Η Δημοκρατία , η Εθνική Ανεξαρτησία, και η απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε όλα τα παιδιά των μεταναστών

«Τὰ γὰρ ἔθνη καὶ οἱ βασιλεῖς͵ οἵτινες οὐ δουλεύσουσίν σοι͵ ἀπολοῦνται͵ καὶ τὰ ἔθνη ἐρημίᾳ ἐρημωθήσονται» (Ησαΐας)

Του Σπύρου Χατζάρα

ΜΕΡΟΣ Α!

Όλος ο «στρατός» των εγχώριων «οικουμενιστών», έχει επιστρατευθεί, συν γυναιξί και τέκνοις, μέχρι πέμπτης εφεδρείας, και πρωταγωνιστουν, κάνοντας το καθήκον τους, απέναντι στα αφεντικά τους και την «Νέα πατρίδα» τους, στην «επικοινωνιακή καταιγίδα», με την οποία ευελπιστούν ότι θα κάμψουν τις αντιστάσεις του ελληνικού λαού, για να επιτύχουν την κατάλυση των της Κυριαρχικών δικαιωμάτων των Ελλήνων.

Όλος ο «εφιαλτικός» θίασος των ανδραπόδων, των χαφιέδων, των ρουφιάνων, των παπαγάλων, των πρακτόρων βρίσκεται επί σκηνής.

H επικοινωνιακή καταιγίδα, με όπλα το ψεύδος, τη διαστροφή της πραγματικότητας, την παραπληροφόρηση και την εξαπάτηση, έχει σαν πρώτο στόχο την «απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε όλα τα παιδιά των μεταναστών», για να ανοίξει ο δρόμος της νομιμοποίησης και πολιτογράφησης όλων των λαθροψηφοφόρων.

- «Τι θα γίνει με τους γονείς ενός Έλληνα πολίτη, οι οποίοι ζουν παράνομα στη χώρα του;» διερωτάται ο υιός της Ντόρας.
«Σε ένα σύστημα με ορθολογική μεταναστευτική πολιτική δεν είναι λογικό να υπάρχουν παράνομοι γονείς με παιδιά 18 ετών που έχουν μεγαλώσει στη χώρα», σημειώνει ο νομικός κ. Βασίλης Χρονόπουλος.

-Αυτή είναι η ουσία. Μετά τα παιδιά οι γονείς.

Οι Περιούσιοι Χαζαροεβραίοι κοσμοεξουσιαστές της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, εξαπολύουν τώρα, την τελική τους επίθεση ,στο «οχυρό Ελλάδα», με στόχο την ανατροπή της Δημοκρατίας, και την κατάλυση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του Ελληνικού λαού, με την πολιτογράφηση, ενός άγνωστου αριθμού εισαγομένων λαθροψηφοφόρων.

Η νόθευση του εκλογικού σώματος, αποτελεί προϋπόθεση της εφαρμογής του σχεδίου μετάλλαξης της φυλετικώς ομοιογενούς ελληνικής κοινωνίας σε πολυφυλετική, διότι καθιστά αδύνατη την ανάκτηση της εξουσίας στην Ελλάδα, από τον ελληνικό λαό.

Η μαζική εισβολή λαθρομεταναστών τα τελευταία χρόνια, εξυπηρετούσε τους στόχους και τις επιδιώξεις των «οικουμενιστών» της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, για υποταγή του ελληνισμού, του οποίου οι αρχαίες ρίζες και αξίες, η πίστη στην Ελευθερία, και την ατομικότητα, αποτελούν εμπόδιο στην παγκόσμια ισοπέδωση του ενός λαού-καταναλωτή, του ενιαίου τρόπου ζωής, της πανγλώσσας.
και της Παν-θρησκείας. Τής επιστροφής στην εποχή «πριν τον Πύργο της Βαβέλ», όταν όλα τα παιδιά του «ενός Θεού», ήσαν ένα Γένος, με μια γλώσσα, και με κοινά ήθη και έθιμα.

Απέναντι σε αυτήν την κοσμοαντίληψη των Ραβίνων της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης,( Global LEADERSHIP-GOVERNANCE) , που έχουν «ιερή αποστολή», να «κατακυριεύσουν» τον κόσμο δια του χρήματος, στέκεται ο Επίκουρος που μας δίδαξε,«Άφοβον ο Θεός», στέκεται ο Περικλής Γιαννόπουλος, ο Προμηθέας του νέου ελληνισμού ,με τη διδαχή του ,«Προορισμὸς τοῦ Ἕλληνος εἰς τὸν κόσμον αὐτόν , ἦταν καὶ θὰ εἶναι ὁ ἐξανθρωπισμὸς τῆς οἰκουμένης »,στέκονται οι Έλληνες.

