O περιπλανώμενος που βρέθηκε στην Κέρκυρα και από εκεί στο Παρίσι και αφού εκπαιδεύτηκε ανέλαβε την ελληνική εξωτερική πολιτική

 

Επισήμως λεγόταν Νικόλαος Πολίτης. Δεν έχει μητέρα ούτε πατέρα. Καμιά Οικογένεια. Ηταν και Γάλλος υπήκοος. 

Όπως μας λέει η Βίκυ « το 1898  σε ηλικία 26 ετών ανέλαβε τη διδασκαλία του Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Αιξ, όπου δίδαξε ως το 1903. Καθηγητής της ίδιας έδρας στο Πανεπιστήμιο του Πουατιέ το 1903-14. Κέρδισε την εκτίμηση του Ελευθερίου Βενιζέλου. Το  1912-13 ήταν μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στις διεθνείς διασκέψεις του Λονδίνου και του Βουκουρεστίου, ενώ το 1914 επέστρεψε στην Ελλάδα και διορίστηκε διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών. Διετέλεσε πρώτος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στη νεοϊδρυθείσα τότε Κοινωνία των Εθνών (1920). Συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τη Συνθήκη της Λοζάνης (1923) καθώς και την ελληνοτουρκική συμφωνία υποχρεωτικής ανταλλαγής πληθυσμών (1923) . Στις 29 Σεπτεμβρίου 1924 υπέγραψε ως εκπρόσωπος της Ελλάδας στην ΚτΕ, το Πρωτόκολλο Πολίτη-Καλφώφ για την αμοιβαία και οικοιοθελή ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας». 

Στην κυβέρνηση Κροκιδά  ήταν υπουργός εξωτερικών για 41 ημέρες. Από 03/10/1922-μεχρι 14/11/1922. Έφτασε στην Αθήνα από την Ιταλία στις 2 Οκτωβρίου και πούλησε τρόμο και απελπησία δήλωσε ότι "ο ελληνικός Λαός δεν είχε επίγνωση της  ολοκληρωτικής Καταστροφής "

Ιδού το ρεπορτάζ.