16/4/10

Οι κυβερνώντες πάντα αισιοδοξούν αλλά μεθοδικά εξαπατούν!

Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως γαι τα Εθνικά Θέματα

...Δυστυχώς, λόγω σκληρής λιτότητας, πολλοί πεινασμένοι δεν αποφασίζουν να πετάνε αυγά και γιαούρτια στους… αισιόδοξους.

Από όσα θυμάμαι στη διαδρομή της ενεργού συμμετοχής μου στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας ακούω και διαβάζω τις δηλώσεις και ανακοινώσεις των εναλλασσόμενων κυβερνητών, να λένε: «Είμαστε αισιόδοξοι, η Ελλάδα πάει καλά και θα πάει καλύτερα».
Όμως, κάθε φορά που οι κυβερνώντες όλων των κλιμακίων διακήρυσσαν την αισιοδοξία τους, η Ελλάδα όδευε προς το χειρότερο και όλο και περισσότερο ο «κυρίαρχος» λαός έπιανε πάτο.
Η ψεύτικη αισιοδοξία έχει αποκτήσει στα χείλη των εναλλασσόμενων πολιτικών απατεώνων την ιδιότητα τσίχλας διαρκείας. Την πιπιλίζουν και την αναμασούν περνώντας την ώρα τους και τον ανούσιο πολιτικό τους χρόνο. Δηλώνουν αισιόδοξοι για να κερδίζουν πολιτικό χρόνο και να δικαιολογούν την κοινωνιοκτόνο και πατριδοκτόνο παρουσία τους στα πολιτικά πράγματα.
Αυτή τους η προκλητική και εξωπραγματική συμπεριφορά αποτελεί το μοτίβο και όλων των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων, με κύριους δράστες τους… μπροστάρηδες – πρωθυπουργούς.
Οι διαστροφείς της πολιτικής και κοινωνικής πραγματικότητας ποντάρουν στην νόθο αισιοδοξία και επιτυγχάνουν, έως ένα σημείο, ν’ αποκοιμίζουν τις αγελαίες μάζες των ψηφοφόρων, οι οποίοι κάθε φορά όλο και σε κάτι προσδοκούν.
Αυταπάτες!
Αντικρούοντας, ήδη από το 1988, αυτή την αποβλακωτική και χυδαία θεωρεία της αισιοδοξίας, κατέληγα ως εξής σ’ ένα σχετικό μου άρθρο: «Όσο περισσότερο αισιοδοξεί η εξουσία, τόσο περισσότερο πρέπει ν’ ανησυχεί η ελληνική κοινωνία, στο βαθμό που το μπορεί και το αισθάνεται, γιατί η εξ επαγγέλματος αισιοδοξία δεν προσφέρει τίποτα το θετικό στη λύση των προβλημάτων» (βλ. εφημ. «24 Ώρες», της 19/7/1988).
Πέρασαν πάνω από δύο δεκαετίες και το τροπάριο της ψεύτικης αισιοδοξίας ψάλλεται καθημερινά από τους κυβερνώντες και κατέχοντες όλων των χρωμάτων και όλων των επιπέδων.
Για να κατέχουν, ν’ αρμέγουν και να καταθέτουν στις Τράπεζες, πετάνε και ένα ανώδυνο: «Είμαστε αισιόδοξοι»!
Το εθνοκτόνο αυτό έργο, με σκηνοθέτη τον πρωθυπουργό και ολόκληρη την κουστωδία των υπουργών, των βουλευτών και λοιπών παρατρεχάμενων
οικονομισάριων, το ξανακούμε και το ξαναβλέπουμε!
Δυστυχώς, λόγω σκληρής λιτότητας, πολλοί πεινασμένοι δεν αποφασίζουν να πετάνε αυγά και γιαούρτια στους… αισιόδοξους.
Καλό θα ήταν όσοι τα διαθέτουν να το επιχειρούν

