Τα ελληνικά χρεόγραφα κατατάσσονται στην ίδια κλίμακα με τα ομόλογα της Τουρκίας !!!!!

Την ώρα που κλιμακώνονται οι ανησυχίες για τα μεγάλα χαρτοφυλάκια ομολόγων των ελληνικών τραπεζών, οι ξένοι αναλυτές διαπιστώνουν –με αρκετή έκπληξη- ότι πλέον στις αγορές τα ελληνικά χρεόγραφα κατατάσσονται στην ίδια κλίμακα με τα ομόλογα της Τουρκίας και θα μπορούσαν να είχαν πέσει ακόμη χαμηλότερα, στο ίδιο επίπεδο με τους τίτλους της κατ’ ουσία χρεοκοπημένης Ουκρανίας!

Η χθεσινή άνοδος του spread στις αποδόσεις ελληνικών και γερμανικών ομολόγων πάνω από το επίπεδο των 200 μονάδων βάσης φέρνει πλέον αντιμέτωπες τις τράπεζες με ζημιές αποτίμησης από τα χαρτοφυλάκια ομολόγων τους. Πάντως, η Merrill Lynch σε χθεσινή της έκθεση εκτιμούσε ότι οι απώλειες ως τώρα, από το άνοιγμα του spread κατά 54 μονάδες βάσης, ήταν αμελητέες για την Εθνική, την Eurobank και την Πειραιώς και αυτό αποδίδεται στην ικανοποιητική απόδοση των στρατηγικών αντιστάθμισης κινδύνων (hedging).

Γεγονός είναι, όμως, ότι τα διεθνή επενδυτικά χαρτοφυλάκια συνδέουν την πορεία των τραπεζικών μετοχών με την πορεία των κρατικών ομολόγων και από αυτή την άποψη είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές οι διαπιστώσεις των αναλυτών της BNP Paribas, που σε χθεσινή ανάλυση για την πορεία του ευρώ εστίασαν την προσοχή τους στη σοβαρή επιδείνωση της εικόνας της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές, που για πρώτη φορά οδηγεί στον υποβιβασμό μιας χώρας της Ευρωζώνης σε τριτοκοσμικά επίπεδα.

Όπως τονίζεται, τα στοιχεία από τη διαπραγμάτευση των swaps για την ασφάλιση έναντι του κινδύνου χρεοκοπίας (CDS) δείχνουν ότι με την αύξηση του ελληνικού spread στις 196 μονάδες βάσης την Τρίτη, η οποία συνοδεύθηκε από παράλληλη αντίστοιχη άνοδο του spread για τις ελληνικές τράπεζες, τα ελληνικά CDS διαπραγματεύονταν ήδη στα ίδια επίπεδα με τουρκικά.

Παρότι η Τουρκία βρίσκεται εκτός Ευρωζώνης και βρίσκεται μέχρι σήμερα υπό την χαλαρή, πλέον, «εποπτεία» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το κόστος ασφάλισης των ομολόγων της έναντι του κινδύνου χρεοκοπίας είναι πλέον εξίσου υψηλό με αυτό των ελληνικών ομολόγων, κάτι που δείχνει, κατά τους αναλυτές της BNP, ότι η συμμετοχή μιας χώρας στην Ευρωζώνη δεν αποτελεί κατ’ ανάγκη εγγύηση οικονομικής σταθερότητας.

Οι αναλυτές της γαλλικής τράπεζας προχωρούν μάλιστα σε μια ακόμη πιο ανησυχητική εκτίμηση, τονίζοντας ότι αν η Ελλάδα βρισκόταν εκτός Ευρωζώνης θα αντιμετωπιζόταν από τις αγορές ως χώρα πολύ πιο επικίνδυνη από την Τουρκία και το κόστος ασφάλισης των ομολόγων θα είχε εκτιναχθεί στα ίδια επίπεδα με της Ουκρανίας! «Μιας χώρας», όπως σημειώνουν, «που διατηρήθηκε οικονομικά ζωντανή από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο».

Με τη μεγάλη παράλληλη πτώση των ελληνικών ομολόγων και των τραπεζικών μετοχών, το κυρίαρχο ερώτημα στις αγορές πλέον είναι πότε θα επανέλθουν οι αγοραστές. Σε χθεσινές εκθέσεις τους, Citigroup και Merrill Lynch συμφωνούν ότι είναι υπερβολικές οι ανησυχίες για μια ελληνική χρεοκοπία, αλλά και για τις επιπτώσεις της περικοπής χρηματοδοτήσεων από την ΕΚΤ στις ελληνικές τράπεζες και συνιστούν αγορές μετοχών ελληνικών τραπεζών στα χαμηλά, ξεχωρίζοντας τις μετοχές της Εθνικής, της Eurobank, αλλά και της Τράπεζας Κύπρου, που έχει μικρή έκθεση στα ελληνικά ομόλογα.

Όπως επισημαίνει, όμως, η Merrill Lynch, οι περισσότεροι πελάτες της τονίζουν ότι σε αυτή τη φάση προτιμούν να περιορίσουν το ρίσκο των χαρτοφυλακίων τους και να «κλειδώσουν» τα κέρδη μιας χρονιάς που εξελίχθηκε αρκετά καλά, μετά το πρώτο δύσκολο τρίμηνο. Αυτό προφανώς μεταφράζεται σε μείωση θέσεων σε ελληνικά ομόλογα και τραπεζικές μετοχές ως το τέλος του χρόνου, ανεξάρτητα από την πραγματική κατάσταση της οικονομίας, τις παρεμβάσεις της κυβέρνησης και τα οικονομικά στοιχεία των τραπεζών. Πολύ περισσότερο, όταν οι διεθνείς επενδυτές στρέφονται εκ νέου σε ασφαλείς θέσεις, μετά το φιάσκο του Ντουμπάι.

Ωστόσο, όλα δείχνουν ότι πολύ σύντομα οι αγοραστές θα αρχίσουν να επανέρχονται, πιθανότατα με τη σκέψη ότι θα καταφέρουν να επαναλάβουν και το 2010 το «χρυσό» παιχνίδι του τρέχοντος έτους με τα ελληνικά ομόλογα και τις τραπεζικές μετοχές: το «ψάρεμα» σε πολύ χαμηλά επίπεδα τιμών αποδείχθηκε εξαιρετικά αποδοτικό και, εκτός σοβαρού απροόπτου, μπορεί να επαναληφθεί και φέτος…
http://www.banksnews.gr/portal/home-page/124-top-story/445-lr---


FT: Ελλάδα, Ντουμπάι και η αστάθεια του συστήματος

Oι αγορές παραγώγων μπορεί να βρεθούν αντιμέτωπες με ένα πρωτοφανές φαινόμενο αυτή την εβδομάδα: το κόστος ασφάλισης έναντι ενδεχόμενης χρεοκοπίας της Ελλάδας (credit default swap - CDS) μπορεί να ενισχυθεί υψηλότερα από το αντίστοιχο για την Τουρκία για πρώτη φορά στην ιστορία.

Πριν από δύο χρόνια κάτι τέτοιο έμοιαζε απόλυτα απίθανο στους traders της αγοράς παραγώγων, για να μην μιλήσουμε για τους υπερήφανους Έλληνες πολιτικούς. Άλλωστε το 2007 το τουρκικό CDS –όπως και τα υπόλοιπα αρκετών «αναδυόμενων» αγορών- βρίσκονταν περίπου στις 500 μονάδες βάσης, καθώς υπήρχαν αρκετοί φόβοι για τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας.

Το ελληνικό, αντίθετα, βρίσκονταν κοντά στις 15 μονάδες βάσης, καθώς η Ελλάδα ήταν μέλος της ευρωζώνης και τα ομόλογά της σε ευρώ θεωρούνταν προστατευμένα.

Όμως κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών η εικόνα των δημοσιονομικών για αρκετές αναδυόμενες αγορές, όπως η Τουρκία, έχει βελτιωθεί σε σύγκριση με τον ανεπτυγμένο δυτικό κόσμο. Αντίθετα, η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα χαοτικό προϋπολογισμό, ανεξάρτητα εάν χρησιμοποιεί το ευρώ ή όχι.

Γι’ αυτόν τον λόγο χθες (26/11) –καθώς οι αγορές φοβήθηκαν αντιμετώπισαν το σοκ από το Ντουμπάι και οι επενδυτές φρόντισαν να αποφύγουν το ρίσκο- το spread στα CDS των 5ετών ελληνικών ομολόγων κυμάνθηκε μεταξύ 201-208 μονάδων βάσης, σύμφωνα με στοιχεία της Markit. Το αντίστοιχο τουρκικό κυμάνθηκε μεταξύ 207-212 μονάδων βάσης, δηλαδή τα δύο CDS βρέθηκαν πολύ κοντά (σύμφωνα, δε, με το Bloomberg σε κάποιες αγορές το ελληνικό κινήθηκε σε υψηλότερο επίπεδο από το τουρκικό).

Η παραπάνω κατάσταση σαφώς πλήττει την ελληνική περηφάνια. Όμως εδώ «παίζονται» πολύ περισσότερα, τα οποία αφορούν και την «περηφάνια» του Ντουμπάι.

Πριν από δύο χρόνια, οι επενδυτές παγκοσμίως δεν ξόδευαν και πολύ χρόνο για να ασχοληθούν με αυτό που αποκαλείται «tail risk» (τραπεζικός όρος ο οποίος χρησιμοποιείται προκειμένου να χαρακτηρίσει το γεγονός ότι μπορούν να συμβούν και φαινόμενα τα οποία εκ πρώτης όψεως μοιάζουν απίθανα). Άλλωστε πριν από το 2007 ο κόσμος έμοιαζε σαν ένα μέρος όπου όλα ήταν σταθερά και μπορούσαν να προβλεφθούν και ως εκ τούτου ήταν δύσκολο ακόμη και να φανταστείς ότι κάποιο «μεγάλο κακό» θα έρχονταν.

Όμως κατά τη διάρκεια της τελευταίας 2ετίας, το φαινομενικά ασφαλές χρηματοοικονομικό σύστημα θρυμματίστηκε και οι επενδυτές όφειλαν να μάθουν ότι μπορούσαν να συμβούν και τα απίθανα: από την κατάρρευση της Lehman Brothers έως την κατάρρευση της Ισλανδίας και πολλά ακόμα. Δηλαδή το «tail risk» εισήλθε στην λογική και τη συνείδηση των επενδυτών.

Παρά το γεγονός ότι οι αγορές έχουν σταθεροποιηθεί το τελευταίο 6μηνο, το παραπάνω μάθημα δεν μπορεί να ξεχαστεί. Με άλλα λόγια το ισχυρό ψυχολογικό σοκ της διετίας 2007-2008 έκανε τους επενδυτές να αντιδρούν ως βετεράνοι ενός ιδιαίτερα σκληρού πολέμου. Πολύ καιρό αφού έχουν ολοκληρωθεί οι αιματηρές μάχες, αρκεί ένα «μπαμ» και όλοι τρέχουν να κρυφτούν.

Αυτό δεν σημαίνει –να το ξεκαθαρίσουμε- ότι είναι σωστό να περιμένουμε ότι ο κόσμος θα καταρρεύσει σύντομα. Δηλαδή το γεγονός ότι τα CDS της Ελλάδας διευρύνθηκαν από τις 5 στις 200 μονάδες, δεν σημαίνει ότι η χώρα θα χρεοκοπήσει ή ότι θα υπάρξει διάσπαση της ευρωζώνης. Άλλωστε η αγορά CDS δεν έχει υψηλή ρευστότητα και αυτές οι έντονες διακυμάνσεις μπορούν να συμβούν ακόμη και με χαμηλούς όγκους συναλλαγών.

Αυτό που δείχνει, όμως, η αγορά CDS είναι πόσο πιθανό είναι το «tail risk», πόσο πιθανό είναι να συμβούν τα απίστευτα. Ή για να το πούμε με άλλα λόγια δείχνει τι πιστεύουν οι επενδυτές ότι μπορεί να συμβεί σε περίπτωση που η τρέχουσα δημοσιονομική κατάσταση γίνει ακόμη πιο ακραία.

Οι επενδυτές έχουν την τάση να ξεχνούν τι μπορεί να προκαλέσουν οι ακραίες καταστάσεις. Άλλωστε γνώριζαν εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα την υπερβολική μόχλευση του Ντουμπάι. Νόμιζαν ότι δεν κινδυνεύουν, υπό το πρίσμα ότι οι ξένοι επενδυτές ήταν προστατευμένοι.

Τώρα αυτή η αντίληψη άλλαξε. Το «tail risk» επανεμφανίστηκε και μάλιστα με επιθετικό τρόπο. Ως εκ τούτου δεν αποτελεί έκπληξη για κανένα το γεγονός ότι τα CDS και άλλων υπερχρεωμένων αναδυόμενων χωρών, όπως η Ουγγαρία διευρύνθηκαν περαιτέρω ή γιατί αυτό συνέβη στα ελληνικά CDS.

Για κάποιο διάστημα οι επενδυτές ήθελαν να πιστεύουν ότι μόνο οι αναδυόμενες αγορές είχαν την τάση ή τον κίνδυνο να βρεθούν αντιμέτωπες με δημοσιονομικά σοκ. Τα θεμελιώδη δεδομένα του χρέους του Ντουμπάι δεν είναι και τόσο διαφορετικά από τα αντίστοιχα της Ελλάδας ή ακόμη και των ΗΠΑ. Ξαφνικά η διαχωριστική γραμμή μεταξύ «αναδυόμενων» και «ανεπτυγμένων» χωρών έγινε λιγότερο διακριτή.

Ίσως ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίσουμε τόσο τα γεγονότα στο Ντουμπάι –όσο και τα ελληνικά CDS- είναι να τα θεωρήσουμε ως προειδοποίηση. Το τελευταίο διάστημα στο χρηματοοικονομικό σύστημα έχει επιστρέψει μία αίσθηση ισορροπίας, εξαιτίας των τεράστιων προγραμμάτων στήριξης από τις κεντρικές τράπεζες. Επίσης έχει καταγραφεί ράλι στις αποτιμήσεις, στηριζόμενο και αυτό στις «ενέσεις» ρευστότητας.

Όμως η σκληρή αλήθεια είναι ότι αρκετές από τις αιτίες που δημιούργησαν εξ αρχής την κρίση –όπως για παράδειγμα η υπερβολική μόχλευση- εξακολουθούν να υπάρχουν. Κάτω από την αύρα της σταθερότητας παραμονεύουν οι πιθανοί κίνδυνοι. Εάν τα χθεσινά γεγονότα έκαναν τους επενδυτές να θυμηθούν την παραπάνω πραγματικότητα, τότε αυτό είναι πολύ καλό. Όχι μόνο για το Ντουμπάι αλλά και για την Ελλάδα.
euro2day.gr