Θα το βρίσκουμε μπροστά μας

Του Δημήτρη Τσαλαπάτη

ΔΙΑΛΟΓΟΣ έστω και μετ΄ εμποδίων για το Ασφαλιστικό, που άρχισε βέβαια αλλά από την πρώτη στιγμή η κουβέντα βρήκε στον τοίχο.

Βέβαια τα αφεντικά είναι φανερό ότι σε μέρες... εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (έστω και με τις εξαιρέσεις στην καταβολή εισφοράς για κάποιες εισηγμένες) θα ήταν τουλάχιστον οξύμωρο να αγριέψουν το πράγμα.

Στο κάτω κάτω, δεν έχουν να χάσουν και τίποτα, μια και μονίμως αυτοί απλώς χρωστάνε στα Ταμεία μας. Έτσι η «λύση» να υπάρξει (πάλι) μια Επιτροπή Σοφών, με ευθύνη και των κοινωνικών εταίρων, και να βγάλει πόρισμα τον Απρίλιο του 2010 προσφέρεται για μια πρώτη εκτόνωση ώστε να αποφευχθούν καταλήψεις και τα ρέστα.

Δίνεται διαβεβαίωση για τη διατήρηση του σημερινού πλαισίου παροχών.

Υπάρχει όμως και το... αλλά, που έχει να κάνει με τη δομή του συστήματος, το οποίο ήδη υποκύπτει στις ενοποιήσεις και τη μεγάλη ληστεία, σε συνταγή Τρισέ, που μάλλον δύσκολα αλλάζει.

Το σοκ όμως που έρχεται από τις αγορές και τη βουτιά στα χρηματιστήρια κάπου βάζουν για λίγο σε δεύτερο πλάνο την αγωνία για τα Ταμεία, αφού από το Ντουμπάι μέχρι τη Γουόλ Στριτ το παιχνίδι παλαιάς κοπής επανέρχεται και φτιάχνει κλίμα και στη δική μας αγορά.

Με το δολάριο να πέφτει.

Και το πετρέλαιο να ανεβαίνει. Απλώς, στη δική μας κεντρική σκηνή η κουβέντα για το έλλειμμα δεν θα τελειώσει εύκολα.

Γιατί θα το βρίσκουμε συνέχεια μπροστά στα πόδια μας.

Όχι μόνο ως μέγεθος, αλλά και ως πολιτική.

ΥΓ: Αφού το επικαλούνται και για τα Ταμεία.

TA NEA
27 Νοεμβρίου 2009