Η βουβή αντίδραση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού τους έχει τρομοκράτηση. Η «νομιμοποίηση» των λαθρομεταναστών, μπορεί να ανατρέψει το σύστημα. Για τον λόγο αυτό μιλούν για, «σοβαρό κίνδυνο αποσταθεροποίησης της Ελληνικής Δημοκρατίας», και εννοούν από τη μια πλευρά τον κίνδυνο της αποκατάστασης της λαϊκής κυριαρχίας, και ταυτόχρονα τον εκβιαστικό κίνδυνο, της «εξέγερσης των λαθρομεταναστών» κατά των Ελλήνων.

Για το λόγο αυτό, άρχισε η «επιστημονική» πλύση εγκεφάλου.
Τα επιχειρήματά τους, είναι «δικολαβικά» και της πλάκας, αλλά στηρίζονται στην βασική αρχή της μαζικής προπαγάνδας, ότι «Το πλήθος δεν μπορεί να ξεχωρίσει λεπτές διαφορές».

Μας μιλάνε για ένα αόριστο «πρόβλημα», που πρέπει να λυθεί και από τη λύση του οποίου, «θα ωφεληθεί η χώρα», «Η απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε όλα τα παιδιά των μεταναστών, τα οποία έλαβαν την ελληνική εκπαίδευση είναι μια απολύτως εύλογη πρόταση. Μια πρωτοβουλία, η οποία θα ωφελήσει την κοινωνία μας» (Κ.Μπακογιάννης-Μητσοτάκης-Σόρος κλπ).
χωρίς να περιγράφουν το πρόβλημα, χωρίς να προσδιορίζουν το όφελος, και χωρίς να αναφέρονται στις ζημίες της λύσης.

Ο επιστημονικός συνεργάτης του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ κ. Αποστόλης Καψάλης προσδιορίζει μια διάσταση του προβλήματος. Εκτιμά ότι «η 2η γενιά μεταναστών θα αποτελέσει μια πλούσια δεξαμενή φθηνών εργατικών χεριών για πολλά χρόνια. Τα προβλήματα με το νομικό τους καθεστώς, σχετίζονται άμεσα με το κόστος της εργασίας τους. Χωρίς να διασφαλισθεί η νομιμότητά τους, δεν θα έχουν δικαιώματα που μεταφράζονται σε κόστος για τον εργοδότη».

Δεν μας λέει όμως επιστημονικός συνεργάτης, γιατί οι ¨Έλληνες υπήκοοι, «δεν θα έχουν δικαιώματα που μεταφράζονται σε κόστος για τον εργοδότη».Τι συμβαίνει; Γιατί οι ¨Έλληνες υπήκοοι, είναι άνεργοι.

Η διαστρέβλωση της αληθείας με το ψευδοεπιχειρήμα είναι προφανέστατη.

Η ιθαγένεια δεν σχετίζεται κατ’ ουδένα τρόπο με τα εργασιακά δικαιώματα. Τα εργασιακά δικαιώματα τα προστατεύουν, η αυστηρή τήρηση των συλλογικών συμβάσεων, η επιθεώρηση εργασίας, και τα σωματεία. Η απόκτηση της ιθαγένειας δεν έχει καμιά σχέση.

Και τέλος πάντων «Τα προβλήματα με το νομικό τους καθεστώς» λύνονται με την αναγνώριση του καθεστώτος μακράς διαμονής.

Ενας άλλος παπαγάλος, ο κ. κ. Μάρτιν Μπαλντουιν - Εντουαρντς, από το Μεσογειακό Παρατηρητήριο Μετανάστευσης του Παντείου Πανεπιστημίου,επισημαίνει: «Καθώς στην πλειονότητά τους έχουν γεννηθεί μετά το 1996», «θα χρειαστούν τουλάχιστον άλλα 10 χρόνια μέχρι να βγουν στην αγορά εργασίας. Η χρονική αυτή στιγμή συμπίπτει με αιφνίδια άνοδο της δημογραφικής γήρανσης στην Ελλάδα, οπότε η ύπαρξή τους στην αγορά εργασίας θα είναι απαραίτητη».

Και γιατί η «ύπαρξή τους στην αγορά εργασίας» προυποθέτει ελληνική ιθαγένεια και όχι πράσινη κάρτα;

Εκεί που γίνεται το απόλυτο Χάος είναι οι αριθμοί. Για πόσα «παιδιά» πρόκειται.
1) «δεν μιλάμε για περισσότερα από 80.000 παιδιά»2) « Ο συνολικός αριθμός δεν υπερβαίνει τα 150.000 - 170.000 παιδιά»,3) «Εκτιμάται ότι, αν συνυπολογιστούν τα παιδιά με έναν γονέα μετανάστη και έναν Έλληνα, τα παιδιά των νόμιμων και των μη νομίμων μεταναστών αλλά και τα παιδιά που γεννήθηκαν εδώ με εκείνα που ήρθαν μικρά ή έχουν ήδη ενηλικιωθεί, τότε το πρόβλημα αφορά πάνω από 220.000 άτομα».(Κ.Μπακογιάννης), 4) «Συνολικά ο αριθμός των παιδιών που έχουν γεννηθεί εδώ ή έχουν έρθει σε μικρή ηλικία και έχουν φοιτήσει στο ελληνικό σχολείο δεν ξεπερνάει τις 200.000 - 250.000». (Καθημερινή).

Και για ποιο πράγμα συζητάμε. Για τα παιδιά που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, ή και για αυτά «που έχουν έρθει σε μικρή ηλικία», και για τά ορφανά και τα «ασυνόδευτα»;

’Όσο και αν ψάξετε, δεν θα βρείτε έναν συγκεκριμένο αριθμό. οπότε μιλάμε για πολιτογράφηση ενός αγνώστου αριθμού ανθρώπων. Πρόκειται για καθαρή εξαπάτηση. Μιλάνε για λίγους για να κρύψουν τους πολλούς.

Και εάν παραχωρήσουμε την ιθαγένεια, με βάση την αρχή του «εδάφους», σε όσα παιδιά γεννήθηκαν εδώ, βάση ποιας αρχής, θα χορηγηθεί η ιθαγένεια σε αυτά «που έχουν έρθει σε μικρή ηλικία», στά «ορφανά» και τα «ασυνόδευτα»;
Τραγέλαφος.

Το μοναδικό κριτήριο που έχουν, είναι ένα. «Όποιος πήγε σχολείο στην Ελλάδα». Τους φαίνεται ότι μπορούν να εκμεταλλευτούν τον Ισοκράτη.

«Το ελληνικό κράτος έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην ένταξη ατόμων ή ομάδων -με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, τους Αρβανίτες (οι Αρβανίτες ηλίθιε δεν είναι αλβανοί!)- και ιδίως στην καλλιέργεια του αισθήματος του «συνανήκειν» ή αλλιώς της εθνικής μας συνείδησης. Η παιδεία ήταν ανέκαθεν το πιο σημαντικό εργαλείο. «Έλλην ει ο εις την Ελληνικήν Παιδείαν μετέχων», διαπίστωνε άλλωστε ο Ισοκράτης». Κ.Μπακογιάννης-Μητσοτάκης κλπ

Εδώ συναντάμε τον απόλυτο κρετινισμό.

Το σχολείο, της κ.Θάλειας, της κ.Σούλας, και όλων των «αγωνιστών» του εθνομηδενισμού, προσπαθεί να καταστρέψει την εθνική συνείδηση των Ελλήνων, και δεν θα καλλιεργήσει «εθνική συνείδηση» στους ξένους. Άσε που δεν ξέρουμε την εθνική συνείδηση του κ.Μπακογιάννη. Όσο για τις ανοησίες που γράφει για τους Αρβανίτες, πρέπει πρώτα να μάθει ποιοι τι είναι, και μετά να τους χρησιμοποιεί ως παράδειγμα. Άλλο πράγμα ο ελληνισμός του Έλληνος σύμφωνα με τη γραμμή του αίματος, και άλλο πράγμα οι αλλογενεις.

Μας λένε ακόμα :

1.«Ο κόσμος αλλάζει, πρέπει να αλλάξουμε και εμείς».

Η αλλαγή είναι νόμος της φύσης και της κοινωνίας . «Τα πάντα ρει». Επομένως δεν υπάρχει πρέπει. Το «πρέπει» σημαίνει διατεταγμένη αλλαγή. Επομένως, πρώτο ζήτημα, είναι στο ποιος διατάσσει. Η αλλαγή γίνεται προς μια κατεύθυνση. Ποια είναι αυτή, και ποιος την αποφάσισε; Εμείς μπορεί να αποφασίσουμε να «αλλάξουμε» τη δική τους αλλαγή, και να κατευθύνουμε αλλού τα πράγματα. Μπορούμε να αλλάξουμε και την κοινωνία μας και τον κόσμο. Η υποταγή στο πρέπει και στις εντολές, δεν είναι νόμος της φύσης και της κοινωνίας. Είναι η εύκολη επιλογή του κάθε Εφιάλτη.

2. «Την Ιστορία τη γράφουν οι μετανάστες, η κάθοδος των Δωριέων, η έξοδος των Εβραίων, ο εποικισμός της Αμερικής».
Η κάθοδος των Δωριέων, δεν είναι μετανάστευση. Η έξοδος από τα βουνά, μετά την μεγάλη πλημμύρα, ήταν «διασπορά». Η έξοδος των Εβραίων, ( από την Αίγυπτο) δεν είναι μετανάστευση αλλά «παλιννόστηση». Η έξοδος των Εβραίων ( από την Ισπανία) ήταν απέλαση. Ο «εποικισμός της Αμερικής», δεν είναι μετανάστευση αλλά «κατάκτηση». Εμείς στην περίπτωση που μας απασχολεί, έχουμε την θέση των Ινδιάνων.
(συνεχίζεται)