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Πολλοί αγωνιστές προτείνουν λύσεις, προβαίνουν σε ενέργειες που πιστεύουν πως έτσι βοηθούν τον αγώνα, φτιάχνουν οργανώσεις, γνωρίζει ο ένας τον άλλο, βγαίνουν στο δρόμο δειλά δειλά. Η αναμέτρηση πλησιάζει και πρέπει να είμαστε όσο το δυνατόν καλύτερα έτοιμοι. Όσο και αν στα λόγια αυτό φαντάζει εύκολο στην πράξη απέχει πολύ. Όμως δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά για να το αλλάξουμε αυτό, το μόνο καλό είναι η καλή διάθεση για αγώνα, τα άλλα θα τα βρούμε στην πορεία. Πρέπει όμως να καταλάβουν όλοι (και δεν θα σταματήσω να το επαναλαμβάνω) πως ο αγώνας είναι για εθνική ανεξαρτησία και λαική (εθνική) κυριαρχία. Πρέπει όλοι να καταλάβουν πως δεν υπήρξαν ποτέ κυβερνήσεις ελληνικές κατ'ουσίαν, αλλά κυβερνήσεις διορισμένες οι οποίες εξυπηρετούσαν πάντα τα συμφέροντα των ξένων δυνάμεων και της ντόπιας ψωροελίτ. Κάποιοι κυβερνώντες που έτυχε να είναι και πατριώτες μπόρεσαν και έκαναν κάποια πράγματα για το έθνος πάντα όμως με την δυναμική των Ελλήνων υπηκόων.
Πολλοί πατριώτες παρακινούν και προτρέπουν σε εξέγερση, να βγούμε στους δρόμους, να εκδικηθούμε, να τιμωρήσουμε. Κανείς δεν έχει πει κάτι για το μετά, μετά από όλα αυτά τί; Εάν δεν υπάρχει σχέδιο για το μετά, εάν δεν υπάρχει όραμα, εάν δεν υπάρχουν προτάσεις τότε δεν έχει νόημα καμία ενέργεια, γιατί μόλις παύσουν οι εξεγέρσεις, μόλις κορεστεί ο λαός από εκδίκηση και αποσυρθεί τότε θα επιστρέψει δριμύτερη η ψωροελίτ με τα όργανά της και θα τιμωρήσει ανηλεώς όλους μας, χωρίς οίκτο. Προσωπικά θεωρώ τον εαυτό μου διαφορετικό από την μάζα του απρόσωπου λαού, δεν ήμουν,δεν είμαι και ούτε θα γίνω πρόβατο και δούλος κανενός. Όλοι εμείς που αγωνιζόμαστε όπως και όπου μπορούμε, που έχουμε ανησυχίες, που είμαστε γεννημένοι πνεύματα ελεύθερα αποτελούμε την αληθινή ελίτ αυτού του έθνους. Μπορεί αυτό να ακούγεται σε πολλούς "κάπως" όμως η γνώμη μου είναι αυτή και δεν φοβάμαι να την εκφράσω. Είμαστε οι συνεχιστές του Περικλή Γιαννόπουλου και τόσων άλλων Ελλήνων που κρατούν την φλόγα του ελληνισμού αναμμένη. Επομένως καθήκον μας είναι να καθοδηγούμε, να προτείνουμε λύσεις, να χτυπούμε τον εχθρό, να είμαστε επικεφαλής του έθνους και όχι κομπάρσοι,όχι να αναλωθούμε σε απερίσκεπτες ενέργειες. Μας θέλουν ακόμη ραγιάδες, μας μεγαλώνουν να είμαστε ραγιάδες, είναι έτσι φτιαγμένη η παιδεία να βγαίνουν από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια ,ρουφιάνοι,γλυφτρόνια,φιλάργυροι,εγωπαθείς,συμφεροντολόγοι,απάτριδες ανθέλληνες ραγιάδες. Αυτό πρέπει κάποια στιγμή να το σταματήσουμε, εάν διαβάσετε το λόγο του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα αυτό μας λέει, μας παρέδωσαν μία χώρα ελεύθερη από την τούρκικη σκλαβιά και είναι σειρά μας να την ελευθερώσουμε από την κηδεμονία των "προστατών" και των σύγχρονων κοτζαμπάσηδων, να φτιάξουμε μία Ελλάδα αληθινά ελεύθερη που να κυβερνιέται από αληθινούς (και όχι κατ'όνομα) Έλληνες.
Χρήστος Παναγιωτόπουλος