Για την Γιορτή της Κολοκύθας

 

Η Παραμονή των Αγίων Πάντων που επέβαλε ο αιρεσιάρχης Γρηγόριος Δ΄ να εορτάζονται  την 1η Νοέμβριου και την οποία μετέτρεψαν οι μασόνοι «εθνοπατέρες» των ΗΠΑ  σε καρναβάλι απότισης φόρου τιμής προς όλα τα διαβολικά πνεύματα δεν έχει καμιά σχέση με "μεσαιωνικό Ιρλανδικό έθιμο". 

Οι Ιρλανδοί ΔΕΝ γιόρταζαν ποτέ κανέναν "Stingy Jack". 

Ο Jack που ξεγέλασε τον χάροντα  είναι λογοτεχνικό κατασκεύασμα του 19ου αιώνα, που τάχα καταδικάστηκε να μείνει αθάνατος, και περιπλανείται τις νύχτες με μια αυτοσχέδια λυχνία φτιαγμένη από κολοκύθα.

Το παρατράγουδο είναι πολλαπλά έκθετος για το επεισόδιο στην Ταβέρνα του Ζιώγα της Καλαμπάκας. Πήγε να το παίξει Οχράνα και τις έφαγε. Ο έλεγχος της αστυνομίας δεν βρήκε κανέναν ανεμβολίαστοι στο μαγαζί.

 

Το παρατράγουδο ο Βασιβλακόπουλος, πήρε σβάρνα τα βωθροκάναλα για να κλαίγεται γι’ αυτό που έπαθε στην Καλαμπάκα .

Το παρατράγουδο όμως είναι πολλαπλά έκθετος για το επεισόδιο στην Ταβέρνα . Πήγε να το παίξει Οχράνα και τις έφαγε. 

Στην Καλαμπάκα το παρατράγουδο πήγε με ομάδα 20 πνευμονολόγων που μετείχαν σε «συνέδριο» που διοργάνωσε φαρμακευτική εταιρεία και η οποία είχε κλείσει το τραπέζι στην ταβέρνα για εκείνους. 

Αφού έφαγαν, ο Βλακοβασίλης έκανε τον Γκεσταπίτη και ζήτησε παρότι αναρμόδιος να γίνει έλεγγος στους πελατες εάν είχαν πράσινο πιστοποιητικό. Με το λεγε-λέγε τους πάταξαν έξω. Μπορεί να εφαγε και καμιά καρπαζιά αλλά δεν έχι μόλω πες και για αυτό δεν πήγε σε ιατροδικαστή .Ο έλεγχος της αστυνομίας στην ταβέρνα που ακολούθησε πάντως δεν βρήκε κανέναν ανεμβολίαστοι στο μαγαζί.

Η 4η ημέρα του Πολέμου του 40 και ο «Ελιγμός Ζαχαριάδη»

Στις 31 Οκτωβρίου άρχισε από τις 6 το πρωί η μετακίνηση της ιταλικής Διοικήσεως προς την Βέρβα. 

Τα προκεχωρημένα τμήματα των Ιταλών πλησίασαν στο Καλπάκι, ενώ στους Φιλιάτες από τα εύστοχα πυρά του ελληνικού πυροβολικού σκοτώθηκε ο διοικητής του ιταλικού 32ου συντάγματος. 

 Στο Μέτωπο της Πίνδου, στο χώρο ευθύνης της 1ης Μεραρχίας, το ΙΙ/5 Τάγμα, (Παπαβασιλείου), ακολουθώντας το δρομολόγιο Μέτσοβο - Βρυσοχώρι - Ελεύθερο, είδε από μακριά ιταλική φάλαγγα να κινείται προς Παλιοσέλι. 

Εκλήθη ο υπολοχαγός Πανδής του ουλαμού πυροβολικού να προσβάλει την ιταλική φάλαγγα. Οι βολές ήταν επιτυχείς, ο εχθρός αιφνιδιάστηκε και διασκορπίστηκε στο χωριό. 

Η πορεία τους σταμάτησε. Οι Έλληνες στρατιώτες πήραν το «βάπτισμα του πυρός». 

 Το Ι/5 Τάγμα, (Γούλα), κινήθηκε προς Καλαμπάκα -Αγιόφυλλο - Γρεβενά - Σαμαρίνα. Το ίδιο δρομολόγιο ακολούθησε την επομένη η Διοίκηση του Συντάγματος και το ΙΙΙ/5 Τάγμα (Χειμαρριώτη). 

 Τα αντιτορπιλικά "Ψαρά" και "Σπέτσαι" βομβάρδισαν για μία και πλέον ώρα την περιοχή Κονισπόλεως-Φιλιατών-Σαγιάδας, για να δώσουν ψυχολογική υποστήριξη στα μαχόμενα επί το εδάφους τμήματα.

 Ο Νίκος Ζαχαριάδης, Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ που είχε μεταχθεί από τον Μανιαδάκη στην Αθήνα έδωσε πλήρη στήριξη στον Μεταξά, γράφοντας: 

«Στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη». Το «διάγγελμα» Ζαχαριάδη , προς το λαό της Ελλάδας, το οποίο τα διαπραγματευτηκε με τον Μανιαδάκη, ζητώντας για αντάλλαγμα « Γενική Αμνηστία», ανέφερε: «Ο φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα, με σκοπό να την υποδουλώσει και να την εξανδραποδίσει. Σήμερα, όλοι οι Έλληνες παλεύουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα, ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ. Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι και θα είναι μια καινούρια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ' έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό. Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θα 'ναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας. Αθήνα, 31 του Οχτώβρη 1940, Νίκος Ζαχαριάδης Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ». 

 Το κείμενο αυτό , ο πράκτορας Πλουμπίδης , από τη Σωτηρία όπου «παραθέριζε» με εντολή της Ιντέλιτζενς Σερβις το χαρακτήρισε τον Μάρτιο του 1941 πλαστό, και κατήγγειλε ως «χαφιεδική» επιστολή του Ζαχαριάδη της 31ης Οκτωβρίου 1940.

 Ο Πράκτορας Πλουμπίδης, εξηγούσε σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 1941 στον «Ριζοσπάστη» της Κεντρικής Επιτροπής , τους λόγους, για τους οποίους ήταν αδύνατον ο Ζαχαριάδης να ήταν ο συντάκτης της επιστολής της 31ης Οκτωβρίου 1940 και σημείωνε ότι το γράμμα : 

α) Δεν έχει το κομματικό ύφος και τη σαφήνεια των γραπτών του σ. Ζαχαριάδη. β) Δεν έβαζε καμιά σοβαρή κομματική διεκδίκηση, αλλά αοριστολογούσε και γενικολογούσε. Ο Πλουμπίδης σημείωνε ότι και τα δυο γράμματα του Ζαχαριάδη , «εδιναν αμνηστεία στη ματοβαμμένη τετραετία του Μεταξά», και «σιωπούσαν για τα εγκλήματά» του, και για το ότι , «οδήγησε το λαό στο σφαγείο για το συμφέρον του εγγλέζικου ιμπεριαλισμού». Ο Πλουμπίδης έγραφε ακόμα ότι το γράμμα που δημοσιεύτηκε στον καθημερινό Τύπο, απευθυνόταν στον Υφυπουργό της Ασφάλειας, αλλά , «αν ήταν σωστό, θα απευθυνόταν στον λαό» και θα υπογράφονταν όχι από τον «γραμματέα της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.», που ήταν ο τίτλος του σ.Νεφελούδη αλλά από τον ΓΕΝΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ. Ο Ζαχαριάδης επέστρεψε στην Ελλάδα, από το στρατόπεδο του Νταχάου, τον Μάιο του 1945. 

Σε δεξίωση , στα γραφεία του ΕΑΜ, την 1η Ιουνίου 1945, μετά από ερώτηση δημοσιογράφου, παραδέχθηκε ότι έγραψε την επιστολή της 31ης Οκτωβρίου. Τότε δημοσιεύτηκε και ο διάλογος.

 Δημοσιογράφος: Υπάρχει επιστολή σας χρονολογουμένη από τον Ιανουάριο του 1941, με την οποία καλούσατε τον λαό να σταματήσει τον αγώνα, γιατί ο πόλεμος είχε μετατραπεί σε «ιμπεριαλιστικό»; Νίκος Ζαχαριάδης: «Τέτοια επιστολή, ούτε γράφτηκε ποτέ από μένα, ούτε δημοσιεύτηκε. Εγώ έγραψα μόνο το γράμμα της 2-11-1940. Και δεν το απηύθυνα στον Μανιαδάκη, αλλά προς τον ελληνικό λαό». Ο ίδιος ο Ζαχαριάδης, στις 28 Οκτωβρίου 1945, αποκάλυψε στον «Ριζοσπάστη», τη μυστική πτυχή της πρώτης επιστολής: 

«Η επιστολή αυτή αποτελούσε αντικείμενο συναλλαγής μεταξύ Ζαχαριάδη με το καθεστώς Μεταξά, καθώς συνοδεύονταν κι από 4 όρους του σ. Ζαχαριάδη Οι τέσσερες προτάσεις-όροι ήταν οι εξής: 1) Το ΚΚΕ αναλαμβάνει, τη γραμμή του «ανοιχτού γράμματος» να την κράτηση ως το τέλος του πολέμου. 2) Η κυβέρνηση δίνει γενική αμνηστία. 3) Ξαναβγαίνει ο «Ριζοσπάστης». 4) Όποιο μέλος του ΚΚΕ, διαφωνήσει με την γραμμή του «ανοιχτού γράμματος» θα διαγραφεί από το ΚΚΕ. 

 Ο Μεταξάς δεν απάντησε στους όρους του Ζαχαριάδη.

Η 31η Οκτωβρίου στην Ιστορία

Η 31η Οκτωβρίου είναι η 304η ημέρα του  Γρηγοριανού ημερολογίου. Απομένουν 61 μέρες ως το τέλος του έτους

  475. Ο αρχηγός του ρωμαϊκού Στρατού Φλάβιος Ορέστης, που ήταν Ρωμαίος πολίτης, με καταγωγή από την Παννονία, και ο οποίος είχε υπηρετήσει ως γραμματέας και διπλωμάτης του Αττίλα και αργότερα ανήλθε στις τάξεις του ρωμαϊκού στρατού αναγόρευσε τον ανήλικο γιό του Ρωμύλο Αυγουστύλο ως αυτοκράτορα , αφού ανάγκασε τον αυτοκράτορα Ιούλιο Νέπωτα να εγκαταλείψει την Ιταλία. Ο Ρωμύλος Αυγουστύλος , (Flavius Romulus Augustus), ήταν αυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τις 31 Οκτωβρίου του 475 έως τις 4 Σεπτεμβρίου του 476. Η νομιμότητά του και η εξουσία του αμφισβητήθηκαν και ο Ρωμύλος σύντομα καθαιρέθηκε από τον Οδόακρο,
ο οποίος νίκησε και εκτέλεσε τον Φλάβιο Ορέστη. Ο Οδόακρος έστειλε τον Ρωμύλο να ζήσει στο Καστέλουμ Λουκουλάνουμ στην Καμπανία , και μετά από ο Ρωμύλος εξαφανίστηκε από τα ιστορικά αρχεία. Πέθανε το 511. Η εκθρόνισή του  σηματοδοτεί το τέλος της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

802. Κατόπιν ανακτορικού πραξικοπήματος ανατράπηκε η  αυτοκράτειρα Ειρήνη η Σαρανταπήχαινα η οποία εξορίστηκε και απέθανε στη Λέσβο ενώ οι συνωμότες ανέβασαν στο βυζαντινό θρόνο τον Πατρίκιο Νικηφόρο που ήταν ο γενικός λογοθέτης κατά το τέλος της βασιλείας της Ειρήνης.

