ρόλο στον κόσμο.
Το 1911 οι Εβραίοι είχαν 43 τέτοια σχολεία μόνο στην Οδησσό, μια πόλη στην οποία το 36,4% τοις εκατό του πληθυσμού ήταν Εβραίοι το 1926.
Το 1897 ο Λέϊμπα πήγαινε στο Γυμνάσιο στο Νικολάγιεφ όπου ένας εβραίος συμμαθητής του από την Τσεχία, ο Φραντς Σβινκόφσκι, τον στρατολόγησε στην παράνομη «Εργατική Ένωση». (ΜΠΟΥΝΤ)
Τότε έγινε και μέλος της Στοάς.
Ο Λέϊμπα Μπρονστάιν άρχισε να μελετά τον ελευθεροτεκτονισμό και την ιστορία των μυστικών κοινωνιών σοβαρά το 1898, και συνέχισε αυτές τις μελέτες κατά τη διάρκεια των δύο ετών που πέρασε στη φυλακή στην Οδησσό. Κράτησε μάλιστα και σημειώσεις που ανέρχονταν σε πάνω από 1000 σελίδες.
Τα μέλη της «Ένωσης», συμπεριλαμβανομένου του Λέιμπα Μπρόνστιν συνελήφθηκαν.
Ο Λέιμπα Μπρόνστιν φυλακίστηκε στην Οδησσό στις 28 Ιανουαρίου 1898. όπου πέρασε δύο χρόνια, πριν εξοριστεί στη Σιβηρία για τέσσερα χρόνια.
Στη φυλακή μπήκε στην «Μπνάι Μπίρθ», (B'nai B'rith), την εβραϊκή τεκτονική οργάνωση , η οποία βοηθηθούμε τους εβραίους «επαναστάτες» στη Ρωσία, και η οποία οργάνωσε την απόδραση του από τη Σιβηρία στις 21 Αυγούστου 1902.
Αφού έφυγε από τη Σιβηρία, με σχετική ευκολία πήγε στη Βιέννη, όπου βρήκε αμέσως τον Εβραίο «επαναστάτη» και ελευθεροτέκτωνα Βίκτορ Άντλερ, ο οποίος εξέδιδε την «Εφημερίδα των Εργαζομένων» . (Arbeiter-Zeitung ).
Ο Άντλερ διακανόνισε το ταξίδι του 23χρονου Λέϊμπα στο Λονδίνο.
Εκεί, στο Λονδίνο, το φθινόπωρο του 1902 ο Λέϊμπα γνώρισε τον Λένιν.
Μεσω του Λένιν γνώρισε και τον υψηλόβαθμο Εβραίο Ιλλουμινάτο, Ίζραελ Χέλιφαντ, τον αυτοαποκαλούμενο Αλεξάνταρ Πάρβους . (Αλέξανδρος ο μικρός σε αντίθεση με τον Μέγα).
Ο άνθρωπος αυτός μεταμόρφωσε τον Λέϊμπα Μπρόνστιν σε ένα επαναστατικό τέρας με το όνομα του Λέον (Λέβ) Τρότσκι, και τον μύησε στους Ιλλουμινάτους.
Από τον Πάρβους, ο Τρότσκι διδάχτηκε το μεγάλο μυστικό ότι ο πραγματικός σκοπός του ελευθεροτεκτονισμού και της Επανάστασης ήταν να εξαλειφθούν τα εθνικά κράτη και οι πολιτισμοί τους και να επιβληθεί ένα ιουδαϊκό Παγκόσμιο Κράτος.
Μια ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.
Ο Μπρονστάιν έγινε μέλος της γαλλικής Μασονικής Στοάς «Art et Travail», στην οποία ανήκε και ο Λένιν, ενώ με τον Johan von Leers, εντάχθηκε και στην Στοά τελειώσεως την «Shriner Lodge», στην οποία ανήκουν μόνο «Δάσκαλοι» 33ου βαθμού και άνω στην οποία ανήκε και Φράνκλιν Ντελάνο Ρούσβελτ.
Ο Λέϊμπα Μπρόνστιν ποτέ δεν σπούδασε σε κανένα πανεπιστήμιο.
Δυτικές εγκυκλοπαίδειες ισχυρίστηκαν ότι ο Τρότσκι σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου, αλλά αυτό δεν συνέβη ποτέ.
Ο Λέϊμπα Μπρόνστιν θεώρησε τον Πάβελ Αξελροντ και αργότερα τον Πάβρους ως μέντορες του και καθοδηγητές.
Οι επαφές του με τον Πάρβους ήταν το μόνο «πανεπιστήμιο» που χρειαζόταν.
Ο Τρότσκι παρέμεινε στη Δυτική Ευρώπη μέχρι τον Ιανουάριο του 1905, όταν επέστρεψε στη Ρωσία μαζί με τον Πάρβους με άφθονο χρήμα για να οργανώσουν την «επανάσταση».
Μαζί με τον Πάρβους, εκδώσανε στην Αγία Πετρούπολη και τη σοσιαλιστική εφημερίδα, «Νάτσαλο» (Nachalo δηλαδή η Αρχή).
Πολλοί εξωραϊστικοί μύθοι συνδέθηκαν με το όνομα του Τρότσκι, ειδικά στη Δύση, όπου παρουσιάστηκε ως «γιγαντιαία προσωπικότητα», «ένας εξαιρετικός άνθρωπος», «μορφωμένος, καλός και ευγενικός».
Αυτοί οι μύθοι έφτασαν και στη Μόσχα το φθινόπωρο του 1988, όταν ο Τρότσκι αποκαταστάθηκε από τις κατηγορίες του Στάλιν εναντίον του.
Υποστηρίχθηκε επίσης ότι όλα θα ήταν πολύ καλύτερα αν ο Τρότσκι είχε γίνει γενικός γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής.
Ο μύθος για τον Τρότσκι βασίζεται φυσικά στην προπαγάνδα για τον καλό κομμουνισμό σε αντίθεση με τον κακό κομμουνισμό του Στάλιν.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχει τονιστεί ξανά και ξανά το πόσο τι κομψός άνθρωπος ήταν ο Τρότσκι, ενώ ο Στάλιν ήταν τραχύς και χυδαίος.
Ο Τρότσκι έπρεπε επίσης να ενδιαφέρεται για τον πολιτισμό.
Ο μύθος γύρω από τον Τρότσκι δημιουργήθηκε κυρίως από τον ίδιο.
Ο ιστορικός Ισαάκ Ντώυτσερ έγραψε για την ικανότητα του Τρότσκι στην εξαπάτηση. Μπορούσε να μιλήσει, φαινομενικά με κάθε σοβαρότητα, για πράγματα για τα οποία ήταν απολύτως αδαής.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου