3 δίς Ευρώ ο αέρας στις ελληνικές Τράπεζες από το δημόσιο χρέος

H « Fed», έχει τυπώσει χρήμα για να χρηματοδοτήσει χρέος χρέους ύψους 1 τρις. δολ. της αμερικανικής κυβέρνησης από το 2007 .H EKT έχει δανείσει 1,5 τρις. δολ. στις τράπεζες της ευρωζώνης.

Οι κανόνες του Ευρωσυστήματος, «απαγορεύουν» στην ΕΚΤ να δανείζει απευθείας τις κυβερνήσεις,με το ίδιο επιτόκιο με τις Τράπεζες. Αυτό θεωρείται ως μέτρο προστασίας του ευρώ από την ανεξέλεγκτη κυκλοφορία πληθωριστικού χρήματος. Στην πραγματικότητα είναι μέτρο πλουτισμού των Τραπεζών .
Τι έχουν κάνει οι ευρωπαϊκές τράπεζες με όλο αυτό το νέο χρήμα; Κατά το μεγαλύτερο ποσοστό το έχουν δανείσει απευθείας στις κυβερνήσεις τους,με υψηλά επιτόκια ,σύμφωνα με τις οδηγίες των εταιρειών αξιολόγισης.

Και αυτές οι αγορές ομολόγων, με τη σειρά τους, έχουν χρησιμοποιηθεί ως εγγυήσεις για ακόμη περισσότερες χρηματοδοτήσεις από την ΕΚΤ, που επίσης μπορούν να αξιοποιηθούν για αγορές ομολόγων».

Στην πραγματικότητα, λοιπόν, η ΕΚΤ παράγει χρήμα με τη… σέσουλα , με τις εμπορικές τράπεζες να εισπάττουν «τζάμπα κέρδη» για να διορθόσουν τους ισολογισμούς τους από τις ζημιές που ντους προκάλεσαν οι τοποθετήσεις στα «αμερικανικά» τοξικα ομόλογα

Ωστόσο οι αμερικανοεβραίοι «επενδυτές» είναι δυσαρεστημένοι γιατί δεν μπορούν να εκτινάξουν τα επιτόκια δανεισμού των κυβερνήσεων στα επιθημητά επίπεδα.
Σε φυσιολογικές συνθήκες, λένε, η ΕΚΤ, θα έπρεπε να τοποθετεί τους ισολογισμούς των τραπεζών ανάμεσα στα κράτη που δανείζονται και στην ΕΚΤ. Για παράδειγμα, (σε φυσιολογικές συνθήκες), αν η ελληνική κυβέρνηση χρεοκοπούσε, καταστρέφοντας τις εγγυήσεις δανεισμού των ελληνικών τραπεζών από την ΕΚΤ, οι ζημιές θα έπεφταν στις ελληνικές τράπεζες και όχι στην ΕΚΤ, αφού οι τράπεζες παραμένουν πραγματικοί δικαιούχοι των εγγυήσεων που καταθέτουν. Αλλά στις σημερινές συνθήκες, αυτή η Γραμμή Μαζινό ανάμεσα στα προβλήματα υπερχρέωσης των κυβερνήσεων και τον ισολογισμό της ΕΚΤ είναι αστεία, αφού οι ελληνικές, ιρλανδικές και ισπανικές τράπεζες, που κάνουν ουρά για χρηματοδοτήσεις από την ΕΚΤ, είναι στην πραγματικότητα σχεδόν αφερέγγυες και θα ήταν εντελώς, εάν δεν υπήρχε η απεριόριστη προσφορά χρήματος που δέχονται, με ενέχυρα αμφίβολης αξιοπιστίας από την ίδια την ΕΚΤ.

Οι εμπορικές τράπεζες λειτουργούν ως διαμεσολαβητές ανάμεσα στις εκτυπωτικές πρέσες της ΕΚΤ και το δανεισμό των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων με το αζημείωτο.

Οι χρηματοδοτήσεις των ελληνικών τραπεζών συνολικά από την ΕΚΤ, με ενέχυρο χρεόγραφα, είχαν φθάσει στο εξωφρενικό ποσό των 48,057 δις. ευρώ, δηλαδή στο 20% του ΑΕΠ της χώρας!Και ενώ θα περίμενε κανείς, ότι με την πάροδο του χρόνου οι χρηματοδοτικές ανάγκες των τραπεζών από την ΕΚΤ θα μειώνονταν, όσο σταθεροποιούνταν οι αγορές, στην Ελλάδα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο:
Στα τέλη Ιανουαρίου του 2008 το άνοιγμα των τραπεζών στην ΕΚΤ έφθανε τα 4,1 δις. ευρώ, στο τέλος Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου είχε σχεδόν δεκαπλασιασθεί, ξεπερνώντας τα 40 δις. ευρώ, αλλά τους πρώτους μήνες του 2009, μετά από μια μικρή υποχώρηση το δίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου, εκτινάχθηκε στο τέλος Μαρτίου πάνω από τα 48 δις. ευρώ!

Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι οι ελληνικές τράπεζες πρωταγωνίστησαν και στην πρόσφατη γιγαντιαία δημοπρασία της ΕΚΤ, με την οποία χορηγήθηκε ρευστότητα για ένα χρόνο, με επιτόκιο 1%. Από τα 422 δις. ευρώ που «μετάγγισε» η ΕΚΤ στις τράπεζες με αυτή τη μέθοδο, οι ελληνικές τράπεζες άντλησαν περισσότερα από 20 δις. ευρώ, δηλαδή ποσό που ξεπερνάει κατά πολύ το «μερίδιο» του ελληνικού ΑΕΠ στο συνολικό προϊόν της Ευρωζώνης.

Πίσω από αυτές τις «τρελές» δανειακές ανάγκες των τραπεζών κρύβεται, βέβαια, η ακόρεστη δίψα του Δημοσίου για δανεικά, αφού τον τελευταίο καιρό οι τράπεζες έχουν ουσιαστικά «παγώσει» τη ροή πιστώσεων στον ιδιωτικό τομέα και αγοράζουν αφειδώς κρατικά ομόλογα, πρακτική που είναι δίκοπο μαχαίρι για τη σταθερότητα του συστήματος: όσο παραμένουν χαμηλά τα επιτόκια της ΕΚΤ και το Δημόσιο, έστω και με… χίλια ζόρια, αποφεύγει να τινάξει την μπάνκα στον αέρα με ανεξέλεγκτες εκδόσεις ομολόγων, οι τεράστιες ανοικτές θέσεις των τραπεζών σε κρατικούς τίτλους είναι κερδοφόρες.
δελτιο 11