Πως φθάσαμε στα αιματηρά γεγονότα του Κιλελερ.

Το "Αγροτικό" , οι φτωχοί και το Κράτος. 

Το ρεπορτάζ των αιματηρών γεγονότων

Το παρασκήνιο του Συλλαλητηρίου 

της Λάρισσας, γραμμένο από τον οργανωτή του,  Δημήτριο

 Χατζηγιάννη, από τον Σύλλογο 

"Κοινό των Θεσσαλών" εκ μέρους των οποίων μιλούσε στους Αγρότες στην Λάρισσα στις 6 Μαρτίου ο κ. Γ.Σχινάς.

 Ο Δημήτριος Χατζηγιάννης το 1909, ήταν 21 ετών και ήταν φοιτητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του Συλλόγου «Κοινών των Θεσσαλών» . 

Διετέλεσε Δήμαρχος Λάρισας το 1955–1964 και το 1967–1969. 

Στο βιβλίο του «ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ», 

αναφέρε ότι:

«Τον Δεκέμβριον του 1909 απεσταλμένος της εν Αθήναις 

ετ αιρείας «Κοινών των Θεσσαλών» επισκεπτόμην τον Βόλον, τα Φάρσαλα, την Λάρισαν, την Αγιάν, το Νεμπεγλέρ (Νίκαια) και το Μαϊμούλι (Χάλκη) συνεκρότησα και τα πρώτα αγροτικά     συλλαλητήρια, εις το Νεμπεγλέρ την 2α Ιανουαρίου 1910 και την Χάλκην την 3η Ιανουαρίου 1910. 

Ωμίλησα περί αναγκαστικής απαλλότριώσεως των τσιφλικιών και αποκαταστάσεως των ακτημόνων καλλιεργητών» .

Σε σύσκεψη που έγινε στην Αθήνα στις 17.02.1910 ο πρόεδρος             της Πανθεσσαλικής Επιτροπής Δημήτριος Μπούσδρας, δικηγόρος    από την Καρδίτσα συζήτησε με όλους τους Θεσσαλούς βουλευτές        τις μεθόδους και ενέργειες που πρέπει να γίνουν, ώστε το θέμα                   της απαλλοτρίωσης των θεσσαλικών τσιφλικιών να έρθει στη      Βουλή. 

Σε μία άλλη σύσκεψη στις 20 Φεβρουαρίου 1910 η Πανθεσσαλική Επιτροπή αποφάσισε να γίνουν μεγάλα συλλαλητήρια στην Καρδίτσα και στη Λάρισα στις 27 Φεβρουαρίου και από αυτές τις        συγκεντρώσεις να βγουν ψηφίσματα προς την Κυβέρνηση για αναγκαστική απαλλοτρίωση των τσιφλικιών.

Το Νομοσχέδιο της απαλλοτρίωσης υποβλήθηκε στη Βουλή από τον βουλευτή της Καρδίτσας, Απόστολο Αλεξανδρή.

Από τις συζητήσεις που έγιναν τις επόμενες μέρες στη Βουλή από       τους αρχηγούς των κομμάτων και του Πρωθυπουργού προέκυψε ότι το νομοσχέδιο της απαλλοτρίωσης ήταν αδύνατο να ψηφιστεί, ενώ οι υποσχέσεις της Κυβέρνησης προς τους Θεσσαλούς βουλευτές ήταν αόριστες.

Η εξέλιξη αυτή ξεσήκωσε όλο τον Θεσσαλικό αγροτικό πληθυσμό     διότι δεν μπορούσε να καταλάβει τι οικονομικά συμφέροντα     κρύβονταν πίσω από αυτήν την άρνηση, διότι: 

«Περισσότερα από 500.000 στρέμματα από τα τσιφλίκια των          Ζάππα, Στεφάνοβικ, Ζαρίφη είχαν περιέλθει στο δημόσιο, το οποίο τηρούσε παρελκυστική τακτική απέναντι στο αίτημα για τη διανομή τους, αναθέτοντας την εκμετάλλευσή τους στο                              «Θεσσαλικό Γεωργικό Ταμείο» και σε κατά τόπους επιτροπές διαχείρισης» .

Έτσι τα προγραμματισμένα συλλαλητήρια έγιναν, το πρώτο στην Κεντρική πλατεία της Καρδίτσας στις 27 Φεβρουαρίου 1910, με τη συμμετοχή 8.000 περίπου αγροτών από Τρίκαλα, Σοφάδες, Παλαμά, Ματαράγκα και άλλες κωμοπόλεις. 

Μετά τις ομιλίες των μελών του Αγροτικού Συνδέσμου εκδόθηκε ψήφισμα προς την κυβέρνηση όπου ζητούσαν να ψηφιστεί το νομοσχέδιο με την αναγκαστική απαλλοτρίωση των τσιφλικιών.

Το συλλαλητήριο στη Λάρισα προγραμματίστηκε να γίνει στις 6 Μαρτίου 1910. 

ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ "ΣΚΡΙΠ" 

ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΣΑΣ

Ο τίτλος του "Σκρίπ" τα έλεγε ΟΛΑ. 

Ο ΣΤΡΑΤΟΣ εναντίον των ΑΓΡΟΤΩΝ!

"ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΠΥΡΟΒΟΛΗΘΗΣΑΝ ΥΠΌ ΕΛΛΗΝΩΝ" έγραφε το "ΕΜΠΡΟΣ". 112 χρόνια μετά, μπορούμε να αναρωτηθούμε αν ο Μέραρχος Ψαροδήμος

  ο Νομάρχης Αργυρόπουλος και ο Εισαγγελέας Παπαθεοδωρόπουλος  ήταν με τους παλαιο-πωλητικούς ή με την επανάσταση και το 

Σύνδεσμο.

Πάντως, αφού ο Στρατός έχυσε το αίμα των Ελλήνων  οι πολιτικοί έδωσαν την λύση και οι Αγρότες διαλύθηκαν φωνάζοντας "Ζήτω το Έθνος". 

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ ΣΚΡΙΠ