Οι στρατιώτες Κατσιμήτρος Βραχνός, Τσολάκογλου και οι αγγλόφιλοι Τενεκέδες

Τα «σχέδια» Παπάγου και του Περιβάλλοντος του ήταν για τα σκουπίδια και ούτως η άλλως τίποτα δεν εφαρμόστηκε.
Στη γραμμή Ελαίας-Καλαμά εφαρμόστηκε το σχέδιο Κατσιμητρου και στην Πίνδο το σχέδιο Βραχνού, τους οποίους ο κομπλεξικός διαγγελέας του βασιλέως έθεσε στη συνέχεια στο περιθώριο.
Ο «αρχιστράτηγος» τενεκές καθυστέρησε επτά ημερες να υιοθετήσει το σχέδιο Τσολάκογλου για αντεπίθεση με κατεύθυνση την Κορυτσά, με αποτέλεσμα να διαφύγει την περικύκλωση η ιταλική Στρατιά και τον Απρίλιο εγκατάλειψε την Θεσσαλονίκη και το Τμήμα Στρατιάς Μακεδονίας.
Το σχέδιο Παπάγου& Co προέβλεπε επιβραδυντικές αμυντικές ενέργειες στην περιοχή της Ηπείρου, με βαθμιαία υποχώρηση στη γραμμή Άραχθος - Μέτσοβο - Αλιάκμονας – Βέρμιο.
Ο διοικητής της VIII Μεραρχίας Κατσιμήτρος, που δεν μίλαγε στον Παπάγο αλλά στο αυτί και το μάτι του Παπάγου τον αντισυνταγματάρχη Αθ. Κορόζη, αποφάσισε ότι δεν θα παραχωρούσε εθνικό έδαφος και οργάνωσε την κύρια αμυντική τοποθεσία βόρεια των Ιωαννίνων παρά τις διαταγές του Γενικού Επιτελείου, που υπογράμμιζαν ότι κύρια αποστολή των δυνάμεων του ήταν η κάλυψη της Δυτικής Μακεδονίας, όπου ο Τενεκές περίμενε την κύρια επίθεση.

Επίσης το σχέδιο του Παπάγου και των φίλων του σην περιοχή της Πίνδου, ανάμεσα στο ΤΣΔΜ και την VIII Μεραρχία, ‘άφησαν το «απόπασμα Πίνδου», του Δαβάκη, που διέθετε 2 τάγματα,μια ορειβατική πυροβολαρχία των 75 χιλ., έναν ουλαμό Πυροβολικού Συνοδείας των 65 χιλ. και έναν ουλαμό ιππικού.

Τη "στρατηγική κίνηση", του Τενεκέ , που ήταν «επεξεργασμένη μάλιστα από τα καλλίτερα μυαλά της Ελλάδος τότε , καθώς και των αντιστοίχων εγγλέζων», γνώριζε φυσικά και ο Άγγλος πρεσβευτής Πάλερετ που στις 28 Σεπτεμβρίου 1940 ενημέρωσε το Λονδίνο ότι «ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού στρατηγός Παπάγος ήταν έτοιμος, εάν κρινόταν απαραίτητο, να παραχωρήσει την Ήπειρο στους Ιταλούς».
Και φυσικά από τις «αγγλικές πηγές» του Τσιάνο και του Μπαντόλιο αλλά και τις ιταλικές πληροφορίες που πληρώνονταν τακτικά , στο ιταλικό σχέδιο πολέμου, προβλεπόταν πρώτα η κατάληψη της Ηπείρου και των Ιονίων Νήσων και σε δεύτερη φάση της Δυτικής Μακεδονίας. 

Προς τους ανιστόρητους και μη σκεπτόμενους θαυμαστάς του πραξικοπηματία μασόνου και πράκτορα των Άγγλων, τενεκέ, έχω να θέσω το εξής απλό ερώτημα. Ποιες ήσαν η ημερήσιες απώλειες, ανά λόχο, τάγμα, Σύνταγμα, στο μέτωπο της Βορείου Ηπείρου μετά τις 22 Νοεμβρίου 1940 και μέχρι την εαρινή επίθεση.
Σε ποιες μάχες ,σε ποιες επιχειρήσεις, τίνων μονάδων και με ποιους διοικητές σκοτώθηκαν οι έλληνες φαντάροι, και ανά μονάδα τα κρυοπαγήματα.
Λεπτομερώς.
Το χρεωστάει η Ιστορία Στρατού στους νεκρούς ήρωες και στην Εθνική Μνήμη. Για να μην το κουράζουμε, μέχρι να μαζέψουν όλα τα στοιχεία, ας μας πουν τον συνολικό αριθμό των νεκρών από την κατάληψη της Κλεισούρας (11 Ιανουαρίου 1941) μέχρι τις 9 Μαρτίου 1941 που εκδηλώθηκε η ιταλική εαρινή Επίθεση.
Στις 118 ημέρες του ακινητοποιημένου μετώπου πόσες ήταν οι απώλειες;
Αυτά τα λίγα προς το παρόν.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ Αλ. ΧΑΤΖΑΡΑΣ