1378. Στέψη του Αντιπάπα Κλήμη Ζ , που εξελέγη από τους Γάλλους; Καρδιναλίους. Αρχή του Μεγάλου Δυτικού Σχίσματος.

1477. Ο Mατίας Ουνιάδης (Κορβίνους) κατέλαβε τη Βιέννη.

1448. Πέθανε στην Κωνσταντινούπολη σε ηλικία 56 ετών,  ο προτελευταίος Βυζαντινός αυτοκράτορας  Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος. Τον διαδέχτηκε ο αδελφός του Κωνσταντίνος, Δεσπότης του Μυστρά που στέφτηκε στις 6 Ιανουαρίου 1449.   

1517. Ο Μαρτίνος Λούθηρος θυροκόλλησε τις 95 Θέσεις του στον Καθεδρικό ναό της Βυρτεμβέργης.

1599. Δολοφονήθηκε ο πρίγκιπας της Τρανσυλβανίας Άντριου Μπάτορι.

1628. Οι Ουγενότοι στη Λα Ροσέλ εξαντλημένοι από την πείνα, η οποία είχε προκαλέσει περισσότερους από 20.000 θανάτους, από την έναρξη της πολιορκίας της πόλης από τα γαλλικά βασιλικά στρατεύματα τον Σεπτέμβριο του 1627, παραδόθηκαν στον καρδινάλιο Ρισελιέ.

1639. Κατά τον Πόλεμο της Ολλανδικής Ανεξαρτησίας οι Ολλανδοί νίκησαν την Ισπανική Αρμάδα στη Ναυμαχία της Μάγχης.

1731. Απέλαση των Προτεσταντών από το Σάλτσμπουργκ.

1784. Εκδηλώθηκε στο Ζαράντ της Τρανσυλβανίας η μεγάλη εξέγερση των Βλάχων αγροτών κατά των Ούγγρων, που την καθοδηγούσαν οι Χορέα, Κλόστσα, και Κρίστσαν.

1793. Εκτέλεση στο Παρίσι 21 Γιρονδίνων.

1795. Βάσει του Συντάγματος του έτους Γ' που  τέθηκε σε ισχύ στις 26 Οκτωβρίου, εκλέχτηκαν από την Συνέλευση οι πέντε πρώτοι «Διευθυντές» που αποτελούσαν  την εκτελεστική εξουσία. Ήταν  ο Λαζάρ Καρνό,  ο Ετιέν Φρανσουά Λετουρνέρ, ο Ζαν Φρανσουά Ρεμπέλ, ο  Πολ ντε Μπαρά,  και ο Λουί-Μαρί Λα Ρεβεγιέρ-Λεπώ .

1812.Κατά την υποχώρηση της μεγάλης Στρατιάς διεξήχθη η Μάχη της Τσασνίκι στις 19/31 Οκτωβρίου κοντά στο Σμολένσκ. Οι γάλλοι είχαν 1200 νεκρούς και οι Ρώσοι 400.

1813. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης μετά τη μάχη των Εθνών στη Λειψία με τα απομεινάρια του στρατού του νίκησε στη Μάχη του Χανάου τη δύναμη των Αυστρακών και των Βαυαρών υπό την ηγεσία του Βαυαρού στρατηγού Καρλ Μπρέντε, που προσπάθησε να σταματήσει την υποχώρηση των Γάλλων προς τον ποταμό Ρήνο.

1828. Οι τούρκοι παρέδωσαν με συνθήκη την Μονή του Οσίου Σεραφείμ Δομβούς, στον Δημήτριο Υψηλάντη.

1905. Στη διάρκεια της πρώτης Ρωσικής επανάστασης ανακηρύχτηκε 150 χλμ από τη Μόσχα, η «δημοκρατία του Μαρκόφ», που κάλυπτε 5 χωριά με 6000 κατοίκους

1912. 18 /31Οκτώβριου η Απελευθέρωση της Αλεξανδρείας (ΓΗΔΑ) Ημαθίας. Στο Κοσσυφοπέδιο  οι Τούρκοι αποσύρθηκαν από το Ιπέκιο, (Πέτς) και ο σερβικός στρατός απελευθέρωσε το σερβικό Πατριαρχείο και το Μετόχι.  (Στις 6π.μ της 31ης Οκτωβρίου/13ης Νοεμβρίου, το απόσπασμα του αντισυνταγματάρχη Μήτσα με 340 άνδρες του τακτικού μας στρατού, μαζί με σώμα εθελοντών Κρητικών , συνεπικουρούμενοι από ανταρτικές ομάδες της Ηπείρου και Μετσοβίτες εθελοντές, επιτέθηκαν κατά της τουρκικής φρουράς του Μετσόβου που παραδόθηκε στις 4 το απόγευμα).

1917. Κατά τον Πρωτο παγκόσμιο πόλεμο έγινε η  μάχη της Μπιρσίμπα στην Παλαιστίνη όπου το Βρετανικό Εκστρατευτικό επιτέθηκε και αιχμαλώτισε την φρουρά της Μπιρσίμπα ξεκινώντας την εκστρατεία της Νότιας Παλαιστίνης.
Οι Τούρκοι είχαν 1000 νεκρούς και 1947 αιχμαλωτίστηκαν. Σε αυτή τη μάχη  έγινε η τελευταία επιτυχημένη έφοδος ιππικού στην ιστορία. 

1918. Εκδηλώθηκε επανάσταση στη Βουδαπέστη. Ο πρωθυπουργός Καλμάν Τίσσα δολοφονήθηκε και ο Αυτοκράτορας Κάρολος των Αψβούργων, διόρισε πρωθυπουργό της Ουγγαρίας τον αρχηγό της επανάστασης του Άστερ, Κόμη Μιχάλι Καρόλι, ο οποίος αμέσως ανακοίνωσε την Δημοκρατία της Ουγγαρίας.
Το «Αβέρωφ», και το «Κιλκίς» μαζί με τα συμμαχικά πλοία κατέπλευσαν  στην Κωνσταντινούπολη και τμήμα Κρητών χωροφυλάκων εγκαταστάθηκε  στο Φανάρι ως φρουρά του Πατριαρχείου.

1922. Στην Ιταλία, ο 39χρονος Μπενίτο Μουσολίνι σχημάτισε με την υποστήριξη της Στοάς και της Αγγλίας, κυβέρνηση μειοψηφίας , με το Partito Liberale Italiano, (PLI), τους Σοσιαλδημοκράτες και το Λαικό Κόμμα, στην οποία ο ίδιος κράτησε και το υπουργείο εξωτερικών. Υπουργός πολέμου ανέλαβε ο «Ντούτσε της Νίκης» στο Βιττόριο Βένερο, στρατηγός Αρμάντο Ντίαζ και συμμετείχε ο αρχηγός του στόλου, ναύαρχος Πάολο Εμίλιο Θαόν ντι Ρεβέλ. Τα υπουργεία Εθνικής Οικονομίας και Γεωργίας τα πήραν οι Φιλελεύθεροι. Το υπουργείο Δημοσίων Έργων το ανέλαβαν ο σοσιαλδημοκράτες που είχαν 29 έδρες στη Βουλή, και το υπουργείο Εργασίας το ανέλαβε το Λαϊκό Κόμμα.
Στην Αθήνα, στις 31 Οκτωβρίου με το Ιουλιανό, στο κτίριο της Παλαιάς Βουλής  συνήλθε το έκτακτο στρατοδικείο που δίκασε τους έξη.

1924. Ο Μουσταφά Κεμάλ στην πρώτη επέτειο της Δημοκρατίας, δήλωσε ότι «στο τουρκικό έθνος ταιριάζει καλύτερα στη φύσης του, η Δημοκρατική διοίκηση».

1925. Ανέβηκε στον θρόνο της Περσίας  η δυναστεία των Παχλεβί.

1926. Στη Μπολόνια, ο δεκαπένταχρονος  Αντέο Ζαμπόνι επιχείρησε  να πυροβολήσει τον Μπενίτο Μουσολίνι. Τον λιντσάρισαν οι μελανοχίτωνες.

1938. Εννέα χρόνια μετά το Κράχ και ενώ η Μεγάλη Ύφεση συνεχιζόταν το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης παρουσίασε ένα πρόγραμμα δεκαπέντε σημείων με στόχο την αναβάθμιση της προστασίας του επενδυτικού κοινού.

1940. Τα αντιτορπιλικά "Ψαρά" και "Σπέτσαι" βομβάρδισαν για μία και πλέον ώρα την περιοχή Κονισπόλεως-Φιλιατών-Σαγιάδας, για να δώσουν ψυχολογκή υποστήριξη στα μαχόμενα επί το εδάφους τμήματα. Ο Νίκος Ζαχαριάδης, Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ που είχε μεταχθεί από τον Μανιαδάκη στην Αθήνα έδωσε πλήρη στήριξη στον Μεταξά. "Στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη", έγραψε.

1943. Ο ΕΔΕΣ δέχθηκε συνδυασμένη επίθεση στην Νεράϊδα Τρικάλων από τον ΕΛΑΣ και τους Γερμανούς . Ο αγώνας ήταν άνισος και τελικά οι Εδεσίτες αντάρτες υποχρεώθηκαν να συμπτυχθούν με μεγάλες απώλειες.

1944. Στη Γιουγκοσλαβία μετά την εκκένωση του Βελιγραδίου, οι Γερμανοί μαζί με τους Ούστασι σχημάτισαν το μέτωπο του Σρεμ με έξι γραμμές άμυνας, από το Σεμλίνο μέχρι το Βούκοβαρ, σε βάθος περίπου 100 χιλιομέτρων.

1946. Απόσπασμα Χωρ]κής συνεπλάκη εις τήν θέσιν Άγιος Ηλίας Παλαίοχωρίου Αμφίκλειας μετά τής 60μελοΰς συμμορίας του Διαμαντή φονευ­θέντων δύο συμμοριτών.

1948.Η Ταξιαρχία Υψηλάντη επιτέθηκε κατά τής Ερατείρας Σιατίστης, που την υπεράσπιζε η Χωροφυλακή και άνδρες ΜΑΥ. Κατέφθασαν ενισχύσεις του Στρατού&nbsp που εξεδίωξαν τους συμμορίτες τών οποίων οι απώλειες ήταν 70 νεκροί. Δύναμη Χωροφυλακής του Αιγίου καταδιώξασα συμμορίαν εις τά υψώματα Δημητροπούλου Νερατζή έφόνευσεν ένα συμμορίτην. 

1952.Επιχείρηση Ίβυ.  Η έκρηξη της πρώτης βόμβας υδρογόνου των Ηνωμένων Πολιτειών στα Νησιά Μάρσαλ 

1954.Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο της Αλγερίας ξεκίνησε την εξέγερση ενάντια στην αποικιακή κυβέρνηση της Γαλλίας.

1955. Επέστρεψε θριαμβευτικά στο Μαρόκο ο Σουλτάνος Σίντι Μοχάμαντ μπιν Γιουσέφ.

1956. Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία πραγματοποίησαν βομβαρδισμούς στην Αίγυπτο για να αναγκάσουν τον Νάσσερ να ανοίξει εκ νέου τη Διώρυγα του Σουέζ.

1958. Ο Μπόρις Πάστερνακ αποποιήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

1961.Στην Μόσχα  διαπιστώθηκε ότι απομακρύνθηκε  η σορός του Στάλιν από το Μαυσωλείο της Κόκκινης Πλατείας.

1968. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Λίντον Τζόνσον επικαλούμενος την πρόοδο στις ειρηνευτικές συνομιλίες για το Βιετνάμ στο Παρίσι, διέταξε την πλήρη παύση όλων των αεροπορικών επιδρομών, στο Βόρειο Βιετνάμ", από την 1η Νοέμβρη.

1984. Δολοφονήθηκε από δύο σωματοφύλακες της Σιχ , η πρωθυπουργός της Ινδίας Ίντιρα Γκάντι.

1985. Έκρηξη βόμβας, με 39 τραυματίες,  σε αστικό λεωφορείο, που εκτελούσε το δρομολόγιο Αθήνα–Αργυρούπολη το οποίο βρισκόταν  στο ύψος της Δάφνης.

1989. Ο Τουργκούτ Οζάλ, εκλέχτηκε από την τουρκική Εθνοσυνέλευση 8ος πρόεδρος της Τουρκίας.

1991. Οι κροατικές παραστρατιωτικές δυνάμεις ξεκίνησαν  δράση  εθνοεκκαθάριση 18 Σερβικών χωριών στην Ανατολική  Σλαβονία. Περισσότεροι από 60 Σέρβοι σκοτώθηκαν την πρώτη ημέρα.

1993. Πέθανε  ο Ιταλός σκηνοθέτης Φεντερίκο Φελίνι. Ο Τζουκάνοβιτς ίδρυσε την σχηματική Ορθόδοξη Εκκλησία του Μαυροβουνίου .

1995. Η αντιπροσωπεία της Ρεπούμπλικα  Σέρπσκα από τον Μομτσίλο Κράισνικ, τον Άλεξ Μπούχα και τον Νικόλα Κόλεβιτς ταξίδεψε στο Ντέιτον για για την ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, μαζί με τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, τον Μόμιρ Μπουλάκοβιτς και τον Μίλαν Μιλουτίνοβιτς.

1998. Ο Σαντάμ Χουσεΐν ανακοίνωσε ότι το Ιράκ δε θα συνεργαζόταν πλέον με τους επιθεωρητές των Ηνωμένων Εθνών.

1999. Στην Πρίστινα, απέτυχε η δολοφονία του του Μομτσίλο Τράικοβιτς, 
ο οποίος τραυματίστηκε .


2002 . Στην Ιταλία σεισμός στην Απουλία , στις 11:32 π.μ., προκάλεσε την κατάρρευση  δημοτικού σχολείου στο χωριό Σαν Τζουλιάνο. Σκοτώθηκαν  27 παιδιά και ο δάσκαλος. Δύο άλλες γυναίκες, που ζούσαν στο ίδιο χωριό, σκοτώθηκαν  στα  σπίτια τους.
Στην Κωνσταντινούπολη έγινε ο αγώνας του  ΠΑΟ με τη Φενέρ Μπαχτσέ.

2007. Από βομβιστική επίθεση μουσουλμάνων σε λεωφορείου στη Σταυρούπολη της Σαμάρας, (Τολιάτι) σκοτώθηκαν οκτώ   και τραυματίστηκαν   50.
2010. Η Ντίλμα Ρουσέφ κέρδισε  στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών της Βραζιλίας τον Χοσέ Σέρα, με 56% των ψήφων, 

2011.Σύμφωνα με τους υπολογισμούς  του ΟΗΕ, ο πληθυσμός της Γης έφτασε τα 7 δισεκατομμύρια .

2012‎‎. Η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ λέει στον Πρωθυπουργό της Τουρκίας Ταϊπέφ Ερντογάν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία καλή τη πίστει, παρά τις διαφωνίες. O Ερντογάν της είπε ότι η εισδοχή της Κύπρου στην ΕΕ το 2004 ήταν λάθος.
2015. Το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε ι την ευθύνη για την κατάρριψη στην Αίγυπτο ενός ρωσικού επιβατικού αεροπλάνου, με 224 επιβάτες .

2018. Στην Ινδία αποκαλύφθηκε το ύψους 182 μέτρων  άγαλμα της Ενότητας. Το άγαλμα , του πρώτου υπουργού Εσωτερικών της Ινδίας  και Ινδού  εθνοπατέρα Σαρντάρ Βαλαμπμπάι Πατέλ ,(1875-1950), βρίσκεται  στην επαρχία Ναρμάντα του Γκουτζαράτ και είναι το ψηλότερο άγαλμα του κόσμου. Εχει καθημερινά πάνω από 15000 επισκέπτες.

2020. Προεδρικές εκλογές στην Ακτή του Ελεφαντοστού. Στη Γεωργία, εγινε πρώτος γύρος των κοινοβουλευτικών εκλογών.

Ο Κορυφαίος Επιστήμων Ακης Τσελέντης: « Εδώ είναι Ελλάδα και όχι Μωαμεθανιστάν».

 

Με θάρρος Έλληνος απέναντι στους παραθυράτους και  τους επαγγελματίες μισέλληνες ο  καθηγητής Άκης Τσελέντης κατήγγειλε την αφαίρεση των ιερών εικόνων από το Αρεταίειο Νοσοκομείο, όπου χρειάστηκε να νοσηλευθεί η μητέρα του! Ο κ. Τσελέντης έγραψε:

«Με έκπληξη διαπίστωσα ότι έχουν βγάλει τα εικονίσματα από τα δωμάτια νοσηλείας. Και αυτό δε συνέβαινε στο δωμάτιο της μητέρας μου αλλά σε όλα. Το τσέκαρα και μου είπαν «άνωθεν εντολή» για να μην προσβάλουμε τους αλλόθρησκους. Αυτό είναι ένα μεγάλο αίσχος και πρέπει να απαιτήσουμε να ξαναμπούν. Εδώ είναι Ελλάδα και όχι Μωαμεθανιστάν. Εμείς οι χριστιανοί ορθόδοξοι Έλληνες θα πολεμήσουμε αν χρειαστεί και και μόνο εμείς. Κάπου με ενοχλεί αυτός ο δήθεν πολύ πολιτισμός όπου το ανώμαλο γίνεται ομαλό και τα θρησκευτικά μας σύμβολα καταργούνται. Κάποιοι θα μας αποκαλέσουν ρατσιστές μπορεί και να με αποκλείσουν πάλι από το facebook οι γνωστές κλίκες των ΜΚΟ. Δεν έχω τίποτα με τους μετανάστες απλώς δεν δέχομαι να μου καταργούν τα θρησκευτικά σύμβολα οι δήθεν προοδευτικοι»!  και αναρωτήθηκε: «Μήπως πρέπει να μας βάλουν και ένα χαλάκι να προσευχόμαστε κοιτώντας προς τη Μέκκα;»

Οι απόψεις του κ. Άκη Τσελέντη, έχουν αντίκτυπο όχι μόνο λόγου του επιστημονικού κύρους του, αλλά και εξαιτίας του γεγονότος ότι υπήρξε το 2019 Υποψήφιος Ευρωβουλευτής της ΝΔ.  Άρα το να στραφεί τώρα, δημόσια και κατηγορηματικά κατά της Κυβέρνησης Εφιαλτάκη, δείχνει αυτό που δεν βλέπουν οι  «δημοσκοπήσεις», ότι τεράστια μερίδα των πρώην φίλων, μελών και ψηφοφόρων της ΝΔ έχουν κουνήσει στον Εφιαλτάκη και τους ΛΟΑΤΚΙ φίλους , και βρίσκονται πλέον σε ανοιχτή σύγκρουση  με εκείνους που τους προδώσαν

ΑΡΩΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΕΘΝΟΣ - ΕΛΛΑΣ - 1821 - 2021. Ο νόμμος της Στοάς 2+2-5

Αποδομηση του ψευδοαφηγηματος της Στοάς περι Φιλικής που βασιζεται στα ψεύδη του Ξανθου και του Φιλήμωνα .

Ζητήματα Προδοτοκώλου

 

Προσοχή, Προσοχή; Το κείμενο της δήθεν (πατριωτικής) «Ομιλίας Μεταξά» προς τους Διευθυντές των Αθηναϊκών εφημερίδων, είναι Πρωταπριλιάτικο. Το έγραψαν στην ΚΥΠ . Όσοι την επικαλούνται σήμερα είναι ρουφιάνοι και χαφιέδες. Τα επίσημα διπλωματικά έγγραφα αποκαλύπτουν την πλαστότητα του έγγραφου που κατασκεύασαν η ΚΥΠ με την Ιντέλιζενς Σέρβις που και το εμφάνισαν το 1960 ως δήθεν ομιλία Μεταξά προς τους διευθυντές των εφημερίδων.

 

Ο Έλληνας πρέσβης στη Σόφια, Παναγιώτης Πιπινέλης με οδηγίες του Μεταξά επισκέφτηκε στις 28 Οκτωβρίου τον Βούλγαρο υπουργό εξωτερικών Ιβάν Ποπόφ ο οποίος αφού ενημερώθηκε για τις ελληνικές απόψεις «εξέφρασε την λύπη του για την επέκταση του πολέμου στα Βαλκάνια» και τόνισε στον Πιπινέλη ότι , «η πολιτική της Βουλγαρίας είναι γνωστή και ότι παραμένει αμετάβλητος».

 Ο Ποπόφ είπε στον Πιπινέλη ότι οι πληροφορίες του ως προς τις διαθέσεις της Γερμανίας ήταν ότι , «η Γερμανία δεν επιθυμούσε διατάραξη της ειρήνης στα Βαλκάνια».

 Ο πρωθυπουργός Μπόγκνταν Φίλοφ συνεκάλεσε έκτακτη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου τη νύκτα της 28ης Οκτωβρίου όπως τόνισε ο Πιπινέλης «η Διάταξη του βουλγάρικου στρατού επί των συνόρων δεν προδίδει επιθετικάς προθέσεις διά το εγγύς μέλλον».

Και ο Πιπινέλης τόνισε προς τον Μεταξά: «Πάντα επομένως επιτρέπουν όπως συναχθή ότι Βουλγαρία δεν θέλει επί του παρόντος ενεργήση τι καθ' ημών, αναμένουσα έκβασιν επιχειρήσεων Γερμανίας».

Ο Έλληνας πρέσβης στο Βελιγράδι Ρωσσέτης, επισκέφτηκε τον Γιουγκοσλάβο υπουργό εξωτερικών Τσίντσαρ-Μάρκοβιτς που του είπε ότι «η Βουλγαρία θα παραμείνει ουδέτερη, μετά από γερμανική διαταγή». Ο Γιουγκοσλάβος υπουργός εξωτερικών είπε στον Ρωσσέτη ότι η Τουρκία δεν θα τολμήσει να κινηθεί φοβούμενη τα Σοβιέτ» .

Ο Γιουγκοσλάβος Υπουργός Εξωτερικών κατόπιν της συνομιλίας του μετά του Πρεσβευτή της Γερμανίας είπε στον Ρωσσέτη ότι «η Γερμανία προσπαθεί να επιτύχει τερματισμό ελληνοϊταλικής ρήξεως».

 Ο Ρωσέττης είχε και συνομιλία μετά του Πρεσβευτού της Γερμανίας, στον προθάλαμο του γραφείου του κ. Τσίντσαρ-Μάρκοβιτς και ανέφερε στον Μεταξά ότι «Καθ' όλην την συνομιλία διέκρινα αίσθημα συμπαθείας συνομιλητού μου έναντι Ελλάδος». Ο Γερμανός είπε στον Ρωσσέτη ότι «κατά τον σημερινό αγώνα υπάρξεως μεταξύ Άξονος και Αγγλίας, τα υφιστάμενα μικρά κράτη δεν δύνανται ληφθώσιν ύπ' όψιν, έφ' όσον ταύτα παρεμβαίνουν ως εμπόδια».

 Επομένως ο Μεταξάς είχε πληροφορηθεί από τον Πιπινέλη και τον Ρωσσέτη ότι «η Γερμανία προσπαθεί να επιτύχει τερματισμό ελληνοϊταλικής ρήξεως», ότι «η Βουλγαρία θα παραμείνει ουδέτερη, μετά από γερμανική διαταγή», ότι «η Γερμανία δεν επιθυμούσε διατάραξη της ειρήνης στα Βαλκάνια», ότι, «η Βουλγαρία δεν θέλει επί του παρόντος ενεργήση τι καθ' ημών, αναμένουσα έκβαση επιχειρήσεων Γερμανίας». 

Η Γερμανία έδωσε τότε εντολή στην Βουλγαρία να μην κινηθεί υπέρ της Ιταλίας και κατά της Ελλάδος.

Επομένως, ο Μεταξάς δεν θα μπορούσε δυο μέρες μετά να έλεγε στους διευθυντές των Αθηναϊκών εφημερίδων «μας εδόθη να καταλάβωμεν ότι τούτο συνίστατο εις μερικάς ικανοποιήσεις προς την Ιταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης, ίσως και προς την Βουλγαρίαν ανατολικώς μέχρι Δεδεαγάτς» . ‘Άλλωστε τις παραχωρήσεις «προς την Ιταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης», τις εκανε το σχέδιο ΙΒβ.

Το σενάριο της Ελλάδος εις τη Κρήτη και τα νησιά, ήταν σενάριο της εποχής Κορυζή μετα τον θάνατο του Μεταξά ο οποίος δεν θα μπορούσε να ομιλεί για αυτό, και να λέει, «θα προέκυπτε μία ακόμη Ελλάς, η Ελλάς την οποίαν δεν θα παρέλειπον να δημιουργήσουν, φυσικά με την επίκλησιν του δημοκρατισμού, οι δημοκρατικοί Έλληνες υπό την κάλυψιν του βρετανικού Στόλου εις τα νήσους, Κρήτην και εις τας άλλας.

 Η τρίτη αυτή Ελλάς, η «Δημοκρατική» θα είχε με το μέρος της όχι μόνον την πρόθυμον υποστήριξιν της Αγγλίας εις την οποίαν θα έδιδε το δικαίωμα να καλύψη τας νήσους μας, καλυπτομένη και η ιδία εις την Βόρειον Αφρικήν, αλλά θα είχε με το μέρος της και το Εθνικόν δίκαιον». Αυτά θα μπορούσε να τα λέει ο Αριστομένης Μητσοτάκης που έκανε το Κίνημα του 1938 στα Χανιά μαζί με το ΚΚΕ.

Ο ΕΑΜικός γάμος των «αριστερών» Βενιζελικών και των κομμουνιστών ευλογήθηκε και χρηματοδοτήθηκε από τη SOE.

 Άλλωστε ο Πλουμπίδης, ο Τσιριμώκος και ο Σαράφης ανήκαν στο δίκτυο Μπάλφουρ. Σε αυτό το πλαίσιο των υπονομευτικών ενεργειών, η SoE, πριν εκδηλωθεί η επίθεση των Γερμανών και πριν δολοφονηθεί ο Μεταξάς, έστειλε στην Κρήτη πράκτορά της, με την κωδική ονομασία «ΣΦΙΞ», για να συναντήσει το Στρατηγό Μάντακα, για να του προτείνει την ηγεσία «Κινήματος του Κρητικού λαού», εναντίον της δικτατορίας Μεταξά, αν το καθεστώς του, αρνιόταν να αντισταθεί στην επικείμενη επίθεση του Άξονα.

 Το σενάριο της SOE περί της «Δημοκρατικής Ελλάδος» στην Κρήτη και τα Νησιά, το επανεμφάνισαν οι πράκτορες των Άγγλων το 1960  με την πλαστή ομιλία Μεταξά προς τους ιδιοκτήτες και αρχισυντάκτες του Αθηναϊκού Τύπου στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», στις 30 Οκτωβρίου 1940.

 Το δήθεν οφ δε ρέκορντ μπρίφινγκ του Μεταξά που το συνέταξε το τμήμα προπαγάνδας της Intelligence Service, ώστε να δολοφονήσουν για δεύτερη φορά τον Μεταξά, και είναι απολύτως πλαστό. 

Άλλωστε, δεν υπάρχει καμία ταύτιση με το ημερολόγιο του, ούτε με τη Note verbale της 18ης Ιανουαρίου 1941, ενώ τόσο πολιτικά όσο και λογικά ήταν αδύνατο να ανακοινώνει ο Μεταξάς τον Οκτώβριο του 1940 τα γεγονότα του Απριλίου του 1941.

Πολιτικά το περιεχόμενο του πλαστού εγγράφου συμπίπτει με τα συνθήματα της Intelligence Service κατά το «αντιφασιστικό πραξικόπημα» που έκανε η SoE στο Βελιγράδι στις 27 Μαρτίου 1941, για την χρηματοδότηση του οποίου η SOE δαπάνησε 500.000 χρυσές λίρες .Όπως οργανώθηκε το πραξικόπημα και η πολιτική μεταβολή στο Βελιγράδι έτσι σχεδιαζόταν και στην Αθήνα .

 Η Διακοίνωση του Ι. Μεταξά προς την Βρετανική Κυβέρνηση 18 Ιανουαρίου 1941 ανέφερε: 

«Είμεθα αποφασισμένοι να αντιμετωπίσωμεν καθ’ οιονδήποτε τρόπον και με οιασδήποτε θυσίας ενδεχομένην γερμανικήν επίθεσιν, αλλ’ ουδόλως επιθυμούμεν να την παροκαλέσωμεν, εκτός εάν η Μεγάλη Βρετανία θα ηδύνατο να μας παράσχη εις Μακεδονίαν την απαιτουμένην βοήθειαν. Εξεθέσαμεν δια μακρών εις τον στρατηγόν Ουέιβελ ποια θα έπρεπε να είναι η έκτασις της βοηθείας αυτής. Η προσφερομένη βοήθεια (24 πυροβόλα εκστρατείας, 12 βαρέα πυροβόλα, περί τα 40 αντιαεροπορικά πυροβόλα, 24 αντιαρματικά πυροβόλα και 65 άρματα μεσαία και ελαφρά) είναι απολύτως ανεπαρκής, ασχέτως και της πλήρους απουσίας δυνάμεων πεζικού. Συνεπώς, ενώ η μεταφορά της δυνάμεως ταύτης εις Μακεδονίαν θα απετέλει πρόκλησιν, η οποία θα επέφερε την άμεσον επίθεσιν εναντίον μας των Γερμανών και πιθανώς και των Βουλγάρων, η ανεπάρκεια της δυνάμεως αυτής θα καθίστα ασφαλή την αποτυχίαν της αντιστάσεώς μας. Επί πλέον, μας εδηλώθη κατηγορηματικώς ότι η Γιουγκοσλαυϊα, διατεθειμένη σήμερον να αμυνθή κατά ενδεχομένης διαβάσεως του γερμανικού στρατού δια του εδάφους της, θα απέσυρε την διαβεβαίωσιν ταύτην εις περίπτωσιν γερμανικής επιθέσεως προκαλουμένης υπό της αποστολής βρετανικών στρατευμάτων εις Μακεδονίαν…».

Τρίτη ημέρα του Πολέμου . 30η Οκτωβρίου 1940. Οι Νέοι Λεωνίδες, ο Κατσιμήτρος και ο Βραχνός, με τους 300 τους, έγραψαν το ΕΠΟΣ του 40, και είπαν ΟΧΙ στην ηττοπάθεια των αργυρώνητων των Αθηνών και στον Κολωνακιώτη Παπάγο της Ψωρο- Αλίτ.

 

Ο Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος, ο διοικητής της 8ης Μεραρχίας, ως νέος Λεωνίδας διέταξε Άμυνα μέχρις εσχάτων , τονίζοντας ,«Και εν ανάγκη θα πέσωμεν όλοι», και ταυτόχρονα έριξε το σύνθημα «θα τους ρίξουμε στη Θάλασσα». Την ίδια ημέρα ο Βασιλειος Βραχνός ανέλαβε τη διοίκηση του μετώπου της Πίνδου, ανασυγκρότησε το διαλυμένο απόσπασμα και διέταξε αντεπίθεση. 

 Στις 30 Οκτωβρίου 1940, την τρίτη ημέρα του Πολέμου, ο Υποστράτηγος Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος, εξέδωσε την ακόλουθη ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ. 

 ΕΠΙΤΕΛ. ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΙΙΙ. ΓΡΑΦ. ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ Αριθ. Πρωτ. 30904 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ «Λήξαντος του προκαλυπτικού αγώνος, από σήμερον η Μεραρχία κατέχει την ωργανωμενην τοποθεσίαν δι' όλων των δυνάμεών της. Επί της τοποθεσίας ταύτης θα δοθή ο αποφασιστικός αγών προς τον εχθρόν. 

Ο αγών θα διεξαχθή μετά πείσματος και επιμονής ακαταβλήτου. Άμυνα καρτερά επί των θέσεών μας μέχρις εσχάτων. 

Ουδεμία ιδέα εις ουδένα να υπάρχη περί υποχωρήσεως. 

Μέχρι τούδε τα προκαλυπτικά τμήματα συνεπτύσσοντο συμφώνως τω σχεδίω Υποχωρητικού Ελιγμού. 

 Ήδη πάντες, από του Στρατηγού Διοικητού της Μεραρχίας μέχρι και του τελευταίου στρατιώτου, θα αγωνισθώμεν επί των θέσεών μας. Και εν ανάγκη θα πέσωμεν όλοι υπερασπιζόμενοι αυτά...» 

 «Μαχόμεθα εναντίον εχθρού υπούλου και ανάνδρου όστις άνευ ουδεμιάς αφορμής μας επετέθη αιφνιδιαστικώς ίνα μας υποδουλώσει. 

Μαχόμεθα δια τας εστίας μας και τας οικογενείας μας και δια την ελευθερίαν μας. 

Αξιωματικοί και Οπλίται, κρατήσατε σταθερώς και αποφασιστικώς τας θέσεις και έχετε πάντοτε το βλέμμα προς τα εμπρός, διότι εντός ολίγου θα αναλάβωμεν αντεπίθεσιν ίνα εκδιώξωμεν τον εχθρόν εκ του πατρίου εδάφους το οποίον εμόλυνεν δια της παρουσίας του... 

Εγγύς είναι η ημέρα καθ' ήν ο άνανδρος και δειλός εχθρός θα ριφθεί εις την θάλασσαν. 

Κρατήστε ισχυρώς τας θέσεις και τούτο θα πραγματοποιηθεί συντόμως. Η παρούσα να κοινοποιηθεί εις άπαντας τους υφ' υμάς Αξιωματικούς και οπλίτας». 

 Ο θρασύδειλος και άκαπνος διαγγελέας Παπάγος, από την Μεγάλη Βρετανία δεν έδωσε διαταγή υποχώρησης, στον Κατσιμήτρο, αλλά τον «συμβούλευσε» , να διατάξει εκείνος την υποχώρηση, διότι, στις μάχες της 28ης και 29ης Οκτωβρίου, στον τομέα της Πίνδου, το απόσπασμα Δαβάκη δεν μπόρεσε ν’ αναχαιτίσει την επίθεση της Μεραρχίας «Τζούλια», και είχε δημιουργηθεί ρήγμα, στην κοιλάδα του Αώου, στο πλευρό του θεάτρου επιχειρήσεων Ηπείρου, και τα ιταλικά τμήματα έφθαναν ως τη Σαμαρίνα, το Δίστρατο και τη Βωβούσα. 

 Ο Παπάγος από τη Μεγάλη Βρετανία με προσωπική διαταγή προς τον διοικητή της VIII Μεραρχίας, που διαβίβασε ο συνταγματάρχης Κορώζης, έλεγε τα ακόλουθα: 

 «Να έχετε πάντοτε υπόψη σας ότι η αποστολή της Μεραρχίας είναι η κάλυψη του θεάτρου της Δυτ. Μακεδονίας από την γενική κατεύθυνση Ιωάννινα-Ζυγός και η απόφραξη των δρομολογίων από την Ήπειρο προς Αιτωλοακαρνανία (…)… Ο κίνδυνος εχθρικής απειλής από της περιοχής Πρεβέζης υφίσταται και δέον να εξασφαλίσετε… τα νώτα σας….. Οι Προσπάθειές σας για την διεκδίκηση εθνικού εδάφους στην Ήπειρο, δεν πρέπει να σας οδηγήσουν στην φθορά των μέσων, έτσι ώστε να κάνουν προβληματική την εκπλήρωση της πιο πάνω αποστολής». 

 Η διαταγή Παπάγου υλοποιούσε το «Επιτελικό» (Παπαγικού) σχεδίο», που, «δεν ανέμενε παρά της VIII Μεραρχίας νίκας…αλλά ανέμενε εκ ταύτης να σώσει την τιμήν των ελληνικών όπλων. 

 Για τον Παπάγο «Η απώλεια του εθνικού εδάφους δεν θα είχε τόση σημασία, όση θα είχε η αποκοπή δυνάμεων Ηπείρου και Δ. Μακεδονίας από των προς Θεσσαλία και Αιτωλοακαρνανία συγκοινωνιών». Το καθήκον της VIII Μεραρχίας για τον Παπάγο, δεν ήταν η υπεράσπιση της Ηπείρου, αλλά η εξασφάλιση των διαβάσεων! Και εγκατέλειπε τους ορεινούς όγκους της Ηπείρου, της Πίνδου για να καλυφθεί «όπισθεν των ποταμίσκων», του Αράχθου και του Αλιάκμονος, ακολουθώντας το "γαλλικό δόγμα" της μάχης στις όχθες των ποταμών. 

 Απέναντι στην ηττοπάθεια των αργυρώνητων των Αθηνών και του θρασύδειλου και άκαπνου και πραξικοπηματία Παπάγου, ο υποστράτηγος Χαράλαμπος Γ. Κατσιμήτρος είπε το δικό του ΟΧΙ και στους Ιταλούς και στον Παπάγο και έριξε το σύνθημα , «Θα τους ρίξουμε στη Θάλασσα». 

 Το επιτελείο του Κατσιμήτρου το αποτελούσαν : 

Ο διοικητής πυροβολικού της Μεραρχίας συνταγματάρχης Π. Μαυρογιάννης, ο άνθρωπος που επιμελήθηκε την οργάνωση του εδάφους στη ζώνη ευθύνης της μεραρχίας. Ο διοικητής της III ανεξάρτητης Ταξιαρχίας Πεζικού Συνταγματάρχης Πεζικού Δημήτριος Γιατζής, Αρχηγός Πεζικού Μεραρχίας ήταν συνταγματάρχης Γεώργιος Ντρες, Διοικητής 4ου Συντάγματος Πεζικού, ήταν ο συνταγματάρχης Κ. Παπαδόπουλος, ο διοικητής του 40ου Συντάγματος Ευζώνων συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος, ο διοικητής του 42 Συντάγματος Ευζώνων Συνταγματάρχης Ιπποκράτης Παπαδημητρόπουλος. 

Το μέτωπο της Θεσπρωτίας το είχε αναλάβει ο Παπαγικός υποστράτηγος Λιούμπας , που εγκατέλειψε τη θέση του προ του εχθρού, ακολουθώντας τις εντολές του Παπάγου, και άφησε ακάλυπτο το πλευρό του Κατσιμήτρου. 

 Ο Λιούμπας άλλωστε παραδόθηκε αμαχητί στους Γερμανούς στην Θεσσαλονίκη ως διοικητής της 19ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας. 

 Στις 30 Οκτωβρίου, τα ξημερώματα, έφτασε πεζοπορώντας στο Επταχώρι, ο έτερος Λεωνίδας, ο διοικητής της Ι Μεραρχίας, Βασίλειος Βραχνός και ανέλαβε τη διοίκηση του μετώπου στην Πίνδο. 

 Ο Βραχνός βρήκε τα ελληνικά τμήματα σε διάλυση. Έδωσε διαταγή να επισκευαστεί η γέφυρα του Επταχωρίου, η οποία είχε ανατιναχτεί με διαταγή του Δαβάκη, να εγκατασταθεί εκεί φρουρά και να συλλαμβάνει τους φυγάδες. Διέταξε να ανασυγκροτήσουν τα τμήματά τους οι Κ. Δαβάκης και Αθ. Πανταζής και να συσταθεί Στρατονομία. 

Ζήτησε επίσης να αποσταλεί δικαστικός σύμβουλος για να λειτουργήσει στρατοδικείο.

 Αμέσως το κλίμα άλλαξε και επανήλθε πειθαρχία και τάξη στο απόσπασμα 

 Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της 30ης Οκτωβρίου, ο Βραχνός ανακοίνωσε την απόφασή του για αντεπίθεση εναντίον της ιταλικής Μεραρχίας Τζούλια, η οποία ήδη είχε εισχωρήσει αρκετά μέσα στην οροσειρά της Πίνδου παρακάμπτοντας το Επταχώρι και την ελληνική γραμμή άμυνας, για να ανακόψει τις γραμμές ανεφοδιασμού των Ιταλών. 

Αυτή ήταν η πρώτη ελληνική διαταγή για επιθετική ενέργεια. Στο μέτωπο, στις 30 Οκτωβρίου, έγιναν οι πρώτες αερομαχίες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου .

Δύο Henschel του 3/2 Ανεξάρτητου Σμήνους Στρατιωτικής Συνεργασίας, ενώ εκτελούσαν αναγνωριστικές πτήσεις πάνω από το μέτωπο, δέχθηκαν επίθεση από πέντε Fiat CR.42. Τα ιταλικά πυρά διέτρησαν τον κινητήρα του ενός Henschel και πλήγωσαν θανάσιμα τον παρατηρητή Ανθυποσμηναγό Ευάγγελο Γιάνναρη, ο οποίος ήταν ο πρώτος νεκρός της πολεμικής αεροπορίας το 1940 . 

Ο χειριστής Αρχισμηνίας Τσάντας, ελαφρά τραυματισμένος, πραγματοποίησε αναγκαστική προσγείωση ΒΑ της Καστοριάς. 

Στη συνέχεια οι Ιταλοί καταδίωξαν το δεύτερο Henschel Ηs 126, το οποίο, δεν κατόρθωσε να επιστρέψει στη βάση του. 

Ο χειριστής Ανθυποσμηναγός Λάζαρος Παπαμιχαήλ και ο πυροβολητής Σμηνίας Γεμενετζής Κων/νος έπεσαν μαχόμενοι. 

 Το βράδυ της 30ης Οκτωβρίου, ο Ι. Μεταξάς κάλεσε στο Γενικό Στρατηγείο στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» τους εκδότες και τους αρχισυντάκτες των εφημερίδων και ζήτησε τη στήριξη τους. Για την ομιλία του εκεί, δεν έγραψε ποτέ κανείς . Ούτε ο αρμόδιος Νικολούδης. Το κείμενο που εμφάνισε η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, το 1960, είναι 100% πλαστό και χαλκευμένο, και φτιάχτηκε για να υποστηρίξει την αποδοχή του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος από τον Γεώργιο και τον Παπάγο.

Η 30η Οκτωβρίου στην Ιστορία

Η 30η Οκτωβρίου είναι η 303η ημέρα του Γρηγοριανού ημερολογίου. Απομένουν 62 ημέρες ως το τέλος του έτους.

552. Αποφασιστική νίκη του Ναρσή  στην μάχη του όρους Λεκταρίου που έμεινε γνωστή ως μάχη  του Βεζούβιου, με τους Οστρογότθους  στην οποία σκοτώθηκε ο τελευταίος Οστρογότθος βασιλιάς στην Ιταλία , ο Τεΐας.

1137. Μάχη του Ρινιάνο μεταξύ των Νορμαδών κατακτητών. Συγκρούστηκαν ο Ρανούλφος της Απουλίας και ο Ρογήρος  της Σικελίας. Ηττήθηκε ο Ρογήρος. Σύμφωνα με το χρονικό του Φαλκόνε του Μπενεβέντο σκοτώθηκαν 3000.

1242. Ο κόμης της Τουλούζης, Ραϊμόνδος Ζ΄ και ο Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας ο Άγιος υπέγραψαν τη συνθήκη ειρήνης της Λορρίς. Η μοναχοκόρη του, παντρεύτηκε τον Αλφονς ντε Πουατιέ, αδελφό του βασιλιά, και μετά τον θάνατο της, η κομητεία της Τουλούζης περιήλθε στο γαλλικό στέμμα.

1270. Τερματίστηκε η  Η΄ Σταυροφορία και η πολιορκία της Τύνιδας κατόπιν συμφωνίας μεταξύ του  βασιλιά της Σικελίας Κάρολου του Ανδεγαυού (αδελφού του βασιλιά της Γαλλίας του Άγιου Λουδοβίκου Θ΄, που είχε πεθάνει  από πανώλη στις 25 Αυγούστου) και του σουλτάνου της Τύνιδας. Ο Μουστανσίρ, δέχθηκε να πληρώσει τα έξοδα του πολέμου, να πληρώνει φόρο υποταγής στον Κάρολο καθώς και να επιτρέπει στους χριστιανούς  εμπόρους του να εμπορεύονται στην πόλη του. Ο Άγγλος πρίγκιπας Εδουάρδος  που έφτασε την επομένη στη Τύνιδα απογοητεύτηκε όταν έμαθε ότι οι μάχες ειχαν τελειώσει, και αφου έδωσε οδηγίες στον ξάδερφο του Ερρίκο της Κορνουάλης να επιστρέψει με το γαλλικό στρατό , συνέχισε για τους Αγίους Τόπους.

1340. Στην Ιβηρική,  σε μάχη κοντά στην Ταρίφα του Καντίζ, οι Αλφόνσοι  της Καστίλης και της Πορτογαλίας πέτυχαν αποφασιστική νίκη κατά του Νασρίδη κυβερνήτη της Γρανάδα Αμπού  Χασάν και των Μερινίδων Μαροκινών συμμάχων του.

1485. Στο Λονδίνο ο Ερρίκος Ζ' στέφτηκε βασιλιάς της Αγγλίας.

1497 . Η μάχη  του Τσερνίβτσι. Ο Στέφανος ο Μέγας της Μολδαβίας νίκησε τα απομεινάρια του πολωνικού στρατού, και τους έδιωξε  από τη χώρα. Πλήρης νίκη του Μεγάλου Στεφάνου επί των εισβολέων.

1534 . Το Αγγλικό κοινοβούλιο ψήφισε νόμο που αναγνώρισε το  βασιλιά Ερρίκου ως επικεφαλής της αγγλικής εκκλησίας.

1628.Μετά την παράδοση της Λα Ροσέλ δύο ημέρες νωρίτερα, ο Καρδινάλιος Ρισελιέ και  ο Λουδοβίκος 13 εισήλθαν στην πόλη.  

1632. Αποκεφαλίστηκε στην Τουλούζη ο Ερρίκος Β του Μοντμερσί που ηγ΄ληθηκε μαζί με τον αδελφό του Λουδοβίκου ΙΓ , τον Γκαστόν Δούκα της Ορλεάνης της εξέγερσης των ευγενών κατά του Ρισελιέ. Ο Γκαστόν βρήκε καταφύγιο στην Πράγα.

1696. Κατά τον τρίτο  ρωσοτουρκικό πόλεμο (1686-1700)  η Συνέλευση των Βογιάρων με πρόταση του Μεγάλου Πέτρου  ενέκρινε στις 20/30 Οκτωβρίου τη δημιουργία ρωσικού πολεμικού ναυτικού, με τη ναυπήγηση 2 πλοίων της Γραμμής, 23 Γαλερών και 1300 Ακάτων.

1697. Η  Γαλλία, η Αγγλία και η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία υπέγραψαν συμφωνία Ειρήνης στο χωριο Ρύσβικ  στην Ολλανδία.

1757. Στην Κωνσταντινούπολη ενθρονίστηκε ο σουλτάνος Μουσταφά ΙΙΙ

1793. Μετά την εισβολή γυναικών στο Συμβούλιο της Κομμούνας του Παρισιού,  διάταγμα της Συνέλευσης απαγορεύει  τη συμμετοχή των  γυναικών «σε σωματεία και Ενώσεις».

1806. Ο υπολοχαγός Φρίντριχ φον Ρόμμπεργκ παρέδωσε την πόλη του Στέτινου στα Γαλλικά στρατεύματα υπό τον στρατηγό Λασάλ.

.
1817. Ο Σιμόν Μπολιβάρ σχημάτισε την ανεξάρτητη κυβέρνηση της Βενεζουέλας

1821. Η Μάχη της Κασσάνδρας. Ο νέος  Βαλής της Θεσσαλονίκης Μεχμέτ Εμίν Πασάς, με δύναμη 14.000 , επιτέθηκε  στους υπό τον Εμμανουήλ Παπά, 1500 Επαναστάτες της Κασσάνδρας στην Χαλκιδικής. Από τους 1.500 Έλληνες  έπεσαν οι περισσότεροι. Ανάμεσά τους και οι δύο από τους τρεις γιους του Εμμανουήλ Παπά. Στη συνέχεια οι Τούρκοι ξέσπασαν την αγριότητά τους στον άμαχο πληθυσμό της Κασσάνδρας. 

1828. (Με το παλιό). Παραδόθηκε η τουρκική φρουρά του Κάστρου του Ρίο, στον Γάλλο στρατηγό Μαιζών.

1863. (18/30 Οκτωβρίου). Ο Δανός πρίγκιπας Γουλιέλμος Γκλύξμπουργκ έγινε  δεκτός με ενθουσιασμό στην Αθήνα.

1864. Με την Υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης της Βιέννης από την Πρωσία, την Αυστρία και τη Δανία, λήγει ο Δεύτερος Πόλεμος του Σλέσβιχ. Η Δανία παραιτήθηκε από κάθε αξίωση στο Σλέσβιχ και στο Χόλσταϊν, τα οποία υπήχθησαν  σε πρωσική και αυστριακή διοίκηση .

1905. 17/30 Οκτωβρίου. Ο αυτοκράτορας της Ρωσίας Νικολάος Β Αλεξάντροβιτς, μετά από εισήγηση του πρωθυπουργού Σεργκέι Βίτε,  υπέγραψε το Μανιφέστο του Οκτωβρίου,   (Октябрьский манифест) με το οποίο ο Τσάρος Νικόλαος Β παραχωρούσε το δικαίωμα συγκρότησης Κομμάτων και εκλογής κοινοβουλίου με νομοθετική εξουσία, με Γενικές Εκλογές, και εγγυόταν τον σεβασμό των ατομικών ελευθεριών. Το μανιφέστο δημοσιεύτηκε στον Τύπο την επομένη 18/31 Οκτωβρίου. 

1908. Κυκλοφόρησε στην Αθήνα το πρώτο ηλεκτρικό τραμ.

1912. Βούλγαροι και τούρκοι έσφαξαν τους κατοίκους του Ελληνικού χωριού Ακ Αλάν της Ανατολικής Θράκης.

1913‎‎. Στο Βελιγράδι υπογράφηκε συμφωνία μεταξύ του Βασιλείου της Σερβίας και του Βασιλείου του Μαυροβουνίου, η οποία καθόριζε τα κρατικά σύνορα μεταξύ Σερβίας και Μαυροβουνίου.

1918. 17/30 Οκτωβρίου. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία συνθηκολόγησε με τις δυνάμεις της Αντάντ και υπέγραψε  την Συνθήκη ανακωχής του Μούδρου.   Στην αυστριακή επαρχία του Μπούργκενλαντ, έκλεισε το  στρατόπεδο συγκέντρωσης για τους Σέρβους , στο οποίο πέθαναν 10000 από τους 15000 κρατούμενους.

Το βρετανικό Θ/Κ «Agamemnon» επί του οποίου και μονογραφήθηκε η ανακωχή του Μούδρου στις 17/30 Οκτωβρίου 1918 και υπογράφτηκε την επομένη 18/31 Οκτωβρίου, μεταξύ του ναυάρχου Κάλθορπ, πληρεξούσιου των Συμμάχων και των αντιπροσώπων του Σουλτάνου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η δυσμενής εξέλιξη των επιχειρήσεων υποχρέωσε τον Νεότουρκο Μέγα Βεζίρη Ταλαάτ Πασά, να ζητήσει ανακωχή μέσω Αθηνών. Το αίτημα διατύπωσαν στον Άγγλο πρέσβη στην Αθήνα τον Γκρανβίλ στις 22 Σεπτ/5 Οκτωβρίου δύο Τούρκοι διπλωμάτες προερχόμενοι από Σμύρνη.
Στις 25 Σεπτ/8 Οκτωβρίου, ο Γάλλος στρατηγός Φρανσαί ντ' Εσπεραί έλαβε εντολή από το ανώτατο συμβούλιο της Αντάντ να κατευθύνει την συμμαχική στρατιά, που βρισκόταν στη Μακεδονία, προς Κωνσταντινούπολη. Ο δε Άγγλος στρατηγός Μιλν, που διοικούσε επτά μεραρχίες στο μέτωπο της Βουλγαρίας, να κινηθεί προς τη γραμμή Αδριανούπολης - Δεδέαγατς και να ξεκινήσει προέλαση ομοίως προς Κωνσταντινούπολη.
Στη συνέχεια δραπέτευσε ο Ταλαάτ Πασάς και ανέλαβε ο Αχμέτ Ιζέτ Πασάς, ενώ η Αγγλία όρισε τον διοικητή των συμμαχικών ναυτικών δυνάμεων στη Μεσόγειο, ναύαρχο Σόμερσετ Κάλθορπ, ως πληρεξούσιο της Αντάντ για τη σύναψη της Ανακοχής.
Αρχηγός της τουρκικής αντιπροσωπείας ήταν ο αιχμάλωτος Άγγλος στρατηγός Τσαρλς Τάουνσεντ και ο πρώην υποναύαρχος και υπουργός των Ναυτικών Χουσεΐν Ραούφμπεης.

Η Συνθήκη της άνευ όρων συνθηκολόγησης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας είχε 25 όρους, που συντάχθηκαν στο Λονδίνο και στάλθηκαν τηλεγραφικά στον Άγγλο ναύαρχο μόλις τρεις ημέρες πριν την αποδοχή τους, μετά την οποία και έγιναν γνωστοί στις άλλες Δυνάμεις της Αντάντ. (Γαλλία και Ιταλία). Η συνθήκη προέβλεπε:

1. Την υποχρέωση του ανοίγματος των Στενών των Δαρδανελλίων και του Βοσπόρου προς την Μαύρη Θάλασσα και την παράδοση των φρουρίων αυτών. 2. Την υπόδειξη των σημείων και έκταση πόντισης ναρκών και τορπιλών και παροχή βοήθειας στην αλίευσή τους.
3. Τη συγκέντρωση όλων των αιχμαλώτων των συμμάχων και των Αρμενίων στην Κωνσταντινούπολη και άμεση παράδοση αυτών.
4. Την παράδοση του τουρκικού στρατού (του οπλισμού) με άμεση αποστράτευση, εκτός του απόλυτα αναγκαίου για τη φύλαξη των συνόρων και την εσωτερική ασφάλεια. Η δε δύναμη που θα απέμενε και η κατανομή της, θα καθοριζόταν μεταγενέστερα, σε συνεννόηση με την τουρκική κυβέρνηση.
5. Την άμεση παράδοση όλων των πολεμικών πλοίων στους Συμμάχους.
6. Την παροχή δυνατότητας στους Συμμάχους να καταλάβουν, για λόγους ασφάλειας, οποιαδήποτε στρατηγικά σημεία επί του εδάφους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έκριναν εκείνοι, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με την Οθωμανική κυβέρνηση.
7. Την ελεύθερη χρήση παντός λιμένος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από συμμαχικά πλοία.
8. Τη χρήση παντός υλικού επανόρθωσης που θα βρισκόταν σε τουρκικό λιμάνι.
9. Την ανεμπόδιστη κατάληψη του συστήματος υπόγειων διωρύγων της Ταυρίδας από τους συμμάχους.
10. Την απομάκρυνση του τουρκικού στρατού από τα ΒΔ σύνορα με την Περσία και επάνοδο στα προπολεμικά.
11. Την παράδοση του ελέγχου των υποβρυχίων καλωδίων.
12. Την αποφυγή καταστροφής στρατιωτικού, ναυτικού ή εμπορικού υλικού, χωρίς προηγούμενη συμμαχική άδεια.
13. Την παραχώρηση κάθε δυνατής διευκόλυνσης στον ανεφοδιασμό των συμμάχων, με αγορά ανθράκων και ναυτικού υλικού, απαγορευμένης της εξαγωγής τους.
14. Τον έλεγχο όλου του σιδηροδρομικού δικτύου από αξιωματικούς των συμμάχων και την παράδοση του Βατούμ.
15. Την παράδοση των φρουρίων της Χετζάζης, Ασσίρ, Υεμένης, Μεσοποταμίας (Ιράκ), Τριπολίτιδας και Κυρηναϊκής.
16. Την αποχώρηση των στρατευμάτων από την Κιλικία, καθώς και τη διάθεση στις συμμαχικές δυνάμεις όλης της εξάρτησης, όπλων και πυρομαχικών, καθώς και πάσης φύσεως μεταγωγικών του "αποστρατευθησομένου" τουρκικού στρατού.
17. Την παράδοση των λιμένων της Τριπολίτιδας και της Κυρηναϊκής. 18. Την εντός μηνός απέλαση οποιουδήποτε Γερμανού ή Αυστριακού υπηκόου από την Οθωμανική επικράτεια.
19. Την αποδοχή παράλληλης τοποθέτησης αξιωματικών της Αντάντ στο Οθωμανικό Υπουργείο Επισιτισμού.
20. Την κατακράτηση από τους συμμάχους Τούρκων αιχμαλώτων, εκτός εκείνων που υπερέβησαν το όριο στρατιωτικής ηλικίας.
21. Την άμεση διακοπή οποιασδήποτε σχέσης (οικονομικής, εμπορικής κ.λπ.) με τις κεντρικές Δυνάμεις (όρος που είχε ήδη ικανοποιηθεί). 22. Την επιφύλαξη στους Συμμάχους να καταλάβουν οποιοδήποτε χώρο στο βιλαέτι της Αρμενίας, εφόσον εκδηλωθούν ταραχές.
Τα άρθρα 23 και 24 αφορούσαν κινήσεις των συμμαχικών δυνάμεων, ενώ το 25ο όριζε το τέλος των εχθροπραξιών τη μεσημβρίαν της ημέρας της υπογραφής, η οποία και ήταν η επομένη (31 Οκτωβρίου).


1922. Στην Ιταλία ο βασιλιάς Βίκτωρ Εμμανουήλ ΙΙΙ έδωσε στον Μουσολίνι την εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση.

1927. Αποτυχημένη δολοφονική απόπειρα κατά του προέδρου της Δημοκρατίας, Παύλου Κουντουριώτη.

1930.Υπογράφηκε στην Άγκυρα ελληνοτουρκική συνθήκη φιλίας μεταξύ Ελευθερίου Βενιζέλου και Κεμάλ Ατατούρκ.  Αποτυχημένη απόπειρα κινήματος Παγκαλικών αξιωματικών της Θεσσαλονίκης.

1940.Τετάρτη, 30 Οκτωβρίου. Ενώ ο Παπάγος του συνέστησε υποχώρηση 
ο διοικητής VIII Μεραρχίας  με την ημερήσια διαταγή του ρίχνει το σύνθημα «θα τους ρίξουμε στη θάλασσα». Στις πρώτες αερομαχίες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου έδωσαν τη ζωή τους οι Ανθυποσμηναγοί Ευάγγελος Γιάνναρης, και Λάζαρος Παπαμιχαήλ και ο πυροβολητής Σμηνίας Γεμενετζής Κων/νος. Ο  Ι. Μεταξάς, κάλεσε στο Γενικό Στρατηγείο στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία» τους εκδότες και τους αρχισυντάκτες των εφημερίδων και ζήτησε τη στήριξη τους. Στη Γαλλία ο Πετέν ανακοίνωσε από το ραδιόφωνο τη συνεργασία της Γαλλίας με τη Γερμανία.

1941. Ενώ οι Σοβιετικοί απέκρουσαν την πρώτη επίθεση του γερμανικού 11ου Σώματος  για την κατάληψη της Σεβαστούπολης, ο Ρούσβελτ ενέκρινε την παροχή πιστώσεων 1 δις δολαρίων  προς τη Σοβιετική Ένωση για την προμήθεια  αγαθών και πρώτων υλών

1942. Άγημα του βρετανικού HMS Petard πήρε από το γερμανικό υποβρύχιο  U-559, μια άθικτη συσκευή αποκρυπτογράφησης του γερμανικού κώδικα «Enigma».

1943. Δύναμη 114 Ιερολοχιτών και 200 βρετανών αλεξιπτωτιστών υπό το Συνταγματάρχη Χριστόδουλο Τσιγάντε, κατέλαβε (προσωρινά) τη Σάμο.

 1944. Οι Γερμανοί αποχώρησαν από τη Θεσσαλονίκη και μπήκε ο ΕΛΑΣ, ως ελευθερωτής. Στο Κότορ του Μαυροβουνίου οι Γερμανοί στρατιώτες σκότωσαν 42 Σέρβους

1946. Μεταξύ Ασκού και Σωχού 7μελής  Κ]Σ έστησε ενέδρα και σκότωσε τον μοτοσικλετιστή  Χωρ]κα  Ιωάννη Πάπαρη. Από τους χωροφύλακες φονεύθηκαν   δύο συμμορίτες φέροντας αυτόματα όπλα.  40μελής Κ]Σ επετέθη κατά του Σ. Χ. Ρυμνού Ή μικρά δύναμις  ενισχυθείσα και υπό 7 ένοπλων κατοίκων έτρεψε τούτους εις φυγήν.

1947. Υπογράφηκε στη Γενεύη η  Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου συμφωνία (GATT) από 23 κράτη.

1948 . Οι συμμορίτες με ένα  πυροβόλο, βομβάρδισαν  έπί 6 ώρες το Σιδηρόκαστρο. Έριξαν συνολικά   70 βλήματα . Εφονεύθησαν ένας άνευ θητείας ανθυπασπιστής και ένας πολίτης  Τμήματα Στρατού και Χωροφυλακής κινηθέντα συνεπλάκησαν μετά των συμμοριτών.

 1956 .Η Αγγλία και η Γαλλία επέδωσαν  τελεσίγραφο στο Κάιρο για  την αποχώρηση των στρατευμάτων του από την περιοχή της διώρυγας του Σουέζ, που απορρίφθηκε. Από τον Νάσερ. Ο Ιμρε Νάγκι ανακοίνωσε την κατάργηση του μονοκομματικού καθεστώτος στην Ουγγαρία, και την διάλυση του ΚΚ.
Στην Κύπρο, σκοτώθηκε από έκρηξη βόμβας που μετέφερε ο μαχητής της ΕΟΚΑ  Ανδρέας Γεωργίου 18 ετών από την Αναρίτα

1958. Στην Κύπρο σκοτώθηκε στην Αμμόχωστο από «δυνάμεις ασφαλείας» ο Παναγιώτης Χρυσοστόμου 50 ετών από την Αμμόχωστο

1961. Κατά τη διάρκεια του 22^ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ, η Σοβιετική Ένωση πυροδότησε πανηγυρικά στο πεδίο δοκιμών στη Νοβάγια Ζέμλια,   μια βόμβα υδρογόνου 58  μεγατόνων . Ήταν ο ισχυρότερος πυρηνικός μηχανισμός που ενεργοποιήθηκε ποτέ. Ο Χρούτσεφ δήλωσε ότι αρχικά σχεδιαζόταν  μια βόμβα 100-μεγατόνων, αλλά το ματαίωσε για να μην σπάσουν όλα τα τζάμια στην Μόσχα. Τη νύχτα της 30ης προς την 31η Οκτωβρίου του 1961, με απόφαση του  22ου Συνέδριου  η σορός του Στάλιν αποσύρθηκε από το Μαυσωλείο της Κόκκινης Πλατείας και ενταφιάστηκε στο τείχος του Κρεμλίνου.
Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η  Τουρκία υπέγραψαν συμφωνία για την υποδοχή Τούρκων μεταναστών.

1963. Ο εισαγγελέας Χρήστος Σαρτζετάκης ολοκλήρωσε τις ανακρίσεις  για την υπόθεση Λαμπράκη. Την ίδια ημέρα η Αλγερία και το Μαρόκο συμφώνησαν στο Μπαμάκο να λύσουν ειρηνικά τη  συνοριακή διαφωνία τους.

1973. Άρχισαν στη Βιέννη, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ανατολής και Δύσης για την ταυτόχρονη μείωση των ενόπλων δυνάμεων και των εξοπλισμών ιδίως στην Κεντρική Ευρώπη.

1975. Ο  Φράνκο μεταβίβασε  την εξουσία στην Ισπανία στον Χουάν Κάρλος Α'
1980 . Έληξε η εμπόλεμη κατάσταση  μεταξύ Ονδούρας και Ελ Σαλβαδόρ με κοινή προσφυγή στο ΔΔΔ της Χάγης. Η Λαοκρατική Γερμανία επέβαλε βίζα για τους Πολωνούς μετά τις απεργίες του Αυγούστου, και τη δημιουργία της Αλληλεγγύης.

1982. Καταργήθηκε το Επαναστατικό Συμβούλιο της Πορτογαλίας.

1983. Οι  πρώτες εκλογές στην Αργεντινή μετά από δέκα χρόνια στρατιωτικής εξουσίας .Η ριζοσπαστική Αστική Ένωση έλαβε το 52% των ψήφων.

1984. Βρέθηκε να επιπλέει στον ποταμό Βιστούλα όπου το είχαν πετάξει το σώμα του Πολωνού καθολικού  ιερέα Γέρζι Ποπιελούσκο  που είχε εξαφανιστεί  από τις 19 Οκτωβρίου  με τα τη σύλληψη του από πολωνούς κομμουνιστές πράκτορες ασφαλείας. Ο Ποπιελούσκο Ο είχε γίνει διάσημος σε όλη την Πολωνία για τα κηρύγματά του κατά της κομμουνιστικής κυριαρχίας.

1991. ¨Άρχισε η αραβοισραηλινή ειρηνευτική διάσκεψη, στη Μαδρίτη, με την υποστήριξη των ΗΠΑκαι της Σοβιετικής Ένωσης, και με τη συμμετοχή της ΟΑΠ, των Ισραηλινών, των Ιορδανών και των Σύρων.
1992. Συγκρούσεις μεταξύ  Β. Οσετίας και Ινγκουσετίας στη Ρωσία.

1995. Έγινε το δημοψήφισμα για το ελεύθερο Κεμπέκ αλλά το 50,6% ψήφισε κατά της απόσχισής του από τον Καναδά.

1998. Μετά τη συμφωνία του γιουγκοσλαβικού στρατού και του ΝΑΤΟ που υπογράφηκε στις 15 Οκτωβρίου, τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ άρχισαν την αποστολή επιτήρησης του εναέριου χώρου στο Κοσσυφοπέδιο που ονομάστηκε «Eagle Eye». 
2001.Η Λέσχη του Λονδίνου διέγραψε  600 εκ. δολ του χρέους της ΟΔ.Γιουγκοσλαβίας που περιορίστηκε σε 2,2 δις ευρώ.

2003. Για πρώτη φορά έπειτα από 60 χρόνια η Βουλή των Ελλήνων αποφάσισε  να αρθεί η ασυλία πέντε βουλευτών, για παραβάσεις του Κ.Ο.Κ. και για ψευδορκία.

2011. Ο Ρόσεν Πλεβνελιέφ  εκλέχτηκε στον δεύτερο γύρο Πρόεδρος  της Βουλγαρίας

2014. Η Σουηδία αναγνώρισε επίσημα την Παλαιστίνη ως ανεξάρτητο κράτος. Το Ισραήλ ανακάλεσε τον πρεσβευτή του από τη Σουηδία.

2015. 64 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περισσότεροι από 160 άτραυματίστηκαν μετά από πυρκαγιά στο κλαμπ «Κολέκτιβ» στο Βουκουρέστι.
 Ο Σακέρ Ααμέρ, τελευταίος «τζιχαντιστής»  Βρετανός κρατούμενος στην αμερικανική φυλακή του Γκουαντανάμο στην Κούβα, αφέθηκε ελεύθερος .

2016. Ο πρωθυπουργός του Καναδά Τζάστιν Τριντό υπέγραψε την οικονομική και εμπορική συνθήκη ανάμεσα σε Καναδά και ΕΕ (CETA). Σεισμός μεγέθους 6,6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ έπληξε την κεντρική Ιταλία με επίκεντρο  68 χιλιόμετρα ανατολικά-νοτιοανατολικά της Περούτζια. 

2020. Στο Νοσοκομείο   στην Ποντγκόριτσα, πέθανε από τις συνέπειες του κορωνοϊού, ο επικεφαλής της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Μαυροβούνιο, ο μητροπολίτης Μαυροβουνίου και αρχιεπίσκοπος Τσετίνιε  Αμφιλοχίος Ράντοβιτς. Σεισμός μεγέθους 6,7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ με επίκεντρο στον κόλπο της Εφέσου προκάλεσε μεγάλες καταστροφές κυρίως στην περιοχή της Σμύρνης και στο νησί της Σάμου. 114 άνθρωποι σκοτώθηκαν στα τουρκικά παράλια και άλλοι δύο στην Σάμο.

Η «Συγκέντρωση του Λαού» στη Λαμία οργανώθηκε από το ΕΑΜ/ΚΚΕ την Κυριακή 29 Οκτωβρίου, για να τιμηθεί η «λαϊκή αντίσταση» της 28ης Οκτωβρίου. Τότε ο αιμοσταγής πούστης Θανάσης ομολόγησε με θράσος τις σφαγές στην Πελοπόννησο και παρίστανε τον πατριώτη

Ναι σφάξαμε! 

Ομολόγησε ο πουστοθανάσης στη Λαμία

Ο Βελουχιώτης/Κλάρας στη Λαμία, 43 ημέρες μετά την σφαγή του Μελιγαλά και 36 ημέρες μετά τους Γαργαλιάνους παραδέχτηκε τις σφαγές, και από το Μπαλκόνι του ξενοδοχείου «Βούλγαρη» στην πλατεία Ελευθερίας της Λαμίας φώναξε.

 "Ναι σφάξαμε!" 

«Τώρα φωνάζουνε ότι ο Άρης σφάζει. Ναι, σφάξαμε κι είμαστε έτοιμοι να ξανασφάξουμε, αν χρειαστεί. Ποιους όμως σφάξαμε; Εμείς είμαστε πιο πονόψυχοι απ' αυτούς. Σφάξαμε κείνους που πρόδιδαν στους καταχτητές τους Έλληνες, κείνους που κλέβανε το λαό και διαπράττανε εγκλήματα. Κι είναι κυριολεκτικά ηλίθιοι κείνοι πού τους πήρε ο πόνος γι' αυτούς, που τόσο δικαιολογημένα χτυπήσαμε, για να παίρνουν το μέρος τους ή είναι ολοκληρωτικά συνένοχοι τους». 

 Σύμφωνα με τον πουστοΘανάση, τα Κομμούνια, «ήσαν οι εγγυητές της ασφάλειας της ζωής και της περιουσίας» και όσοι μίλαγαν για τις σφαγές 7000 και πλέον ανθρώπων στο διάστημα Αυγουστος -Σεπτέμβριος 1944 ήσαν δεσποινίδες που έκλαιγαν για τα γατάκια. 

Ενώ Εκείνος, ήταν «Άντρας», και δεν έκλαιγε.

 Όπως υποσχέθηκε ο πουστοΘανάσης, έσφαξαν ξανά . 6000 αντικομουνιστές, στις 4 Νοεμβρίου 1944 στο Κιλκίς και στη συνέχεια άλλους 30000 στα Δεκεμβριανά. 

Το , "Ποιους όμως σφάξαμε", είναι το αξιολογικό δόγμα περί σφαγής, των Βελουχιώτη-Φίτσιου, που εξακολουθεί να εμπνέει και σήμερα τους Συριζοχαχόλους. 

 Οι κατ΄επάγγελμα Κόκκινοι Ψεύτες γράφουν, στον «Ριζοσπάστη» ότι ο «λόγος (του Θανάση) στη Λαμία», εκφωνήθηκε τάχα την Κυριακή 22α Οκτωβρίου 1944. Και όμως η πλατεία ήταν γεμάτη από …μάρτυρες. 

 Ο Πουστοθανάσης που ήθελε να τον φωνάζουν Αρη, στις 22 Οκτωβρίου έκανε βόλτα στην πλατεία της Λαμίας, μαζί με τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης Σημίτη, και τον νεανικό εραστή του Τάκη Φίτσιο, μιμούμενος την είσοδο στην Αθήνα των Σκόμπυ-Παπανδρέου. Δεν έβγαλε λόγο, όπως ο Παπανδρέου στην πλατεία Συντάγματος, επειδή δεν ήταν έτοιμος. 

 Η "Συγκέντρωση του Λαού" οργανώθηκε από το ΕΑΜ/ΚΚΕ την επομένη Κυριακή 29 Οκτωβρίου, για να τιμηθεί η «λαϊκή αντίσταση» της 28ης Οκτωβρίου. 

 Ο λόγος του Πουστοθανάση στη Λαμία εκφωνήθηκε μετά την «παρέλαση». 

 Για κάθε τίμιο και ηθικό άνθρωπο, υπάρχει καλό και κακό. Η αλήθεια και το ψεύδος. Όμως για τον «συνωμότη»,τον μαρξιστή και τον επικοινωνιολόγο, δεν υπάρχουν ούτε αλήθεια και ψεύδος , ούτε καλό και κακό. «Αληθινό» ,είναι ότι του φαίνεται σαν τέτοιο, ή ότι πρέπει να φαίνεται σαν τέτοιο. Έτσι ο πούστρος ο Θανάσης, που παρίστανε τον πατριώτη είπε στην πλατεία της Λαμίας: 

 «Όταν έχουμε τη μέρα της εθνικής ανεξαρτησίας μας, πού γιορτάζουμε στις 25 Μάρτη, χαιρόμαστε, τραγουδάμε και κλαίμε από τη συγκίνηση. Μα από δω και πέρα θα έχουμε δυο εθνικές γιορτές: την 25η Μάρτη και την 27η Σεπτέμβρη επέτειο της δημιουργίας του ΕΑΜ, που αποτέλεσε τη βάση της σημερινής μας απελευθέρωσης». 

 Ο πούστης θα έκλαιγε από συγκίνηση και στην Μικρά Ασία όταν τα κομμούνια έλεγαν οίκαδε και στο Αλή Βεράν όπου οι κομμουνιστές εργάστηκαν για τη Νίκη του Κεμάλ, και όταν μοίραζε προκηρύξεις για την ανεξάρτητη Μακεδονία και όταν υπέγραφαν τα σύμφωνα με τους Βουλγάρους. 

 Πάντως έχει πλάκα η σύγκριση του Θανάση που έλεγε ψευδώς ότι τα κομμούνια γιορτάζουν την 25η του Μάρτη, και «χαίρονται , τραγουδάνε και κλαίνε από τη συγκίνηση», με τα κομμούνια των ΕΚΟΥΜΟΥ. 

 Ο πούστρος Θανάσης, είπε στην πλατεία της Λαμίας ότι ο Μεταξάς ήταν πράκτορας των Γερμανών και επανάλαβε την προκήρυξη Πλουμπίδη/SoE της 28ης Οκτωβρίου 1940.

 «Μυρίστηκαν οι έξυπνοι ψητό από τη μοναρχία και βρίσκοντας ότι «έφταιγε» η δημοκρατία για τη δυστυχία του λαού, ξαναφέρανε το βασιλιά. Και τότε άρχισαν πιο ξετσίπωτα ακόμα να ξεζουμίζουν και να καταπιέζουν το λαό. Και για να μπορούν να πνίγουν τις κραυγές του, βάλανε στο κεφάλι μας το Μεταξά, που ήτανε πάντα πράχτορας του ΙΙ γραφείου του γερμανικού επιτελείου, από τον καιρό που σπούδαζε στη στρατιωτική σχολή της Γερμανίας. Έτσι, ύστερα από 120 χρόνια, ξαναπέσαμε πάλι στη σκλαβιά, γιατί έτσι κακά μας κυβερνήσανε στο διάστημα αυτό. Σ' αυτή την κατάσταση βρεθήκαμε, όταν ξέσπασε η πολεμική λαίλαπα και η σύγκρουση μεταξύ των κολοσσών. Μα κανένας απ' αυτούς δε σκέφτηκε ελληνικά και να δει πώς θα ξέφευγε η χώρα μας τη λαίλαπα αυτή. Με την επίγνωση ότι η χώρα μας θα τραβούσε στην καταστροφή μπήκανε στον πόλεμο. Έχουμε ντοκουμέντα στα χέρια μας, πού μας αποδείχνουν, ότι οι άνθρωποι αυτοί είχανε σκοπό να ρίξουνε μόνο τρεις τουφεκιές στο Αλβανικό μέτωπο κι ύστερα να μας παραδώσουν στους φασίστες. Υπάρχουν ντοκουμέντα που μας πείθουν ότι το Νοέμβρη προς το Δεκέμβρη του 1940 μπορούσαμε να πετάξουμε τους Ιταλούς στη θάλασσα. Μα αυτοί συγκρατούσαν το στρατό μέχρι που να λύσει το στρατιωτικό της πρόβλημα, η Γερμανία στην Ευρώπη κι ύστερα να δικαιολογηθούν ότι δε μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα με δυο κολοσσούς. Δεν πίστευαν στις δόξες του στρατού μας, στο θάρρος, στην τόλμη, στην αυταπάρνηση και τον ηρωισμό του, που πολεμούσε με φλόγα ενάντια στο φασισμό, νηστικός και ξυπόλυτος πάνω στα βουνό της Αλβανίας με τη βοήθεια όλου του ελληνικού λάου. Αυτοί δεν πίστευαν σ' αυτά και περιμένανε πως θα καμφθεί. Γι' αυτό το έπος της Αλβανίας είναι ολοκληρωτικά έργο του λαού. Είναι έργο του λαού που το πραγματοποίησε με το μένος που είχε ενάντια στο φασισμό και το ζυγό του Μεταξά, με θυσίες και ηρωισμούς. Έτσι, μας ξαναδέσανε στη σκλαβιά». Τ

α «ντοκουμέντα», που επικαλέστηκε ο πουστοθανάσης, ήταν η έκθεση της Επιτροπής Καθηνιώτη, που επεσήμαινε τις ευθύνες του Παπάγου και του Βασιλιά. Αλλά για τον Πούστη Κομμουνιστή , σημασία είχε να συκοφαντήσει τον Μεταξά και μόνον. Για τους πράκτορες των Άγγλων δεν είχε να πει τίποτα γιατί οι Άγγλοι τους τάιζαν και οι Άγγλοι τους κάλεσαν στον Λίβανο.

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΤΖΑΡΑΣ