Ο ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΙΚΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΩΝ
http://www.styx.gr
«Την εβδομάδα που ο πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου βρισκόταν στην Πάρο, δέχθηκε έναν επισκέπτη.
Ο Αλεξ Ρόντος, στενός συνεργάτης του από παλιά, από τη θητεία του ως υπουργού Εξωτερικών των κυβερνήσεων Σημίτη, έφθασε στο κυκλαδονήσι και συναντήθηκε με τον κ. Παπανδρέου. Την επομένη, μια ολιγόλογη ανακοίνωση, το γραφείο του πρωθυπουργού ανέφερε την επίσκεψη στην Αθήνα του πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπίμπι Νετανιάου.
Η ανακοίνωση εκείνη, είχε προκαλέσει σε υπηρεσιακά στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες, ούτε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας ανέμενε τόσο σύντομα ανταπόδοση της επίσκεψης Παπανδρέου στο Τελ Αβίβ από τον κ. Νετανιάου.
Με πολύ πιο διακριτικό τρόπο από ό,τι στο παρελθόν, ο Αλεξ Ρόντος έχει επανεμφανισθεί δίπλα στον κ. Παπανδρέου από την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές και μετά και, όπως φαίνεται, καταγράφεται διαρκώς αυξανόμενη εμπλοκή του στις δραστηριότητες του ΥΠΕΞ. Με δεδομένες τις αντιδράσεις που είχε προκαλέσει η παρουσία του στο υπουργείο την περίοδο 1999 - 2004, εύκολα ερμηνεύεται η επιλογή να παραμείνει στην τωρινή συγκυρία «άνθρωπος της σκιάς». Οι πληροφορίες που φθάνουν στα υπηρεσιακά στελέχη του υπουργείου μιλούν για εμπλοκή του στις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία και, φυσικά, λόγω της προηγούμενης ενεργού δράσης του στα Βαλκάνια, στις διαπραγματεύσεις για το όνομα της ΠΓΔΜ.
Μάλιστα, γίνεται λόγος για δύο παράλληλες παρασκηνιακές διαδικασίες που εξελίσσονταν κάποια στιγμή, η μία με τον Αλεξ Ρόντος και η άλλη με την κ. Μαριλένα Κοππά, στην οποία επίσης ο πρωθυπουργός ανέθεσε «ειδικά καθήκοντα» και συγκεκριμένα μια άτυπη διαπραγμάτευση με την πλευρά των Σκοπίων».
(Ρεπορτάζ της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ)
Η επάνοδος του Alex Rondos στο υπουργείο Εξωτερικών είναι γεγονός. Ο εξ απορρήτων σύμβουλος του ΓΑΠ απέκτησε την ιδιότητα του πρέσβη εκ προσωπικοτήτων και εγκαταστάθηκε ξανά στην Αθήνα, διαδραματίζοντας ουσιαστικά ρόλο άτυπου μεν, αλλά εξ απορρήτων συμβούλου του πρωθυπουργού και του δραστήριου υφυπουργού Εξωτερικών, για τα κρίσιμα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής. Εφοδιασμένος με διπλωματικό διαβατήριο της Ελληνικής Δημοκρατίας, έχει αναλάβει αποστολές μυστικής διπλωματίας για λογαριασμό του πρωθυπουργού στη διάρκεια του πρώτου εξάμηνου του 2010 σε Σερβία, Σκόπια, Αλβανία και Τουρκία, σύμφωνα με εξακριβωμένες δημοσιογραφικές πληροφορίες. Με δεδομένες τις αντιδράσεις που είχε προκαλέσει η παρουσία του στο υπουργείο την περίοδο 1999 - 2004, εύκολα ερμηνεύεται η επιλογή να παραμείνει στην τωρινή συγκυρία «άνθρωπος της σκιάς». Έτσι, από τις εφημερίδες φαίνεται πως έμαθαν οι αρμόδιες Διευθύνσεις και λοιποί υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Εξωτερικών ότι η ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη» βρίσκεται στο επίκεντρο παρασκηνιακών διαπραγματεύσεων με τη πΓΔΜ. Εκείνο που έψαχναν να βρουν στο ΥΠΕΞ αυτές τις μέρες, ήταν ποιος ο επικεφαλής των διαπραγματεύσεων από την ελληνικής πλευράς. Ποιος ο δίαυλος της μυστικής διπλωματίας; Βάζετε κάποιον με το νου σας; Φαίνεται πως δύο είναι οι παράλληλες παρασκηνιακές διαδικασίες που εξελίσσονταν κάποια στιγμή, η μία με τον Αλεξ Ρόντος και η άλλη με την κ. Μαριλένα Κοππά, στην οποία επίσης ο πρωθυπουργός ανέθεσε «ειδικά καθήκοντα» και συγκεκριμένα μια άτυπη διαπραγμάτευση με την πλευρά των Σκοπίων
Ο Δ. Κωνσταντακόπουλος γράφει σε άρθρο του στο περιοδικό Επίκαιρα: «Ο κ. Ρόντος πρωταγωνίστησε σε όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις αμερικανικών και ισραηλινών συμφερόντων στα Βαλκάνια, εναντίον της Ρωσίας, στον Καύκασο και τη Μέση Ανατολή την τελευταία δεκαετία, χρησιμοποιώντας ευρέως το όνομα Παπανδρέου. Τρεις μήνες πριν από τον πόλεμο στη Γεωργία, τον … προέβλεψε (!!!), από τις στήλες της Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν. Τέτοια οξυδέρκεια!». Είχαμε λοιπόν, κάπου δύο χρόνια ακούσουμε αυτό το όνομα του 56χρονου ομογενή, που από την Τανζανία μας έφτασε μέσω της Αρχιεπισκοπής της Αμερικής για να καταστεί ο στενότατος συνεργάτης του τωρινού πρωθυπουργού Παπανδρέου του μικρού, όταν είχε διατελέσει υπουργός Εξωτερικών την περίοδο 1999 - 2004. (Ποιος έχει ξεχάσει τη δημόσια έκρηξη τότε, του Θ. Πάγκαλου, που είχε «φωτογραφίσει» τον Rondos, κάνοντας λόγο για στελέχη που κινούνται στο κτίριο της Βασιλίσσης Σοφίας και μιλάνε μόνο αγγλικά. Ακόμα και σήμερα, το ελληνικό λεξιλόγιο του είναι πολύ πιο φτωχό κι από του (επίσης Έλληνα της διασποράς) πρωθυπουργού. Προφανώς, για λόγους ξεκαρφώματος, και ενόψει της απρόσμενης επίσκεψης Νετανιάου, είχε δημοσιευθεί στο ΒΗΜΑΜΕΝ, πριν ένα μήνα συνέντευξη του Rondos, για να «διαψευσθούν όλες αυτές οι φήμες». Σύμφωνα με ανθρώπους που τον συναναστράφηκαν κατά την διάρκεια της έντονης παρουσίας του στο ΥΠΕΞ, ο Rondos από το πουθενά εξελίχθηκε σε ένα από τα πρόσωπα-κλειδιά του υπουργείου, αναλαμβάνοντας την Υπηρεσία Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ), με τεράστια οικονομική δύναμη, αφού διαχειριζόταν όλα τα χρήματα που διέθετε το ΥΠΕΞ σε μη κυβερνητικές οργανώσεις.
Σύμφωνα με συνομιλητές του ο Rondos αρεσκόταν να εμφανίζεται ως ο «αρχιτέκτονας» της στροφής της επίσημης πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, από τον Μιλόσεβιτς στη σερβική αντιπολίτευση». Μάλιστα, το 2000, όντας σύμβουλος του Γ.Α.Π διοργάνωσε στο Καβούρι συνάντηση με την σερβική αντιπολίτευση, στην οποία είχε προσκαλέσει και τον «διεκδικητή του θρόνου της Σερβίας», Καρατζόρτζεβιτς, τον οποίο και είχε προσφωνήσει «μεγαλειότατο». Τότε που είχε ξεχειλίσει το ποτήρι και στελέχη του ΠΑΣΟΚ είχαν ζητήσει την απομάκρυνσή του και υποχρεώθηκε να υποβάλει παραίτηση, η οποία δεν είχε γίνει τότε, δεκτή. Υπάρχει ακόμα και η φράση του υπεύθυνου για θέματα νοτιοανατολικής Ευρώπης Φρίντμαν στον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ (σε συνάντηση με τον ΓΑΠ), όταν αναφερόμενος στον παριστάμενο Rondos είχε πει: «Υπουργέ, είναι ο άνθρωπός μας στα Βαλκάνια, και αυτός που έριξε τον Μιλόσεβιτς». «Προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε όσους ήθελαν μια δημοκρατική αλλαγή στη Σερβία και παίξαμε ρόλο. Το κλειδί ήταν ο πρόεδρος Μιλόσεβιτς. Έγιναν εκλογές και πετύχαμε να τον απομακρύνουμε» (!!!)
-Alex Rondos στο ΒΗΜΑΜΕΝ. Κόσμος του Επενδυτή:
Τι σημαίνει η απόσχιση του Μαυροβούνιου από τη Σερβία, για την ευρύτερη περιοχή; Αλεξ Ρόντος: Δεν σημαίνει κάτι σημαντικό. Το 2004 υπήρξε ο πλέον ένθερμος υποστηρικτής του «σχεδίου Ανάν», (και με άρθρα του) και θεωρείται ο άνθρωπος που προέτρεψε τον ΓΑΠ να σπεύσει να το ενστερνιστεί και να το δηλώσει δημόσια, χωρίς να περιμένει να ακούσει πρώτα την άποψη του τότε προέδρου της Κύπρου. Το 2008, τον ξαναβρίσκουμε να είναι σύμβουλος του (παράφρονα) προέδρου της Γεωργίας Σαακασβίλι, και φέρεται πως είναι εκείνος που τον είχε πείσει να εισβάλει στη Νότια Οσετία, με αποτέλεσμα της ρωσική επέμβαση (επιδιώκοντας προφανώς την επέμβαση της Δύσης). Η προσπάθειά του αυτή αντικατοπτριζόταν σε άρθρα του που δημοσιεύθηκαν με μεγάλη ευκολία, στην Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν και τους Νιου Γιορκ Τάιμς, αυτοπροσδιοριζόμενος ως «'Ελληνας πρώην πρέσβης, σύμβουλος της γεωργιανής κυβέρνησης».
ΥΓ. Αν οι «συμβουλές» του ανθρώπου που συνοψίζει στα πιστεύω του όλα όσα προκαλούν απέχθεια στην ευρύτερη ελληνική κοινωνία - από την εσπευσμένη και σε λάθος χρόνο ελληνο-ισραηλινή προσέγγιση, ως τις διάφορες νέες μυστικές πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει στα Βαλκάνια, (και για το όνομα της πΓΔΜ ¨Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη" ), θα φέρουν τις ίδιες επιτυχίες στην Ελλάδα, όπως και στη Γεωργία, καλύτερα να ζητήσουμε άσυλο στην Ελβετία.
STYX
31/8/10
ΤΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΜΕΡΙΚΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ «ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ» ΜΙΑΣ ΕΙΔΗΣΗΣ
Η πρόθεσή μας φυσικά δεν είναι να καίγονται τα χλωρά μαζί με τα ξερά.
Ούτε φυσικά επιδιώκουμε την πολιτική αναλγησία απέναντι σε πραγματικούς αγωνιστές που δικαιούνται όχι μόνο πολιτικό άσυλο αλλά και καθολικότερη πολιτική στήριξη από τη χώρα μας στους δημοκρατικούς τους αγώνες.
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΣΥΛΟ, Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΟΦΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΣΟ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΛΙΤΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.
Επειδή όμως η κυρίαρχη πολιτική και ειδικότερα η πολιτική στάση του υπουργού ΠΡΟΠΟ, δε μας έχει πείσει για το αμερόληπτο της κρίσης του, δικαιούμαστε να διατυπώσουμε ορισμένα μάλλον αυτονόητα ερωτηματικά.
Παρατηρούμε ότι:
1. Ένας ολόκληρος λαός καταδικάζεται σε μόνιμη απόγνωση και απεργία πείνας διαρκείας.
Καμία επιτροπή δε συνεδρίασε έκτακτα για να στείλει στο εκτελεστικό απόσπασμα τους πρωταίτιους της δυστυχίας.
Για τους Ιρανούς λαθρομετανάστες όμως ο ευαισθητούλης υπουργός μερίμνησε προσωπικά.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_1995.html
Η πρόθεσή μας φυσικά δεν είναι να καίγονται τα χλωρά μαζί με τα ξερά.
Ούτε φυσικά επιδιώκουμε την πολιτική αναλγησία απέναντι σε πραγματικούς αγωνιστές που δικαιούνται όχι μόνο πολιτικό άσυλο αλλά και καθολικότερη πολιτική στήριξη από τη χώρα μας στους δημοκρατικούς τους αγώνες.
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΣΥΛΟ, Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΟΦΕΙΛΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΣΟ ΣΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΛΙΤΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.
Επειδή όμως η κυρίαρχη πολιτική και ειδικότερα η πολιτική στάση του υπουργού ΠΡΟΠΟ, δε μας έχει πείσει για το αμερόληπτο της κρίσης του, δικαιούμαστε να διατυπώσουμε ορισμένα μάλλον αυτονόητα ερωτηματικά.
Παρατηρούμε ότι:
1. Ένας ολόκληρος λαός καταδικάζεται σε μόνιμη απόγνωση και απεργία πείνας διαρκείας.
Καμία επιτροπή δε συνεδρίασε έκτακτα για να στείλει στο εκτελεστικό απόσπασμα τους πρωταίτιους της δυστυχίας.
Για τους Ιρανούς λαθρομετανάστες όμως ο ευαισθητούλης υπουργός μερίμνησε προσωπικά.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_1995.html
29/8/10
ΜΙΑ ΚΑΣΤΑ ΔΗΜΙΩΝ ΜΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΝΟΥΝ ΜΕΘΟΔΙΚΑ ΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ
ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ... ΑΥΤΗ Η ΛΑΟΜΙΣΗΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΟΥΝ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΑ ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ.
ΜΙΑ ΣΠΕΙΡΑ ΑΔΙΣΤΑΚΤΩΝ ΝΤΑΒΕΛΗΔΩΝ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ.
Ποιος μπορεί άραγε βάσιμα να θεωρήσει υπερβολική αυτή την πολιτική διαπίστωση;;;
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_5175.html
Πρακτικά κανείς. Και δε του το επιτρέπει η ίδια η καθημερινότητα να αντιμετωπίσει διαφορετικά την επικίνδυνη συμμορία που διαχειρίζεται τις τύχες της χώρας.
Σ αυτή την καθημερινότητα τρείς είναι οι λέξεις που κυριαρχούν.
Φόροι. Εισφορές. Περικοπές.
Η τσέπη του Έλληνα πολίτη δεν έχει στεγνώσει απλά, αλλά εκ των πραγμάτων έχει καταστεί περιττό αξεσουάρ στη σύγχρονη κοινωνία που μας επεφύλαξαν οι «πράσινοι» σατανάδες που λυμαίνονται ανεξέλεγκτα την πολιτική εξουσία.
Μαζί μ αυτήν έχει στεγνώσει και η ίδια η ζωή μας.
Στέγνωσε από δικαιώματα.
Στέγνωσε από τη στοιχειώδη αυτοπεποίθηση και σιγουριά που έχει ανάγκη ένας ολόκληρος λαός για να πορευτεί την καθημερινότητά του.
Στέγνωσε από υπερηφάνεια για τα τεκταινόμενα.
Το μόνο που ανθεί είναι η αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα που θα ξημερώσει.
Στις εκλογές του περασμένου χρόνου, αυτό που εξέλεξε αυτός ο λαός, δεν είναι η πολιτική κυβέρνηση του τόπου.
Μέσα από αυτές τις εκλογές αυτό που ανέδειξε είναι μια κάστα δημίων που μισούν την πατρίδα μας και εξοντώνουν μεθοδικά το λαό της.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_5175.html
ΜΙΑ ΣΠΕΙΡΑ ΑΔΙΣΤΑΚΤΩΝ ΝΤΑΒΕΛΗΔΩΝ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ.
Ποιος μπορεί άραγε βάσιμα να θεωρήσει υπερβολική αυτή την πολιτική διαπίστωση;;;
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_5175.html
Πρακτικά κανείς. Και δε του το επιτρέπει η ίδια η καθημερινότητα να αντιμετωπίσει διαφορετικά την επικίνδυνη συμμορία που διαχειρίζεται τις τύχες της χώρας.
Σ αυτή την καθημερινότητα τρείς είναι οι λέξεις που κυριαρχούν.
Φόροι. Εισφορές. Περικοπές.
Η τσέπη του Έλληνα πολίτη δεν έχει στεγνώσει απλά, αλλά εκ των πραγμάτων έχει καταστεί περιττό αξεσουάρ στη σύγχρονη κοινωνία που μας επεφύλαξαν οι «πράσινοι» σατανάδες που λυμαίνονται ανεξέλεγκτα την πολιτική εξουσία.
Μαζί μ αυτήν έχει στεγνώσει και η ίδια η ζωή μας.
Στέγνωσε από δικαιώματα.
Στέγνωσε από τη στοιχειώδη αυτοπεποίθηση και σιγουριά που έχει ανάγκη ένας ολόκληρος λαός για να πορευτεί την καθημερινότητά του.
Στέγνωσε από υπερηφάνεια για τα τεκταινόμενα.
Το μόνο που ανθεί είναι η αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα που θα ξημερώσει.
Στις εκλογές του περασμένου χρόνου, αυτό που εξέλεξε αυτός ο λαός, δεν είναι η πολιτική κυβέρνηση του τόπου.
Μέσα από αυτές τις εκλογές αυτό που ανέδειξε είναι μια κάστα δημίων που μισούν την πατρίδα μας και εξοντώνουν μεθοδικά το λαό της.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_5175.html
Η προδοσία επί θύραις
Μια ανάσα από το «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη»
Εφημ. Μακεδονία, 29/08/10
Η σιωπηρή «διπλωματία» του καλοκαιριού απέδωσε θεαματικά αποτελέσματα, τα οποία είναι γνωστά σε έναν πολύ στενό κύκλο προσώπων. Θέμα ημερών θεωρείται η επανεμφάνιση του ειδικού μεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς στο προσκήνιο, προκειμένου να λάβουν επίσημο και θεσμικό χαρακτήρα οι διεργασίες, ενώ το τρίτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ, Γ. Παπανδρέου και Ν. Γκρούεφσκι, θα βρίσκονται ταυτόχρονα στη Νέα Υόρκη για τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ.
Ενημερωμένες πηγές υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση θα ήθελε να αποφύγει την εισαγωγή αυτού του θέματος στην προεκλογική ατζέντα. Για τον λόγο αυτό δεν βιάζεται -μάλλον το αντίθετο- να ανοίξει η σχετική συζήτηση πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές, γνωρίζοντας πόσο εύκολο είναι να εξαφθούν τα πάθη, ειδικά στη Μακεδονία.
Οι ίδιες πηγές βεβαιώνουν ότι η ηγεσία της ελληνικής διπλωματίας εργάζεται συστηματικά, προκειμένου να εξασφαλίσει ότι τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με δημόσια δήλωσή τους θα ανακοινώσουν ότι υιοθετούν το σύνθετο όνομα που θα συμφωνηθεί στις διμερείς τους σχέσεις με την ΠΓΔΜ.
«Αν ο Ομπάμα, ο Πούτιν και ο Σαρκοζί αρχίσουν ο ένας μετά τον άλλον να υιοθετούν με δημόσια διακήρυξη το νέο όνομα, το παιχνίδι θα έχει τελειώσει», λέγεται χαρακτηριστικά από κάποιους (παπανδρεικούς) κύκλους.
Το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με το οποίο, πιθανότατα, θα καλούνται οι τρίτες χώρες να υιοθετήσουν το νέο όνομα δεν μπορεί να έχει δεσμευτικό χαρακτήρα. Γίνεται ωστόσο προσπάθεια να συμπεριληφθεί σε αυτό το ψήφισμα συγκεκριμένη αναφορά για αποκήρυξη, από την ΠΓΔΜ, αλυτρωτικών αναφορών, γεγονός που θα απορροφήσει σε μεγάλο βαθμό την ελληνική ανησυχία.
Όλα τα σχέδια Νίμιτς που έχουν δημοσιοποιηθεί προβλέπουν ακόμη ότι καμιά από τις δύο χώρες δεν θα μπορεί να χρησιμοποιεί αποκλειστικά τον όρο “Μακεδονία” ή “Μακεδονικός” σε πολιτικό ή εμπορικό πλαίσιο, και αυτό δεν φαίνεται να αλλάζει.
Για τα διαβατήρια, στο τραπέζι παραμένει η παλιά ιδέα Νίμιτς, να αναγράφεται η νέα ονομασία στα αγγλικά και στα γαλλικά (Republique de Μacedoine du Νord) και η συνταγματική ονομασία στην κυριλλική γραφή (Republika Μakedonija). Στο ζήτημα της υπηκοότητας και της γλώσσας αναζητούνται συμβιβαστικές λύσεις, καθώς μπορεί να προταθεί και για τις δύο το «Μακεδονική» και, εναλλακτικά, το «Πολίτης της Δημοκρατίας της Μακεδονίας του Βαρδάρη» και «Επίσημη γλώσσα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας του Βαρδάρη».
Για την αμερικανική και την ευρωπαϊκή διπλωματία, η λύση του Σκοπιανού αποτελεί απλώς θέμα πολιτικής βούλησης. Οι ξένοι μεσολαβητές δεν κατανοούν πλήρως τις ελληνικές ευαισθησίες και αποδίδουν σε λαϊκιστικές αντιλήψεις τις κόκκινες γραμμές που θέτει η Αθήνα. Ωστόσο, αντιλαμβάνονται ότι ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ είναι αφερέγγυος, και για τον λόγο αυτό κανείς δεν στοιχηματίζει ότι ο Ν. Γκρούεφσκι δεν θα κλοτσήσει την καρδάρα με το γάλα την τελευταία στιγμή.
Ο Παπανδρέου φαίνεται πως έχει πείσει τους ξένους εμπλεκομένους για την αποφασιστικότητά του να κόψει τον γόρδιο δεσμό αν η άλλη πλευρά διανύσει την απόσταση που της αναλογεί.
Ειδικά για την Ουάσιγκτον, η διευθέτηση της εκκρεμότητας αντιμετωπίζεται ως επιτακτική ανάγκη, προκειμένου να ενταχθεί η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ τον Νοέμβριο και να ενισχυθεί η διείσδυση της συμμαχίας στα Βαλκάνια.
Οι κυοφορούμενες εξελίξεις αναμένεται να προκαλέσουν στην Ελλάδα πολιτική ένταση, με δεδομένη την ευαισθησία του Αντώνη Σαμαρά για τη συγκεκριμένη υπόθεση, η οποία καθόρισε και την πολιτική του μοίρα.
Κριτική αναμένεται να ασκηθεί ως προς το εύρος της χρήσης που θα συμφωνηθεί, καθώς, σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν, η φόρμουλα δεν προβλέπει συνταγματική αναθεώρηση στα Σκόπια και κατάργηση του ονόματος “Δημοκρατία της Μακεδονίας” για χρήση στο εσωτερικό.
Η πρόσφατη δήλωση του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ Ν. Γκρούεφσκι, “Είναι καιρός να λυθεί το Σκοπιανό, αν και οι ελληνικές θέσεις είναι μαξιμαλιστικές”, έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Για πρώτη φορά ο εθνικιστής ηγέτης των Σκοπίων προαναγγέλλει εξελίξεις με τόση σαφήνεια. Ακούγεται ότι δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει στη γειτονική χώρα δείχνουν ότι η κοινή γνώμη έχει προετοιμαστεί, σε κάποιο βαθμό, για υποχωρήσεις. Ο αλβανικός παράγοντας, άλλωστε, ασκεί ισχυρές πιέσεις προς την κατεύθυνση της επίτευξης συμβιβασμού άμεσα.
Εφημ. Μακεδονία, 29/08/10
Η σιωπηρή «διπλωματία» του καλοκαιριού απέδωσε θεαματικά αποτελέσματα, τα οποία είναι γνωστά σε έναν πολύ στενό κύκλο προσώπων. Θέμα ημερών θεωρείται η επανεμφάνιση του ειδικού μεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς στο προσκήνιο, προκειμένου να λάβουν επίσημο και θεσμικό χαρακτήρα οι διεργασίες, ενώ το τρίτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ, Γ. Παπανδρέου και Ν. Γκρούεφσκι, θα βρίσκονται ταυτόχρονα στη Νέα Υόρκη για τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ.
Ενημερωμένες πηγές υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση θα ήθελε να αποφύγει την εισαγωγή αυτού του θέματος στην προεκλογική ατζέντα. Για τον λόγο αυτό δεν βιάζεται -μάλλον το αντίθετο- να ανοίξει η σχετική συζήτηση πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές, γνωρίζοντας πόσο εύκολο είναι να εξαφθούν τα πάθη, ειδικά στη Μακεδονία.
Οι ίδιες πηγές βεβαιώνουν ότι η ηγεσία της ελληνικής διπλωματίας εργάζεται συστηματικά, προκειμένου να εξασφαλίσει ότι τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με δημόσια δήλωσή τους θα ανακοινώσουν ότι υιοθετούν το σύνθετο όνομα που θα συμφωνηθεί στις διμερείς τους σχέσεις με την ΠΓΔΜ.
«Αν ο Ομπάμα, ο Πούτιν και ο Σαρκοζί αρχίσουν ο ένας μετά τον άλλον να υιοθετούν με δημόσια διακήρυξη το νέο όνομα, το παιχνίδι θα έχει τελειώσει», λέγεται χαρακτηριστικά από κάποιους (παπανδρεικούς) κύκλους.
Το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με το οποίο, πιθανότατα, θα καλούνται οι τρίτες χώρες να υιοθετήσουν το νέο όνομα δεν μπορεί να έχει δεσμευτικό χαρακτήρα. Γίνεται ωστόσο προσπάθεια να συμπεριληφθεί σε αυτό το ψήφισμα συγκεκριμένη αναφορά για αποκήρυξη, από την ΠΓΔΜ, αλυτρωτικών αναφορών, γεγονός που θα απορροφήσει σε μεγάλο βαθμό την ελληνική ανησυχία.
Όλα τα σχέδια Νίμιτς που έχουν δημοσιοποιηθεί προβλέπουν ακόμη ότι καμιά από τις δύο χώρες δεν θα μπορεί να χρησιμοποιεί αποκλειστικά τον όρο “Μακεδονία” ή “Μακεδονικός” σε πολιτικό ή εμπορικό πλαίσιο, και αυτό δεν φαίνεται να αλλάζει.
Για τα διαβατήρια, στο τραπέζι παραμένει η παλιά ιδέα Νίμιτς, να αναγράφεται η νέα ονομασία στα αγγλικά και στα γαλλικά (Republique de Μacedoine du Νord) και η συνταγματική ονομασία στην κυριλλική γραφή (Republika Μakedonija). Στο ζήτημα της υπηκοότητας και της γλώσσας αναζητούνται συμβιβαστικές λύσεις, καθώς μπορεί να προταθεί και για τις δύο το «Μακεδονική» και, εναλλακτικά, το «Πολίτης της Δημοκρατίας της Μακεδονίας του Βαρδάρη» και «Επίσημη γλώσσα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας του Βαρδάρη».
Για την αμερικανική και την ευρωπαϊκή διπλωματία, η λύση του Σκοπιανού αποτελεί απλώς θέμα πολιτικής βούλησης. Οι ξένοι μεσολαβητές δεν κατανοούν πλήρως τις ελληνικές ευαισθησίες και αποδίδουν σε λαϊκιστικές αντιλήψεις τις κόκκινες γραμμές που θέτει η Αθήνα. Ωστόσο, αντιλαμβάνονται ότι ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ είναι αφερέγγυος, και για τον λόγο αυτό κανείς δεν στοιχηματίζει ότι ο Ν. Γκρούεφσκι δεν θα κλοτσήσει την καρδάρα με το γάλα την τελευταία στιγμή.
Ο Παπανδρέου φαίνεται πως έχει πείσει τους ξένους εμπλεκομένους για την αποφασιστικότητά του να κόψει τον γόρδιο δεσμό αν η άλλη πλευρά διανύσει την απόσταση που της αναλογεί.
Ειδικά για την Ουάσιγκτον, η διευθέτηση της εκκρεμότητας αντιμετωπίζεται ως επιτακτική ανάγκη, προκειμένου να ενταχθεί η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ τον Νοέμβριο και να ενισχυθεί η διείσδυση της συμμαχίας στα Βαλκάνια.
Οι κυοφορούμενες εξελίξεις αναμένεται να προκαλέσουν στην Ελλάδα πολιτική ένταση, με δεδομένη την ευαισθησία του Αντώνη Σαμαρά για τη συγκεκριμένη υπόθεση, η οποία καθόρισε και την πολιτική του μοίρα.
Κριτική αναμένεται να ασκηθεί ως προς το εύρος της χρήσης που θα συμφωνηθεί, καθώς, σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν, η φόρμουλα δεν προβλέπει συνταγματική αναθεώρηση στα Σκόπια και κατάργηση του ονόματος “Δημοκρατία της Μακεδονίας” για χρήση στο εσωτερικό.
Η πρόσφατη δήλωση του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ Ν. Γκρούεφσκι, “Είναι καιρός να λυθεί το Σκοπιανό, αν και οι ελληνικές θέσεις είναι μαξιμαλιστικές”, έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Για πρώτη φορά ο εθνικιστής ηγέτης των Σκοπίων προαναγγέλλει εξελίξεις με τόση σαφήνεια. Ακούγεται ότι δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει στη γειτονική χώρα δείχνουν ότι η κοινή γνώμη έχει προετοιμαστεί, σε κάποιο βαθμό, για υποχωρήσεις. Ο αλβανικός παράγοντας, άλλωστε, ασκεί ισχυρές πιέσεις προς την κατεύθυνση της επίτευξης συμβιβασμού άμεσα.
Οι κίνδυνοι ενός πολέμου χωρίς τελειωμό (Κ. Μπετινάκης)
Οι Αμερικανοί φεύγουν ,(παραμένοντας), από το Ιράκ
http://www.styx.gr
Καλέ, εδώ συμβαίνουν σημεία και τέρατα! Διαβάζουμε σε κύριο άρθρο των New York Times, πως από την Τρίτη, «η αμερικάνικη πολεμική αποστολή στο Ιράκ –ενός πολέμου που δεν έπρεπε να γίνει- επίσημα τερματίζεται».
Ναι, μα Δι’ , επί λέξει έτσι γράφουν- τώρα. Ας μην θυμηθούμε τι έγραφαν όταν ξεκίνησε αυτός ο άδικος πόλεμος για τους Ιρακινούς –τον υπόλοιπο κόσμο τι τον νοιάζει- και όταν γράφαμε πως ο πόλεμος αυτός «βρωμάει πετρέλαιο». Άσε τα ψέματα που μας αράδιασαν Μπους και Μπλέρ, για τα όπλα μαζικής καταστροφής που κατείχε αυτός «ο εγκληματίας Σαντάμ». Για να έρθουν να διαψεύσουν μόνοι τους ότι ουδέποτε είχε, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που ομολογήθηκαν κατόπιν εορτής.
«Το Ιράκ δεν έπαψε να είναι πεδίο μάχης για τους Αμερικανούς στρατιώτες, ακόμα κι αν σταμάτησαν να κλωτσούν για ν’ ανοίγουν τις ιρακινές πόρτες», γράφει η Washington Post. Και θυμίζει πως λίγες ημέρες πριν την επίσημη «αποδέσμευση» από τα πολεμικά καθήκοντα των Αμερικανών στρατιωτών, και καθώς είχαν αρχίσει οι πανηγυρισμοί, δύο ακόμα Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν…
Και καθώς οι οικογένειες τηλεφωνούσαν στα βλαστάρια τους να μάθουν πότε θα επιστρέψουν στην πατρίδα, κάποιοι έπαιρναν την απάντηση, «θα μείνω άλλες 300 ημέρες στο Ιράκ».
Τα ευχάριστα λοιπόν νέα, μιας ακόμα αποτυχημένης αποστολής των σωτήριων αμερικανικών στρατευμάτων, που στήθηκε για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών του Ιράκ, θα ανακοινώσει επίσημα ο πρόεδρος Ομπάμα, με ομιλία του από το οβάλ Γραφείο. Και θα είναι η δεύτερη φορά στη θητεία του, που θα μιλήσει για το Ιράκ. (Αλήθεια πόσοι είναι εκείνοι που θυμούνται το φιάσκο της Σομαλίας;).
Τι θα ανακοινώσει στο αμερικανικό έθνος; Πως παρά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων, 50.000 μάχιμοι στρατιώτες θα παραμείνουν ως «σύμβουλοι» όλο το 2011. Οι Αμερικανοί «σύμβουλοι» θα έχουν μπόλικη δουλειά μπροστά τους, ώστε «να βοηθήσουν και να καθοδηγήσουν τους ιρακινούς (προσκυνημένους) πολιτικούς, να συνεχίσουν την ανοικοδόμηση μιας ικανοποιητικά δημοκρατικής και σταθερής χώρας.
Μετά από εφτά χρόνια κατοχής, (είδες το μαγικό νούμερο ΕΦΤΑ; Εφτά οι πληγές του Φαραώ, εφτά τα χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών…), αποχωρούν τα αμερικανικά στρατεύματα κατοχής (επισήμως- παραμένουν ανεπισήμως) αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια. Ή επί το ευγενικότερο «χωρίς κάποιο θετικό αποτέλεσμα».
Εκτός αν μπορούν να υπερηφανεύονται επειδή αφήνουν,
# Τον πληθυσμό να υποφέρει ακόμα από τις επιπτώσεις των βομβαρδισμών με «απεμπλουτισμένο» ουράνιο. Αφού συνεχίζονται αυξημένοι οι θάνατοι από λευχαιμία και παιδικές ασθένειες απότοκες των βομβαρδισμών.
# Πέντε μήνες μετά τις εθνικές εκλογές, Σουνίτες και Σιίτες πιο βαθειά διαιρεμένοι πλέον, ακόμα δεν μπορούν να συμφωνήσουν να σχηματίσουν κυβέρνηση.
# Δεν υφίσταται κάποιος νόμος για το πετρέλαιο.
# Δεν έχει ξεκαθαρίσει η κατάσταση για το καθεστώς του Κιρκούκ.
# Δεν έχει οριστικοποιηθεί το καθεστώς των Κούρδων.
Όταν ο πρόεδρος G.W. Μπους διέταξε την εισβολή στο Ιράκ για την ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής, το 2003, ακόμα κι όταν επίσημα αναγνωρίστηκε πως τα όπλα αυτά ουδέποτε υπήρξαν, ο ίδιος δεν το παραδέχτηκε, αφήνοντας την αξιοπιστία των ΗΠΑ να μην έχει ακόμα αποκατασταθεί.
Ο πόλεμος σύμφωνα με τα επίσημα αμερικανικά στοιχεία, κόστισε, τη ζωή σε
# 4.400 Αμερικανούς
# περισσότερους από 100.000 Ιρακινούς (κυρίως αμάχους).
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύει καθημερινά η καθημερινή διαδικτυακή εφημερίδα Information Clearing House,
# Αμερικανοί στρατιωτικοί που θυσιάστηκαν στο Ιράκ: 4.735
# Ιρακινοί που σφαγιάσθηκαν κατά την αμερικανική εισβολή και κατοχή του Ιράκ: 1.366.350
Η αριθμητική διαφορά είναι τεράστια, και ουδέποτε θα γίνει δυνατόν να επιβεβαιωθεί.
Εκείνο που δεν ειπώθηκε ακόμα, είναι πως ο πόλεμος στο Ιράκ, ήρθε και κουκούλωσε τον άλλον στο Αφγανιστάν. Που τελειωμό δεν έχει και ούτε φως στην άκρη του τούνελ διακρίνεται.
Παρ’ όλο που η εξτρεμιστική φονική βία λένε πως έχει μειωθεί, οι βομβιστικές επιθέσεις βρίσκονται και πάλι σε έξαρση τον τελευταίο καιρό, δοκιμάζοντας την ικανότητα του εκπαιδευμένου από τους Αμερικανούς ιρακινού στρατού και την αστυνομία, καθώς έχουν αρχίσει να αναλαμβάνουν μεγαλύτερη ευθύνη σε θέματα ασφαλείας της χώρας τους. Ως τώρα την παρείχαν άφθονη, τα στρατεύματα κατοχής. Από δω και πέρα, οι Αμερικανοί «θα βοηθούν όταν θα τους ζητηθεί», λένε επίσημα.
Το πολιτικό αδιέξοδο που αφήνουν οι κατακτητές, είναι ανατριχιαστικό. Αυτού του είδους την δημοκρατία που γεύονται οι Ιρακινοί, άξιζε τον κόπο τον πόλεμο και τις θυσίες; Την απάντηση αφήνονται να τη δώσουν τώρα πια, οι ίδιοι οι Ιρακινοί (με την αμερικανική παρουσία πίσω από τις κουίντες).
http://www.styx.gr
Καλέ, εδώ συμβαίνουν σημεία και τέρατα! Διαβάζουμε σε κύριο άρθρο των New York Times, πως από την Τρίτη, «η αμερικάνικη πολεμική αποστολή στο Ιράκ –ενός πολέμου που δεν έπρεπε να γίνει- επίσημα τερματίζεται».
Ναι, μα Δι’ , επί λέξει έτσι γράφουν- τώρα. Ας μην θυμηθούμε τι έγραφαν όταν ξεκίνησε αυτός ο άδικος πόλεμος για τους Ιρακινούς –τον υπόλοιπο κόσμο τι τον νοιάζει- και όταν γράφαμε πως ο πόλεμος αυτός «βρωμάει πετρέλαιο». Άσε τα ψέματα που μας αράδιασαν Μπους και Μπλέρ, για τα όπλα μαζικής καταστροφής που κατείχε αυτός «ο εγκληματίας Σαντάμ». Για να έρθουν να διαψεύσουν μόνοι τους ότι ουδέποτε είχε, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που ομολογήθηκαν κατόπιν εορτής.
«Το Ιράκ δεν έπαψε να είναι πεδίο μάχης για τους Αμερικανούς στρατιώτες, ακόμα κι αν σταμάτησαν να κλωτσούν για ν’ ανοίγουν τις ιρακινές πόρτες», γράφει η Washington Post. Και θυμίζει πως λίγες ημέρες πριν την επίσημη «αποδέσμευση» από τα πολεμικά καθήκοντα των Αμερικανών στρατιωτών, και καθώς είχαν αρχίσει οι πανηγυρισμοί, δύο ακόμα Αμερικανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν…
Και καθώς οι οικογένειες τηλεφωνούσαν στα βλαστάρια τους να μάθουν πότε θα επιστρέψουν στην πατρίδα, κάποιοι έπαιρναν την απάντηση, «θα μείνω άλλες 300 ημέρες στο Ιράκ».
Τα ευχάριστα λοιπόν νέα, μιας ακόμα αποτυχημένης αποστολής των σωτήριων αμερικανικών στρατευμάτων, που στήθηκε για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών του Ιράκ, θα ανακοινώσει επίσημα ο πρόεδρος Ομπάμα, με ομιλία του από το οβάλ Γραφείο. Και θα είναι η δεύτερη φορά στη θητεία του, που θα μιλήσει για το Ιράκ. (Αλήθεια πόσοι είναι εκείνοι που θυμούνται το φιάσκο της Σομαλίας;).
Τι θα ανακοινώσει στο αμερικανικό έθνος; Πως παρά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων, 50.000 μάχιμοι στρατιώτες θα παραμείνουν ως «σύμβουλοι» όλο το 2011. Οι Αμερικανοί «σύμβουλοι» θα έχουν μπόλικη δουλειά μπροστά τους, ώστε «να βοηθήσουν και να καθοδηγήσουν τους ιρακινούς (προσκυνημένους) πολιτικούς, να συνεχίσουν την ανοικοδόμηση μιας ικανοποιητικά δημοκρατικής και σταθερής χώρας.
Μετά από εφτά χρόνια κατοχής, (είδες το μαγικό νούμερο ΕΦΤΑ; Εφτά οι πληγές του Φαραώ, εφτά τα χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών…), αποχωρούν τα αμερικανικά στρατεύματα κατοχής (επισήμως- παραμένουν ανεπισήμως) αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια. Ή επί το ευγενικότερο «χωρίς κάποιο θετικό αποτέλεσμα».
Εκτός αν μπορούν να υπερηφανεύονται επειδή αφήνουν,
# Τον πληθυσμό να υποφέρει ακόμα από τις επιπτώσεις των βομβαρδισμών με «απεμπλουτισμένο» ουράνιο. Αφού συνεχίζονται αυξημένοι οι θάνατοι από λευχαιμία και παιδικές ασθένειες απότοκες των βομβαρδισμών.
# Πέντε μήνες μετά τις εθνικές εκλογές, Σουνίτες και Σιίτες πιο βαθειά διαιρεμένοι πλέον, ακόμα δεν μπορούν να συμφωνήσουν να σχηματίσουν κυβέρνηση.
# Δεν υφίσταται κάποιος νόμος για το πετρέλαιο.
# Δεν έχει ξεκαθαρίσει η κατάσταση για το καθεστώς του Κιρκούκ.
# Δεν έχει οριστικοποιηθεί το καθεστώς των Κούρδων.
Όταν ο πρόεδρος G.W. Μπους διέταξε την εισβολή στο Ιράκ για την ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής, το 2003, ακόμα κι όταν επίσημα αναγνωρίστηκε πως τα όπλα αυτά ουδέποτε υπήρξαν, ο ίδιος δεν το παραδέχτηκε, αφήνοντας την αξιοπιστία των ΗΠΑ να μην έχει ακόμα αποκατασταθεί.
Ο πόλεμος σύμφωνα με τα επίσημα αμερικανικά στοιχεία, κόστισε, τη ζωή σε
# 4.400 Αμερικανούς
# περισσότερους από 100.000 Ιρακινούς (κυρίως αμάχους).
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύει καθημερινά η καθημερινή διαδικτυακή εφημερίδα Information Clearing House,
# Αμερικανοί στρατιωτικοί που θυσιάστηκαν στο Ιράκ: 4.735
# Ιρακινοί που σφαγιάσθηκαν κατά την αμερικανική εισβολή και κατοχή του Ιράκ: 1.366.350
Η αριθμητική διαφορά είναι τεράστια, και ουδέποτε θα γίνει δυνατόν να επιβεβαιωθεί.
Εκείνο που δεν ειπώθηκε ακόμα, είναι πως ο πόλεμος στο Ιράκ, ήρθε και κουκούλωσε τον άλλον στο Αφγανιστάν. Που τελειωμό δεν έχει και ούτε φως στην άκρη του τούνελ διακρίνεται.
Παρ’ όλο που η εξτρεμιστική φονική βία λένε πως έχει μειωθεί, οι βομβιστικές επιθέσεις βρίσκονται και πάλι σε έξαρση τον τελευταίο καιρό, δοκιμάζοντας την ικανότητα του εκπαιδευμένου από τους Αμερικανούς ιρακινού στρατού και την αστυνομία, καθώς έχουν αρχίσει να αναλαμβάνουν μεγαλύτερη ευθύνη σε θέματα ασφαλείας της χώρας τους. Ως τώρα την παρείχαν άφθονη, τα στρατεύματα κατοχής. Από δω και πέρα, οι Αμερικανοί «θα βοηθούν όταν θα τους ζητηθεί», λένε επίσημα.
Το πολιτικό αδιέξοδο που αφήνουν οι κατακτητές, είναι ανατριχιαστικό. Αυτού του είδους την δημοκρατία που γεύονται οι Ιρακινοί, άξιζε τον κόπο τον πόλεμο και τις θυσίες; Την απάντηση αφήνονται να τη δώσουν τώρα πια, οι ίδιοι οι Ιρακινοί (με την αμερικανική παρουσία πίσω από τις κουίντες).
Κυβερνήσεις –μαριονέττες και Παγκόσμια Διακυβέρνηση
ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΑΥΡΗ ΤΗ ΖΩΗ
Γράφει ο *Αμφικτύων
Μόνον αν κάνουμε τη ζωή στους δισεκατομμυριούχους μαύρη ,σ’ αυτούς που ελέγχουν τις κυβερνήσεις –μαριονέττες και την παγκόσμια οικονομία, είναι δυνατόν να επέλθει αλλαγή για την πλειονότητα. Μόνον αν σταματήσει αυτή η προκλητική , άνιση και άδικη συσσώρευση πλούτου σε ελάχιστους είναι δυνατόν να βελτιωθεί ο κόσμος. Διότι έχει παρατηρηθεί ότι από χρόνο σε χρόνο ανοίγει η ψαλίδα μεταξύ του 1% των κροίσων και του 99% των λοιπών ατόμων. Η αλματώδης αυτή αύξηση του πλούτου των κροίσων έχει ως αποτέλεσμα να στεγνώνει την πραγματική οικονομία προς μέγιστη ζημία του λαού. Επομένως πρέπει να ανατραπεί αυτή η κραυγαλέα ανισότης και να πάμε στην εποχή –όχι της ισότητος- αλλά της εποχής που το χρήμα δεν θα έχει τη σημερινή του σημασία, της συσσωρεύσεως, της προκλητικής επιδείξεως και της χρησιμοποιήσεως του ως μέσον κερδοσκοπίας. Μόνον όταν γίνει δύσκολη η ζωή της ελίτ του χρήματος θα αποφασίσουν να παραδώσουν μέρος του πλούτου τους για να βρουν και πάλι μια ήρεμη ζωή. Ποιοι όμως λογίζονται πλούσιοι; Όχι ασφαλώς αυτοί που μπορούν και αγοράζουν ένα ακριβό ρολόι , ή να πάνε το καλοκαίρι σε κάποιο νησί για διακοπές, ή έστω αυτοί που έχουν ένα εξοχικό σπιτάκι. Πλούσιοι πρέπει να λογίζονται αυτοί που δαπανούν άνω των 200.000 Ευρώ το χρόνο και μπορούν να αγοράζουν πύργους, κότερα, αεροπλάνα, σπίτια στις ακριβότερες περιοχές , να στέλνουν τα παιδιά τους στα καλύτερα σχολεία , να έχουν την καλύτερη περίθαλψη, να διαθέτουν ιδιωτική αστυνομία για ασφάλεια , να ταξιδεύουν χάριν αναψυχής σε όλο τον πλανήτη κ.ο.κ. Βέβαια και στους άλλους από 50.000 -200.000 Ε πρέπει να επιβληθεί βαρυτάτη φορολογία. Σκεφθείτε λοιπόν αν μπροστά στη βίλα του ή στο εξοχικό του Α’ ή του Β’ κροίσου συγκεντρωνετο κόσμος αποφασισμένος να του εμποδίσει την είσοδο και την έξοδο. Πόσο ασφαλής και ευτυχισμένος θα ήτο; Η αν όποτε τον συναντούσαν οι πολίτες τον προπηλάκιζαν αγρίως –όπως κάνουν τώρα στους υπηρέτες τους πολιτικούς- πόσο δυστυχισμένοι θα ήσαν; Η τέλος αν υπήρχε κάποιο πατριωτικό , λαϊκό και επαναστατικό συμβούλιο και τους υποχρέωνε ή να παραχωρήσουν μέρος της περιουσίας τους ή να εξωστρακισθούν όπως στην αρχαία Αθήνα. Τι θα προτιμούσαν. Μην νομίζετε ότι τέτοια μέτρα είναι πρωτόγνωρα στον κόσμο. Αυτά εφαρμόσθηκαν από τον Σόλωνα( 639 - 559 π.Χ.) [Ο Σόλων ήταν σημαντικός Αθηναίος νομοθέτης, φιλόσοφος, ποιητής και ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας. Ανήκε σε πλούσια και αριστοκρατική οικογένεια, η οποία καταγόταν από τη γενιά του βασιλιά της Αθήνας Κόδρου. Τα νομοθετικά μέτρα του Σόλωνα ήταν πολύ τολμηρά, αλλά και δραστικά και αντικατοπτρίζουν το μέγεθος της κρίσης που κλήθηκαν να θεραπεύσουν. Βασίζονταν στην αρχή της δίκαιης ανισότητας και όχι της απόλυτης ισότητας, ενώ επιδίωκαν να αποτρέψουν την εμφύλια διαμάχη και τη διάλυση της πολιτικής κοινότητας της Αθήνας διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική συνοχή , την διαστρωμάτωση και την προβολή αυτής της διαστρωμάτωσης στη νομή της εξουσίας.: Καθόρισε τα αξιώματα τα οποία μπορούσε κάποιος να ασκεί, με κριτήριο τη τάξη στην οποία ανήκε, και όπου κατατασσόταν βάσει του εισοδήματος του (και ειδικότερα της φοροδοτικής του ικανότητας). Ως Ταμίες μπορούσαν να υπηρετήσουν μόνο πολίτες της ανώτατης τάξης, ενώ οι πολίτες της κατώτατης τάξης είχαν μόνο δικαίωμα συμμετοχής στην εκκλησία του δήμου. (Αριστοτέλης, εκδοση 2008) Τα μέτρα του αποσκοπούσαν στην παύση της εξάρτησης των ακτημόνων από την αγροτική οικονομία, καθώς και στην ανάπτυξη του εμπορίου και της βιοτεχνίας για την απορρόφηση αυτών των ακτημόνων, τους οποίους ο Σόλων προσπάθησε και ως ένα βαθμό κατάφερε να προφυλάξει από την πλήρη εξαθλίωση. Και τότε επικρατούσε τρομερή ανισότης. Οι πλούσιοι είχαν υποθηκεύσει τα χωράφια των φτωχών και η γη δεν καλλιεργείτο. (παρόμοια κατάσταση με την σημερινή που η Τρόικα πνίγει τους μικρομεσαίους(εμπόριο, επιχειρήσεις κ.α)
Με τα μέτρα του ενισχύθηκαν οι μικρομεσαίοι αγρότες, αλλά και όσοι ασκούσαν κάποιο επάγγελμα εκτός της γεωργίας. Απαλείφθηκαν τα στεγανά της καταγωγής, που εμπόδιζαν αυτούς που πλούτιζαν από κάποιο επάγγελμα να ανέλθουν σε ανώτερες κοινωνικές τάξεις, να γίνουν πολίτες και να αναλάβουν αξιώματα.
Μέτρα επανόρθωσης (σεισάχθεια, από το σείω που σημαίνει αφαιρώ και το άχθος που σημαίνει βάρος):
κατάργησε τα υφιστάμενα χρέη ιδιωτών προς ιδιώτες και προς το δημόσιο, απελευθέρωσε όσους Αθηναίους είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών στην ίδια την Αθήνα και επανέφερε στην πόλη όσους εν τω μεταξύ είχαν μεταπωληθεί στο εξωτερικό. Για ξένους δούλους δεν γίνεται λόγος στις πηγές. Για να μην επαναληφθεί το φαινόμενο,
κατάργησε το δανεισμό με εγγύηση το σώμα (προσωπική ελευθερία) του δανειολήπτη και των μελών της οικογένειάς του. Είναι επίσης πιθανό ότι
αμνήστευσε τα αδικήματα που επέφεραν στέρηση πολιτικών ]Θα μου πείτε ότι τότε οι Έλληνες ήσαν πολίτες και συναισθάνοντο τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους απέναντι στην πολιτεία και τον εαυτόν τους, ενώ σήμερα είναι δούλοι του θεού, του δεσπότη, του τραπεζίτη και του μεγαλοκαρχαρία.
Να τι είπε ο Νικολά Σαρκοζί, στο Παρίσι τον Ιανουάριου 2009, ενώπιον της Άγγελας Μέρκελ, του Τόνυ Μπλερ, εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και πλήθους άλλων «επιφανών» εκπροσώπων διεθνών Οργανισμών, της πολιτικής και του επιχειρηματικού κόσμου:
«Ο χρηματιστικός καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που δίνει προτεραιότητα στον κερδοσκόπο έναντι του επιχειρηματία, στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο έναντι του παραγωγικού κεφάλαιου, στο κυκλοφορούν κεφάλαιο έναντι του κεφαλαίου ως επένδυση, στο βραχυπρόθεσμο έναντι του μακροπρόθεσμου, στους δείκτες του πλούτου έναντι του αληθινού πλούτου, με τους δείκτες να μετρούν περισσότερο από τον ίδιο τον πλούτο. Ο καθαρός χρηματιστικός καπιταλισμός είναι ένα σύστημα ανευθυνότητας και θα χρησιμοποιήσω μια ισχυρή φράση: είναι ένα σύστημα όπου η ανήθικη λογική της αγοράς δικαιολογεί τα πάντα. Είναι ένα σύστημα όπου το χρήμα πάει στο χρήμα, όπου η εργασία βλάπτεται, όπου η παραγωγή βλάπτεται, όπου η επιχειρηματικότητα βλάπτεται».
Αυτόν τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό πρέπει να τον αλλάξουμε διαφορετικά πρέπει να εξαφανισθούμε εμείς από προσώπου της Γης. Όταν ακόμη ανεχόμαστε για πρωθυπουργό τον διορισμένο από το ΔΝΤ και την τρόικα για να λεηλατήσει τον Ελληνικό λαό και να εξαφανίσει τους μικρομεσαίους , τότε δεν υπάρχει σωτηρία. Η σημερινή φορολογία ενώ πίνει το αίμα των φτωχών και μικρομεσαίων, αφήνει ανέπαφους τους κροίσους , διότι αυτοί διορίζουν τις κυβερνήσεις και αυτοί φτιάχνουν κατά πως τους βολεύει τα φορολογικά μέτρα , τις συμβάσεις και τη διανομή της κρατικής πίττας . Επομένως ας μην αναμένουμε βελτίωση εκ των άνω , δηλαδή από την κυβέρνηση ή το κοινοβούλιο. Μόνον αν ο λαός πάρει την υπόθεση στα χέρια του και κάνει το βίο αβίωτο στους κροίσους , θα ξεπεταχτεί –κάποιος νέος «Σόλων» από αυτούς τους ισχυρούς ή τα παιδιά τους – και θα κάνει τις δέουσες μεταρρυθμίσεις στο πολιτικό , οικονομικό και κοινωνικό σύστημα που σήμερα δεν λειτουργούν και βρίσκονται σε αδιέξοδα και παρακμή. Επομένως από το Χάος θα πάμε στις αλλαγές και στην τάξη και όχι το αντίθετο. Από το Χάος θα πάμε στην Νέα Εποχή της Γνώσης και του Πολιτισμού. Και αυτό θα γίνει όταν πεισθούν οι μεγάλο-κροίσοι ότι δεν κινδυνεύουν μόνον τα υλικά τους πράγματα αλλά και η ίδια η ζωή τους. Όσο αυτοί ζουν ασφαλείς, απολαμβάνουν ανενόχλητοι τα πλούτη τους και είναι σίγουροι ότι το ποίμνιο βελάζει στο μαντρί των πολιτικών απατεώνων δεν ανησυχούν . Όσο το ποίμνιο βόσκει αδιαμαρτύρητα στην έρημο την λιτότητα, ανεργία, την βαρύτατη φορολογία, την έλλειψη παιδείας, υγείας, ασφάλισης , ότι είναι παραδομένο στο έγκλημα , στους πολέμους για κάποιον φανταστικό Μπιν- Λάντεν , τότε ποτέ δεν θα κάνουν παραχωρήσεις. Οι κροίσοι έχουν όνομα και δεν είναι ο «κακός καπιταλισμός» της κ. Παπαρρήγα και του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά τα συγκεκριμένα ονόματα σε κάθε κράτος να βρούμε και να τους κάνουμε τη «ζωή πατίνι», όπως λέει και ο λαός., μέχρις να ενδώσουν.
Αλλά για να φθάσουμε σ’ αυτούς πρέπει πρώτα να ξεπετάξουμε το σάπιο, διεφθαρμένο και υπηρετικό στην ψωροελίτ πολιτικό σύστημα. Μόνον αν φύγει αυτή κατ’ επίφασιν δημοκρατική τους ασπίδα και μείνουν γυμνοί ενώπιον του λαού θα παραχωρήσουν μέρος από τα μυθώδη πλούτη τους για να σώσουν τα υπόλοιπα και τα κεφάλια τους.
Ο καιρός γαρ εγγύς.
*Αμφικτύων είναι ο Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης ,
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com
Γράφει ο *Αμφικτύων
Μόνον αν κάνουμε τη ζωή στους δισεκατομμυριούχους μαύρη ,σ’ αυτούς που ελέγχουν τις κυβερνήσεις –μαριονέττες και την παγκόσμια οικονομία, είναι δυνατόν να επέλθει αλλαγή για την πλειονότητα. Μόνον αν σταματήσει αυτή η προκλητική , άνιση και άδικη συσσώρευση πλούτου σε ελάχιστους είναι δυνατόν να βελτιωθεί ο κόσμος. Διότι έχει παρατηρηθεί ότι από χρόνο σε χρόνο ανοίγει η ψαλίδα μεταξύ του 1% των κροίσων και του 99% των λοιπών ατόμων. Η αλματώδης αυτή αύξηση του πλούτου των κροίσων έχει ως αποτέλεσμα να στεγνώνει την πραγματική οικονομία προς μέγιστη ζημία του λαού. Επομένως πρέπει να ανατραπεί αυτή η κραυγαλέα ανισότης και να πάμε στην εποχή –όχι της ισότητος- αλλά της εποχής που το χρήμα δεν θα έχει τη σημερινή του σημασία, της συσσωρεύσεως, της προκλητικής επιδείξεως και της χρησιμοποιήσεως του ως μέσον κερδοσκοπίας. Μόνον όταν γίνει δύσκολη η ζωή της ελίτ του χρήματος θα αποφασίσουν να παραδώσουν μέρος του πλούτου τους για να βρουν και πάλι μια ήρεμη ζωή. Ποιοι όμως λογίζονται πλούσιοι; Όχι ασφαλώς αυτοί που μπορούν και αγοράζουν ένα ακριβό ρολόι , ή να πάνε το καλοκαίρι σε κάποιο νησί για διακοπές, ή έστω αυτοί που έχουν ένα εξοχικό σπιτάκι. Πλούσιοι πρέπει να λογίζονται αυτοί που δαπανούν άνω των 200.000 Ευρώ το χρόνο και μπορούν να αγοράζουν πύργους, κότερα, αεροπλάνα, σπίτια στις ακριβότερες περιοχές , να στέλνουν τα παιδιά τους στα καλύτερα σχολεία , να έχουν την καλύτερη περίθαλψη, να διαθέτουν ιδιωτική αστυνομία για ασφάλεια , να ταξιδεύουν χάριν αναψυχής σε όλο τον πλανήτη κ.ο.κ. Βέβαια και στους άλλους από 50.000 -200.000 Ε πρέπει να επιβληθεί βαρυτάτη φορολογία. Σκεφθείτε λοιπόν αν μπροστά στη βίλα του ή στο εξοχικό του Α’ ή του Β’ κροίσου συγκεντρωνετο κόσμος αποφασισμένος να του εμποδίσει την είσοδο και την έξοδο. Πόσο ασφαλής και ευτυχισμένος θα ήτο; Η αν όποτε τον συναντούσαν οι πολίτες τον προπηλάκιζαν αγρίως –όπως κάνουν τώρα στους υπηρέτες τους πολιτικούς- πόσο δυστυχισμένοι θα ήσαν; Η τέλος αν υπήρχε κάποιο πατριωτικό , λαϊκό και επαναστατικό συμβούλιο και τους υποχρέωνε ή να παραχωρήσουν μέρος της περιουσίας τους ή να εξωστρακισθούν όπως στην αρχαία Αθήνα. Τι θα προτιμούσαν. Μην νομίζετε ότι τέτοια μέτρα είναι πρωτόγνωρα στον κόσμο. Αυτά εφαρμόσθηκαν από τον Σόλωνα( 639 - 559 π.Χ.) [Ο Σόλων ήταν σημαντικός Αθηναίος νομοθέτης, φιλόσοφος, ποιητής και ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας. Ανήκε σε πλούσια και αριστοκρατική οικογένεια, η οποία καταγόταν από τη γενιά του βασιλιά της Αθήνας Κόδρου. Τα νομοθετικά μέτρα του Σόλωνα ήταν πολύ τολμηρά, αλλά και δραστικά και αντικατοπτρίζουν το μέγεθος της κρίσης που κλήθηκαν να θεραπεύσουν. Βασίζονταν στην αρχή της δίκαιης ανισότητας και όχι της απόλυτης ισότητας, ενώ επιδίωκαν να αποτρέψουν την εμφύλια διαμάχη και τη διάλυση της πολιτικής κοινότητας της Αθήνας διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική συνοχή , την διαστρωμάτωση και την προβολή αυτής της διαστρωμάτωσης στη νομή της εξουσίας.: Καθόρισε τα αξιώματα τα οποία μπορούσε κάποιος να ασκεί, με κριτήριο τη τάξη στην οποία ανήκε, και όπου κατατασσόταν βάσει του εισοδήματος του (και ειδικότερα της φοροδοτικής του ικανότητας). Ως Ταμίες μπορούσαν να υπηρετήσουν μόνο πολίτες της ανώτατης τάξης, ενώ οι πολίτες της κατώτατης τάξης είχαν μόνο δικαίωμα συμμετοχής στην εκκλησία του δήμου. (Αριστοτέλης, εκδοση 2008) Τα μέτρα του αποσκοπούσαν στην παύση της εξάρτησης των ακτημόνων από την αγροτική οικονομία, καθώς και στην ανάπτυξη του εμπορίου και της βιοτεχνίας για την απορρόφηση αυτών των ακτημόνων, τους οποίους ο Σόλων προσπάθησε και ως ένα βαθμό κατάφερε να προφυλάξει από την πλήρη εξαθλίωση. Και τότε επικρατούσε τρομερή ανισότης. Οι πλούσιοι είχαν υποθηκεύσει τα χωράφια των φτωχών και η γη δεν καλλιεργείτο. (παρόμοια κατάσταση με την σημερινή που η Τρόικα πνίγει τους μικρομεσαίους(εμπόριο, επιχειρήσεις κ.α)
Με τα μέτρα του ενισχύθηκαν οι μικρομεσαίοι αγρότες, αλλά και όσοι ασκούσαν κάποιο επάγγελμα εκτός της γεωργίας. Απαλείφθηκαν τα στεγανά της καταγωγής, που εμπόδιζαν αυτούς που πλούτιζαν από κάποιο επάγγελμα να ανέλθουν σε ανώτερες κοινωνικές τάξεις, να γίνουν πολίτες και να αναλάβουν αξιώματα.
Μέτρα επανόρθωσης (σεισάχθεια, από το σείω που σημαίνει αφαιρώ και το άχθος που σημαίνει βάρος):
κατάργησε τα υφιστάμενα χρέη ιδιωτών προς ιδιώτες και προς το δημόσιο, απελευθέρωσε όσους Αθηναίους είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών στην ίδια την Αθήνα και επανέφερε στην πόλη όσους εν τω μεταξύ είχαν μεταπωληθεί στο εξωτερικό. Για ξένους δούλους δεν γίνεται λόγος στις πηγές. Για να μην επαναληφθεί το φαινόμενο,
κατάργησε το δανεισμό με εγγύηση το σώμα (προσωπική ελευθερία) του δανειολήπτη και των μελών της οικογένειάς του. Είναι επίσης πιθανό ότι
αμνήστευσε τα αδικήματα που επέφεραν στέρηση πολιτικών ]Θα μου πείτε ότι τότε οι Έλληνες ήσαν πολίτες και συναισθάνοντο τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους απέναντι στην πολιτεία και τον εαυτόν τους, ενώ σήμερα είναι δούλοι του θεού, του δεσπότη, του τραπεζίτη και του μεγαλοκαρχαρία.
Να τι είπε ο Νικολά Σαρκοζί, στο Παρίσι τον Ιανουάριου 2009, ενώπιον της Άγγελας Μέρκελ, του Τόνυ Μπλερ, εκπροσώπων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και πλήθους άλλων «επιφανών» εκπροσώπων διεθνών Οργανισμών, της πολιτικής και του επιχειρηματικού κόσμου:
«Ο χρηματιστικός καπιταλισμός είναι ένα σύστημα που δίνει προτεραιότητα στον κερδοσκόπο έναντι του επιχειρηματία, στο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο έναντι του παραγωγικού κεφάλαιου, στο κυκλοφορούν κεφάλαιο έναντι του κεφαλαίου ως επένδυση, στο βραχυπρόθεσμο έναντι του μακροπρόθεσμου, στους δείκτες του πλούτου έναντι του αληθινού πλούτου, με τους δείκτες να μετρούν περισσότερο από τον ίδιο τον πλούτο. Ο καθαρός χρηματιστικός καπιταλισμός είναι ένα σύστημα ανευθυνότητας και θα χρησιμοποιήσω μια ισχυρή φράση: είναι ένα σύστημα όπου η ανήθικη λογική της αγοράς δικαιολογεί τα πάντα. Είναι ένα σύστημα όπου το χρήμα πάει στο χρήμα, όπου η εργασία βλάπτεται, όπου η παραγωγή βλάπτεται, όπου η επιχειρηματικότητα βλάπτεται».
Αυτόν τον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό πρέπει να τον αλλάξουμε διαφορετικά πρέπει να εξαφανισθούμε εμείς από προσώπου της Γης. Όταν ακόμη ανεχόμαστε για πρωθυπουργό τον διορισμένο από το ΔΝΤ και την τρόικα για να λεηλατήσει τον Ελληνικό λαό και να εξαφανίσει τους μικρομεσαίους , τότε δεν υπάρχει σωτηρία. Η σημερινή φορολογία ενώ πίνει το αίμα των φτωχών και μικρομεσαίων, αφήνει ανέπαφους τους κροίσους , διότι αυτοί διορίζουν τις κυβερνήσεις και αυτοί φτιάχνουν κατά πως τους βολεύει τα φορολογικά μέτρα , τις συμβάσεις και τη διανομή της κρατικής πίττας . Επομένως ας μην αναμένουμε βελτίωση εκ των άνω , δηλαδή από την κυβέρνηση ή το κοινοβούλιο. Μόνον αν ο λαός πάρει την υπόθεση στα χέρια του και κάνει το βίο αβίωτο στους κροίσους , θα ξεπεταχτεί –κάποιος νέος «Σόλων» από αυτούς τους ισχυρούς ή τα παιδιά τους – και θα κάνει τις δέουσες μεταρρυθμίσεις στο πολιτικό , οικονομικό και κοινωνικό σύστημα που σήμερα δεν λειτουργούν και βρίσκονται σε αδιέξοδα και παρακμή. Επομένως από το Χάος θα πάμε στις αλλαγές και στην τάξη και όχι το αντίθετο. Από το Χάος θα πάμε στην Νέα Εποχή της Γνώσης και του Πολιτισμού. Και αυτό θα γίνει όταν πεισθούν οι μεγάλο-κροίσοι ότι δεν κινδυνεύουν μόνον τα υλικά τους πράγματα αλλά και η ίδια η ζωή τους. Όσο αυτοί ζουν ασφαλείς, απολαμβάνουν ανενόχλητοι τα πλούτη τους και είναι σίγουροι ότι το ποίμνιο βελάζει στο μαντρί των πολιτικών απατεώνων δεν ανησυχούν . Όσο το ποίμνιο βόσκει αδιαμαρτύρητα στην έρημο την λιτότητα, ανεργία, την βαρύτατη φορολογία, την έλλειψη παιδείας, υγείας, ασφάλισης , ότι είναι παραδομένο στο έγκλημα , στους πολέμους για κάποιον φανταστικό Μπιν- Λάντεν , τότε ποτέ δεν θα κάνουν παραχωρήσεις. Οι κροίσοι έχουν όνομα και δεν είναι ο «κακός καπιταλισμός» της κ. Παπαρρήγα και του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά τα συγκεκριμένα ονόματα σε κάθε κράτος να βρούμε και να τους κάνουμε τη «ζωή πατίνι», όπως λέει και ο λαός., μέχρις να ενδώσουν.
Αλλά για να φθάσουμε σ’ αυτούς πρέπει πρώτα να ξεπετάξουμε το σάπιο, διεφθαρμένο και υπηρετικό στην ψωροελίτ πολιτικό σύστημα. Μόνον αν φύγει αυτή κατ’ επίφασιν δημοκρατική τους ασπίδα και μείνουν γυμνοί ενώπιον του λαού θα παραχωρήσουν μέρος από τα μυθώδη πλούτη τους για να σώσουν τα υπόλοιπα και τα κεφάλια τους.
Ο καιρός γαρ εγγύς.
*Αμφικτύων είναι ο Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης ,
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com
Εδω πλατεια Αφρικής .(Αμερικής παλιά)
Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΧΤΥΠΗΣΕ ΚΟΚΚΙΝΟ
Ντροπή και αίσχος είναι δύο μόνο από τις λέξεις που απευθύνουμε στους πολιτικάντηδες και δημαρχούληδες για την τριτοκοσμική κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή μας αλλά και γενικότερα στο κέντρο της Αθήνας. Είμαι κάτοικος της Πλ.Αμερικής ή αλλιώς Πλ. Αφρικής. Η κατάσταση εδώ έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Πέρα από την πορνεία, την εγκληματικότητα και τα ναρκωτικά πλέον προστίθεται στη λίστα και η υγιεινή. Ο χώρος της πλατειάς έχει πλέον μετατραπεί σε μια τεράστια μπουγάδα. Οι αλλοδαποί φίλοι μας πλένουν τα ρούχα τους στο σιντριβάνι που υπάρχει στην πλατεία και μετά τα δέντρα, τα κάγκελα και το γκαζόν (ότι έχει απομείνει δηλαδή…) μετατρέπονται σε απλώστρες. Δεν νομίζω ότι αυτή είναι εικόνα για μια πλατεία, εκτός κι αν εγώ είμαι περίεργη και παράλογη……
Συνεχίζω τη λίστα και θα αναφερθώ στο θέμα υγεία και αυτό έπειτα από προσωπική μου εμπειρία. Οι καλοί μας φίλοι λοιπόν έχουν κουβαλήσει μαζί τους και διάφορα ζωύφια και έντομα (πχ. κοριοί, κατσαρίδες, ψήλοι κ.λ.π.) τα οποία έχουν κατακλύσει τα σπίτια μας αλλά και εμείς οι ίδιοι να έχουμε γεμίσει τσιμπήματα με αποτέλεσμα δερματολογικές παθήσεις και μολύνσεις. Τρέξε σε γιατρούς, τρέξε για φάρμακα, τρέξε για αλοιφές, τρέξε για απολυμάνσεις……Αυτή είναι η καθημερινότητα μου αλλά και της οικογένειας μου τον τελευταίο καιρό !!!!!
Θα κλείσω λοιπόν προειδοποιώντας τους υπεύθυνους
- πολιτική ηγεσία (η οποία μόνο για τους αλλοδαπούς ξέρει να σκορπά λεφτά βλπ. κέντρα υποδοχής, τζαμιά κ.λ.π.)
- τον κ. Κακλαμάνη που χειρότερος και πιο «βρωμιάρης» δήμαρχος δεν έχει υπάρξει αλλά και
- τους ελληνάρες που για 200 και 300 ευρώ παραπάνω νοικιάζουν τα σπίτια τους σε 20 και 30 αλλοδαπούς
ότι αν δεν αλλάξει η κατάσταση σύντομα η οποία είναι επικίνδυνη πλέον για την υγεία μας θα βγούμε όλοι τους δρόμους, θα πάρουμε το νόμο στα χέρια μας και τότε δεν θα μας σταματήσει τίποτα. Ο κόσμος πλέον δεν κρατιέται άλλο. Έχει φτάσει στα όρια του και από στιγμή σε στιγμή θα ξεσπάσει και τότε θέλω να δω τι θα έχετε να μας πείτε….Το νου σας λοιπόν….
Μια απελπισμένη κάτοικος της Πλ. Αμερικής
Ντροπή και αίσχος είναι δύο μόνο από τις λέξεις που απευθύνουμε στους πολιτικάντηδες και δημαρχούληδες για την τριτοκοσμική κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή μας αλλά και γενικότερα στο κέντρο της Αθήνας. Είμαι κάτοικος της Πλ.Αμερικής ή αλλιώς Πλ. Αφρικής. Η κατάσταση εδώ έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Πέρα από την πορνεία, την εγκληματικότητα και τα ναρκωτικά πλέον προστίθεται στη λίστα και η υγιεινή. Ο χώρος της πλατειάς έχει πλέον μετατραπεί σε μια τεράστια μπουγάδα. Οι αλλοδαποί φίλοι μας πλένουν τα ρούχα τους στο σιντριβάνι που υπάρχει στην πλατεία και μετά τα δέντρα, τα κάγκελα και το γκαζόν (ότι έχει απομείνει δηλαδή…) μετατρέπονται σε απλώστρες. Δεν νομίζω ότι αυτή είναι εικόνα για μια πλατεία, εκτός κι αν εγώ είμαι περίεργη και παράλογη……
Συνεχίζω τη λίστα και θα αναφερθώ στο θέμα υγεία και αυτό έπειτα από προσωπική μου εμπειρία. Οι καλοί μας φίλοι λοιπόν έχουν κουβαλήσει μαζί τους και διάφορα ζωύφια και έντομα (πχ. κοριοί, κατσαρίδες, ψήλοι κ.λ.π.) τα οποία έχουν κατακλύσει τα σπίτια μας αλλά και εμείς οι ίδιοι να έχουμε γεμίσει τσιμπήματα με αποτέλεσμα δερματολογικές παθήσεις και μολύνσεις. Τρέξε σε γιατρούς, τρέξε για φάρμακα, τρέξε για αλοιφές, τρέξε για απολυμάνσεις……Αυτή είναι η καθημερινότητα μου αλλά και της οικογένειας μου τον τελευταίο καιρό !!!!!
Θα κλείσω λοιπόν προειδοποιώντας τους υπεύθυνους
- πολιτική ηγεσία (η οποία μόνο για τους αλλοδαπούς ξέρει να σκορπά λεφτά βλπ. κέντρα υποδοχής, τζαμιά κ.λ.π.)
- τον κ. Κακλαμάνη που χειρότερος και πιο «βρωμιάρης» δήμαρχος δεν έχει υπάρξει αλλά και
- τους ελληνάρες που για 200 και 300 ευρώ παραπάνω νοικιάζουν τα σπίτια τους σε 20 και 30 αλλοδαπούς
ότι αν δεν αλλάξει η κατάσταση σύντομα η οποία είναι επικίνδυνη πλέον για την υγεία μας θα βγούμε όλοι τους δρόμους, θα πάρουμε το νόμο στα χέρια μας και τότε δεν θα μας σταματήσει τίποτα. Ο κόσμος πλέον δεν κρατιέται άλλο. Έχει φτάσει στα όρια του και από στιγμή σε στιγμή θα ξεσπάσει και τότε θέλω να δω τι θα έχετε να μας πείτε….Το νου σας λοιπόν….
Μια απελπισμένη κάτοικος της Πλ. Αμερικής
28/8/10
Η Παγκόσμια Διακυβέρνηση Επελαύνει
Ο ευρύπρωκτος Γερμανός υπουργός εξωτερικών , Γκουΐντο Βεστερβέλε, κάλεσε την Σερβία να αντιληφθεί την πραγματικότητα για το Κόσοβο, δηλαδή, ότι απώλεσε οριστικά το Κόσοβο απ τον έλεγχό της , εάν θέλει μελλοντικά την ένταξή της στην ΕΕ.
«Είναι η πραγματικότητα, η ανεξαρτησία του Κοσόβου» τόνισε ο κίναιδος υπουργός, προς τη σερβική ηγεσία , απαιτώντας την απόσυρση του ψηφίσματος που έχει καταθέσει το Βελιγράδι στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Η «πόρτα» της ΕΕ, «πολύ δύσκολα θα ανοίξει για την Σερβία», εάν δεν αποδεχθεί προηγουμένως αυτήν την πραγματικότητα, είπε.
Η Αθέατη Παγκόσμια Διακυβέρνηση, αποφασίζει πλέον για την εδαφική ακεραιότητα των χωρών και καταργεί την εθνική ανεξαρτησία.
H επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Κάθριν Αστον ζήτησε από την Κένυα «να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της» και να συλλάβει τον πρόεδρο του Σουδάν Ομαρ ελ-Μπεσίρ, εναντίον του οποίου εκκρεμούν δύο εντάλματα σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, με την κατηγορία της γενοκτονίας.
«Η Ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για τις εξωτερικές υποθέσεις είναι ανήσυχη από την επίσκεψη του Σουδανού προέδρου ελ Μπεσίρ στην Κένυα, μια χώρα που έχει επικυρώσει το καταστατικό της Ρώμης, την ιδρυτική συνθήκη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου», αναφέρεται σε ανακοίνωση των υπηρεσιών της κ. Αστον.
Σπ.Χ
«Είναι η πραγματικότητα, η ανεξαρτησία του Κοσόβου» τόνισε ο κίναιδος υπουργός, προς τη σερβική ηγεσία , απαιτώντας την απόσυρση του ψηφίσματος που έχει καταθέσει το Βελιγράδι στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Η «πόρτα» της ΕΕ, «πολύ δύσκολα θα ανοίξει για την Σερβία», εάν δεν αποδεχθεί προηγουμένως αυτήν την πραγματικότητα, είπε.
Η Αθέατη Παγκόσμια Διακυβέρνηση, αποφασίζει πλέον για την εδαφική ακεραιότητα των χωρών και καταργεί την εθνική ανεξαρτησία.
H επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Κάθριν Αστον ζήτησε από την Κένυα «να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της» και να συλλάβει τον πρόεδρο του Σουδάν Ομαρ ελ-Μπεσίρ, εναντίον του οποίου εκκρεμούν δύο εντάλματα σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, με την κατηγορία της γενοκτονίας.
«Η Ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για τις εξωτερικές υποθέσεις είναι ανήσυχη από την επίσκεψη του Σουδανού προέδρου ελ Μπεσίρ στην Κένυα, μια χώρα που έχει επικυρώσει το καταστατικό της Ρώμης, την ιδρυτική συνθήκη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου», αναφέρεται σε ανακοίνωση των υπηρεσιών της κ. Αστον.
Σπ.Χ
Ληστεία στα Πατήσια
Τέσσερις άγνωστοι, μπήκαν το βράδυ της Παρασκευής, σε κατάστημα ψιλικών στα Πατήσια, κρατώντας μαχαίρια στα χέρια . Τραυμάτισαν τον ιδιοκτήτη του καταστήματος στο χέρι, άρπαξαν 300 ευρώ από το ταμείο αλλά και κάρτες κινητής τηλεφωνίας. Οι Ληστές επιτέθηκαν και σε πελάτισσα του καταστήματος από την οποία άρπαξαν το ποσό των 500 ευρώ.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΒΙΟΤΕΧΝΕΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΟΝ ΑΣΣΟ...
Στην ουρά για το βιβλιάριο απορίας
Μέχρι πριν από λίγους μήνες είχαν τα δικά τους καταστήματα. Σήμερα συνωστίζονται στις νομαρχίες για να πάρουν την πολυπόθητη οικονομική βοήθεια προκειμένου να καλύψουν ζωτικές ανάγκες τους και να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με την έκδοση βιβλιαρίου απορίας ή βιβλιαρίου ανασφαλίστου, όπως ονομάζεται.
Οι στατιστικές των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας των νομαρχιών, δείχνουν, ότι οι αιτήσεις για βιβλιάρια απορίας και οικονομική βοήθεια παρουσιάζουν έντονα ανοδική τάση. Οι αιτήσεις συμπατριωτών μας για βιβλιάρια απορίας έχουν αυξηθεί φέτος κατά 30% σε σχέση με πέρσι και τα νούμερα αυξάνονται συνεχώς...
Το βιβλιάριο ανασφαλίστου , χορηγείται σε ανασφάλιστους καθώς και σε ανέργους που δεν καλύπτονται πλέον από τον ασφαλιστικό τους φορέα, υπό την προϋπόθεση ότι το εισόδημά τους δεν ξεπερνά τα 6.000 ευρώ τον χρόνο. Το βιβλιάριο απορίας ισχύει για έναν χρόνο και παρέχει στον δικαιούχο ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη. «Κάθε Τρίτη εξετάζουμε περίπου 150 αιτήσεις για βιβλιάρια ανασφαλίστου. Ο αριθμός τους αυξάνεται και η κατάσταση είναι ανησυχητική» δηλώνει στην «Espresso» η αντινομάρχης Αθηνών σε θέματα κοινωνικής προστασίας Λιλίκα Βασιλάκου.
Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία της νομαρχίας, σύμφωνα με τα οποία οι χορηγήσεις βιβλιαρίων αυξήθηκαν το 2010 κατά 29,7%, σε σχέση με πέρσι. Συγκεκριμένα, ενώ καθ' όλη τη διάρκεια του 2009 χορηγήθηκαν 14.650 βιβλιάρια, το πρώτο εξάμηνο του 2010 ανήλθαν σε περίπου 9.500. «Υπολογίζουμε ότι φέτος θα ξεπεράσουμε τα 18.000» αναφέρει η κυρία Βασιλάκου που προσθέτει ότι τα πράγματα αναμένεται να χειροτερεύσουν κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2010. Ακόμη πιο χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία από το έκτακτο οικονομικό επίδομα που χορηγείται μία φορά τον χρόνο σε ανθρώπους που δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις, όπως να πληρώσουν για στέγη. Ο αριθμός των πολιτών που έλαβαν τέτοιο επίδομα κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010 άγγιξε τους 800, την ώρα που ολόκληρο το 2009 το αντίστοιχο νούμερο έφτασε τους 923.
Τη λέξη «ανησυχητική» χρησιμοποιεί για να περιγράψει την κατάσταση και η αντινομάρχης πρόνοιας της Θεσσαλονίκης Εύη Βασιλειάδου. Οπως αναφέρει, ο αριθμός ατόμων που έλαβαν το έκτακτο επίδομα κατά το πρώτο εξάμηνο της χρονιάς έφτασε τους 1.050, αριθμός υπερδιπλάσιος από τους περίπου 500 που πήραν το επίδομα ολόκληρο το 2009. Έντονα αυξητική τάση καταγράφεται και στα βιβλιάρια απορίας στη Θεσσαλονίκης. Το πρώτο εξάμηνο του 2010 ανήλθαν σε περίπου 13.000, έναντι 23.000 για όλο το 2009. Ανάμεσα στις προνοιακές αρμοδιότητες των νομαρχιών είναι η χορήγηση του πιστοποιητικού οικονομικής αδυναμίας. Αυτό δίνεται σε ανθρώπους που δεν μπορούν να πάρουν ούτε καν βιβλιάριο απορίας επειδή χρωστούν στον ασφαλιστικό τους φορέα και καλύπτει εφάπαξ την περίθαλψή τους σε νοσοκομείο, όχι όμως και τη φαρμακευτική αγωγή. Σύμφωνα με τις δύο αντινομάρχες, οι χορηγήσεις και αυτού του πιστοποιητικού παρουσιάζει έντονα αυξητική τάση.
Στις νομαρχίες καταφεύγουν για να εξασφαλίσουν δωρεάν ιατρική περίθαλψη κατά κύριο λόγο επαγγελματοβιοτέχνες, δηλαδή άνθρωποι του μεροκάματου που αναγκάστηκαν να κλείσουν το μαγαζί τους και έμειναν χωρίς δουλειά και ασφάλιση. Αυτό προκύπτει σαφώς από την έρευνα που πραγματοποίησε η νομαρχία της Αθήνας για το προφίλ όσων έλαβαν βιβλιάριο απορίας ή πιστοποιητικό κοινωνικής οικονομικής αδυναμίας, κατά το 2009. Συγκεκριμένα, το 68,57% των δικαιούχων είχαν ως τελευταίο ασφαλιστικό φορέα το Ταμείο Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματικών, ενώ μόλις ένας στους τέσσερις (24,57%) ήταν ασφαλισμένος του ΙΚΑ.
Η ίδια έρευνα έδωσε και άλλα ενδιαφέροντα ευρήματα σχετικά με τους ανθρώπους που βρίσκονται σε τόσο δύσκολη κατάσταση. Το 85,7% είναι Έλληνες, το 13,14% Αλβανοί, ενώ το υπόλοιπο 1,16% επιμερίζεται σε Γεωργιανούς, Ουκρανούς, Ρουμάνους κ.ά. Από ηλικιακή άποψη, το 14,86% είναι από 30 ώς 39 ετών και το 25,14% από 40 ώς 49. Το μεγαλύτερο ποσοστό καταγράφεται στις ηλικίες από 50 ώς 59 ετών, με 29,43%. Σε ό,τι αφορά την οικονομική τους κατάσταση, το 87,71% εξ αυτών δεν έχει καθόλου εισόδημα και το 6,29% δηλώνει μέχρι 2.500 ευρώ τον χρόνο.
Πηγή Espressonews.gr
Μέχρι πριν από λίγους μήνες είχαν τα δικά τους καταστήματα. Σήμερα συνωστίζονται στις νομαρχίες για να πάρουν την πολυπόθητη οικονομική βοήθεια προκειμένου να καλύψουν ζωτικές ανάγκες τους και να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με την έκδοση βιβλιαρίου απορίας ή βιβλιαρίου ανασφαλίστου, όπως ονομάζεται.
Οι στατιστικές των υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας των νομαρχιών, δείχνουν, ότι οι αιτήσεις για βιβλιάρια απορίας και οικονομική βοήθεια παρουσιάζουν έντονα ανοδική τάση. Οι αιτήσεις συμπατριωτών μας για βιβλιάρια απορίας έχουν αυξηθεί φέτος κατά 30% σε σχέση με πέρσι και τα νούμερα αυξάνονται συνεχώς...
Το βιβλιάριο ανασφαλίστου , χορηγείται σε ανασφάλιστους καθώς και σε ανέργους που δεν καλύπτονται πλέον από τον ασφαλιστικό τους φορέα, υπό την προϋπόθεση ότι το εισόδημά τους δεν ξεπερνά τα 6.000 ευρώ τον χρόνο. Το βιβλιάριο απορίας ισχύει για έναν χρόνο και παρέχει στον δικαιούχο ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη. «Κάθε Τρίτη εξετάζουμε περίπου 150 αιτήσεις για βιβλιάρια ανασφαλίστου. Ο αριθμός τους αυξάνεται και η κατάσταση είναι ανησυχητική» δηλώνει στην «Espresso» η αντινομάρχης Αθηνών σε θέματα κοινωνικής προστασίας Λιλίκα Βασιλάκου.
Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία της νομαρχίας, σύμφωνα με τα οποία οι χορηγήσεις βιβλιαρίων αυξήθηκαν το 2010 κατά 29,7%, σε σχέση με πέρσι. Συγκεκριμένα, ενώ καθ' όλη τη διάρκεια του 2009 χορηγήθηκαν 14.650 βιβλιάρια, το πρώτο εξάμηνο του 2010 ανήλθαν σε περίπου 9.500. «Υπολογίζουμε ότι φέτος θα ξεπεράσουμε τα 18.000» αναφέρει η κυρία Βασιλάκου που προσθέτει ότι τα πράγματα αναμένεται να χειροτερεύσουν κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2010. Ακόμη πιο χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία από το έκτακτο οικονομικό επίδομα που χορηγείται μία φορά τον χρόνο σε ανθρώπους που δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις, όπως να πληρώσουν για στέγη. Ο αριθμός των πολιτών που έλαβαν τέτοιο επίδομα κατά το πρώτο εξάμηνο του 2010 άγγιξε τους 800, την ώρα που ολόκληρο το 2009 το αντίστοιχο νούμερο έφτασε τους 923.
Τη λέξη «ανησυχητική» χρησιμοποιεί για να περιγράψει την κατάσταση και η αντινομάρχης πρόνοιας της Θεσσαλονίκης Εύη Βασιλειάδου. Οπως αναφέρει, ο αριθμός ατόμων που έλαβαν το έκτακτο επίδομα κατά το πρώτο εξάμηνο της χρονιάς έφτασε τους 1.050, αριθμός υπερδιπλάσιος από τους περίπου 500 που πήραν το επίδομα ολόκληρο το 2009. Έντονα αυξητική τάση καταγράφεται και στα βιβλιάρια απορίας στη Θεσσαλονίκης. Το πρώτο εξάμηνο του 2010 ανήλθαν σε περίπου 13.000, έναντι 23.000 για όλο το 2009. Ανάμεσα στις προνοιακές αρμοδιότητες των νομαρχιών είναι η χορήγηση του πιστοποιητικού οικονομικής αδυναμίας. Αυτό δίνεται σε ανθρώπους που δεν μπορούν να πάρουν ούτε καν βιβλιάριο απορίας επειδή χρωστούν στον ασφαλιστικό τους φορέα και καλύπτει εφάπαξ την περίθαλψή τους σε νοσοκομείο, όχι όμως και τη φαρμακευτική αγωγή. Σύμφωνα με τις δύο αντινομάρχες, οι χορηγήσεις και αυτού του πιστοποιητικού παρουσιάζει έντονα αυξητική τάση.
Στις νομαρχίες καταφεύγουν για να εξασφαλίσουν δωρεάν ιατρική περίθαλψη κατά κύριο λόγο επαγγελματοβιοτέχνες, δηλαδή άνθρωποι του μεροκάματου που αναγκάστηκαν να κλείσουν το μαγαζί τους και έμειναν χωρίς δουλειά και ασφάλιση. Αυτό προκύπτει σαφώς από την έρευνα που πραγματοποίησε η νομαρχία της Αθήνας για το προφίλ όσων έλαβαν βιβλιάριο απορίας ή πιστοποιητικό κοινωνικής οικονομικής αδυναμίας, κατά το 2009. Συγκεκριμένα, το 68,57% των δικαιούχων είχαν ως τελευταίο ασφαλιστικό φορέα το Ταμείο Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματικών, ενώ μόλις ένας στους τέσσερις (24,57%) ήταν ασφαλισμένος του ΙΚΑ.
Η ίδια έρευνα έδωσε και άλλα ενδιαφέροντα ευρήματα σχετικά με τους ανθρώπους που βρίσκονται σε τόσο δύσκολη κατάσταση. Το 85,7% είναι Έλληνες, το 13,14% Αλβανοί, ενώ το υπόλοιπο 1,16% επιμερίζεται σε Γεωργιανούς, Ουκρανούς, Ρουμάνους κ.ά. Από ηλικιακή άποψη, το 14,86% είναι από 30 ώς 39 ετών και το 25,14% από 40 ώς 49. Το μεγαλύτερο ποσοστό καταγράφεται στις ηλικίες από 50 ώς 59 ετών, με 29,43%. Σε ό,τι αφορά την οικονομική τους κατάσταση, το 87,71% εξ αυτών δεν έχει καθόλου εισόδημα και το 6,29% δηλώνει μέχρι 2.500 ευρώ τον χρόνο.
Πηγή Espressonews.gr
27/8/10
To «δημόσιο συμφέρον» μία πρόστυχη πολιτική πρακτική και θεωρία!
Το δημόσιο συμφέρον είναι το όχημα των πιο πρόστυχων και ιδιοτελών εξυπηρετήσεων της εξουσίας
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Συχνά, πυκνά και μονότονα όλα τα χρόνια από πολιτικούς και πολιτικάντηδες κάθε λογής εκπέμπεται η πασίγνωστη φράση: Το δημόσιο συμφέρον, το οποίο, εκ της αποστολής τους, αναλαμβάνουν να υπηρετήσουν και να υπερασπίσουν οι κάθε λογής κυβερνώντες και διοικούντες. Όμως, η κοινωνική εμπειρία της Ελλάδας των Ελλήνων Χριστιανών, φιλελεύθερων και σοσιαλιστών, αποδεικνύει το εντελώς αντίθετο. Όσο περισσότερο οι κάθε λογής εξουσιαστές διακηρύσσουν το δημόσιο συμφέρον τόσο λιγότερο το υπηρετούν.
Πάντοτε και για όλα τα θέματα οι κυβερνώντες το επικαλούνται τόσο χυδαία και τόσο προκλητικά ώστε δεν θα διστάσουν να μας πουν ότι πουλούν την Ακρόπολη για λόγους δημόσιου συμφέροντος! Το άθλιο αυτό φαινόμενο καυτηρίασα ήδη από το 1977 αναλύοντας τη διάταξη του άρθρου 102 του Συντάγματος (παράγρ. 5) του 1975, για την επιβολή πειθαρχικών ποινών κατά των δημοτικών αρχόντων.
Πάντοτε το κράτος, προκειμένου να δικαιολογήσει τις κομματικές και πολιτικές διώξεις κατά των εκλεγμένων της αυτοδιοικήσεως κρατά τη ρομφαία του δημόσιου συμφέροντος.
Τότε, καταπολεμώντας αυτή την αντιδημοκρατική πρακτική, επικαλέ¬στηκα και τούτη τη βαρύνουσα επιστημονική άποψη του αειμνήστου καθηγητού μου Φ. Βεγλερή, ο οποίος χαρακτήριζε την έννοια του δημόσιου συμφέροντος ως «ευρύτατη, ακαθόριστη και συνεπώς πολιτική» (βλ. το έργο του: «Ο δικαστικός έλεγχος της διοικήσεως», Αθήναι, 1946, σελ. 203-204).
Από τη δική του σκοπιά, ο επίσης καθηγητής μου στην Πάντειο Σχολή Μ.Στασινόπουλος, αναφερόμενος στο σοβαρό ζήτημα της διαλύσεως των δημοτικών συμβουλίων για λόγους δημοσίου συμφέροντος, έγραφε ή μάλλον έλεγε ενώπιον του Δ΄ Συνεδρίου των Πόλεων της Ελλάδας (1951) και τα εξής: «Οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος, πρέπει να ερμη¬νεύονται στενά, η δε εκτίμηση των συγκεκριμένων περιστα¬τικών... ανήκει στο Συμβούλιο της Επικρατείας...» (βλ. τη σχετική του Εισήγηση, εκδ. από Δήμο Αθηναίων, σελ. ’79-’81 και το έργο του: «Ο έλεγχος της διακριτικής εξουσίας της διοικήσεως», Αθήναι, 1939, σελ. 126-128. Στα κείμενα αυτά παρατίθενται και οι σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας: 105/1933, 280/1934, 976/1937, 2238/1953, 1167/1954 και 670/1958).
Ο γράφων, συμπεραίνοντας, έγραφε: «Είναι φανερό ότι αντικειμενικά, σαφή και αναμφισβήτητα κριτήρια για τον καθορισμό της έννοιας του δημοσίου συμφέροντος δεν υπάρχουν...» (Για το ζήτημα αυτό βλ. Π. Παπαγαρυφάλλου: «Η τοπική αυτοδιοίκηση στα πλαίσια του Συντάγματος», εκδ. ΚΕΔΚΕ, Αθήνα, 1995, σελ. 69-78).
Συνεπώς, το «δημόσιο συμφέρον», αποτελεί μία κατ’ εξοχήν πολιτική έννοια διεπομένη από άκρατο υποκειμενισμό, καθοδη¬γούμενη από το κομματικό και προσωπικό συμφέρον.
Άρα, για τον γράφοντα, όταν ακούει και διαβάζει για το γενικό, το δημόσιο συμφέρον κάνει αντίστροφη ερμηνεία και στοχάζεται μονολογώντας: Πόσα άραγε θα φάνε πάλι από τούτες ή εκείνες τις συγχωνεύσεις, τις ανταλλαγές, τις πωλήσεις, αγορές γύρω από την κρατική περιουσία.
Επιγραμματικά θα έλεγα: Το δημόσιο συμφέρον είναι το όχημα των πιο πρόστυχων και ιδιοτελών εξυπηρετήσεων της εξουσίας.
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Συχνά, πυκνά και μονότονα όλα τα χρόνια από πολιτικούς και πολιτικάντηδες κάθε λογής εκπέμπεται η πασίγνωστη φράση: Το δημόσιο συμφέρον, το οποίο, εκ της αποστολής τους, αναλαμβάνουν να υπηρετήσουν και να υπερασπίσουν οι κάθε λογής κυβερνώντες και διοικούντες. Όμως, η κοινωνική εμπειρία της Ελλάδας των Ελλήνων Χριστιανών, φιλελεύθερων και σοσιαλιστών, αποδεικνύει το εντελώς αντίθετο. Όσο περισσότερο οι κάθε λογής εξουσιαστές διακηρύσσουν το δημόσιο συμφέρον τόσο λιγότερο το υπηρετούν.
Πάντοτε και για όλα τα θέματα οι κυβερνώντες το επικαλούνται τόσο χυδαία και τόσο προκλητικά ώστε δεν θα διστάσουν να μας πουν ότι πουλούν την Ακρόπολη για λόγους δημόσιου συμφέροντος! Το άθλιο αυτό φαινόμενο καυτηρίασα ήδη από το 1977 αναλύοντας τη διάταξη του άρθρου 102 του Συντάγματος (παράγρ. 5) του 1975, για την επιβολή πειθαρχικών ποινών κατά των δημοτικών αρχόντων.
Πάντοτε το κράτος, προκειμένου να δικαιολογήσει τις κομματικές και πολιτικές διώξεις κατά των εκλεγμένων της αυτοδιοικήσεως κρατά τη ρομφαία του δημόσιου συμφέροντος.
Τότε, καταπολεμώντας αυτή την αντιδημοκρατική πρακτική, επικαλέ¬στηκα και τούτη τη βαρύνουσα επιστημονική άποψη του αειμνήστου καθηγητού μου Φ. Βεγλερή, ο οποίος χαρακτήριζε την έννοια του δημόσιου συμφέροντος ως «ευρύτατη, ακαθόριστη και συνεπώς πολιτική» (βλ. το έργο του: «Ο δικαστικός έλεγχος της διοικήσεως», Αθήναι, 1946, σελ. 203-204).
Από τη δική του σκοπιά, ο επίσης καθηγητής μου στην Πάντειο Σχολή Μ.Στασινόπουλος, αναφερόμενος στο σοβαρό ζήτημα της διαλύσεως των δημοτικών συμβουλίων για λόγους δημοσίου συμφέροντος, έγραφε ή μάλλον έλεγε ενώπιον του Δ΄ Συνεδρίου των Πόλεων της Ελλάδας (1951) και τα εξής: «Οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος, πρέπει να ερμη¬νεύονται στενά, η δε εκτίμηση των συγκεκριμένων περιστα¬τικών... ανήκει στο Συμβούλιο της Επικρατείας...» (βλ. τη σχετική του Εισήγηση, εκδ. από Δήμο Αθηναίων, σελ. ’79-’81 και το έργο του: «Ο έλεγχος της διακριτικής εξουσίας της διοικήσεως», Αθήναι, 1939, σελ. 126-128. Στα κείμενα αυτά παρατίθενται και οι σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας: 105/1933, 280/1934, 976/1937, 2238/1953, 1167/1954 και 670/1958).
Ο γράφων, συμπεραίνοντας, έγραφε: «Είναι φανερό ότι αντικειμενικά, σαφή και αναμφισβήτητα κριτήρια για τον καθορισμό της έννοιας του δημοσίου συμφέροντος δεν υπάρχουν...» (Για το ζήτημα αυτό βλ. Π. Παπαγαρυφάλλου: «Η τοπική αυτοδιοίκηση στα πλαίσια του Συντάγματος», εκδ. ΚΕΔΚΕ, Αθήνα, 1995, σελ. 69-78).
Συνεπώς, το «δημόσιο συμφέρον», αποτελεί μία κατ’ εξοχήν πολιτική έννοια διεπομένη από άκρατο υποκειμενισμό, καθοδη¬γούμενη από το κομματικό και προσωπικό συμφέρον.
Άρα, για τον γράφοντα, όταν ακούει και διαβάζει για το γενικό, το δημόσιο συμφέρον κάνει αντίστροφη ερμηνεία και στοχάζεται μονολογώντας: Πόσα άραγε θα φάνε πάλι από τούτες ή εκείνες τις συγχωνεύσεις, τις ανταλλαγές, τις πωλήσεις, αγορές γύρω από την κρατική περιουσία.
Επιγραμματικά θα έλεγα: Το δημόσιο συμφέρον είναι το όχημα των πιο πρόστυχων και ιδιοτελών εξυπηρετήσεων της εξουσίας.
Η Lazard , το εβραϊκό λόμπι και η αναδιάρθρωση χρέους
Η Lazard είναι σύμβουλος επί χρόνια στην Ελλάδα γνωρίζει καλά τις διαδικασίες συγχωνεύσεων και αναδιαρθρώσεων χρέους.
Όμως σύμφωνα με ορισμένες πηγές η κυβέρνηση ήθελε να έχει ως σύμβουλο την Lazard για δύο στρατηγικούς λόγους πέραν τους τεχνοκρατικούς.
1)Η Lazard που ανήκει στο σύστημα Rothchild που ως γνωστό αποτελούν ένα εκ των βασικών βραχιόνων του ισχυρού εβραϊκού λόμπι παγκοσμίως. Για την ιστορία τονίζεται ότι ο Rothchild συγκαταλεγόταν πάντα στην ομάδα των 300 σοφών της Σιών.
Πρόσφατα βρέθηκε στην Ελλάδα η πολιτική ηγεσία του Ισραήλ και σύμφωνα με ορισμένες πηγές η Ελλάδα ζήτησε από τον Ισραήλ να την στηρίξει καθότι το εβραϊκό λόμπι διαθέτει πανίσχυρους μηχανισμούς στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.
Ελέγχουν πέραν από πλήθος κολοσσιαίων εταιριών και τους διεθνείς ελεγκτικούς οίκους και πλειάδα funds.
2)Η Lazard θα αποτελέσει την έσχατη εναλλακτική λύση για την Ελλάδα στα θέματα αναδιάρθρωσης χρέους.
Αποτελούσε μυστικοσύμβουλο και πλέον η Lazard θα αποκτήσει και επίσημα τον ρόλο του συμβούλου.
Η επενδυτική Τράπεζα των αδελφών Lazard του Παρισιού, Lazard Brothers Bank, ανήκει στο σύστημα Rothchild.
Πλέον είναι αμερικανικών συμφερόντων και ασχολείται αυτή τη στιγμή με περισσότερες από 70 συμφωνίες που αφορούν την αναδιάρθρωση χρέους σε πάνω από 20 επιχειρηματικούς κλάδους παγκοσμίως.
Πρόσφατα παρείχε σχετικές συμβουλές στην Αργεντινή, το Εκουαδόρ και την Ακτή Ελεφαντοστού, αναφορικά με τη διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους τους, ενώ κύκλοι του ΔΝΤ αναφέρουν ότι έχει εμπλακεί και στην περίπτωση της Ουγγαρίας η οποία βρίσκεται υπό την εποπτεία του Ταμείου. Ανάμεσα στους εταιρικούς της πελάτες βρίσκεται και η DaimlerChrysler, η Lockheed Martin και η Northrop Grumman, καθώς και οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ και της Γερμανίας.
Με γραφεία που εκτείνονται σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο, η Lazard θεωρείται ως ένας από τους πρώτους μετόχους της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, ενώ έχει αναλάβει το συμβουλευτικό μέρος της αναδιάρθρωσης χρέους εταιρειών και κρατών, συνολικού ύψους 300 δισ. δολαρίων. Μάλιστα, έχει αναλάβει πάνω από 1.000 συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών. Τα καθαρά κέρδη της το πρώτο τρίμηνο του έτους έφτασαν τα 61,4 εκατ. δολάρια.
Η Lazard δεν είναι τελείως άγνωστη στα ελληνικά δρώμενα, αφού της έχουν ανατεθεί καθήκοντα ανεξάρτητου εκτιμητή για τις προτάσεις της Γερμανικής πλευράς ως προς τον μελλοντικό βασικό ή αποκλειστικό μέτοχο των Ναυπηγείων, από το ελληνικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας, μετά την επιτυχή της εμπλοκή στην περίπτωση της ιδιωτικοποίησης της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Η Lazard ήταν ανάμεσα και στην ομάδα συμβούλων της κυβέρνησης αναφορικά με την πώληση στοιχείων ενεργητικού του πτητικού έργου και της τεχνικής βάσης της Ολυμπιακής στη MIG.
Η παρουσία της Lazard δεν σταματά το 2009, αλλά είναι ακόμη πιο παλιά, αφού το 2008, όταν η On Telecoms βρισκόταν στην αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή, είχε αναθέσει στη Lazard να της βρει στρατηγικό επενδυτή
Πηγή http://www.bankingnews.gr
Όμως σύμφωνα με ορισμένες πηγές η κυβέρνηση ήθελε να έχει ως σύμβουλο την Lazard για δύο στρατηγικούς λόγους πέραν τους τεχνοκρατικούς.
1)Η Lazard που ανήκει στο σύστημα Rothchild που ως γνωστό αποτελούν ένα εκ των βασικών βραχιόνων του ισχυρού εβραϊκού λόμπι παγκοσμίως. Για την ιστορία τονίζεται ότι ο Rothchild συγκαταλεγόταν πάντα στην ομάδα των 300 σοφών της Σιών.
Πρόσφατα βρέθηκε στην Ελλάδα η πολιτική ηγεσία του Ισραήλ και σύμφωνα με ορισμένες πηγές η Ελλάδα ζήτησε από τον Ισραήλ να την στηρίξει καθότι το εβραϊκό λόμπι διαθέτει πανίσχυρους μηχανισμούς στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα.
Ελέγχουν πέραν από πλήθος κολοσσιαίων εταιριών και τους διεθνείς ελεγκτικούς οίκους και πλειάδα funds.
2)Η Lazard θα αποτελέσει την έσχατη εναλλακτική λύση για την Ελλάδα στα θέματα αναδιάρθρωσης χρέους.
Αποτελούσε μυστικοσύμβουλο και πλέον η Lazard θα αποκτήσει και επίσημα τον ρόλο του συμβούλου.
Η επενδυτική Τράπεζα των αδελφών Lazard του Παρισιού, Lazard Brothers Bank, ανήκει στο σύστημα Rothchild.
Πλέον είναι αμερικανικών συμφερόντων και ασχολείται αυτή τη στιγμή με περισσότερες από 70 συμφωνίες που αφορούν την αναδιάρθρωση χρέους σε πάνω από 20 επιχειρηματικούς κλάδους παγκοσμίως.
Πρόσφατα παρείχε σχετικές συμβουλές στην Αργεντινή, το Εκουαδόρ και την Ακτή Ελεφαντοστού, αναφορικά με τη διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους τους, ενώ κύκλοι του ΔΝΤ αναφέρουν ότι έχει εμπλακεί και στην περίπτωση της Ουγγαρίας η οποία βρίσκεται υπό την εποπτεία του Ταμείου. Ανάμεσα στους εταιρικούς της πελάτες βρίσκεται και η DaimlerChrysler, η Lockheed Martin και η Northrop Grumman, καθώς και οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ και της Γερμανίας.
Με γραφεία που εκτείνονται σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο, η Lazard θεωρείται ως ένας από τους πρώτους μετόχους της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, ενώ έχει αναλάβει το συμβουλευτικό μέρος της αναδιάρθρωσης χρέους εταιρειών και κρατών, συνολικού ύψους 300 δισ. δολαρίων. Μάλιστα, έχει αναλάβει πάνω από 1.000 συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών. Τα καθαρά κέρδη της το πρώτο τρίμηνο του έτους έφτασαν τα 61,4 εκατ. δολάρια.
Η Lazard δεν είναι τελείως άγνωστη στα ελληνικά δρώμενα, αφού της έχουν ανατεθεί καθήκοντα ανεξάρτητου εκτιμητή για τις προτάσεις της Γερμανικής πλευράς ως προς τον μελλοντικό βασικό ή αποκλειστικό μέτοχο των Ναυπηγείων, από το ελληνικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας, μετά την επιτυχή της εμπλοκή στην περίπτωση της ιδιωτικοποίησης της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Η Lazard ήταν ανάμεσα και στην ομάδα συμβούλων της κυβέρνησης αναφορικά με την πώληση στοιχείων ενεργητικού του πτητικού έργου και της τεχνικής βάσης της Ολυμπιακής στη MIG.
Η παρουσία της Lazard δεν σταματά το 2009, αλλά είναι ακόμη πιο παλιά, αφού το 2008, όταν η On Telecoms βρισκόταν στην αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή, είχε αναθέσει στη Lazard να της βρει στρατηγικό επενδυτή
Πηγή http://www.bankingnews.gr
26/8/10
Ελλάς-Τουρκία φιλία, Ελλάς-Ισραήλ συμμαχία (Κ. Μπετινάκης)
Η αποδεδειγμένη ανικανότητα του ελληνικού κράτους να υπερασπιστεί το ελληνικό έθνος – δηλαδή να επιτελέσει την κατ΄εξοχήν αποστολή του – συνιστά τον ανησυχητικότερο οιωνό για το μέλλον. (Παναγιώτης Κονδύλης – Θεωρία του Πολέμου -επίμετρο).
Το διεθνές άδικό και η πολιτική ανικανότητα σύμμαχοι εναντίον της χώρας
http://www.styx.gr
Δύο ήταν οι μέχρι τώρα φαντασμαγορικές αλλά εξόχως αμφιλεγόμενες κινήσεις στην σκακιέρα της εξωτερικής πολιτικής του πρωθυπουργού. Οι προσκλήσεις των πρωθυπουργών της Τουρκίας και του Ισραήλ να έρθουν στην χώρα.
Οι δύο αυτές επισκέψεις που έγιναν σε διάστημα λίγων μηνών, δείχνουν ότι:
1. Παρά την ρητορική περί φιλικών σχέσεων με την Τουρκία στο πίσω μέρος του μυαλού μας υπάρχει το «εχθρός του εχθρού μας φίλος μας».
2. Αναμφίβολα ήταν υπαγορευμένες άνωθεν κινήσεις, διότι σε μια εποχή οικονομικής δυσπραγίας δεν φωνάζεις τον γείτονα που υπεραμύνεται του «casus belli» για συμφωνίες.
3. Όταν ο πρωθυπουργός του Ισραήλ είναι ανεπιθύμητο πρόσωπο λόγω της ιμπεριαλιστικής πολιτικής του στο Παλαιστινιακό, δεν του δίνεις πολιτικό διέξοδο, χωρίς ουσιαστικά ανταλλάγματα.
Η πρόσκληση ασμένως του Ισραηλινού πρωθυπουργού, σε μία εποχή που οι σχέσεις του ταραξία της Μέσης Ανατολής, με την Τουρκία βρίσκεται στο ναδίρ, θεωρήθηκε μια διπλωματική απάντηση στις στρατιωτικές σχέσεις της Τουρκίας με την Αλβανία και τα Σκόπια.
«Η εισβολή στην Κύπρο δεν προκλήθηκε με κανένα τρόπο από ένα πραξικόπημα για την Ένωση του νησιού με την Ελλάδα, αλλά ήταν αποτέλεσμα της ιδιοτροπίας του Χένρι Κίσιντζερ που κινητοποίησε ακόμα και ισραηλινά κατασκοπευτικά πλοία εναντίον των Ελληνοκυπρίων», γράφει ο Άρνολντ Σέρμαν στο βιβλίο του «Στο κατώφλι του Χάους - Βαλκανική πραγματικότητα».
Στο «ΒΗΜΑ», είχε δημοσιευθεί πριν αρκετά χρόνια ότι στο ΝΑΤΟ «είχε πραγματοποιηθεί άσκηση επί χάρτου, που αφορούσε τη Δυτική Θράκη και στην οποία δεν είχαν κληθεί να πάρουν μέρος οι αντιπρόσωποι των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Το ΝΑΤΟ, βέβαια έσπευσε να διαψεύσει το πολεμικό σενάριο που ήθελε τους Μουσουλμάνους να εξεγείρονται μαζικά σε σημεία κοντά στα ελληνο-τουρκικά σύνορα και θα τους δινόταν ανεξαρτησία -τύπου Κοσσυφοπεδίου.
Παρά τις πρόσφατες οβερτούρες φιλίας, ουδεμία διαβεβαίωση δόθηκε πως η Ελλάδα έχει πάψει να θεωρείται «ο επίμονος εχθρός μισής χιλιετηρίδας και πλέον μεγαλείου της Τουρκίας», όπως κατ’ επανάληψη έχει ειπωθεί από επίσημα τουρκικά χείλη. Ούτε έχει αρθεί επισήμως παρά τα γλυκανάλατα λόγια και τις περιστασιακές δηλώσεις γειτονικής αγάπης, η αμφισβήτηση, ότι στη συνείδηση των Τούρκων, τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και η Δυτική Θράκη, αποτελούν «αμφισβητούμενα εδάφη». Χωρίς να παραμερισθεί η άλλη μεγάλη διεθνής αδικία –το Κυπριακό.
Η τουρκική θέση, συμπεριλαμβανομένης και της ρητής απειλής να χρησιμοποιήσει τις στρατιωτικές δυνάμεις της εναντίον της Ελλάδας στην περίπτωση που αυτή επεξέτεινε πραγματικά τα της χωρικά ύδατα, θυμίζει σόφισμα, που δεν είναι αποδεκτό σε διεθνές δικαστήριο: «Η τουρκική χερσαία μάζα εκτείνεται προς τα δυτικά του Αιγαίου, σε πλήρη αρμονία με την αντίληψη της φυσικής επέκτασης. Αυτή η επέκταση της χερσαίας μάζας της Ανατολίας, έχει από κάθε άποψη όλα τα χαρακτηριστικά της χερσονήσου της Ανατολίας».
Μη περιμένουν οι υπεραισιόδοξοι δικαστική επίλυση του προβλήματος, διότι όπως έχει δηλωθεί σαφώς από το Διεθνές Δικαστήριο, «η οριοθέτηση (επάκτιο όριο) θα επιτευχθεί μέσω συμφωνίας η οποία θα στηρίζεται στις αρχές της αμεροληψίας και αφού ληφθούν υπόψη όλα τα σχετικά στοιχεία».
Η Τουρκία έχει ενστερνιστεί πλήρως την άποψη αυτή, η οποία στην πραγματικότητα επέχει ισχύ διεθνούς νόμου.
Ακόμα και σε ελληνική προσφυγή, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, με καθυστέρηση δεκαέξι χρόνων, απάντησε τελικά στην διαμάχη των δύο κρατών για τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, καλώντας τα δύο μέρη να διαπραγματευθούν με καλή πίστη, αφού παραδέχτηκε ότι πράγματι υπήρχαν διαφορές. Δύο χρόνια αργότερα, το Διεθνές Δικαστήριο είχε αποφανθεί ότι στην πραγματικότητα δεν είχε δικαιοδοσία, αλλά θα μπορούσε –εάν και τα δύο κράτη προσέφευγαν- να βγάλει συμβιβαστική απόφαση».
Το ζήτημα στο Αιγαίο, όμως είναι αδιαπραγμάτευτο πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Η Ελλάδα έχει όλο το δίκαιο μια και εφαρμόζει κανόνες και μέτρα παραδεκτά σχεδόν παντού στον κόσμο.
Η πολιτική που εφαρμόζει ο Παπανδρέου ο μικρός, χωρίς να έχει κατορθώσει να επιλύσει το κυριότερο εσωτερικό πρόβλημα, που είναι η γενική φοροδιαφυγή και ο απίστευτα υψηλός βαθμός διαφθοράς και πολιτικής ευνοιοκρατίας δημιουργεί επιπρόσθετες ανησυχίες, μια και χειρίζεται ζωτικής σημασίας εξωτερικά προβλήματα.
Όπως είναι οι κίνδυνοι που εγκυμονεί «ένα κράτος «Μακεδονία», γειτονικό με μια επαρχία «Μακεδονία», κάτι που οι ξένοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.
Η ανίκανη και όχι απλώς κακή διακυβέρνηση από την κυβέρνηση, απειλεί να καταστεί η κακή μοίρα της χώρας, και να οδηγήσει σε μαζική πολιτική απάθεια.
Αλλά μήπως αυτές οι οδηγίες του έχουν δοθεί;
Η επιστροφή του πληθωρισμού, σε συνδυασμό με το φάσμα της μεγάλης ανεργίας, το τεράστιο εθνικό χρέος και οι ταπεινώσεις από ΔΝΤ και Βρυξέλλες δημιουργούν επιπρόσθετες ανησυχίες για την εθνική ακεραιότητα.
«Δεν υπάρχει ούτε ένα κράτος στην Ευρώπη, που να υφίσταται το ίδιο καθεστώς σκληρού και λεπτομερούς ελέγχου, στο οποίο επιβάλλει την Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Ένωση». (Η φράση αυτή περιέχεται στο βιβλίο «Στο κατώφλι του Χάους - Βαλκανική πραγματικότητα», του Αμερικανού δημοσιογράφου Άρνολντ Σέρμαν, και αναφέρεται στα 1994…) Γράφει ακόμα:
«Πάλι το Μάιο του 1994, όταν η Ελλάδα ήρε τους νομισματικούς περιορισμούς, οι διεθνείς τράπεζες οργανώθηκαν για να υπονομεύσουν την δραχμή. Άσχετα πόσο σφιχτό είναι το πρόγραμμα οικονομικής μεταρρύθμισης, η εχθρότητα εναντίον των Ελλήνων αυξάνεται και στη Βόννη και την Ουάσιγκτον»
Κι όμως αυτά ακριβώς τα συμφέροντα ήρθε να εξυπηρετήσει ο Παπανδρέου ο μικρός, αφού άλλωστε προετοίμασε το κλίμα με τις δηλώσεις του, αμέσως μετά τις εκλογές.
Όσο για τους χειρισμούς της Εξωτερικής μας πολιτικής, επαφιέμεθα στα στιβαρά χέρια του Δρούτσα.
Το διεθνές άδικό και η πολιτική ανικανότητα σύμμαχοι εναντίον της χώρας
http://www.styx.gr
Δύο ήταν οι μέχρι τώρα φαντασμαγορικές αλλά εξόχως αμφιλεγόμενες κινήσεις στην σκακιέρα της εξωτερικής πολιτικής του πρωθυπουργού. Οι προσκλήσεις των πρωθυπουργών της Τουρκίας και του Ισραήλ να έρθουν στην χώρα.
Οι δύο αυτές επισκέψεις που έγιναν σε διάστημα λίγων μηνών, δείχνουν ότι:
1. Παρά την ρητορική περί φιλικών σχέσεων με την Τουρκία στο πίσω μέρος του μυαλού μας υπάρχει το «εχθρός του εχθρού μας φίλος μας».
2. Αναμφίβολα ήταν υπαγορευμένες άνωθεν κινήσεις, διότι σε μια εποχή οικονομικής δυσπραγίας δεν φωνάζεις τον γείτονα που υπεραμύνεται του «casus belli» για συμφωνίες.
3. Όταν ο πρωθυπουργός του Ισραήλ είναι ανεπιθύμητο πρόσωπο λόγω της ιμπεριαλιστικής πολιτικής του στο Παλαιστινιακό, δεν του δίνεις πολιτικό διέξοδο, χωρίς ουσιαστικά ανταλλάγματα.
Η πρόσκληση ασμένως του Ισραηλινού πρωθυπουργού, σε μία εποχή που οι σχέσεις του ταραξία της Μέσης Ανατολής, με την Τουρκία βρίσκεται στο ναδίρ, θεωρήθηκε μια διπλωματική απάντηση στις στρατιωτικές σχέσεις της Τουρκίας με την Αλβανία και τα Σκόπια.
«Η εισβολή στην Κύπρο δεν προκλήθηκε με κανένα τρόπο από ένα πραξικόπημα για την Ένωση του νησιού με την Ελλάδα, αλλά ήταν αποτέλεσμα της ιδιοτροπίας του Χένρι Κίσιντζερ που κινητοποίησε ακόμα και ισραηλινά κατασκοπευτικά πλοία εναντίον των Ελληνοκυπρίων», γράφει ο Άρνολντ Σέρμαν στο βιβλίο του «Στο κατώφλι του Χάους - Βαλκανική πραγματικότητα».
Στο «ΒΗΜΑ», είχε δημοσιευθεί πριν αρκετά χρόνια ότι στο ΝΑΤΟ «είχε πραγματοποιηθεί άσκηση επί χάρτου, που αφορούσε τη Δυτική Θράκη και στην οποία δεν είχαν κληθεί να πάρουν μέρος οι αντιπρόσωποι των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Το ΝΑΤΟ, βέβαια έσπευσε να διαψεύσει το πολεμικό σενάριο που ήθελε τους Μουσουλμάνους να εξεγείρονται μαζικά σε σημεία κοντά στα ελληνο-τουρκικά σύνορα και θα τους δινόταν ανεξαρτησία -τύπου Κοσσυφοπεδίου.
Παρά τις πρόσφατες οβερτούρες φιλίας, ουδεμία διαβεβαίωση δόθηκε πως η Ελλάδα έχει πάψει να θεωρείται «ο επίμονος εχθρός μισής χιλιετηρίδας και πλέον μεγαλείου της Τουρκίας», όπως κατ’ επανάληψη έχει ειπωθεί από επίσημα τουρκικά χείλη. Ούτε έχει αρθεί επισήμως παρά τα γλυκανάλατα λόγια και τις περιστασιακές δηλώσεις γειτονικής αγάπης, η αμφισβήτηση, ότι στη συνείδηση των Τούρκων, τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και η Δυτική Θράκη, αποτελούν «αμφισβητούμενα εδάφη». Χωρίς να παραμερισθεί η άλλη μεγάλη διεθνής αδικία –το Κυπριακό.
Η τουρκική θέση, συμπεριλαμβανομένης και της ρητής απειλής να χρησιμοποιήσει τις στρατιωτικές δυνάμεις της εναντίον της Ελλάδας στην περίπτωση που αυτή επεξέτεινε πραγματικά τα της χωρικά ύδατα, θυμίζει σόφισμα, που δεν είναι αποδεκτό σε διεθνές δικαστήριο: «Η τουρκική χερσαία μάζα εκτείνεται προς τα δυτικά του Αιγαίου, σε πλήρη αρμονία με την αντίληψη της φυσικής επέκτασης. Αυτή η επέκταση της χερσαίας μάζας της Ανατολίας, έχει από κάθε άποψη όλα τα χαρακτηριστικά της χερσονήσου της Ανατολίας».
Μη περιμένουν οι υπεραισιόδοξοι δικαστική επίλυση του προβλήματος, διότι όπως έχει δηλωθεί σαφώς από το Διεθνές Δικαστήριο, «η οριοθέτηση (επάκτιο όριο) θα επιτευχθεί μέσω συμφωνίας η οποία θα στηρίζεται στις αρχές της αμεροληψίας και αφού ληφθούν υπόψη όλα τα σχετικά στοιχεία».
Η Τουρκία έχει ενστερνιστεί πλήρως την άποψη αυτή, η οποία στην πραγματικότητα επέχει ισχύ διεθνούς νόμου.
Ακόμα και σε ελληνική προσφυγή, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, με καθυστέρηση δεκαέξι χρόνων, απάντησε τελικά στην διαμάχη των δύο κρατών για τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, καλώντας τα δύο μέρη να διαπραγματευθούν με καλή πίστη, αφού παραδέχτηκε ότι πράγματι υπήρχαν διαφορές. Δύο χρόνια αργότερα, το Διεθνές Δικαστήριο είχε αποφανθεί ότι στην πραγματικότητα δεν είχε δικαιοδοσία, αλλά θα μπορούσε –εάν και τα δύο κράτη προσέφευγαν- να βγάλει συμβιβαστική απόφαση».
Το ζήτημα στο Αιγαίο, όμως είναι αδιαπραγμάτευτο πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Η Ελλάδα έχει όλο το δίκαιο μια και εφαρμόζει κανόνες και μέτρα παραδεκτά σχεδόν παντού στον κόσμο.
Η πολιτική που εφαρμόζει ο Παπανδρέου ο μικρός, χωρίς να έχει κατορθώσει να επιλύσει το κυριότερο εσωτερικό πρόβλημα, που είναι η γενική φοροδιαφυγή και ο απίστευτα υψηλός βαθμός διαφθοράς και πολιτικής ευνοιοκρατίας δημιουργεί επιπρόσθετες ανησυχίες, μια και χειρίζεται ζωτικής σημασίας εξωτερικά προβλήματα.
Όπως είναι οι κίνδυνοι που εγκυμονεί «ένα κράτος «Μακεδονία», γειτονικό με μια επαρχία «Μακεδονία», κάτι που οι ξένοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.
Η ανίκανη και όχι απλώς κακή διακυβέρνηση από την κυβέρνηση, απειλεί να καταστεί η κακή μοίρα της χώρας, και να οδηγήσει σε μαζική πολιτική απάθεια.
Αλλά μήπως αυτές οι οδηγίες του έχουν δοθεί;
Η επιστροφή του πληθωρισμού, σε συνδυασμό με το φάσμα της μεγάλης ανεργίας, το τεράστιο εθνικό χρέος και οι ταπεινώσεις από ΔΝΤ και Βρυξέλλες δημιουργούν επιπρόσθετες ανησυχίες για την εθνική ακεραιότητα.
«Δεν υπάρχει ούτε ένα κράτος στην Ευρώπη, που να υφίσταται το ίδιο καθεστώς σκληρού και λεπτομερούς ελέγχου, στο οποίο επιβάλλει την Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Ένωση». (Η φράση αυτή περιέχεται στο βιβλίο «Στο κατώφλι του Χάους - Βαλκανική πραγματικότητα», του Αμερικανού δημοσιογράφου Άρνολντ Σέρμαν, και αναφέρεται στα 1994…) Γράφει ακόμα:
«Πάλι το Μάιο του 1994, όταν η Ελλάδα ήρε τους νομισματικούς περιορισμούς, οι διεθνείς τράπεζες οργανώθηκαν για να υπονομεύσουν την δραχμή. Άσχετα πόσο σφιχτό είναι το πρόγραμμα οικονομικής μεταρρύθμισης, η εχθρότητα εναντίον των Ελλήνων αυξάνεται και στη Βόννη και την Ουάσιγκτον»
Κι όμως αυτά ακριβώς τα συμφέροντα ήρθε να εξυπηρετήσει ο Παπανδρέου ο μικρός, αφού άλλωστε προετοίμασε το κλίμα με τις δηλώσεις του, αμέσως μετά τις εκλογές.
Όσο για τους χειρισμούς της Εξωτερικής μας πολιτικής, επαφιέμεθα στα στιβαρά χέρια του Δρούτσα.
Οι Τράπεζες σκορπούν τον Θάνατο
Πανδημία αυτοκτονιών
Σε απόγνωση φτάνουν οι περισσότεροι πολίτες. Συγκλονισμένη η κοινωνία της Λαμίας πληροφορήθηκε την αυτοκτονία 59χρονου συνταξιούχου στρατιωτικού.
Ο γιος του,αττόχειρα, επιχειρηματίας στη Λαμία, λίγο μετά τις 3 το μεσημέρι, πήγε στην αποθήκη, που διατηρούσε επί της Λεωφόρου Αθηνών, και αντίκρυσε την τον πατέρα του κρεμασμένο.
Ο 59χρονος άφησε 3 σημειώματα στην οικογένειά του, στα οποία εξηγεί τους λόγους, που τον οδήγησαν στην αυτοκτονία. Οι λόγοι είναι οικονομικοί.
Όσοι γνώριζαν τον 59χρονο δεν μπορούν να πιστέψουν ότι έβαλε τέλος στη ζωή του, αφού όλοι κάνουν λόγο για άνθρωπο κοινωνικό, δραστήριο, γεμάτο ζωή, που σε καμιά περίπτωση δεν σου έδινε την εντύπωση, ότι μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο.
Την Τρίτη το πρωί άλλο ένας άνδρας, 35χρονών, ελεύθερος επαγγελματίας πατέρας τριών ανήλικων παιδιών από την Κρήτη, αυτοκτώνησε χρησιμοποιώντας ένα κυνηγετικό όπλο.λόγω οικονομικών προβλημάτων και χρεών προς τις τράπεζες.
Τον αυτόχειρα , εντόπισε ο αδερφός του γύρω στις 12 το μεσημέρι σε αγροτική περιοχή, έξω από ένα τροχόσπιτο της οικογένειάς του.
Απαρηγόρητοι οι συγγενείς του και άτομα που τον γνώριζαν έλεγαν χθες είχε πάρει δάνειο για να χτίσει σπίτι και για την αγορά αυτοκινήτου. Όλοι πάντως ανέφεραν πως επρόκειτο για ένα πολύ καλό παιδί, ιδιαίτερα εργατικό που εργαζόταν σκληρά για να μην στερηθούν τίποτα τα παιδιά του.
Δελτίο των 11
Σε απόγνωση φτάνουν οι περισσότεροι πολίτες. Συγκλονισμένη η κοινωνία της Λαμίας πληροφορήθηκε την αυτοκτονία 59χρονου συνταξιούχου στρατιωτικού.
Ο γιος του,αττόχειρα, επιχειρηματίας στη Λαμία, λίγο μετά τις 3 το μεσημέρι, πήγε στην αποθήκη, που διατηρούσε επί της Λεωφόρου Αθηνών, και αντίκρυσε την τον πατέρα του κρεμασμένο.
Ο 59χρονος άφησε 3 σημειώματα στην οικογένειά του, στα οποία εξηγεί τους λόγους, που τον οδήγησαν στην αυτοκτονία. Οι λόγοι είναι οικονομικοί.
Όσοι γνώριζαν τον 59χρονο δεν μπορούν να πιστέψουν ότι έβαλε τέλος στη ζωή του, αφού όλοι κάνουν λόγο για άνθρωπο κοινωνικό, δραστήριο, γεμάτο ζωή, που σε καμιά περίπτωση δεν σου έδινε την εντύπωση, ότι μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο.
Την Τρίτη το πρωί άλλο ένας άνδρας, 35χρονών, ελεύθερος επαγγελματίας πατέρας τριών ανήλικων παιδιών από την Κρήτη, αυτοκτώνησε χρησιμοποιώντας ένα κυνηγετικό όπλο.λόγω οικονομικών προβλημάτων και χρεών προς τις τράπεζες.
Τον αυτόχειρα , εντόπισε ο αδερφός του γύρω στις 12 το μεσημέρι σε αγροτική περιοχή, έξω από ένα τροχόσπιτο της οικογένειάς του.
Απαρηγόρητοι οι συγγενείς του και άτομα που τον γνώριζαν έλεγαν χθες είχε πάρει δάνειο για να χτίσει σπίτι και για την αγορά αυτοκινήτου. Όλοι πάντως ανέφεραν πως επρόκειτο για ένα πολύ καλό παιδί, ιδιαίτερα εργατικό που εργαζόταν σκληρά για να μην στερηθούν τίποτα τα παιδιά του.
Δελτίο των 11
ΟΙ ΑΣΥΝΗΔΗΤΟΙ ΠΟΤΙΖΟΥΝ ΜΕ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ
Στεφανοβίκι Μαγνησίας. Η έδρα της αεροπορίας στρατού.
Το σύμβολο ντροπής για το ΠΑΣΟΚ των Σημιτοπάγκαλων, αναγορεύεται σε σύμβολο αίσχους για το ΠΑΣΟΚ του JEFFREY. του Βενιζέλου και του λοιπού επικίνδυνου θίασου που υποτίθεται ότι κυβερνά αυτόν τον τόπο.
Εκεί που κανονικά θα έπρεπε να υποκλίνονται οι γόνοι του Παγκαλοσημιτικού ενδοτισμού αναζητώντας τη λύτρωση για την προδοσία και το γκριζάρισμα του Αιγαίου.
Και όμως, σ αυτή τη μονάδα οι σύγχρονοι εκχωρητές της εθνικής μας ανεξαρτησίας ποτίζουν με δηλητήριο και εγκληματική ανευθυνότητα τα στρατευμένα παιδιά της Ελλάδας, αδιαφορώντας εντελώς για τις ολέθριες συνέπειες.
Οι αναλύσεις που έγιναν μόλις την περασμένη εβδομάδα στο νερό με το οποίο καλύπτονται οι ανάγκες των στρατευμένων ήταν σαφείς.
Το νερό της μονάδας έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αρσενικό.
Σε μια ουσία δηλαδή που δρα σωρευτικά και επιβαρύνει επικίνδυνα τον ανθρώπινο οργανισμό.
Η χρήσεις γης στην ευρύτερη περιοχή δικαιολογούν απόλυτα αυτά τα ευρήματα.
Το νερό της μονάδας είναι κατάλληλο αποκλειστικά και μόνο για τα καζανάκια της τουαλέτας.
Κι όμως.
Το αυτί των ανεύθυνων δολοφόνων της πολιτικής ηγεσίας δεν ίδρωσε.
Κανένα μέτρο δεν πάρθηκε.
Καμία αλλαγή δε φρόντισαν να υπάρξει.
Καμιά έκτακτη μέριμνα δεν ελήφθη από τους πολιτικούς εγκληματίες που κυβερνούν αυτόν τον τόπο.
Το νερό του θανάτου συνεχίζει να χρησιμοποιείται ανεξέλεγκτα στα μαγειρεία και τις λοιπές χρήσεις του στρατοπέδου της αεροπορίας στρατού.
Ανεύθυνοι δολοφόνοι.
Δώστε άμεσα στη δημοσιότητα το πόρισμα των εργαστηριακών εξετάσεων για το νερό της μονάδας.
Ενημερώστε άμεσα τους γονείς και τα στρατευμένα παιδιά που υπηρετούν στη συγκεκριμένη μονάδα, για τα μέτρα που πήρατε, και κυρίως για κείνα που δεν πήρατε.
Κλείστε άμεσα τους διακόπτες του θανάτου με τους οποίους τροφοδοτείτε ανεξέλεγκτα το στρατόπεδο στο Στεφανοβίκι.
Η ευθύνη σας πλέον δε διαχέεται στη γενικότερη υπηρεσιακή αδιαφορία και γραφειοκρατία.
Η εγκληματική σας ευθύνη σας βαρύνει προσωπικά.
Προσωπικά θα σας βαρύνουν και οι συνέπειες.
Και αυτές οι συνέπειες είναι εγκληματικές. Για το ομαδικό έγκλημα που πράττετε εν πλήρει συνειδήσει και γι αυτό θα κριθείτε την επόμενη περίοδο ανεύθυνοι δολοφόνοι.
Δελτιο των 11
Το σύμβολο ντροπής για το ΠΑΣΟΚ των Σημιτοπάγκαλων, αναγορεύεται σε σύμβολο αίσχους για το ΠΑΣΟΚ του JEFFREY. του Βενιζέλου και του λοιπού επικίνδυνου θίασου που υποτίθεται ότι κυβερνά αυτόν τον τόπο.
Εκεί που κανονικά θα έπρεπε να υποκλίνονται οι γόνοι του Παγκαλοσημιτικού ενδοτισμού αναζητώντας τη λύτρωση για την προδοσία και το γκριζάρισμα του Αιγαίου.
Και όμως, σ αυτή τη μονάδα οι σύγχρονοι εκχωρητές της εθνικής μας ανεξαρτησίας ποτίζουν με δηλητήριο και εγκληματική ανευθυνότητα τα στρατευμένα παιδιά της Ελλάδας, αδιαφορώντας εντελώς για τις ολέθριες συνέπειες.
Οι αναλύσεις που έγιναν μόλις την περασμένη εβδομάδα στο νερό με το οποίο καλύπτονται οι ανάγκες των στρατευμένων ήταν σαφείς.
Το νερό της μονάδας έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αρσενικό.
Σε μια ουσία δηλαδή που δρα σωρευτικά και επιβαρύνει επικίνδυνα τον ανθρώπινο οργανισμό.
Η χρήσεις γης στην ευρύτερη περιοχή δικαιολογούν απόλυτα αυτά τα ευρήματα.
Το νερό της μονάδας είναι κατάλληλο αποκλειστικά και μόνο για τα καζανάκια της τουαλέτας.
Κι όμως.
Το αυτί των ανεύθυνων δολοφόνων της πολιτικής ηγεσίας δεν ίδρωσε.
Κανένα μέτρο δεν πάρθηκε.
Καμία αλλαγή δε φρόντισαν να υπάρξει.
Καμιά έκτακτη μέριμνα δεν ελήφθη από τους πολιτικούς εγκληματίες που κυβερνούν αυτόν τον τόπο.
Το νερό του θανάτου συνεχίζει να χρησιμοποιείται ανεξέλεγκτα στα μαγειρεία και τις λοιπές χρήσεις του στρατοπέδου της αεροπορίας στρατού.
Ανεύθυνοι δολοφόνοι.
Δώστε άμεσα στη δημοσιότητα το πόρισμα των εργαστηριακών εξετάσεων για το νερό της μονάδας.
Ενημερώστε άμεσα τους γονείς και τα στρατευμένα παιδιά που υπηρετούν στη συγκεκριμένη μονάδα, για τα μέτρα που πήρατε, και κυρίως για κείνα που δεν πήρατε.
Κλείστε άμεσα τους διακόπτες του θανάτου με τους οποίους τροφοδοτείτε ανεξέλεγκτα το στρατόπεδο στο Στεφανοβίκι.
Η ευθύνη σας πλέον δε διαχέεται στη γενικότερη υπηρεσιακή αδιαφορία και γραφειοκρατία.
Η εγκληματική σας ευθύνη σας βαρύνει προσωπικά.
Προσωπικά θα σας βαρύνουν και οι συνέπειες.
Και αυτές οι συνέπειες είναι εγκληματικές. Για το ομαδικό έγκλημα που πράττετε εν πλήρει συνειδήσει και γι αυτό θα κριθείτε την επόμενη περίοδο ανεύθυνοι δολοφόνοι.
Δελτιο των 11
Πακτωλός ευρώ στα κόμματα
«Στα 68 εκατομμύρια ανήλθε το ποσό της κρατικής επιχορήγησης για το 2009 χωρίς να υπολογίζονται οι έκτακτες χορηγίες»
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Ένα και μόνο σχόλιο: Αφού ο πιθηκοποιημένος πολιτικά «κυρίαρχος» λαός τα δέχεται όλα, καλά να του κάνουν
Του πολίτη Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Ένα και μόνο σχόλιο: Αφού ο πιθηκοποιημένος πολιτικά «κυρίαρχος» λαός τα δέχεται όλα, καλά να του κάνουν
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΗΦΟΡΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΤΟΣ
ΑΡΙΣΤΕΡΟΣΤΡΟΦΟΙ ΑΒΑΝΤΑΔΟΡΟΙ ΓΙΑ ΔΕΞΙΟΣΤΡΟΦΑ ΦΑΣΚΕΛΑ
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_9534.html
Ήταν τότε - στις 27 Ιουνίου του 2010...
Ήταν τότε που ο Κουβέλης έκανε την (μια ακόμα) γιαλατζή επανάστασή του....
Ήταν τότε που εμείς γράφαμε: «Κανείς προφανώς δεν τους είπε (ή κανέναν δεν άκουγαν όταν τους φώναζε) πως το πρόβλημα αυτής της κοινωνίας, δεν είναι η ποσότητα των παραμάγαζων της «Αριστεράς», αλλά η ουσιαστική εναλλακτική πολιτική πρόταση ανατροπής και δράσης, που θα αλλάξει τη ροή των πραγμάτων, και τη ζωή μας συνολικότερα.»
Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/06/blog-post_786.html
Και τότε κάποιοι έσπευσαν να μας κακίσουν.
Έσπευσαν να μας χρεώσουν εμπάθεια απέναντι στο «συμπαθή» πολιτικό άνδρα, λες και είχαμε να μοιραστούμε μαζί του τα ίδια συμφέροντα και τις ίδιες θλιβερές επιλογές.
Η ΣΤΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_9534.html
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_9534.html
Ήταν τότε - στις 27 Ιουνίου του 2010...
Ήταν τότε που ο Κουβέλης έκανε την (μια ακόμα) γιαλατζή επανάστασή του....
Ήταν τότε που εμείς γράφαμε: «Κανείς προφανώς δεν τους είπε (ή κανέναν δεν άκουγαν όταν τους φώναζε) πως το πρόβλημα αυτής της κοινωνίας, δεν είναι η ποσότητα των παραμάγαζων της «Αριστεράς», αλλά η ουσιαστική εναλλακτική πολιτική πρόταση ανατροπής και δράσης, που θα αλλάξει τη ροή των πραγμάτων, και τη ζωή μας συνολικότερα.»
Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε ΕΔΩ http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/06/blog-post_786.html
Και τότε κάποιοι έσπευσαν να μας κακίσουν.
Έσπευσαν να μας χρεώσουν εμπάθεια απέναντι στο «συμπαθή» πολιτικό άνδρα, λες και είχαμε να μοιραστούμε μαζί του τα ίδια συμφέροντα και τις ίδιες θλιβερές επιλογές.
Η ΣΤΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_9534.html
25/8/10
Το χρονικό της Μεγάλης Σφαγής
Ποιος είναι πιο ηλίθιος
http://www.styx.gr
του Ευγένιου Ανδρικόπουλου
«Κανένας νόμος δεν σου απαγορεύει να εκμεταλλευτείς έναν ηλίθιο» δήλωσε με εξοργιστική ωμότητα στις 20-02-2010 ένας εκ των επικεφαλής του Αμερικανικού επενδυτικού ταμείου ΜΑΡΙΑΝ και της Amit Sarkar Lehman Brothers Holdings Inc. (http://www.spoke.com/info/pDZW4T8/AmitSarkar) «Δουλειά μας είναι να βγάζουμε λεφτά και όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στον Ελληνικό λαό» προσέθεταν στην ουρά του οι χρηματιστές της Γουώλ Σρητ επιτείνοντας τις εκ των πολιτικών του επιλογών ενοχές τού τελευταίου. Το who is who των Σαρκάρ και των όποιων χρηματιστών δεν χρήζει ιδιαίτερων συστατικών επιστολών. Πρόκειται για τα νεοφιλελεύθερα αποστήματα το πύο των οποίων εκχύθηκε μολυσματικά στο περιβάλλον όταν πιέστηκε από το σκάνδαλο της Goldan Sacs. (αυτής που με το αζημίωτο δίδαξε στους πρώτου βαθμού συγγενείας των μιζών κυβερνητικούς αυτόχθονες την δημιουργική λογιστική!!)
Στον πυρήνα τους ωστόσο και ως προς τα καθ’ ημάς έχουν κάποια ποινική αξία οι δηλώσεις αυτές γιατί: Μόλις ένα μήνα πριν τον Γενάρη του 2010 δυο Βρετανικές οικονομικές εφημερίδες έτσι στα ξεκούδουνα δημοσιεύουν ότι η Ελλάδα επιδιώκει απεγνωσμένα τον δανεισμό της από την Κίνα δια μέσου της Goldman Sacs, γεγονός που αύξησε αμέσως και κατακόρυφα το primioum για το χρέος. Κι επειδή οι συγκεκριμένες εφημερίδες είναι κατά κανόνα άριστα πληροφορημένες, οι βασικοί ύποπτοι της παροχέτευσης ενός κωδικοποιημένου μηνύματος στην «αγορά» ήταν τρεις. ‘Η ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Ελλάδας ή η Goldman Sacs ή ο Μπιρικόγκος υπουργός οικονομικών. (Ως γνωστό τα δάνεια μεταξύ όλων των άλλων επιβαρύνονται και των προμηθειών τους.. )
Γιατί; Μα είναι απλό.. Η συγκεκριμένη τράπεζα πιστή στο δόγμα «αγοράζουμε στην φήμη πουλάμε στο γεγονός» δεν θα περιοριζόταν αποκλειστικά στα κέρδη της από το ελληνικό χρέος, αλλά θα άρπαζε- όπως και το έκανε- από τα μαλλιά, την ανέλπιστη ευκαιρία να υπονομεύσει το ευρώ δια της αγοράς των CDSs.. Ποντάροντας δηλαδή στην χρεοκοπία της χώρας μας. (βρίσκεται εν εξελίξει απλώς είναι ελεγχόμενη διαφορετικά αντί ημών θα πτώχευαν οι δανειστές). Το προκλητικά αξιοσημείωτο είναι πως το ίδιο έκαναν και Έλληνες επενδυτές. (κυρίως όσοι αμόλησαν τ’ αδέσποτά τους να φυλάσσουν επικοινωνιακά τις τράπεζες γαβγίζοντας ακόμη και στα blogs).
Τυχαία συνέβησαν αυτά; Δεν νομίζω. Απόδειξη ότι το πενθήμερο μεταξύ της 26-01-2010 και 01-02-2010 οι Αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες ρευστοποιούν συμβόλαια αξίας 5,5 δις ευρώ, περισσότερα από τον Σεπτέμβρη του 2008 όπου η κρίση βρισκόταν στο απόγειό της. Κάπως έτσι κατέστη η Ελλάς προνομιακή δίοδος για την άλωση του Ευρώ πριν το Ευρωπαϊκό νόμισμα μετατραπεί οριστικά σε κύριο αποθεματικό.
Κι από εδώ αρχίζει το Ευρωπαϊκό ντιρλαντά ντιρλάνταντα που για μας έμοιαζε με χορό του Ζάλογγου. Η περίοδος δηλαδή κατά την οποία τόσο η Μέρκελ όσο και ο Σαρκοζί, στροβιλίζονταν σαν σε καρουζέλ μεταξύ δύο πόλων. Της γελοιότητας και της σκοπιμότητας. Προηγουμένως είχαν τοποθετήσει πειραματικά στην θέση του οδηγού τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος απλώς έστριβε προς τέρψη των οπαδών του το τιμόνι τού εν ακινησία παιχνιδιού πότε δεξιά και πότε αριστερά. Λούνα Παρκ ή ενσυνείδητη παραπλάνηση; Προφανώς το δεύτερο επειδή τελικά έστριψαν αμφότεροι δια του μηχανισμού στήριξης (στον οποίο συμπεριέλαβαν και το ΔΝΤ), εκθέτοντας ανεπανόρθωτα τον πιστολέρο Έλληνα πρωθυπουργό μαζί με το κύρος του νομίσματός τους.
Τι όφειλαν να πράξουν; Ό,τι τους υποδείκνυε μια πολυπληθής ομάδα δημοκρατικών οικονομολόγων, μα και η Ευρωπαϊκή αριστερά. Ν’ αντιδράσουν αυτόματα εκδίδοντας ευρωομόλογα ή εξαγοράζοντας εν ριπή οφθαλμού το Ελληνικό χρέος. Θα τσάκιζαν έτσι τους Αμερικανούς Ντίσνεϋ των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, προστατεύοντας ταυτόχρονα το ευρώ και την αξία των χρεογράφων (μεταξύ άλλων και πλείστα ελληνικά) των κεντρικών τους τραπεζών.. Εν αντιθέσει αδράνησαν. (ιδού η ποινική αξία). Και καθώς η φύση σιχαίνεται τα κενά επί της αδράνειάς τους επενέβη ο πιστωτικός κολοσσός Goldman Sacs «αφαιμάσσοντας» μια χώρα μικρή (κατά τους αμερικανούς τραπεζίτες υπολογίζεται ότι κέρδισε δύο με τρία δις δολάρια την επίμαχη περίοδο), της οποίας ο λαός είχε δυστυχώς την απρονοησία να εκλέγει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια τη γνωστή συμμορία εξωνημένων πολιτικών.. Και πότε; Την ίδια στιγμή που το δολάριο κατέρρεε από τις μία προς μία εξακολουθητικές αποσκιρτήσεις- εκ του «ληστρικού πετροδολαρίου»- σχεδόν όλων των πετρελαιοπαραγωγών χωρών, που δέχονταν για την πώληση του προϊόντος τους νομίσματα ακόμη και της Ζουαζηλάνδης.
Και ως προς τις συνέπειες που είχε το Ευρωπαϊκό νόμισμα με ευθύνη των υποταγμένων Ευρωπαίων πολιτικών (συμπεριλαμβανομένων και των δικών μας) στην νέα Διεθνή Αλητοελιτοκρατία του πλούτου, σας βεβαιώ πως δεν μου καίγεται καρφί επειδή κατ’ εντολή της μετατράπηκαν αυτοί σε αγωγούς μεταφοράς πεπιεσμένου τραπεζικού αέρα στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Με κόφτει αποκλειστικά ως προς το ό,τι ασφυκτιούμε εντός του, πρωτίστως εμείς.
Και το επιπλέον ανυπόφορο είναι πως σε σχέση με την Ελλάδα, οι δράστες δια της αναισχυντίας τους εξακολουθούν να κυβερνούν, ενώ έχουν ευκρινέστατα φωτογραφηθεί από τους κυνικούς κυρίους της Αμίτ Σαρκάρ και όχι μόνο. Το ότι αυτοί τους περιτύλιξαν στο απαλλακτικό σελοφάν της ευήθειας ασφαλώς και δεν τους αθωώνει. Επειδή δεν είναι ηλίθιοι. (Τουλάχιστον οι ηγετικές ομάδες όσων έθεσαν την υπογραφή τους ή την ψήφο τους κάτω από την ..αξιο-μνημόνευτη συνθήκη με το ΔΝΤ).
Ιδιοτελείς υπηρέτες αλλότριων συμφερόντων είναι και ως εκ τούτου θα πρέπει να τύχουν ανάλογης Ελληνικής μεταχείρισης. Πιθανόν της ίδιας που έτυχαν κι εκείνοι της Μικρασιατικής ταπείνωσης με δεδομένο ότι η σημερινή, λόγω της ιδιάζουσας φύσης της, είναι απείρως καταστροφικότερη, αφού εκτείνεται με ισχυρότερη ένταση σε όλα τα επίπεδα της ζωής. Αρχής γενομένης των οικονομικών εξαπλώνεται σαν λαδιά σε όλα τα υπόλοιπα. Εθνικά, πολιτικά, κοινωνικά βιολογικά αλλά και δημογραφικά. Το ότι τα θύματά της προς το παρόν περνούν στην αφάνεια συμβαίνει εξ αιτίας των υποδουλωμένων στην άρχουσα τάξη ΜΜΕ.. Αν δεν συμβεί ο άξιος της μοίρας του ηλίθιος θα είναι άλλος. Ο συνήθης ύποπτος. Εμείς… Εμείς που αντί να τους τρομοκρατήσουμε, (κατά πως τους πρέπει και τους οφείλουμε), κοκκινίζοντας απορριπτικά προς τους υπολοίπους τον χάρτη της χώρας στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, ως επιρρεπείς από καιρό οσμίζομαι πως θα επαναλάβουμε το ίδιο εγκληματικό λάθος.
Υπό το άλλοθι των καθολικών ή ακόμη ακόμη και των επί μέρους ενστάσεών μας προς την πολιτική αυτή θέση, θα ψηφίσουμε τους γνωστούς αγιογδύτες. Για να αποδειχτεί το επώδυνο και εξ αντικειμένου αληθές περιεχόμενο της ρήσης του Γιώργου Κονδύλη: «Αν γνώριζα πόσο μαλάκας είναι αυτός ο λαός θα τον κυβερνούσα από λοχίας!!!!» είχε πει και μοιάζει ο κατά ληξιαρχική πράξη υιός ΑΝΔΡΕΑ Παπανδρέου και η ένθεν και ένθεν πολιτική συμμορία του να είναι το μόνο πολιτικό μήνυμα που έχουν αφομοιώσει βαθιά..
eandrik@otenet.gr
http://www.styx.gr
του Ευγένιου Ανδρικόπουλου
«Κανένας νόμος δεν σου απαγορεύει να εκμεταλλευτείς έναν ηλίθιο» δήλωσε με εξοργιστική ωμότητα στις 20-02-2010 ένας εκ των επικεφαλής του Αμερικανικού επενδυτικού ταμείου ΜΑΡΙΑΝ και της Amit Sarkar Lehman Brothers Holdings Inc. (http://www.spoke.com/info/pDZW4T8/AmitSarkar) «Δουλειά μας είναι να βγάζουμε λεφτά και όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στον Ελληνικό λαό» προσέθεταν στην ουρά του οι χρηματιστές της Γουώλ Σρητ επιτείνοντας τις εκ των πολιτικών του επιλογών ενοχές τού τελευταίου. Το who is who των Σαρκάρ και των όποιων χρηματιστών δεν χρήζει ιδιαίτερων συστατικών επιστολών. Πρόκειται για τα νεοφιλελεύθερα αποστήματα το πύο των οποίων εκχύθηκε μολυσματικά στο περιβάλλον όταν πιέστηκε από το σκάνδαλο της Goldan Sacs. (αυτής που με το αζημίωτο δίδαξε στους πρώτου βαθμού συγγενείας των μιζών κυβερνητικούς αυτόχθονες την δημιουργική λογιστική!!)
Στον πυρήνα τους ωστόσο και ως προς τα καθ’ ημάς έχουν κάποια ποινική αξία οι δηλώσεις αυτές γιατί: Μόλις ένα μήνα πριν τον Γενάρη του 2010 δυο Βρετανικές οικονομικές εφημερίδες έτσι στα ξεκούδουνα δημοσιεύουν ότι η Ελλάδα επιδιώκει απεγνωσμένα τον δανεισμό της από την Κίνα δια μέσου της Goldman Sacs, γεγονός που αύξησε αμέσως και κατακόρυφα το primioum για το χρέος. Κι επειδή οι συγκεκριμένες εφημερίδες είναι κατά κανόνα άριστα πληροφορημένες, οι βασικοί ύποπτοι της παροχέτευσης ενός κωδικοποιημένου μηνύματος στην «αγορά» ήταν τρεις. ‘Η ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Ελλάδας ή η Goldman Sacs ή ο Μπιρικόγκος υπουργός οικονομικών. (Ως γνωστό τα δάνεια μεταξύ όλων των άλλων επιβαρύνονται και των προμηθειών τους.. )
Γιατί; Μα είναι απλό.. Η συγκεκριμένη τράπεζα πιστή στο δόγμα «αγοράζουμε στην φήμη πουλάμε στο γεγονός» δεν θα περιοριζόταν αποκλειστικά στα κέρδη της από το ελληνικό χρέος, αλλά θα άρπαζε- όπως και το έκανε- από τα μαλλιά, την ανέλπιστη ευκαιρία να υπονομεύσει το ευρώ δια της αγοράς των CDSs.. Ποντάροντας δηλαδή στην χρεοκοπία της χώρας μας. (βρίσκεται εν εξελίξει απλώς είναι ελεγχόμενη διαφορετικά αντί ημών θα πτώχευαν οι δανειστές). Το προκλητικά αξιοσημείωτο είναι πως το ίδιο έκαναν και Έλληνες επενδυτές. (κυρίως όσοι αμόλησαν τ’ αδέσποτά τους να φυλάσσουν επικοινωνιακά τις τράπεζες γαβγίζοντας ακόμη και στα blogs).
Τυχαία συνέβησαν αυτά; Δεν νομίζω. Απόδειξη ότι το πενθήμερο μεταξύ της 26-01-2010 και 01-02-2010 οι Αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες ρευστοποιούν συμβόλαια αξίας 5,5 δις ευρώ, περισσότερα από τον Σεπτέμβρη του 2008 όπου η κρίση βρισκόταν στο απόγειό της. Κάπως έτσι κατέστη η Ελλάς προνομιακή δίοδος για την άλωση του Ευρώ πριν το Ευρωπαϊκό νόμισμα μετατραπεί οριστικά σε κύριο αποθεματικό.
Κι από εδώ αρχίζει το Ευρωπαϊκό ντιρλαντά ντιρλάνταντα που για μας έμοιαζε με χορό του Ζάλογγου. Η περίοδος δηλαδή κατά την οποία τόσο η Μέρκελ όσο και ο Σαρκοζί, στροβιλίζονταν σαν σε καρουζέλ μεταξύ δύο πόλων. Της γελοιότητας και της σκοπιμότητας. Προηγουμένως είχαν τοποθετήσει πειραματικά στην θέση του οδηγού τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος απλώς έστριβε προς τέρψη των οπαδών του το τιμόνι τού εν ακινησία παιχνιδιού πότε δεξιά και πότε αριστερά. Λούνα Παρκ ή ενσυνείδητη παραπλάνηση; Προφανώς το δεύτερο επειδή τελικά έστριψαν αμφότεροι δια του μηχανισμού στήριξης (στον οποίο συμπεριέλαβαν και το ΔΝΤ), εκθέτοντας ανεπανόρθωτα τον πιστολέρο Έλληνα πρωθυπουργό μαζί με το κύρος του νομίσματός τους.
Τι όφειλαν να πράξουν; Ό,τι τους υποδείκνυε μια πολυπληθής ομάδα δημοκρατικών οικονομολόγων, μα και η Ευρωπαϊκή αριστερά. Ν’ αντιδράσουν αυτόματα εκδίδοντας ευρωομόλογα ή εξαγοράζοντας εν ριπή οφθαλμού το Ελληνικό χρέος. Θα τσάκιζαν έτσι τους Αμερικανούς Ντίσνεϋ των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, προστατεύοντας ταυτόχρονα το ευρώ και την αξία των χρεογράφων (μεταξύ άλλων και πλείστα ελληνικά) των κεντρικών τους τραπεζών.. Εν αντιθέσει αδράνησαν. (ιδού η ποινική αξία). Και καθώς η φύση σιχαίνεται τα κενά επί της αδράνειάς τους επενέβη ο πιστωτικός κολοσσός Goldman Sacs «αφαιμάσσοντας» μια χώρα μικρή (κατά τους αμερικανούς τραπεζίτες υπολογίζεται ότι κέρδισε δύο με τρία δις δολάρια την επίμαχη περίοδο), της οποίας ο λαός είχε δυστυχώς την απρονοησία να εκλέγει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια τη γνωστή συμμορία εξωνημένων πολιτικών.. Και πότε; Την ίδια στιγμή που το δολάριο κατέρρεε από τις μία προς μία εξακολουθητικές αποσκιρτήσεις- εκ του «ληστρικού πετροδολαρίου»- σχεδόν όλων των πετρελαιοπαραγωγών χωρών, που δέχονταν για την πώληση του προϊόντος τους νομίσματα ακόμη και της Ζουαζηλάνδης.
Και ως προς τις συνέπειες που είχε το Ευρωπαϊκό νόμισμα με ευθύνη των υποταγμένων Ευρωπαίων πολιτικών (συμπεριλαμβανομένων και των δικών μας) στην νέα Διεθνή Αλητοελιτοκρατία του πλούτου, σας βεβαιώ πως δεν μου καίγεται καρφί επειδή κατ’ εντολή της μετατράπηκαν αυτοί σε αγωγούς μεταφοράς πεπιεσμένου τραπεζικού αέρα στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Με κόφτει αποκλειστικά ως προς το ό,τι ασφυκτιούμε εντός του, πρωτίστως εμείς.
Και το επιπλέον ανυπόφορο είναι πως σε σχέση με την Ελλάδα, οι δράστες δια της αναισχυντίας τους εξακολουθούν να κυβερνούν, ενώ έχουν ευκρινέστατα φωτογραφηθεί από τους κυνικούς κυρίους της Αμίτ Σαρκάρ και όχι μόνο. Το ότι αυτοί τους περιτύλιξαν στο απαλλακτικό σελοφάν της ευήθειας ασφαλώς και δεν τους αθωώνει. Επειδή δεν είναι ηλίθιοι. (Τουλάχιστον οι ηγετικές ομάδες όσων έθεσαν την υπογραφή τους ή την ψήφο τους κάτω από την ..αξιο-μνημόνευτη συνθήκη με το ΔΝΤ).
Ιδιοτελείς υπηρέτες αλλότριων συμφερόντων είναι και ως εκ τούτου θα πρέπει να τύχουν ανάλογης Ελληνικής μεταχείρισης. Πιθανόν της ίδιας που έτυχαν κι εκείνοι της Μικρασιατικής ταπείνωσης με δεδομένο ότι η σημερινή, λόγω της ιδιάζουσας φύσης της, είναι απείρως καταστροφικότερη, αφού εκτείνεται με ισχυρότερη ένταση σε όλα τα επίπεδα της ζωής. Αρχής γενομένης των οικονομικών εξαπλώνεται σαν λαδιά σε όλα τα υπόλοιπα. Εθνικά, πολιτικά, κοινωνικά βιολογικά αλλά και δημογραφικά. Το ότι τα θύματά της προς το παρόν περνούν στην αφάνεια συμβαίνει εξ αιτίας των υποδουλωμένων στην άρχουσα τάξη ΜΜΕ.. Αν δεν συμβεί ο άξιος της μοίρας του ηλίθιος θα είναι άλλος. Ο συνήθης ύποπτος. Εμείς… Εμείς που αντί να τους τρομοκρατήσουμε, (κατά πως τους πρέπει και τους οφείλουμε), κοκκινίζοντας απορριπτικά προς τους υπολοίπους τον χάρτη της χώρας στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, ως επιρρεπείς από καιρό οσμίζομαι πως θα επαναλάβουμε το ίδιο εγκληματικό λάθος.
Υπό το άλλοθι των καθολικών ή ακόμη ακόμη και των επί μέρους ενστάσεών μας προς την πολιτική αυτή θέση, θα ψηφίσουμε τους γνωστούς αγιογδύτες. Για να αποδειχτεί το επώδυνο και εξ αντικειμένου αληθές περιεχόμενο της ρήσης του Γιώργου Κονδύλη: «Αν γνώριζα πόσο μαλάκας είναι αυτός ο λαός θα τον κυβερνούσα από λοχίας!!!!» είχε πει και μοιάζει ο κατά ληξιαρχική πράξη υιός ΑΝΔΡΕΑ Παπανδρέου και η ένθεν και ένθεν πολιτική συμμορία του να είναι το μόνο πολιτικό μήνυμα που έχουν αφομοιώσει βαθιά..
eandrik@otenet.gr
Το μεγάλο ψέμα του ΑΧΥΡΑΝΘΡΩΠΟΥ παπαΕΒΡΑΊΟΥ
"Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι κάτι το ουδέτερο ούτε καθοδηγείται από κάποια ανώτερη δύναμη."
(Συνέντευξη Πρωθυπουργού στο «Christian Science Monitor» και στον δημοσιογράφο Michael Skafidas).
Η Παγκοσμιοποίηση καθοδηγειται από την Χρηματοπιστωτική Διεθνή και το «Τάγμα».
Αυτή ειναι η αλήθεια.
«Θα έχουμε Παγκόσμια Διαβέρνηση, είτε το θέλουμε, είτε όχι. Το μόνο ερώτημα είναι το αν αυτή η Παγκόσμια Κυβέρνηση, επιτευχθεί με τη βία ή συναινετικά.
James Paul Warburg* ( 1896 – 1969).H δήλωση αυτή έγινε στις 17 Φεβρουαρίου 1950, ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ**.
**Senate Foreign Relations Committee (1950). Revision of the United Nations Charter: Hearings Before a Subcommittee of the Committee on Foreign Relations, Eighty-First Congress. United States Government Printing Office. p. 494. Testimony on Wikisource
* Ο James Paul Warburg, που ήταν σύμβουλος του Ρούσβελτ, ήταν ο γιός του Paul Moritz Warburg, (Παύλος Μωυσής Βάρμπουργκ) (1868 – 1932). Ο Paul Moritz Warburg ήταν τραπεζίτης Τέταρτης Γενιάς. Γεννήθηκε στο Αμβούργο .
Ο πατέρας του, Μωυσής ,ήταν πρόεδρος της οικογενειακής τράπεζας M.M. Warburg & Company, που είχε ιδρυθεί το 1798. Το Οκτώβριο του 1895, ο Πώλ Βάρμπουργκ παντρεύτηκε στην Νέα Υόρκη την κόρη του Σολομών Λέμπ, (Solomon Loeb), ιδρυτή της επενδυτικής Τράπεζας Kuhn, Loeb & Company , Νίνα.
Το 1902, έγινε συνέταιρος στην Τράπεζα του πεθερού του την Kuhn, Loeb & Company, όπου διευθυντής ήταν , ο άλλος γαμπρός του Λέμπ, ο Jacob Schiff.
Εγινε αμερικανός πολίτης το 1911.Ανέλαβε την προσπάθεια για την δημιουργία της (ιδιωτικής) Ομοσπονδιακής Τράπζας των ΗΠΑ, (FED), το 1907. Το 1910 ήταν διευθυντής της Wells Fargo & Company, από όπου παραιτήθηκε το 1914, επειδή τοποθετήθηκε στο Συμβούλιο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, που δημιούργησε το 1913 ο πρόεδρος Γουίλσον. Τη θέση του στην Wells Fargo & Company κατέλαβε ο κουνιάδος του Σιφ. Στην FED ο Βάρμπουργκ έμεινε ως το 1918. Το 1921 έγινε ο πρώτος διευθυντής του Council on Foreign Relations. Ο Βάρμπουργκ όταν πέθανε το 1932, ήταν πρόεδρος της Manhattan Company και διευθύνων σύμβουλος της Bank of Manhattan Trust Company, της Farmers Loan and Trust Company of New York, της First National Bank of Boston, της Baltimore & Ohio Railroad, της Union Pacific Railroad, της Los Angeles & Salt Lake Railroad, της Western Union Telegraph Company, της American I.G. Chemical Company, της Agfa Ansco Corporation, και της Τράπεζας Warburg & Company του Άμστερνταμ, από την οποία πέρασαν τα 25 εκ.δολλάρια που προσέφερε η Γουώλ Στρήτ στον Χίτλερ.
Σπ.Χ
(Συνέντευξη Πρωθυπουργού στο «Christian Science Monitor» και στον δημοσιογράφο Michael Skafidas).
Η Παγκοσμιοποίηση καθοδηγειται από την Χρηματοπιστωτική Διεθνή και το «Τάγμα».
Αυτή ειναι η αλήθεια.
«Θα έχουμε Παγκόσμια Διαβέρνηση, είτε το θέλουμε, είτε όχι. Το μόνο ερώτημα είναι το αν αυτή η Παγκόσμια Κυβέρνηση, επιτευχθεί με τη βία ή συναινετικά.
James Paul Warburg* ( 1896 – 1969).H δήλωση αυτή έγινε στις 17 Φεβρουαρίου 1950, ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ**.
**Senate Foreign Relations Committee (1950). Revision of the United Nations Charter: Hearings Before a Subcommittee of the Committee on Foreign Relations, Eighty-First Congress. United States Government Printing Office. p. 494. Testimony on Wikisource
* Ο James Paul Warburg, που ήταν σύμβουλος του Ρούσβελτ, ήταν ο γιός του Paul Moritz Warburg, (Παύλος Μωυσής Βάρμπουργκ) (1868 – 1932). Ο Paul Moritz Warburg ήταν τραπεζίτης Τέταρτης Γενιάς. Γεννήθηκε στο Αμβούργο .
Ο πατέρας του, Μωυσής ,ήταν πρόεδρος της οικογενειακής τράπεζας M.M. Warburg & Company, που είχε ιδρυθεί το 1798. Το Οκτώβριο του 1895, ο Πώλ Βάρμπουργκ παντρεύτηκε στην Νέα Υόρκη την κόρη του Σολομών Λέμπ, (Solomon Loeb), ιδρυτή της επενδυτικής Τράπεζας Kuhn, Loeb & Company , Νίνα.
Το 1902, έγινε συνέταιρος στην Τράπεζα του πεθερού του την Kuhn, Loeb & Company, όπου διευθυντής ήταν , ο άλλος γαμπρός του Λέμπ, ο Jacob Schiff.
Εγινε αμερικανός πολίτης το 1911.Ανέλαβε την προσπάθεια για την δημιουργία της (ιδιωτικής) Ομοσπονδιακής Τράπζας των ΗΠΑ, (FED), το 1907. Το 1910 ήταν διευθυντής της Wells Fargo & Company, από όπου παραιτήθηκε το 1914, επειδή τοποθετήθηκε στο Συμβούλιο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, που δημιούργησε το 1913 ο πρόεδρος Γουίλσον. Τη θέση του στην Wells Fargo & Company κατέλαβε ο κουνιάδος του Σιφ. Στην FED ο Βάρμπουργκ έμεινε ως το 1918. Το 1921 έγινε ο πρώτος διευθυντής του Council on Foreign Relations. Ο Βάρμπουργκ όταν πέθανε το 1932, ήταν πρόεδρος της Manhattan Company και διευθύνων σύμβουλος της Bank of Manhattan Trust Company, της Farmers Loan and Trust Company of New York, της First National Bank of Boston, της Baltimore & Ohio Railroad, της Union Pacific Railroad, της Los Angeles & Salt Lake Railroad, της Western Union Telegraph Company, της American I.G. Chemical Company, της Agfa Ansco Corporation, και της Τράπεζας Warburg & Company του Άμστερνταμ, από την οποία πέρασαν τα 25 εκ.δολλάρια που προσέφερε η Γουώλ Στρήτ στον Χίτλερ.
Σπ.Χ
Ομολογία προδοσίας από τον ΑΧΥΡΑΝΘΡΩΠΟ παπαΕΒΡΑΊΟΥ
Τζέφρυ Για πολλοστή φορά: "Χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση!!"
Τώρα στις δημοτικές εκλογές τρέξτε όλοι να τον ψηφίσετε. Για να καταλύσει το κράτος με «λαϊκή εντολή»!!!
Ηλίας Χατζηγεωργίου
Πέριμένατε απο τον φανατικότερο οπαδό της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και της κατάργησης των κρατών να νοιαστεί για τα συμφέροντα της Ελλάδος;
Τι άλλο πρέπει να γίνει για να πειστεί και ο πλέον ανύποπτος; Ιδού η ομολογία απο την σελίδα του πρωθυπουργού παρακαλώ!!
12 Αυγούστου 2010
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
Συνέντευξη Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου στο «Christian Science Monitor» και στον δημοσιογράφο Michael Skafidas
http://www.primeminister.gr/2010/08/12/2623
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Την προηγούμενη φορά που συναντηθήκαμε, πριν από 10 χρόνια, ανησυχούσατε και λέγατε ότι αν δεν τεθεί υπό δημοκρατικό έλεγχο η παγκοσμιοποίηση, μικρές χώρες όπως η Ελλάδα θα αντιμετωπίσουν προβλήματα. Φαίνεται πως είχατε δίκιο. Πρόσφατα είπατε ότι «Η παγκοσμιοποίηση που υποσχέθηκε τόσα και που άνοιξε τόσες πόρτες, επέφερε και νέες ανισότητες και νέους κινδύνους.» Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, το δημόσιο χρέος έγινε αντικείμενο κερδοσκοπίας. Μπορεί η δημοκρατία να δαμάσει τους κινδύνους που προκύπτουν από την παγκοσμιοποίηση; Υπάρχει «τρίτος δρόμος» ή είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε σε έναν κόσμο με κινδύνους, που θα χωρίζεται σε επιτυχημένους και αποτυχημένους;
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι κάτι το ουδέτερο ούτε καθοδηγείται από κάποια ανώτερη δύναμη. Είναι μια διαδικασία που πρέπει να την καθοδηγήσουμε ή να της επιβάλλουμε ρυθμίσεις και να την εντάξουμε σε ένα πλαίσιο αξιών. Γιατί θέλουμε την παγκοσμιοποίηση; Τι προσφέρει στην ανθρωπότητα; Πώς θα αντιμετωπίσουμε τις παγκόσμιες προκλήσεις, όπως η φτώχεια, η κλιματική αλλαγή και η ενεργειακή ασφάλεια όχι μόνο μέσα από τη στενή οικονομική σκοπιά αλλά ευρύτερα;
Θα καταφέρουμε δηλαδή να δώσουμε στον παγκόσμιο καπιταλισμό ανθρώπινο πρόσωπο ή θα τον αφήσουμε αχαλίνωτο ώστε οι δυνάμεις που κυριαρχούν να κυριαρχήσουν ακόμα περισσότερο; Αν δεν υπάρξει δημοκρατικός έλεγχος των δυνάμεων που απελευθερώθηκαν με την παγκοσμιοποίηση- είτε πρόκειται για τα τρισεκατομμύρια των χρηματοοικονομικών ροών είτε για την παγκόσμια εμβέλεια που έχουν τα μέσα ενημέρωσης και η τεχνολογία- οι ανισότητες θα ενταθούν, θα υπάρξει μεγαλύτερη συγκέντρωση δύναμης και πολύ μεγαλύτερη δυνατότητα καταστροφής.
Αν δεν καταφέρουμε να χειριστούμε την πολυπλοκότητα της νέας αυτής αλληλεξάρτησης, θα βραχυκυκλώσει όλο το σύστημα της παγκοσμιοποίησης.
Υπάρχουν αυτοί που μπορούν και ευημερούν στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο και άλλοι που περιθωριοποιούνται ακόμα περισσότερο. Πιστεύω ότι τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης είναι σαφώς περισσότερα από τους κινδύνους, αλλά αυτούς τους κινδύνους πρέπει να τους χειριστούμε προσεκτικά. Το σημαντικό είναι να μην προκαλέσει η παγκοσμιοποίηση έναν αγώνα προς τα κάτω, αλλά ένα συντονισμένο τρόπο για γενική άνοδο του επιπέδου ζωής και προώθησης της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Θα έλεγα ότι αντί για «τρίτο δρόμο» χρειαζόμαστε «τέταρτο δρόμο». Τη δεκαετία του 90, όταν αναζητούσαμε έναν «τρίτο δρόμο» στηριχτήκαμε υπερβολικά στις αγορές ως μέτρο ανάπτυξης και η υπόθεση ότι οι αγορές έχουν πάντα δίκιο αποδείχτηκε ότι δεν ήταν καθόλου σωστή. Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι ένας «τέταρτος δρόμος» που θα εξασφαλίζει στις αγορές την ελευθερία να καινοτομούν και να αναπτύσσονται, αλλά που κυρίως θα εξασφαλίσει ότι οι αγορές δεν θα κυριαρχήσουν ποτέ επί της δημοκρατίας.
Ο «τέταρτος δρόμος» στηρίζεται σε υπεύθυνα, δημοκρατικά θεσμικά όργανα που θέτουν την παγκόσμια αλληλεγγύη πάνω από τα εθνικά συμφέροντα. Πρέπει να πάρουμε την παγκοσμιοποίηση και να αποφασίσουμε εμείς, που θέλουμε να την πάμε.
Αυτό συνεπάγεται διάφορα πράγματα. Χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση.
……Υπάρχει και το θέμα της πολιτιστικής παγκοσμιοποίησης. Το γεγονός ότι η νέα γενιά έχει αφομοιώσει τον παγκόσμιο πολιτισμό μέσω της επικοινωνίας κοινών συμβόλων, της μουσικής και έχει κοινή αντίληψη των παγκόσμιων προβλημάτων, δεν σημαίνει ότι αυτό έχει και δυνατότητες στην πράξη…..
…..Δεν έχουμε πραγματικό έλεγχο του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος στην παγκόσμια τραπεζική αγορά…… Δεν υπάρχει αποτελεσματική διακυβέρνηση στο θέμα της μετανάστευσης
…..Αντίθετα με άλλες χώρες που δημιούργησαν χρέη για να σώσουν τις τράπεζές τους το 2008, το χρέος της Ελλάδας οφείλεται σε οικονομική κακοδιαχείριση – σπάταλο κράτος, αναποτελεσματικότητα του δημοσίου τομέα, χρόνια φοροδιαφυγή.
¨Ολη η συνέντευξη στο http://www.primeminister.gr/2010/08/12/2623
Τώρα στις δημοτικές εκλογές τρέξτε όλοι να τον ψηφίσετε. Για να καταλύσει το κράτος με «λαϊκή εντολή»!!!
Ηλίας Χατζηγεωργίου
Πέριμένατε απο τον φανατικότερο οπαδό της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και της κατάργησης των κρατών να νοιαστεί για τα συμφέροντα της Ελλάδος;
Τι άλλο πρέπει να γίνει για να πειστεί και ο πλέον ανύποπτος; Ιδού η ομολογία απο την σελίδα του πρωθυπουργού παρακαλώ!!
12 Αυγούστου 2010
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
Συνέντευξη Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου στο «Christian Science Monitor» και στον δημοσιογράφο Michael Skafidas
http://www.primeminister.gr/2010/08/12/2623
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Την προηγούμενη φορά που συναντηθήκαμε, πριν από 10 χρόνια, ανησυχούσατε και λέγατε ότι αν δεν τεθεί υπό δημοκρατικό έλεγχο η παγκοσμιοποίηση, μικρές χώρες όπως η Ελλάδα θα αντιμετωπίσουν προβλήματα. Φαίνεται πως είχατε δίκιο. Πρόσφατα είπατε ότι «Η παγκοσμιοποίηση που υποσχέθηκε τόσα και που άνοιξε τόσες πόρτες, επέφερε και νέες ανισότητες και νέους κινδύνους.» Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, το δημόσιο χρέος έγινε αντικείμενο κερδοσκοπίας. Μπορεί η δημοκρατία να δαμάσει τους κινδύνους που προκύπτουν από την παγκοσμιοποίηση; Υπάρχει «τρίτος δρόμος» ή είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε σε έναν κόσμο με κινδύνους, που θα χωρίζεται σε επιτυχημένους και αποτυχημένους;
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι κάτι το ουδέτερο ούτε καθοδηγείται από κάποια ανώτερη δύναμη. Είναι μια διαδικασία που πρέπει να την καθοδηγήσουμε ή να της επιβάλλουμε ρυθμίσεις και να την εντάξουμε σε ένα πλαίσιο αξιών. Γιατί θέλουμε την παγκοσμιοποίηση; Τι προσφέρει στην ανθρωπότητα; Πώς θα αντιμετωπίσουμε τις παγκόσμιες προκλήσεις, όπως η φτώχεια, η κλιματική αλλαγή και η ενεργειακή ασφάλεια όχι μόνο μέσα από τη στενή οικονομική σκοπιά αλλά ευρύτερα;
Θα καταφέρουμε δηλαδή να δώσουμε στον παγκόσμιο καπιταλισμό ανθρώπινο πρόσωπο ή θα τον αφήσουμε αχαλίνωτο ώστε οι δυνάμεις που κυριαρχούν να κυριαρχήσουν ακόμα περισσότερο; Αν δεν υπάρξει δημοκρατικός έλεγχος των δυνάμεων που απελευθερώθηκαν με την παγκοσμιοποίηση- είτε πρόκειται για τα τρισεκατομμύρια των χρηματοοικονομικών ροών είτε για την παγκόσμια εμβέλεια που έχουν τα μέσα ενημέρωσης και η τεχνολογία- οι ανισότητες θα ενταθούν, θα υπάρξει μεγαλύτερη συγκέντρωση δύναμης και πολύ μεγαλύτερη δυνατότητα καταστροφής.
Αν δεν καταφέρουμε να χειριστούμε την πολυπλοκότητα της νέας αυτής αλληλεξάρτησης, θα βραχυκυκλώσει όλο το σύστημα της παγκοσμιοποίησης.
Υπάρχουν αυτοί που μπορούν και ευημερούν στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο και άλλοι που περιθωριοποιούνται ακόμα περισσότερο. Πιστεύω ότι τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης είναι σαφώς περισσότερα από τους κινδύνους, αλλά αυτούς τους κινδύνους πρέπει να τους χειριστούμε προσεκτικά. Το σημαντικό είναι να μην προκαλέσει η παγκοσμιοποίηση έναν αγώνα προς τα κάτω, αλλά ένα συντονισμένο τρόπο για γενική άνοδο του επιπέδου ζωής και προώθησης της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Θα έλεγα ότι αντί για «τρίτο δρόμο» χρειαζόμαστε «τέταρτο δρόμο». Τη δεκαετία του 90, όταν αναζητούσαμε έναν «τρίτο δρόμο» στηριχτήκαμε υπερβολικά στις αγορές ως μέτρο ανάπτυξης και η υπόθεση ότι οι αγορές έχουν πάντα δίκιο αποδείχτηκε ότι δεν ήταν καθόλου σωστή. Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι ένας «τέταρτος δρόμος» που θα εξασφαλίζει στις αγορές την ελευθερία να καινοτομούν και να αναπτύσσονται, αλλά που κυρίως θα εξασφαλίσει ότι οι αγορές δεν θα κυριαρχήσουν ποτέ επί της δημοκρατίας.
Ο «τέταρτος δρόμος» στηρίζεται σε υπεύθυνα, δημοκρατικά θεσμικά όργανα που θέτουν την παγκόσμια αλληλεγγύη πάνω από τα εθνικά συμφέροντα. Πρέπει να πάρουμε την παγκοσμιοποίηση και να αποφασίσουμε εμείς, που θέλουμε να την πάμε.
Αυτό συνεπάγεται διάφορα πράγματα. Χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση.
……Υπάρχει και το θέμα της πολιτιστικής παγκοσμιοποίησης. Το γεγονός ότι η νέα γενιά έχει αφομοιώσει τον παγκόσμιο πολιτισμό μέσω της επικοινωνίας κοινών συμβόλων, της μουσικής και έχει κοινή αντίληψη των παγκόσμιων προβλημάτων, δεν σημαίνει ότι αυτό έχει και δυνατότητες στην πράξη…..
…..Δεν έχουμε πραγματικό έλεγχο του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος στην παγκόσμια τραπεζική αγορά…… Δεν υπάρχει αποτελεσματική διακυβέρνηση στο θέμα της μετανάστευσης
…..Αντίθετα με άλλες χώρες που δημιούργησαν χρέη για να σώσουν τις τράπεζές τους το 2008, το χρέος της Ελλάδας οφείλεται σε οικονομική κακοδιαχείριση – σπάταλο κράτος, αναποτελεσματικότητα του δημοσίου τομέα, χρόνια φοροδιαφυγή.
¨Ολη η συνέντευξη στο http://www.primeminister.gr/2010/08/12/2623
ΤΟ ΦΥΤΙΛΙ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΨΕΙ ΤΟ ΔΥΝΑΜΙΤΗ
ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΗ ΑΠΕΙΛΗ, ΜΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΥΠΟΤΑΓΗΣ. ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΕ ΦΥΤΙΛΙ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΨΕΙ ΤΟ ΔΥΝΑΜΙΤΗ.
"Ήδη, σε μόλις 10 μήνες, κάναμε περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν. Κάνουμε το αυτονόητο πραγματικότητα. Και είμαστε ακόμη στην αρχή."
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_2948.html
Αυτά τα λόγια οι συντάκτες των πρωθυπουργικών ομιλιών, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν ως επίλογο, στο υποτιθέμενο άρθρο του ημιελληνόφωνου πρωθυπουργεύοντος.
Και ο αδίστακτος εκχωρητής της εθνικής μας ανεξαρτησίας, τα προσυπέγραψε και τα μοστράρισε ως βαρυσήμαντη δήλωση, αποσκοπώντας να προσγειώσει μια κοινωνία ολόκληρη με τρόπο βίαιο στον πιο παγερό χειμώνα που έρχεται, μετά το πέρας της γερμανικής κατοχής
Για όλους εμάς που νιώσαμε στο πετσί μας το αποτέλεσμα της δεκάμηνης παραμονής του δοσιλογισμού στην εξουσία, είναι αυτονόητο πως η παραπάνω πρωθυπουργική δήλωση, συνιστά μια ακόμη δήλωση υποταγής.
Αλλά και η διαβεβαίωση πως «είμαστε ακόμα στην αρχή», προϊδεάζει με απόλυτη σαφήνεια για το τι πρόκειται να ακολουθήσει στο άμεσο μέλλον...
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_2948.html
"Ήδη, σε μόλις 10 μήνες, κάναμε περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν. Κάνουμε το αυτονόητο πραγματικότητα. Και είμαστε ακόμη στην αρχή."
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_2948.html
Αυτά τα λόγια οι συντάκτες των πρωθυπουργικών ομιλιών, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν ως επίλογο, στο υποτιθέμενο άρθρο του ημιελληνόφωνου πρωθυπουργεύοντος.
Και ο αδίστακτος εκχωρητής της εθνικής μας ανεξαρτησίας, τα προσυπέγραψε και τα μοστράρισε ως βαρυσήμαντη δήλωση, αποσκοπώντας να προσγειώσει μια κοινωνία ολόκληρη με τρόπο βίαιο στον πιο παγερό χειμώνα που έρχεται, μετά το πέρας της γερμανικής κατοχής
Για όλους εμάς που νιώσαμε στο πετσί μας το αποτέλεσμα της δεκάμηνης παραμονής του δοσιλογισμού στην εξουσία, είναι αυτονόητο πως η παραπάνω πρωθυπουργική δήλωση, συνιστά μια ακόμη δήλωση υποταγής.
Αλλά και η διαβεβαίωση πως «είμαστε ακόμα στην αρχή», προϊδεάζει με απόλυτη σαφήνεια για το τι πρόκειται να ακολουθήσει στο άμεσο μέλλον...
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_2948.html
Η κρίση είναι παιδί των αντιφάσεων του χρηματοπιστωτικού συστήματος των παρασίτων
Σπέρνει τρόμο στις αγορές η Ύφεση Νο2!
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/------2-2010082426868
Όσοι είχαν και την ελάχιστη διάθεση να αναλάβουν ρίσκο στις αγορές, χθες την έχασαν: οι κακοί οιωνοί από τις ΗΠΑ έσπειραν τον τρόμο, προκαλώντας μαζική φυγή κεφαλαίων ακόμη και από τις τραπεζικές καταθέσεις στην Ευρώπη –πολύ περισσότερο από τα χρηματιστήρια! Και οι αναλυτές βλέπουν, ότι το φθινόπωρο του 2010 αρχίζει να παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με το… καταραμένο φθινόπωρο του 2008, καθώς ένας δεύτερος γύρος ύφεσης απειλεί την παγκόσμια οικονομία.
Ένας χονδρικός κανόνας «διάγνωσης» των οικονομικών εξελίξεων, που αποτελεί οδηγό των περισσότερων αναλυτών και επενδυτών στις ΗΠΑ, λέει ότι χωρίς μείωση της ανεργίας και ανάκαμψη της αγοράς ακινήτων, οικονομική ανάκαμψη δεν νοείται. Τα μαντάτα από το μέτωπο της ανεργίας ήταν ήδη άσχημα, με την απροσδόκητη αύξηση των αιτήσεων για επιδόματα που καταγράφηκε την περασμένη εβδομάδα, αλλά χθες ήλθε η χαριστική βολή στους ελάχιστους αισιόδοξους της αγοράς από τα στοιχεία για τα ακίνητα.
Τον Ιούλιο, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν, οι αγοραπωλησίες ακινήτων «βυθίσθηκαν» κατά 27% στις ΗΠΑ, καθώς εξανεμίσθηκαν οι θετικές επιδράσεις από τα μέτρα στήριξης που είχε λάβει η κυβέρνηση, κυρίως φορολογικά. Ο συνολικός αριθμός αγοραπωλησιών ακινήτων είναι ο χαμηλότερος της δεκαετίας, για την οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, συντριπτικά χαμηλότερος ακόμη και από τις απαισιόδοξες προβλέψεις που είχαν δοθεί από τους αναλυτές στα διεθνή πρακτορεία.
Η μικρή υποχώρηση των τιμών στην Wall Street (μόλις 0,95% υποχωρούσε λίγο πριν από το κλείσιμο της συνεδρίασης ο δείκτης S&P 500) δεν αντανακλά την πραγματική διάσταση των μετατοπίσεων κεφαλαίων προς «ασφαλείς» τοποθετήσεις κατά τη χθεσινή ημέρα. Όπως τονίζουν αναλυτές, η Fed είχε χθες την καθιερωμένη της παρέμβαση παροχής ρευστότητας με αγορές κρατικών ομολόγων και η ένεση 1,35 δις. δολ. ήταν αρκετή για να προκαλέσει ανάσχεση του ξεπουλήματος μετοχών στην Νέα Υόρκη.
Στην Ευρώπη, νωρίτερα, το «κοκκίνισμα» των χρηματιστηριακών δεικτών ήταν πολύ εντονότερο, με το δείκτη Stoxx-50 των 50 σημαντικότερων blue chips της αγοράς να πέφτει κατά 1,74%, παρότι και στην Γηραιά Ήπειρο «μυρίζει» ισχυρή παρέμβαση των κεντρικών τραπεζιτών, με τη συνολική ρευστότητα που έχει χορηγήσει η ΕΚΤ να αυξάνεται συνεχώς, ξεπερνώντας στην τελευταία καταγραφή τα 847,5 δις. ευρώ.
Στο ΧΑ, βεβαίως, που θεωρείται η πιο επικίνδυνη χρηματιστηριακή αγορά της Ευρώπης, καταγράφηκε άλλη μια «κόκκινη» συνεδρίαση, με τον Γενικό Δείκτη στο -3,42%, ύστερα μάλιστα από τη σύσταση “strong sell” από το τμήμα ανάλυσης μετοχών της S&P για τη μετοχή της Εθνικής –από το… αιματοκύλισμα, διασώθηκε μόνο το Τ.Τ., που φαίνεται ότι αποτελεί «μήλον της έριδος» στον τραπεζικό κλάδο και έχει ένα μόνιμο θιασώτη/αγοραστή.
Πανικός…
Το σφυγμό της αγοράς διεθνώς μεταδίδουν καλύτερα οι κινήσεις στις αγορές ομολόγων και συναλλάγματος, που αντανακλούν με καθαρότητα τη γιγαντιαία μετατόπιση κεφαλαίων προς την «ασφάλεια». Τα αμερικανικά και τα γερμανικά ομόλογα είδαν τις αποδόσεις τους να κατρακυλούν άλλη μια φορά, σε μια εξέλιξη που χαρακτηρίζεται από πολλούς αναλυτές σαν «bull market ανασφάλειας».
Την ίδια στιγμή, ακόμη και οι Ευρωπαίοι καταθέτες δείχνουν να επανέρχονται σε κατάσταση πανικού, μεταφέροντας μαζικά κεφάλαια στην ασφάλεια της Ελβετίας και οδηγώντας το ευρώ σε νέο ιστορικό χαμηλό έναντι του ελβετικού φράγκου, με αποτέλεσμα να αναμένεται άμεση παρέμβαση της κεντρικής τράπεζας της Ελβετίας, που έχει χάσει τεράστια ποσά στις προσπάθειές της να σταματήσει την άνοδο του νομίσματος, εξαιτίας της μαζικής εισροής κεφαλαίων από την ευρωζώνη.
Εξίσου ενδιαφέρουσες και οι εξελίξεις σε σχέση με το γιεν, που επίσης θεωρείται ασφαλές καταφύγιο και η ισοτιμία του με το δολάριο «πετάει» σε επίπεδα, που κάνουν τους περισσότερους να περιμένουν άμεση επέμβαση της Τράπεζας της Ιαπωνίας για να σταματήσει η άνοδος, που απειλεί να «γονατίσει» τις ιαπωνικές εξαγωγές.
Το διεθνές σκηνικό μυρίζει και πάλι «μπαρούτι», όπως ακριβώς λίγο πριν από την κατάρρευση της Lehman Brothers. Αυτή την φορά δεν φαίνεται μια κατάρρευση μεγάλης τράπεζας, αφού οι αρχές τις έχουν ενισχύσει με τεράστια ποσά, αλλά σίγουρα στον ορίζοντα διαφαίνεται άλλη μια «βουτιά» της αμερικανικής οικονομίας σε ύφεση, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια. Αν αυτό συμβεί, η ασθενής ανάκαμψη στην Ευρώπη και παγκοσμίως είναι βέβαιο ότι θα χάσει το βηματισμό της και το μεγάλο ερώτημα είναι πώς αυτή την φορά θα αντιδράσουν οι ήδη υπερχρεωμένες κυβερνήσεις, που δεν φαίνεται να έχουν άλλες δυνατότητες για ενέσεις στις οικονομίες.
Ο επόμενος «πόλεμος» των διεθνών αρχών με την ύφεση φαίνεται, έτσι, ότι θα διεξαχθεί με τις κεντρικές τράπεζες στην πρώτη γραμμή. Όμως, ύστερα από συνεχείς παρεμβάσεις παροχής ρευστότητας με πρωτοφανείς εδώ και δεκαετίες ρυθμούς, ακόμη και οι κεντρικές τράπεζες βρίσκονται στην περίεργη θέση, να φοβούνται, ότι ανά πάσα στιγμή η μάχη κατά του αποπληθωρισμού μπορεί να φέρει τον υπερπληθωρισμό και την κατάρρευση της εμπιστοσύνης στο διεθνές νομισματικό σύστημα.
Είναι χαρακτηριστική η έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα χθες η Fed του Σεντ Λιούις, που φημίζεται για τις συντηρητικές της απόψεις για τη νομισματική πολιτική. Οι αναλυτές της Fed του Σεντ Λιούις υπογραμμίζουν, ότι ως τώρα η Fed έχει χορηγήσει τεράστια ποσά ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα, χωρίς να επιταχύνεται ο πληθωρισμός, επειδή οι τράπεζες έχουν σταματήσει να χορηγούν δάνεια με υγιείς ρυθμούς και ουσιαστικά «εξαφανίζουν» ένα μεγάλο μέρος της ρευστότητας που παρέχει η κεντρική τράπεζα, τοποθετώντας την σε τίτλους, για να παραχθούν εύκολα κέρδη και να εξυγιανθούν οι ισολογισμοί.
Έτσι, λέει η Fed του Σεντ Λιούις, η ταχύτητα της νομισματικής κυκλοφορίας έχει πέσει απελπιστικά, κάτω από το 1, με αποτέλεσμα να διατηρούνται οι συνθήκες αποπληθωρισμού στην οικονομία –κάτι αντίστοιχο συμβαίνει, βεβαίως, και στην Ευρωζώνη. Με την πρώτη, όμως, βελτίωση της εμπιστοσύνης στην οικονομία, άρα και επιτάχυνσης της νομισματικής κυκλοφορίας, η Fed του Σεντ Λιούις προειδοποιεί, ότι θα είναι πολύ δύσκολο να προλάβει η Fed να «μαζέψει» έγκαιρα την τεράστια πλεονάζουσα ρευστότητα που έχει χορηγήσει, με πιθανή συνέπεια την απότομη εκτίναξη του πληθωρισμού.
Μια τέτοια απότομη μεταβολή των συνθηκών θα θέσει σε πρωτοφανή δοκιμασία την πίστη στη σταθερότητα του διεθνούς νομισματικού συστήματος, προκαλώντας πιθανόν μια ανεξέλεγκτη δυναμική ανόδου του χρυσού και των άλλων πολύτιμων μετάλλων, που θα φέρει όχι μόνο την αμερικανική, αλλά τη διεθνή οικονομία στα πρόθυρα του υπερπληθωρισμού, προειδοποιούν πολλοί αναλυτές, που βλέπουν για πρώτη φορά τις κεντρικές τράπεζες να δυσκολεύονται να ελέγξουν τις διακυμάνσεις των οικονομιών και των αγορών.
Προφανές είναι, ότι το διεθνές οικονομικό σύστημα εισέρχεται σε μια αχαρτογράφητη και, ως εκ τούτου, επικίνδυνη περιοχή: για πρώτη φορά τα παραδοσιακά δημοσιονομικά και νομισματικά «όπλα» για την αντιμετώπιση της ύφεσης και του αποπληθωρισμού φαίνονται τόσο ανίσχυρα, αλλά και για πρώτη φορά η υπερβολική χρήση τους, λόγω μειωμένης αποτελεσματικότητας, απειλεί τόσο σοβαρά να αποσταθεροποιήσει το διεθνές σύστημα, 65 χρόνια μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, από τις στάχτες του οποίου αναδύθηκε η οικονομική διεθνής τάξη πολλών δεκαετιών.
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/------2-2010082426868
Όσοι είχαν και την ελάχιστη διάθεση να αναλάβουν ρίσκο στις αγορές, χθες την έχασαν: οι κακοί οιωνοί από τις ΗΠΑ έσπειραν τον τρόμο, προκαλώντας μαζική φυγή κεφαλαίων ακόμη και από τις τραπεζικές καταθέσεις στην Ευρώπη –πολύ περισσότερο από τα χρηματιστήρια! Και οι αναλυτές βλέπουν, ότι το φθινόπωρο του 2010 αρχίζει να παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με το… καταραμένο φθινόπωρο του 2008, καθώς ένας δεύτερος γύρος ύφεσης απειλεί την παγκόσμια οικονομία.
Ένας χονδρικός κανόνας «διάγνωσης» των οικονομικών εξελίξεων, που αποτελεί οδηγό των περισσότερων αναλυτών και επενδυτών στις ΗΠΑ, λέει ότι χωρίς μείωση της ανεργίας και ανάκαμψη της αγοράς ακινήτων, οικονομική ανάκαμψη δεν νοείται. Τα μαντάτα από το μέτωπο της ανεργίας ήταν ήδη άσχημα, με την απροσδόκητη αύξηση των αιτήσεων για επιδόματα που καταγράφηκε την περασμένη εβδομάδα, αλλά χθες ήλθε η χαριστική βολή στους ελάχιστους αισιόδοξους της αγοράς από τα στοιχεία για τα ακίνητα.
Τον Ιούλιο, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν, οι αγοραπωλησίες ακινήτων «βυθίσθηκαν» κατά 27% στις ΗΠΑ, καθώς εξανεμίσθηκαν οι θετικές επιδράσεις από τα μέτρα στήριξης που είχε λάβει η κυβέρνηση, κυρίως φορολογικά. Ο συνολικός αριθμός αγοραπωλησιών ακινήτων είναι ο χαμηλότερος της δεκαετίας, για την οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, συντριπτικά χαμηλότερος ακόμη και από τις απαισιόδοξες προβλέψεις που είχαν δοθεί από τους αναλυτές στα διεθνή πρακτορεία.
Η μικρή υποχώρηση των τιμών στην Wall Street (μόλις 0,95% υποχωρούσε λίγο πριν από το κλείσιμο της συνεδρίασης ο δείκτης S&P 500) δεν αντανακλά την πραγματική διάσταση των μετατοπίσεων κεφαλαίων προς «ασφαλείς» τοποθετήσεις κατά τη χθεσινή ημέρα. Όπως τονίζουν αναλυτές, η Fed είχε χθες την καθιερωμένη της παρέμβαση παροχής ρευστότητας με αγορές κρατικών ομολόγων και η ένεση 1,35 δις. δολ. ήταν αρκετή για να προκαλέσει ανάσχεση του ξεπουλήματος μετοχών στην Νέα Υόρκη.
Στην Ευρώπη, νωρίτερα, το «κοκκίνισμα» των χρηματιστηριακών δεικτών ήταν πολύ εντονότερο, με το δείκτη Stoxx-50 των 50 σημαντικότερων blue chips της αγοράς να πέφτει κατά 1,74%, παρότι και στην Γηραιά Ήπειρο «μυρίζει» ισχυρή παρέμβαση των κεντρικών τραπεζιτών, με τη συνολική ρευστότητα που έχει χορηγήσει η ΕΚΤ να αυξάνεται συνεχώς, ξεπερνώντας στην τελευταία καταγραφή τα 847,5 δις. ευρώ.
Στο ΧΑ, βεβαίως, που θεωρείται η πιο επικίνδυνη χρηματιστηριακή αγορά της Ευρώπης, καταγράφηκε άλλη μια «κόκκινη» συνεδρίαση, με τον Γενικό Δείκτη στο -3,42%, ύστερα μάλιστα από τη σύσταση “strong sell” από το τμήμα ανάλυσης μετοχών της S&P για τη μετοχή της Εθνικής –από το… αιματοκύλισμα, διασώθηκε μόνο το Τ.Τ., που φαίνεται ότι αποτελεί «μήλον της έριδος» στον τραπεζικό κλάδο και έχει ένα μόνιμο θιασώτη/αγοραστή.
Πανικός…
Το σφυγμό της αγοράς διεθνώς μεταδίδουν καλύτερα οι κινήσεις στις αγορές ομολόγων και συναλλάγματος, που αντανακλούν με καθαρότητα τη γιγαντιαία μετατόπιση κεφαλαίων προς την «ασφάλεια». Τα αμερικανικά και τα γερμανικά ομόλογα είδαν τις αποδόσεις τους να κατρακυλούν άλλη μια φορά, σε μια εξέλιξη που χαρακτηρίζεται από πολλούς αναλυτές σαν «bull market ανασφάλειας».
Την ίδια στιγμή, ακόμη και οι Ευρωπαίοι καταθέτες δείχνουν να επανέρχονται σε κατάσταση πανικού, μεταφέροντας μαζικά κεφάλαια στην ασφάλεια της Ελβετίας και οδηγώντας το ευρώ σε νέο ιστορικό χαμηλό έναντι του ελβετικού φράγκου, με αποτέλεσμα να αναμένεται άμεση παρέμβαση της κεντρικής τράπεζας της Ελβετίας, που έχει χάσει τεράστια ποσά στις προσπάθειές της να σταματήσει την άνοδο του νομίσματος, εξαιτίας της μαζικής εισροής κεφαλαίων από την ευρωζώνη.
Εξίσου ενδιαφέρουσες και οι εξελίξεις σε σχέση με το γιεν, που επίσης θεωρείται ασφαλές καταφύγιο και η ισοτιμία του με το δολάριο «πετάει» σε επίπεδα, που κάνουν τους περισσότερους να περιμένουν άμεση επέμβαση της Τράπεζας της Ιαπωνίας για να σταματήσει η άνοδος, που απειλεί να «γονατίσει» τις ιαπωνικές εξαγωγές.
Το διεθνές σκηνικό μυρίζει και πάλι «μπαρούτι», όπως ακριβώς λίγο πριν από την κατάρρευση της Lehman Brothers. Αυτή την φορά δεν φαίνεται μια κατάρρευση μεγάλης τράπεζας, αφού οι αρχές τις έχουν ενισχύσει με τεράστια ποσά, αλλά σίγουρα στον ορίζοντα διαφαίνεται άλλη μια «βουτιά» της αμερικανικής οικονομίας σε ύφεση, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια. Αν αυτό συμβεί, η ασθενής ανάκαμψη στην Ευρώπη και παγκοσμίως είναι βέβαιο ότι θα χάσει το βηματισμό της και το μεγάλο ερώτημα είναι πώς αυτή την φορά θα αντιδράσουν οι ήδη υπερχρεωμένες κυβερνήσεις, που δεν φαίνεται να έχουν άλλες δυνατότητες για ενέσεις στις οικονομίες.
Ο επόμενος «πόλεμος» των διεθνών αρχών με την ύφεση φαίνεται, έτσι, ότι θα διεξαχθεί με τις κεντρικές τράπεζες στην πρώτη γραμμή. Όμως, ύστερα από συνεχείς παρεμβάσεις παροχής ρευστότητας με πρωτοφανείς εδώ και δεκαετίες ρυθμούς, ακόμη και οι κεντρικές τράπεζες βρίσκονται στην περίεργη θέση, να φοβούνται, ότι ανά πάσα στιγμή η μάχη κατά του αποπληθωρισμού μπορεί να φέρει τον υπερπληθωρισμό και την κατάρρευση της εμπιστοσύνης στο διεθνές νομισματικό σύστημα.
Είναι χαρακτηριστική η έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα χθες η Fed του Σεντ Λιούις, που φημίζεται για τις συντηρητικές της απόψεις για τη νομισματική πολιτική. Οι αναλυτές της Fed του Σεντ Λιούις υπογραμμίζουν, ότι ως τώρα η Fed έχει χορηγήσει τεράστια ποσά ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα, χωρίς να επιταχύνεται ο πληθωρισμός, επειδή οι τράπεζες έχουν σταματήσει να χορηγούν δάνεια με υγιείς ρυθμούς και ουσιαστικά «εξαφανίζουν» ένα μεγάλο μέρος της ρευστότητας που παρέχει η κεντρική τράπεζα, τοποθετώντας την σε τίτλους, για να παραχθούν εύκολα κέρδη και να εξυγιανθούν οι ισολογισμοί.
Έτσι, λέει η Fed του Σεντ Λιούις, η ταχύτητα της νομισματικής κυκλοφορίας έχει πέσει απελπιστικά, κάτω από το 1, με αποτέλεσμα να διατηρούνται οι συνθήκες αποπληθωρισμού στην οικονομία –κάτι αντίστοιχο συμβαίνει, βεβαίως, και στην Ευρωζώνη. Με την πρώτη, όμως, βελτίωση της εμπιστοσύνης στην οικονομία, άρα και επιτάχυνσης της νομισματικής κυκλοφορίας, η Fed του Σεντ Λιούις προειδοποιεί, ότι θα είναι πολύ δύσκολο να προλάβει η Fed να «μαζέψει» έγκαιρα την τεράστια πλεονάζουσα ρευστότητα που έχει χορηγήσει, με πιθανή συνέπεια την απότομη εκτίναξη του πληθωρισμού.
Μια τέτοια απότομη μεταβολή των συνθηκών θα θέσει σε πρωτοφανή δοκιμασία την πίστη στη σταθερότητα του διεθνούς νομισματικού συστήματος, προκαλώντας πιθανόν μια ανεξέλεγκτη δυναμική ανόδου του χρυσού και των άλλων πολύτιμων μετάλλων, που θα φέρει όχι μόνο την αμερικανική, αλλά τη διεθνή οικονομία στα πρόθυρα του υπερπληθωρισμού, προειδοποιούν πολλοί αναλυτές, που βλέπουν για πρώτη φορά τις κεντρικές τράπεζες να δυσκολεύονται να ελέγξουν τις διακυμάνσεις των οικονομιών και των αγορών.
Προφανές είναι, ότι το διεθνές οικονομικό σύστημα εισέρχεται σε μια αχαρτογράφητη και, ως εκ τούτου, επικίνδυνη περιοχή: για πρώτη φορά τα παραδοσιακά δημοσιονομικά και νομισματικά «όπλα» για την αντιμετώπιση της ύφεσης και του αποπληθωρισμού φαίνονται τόσο ανίσχυρα, αλλά και για πρώτη φορά η υπερβολική χρήση τους, λόγω μειωμένης αποτελεσματικότητας, απειλεί τόσο σοβαρά να αποσταθεροποιήσει το διεθνές σύστημα, 65 χρόνια μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, από τις στάχτες του οποίου αναδύθηκε η οικονομική διεθνής τάξη πολλών δεκαετιών.
24/8/10
ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ ΑΣΙΑΤΕΣ ΛΗΣΤΕΣ ΕΠΙΤΕΘΗΚΑΝ ΣΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ.
http://eglimatikotita.blogspot.com/2010/08/blog-post_886.html
Το χάρο με τα μάτια του είδε ένας έφηβος στο Ν. Κόσμο όταν μπαίνοντας στο σπίτι του ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με διαρρήκτες Ασιάτες. Μόλις είχε επιστρέψει η οικογένεια από το χωριό αφού μόνο εκεί επιτρέπουν τα οικονομικά των Ελλήνων να πηγαίνουν φέτος. Ανέβηκε πρώτο το αγόρι να ξεκλειδώσει για να κουβαλήσουν κάποια πράγματα από το χωριό που έφεραν μαζί τους. Πίσω ερχόταν ο πατέρας φορτωμένος και πιο πίσω η μητέρα με το καροτσάκι με το μωρό. Μόλις μπήκε το παιδί στο σπίτι, κρατώντας και το ταξιδιωτικό του σακίδιο, τον χτύπησαν οι Ασιάτες και τον έριξαν κάτω λιπόθυμο. Έτρεξαν στη σκάλα για να φύγουν, έριξαν κάτω τη μητέρα με το μωρό και στη συνέχεια έτρεξαν να εξαφανιστούν κυνηγημένοι από τον πατέρα. Ώσπου να πάρουν είδηση οι γείτονες.. τι συμβαίνει και να τρέξουν σε βοήθεια, οι Ασιάτες είχαν εξαφανιστεί. Το αγόρι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.
Ελευθερία του Λόγου
Το χάρο με τα μάτια του είδε ένας έφηβος στο Ν. Κόσμο όταν μπαίνοντας στο σπίτι του ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με διαρρήκτες Ασιάτες. Μόλις είχε επιστρέψει η οικογένεια από το χωριό αφού μόνο εκεί επιτρέπουν τα οικονομικά των Ελλήνων να πηγαίνουν φέτος. Ανέβηκε πρώτο το αγόρι να ξεκλειδώσει για να κουβαλήσουν κάποια πράγματα από το χωριό που έφεραν μαζί τους. Πίσω ερχόταν ο πατέρας φορτωμένος και πιο πίσω η μητέρα με το καροτσάκι με το μωρό. Μόλις μπήκε το παιδί στο σπίτι, κρατώντας και το ταξιδιωτικό του σακίδιο, τον χτύπησαν οι Ασιάτες και τον έριξαν κάτω λιπόθυμο. Έτρεξαν στη σκάλα για να φύγουν, έριξαν κάτω τη μητέρα με το μωρό και στη συνέχεια έτρεξαν να εξαφανιστούν κυνηγημένοι από τον πατέρα. Ώσπου να πάρουν είδηση οι γείτονες.. τι συμβαίνει και να τρέξουν σε βοήθεια, οι Ασιάτες είχαν εξαφανιστεί. Το αγόρι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.
Ελευθερία του Λόγου
Αλήθεια οι………..
Γιαλαντζί ανθρωπιστές που με τον Alexis έκαψαν την Αθήνα που είναι για το 11χρονο αθώο κοριτσι ;;;
Γιατί οι καραγκιόζηδες και πουλημένοι ανθρωπιστές δεν ζητούν το κάψιμο του Αλβανού λαθρομετανάστη ;;; όπως ζητούν μετά μανίας του αστυνομικού;;;
Γιατί κάποιοι ακόμα πιστεύουν οτι ειναι μόνο «ανθρωπιστές» και οχι σκουλήκια του Κερατα ;;;
ΠΠ
Γιατί οι καραγκιόζηδες και πουλημένοι ανθρωπιστές δεν ζητούν το κάψιμο του Αλβανού λαθρομετανάστη ;;; όπως ζητούν μετά μανίας του αστυνομικού;;;
Γιατί κάποιοι ακόμα πιστεύουν οτι ειναι μόνο «ανθρωπιστές» και οχι σκουλήκια του Κερατα ;;;
ΠΠ
ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΧΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΡΕ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ
Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΟΧΗ ΣΑΣ ΚΑΙ Η ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΑΣ
Ένα 11χρονο παιδί βιάστηκε, δολοφονήθηκε και πετάχτηκε σ ένα πηγάδι από αλλοδαπό κτήνος σε χωριό της Αρκαδίας.
γράφει ο Reporto
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_8883.html
Τα κτήνη δεν έχουν εθνικότητα θα μου πείτε και σ αυτό είναι έτοιμος να συμφωνήσει και ο γράφων.
Για ποιο λόγο όμως θα πρέπει ένας λαός να είναι υποχρεωμένος εκτός από την ανάγκη να προστατευθεί από τα δικά του κτήνη, να ανέχεται και ορδές εισαγόμενων κανιβάλων επειδή αυτή τη χώρα τη μισεί ο Jeffrey, η Αλ Σαλέχ, η Δραγώνα και οι λοιποί πολτοποιημένοι συνειδησιακά ευαισθητούληδες???
Ποιος κερατάς επί τέλους θα μας το εξηγήσει αυτό???
Οι ευαίσθητούληδες σιώπησαν.
Η «κίνηση ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία» έβγαλε το σκασμό.
Γι αυτό το 11χρονο παιδί δεν είχαν να πουν κουβέντα...
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_8883.html
Ένα 11χρονο παιδί βιάστηκε, δολοφονήθηκε και πετάχτηκε σ ένα πηγάδι από αλλοδαπό κτήνος σε χωριό της Αρκαδίας.
γράφει ο Reporto
http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_8883.html
Τα κτήνη δεν έχουν εθνικότητα θα μου πείτε και σ αυτό είναι έτοιμος να συμφωνήσει και ο γράφων.
Για ποιο λόγο όμως θα πρέπει ένας λαός να είναι υποχρεωμένος εκτός από την ανάγκη να προστατευθεί από τα δικά του κτήνη, να ανέχεται και ορδές εισαγόμενων κανιβάλων επειδή αυτή τη χώρα τη μισεί ο Jeffrey, η Αλ Σαλέχ, η Δραγώνα και οι λοιποί πολτοποιημένοι συνειδησιακά ευαισθητούληδες???
Ποιος κερατάς επί τέλους θα μας το εξηγήσει αυτό???
Οι ευαίσθητούληδες σιώπησαν.
Η «κίνηση ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία» έβγαλε το σκασμό.
Γι αυτό το 11χρονο παιδί δεν είχαν να πουν κουβέντα...
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforum.blogspot.com/2010/08/blog-post_8883.html
23/8/10
Σαν σήμερα ξεκίνησε η φονικότερη μάχη της ιστορίας της ανθρωπότητας στο Στάλινγκραντ .
http://antistasi.org/?p=10065
Η σημερινή «επίσημη» ιστορία κάνει τα στραβά μάτια σε ένα απλό ερώτημα: γιατί αυτήν την πόλη, μια επαρχιακή πόλη στα νότια της Ρωσίας, επέλεξε ο Στάλιν να «χαρίσει» το όνομά του. Η πραγματικότητα είναι η εξής.
Περίπου στα 850μΧ στα νότα της Ρωσίας δυναμώνει μια πόλη.
Η πόλη αυτή έγινε η πρωτεύουσα της Χαζαρίας, μεταγενέστερα μιας μεγάλης αυτοκρατορίας που την είχαν ιδρύσει και έλεγχαν οι μογγολοιουδαίοι. Το Χαζαρικό καγκανάτ έγινε ο μεγαλύτερος εφιάλτης των Ρωσικών βασιλείων, οι οποίοι στην εποχή εκείνη δεν κατάφερναν να ενωθούν.
Ο αγώνας ενάντια στην εβραίικη Χαζαρία (για την ακρίβεια, ιουδοποιημένη Χαζαρία, γιατί ο πληθυσμός την χώρας αυτής ήταν κυρίως τουρκογενής, ο οποίος είχε δεχθεί τον ιουδαϊσμό) έγινε αφορμή για να ενωθεί η Ρωσία. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Σβιατοσλάβ, αυτός που κατάφερε να ενώσει τους Ρώσους και να νικήσει τους Χαζάρους, είναι για τους Ρώσους ο μεγαλύτερος εθνικός τους Ήρωας.
Η πρωτεύουσα της Χαζαρίας, μιας χώρας η οποία πολεμούσε τους Ρώσους για 400 χρόνια και παραλίγο να αφανίσει του Ρωσικό Γένος από προσώπου Γης, βρισκόταν στην ίδια θέση με το κομμουνιστικό Στάλιγκραντ (το σημερινό Βολγκογκράντ) και λεγόταν Ιτίλ (Atil στον πιο πάνω χάρτη).
Μετά την Κόκκινη Επανάσταση των Μπολσεβίκων, δηλ. εβραίων κατά κύριο λόγο ( http://antistasi.org/?p=3024 ), οι εβραίοι σε ένδειξη επανάκτησης και ελέγχου του ρώσικου λαού και, φυσικά, για λόγους μυστικιστικούς, μετονόμασαν την Ρώσικη τότε πόλη Σαμάρα, πρώην Ιτίλ, σε Σταλινγκράντ.
Το Σταλινγκράν για το Α. Χίτλερ και τους ναζί συμβόλιζε την Εβραίικη μπολσεβίκικη ολιγαρχία που καταδυνάστευε την Ρωσία. Αυτός είναι ο λόγος που έδωσε τόση σημασία η Ναζιστική Γερμανία στην μάχη για αυτήν την πόλη. Η κατοχή αυτής της πόλης θα συμβόλιζε και το τέλος της Εβραϊκής κυριαρχίας κατά του Λευκού Ανθρώπου και το τέλος της Δεύτερης Χαζαρίας (ΕΣΣΔ) που απειλούσε ολόκληρη την Ευρώπη.
Πρέπει να πούμε ότι οι σημερινοί Εβραίοι σε όλο το κόσμο, κατά πλειοψηφία, αποτελούν τους απογόνους των Χαζάρων, μιας ιστορικής αυτοκρατορίας με τουρκογενή πληθυσμό και με ιουδαϊκή θρησκεία. Αυτό εξηγεί και την μεγάλη αγάπη και αδυναμία των σημερινών Εβραίων προς την Τουρκία…..
Σε κανένα μέρος της σημερινής πόλης Βολγκογκράντ δεν εξορύσσουν πετρέλαια. Τα πετρέλαια της Κασπίας είναι στα νότα της Λιμνοθάλασσας, στο Μπακού και στο Γκρόζνι. Επίσης πρέπει ο αναγνώστης να γνωρίζει ότι οι Ναζί είχαν φτάσει περίπου 250 χιλιόμετρα από το Μπακού. Άρα κανένα επιχείρημα για «πετρέλαια» στο Σταλιγκράντ δεν μπορεί να θεωρηθεί σοβαρό.
Η σημερινή «επίσημη» ιστορία κάνει τα στραβά μάτια σε ένα απλό ερώτημα: γιατί αυτήν την πόλη, μια επαρχιακή πόλη στα νότια της Ρωσίας, επέλεξε ο Στάλιν να «χαρίσει» το όνομά του. Η πραγματικότητα είναι η εξής.
Περίπου στα 850μΧ στα νότα της Ρωσίας δυναμώνει μια πόλη.
Η πόλη αυτή έγινε η πρωτεύουσα της Χαζαρίας, μεταγενέστερα μιας μεγάλης αυτοκρατορίας που την είχαν ιδρύσει και έλεγχαν οι μογγολοιουδαίοι. Το Χαζαρικό καγκανάτ έγινε ο μεγαλύτερος εφιάλτης των Ρωσικών βασιλείων, οι οποίοι στην εποχή εκείνη δεν κατάφερναν να ενωθούν.
Ο αγώνας ενάντια στην εβραίικη Χαζαρία (για την ακρίβεια, ιουδοποιημένη Χαζαρία, γιατί ο πληθυσμός την χώρας αυτής ήταν κυρίως τουρκογενής, ο οποίος είχε δεχθεί τον ιουδαϊσμό) έγινε αφορμή για να ενωθεί η Ρωσία. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Σβιατοσλάβ, αυτός που κατάφερε να ενώσει τους Ρώσους και να νικήσει τους Χαζάρους, είναι για τους Ρώσους ο μεγαλύτερος εθνικός τους Ήρωας.
Η πρωτεύουσα της Χαζαρίας, μιας χώρας η οποία πολεμούσε τους Ρώσους για 400 χρόνια και παραλίγο να αφανίσει του Ρωσικό Γένος από προσώπου Γης, βρισκόταν στην ίδια θέση με το κομμουνιστικό Στάλιγκραντ (το σημερινό Βολγκογκράντ) και λεγόταν Ιτίλ (Atil στον πιο πάνω χάρτη).
Μετά την Κόκκινη Επανάσταση των Μπολσεβίκων, δηλ. εβραίων κατά κύριο λόγο ( http://antistasi.org/?p=3024 ), οι εβραίοι σε ένδειξη επανάκτησης και ελέγχου του ρώσικου λαού και, φυσικά, για λόγους μυστικιστικούς, μετονόμασαν την Ρώσικη τότε πόλη Σαμάρα, πρώην Ιτίλ, σε Σταλινγκράντ.
Το Σταλινγκράν για το Α. Χίτλερ και τους ναζί συμβόλιζε την Εβραίικη μπολσεβίκικη ολιγαρχία που καταδυνάστευε την Ρωσία. Αυτός είναι ο λόγος που έδωσε τόση σημασία η Ναζιστική Γερμανία στην μάχη για αυτήν την πόλη. Η κατοχή αυτής της πόλης θα συμβόλιζε και το τέλος της Εβραϊκής κυριαρχίας κατά του Λευκού Ανθρώπου και το τέλος της Δεύτερης Χαζαρίας (ΕΣΣΔ) που απειλούσε ολόκληρη την Ευρώπη.
Πρέπει να πούμε ότι οι σημερινοί Εβραίοι σε όλο το κόσμο, κατά πλειοψηφία, αποτελούν τους απογόνους των Χαζάρων, μιας ιστορικής αυτοκρατορίας με τουρκογενή πληθυσμό και με ιουδαϊκή θρησκεία. Αυτό εξηγεί και την μεγάλη αγάπη και αδυναμία των σημερινών Εβραίων προς την Τουρκία…..
Σε κανένα μέρος της σημερινής πόλης Βολγκογκράντ δεν εξορύσσουν πετρέλαια. Τα πετρέλαια της Κασπίας είναι στα νότα της Λιμνοθάλασσας, στο Μπακού και στο Γκρόζνι. Επίσης πρέπει ο αναγνώστης να γνωρίζει ότι οι Ναζί είχαν φτάσει περίπου 250 χιλιόμετρα από το Μπακού. Άρα κανένα επιχείρημα για «πετρέλαια» στο Σταλιγκράντ δεν μπορεί να θεωρηθεί σοβαρό.
Είσαι Πατριώτης; Δυσμενής μετάθεση!
Αν είναι δυνατόν!…
Αξιωματικός του Ναυτικού (ο Πλωτάρχης Στρατιωτικός Γιατρός Ζ.Μ.) μετετέθη ΑΚΑΡΙΑΙΑ επειδή σε εκδήλωση στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, (όπου παρίστατο και ο υποναύαρχος Κρυονερίτης γνωστός από τα απαράδεκτα γεγονότα που άφησαν άναυδο κάθε Ελληνα, στο «ΑΒΕΡΩΦ») απετόλμησε να επισημάνει το απαράδεκτο γεγονός της παραχώρησης του Ναυτικού Οχυρού Βοτανικού για την ανέγερση τεμένους.
Ο Πλωτάρχης, καταχειροκροτήθηκε, βεβαίως, από τους 300 περίπου συναδέλφους του όταν επεσήμανε την απαράδεκτη αυτή απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης – και ειδικώς του Αρχηγείου Ναυτικού – πλην όμως ο υποναύαρχος Κρυονερίτης και η λοιπή κουστωδία ανωτάτων βαθμοφόρων σκεπτόμενοι προφανώς ότι μπορεί να… μπλέξουν, φρόντισαν να οδεύσει προς… το Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης στη Σούδα ο… αυθάδης Πλωτάρχης.
Ποιος ξέρει, μπορεί και να αποταχθεί επειδή είχε την έμπνευση να θίξει τα κακώς πεπραγμένα των ανωτέρων του και της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου.
Διότι ειδικά για την ανέγερση του τεμένους στην θέση του Ναυτικού Οχυρού Βοτανικού, δεν είναι δυνατόν να μην εγνώριζε τα πάντα ο Υπουργός.
Μόνο που τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η μετάθεση του Πλωτάρχη Ζ.Μ. στο Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης έγινε κατά παράβαση όλων των μόνιμων διαταγών που προβλέπουν την επάνδρωση των μονάδων και με την επίκληση ενός αορίστου υπηρεσιακού οφέλους που στην πραγματικότητα μάλλον είναι βλάβη και για την υπηρεσία και για τον ίδιο.
Οι αριθμοί άλλωστε μιλούν από μόνοι τους. Στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών υπάρχουν τέσσερις (4) παθολόγοι – πρόκειται για την ειδικότητα του Πλωτάρχη γιατρού – ενώ προβλέπονται οκτώ (8) για 1.400 ασθενείς που νοσηλεύονται το χρόνο στις παθολογικές κλινικές που αριθμούν 300 κλίνες. Το Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης μαζί με τον Πλωτάρχη έχει πλέον πέντε (5) παθολόγους στο δυναμικό του, ενώ προβλέπονται δυο (2) για τις 70 κλίνες του. Ξέρετε πόσοι νοσηλεύονται στο παθολογικό σήμερα; Τέσσερις (4) ασθενείς! Δηλαδή ανά ασθενή αντιστοιχεί περισσότερος από ένας γιατρός! Αν αυτή η μετάθεση δεν κρύβει «εκδικητικότητα», τότε πως μπορεί να δικαιολογηθεί κύριε Κρυονερίτη;
Και κάτι ακόμη. Ο Πλωτάρχης Ζ.Μ. προσέφυγε στα πολιτικά δικαστήρια και έκανε ασφαλιστικά μέτρα κατά της μετάθεσής του. Ο δικαστής απέρριψε τα ασφαλιστικά μέτρα. Η «Ε.Ω.» επικοινώνησε με τον Πλωτάρχη και αφού μας ξεκαθάρισε ότι δεν θέλει να κάνει καμία κρίση ούτε για την μετάθεσή του, ούτε για τη δικαστική απόφαση μας εξέφρασε το «παράπονό» του: «Ο δικαστής δεν με κοίταξε ούτε μια φορά στα μάτια. Ειλικρινά δεν ξέρω τι χρώμα έχουν τα μάτια του»! Τα σχόλια πιστεύουμε είναι περιττά… Καλούμε μόνο τον Ευάγγελο Βενιζέλο να κοιτάξει και κάτω από το χαλί. Είναι σίγουρο ότι θα βρει πολλά σκουπίδια!
πηγή http://www.elora.gr
Αξιωματικός του Ναυτικού (ο Πλωτάρχης Στρατιωτικός Γιατρός Ζ.Μ.) μετετέθη ΑΚΑΡΙΑΙΑ επειδή σε εκδήλωση στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, (όπου παρίστατο και ο υποναύαρχος Κρυονερίτης γνωστός από τα απαράδεκτα γεγονότα που άφησαν άναυδο κάθε Ελληνα, στο «ΑΒΕΡΩΦ») απετόλμησε να επισημάνει το απαράδεκτο γεγονός της παραχώρησης του Ναυτικού Οχυρού Βοτανικού για την ανέγερση τεμένους.
Ο Πλωτάρχης, καταχειροκροτήθηκε, βεβαίως, από τους 300 περίπου συναδέλφους του όταν επεσήμανε την απαράδεκτη αυτή απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης – και ειδικώς του Αρχηγείου Ναυτικού – πλην όμως ο υποναύαρχος Κρυονερίτης και η λοιπή κουστωδία ανωτάτων βαθμοφόρων σκεπτόμενοι προφανώς ότι μπορεί να… μπλέξουν, φρόντισαν να οδεύσει προς… το Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης στη Σούδα ο… αυθάδης Πλωτάρχης.
Ποιος ξέρει, μπορεί και να αποταχθεί επειδή είχε την έμπνευση να θίξει τα κακώς πεπραγμένα των ανωτέρων του και της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου.
Διότι ειδικά για την ανέγερση του τεμένους στην θέση του Ναυτικού Οχυρού Βοτανικού, δεν είναι δυνατόν να μην εγνώριζε τα πάντα ο Υπουργός.
Μόνο που τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η μετάθεση του Πλωτάρχη Ζ.Μ. στο Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης έγινε κατά παράβαση όλων των μόνιμων διαταγών που προβλέπουν την επάνδρωση των μονάδων και με την επίκληση ενός αορίστου υπηρεσιακού οφέλους που στην πραγματικότητα μάλλον είναι βλάβη και για την υπηρεσία και για τον ίδιο.
Οι αριθμοί άλλωστε μιλούν από μόνοι τους. Στο Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών υπάρχουν τέσσερις (4) παθολόγοι – πρόκειται για την ειδικότητα του Πλωτάρχη γιατρού – ενώ προβλέπονται οκτώ (8) για 1.400 ασθενείς που νοσηλεύονται το χρόνο στις παθολογικές κλινικές που αριθμούν 300 κλίνες. Το Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης μαζί με τον Πλωτάρχη έχει πλέον πέντε (5) παθολόγους στο δυναμικό του, ενώ προβλέπονται δυο (2) για τις 70 κλίνες του. Ξέρετε πόσοι νοσηλεύονται στο παθολογικό σήμερα; Τέσσερις (4) ασθενείς! Δηλαδή ανά ασθενή αντιστοιχεί περισσότερος από ένας γιατρός! Αν αυτή η μετάθεση δεν κρύβει «εκδικητικότητα», τότε πως μπορεί να δικαιολογηθεί κύριε Κρυονερίτη;
Και κάτι ακόμη. Ο Πλωτάρχης Ζ.Μ. προσέφυγε στα πολιτικά δικαστήρια και έκανε ασφαλιστικά μέτρα κατά της μετάθεσής του. Ο δικαστής απέρριψε τα ασφαλιστικά μέτρα. Η «Ε.Ω.» επικοινώνησε με τον Πλωτάρχη και αφού μας ξεκαθάρισε ότι δεν θέλει να κάνει καμία κρίση ούτε για την μετάθεσή του, ούτε για τη δικαστική απόφαση μας εξέφρασε το «παράπονό» του: «Ο δικαστής δεν με κοίταξε ούτε μια φορά στα μάτια. Ειλικρινά δεν ξέρω τι χρώμα έχουν τα μάτια του»! Τα σχόλια πιστεύουμε είναι περιττά… Καλούμε μόνο τον Ευάγγελο Βενιζέλο να κοιτάξει και κάτω από το χαλί. Είναι σίγουρο ότι θα βρει πολλά σκουπίδια!
πηγή http://www.elora.gr
Ουδέποτε ανεξάρτητοι (Κ. Μπετινάκης)
Θεμέλιο του πολιτεύματος, είναι η λαϊκή κυριαρχία. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα... Η τήρησή του (Συντάγματος) επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο σε όποιον προσπαθεί να το καταλύσει...
(Πρώτο και ακροτελεύτιο από τα άρθρα του Ελληνικού Συντάγματος)
Παγκόσμια διακυβέρνηση και λαϊκή κυριαρχία δεν συνυπάρχουν
http://www.styx.gr
«Εσύ δηλαδή, τι προτείνεις;». Ήταν η επίμονη ερώτηση που δέχτηκα από απόστρατο ανώτατο αξιωματικό της αεροπορίας, ο οποίος έχει αναμφίβολα πεισθεί από τα Μέσα Μαζικής Αποπλάνησης και τα λεγόμενα των κυβερνητικών αξιωματούχων, πως «δεν υπήρχε άλλη λύση πλην του ΔΝΤ».
Η συζήτηση ήταν επιπέδου καφενείου, με τσίπουρο γερό μεζέ και θέα το Αιγαίο, από την Τσαγκαράδα. Την παρέα να αποτελούσαν αξιόλογοι συνομιλητές- όλοι κάποιας ηλικίας. Δύο καθηγητές Πανεπιστημίου, ένας απόστρατος αξιωματικός, ένας ναυπηγός-πανδοχέας ένας εκπαιδευτικός και ένας αρχιτέκτονας και ο απαραίτητος δημοσιογράφος, που πρέπει να δώσει λόγο για όλα όσα καταμαρτυρούν στον κλάδο, πληρώνοντας εκείνα που διαπράττουν τα παπαγαλάκια πάσης μορφής, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των βαρόνων των Μέσων…
Όλοι γνωρίζουν, αλλά ηθελημένα ξεχνούν, ότι την κρίση –πρώτ’ απ’ όλα- δεν την δημιούργησαν οι απλοί πολίτες. Και κυρίως εκείνοι που καλούνται να την πληρώσουν από το υστέρημά τους. Ούτε έχουν μερίδιο ευθύνης, πλην του δικαιώματος του απλού ψηφοφόρου.
Άλλος είπε την περίφημη φράση «λεφτά υπάρχουν», ενώ γνώριζε την αλήθεια, αλλά επιθυμούσε διακαώς τον θώκο.
Ο ίδιος ήταν που δυσφήμισε τη χώρα, περιφερόμενος σε τηλεοπτικά κανάλια, διατυμπανίζοντας για την απειλούμενη χρεοκοπία της χώρας.
Το κλίμα, έτσι δημιουργήθηκε. Κι όταν ένας πρωθυπουργός για να «χαντακώσει» τους προηγούμενους, τους κατακεραυνώνει πως «άφησαν τα ταμεία άδεια» προκειμένου να πείσει ότι οι δυνατότητές του είναι περιορισμένες, τότε εν γνώσει του παίζει το παιχνίδι των κερδοσκόπων.
Όλα ήταν προκαθορισμένα από τραπεζικούς κύκλους γύρω από τη Γκόλντμαν Ζακς. Ώσπου επήλθε η –πλήρης υποδούλωση… Όταν τον έλεγχο των δημοσιονομικών καθορίζουν ξένα κέντρα, ποιος μπορεί να μιλήσει για ανεξάρτητη πολιτική βούληση;
Σάμπως όμως υπήρξαμε πραγματικά ανεξάρτητοι; Αλλά όχι και να καταφέρουμε να δώσουμε την εξουσία σε εκείνον που κατέστησε το κράτος προτεκτοράτο.
Είναι τοις πάσι γνωστό πως,
Για την εξωτερική πολιτική αποφασίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για την ‘Αμυνα, το ΝΑΤΟ.
Και τώρα πλέον, για τα δημοσιονομικά η Τρόικα.
Εμπρός όλοι μαζί να τραγουδήσουμε τον Ύμνο στην Ελευθερία, και να τιμήσουμε τους ήρωες του 21. Μόνο που από την γέννησή του, το κράτος ήταν ήδη υπερχρεωμένο και βασιζόταν στις δεσμεύσεις περίεργων συμμαχιών.
Αφού επιτέλεσε το έργο εφ’ ώ ετάχθη, τώρα πλέον, ο πρωθυπουργός μπορεί άνετα να οργανώνει συμπόσια στον Πόρο, με προσεκτικά επιλεγμένες προσωπικότητες, που τρωγοπίνοντας υμνούν το θεάρεστο έργο του.
Και η πρότασή του, μερικώς αδιευκρίνιστη: Ο «Τέταρτος δρόμος». Μια βαρύγδουπη φράση από έναν υπάκουο στην παγκοσμιοποίηση. Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που όμως δεν προφέρει καν την λέξη, "σοσιαλισμός". Και αποδομεί κάθε ίχνος κοινωνικού κράτους. Έτσι αυτό που βιώνουν οι πολίτεςείναι καθημερινά να νοιώθουν το χέρι των ξένων βαθύτερα στην τσέπη τους.
Παγκοσμιοποίηση, παγκόσμια κυβέρνηση και υποτελείς…
Επειδή ο τρίτος δρόμος στον Σοσιαλισμό δεν βρέθηκε.
Θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτό που λέει το Σύνταγμα, και να αντισταθούμε. Αυτό άλλωστε προτείνει και το ΚΚΕ. Ως αντιπρόσωπος εργοστασίου που έχει πλέον κλείσει.
Πόσες ημέρες απεργίας μπορεί να αντέξει ένας εργαζόμενος, που δεν είναι κομματικό στέλεχος ώστε να τρέχει ο μισθός του;
Πόσοι άνεργοι θα θυσίαζαν την ηθική και την ιδεολογία για να αποκτήσουν ένα μεροκάματο;
Τι είδους αντίσταση να κάνει στα ολιγοπώλια και τα καρτέλ ο συνταξιούχος, με τα κουτσουρεμένα, η και κομμένα επιδόματα;
Τις απαντήσεις δεν θα τις βρείτε εδώ. Τις περιμένουμε από τους πολιτικούς ταγούς. Έχουμε αφήσει σ΄αυτούς να διαχειρίζονται την τύχη της χώρας, την δική μας, των παιδιών μας. Τους ψηφίσουμε για ένα πρόγραμμα που ανακοινώνουν, κι ύστερα εφαρμόζουν κρυφή ατζέντα.
Αλλά τι να γίνει, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από την κάλπη. Η Δημοκρατία, έχει τους περιορισμούς της, κι όπως είχε πει ο Γουίνστον Τσόρτσιλ, «βρείτε μου μια καλύτερη εναλλακτική λύση».
(Πρώτο και ακροτελεύτιο από τα άρθρα του Ελληνικού Συντάγματος)
Παγκόσμια διακυβέρνηση και λαϊκή κυριαρχία δεν συνυπάρχουν
http://www.styx.gr
«Εσύ δηλαδή, τι προτείνεις;». Ήταν η επίμονη ερώτηση που δέχτηκα από απόστρατο ανώτατο αξιωματικό της αεροπορίας, ο οποίος έχει αναμφίβολα πεισθεί από τα Μέσα Μαζικής Αποπλάνησης και τα λεγόμενα των κυβερνητικών αξιωματούχων, πως «δεν υπήρχε άλλη λύση πλην του ΔΝΤ».
Η συζήτηση ήταν επιπέδου καφενείου, με τσίπουρο γερό μεζέ και θέα το Αιγαίο, από την Τσαγκαράδα. Την παρέα να αποτελούσαν αξιόλογοι συνομιλητές- όλοι κάποιας ηλικίας. Δύο καθηγητές Πανεπιστημίου, ένας απόστρατος αξιωματικός, ένας ναυπηγός-πανδοχέας ένας εκπαιδευτικός και ένας αρχιτέκτονας και ο απαραίτητος δημοσιογράφος, που πρέπει να δώσει λόγο για όλα όσα καταμαρτυρούν στον κλάδο, πληρώνοντας εκείνα που διαπράττουν τα παπαγαλάκια πάσης μορφής, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των βαρόνων των Μέσων…
Όλοι γνωρίζουν, αλλά ηθελημένα ξεχνούν, ότι την κρίση –πρώτ’ απ’ όλα- δεν την δημιούργησαν οι απλοί πολίτες. Και κυρίως εκείνοι που καλούνται να την πληρώσουν από το υστέρημά τους. Ούτε έχουν μερίδιο ευθύνης, πλην του δικαιώματος του απλού ψηφοφόρου.
Άλλος είπε την περίφημη φράση «λεφτά υπάρχουν», ενώ γνώριζε την αλήθεια, αλλά επιθυμούσε διακαώς τον θώκο.
Ο ίδιος ήταν που δυσφήμισε τη χώρα, περιφερόμενος σε τηλεοπτικά κανάλια, διατυμπανίζοντας για την απειλούμενη χρεοκοπία της χώρας.
Το κλίμα, έτσι δημιουργήθηκε. Κι όταν ένας πρωθυπουργός για να «χαντακώσει» τους προηγούμενους, τους κατακεραυνώνει πως «άφησαν τα ταμεία άδεια» προκειμένου να πείσει ότι οι δυνατότητές του είναι περιορισμένες, τότε εν γνώσει του παίζει το παιχνίδι των κερδοσκόπων.
Όλα ήταν προκαθορισμένα από τραπεζικούς κύκλους γύρω από τη Γκόλντμαν Ζακς. Ώσπου επήλθε η –πλήρης υποδούλωση… Όταν τον έλεγχο των δημοσιονομικών καθορίζουν ξένα κέντρα, ποιος μπορεί να μιλήσει για ανεξάρτητη πολιτική βούληση;
Σάμπως όμως υπήρξαμε πραγματικά ανεξάρτητοι; Αλλά όχι και να καταφέρουμε να δώσουμε την εξουσία σε εκείνον που κατέστησε το κράτος προτεκτοράτο.
Είναι τοις πάσι γνωστό πως,
Για την εξωτερική πολιτική αποφασίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για την ‘Αμυνα, το ΝΑΤΟ.
Και τώρα πλέον, για τα δημοσιονομικά η Τρόικα.
Εμπρός όλοι μαζί να τραγουδήσουμε τον Ύμνο στην Ελευθερία, και να τιμήσουμε τους ήρωες του 21. Μόνο που από την γέννησή του, το κράτος ήταν ήδη υπερχρεωμένο και βασιζόταν στις δεσμεύσεις περίεργων συμμαχιών.
Αφού επιτέλεσε το έργο εφ’ ώ ετάχθη, τώρα πλέον, ο πρωθυπουργός μπορεί άνετα να οργανώνει συμπόσια στον Πόρο, με προσεκτικά επιλεγμένες προσωπικότητες, που τρωγοπίνοντας υμνούν το θεάρεστο έργο του.
Και η πρότασή του, μερικώς αδιευκρίνιστη: Ο «Τέταρτος δρόμος». Μια βαρύγδουπη φράση από έναν υπάκουο στην παγκοσμιοποίηση. Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που όμως δεν προφέρει καν την λέξη, "σοσιαλισμός". Και αποδομεί κάθε ίχνος κοινωνικού κράτους. Έτσι αυτό που βιώνουν οι πολίτεςείναι καθημερινά να νοιώθουν το χέρι των ξένων βαθύτερα στην τσέπη τους.
Παγκοσμιοποίηση, παγκόσμια κυβέρνηση και υποτελείς…
Επειδή ο τρίτος δρόμος στον Σοσιαλισμό δεν βρέθηκε.
Θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτό που λέει το Σύνταγμα, και να αντισταθούμε. Αυτό άλλωστε προτείνει και το ΚΚΕ. Ως αντιπρόσωπος εργοστασίου που έχει πλέον κλείσει.
Πόσες ημέρες απεργίας μπορεί να αντέξει ένας εργαζόμενος, που δεν είναι κομματικό στέλεχος ώστε να τρέχει ο μισθός του;
Πόσοι άνεργοι θα θυσίαζαν την ηθική και την ιδεολογία για να αποκτήσουν ένα μεροκάματο;
Τι είδους αντίσταση να κάνει στα ολιγοπώλια και τα καρτέλ ο συνταξιούχος, με τα κουτσουρεμένα, η και κομμένα επιδόματα;
Τις απαντήσεις δεν θα τις βρείτε εδώ. Τις περιμένουμε από τους πολιτικούς ταγούς. Έχουμε αφήσει σ΄αυτούς να διαχειρίζονται την τύχη της χώρας, την δική μας, των παιδιών μας. Τους ψηφίσουμε για ένα πρόγραμμα που ανακοινώνουν, κι ύστερα εφαρμόζουν κρυφή ατζέντα.
Αλλά τι να γίνει, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από την κάλπη. Η Δημοκρατία, έχει τους περιορισμούς της, κι όπως είχε πει ο Γουίνστον Τσόρτσιλ, «βρείτε μου μια καλύτερη εναλλακτική λύση».
22/8/10
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ.
"Όσοι το χάλκεον χέριβαρύ του φόβου αισθάνονται,ζυγόν δουλείας ας έχωσι θέλει αρετήν και τόλμηνη ελευθερία."
Ανδρέας Κάλβος
Μέσα στον ορυμαγδό της αλλαγής του κόσμου και τον πόνο ψυχής του σήμερα που χάνει, σαν άμμο μέσα από τα δάχτυλά του, τις αξίες του χθες, έρχονται στιγμές, που μου λεν κάποιοι φίλοι: «Τί αγωνίζεσαι, άνθρωπε! Δεν καταλαβαίνεις ότι το ποτάμι μας είναι στραβό, ότι είναι ο φταίχτης, αυτό που έχει στραβές όχθες, και, σα λαός, πρέπει να πληρώσουμε! Να πληρώσουμε, γιατί ο ρους μας, ρεμπελεύοντας στα "ρόζνοα", "ρόζπνοα" και "ροζοφανή" ρεζιλέματα των “realities”, "ρουτίνιασε τη ρουτίνα του στο ραχατλίδικο ραγιαδισμό και στον παχυδερμιαίο ωχαδερφισμό· στο ρυπαρό ρασιοναλιστικό ρεαλισμό, αλλά κι ακόμα, στην ρεπιασμένη και ρηξοθέμιδα ρουσφετολογία, στις χρηματικές ή χρηματιστηριακές ραδιουργίες, ρεμούλες και ρεγάλα, ως και στην αλλαξοραχιαία τρυφηλότητα"!
Εξάλλου, στη διακυβέρνηση των πέντε ηπείρων τα ατομικά δικαιώματα δε μετράνε, αφού, σαν αποστήματα τα σπάνε, ενώ και τα εθνικά θέματα δε χωρούν κι ούτε χωράνε ως έχουν, αλλά, ως "ομελέτα", τα μαγειρεύουν κατά τις ορέξεις τους! Δεν βλέπεις ότι η υπόθεση είναι χαμένη! Η παγκόσμια διακυβέρνηση είναι εδώ και δεν αστειεύεται. Δεν σου το δείχνει, ξεκάθαρα, το ξεθάρρεμα των μουγκρητών των υποχθόνιων οντοτήτων! Τί θέλεις τώρα; καμιά εξορία στης ιστορίας τα περίχωρα; ή σε κάποιο σκαρί Αιγαιοπελαγίτικο, όπου το Ελληνικό σου διαβατήριο δε θα έχει, πλέον, καμιά ισχύ! Δεν το βλέπεις ότι θα βγεις ζημιωμένος; Γιατί "δεν κάθεσαι … στ’ αυγά σου"! Και εν τέλει, γιατί αγωνίζεσαι! Ποιός είναι ο λόγος»!
Απαντώ, λοιπόν, και λέω…
Παίρνω την άδεια από τον ουρανό της καρδιάς μου, και με την αξίνα του πνεύματος, σκαλίζω διασαλπίζοντας την ΑΛΗΘΗ αλήθεια στους τόμους των σαλπισμάτων των αιώνων, με τούτα τα, εντελέχεια έχοντα, και εκ Θεού, αείποτε, εκπορευόμενα και εντελλόμενα ρήματα:
Ακόμα κι αν των αιώνων, ο μεγαλύτερος φταίχτης, ήμουν! Ακόμα κι αν δε στάθηκα πάντοτε, στο ύψος του υψηλού προορισμού μου. Κι αν εθελοτυφλούσα στο κατρακύλημα του σκάφους μου, ακόμα και τότε. Κι αν, ακόμα, ναρκώθηκα από συβαρίτικους επίπλαστους παραδείσους. Κι αν έβλαψα τον εαυτό μου, ιδιοχείρως. Ακόμα και τότε: Θέλω, ως εννοιόσημος και ενδόκαρπος λαός, αυτεξούσιος να είμαι! να μη με ορίζουν άλλοι!
Δικαιούμαι να έχω και να εφαρμόζω, απαρέγκλιτα, το Σύνταγμά μου. Αυτό που έφτιαξα με αγάπη, ιδρώτα, πόνο και αίμα, μέσα από τις προαιωνίως αιώνιες παρακαταθήκες των προγόνων μου· από την αυτοθυσία του τιτάνα Προμηθέα και των ημίθεων Ορφέα και Ηρακλή· από τη σύλληψη και εφαρμογή των πανανθρώπινων οραματισμών των πολιτών, πρώτα, και πολιτικών, ύστερα, Σόλωνα και Λυκούργου, Κλεισθένη και Περικλή· από τις ένθεες θεωρήσεις, της ψυχής και του σύμπαντος κόσμου, των φιλόσοφων Πυθαγόρα και Ηράκλειτου, Σωκράτη, Πλάτωνα και Αριστοτέλη, και από τα υψηλόθωρα δημιουργήματα τόσων άλλων, πανυφήλιου ακτινοβολίας προσωπικοτήτων, ων ουκ έστι αριθμός, μέχρι τους αστερισμούς των κοινοτήτων των Αμπελακίων και της Χάρτας και του Θούριου του Ρήγα, το ελπιδόχρωο, ανθρωπογενές και φιλάνθρωπο, πρώτο Σύνταγμα της Επιδαύρου, τα αγνά και λαμπερά, διαχρονικώς, ήθη, έθιμα και παραδόσεις του τόπου αυτού, κι ακόμα, τους άχραντους πόθους του Έλληνα, όπως αυτοί αναβρύζουν από τα δημοτικά τραγούδια του, και τους αμέτρητους πηγαίους αγώνες του απλού λαού, για αγάπη και δημοκρατία, για δικαιοσύνη, για ελευθερία, ανεξαρτησία, μέσα από το σεβασμό κάθε υπόστασης.
Επιπλέον, δεν απεγκλιμάτισα κανένα περιβάλλον, τουλάχιστον συνειδητά, και δεν εγκλημάτησα κατ’ ουδενός, πολύ δε περισσότερο, δεν δημιούργησα με βόμβες, εκατόμβες θυμάτων αθώων, είτε παγκόσμιες συρράξεις, προκαλώντας, είτε αναλαμβάνοντας καθήκοντα παγκόσμιου αστυνόμου ή τρομοκράτη. Κι ακόμα, ουδέποτε έχτισα οποιοδήποτε κοσμοφόνο ή ρεβανσιστικό ράιχ.
Κι αν, διψασμένο ποτάμι εγώ, χρωστώ σε κάποιους, υλικές ασημαντότητες, οι πιστωτές μου, αυτές οι ορφνόνερες ορδές κυνηγών υποψήφιων θυμάτων, δεν είναι λιγότερο άμοιροι ευθυνών από μένα! Έπειτα, δε ζήμιωσα κανένα, περσσότερο, απ’ ό,τι, η συναλλαγή μαζί του, ζήμιωσε και πλήγωσε βάναυσα τα μύχια μου και κάθε προοπτική αληθούς προόδου του έρμου αυτού τόπου! Ούτε, φυσικά, το αγνάντι θεατό χρέος μου είναι το πραγματικώς υπάρχον, αυτό που θα είχα την υποχρέωση να πληρώσω, αν οι ερπετόκυνες των παγκόσμιων αρχόντων δεν έδειχναν με τα ιοβόλα τους δήγματά το γνωστό σενάριο! Και, πάντως, δε θα υπήρχε αυτή η ανάγκη και δε θα υπέκυπτα ως κράτος, αν, ως κράτος, δεν τελούσα υπό ζυγόν θιάσου, πρωτοφανούς αθλιότητας, ασελγούντος επί παντός ζωτικού στοιχείου, κάθε ικμάδας, της πατρίδας μου, με προφανή, απεριφράστως, σκοπό, την εξόντωσή της· θιάσου, δωσίλογου, συναποτελούμενου εξ εκπροσώπων της παγκόσμιας κλίκας αταξίας πραγμάτων και απαξίας ιδεών, εντεταλμένων να διαφεντεύουν, με αυτή τη συνταγή, ως επίσημοι κυβερνήτες μου, τον τόπο, έως την πλήρη απόθεμελίωσή του! Αυτοί, οι υποτιθέμενοι Έλληνες κυβερνήτες μου (ουχ ήττον Εφιάλτες), εκλεγμένοι, δήθεν, με δημοκρατικές διαδικασίες, στην πραγματικότητα, όμως, έχοντας υφαρπάσει την λαϊκή ψήφο με δόλια μέσα!
Όμως, υπάρχει Νέμεση! Η Θεία Αρμονία του Σύμπαντος, η οποία ως Θεία Δίκη, ως Λόγος Αγάπη - Λόγος Θεού, ως το απόλυτο Φως των αιώνων, θα επιφέρει την κάθαρση. Μέσα από τη θετική ενέργεια και ακτινοβολία που, ως πνεύμα, πρέπει να εκπέμψω, κάνοντας πράξη τον αρχαίο χρησμό "συν Αθηνά και χείρα κίνει". Έχει καταγραφεί, ήδη, πλειστάκις, στις αετόρραχες σελίδες της ιστορικής αξιοπρέπειας, πως "του Έλληνα ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει"! Γι’ αυτό, λοιπόν, αγωνίζομαι… Αγωνίζομαι για μια πάμφωτη ιδέα που λέγεται Πατρίδα! Να! Αυτή η ίδια μου φεγγοβολά και μου δείχνει το δρόμο. Αυτή που είν’ ο φωτοδότης, η καρδιά και η ουσία της Ευρώπης· όλων των μεγάλων, πνευματικά, πολιτειών της ανθρωπότητας· αυτή η παγκόσμια πατρίδα που λέγεται Ελλάδα!
Είμαι κι εγώ, μια στάλα από τους πόθους της διαδρομής σου πατρίδα. Στάλα τη στάλα να φτιάξουμε το μεγάλο ποτάμι που θα φέρει το γαλάζιο σκάφος μας στη θάλασσα του προορισμού του! Χωρίς κλυδωνισμούς, σκαμπανεβάσματα και πισωγυρίσματα! Με όλα τα διαμαντένια στολίδια του Αιγαιοπελαγίτικου γιορντανιού σου να κοσμούν το στήθος σου με τον αγέρωχο παφλασμό του Αιγαιογάλαζου χαμογέλιου τους. Με μια, μόνο, Μακεδονία, Ελληνίδα βυζάστρα, που μαζί με τις ομογενείς και ομογάλακτες αδερφές της, την Θράκη και την Ήπειρο, θα αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο με τα υπόλοιπα κύτταρά σου· να τραγουδάν, και ν’ αντιλαλούν τα πελάγη, το αγερόχρωμο τραγούδι αυτής της γης, της Ελληνίδας γης, πατρίδα φιλημένη! ΜΑΝΑ ΠΑΤΡΙΔΑ!
Με οδηγεί το φωτοβόλο πνεύμα του Ελληνισμού· το πνεύμα αυτό που δίδαξε την, μέχρι αυτοθυσίας, ανιδιοτελή αγάπη στο σύνολο και στο συνάνθρωπο!
Με εμπνέει η ανθρωπιά αυτού του λαού που, μέσα από τη μοναδικότητα και απλότητα της μονάδας, ανακάλυψε, με το υψιμέλαθρο πνεύμα του, τη σύνθεση και το όλον· και από το πλήθος, την ποσότητα και τη δύναμη, με την ψυχότροφη φλόγα της αγάπης, ξεχώρισε και σεβάστηκε το άτομο, τον ανίσχυρο, τον διαφορετικό.
Με πυργώνουν οι αρχές της Ελληνικής κοινωνίας, αυτής, που έλαβε ένα σκληρό και ισχυρό και ανελέητο «εγώ» και το μετέτρεψε στο πράο, αλλά και πανίσχυρο θώρακα του «εμείς».
Αγωνίζομαι και κλαίω για τα τραύματά σου πατρίδα!
Όμως, δε θα συμπλεύσω με την άναρχη εξουσιάζουσα Αρχή. Το χατίρι στους καταπιεστές σου, δεν θα το κάνω. Όσο μπορώ θα αντισταθώ στην άρνηση και στο σκότος που σε πνίγουν, με πνίγουν αγαπημένη. Δε θα κρίνω άλλον Συνέλληνα.
Θα σεβαστώ όλες τις απόψεις. Αγαπώ όλους τους ανθρώπους· όχι, μόνο, αυτούς που, ως άνθη, ανθίζουν δίπλα μου ανθίζοντας τη μέρα μου· αλλά, ακόμα, κι αυτά τα μαραμένα λούλουδα της υφηλίου, τους άμοιρους λαθρομετανάστες, αυτούς που, άθελά τους, γίνονται το όχημα της εγκαθίδρυσης καθεστώτος ημισελήνου στον τόπο μου· του καθεστώτος που θα με κάνει ιθαγενή και πρόσφυγα στην πατρίδα μου! Λατρεύω το θείο πολίτευμα που υποτίθεται ότι έχουμε - και που τόσο, τόσο μου λείπει – με κορωνίδα του το Σύνταγμα που κατάφωρα παραβιάζεται· μισώ δε, την κάθε μορφής τυραννία και βία. Αλλά, ίσως και γι’ αυτούς τους λόγους, κι επειδή, είναι, πλέον, φανερό ότι όλοι αυτοί οι θεατρίνοι βαρόνοι της ελιτίστικης "νομενκλατούρας" της νέας τάξης, απεργάζονται, όχι, μόνο, τον ηθικό, αλλά και τον φυσικό θάνατο της πατρίδας μου, το στιλέτο στο στήθος ή στην πλάτη της, ΔΕΝ θα είμαι ζωντανός για να το δω μπηγμένο!! Αν καταφέρουν, τελικά, να έμπουν, πλησίστιοι, για την ολοκλήρωση των σχεδίων τους, η σημαία μου ΔΕΝ θα κυματίζει στο μπαλκόνι του σπιτιού μου για να τους υποδεχτεί, έστω μεσίστια.
ΘΑ ΜΟΥ ΣΦΟΥΓΓΙΖΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΡΕΕΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΤΟΝ «ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ» ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!
Ιωάννης Παναγάκος Άνχης (ΠΖ) ε.α. Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών
Υ.Γ. 1. Αδερφοί μου Συνέλληνες, σας ευχαριστώ για να μηνύματα συμπαράστασης που μου στέλνετε κατά καιρούς, γι’ αυτές τις προαιώνιες Ελληνικές σκέψεις, ιδέες, στάση ζωής. Ευχαριστώ ακόμα και όσους πατριώτες ανθυπομειδιούν ειρωνικώς, θεωρώντας τα, γραφικά όλα αυτά, αλλά, κρύβονται πίσω απ’ το δάχτυλό τους, μην τολμώντας να τα αντικρούσουν στον εαυτό τους! Χαίρομαι, γιατί θα συμφωνήσω μαζί τους, αφού, πράγματι, αν τά ’βλεπα τα δεδομένα, μ’ αυτή την νοοτροπία, την ιδική τους, θα αντιδρούσα, κι εγώ, με τον ίδιο τρόπο. Αλλά, ας μην ξεχνάμε ότι, ακριβώς, αυτή η νοοτροπία, μας έφερε εδώ, στην τραγική κατάσταση που είμαστε τώρα. Καιρός, λοιπόν, ν’ αλλάξετε κι εσείς αδέρφια μου και να θυμηθείτε τον πραγματικό σας εαυτό, αφήνοντας ελεύθερο να εκφραστεί το ορμέφυτο του Έλληνα που μένει αναλλοίωτο στο διηνεκές! Αυτή, την αληθινά ανυπέρβλητη δύναμη, που μας έκανε τους ημίθεους της παγκόσμιας ιστορίας. Μόνο, έτσι, θα νικήσουμε!
Υ.Γ. 2. Κι εσείς, ω! εκπρόσωποι, ω! συνοδοιπόροι των καταπιεστών μου, που καγχάζετε σαδιστικά και απροκάλυπτα! Καιρός να μελετήσετε λίγο ιστορία και να αναλογιστείτε, τί θα επακολουθήσει, αν πιάσουν τόπο αυτά τα λόγια. Τότε, σίγουρα, δε θα γελάτε, αλλά θα πικροκλαίτε! κι αν, θα προλάβετε, κιόλας!
Υ.Γ. 3. Και νά ’τος ο άνεμος της ιστορίας!. Τον αφουγκράζομαι που καλπάζει στο πεπρωμένο του! Κι εμείς; Τί περιμένουμε εμείς! Για να φανούμε συνεπείς στην υπόσχεση, στον όρκο, στο χρέος!
Υ.Γ. 4. Συνέλληνες, εμπρός, ξανά, να ορθώσουμε νέες Θερμοπύλες. Και είθε, όλοι μαζί, να τις μετατρέψουμε σε Μαραθώνες και Σαλαμίνες!
Μα αν, δεν είναι το βόλεμα του καιρού, κι οι Θερμοπύλες πέσουν, ας περιγράψουμε, για άλλη μια φορά, με το αίμα μας, αυτό που θα σημάνει, τελικά, την αναγέννηση του Γένους. Αυτό που οι εννέα ρίγες της Σημαίας μας συμβολίζουν. Αυτό που σηματοδοτεί και η λέξη ΕΛΛΗΝ, ως ιστορία, ως ιδέα, ως ελπίδα, ως οντότητα: «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ»…
Κι ας γίνουμε όλοι Σαμουήλ, κι οι γειτονιές μας Κούγκι!Κι ας γίνει ο δρόμος μας χορός, στο δρόμο του Ζαλόγγου!
Κι ας αποθάνει το εγώ, μετά των αλλοφύλων!Για ν’ ανασάνει η Ελευθεριά, στο ματωμένο χώμα!
και να αναγεννηθούμε, όπως ο Φοίνικας, που αναγεννάται από τις στάχτες του…γιατί, αληθινά ζει, μόνο, όποιος το θάνατο μπορεί να αψηφήσει…
Υ.Γ. 5. Όσοι μπορούν να σηκώσουν τη σημαία της ΑΓΑΠΗΣ και της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ και της αληθούς ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ και της ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, και να πέσουν γι’ αυτή, ας είναι, αν πέσω πριν απ’ αυτούς, ο εκτελεστής της διαθήκης μου.
Ποιά ζωή αξίζει να ζεις και τί νόημα έχει, χωρίς λευτεριά και αξιοπρέπεια!
Ανδρέας Κάλβος
Μέσα στον ορυμαγδό της αλλαγής του κόσμου και τον πόνο ψυχής του σήμερα που χάνει, σαν άμμο μέσα από τα δάχτυλά του, τις αξίες του χθες, έρχονται στιγμές, που μου λεν κάποιοι φίλοι: «Τί αγωνίζεσαι, άνθρωπε! Δεν καταλαβαίνεις ότι το ποτάμι μας είναι στραβό, ότι είναι ο φταίχτης, αυτό που έχει στραβές όχθες, και, σα λαός, πρέπει να πληρώσουμε! Να πληρώσουμε, γιατί ο ρους μας, ρεμπελεύοντας στα "ρόζνοα", "ρόζπνοα" και "ροζοφανή" ρεζιλέματα των “realities”, "ρουτίνιασε τη ρουτίνα του στο ραχατλίδικο ραγιαδισμό και στον παχυδερμιαίο ωχαδερφισμό· στο ρυπαρό ρασιοναλιστικό ρεαλισμό, αλλά κι ακόμα, στην ρεπιασμένη και ρηξοθέμιδα ρουσφετολογία, στις χρηματικές ή χρηματιστηριακές ραδιουργίες, ρεμούλες και ρεγάλα, ως και στην αλλαξοραχιαία τρυφηλότητα"!
Εξάλλου, στη διακυβέρνηση των πέντε ηπείρων τα ατομικά δικαιώματα δε μετράνε, αφού, σαν αποστήματα τα σπάνε, ενώ και τα εθνικά θέματα δε χωρούν κι ούτε χωράνε ως έχουν, αλλά, ως "ομελέτα", τα μαγειρεύουν κατά τις ορέξεις τους! Δεν βλέπεις ότι η υπόθεση είναι χαμένη! Η παγκόσμια διακυβέρνηση είναι εδώ και δεν αστειεύεται. Δεν σου το δείχνει, ξεκάθαρα, το ξεθάρρεμα των μουγκρητών των υποχθόνιων οντοτήτων! Τί θέλεις τώρα; καμιά εξορία στης ιστορίας τα περίχωρα; ή σε κάποιο σκαρί Αιγαιοπελαγίτικο, όπου το Ελληνικό σου διαβατήριο δε θα έχει, πλέον, καμιά ισχύ! Δεν το βλέπεις ότι θα βγεις ζημιωμένος; Γιατί "δεν κάθεσαι … στ’ αυγά σου"! Και εν τέλει, γιατί αγωνίζεσαι! Ποιός είναι ο λόγος»!
Απαντώ, λοιπόν, και λέω…
Παίρνω την άδεια από τον ουρανό της καρδιάς μου, και με την αξίνα του πνεύματος, σκαλίζω διασαλπίζοντας την ΑΛΗΘΗ αλήθεια στους τόμους των σαλπισμάτων των αιώνων, με τούτα τα, εντελέχεια έχοντα, και εκ Θεού, αείποτε, εκπορευόμενα και εντελλόμενα ρήματα:
Ακόμα κι αν των αιώνων, ο μεγαλύτερος φταίχτης, ήμουν! Ακόμα κι αν δε στάθηκα πάντοτε, στο ύψος του υψηλού προορισμού μου. Κι αν εθελοτυφλούσα στο κατρακύλημα του σκάφους μου, ακόμα και τότε. Κι αν, ακόμα, ναρκώθηκα από συβαρίτικους επίπλαστους παραδείσους. Κι αν έβλαψα τον εαυτό μου, ιδιοχείρως. Ακόμα και τότε: Θέλω, ως εννοιόσημος και ενδόκαρπος λαός, αυτεξούσιος να είμαι! να μη με ορίζουν άλλοι!
Δικαιούμαι να έχω και να εφαρμόζω, απαρέγκλιτα, το Σύνταγμά μου. Αυτό που έφτιαξα με αγάπη, ιδρώτα, πόνο και αίμα, μέσα από τις προαιωνίως αιώνιες παρακαταθήκες των προγόνων μου· από την αυτοθυσία του τιτάνα Προμηθέα και των ημίθεων Ορφέα και Ηρακλή· από τη σύλληψη και εφαρμογή των πανανθρώπινων οραματισμών των πολιτών, πρώτα, και πολιτικών, ύστερα, Σόλωνα και Λυκούργου, Κλεισθένη και Περικλή· από τις ένθεες θεωρήσεις, της ψυχής και του σύμπαντος κόσμου, των φιλόσοφων Πυθαγόρα και Ηράκλειτου, Σωκράτη, Πλάτωνα και Αριστοτέλη, και από τα υψηλόθωρα δημιουργήματα τόσων άλλων, πανυφήλιου ακτινοβολίας προσωπικοτήτων, ων ουκ έστι αριθμός, μέχρι τους αστερισμούς των κοινοτήτων των Αμπελακίων και της Χάρτας και του Θούριου του Ρήγα, το ελπιδόχρωο, ανθρωπογενές και φιλάνθρωπο, πρώτο Σύνταγμα της Επιδαύρου, τα αγνά και λαμπερά, διαχρονικώς, ήθη, έθιμα και παραδόσεις του τόπου αυτού, κι ακόμα, τους άχραντους πόθους του Έλληνα, όπως αυτοί αναβρύζουν από τα δημοτικά τραγούδια του, και τους αμέτρητους πηγαίους αγώνες του απλού λαού, για αγάπη και δημοκρατία, για δικαιοσύνη, για ελευθερία, ανεξαρτησία, μέσα από το σεβασμό κάθε υπόστασης.
Επιπλέον, δεν απεγκλιμάτισα κανένα περιβάλλον, τουλάχιστον συνειδητά, και δεν εγκλημάτησα κατ’ ουδενός, πολύ δε περισσότερο, δεν δημιούργησα με βόμβες, εκατόμβες θυμάτων αθώων, είτε παγκόσμιες συρράξεις, προκαλώντας, είτε αναλαμβάνοντας καθήκοντα παγκόσμιου αστυνόμου ή τρομοκράτη. Κι ακόμα, ουδέποτε έχτισα οποιοδήποτε κοσμοφόνο ή ρεβανσιστικό ράιχ.
Κι αν, διψασμένο ποτάμι εγώ, χρωστώ σε κάποιους, υλικές ασημαντότητες, οι πιστωτές μου, αυτές οι ορφνόνερες ορδές κυνηγών υποψήφιων θυμάτων, δεν είναι λιγότερο άμοιροι ευθυνών από μένα! Έπειτα, δε ζήμιωσα κανένα, περσσότερο, απ’ ό,τι, η συναλλαγή μαζί του, ζήμιωσε και πλήγωσε βάναυσα τα μύχια μου και κάθε προοπτική αληθούς προόδου του έρμου αυτού τόπου! Ούτε, φυσικά, το αγνάντι θεατό χρέος μου είναι το πραγματικώς υπάρχον, αυτό που θα είχα την υποχρέωση να πληρώσω, αν οι ερπετόκυνες των παγκόσμιων αρχόντων δεν έδειχναν με τα ιοβόλα τους δήγματά το γνωστό σενάριο! Και, πάντως, δε θα υπήρχε αυτή η ανάγκη και δε θα υπέκυπτα ως κράτος, αν, ως κράτος, δεν τελούσα υπό ζυγόν θιάσου, πρωτοφανούς αθλιότητας, ασελγούντος επί παντός ζωτικού στοιχείου, κάθε ικμάδας, της πατρίδας μου, με προφανή, απεριφράστως, σκοπό, την εξόντωσή της· θιάσου, δωσίλογου, συναποτελούμενου εξ εκπροσώπων της παγκόσμιας κλίκας αταξίας πραγμάτων και απαξίας ιδεών, εντεταλμένων να διαφεντεύουν, με αυτή τη συνταγή, ως επίσημοι κυβερνήτες μου, τον τόπο, έως την πλήρη απόθεμελίωσή του! Αυτοί, οι υποτιθέμενοι Έλληνες κυβερνήτες μου (ουχ ήττον Εφιάλτες), εκλεγμένοι, δήθεν, με δημοκρατικές διαδικασίες, στην πραγματικότητα, όμως, έχοντας υφαρπάσει την λαϊκή ψήφο με δόλια μέσα!
Όμως, υπάρχει Νέμεση! Η Θεία Αρμονία του Σύμπαντος, η οποία ως Θεία Δίκη, ως Λόγος Αγάπη - Λόγος Θεού, ως το απόλυτο Φως των αιώνων, θα επιφέρει την κάθαρση. Μέσα από τη θετική ενέργεια και ακτινοβολία που, ως πνεύμα, πρέπει να εκπέμψω, κάνοντας πράξη τον αρχαίο χρησμό "συν Αθηνά και χείρα κίνει". Έχει καταγραφεί, ήδη, πλειστάκις, στις αετόρραχες σελίδες της ιστορικής αξιοπρέπειας, πως "του Έλληνα ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει"! Γι’ αυτό, λοιπόν, αγωνίζομαι… Αγωνίζομαι για μια πάμφωτη ιδέα που λέγεται Πατρίδα! Να! Αυτή η ίδια μου φεγγοβολά και μου δείχνει το δρόμο. Αυτή που είν’ ο φωτοδότης, η καρδιά και η ουσία της Ευρώπης· όλων των μεγάλων, πνευματικά, πολιτειών της ανθρωπότητας· αυτή η παγκόσμια πατρίδα που λέγεται Ελλάδα!
Είμαι κι εγώ, μια στάλα από τους πόθους της διαδρομής σου πατρίδα. Στάλα τη στάλα να φτιάξουμε το μεγάλο ποτάμι που θα φέρει το γαλάζιο σκάφος μας στη θάλασσα του προορισμού του! Χωρίς κλυδωνισμούς, σκαμπανεβάσματα και πισωγυρίσματα! Με όλα τα διαμαντένια στολίδια του Αιγαιοπελαγίτικου γιορντανιού σου να κοσμούν το στήθος σου με τον αγέρωχο παφλασμό του Αιγαιογάλαζου χαμογέλιου τους. Με μια, μόνο, Μακεδονία, Ελληνίδα βυζάστρα, που μαζί με τις ομογενείς και ομογάλακτες αδερφές της, την Θράκη και την Ήπειρο, θα αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο με τα υπόλοιπα κύτταρά σου· να τραγουδάν, και ν’ αντιλαλούν τα πελάγη, το αγερόχρωμο τραγούδι αυτής της γης, της Ελληνίδας γης, πατρίδα φιλημένη! ΜΑΝΑ ΠΑΤΡΙΔΑ!
Με οδηγεί το φωτοβόλο πνεύμα του Ελληνισμού· το πνεύμα αυτό που δίδαξε την, μέχρι αυτοθυσίας, ανιδιοτελή αγάπη στο σύνολο και στο συνάνθρωπο!
Με εμπνέει η ανθρωπιά αυτού του λαού που, μέσα από τη μοναδικότητα και απλότητα της μονάδας, ανακάλυψε, με το υψιμέλαθρο πνεύμα του, τη σύνθεση και το όλον· και από το πλήθος, την ποσότητα και τη δύναμη, με την ψυχότροφη φλόγα της αγάπης, ξεχώρισε και σεβάστηκε το άτομο, τον ανίσχυρο, τον διαφορετικό.
Με πυργώνουν οι αρχές της Ελληνικής κοινωνίας, αυτής, που έλαβε ένα σκληρό και ισχυρό και ανελέητο «εγώ» και το μετέτρεψε στο πράο, αλλά και πανίσχυρο θώρακα του «εμείς».
Αγωνίζομαι και κλαίω για τα τραύματά σου πατρίδα!
Όμως, δε θα συμπλεύσω με την άναρχη εξουσιάζουσα Αρχή. Το χατίρι στους καταπιεστές σου, δεν θα το κάνω. Όσο μπορώ θα αντισταθώ στην άρνηση και στο σκότος που σε πνίγουν, με πνίγουν αγαπημένη. Δε θα κρίνω άλλον Συνέλληνα.
Θα σεβαστώ όλες τις απόψεις. Αγαπώ όλους τους ανθρώπους· όχι, μόνο, αυτούς που, ως άνθη, ανθίζουν δίπλα μου ανθίζοντας τη μέρα μου· αλλά, ακόμα, κι αυτά τα μαραμένα λούλουδα της υφηλίου, τους άμοιρους λαθρομετανάστες, αυτούς που, άθελά τους, γίνονται το όχημα της εγκαθίδρυσης καθεστώτος ημισελήνου στον τόπο μου· του καθεστώτος που θα με κάνει ιθαγενή και πρόσφυγα στην πατρίδα μου! Λατρεύω το θείο πολίτευμα που υποτίθεται ότι έχουμε - και που τόσο, τόσο μου λείπει – με κορωνίδα του το Σύνταγμα που κατάφωρα παραβιάζεται· μισώ δε, την κάθε μορφής τυραννία και βία. Αλλά, ίσως και γι’ αυτούς τους λόγους, κι επειδή, είναι, πλέον, φανερό ότι όλοι αυτοί οι θεατρίνοι βαρόνοι της ελιτίστικης "νομενκλατούρας" της νέας τάξης, απεργάζονται, όχι, μόνο, τον ηθικό, αλλά και τον φυσικό θάνατο της πατρίδας μου, το στιλέτο στο στήθος ή στην πλάτη της, ΔΕΝ θα είμαι ζωντανός για να το δω μπηγμένο!! Αν καταφέρουν, τελικά, να έμπουν, πλησίστιοι, για την ολοκλήρωση των σχεδίων τους, η σημαία μου ΔΕΝ θα κυματίζει στο μπαλκόνι του σπιτιού μου για να τους υποδεχτεί, έστω μεσίστια.
ΘΑ ΜΟΥ ΣΦΟΥΓΓΙΖΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΡΕΕΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΤΟΝ «ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ» ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!
Ιωάννης Παναγάκος Άνχης (ΠΖ) ε.α. Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών
Υ.Γ. 1. Αδερφοί μου Συνέλληνες, σας ευχαριστώ για να μηνύματα συμπαράστασης που μου στέλνετε κατά καιρούς, γι’ αυτές τις προαιώνιες Ελληνικές σκέψεις, ιδέες, στάση ζωής. Ευχαριστώ ακόμα και όσους πατριώτες ανθυπομειδιούν ειρωνικώς, θεωρώντας τα, γραφικά όλα αυτά, αλλά, κρύβονται πίσω απ’ το δάχτυλό τους, μην τολμώντας να τα αντικρούσουν στον εαυτό τους! Χαίρομαι, γιατί θα συμφωνήσω μαζί τους, αφού, πράγματι, αν τά ’βλεπα τα δεδομένα, μ’ αυτή την νοοτροπία, την ιδική τους, θα αντιδρούσα, κι εγώ, με τον ίδιο τρόπο. Αλλά, ας μην ξεχνάμε ότι, ακριβώς, αυτή η νοοτροπία, μας έφερε εδώ, στην τραγική κατάσταση που είμαστε τώρα. Καιρός, λοιπόν, ν’ αλλάξετε κι εσείς αδέρφια μου και να θυμηθείτε τον πραγματικό σας εαυτό, αφήνοντας ελεύθερο να εκφραστεί το ορμέφυτο του Έλληνα που μένει αναλλοίωτο στο διηνεκές! Αυτή, την αληθινά ανυπέρβλητη δύναμη, που μας έκανε τους ημίθεους της παγκόσμιας ιστορίας. Μόνο, έτσι, θα νικήσουμε!
Υ.Γ. 2. Κι εσείς, ω! εκπρόσωποι, ω! συνοδοιπόροι των καταπιεστών μου, που καγχάζετε σαδιστικά και απροκάλυπτα! Καιρός να μελετήσετε λίγο ιστορία και να αναλογιστείτε, τί θα επακολουθήσει, αν πιάσουν τόπο αυτά τα λόγια. Τότε, σίγουρα, δε θα γελάτε, αλλά θα πικροκλαίτε! κι αν, θα προλάβετε, κιόλας!
Υ.Γ. 3. Και νά ’τος ο άνεμος της ιστορίας!. Τον αφουγκράζομαι που καλπάζει στο πεπρωμένο του! Κι εμείς; Τί περιμένουμε εμείς! Για να φανούμε συνεπείς στην υπόσχεση, στον όρκο, στο χρέος!
Υ.Γ. 4. Συνέλληνες, εμπρός, ξανά, να ορθώσουμε νέες Θερμοπύλες. Και είθε, όλοι μαζί, να τις μετατρέψουμε σε Μαραθώνες και Σαλαμίνες!
Μα αν, δεν είναι το βόλεμα του καιρού, κι οι Θερμοπύλες πέσουν, ας περιγράψουμε, για άλλη μια φορά, με το αίμα μας, αυτό που θα σημάνει, τελικά, την αναγέννηση του Γένους. Αυτό που οι εννέα ρίγες της Σημαίας μας συμβολίζουν. Αυτό που σηματοδοτεί και η λέξη ΕΛΛΗΝ, ως ιστορία, ως ιδέα, ως ελπίδα, ως οντότητα: «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ»…
Κι ας γίνουμε όλοι Σαμουήλ, κι οι γειτονιές μας Κούγκι!Κι ας γίνει ο δρόμος μας χορός, στο δρόμο του Ζαλόγγου!
Κι ας αποθάνει το εγώ, μετά των αλλοφύλων!Για ν’ ανασάνει η Ελευθεριά, στο ματωμένο χώμα!
και να αναγεννηθούμε, όπως ο Φοίνικας, που αναγεννάται από τις στάχτες του…γιατί, αληθινά ζει, μόνο, όποιος το θάνατο μπορεί να αψηφήσει…
Υ.Γ. 5. Όσοι μπορούν να σηκώσουν τη σημαία της ΑΓΑΠΗΣ και της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ και της αληθούς ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ και της ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, και να πέσουν γι’ αυτή, ας είναι, αν πέσω πριν απ’ αυτούς, ο εκτελεστής της διαθήκης μου.
Ποιά ζωή αξίζει να ζεις και τί νόημα έχει, χωρίς λευτεριά και αξιοπρέπεια!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
.png)
Η ΑΙΝΟΣ επειδή ειναι μικρή και έχει μικρότερο κόστος πουλάει πολύ πιό φθηνα από τον Ανταγωνιστή της Μπαρμπαστάθη που εχειαγοραστεί από πολ... -
.png)
Οι πρώτες (ιατροδικαστικές) εκτιμήσεις αναφέρουν πως ο 31χρονος ποδοσφαιριστής υπέστη έμφραγμα.
.png)