Ο ΔΕΝΔE Η ΦΑΛΑΚΡΗ ΠΟΡΤΟΓΑΛΕΖΑ ΜΕ ΤΟ ΚΙΠΑ ΕΚΑΝΕ ΤΟΝ ΜΥΤΗΛΙΝΑΙΟ ΤΑΞΙΑΡΧΟ

 

22 Νοεμβρίου 1967. Η Δραματική Συνεδρίαση στην Αθήνα του Ανωτάτου Συμβουλίου Εθνικής Αμύνης υπό την Προεδρία του Ντεγκρέτσια, που ανέλαβε αρχιστράτηγος. Παπαδόπουλος Πατακός εκτός. Τα τουρκικά αεροπλάνα πετούσαν πάνω από την Κύπρο. Ο Τζόνσον έστειλε τον Σάϋρους Βανς σε Άγκυρα και Αθήνα για να αποτρέψει Ελληνοτουρκικό Πόλεμο. Το ίδιο δρομολόγιο έκανε το 1974 ο Σίσκο

 

.

22 Νοεμβρίου 1973. Απεκαλύφθηκε το σχέδιο Κίσινγκερ για Καντόνια στην Κύπρο. Στην Αθήνα Παπαδόπουλος και Μαρκεζίνης σε πλήρη απομόνωση. Ο Ζουρνατζής δήλωνε ότι Κανελλόπουλος, Ζίγδης, και Μαύρος τέθηκαν σε κατοίκον περιορισμό για την ασφάλεια τους. Το στρατοδικείο καταδίκαζε σε πέντε χρόνια φυλακή για απήθεια σε διαταγή στρατιωτικής Αρχής και σε 4 χρόνια τους Αρτοποιούς γα αγορανομικές Παραβάσεις. Στην Ιταλία διαλύθηκε η Όρντινε Νουόβο και οι ηγέτες της κατηγορήθηκαν για επανίδρυση του διαλυμένου εθνικού φασιστικού κόμματος.

ΟΙ ΣΥΝΩΜΟΤΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠ ΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ

22 Νοεμβρίου 1940. 26η ημέρα του Ελληνοϊταλικου πολέμου. «Πήραμε την Κορυτσά»!!! Σε όλη την Ελλάδα χτυπούσαν οι καμπάνες

Ο Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς στις 22 Νοεμβρίου 1940 με ραδιοφωνικό του διάγγελμα απάντησε στον λόγο του Μουσολίνι, που 

 απειλούσε να τσακίσει τα πλευρά της Ελλάδος λέγοντας, ότι υπερασπιζόταν «εκείνο που δίδει 

 αξίαν στην ζωήν μας: Την ελευθερίαν μας, την  

εθνική μας ανεξαρτησίαν και την τιμήν μας»  

και τόνισε ότι ,«είμαστε αποφασισμένοι να  

μείνωμεν έθνος ισχυρόν και ανεξάρτητον». 

Ο Μεταξάς προσδιόρισε τους στόχους του Πολέμου λέγοντας, "Αγωνιζόμεθα δι΄ αγαθά των οποίων η σπουδαιότης,            ξεπερνά τα   συνορα μας και τα όρια της Βαλκανικής και εκτείνεται         εις ολόκληρον την Ανθρωπότητα" και ότι "Αγωνιζόμεθα όχι μόνον          δια την ύπαρξιν μας, αλλά και για τους άλλους Βαλκανικούς λαούς          και για την απελευθέρωσιν της Αλβανίας".  

Το μηνυμα προς τη Ρώμη ηταν ξεκάθαρο :

"Ποίαι θα είναι αι συνέπειαι της νίκης μας δια την Ιταλίαν, ας το        κρίνει ο Ιταλικός λαός όταν μιαν ημέραν κανονίσει τους           λογαριασμούς του με τον δικτάτορα του".

 Ο Μεταξάς είπε: «Προ είκοσι ημερών ένας ύπουλος και δόλιος        εχθρός μας επετέθη, χωρίς καμίαν αιτίαν, με μόνον σκοπόν να μας αρπάσει ότι πολυτιμότερον έχωμεν, εκείνο που δίδει αξίαν στην ζωήν μας: την ελευθερίαν μας, την εθνική μας ανεξαρτησίαν και την τιμήν           μας. Ολόκληρος η Ελλάς εσηκώθηκε σαν ένας άνθρωπος σαν μια                   μάζα συμπαγής, και εις την έκκλησιν του Βασιλέως έλαβε τα όπλα. Σκληροί αγώνες διεξήχθησαν ευθύς εξ αρχής και την πρώτην κρούσιν υπέστη η στρατιά μας της Ηπείρου, της οποίας η σθεναρά αντίστασις εκάλυψε την επιστράτευσιν και την συγκέντρωσιν των πολεμικών μας δυνάμεων».

Η αναφορά  του Μεταξά στην  σθεναρά αντίσταση που  εκάλυψε την επιστράτευση και την συγκέντρωση των πολεμικών μας δυνάμεων είχε  ιδιαίτερη σημασία  διότι ο υπουργός Αμύνης        διαπίστωνε ότι ο Κατσιμητρος «εκάλυψε την επιστράτευσιν και την συγκέντρωσιν των πολεμικών μας δυνάμεων», δηλαδή έκανε αυτό που του ζητούσαν τα… σχέδια, και έκλεισε το ζήτημα της απειθαρχίας του,              που υποκινούσε ο Διαγγελέας, που του είχε επιβάλει  40 ημέρες       φυλακή. 

Το Διάγγελμα Μεταξα ανέφερε ακόμα: 

 « Έκτοτε και εφ΄ όσον συνεκεντρούτο ο στρατός μας, και μετά την συγκέντρωσιν του, αι επιτυχίαι και αι νίκαι διαδέχωνται αλλήλας. Στρατός, αεροπορία, ναυτικόν αμμίλωνται εις ανδρείαν και ανταγωνίζονται εις ανδραγαθήματα που δοξάζουν εσαεί το Ελληνικόν όνομα. Εκ μέρους ολοκλήρου του Έθνους, εκφράζω την βαθυτάτην μου ευγνωμοσύνην εις τον θρυλικόν μας στρατόν, εις την ηρωικήν μας αεροπορίαν, εις το αδάμαστον ναυτικόν μας δια τας ενδόξους σελίδας που προσθέτουν εις την χιλιάδων ετών Ιστορίαν μας. Αποτίω επίσης φόρον τιμής στους κατοίκους των πόλεων και των χωρίων, οι οποίοι με θάρρος και μεγαλοψυχίαν υπέστησαν τους βομβαρδισμούς του Εχθρού.                Αι μάχαι υπήρξαν σκληραί και αδιάκοποι καθ΄όλας αυτάς τας ημέρας           και κατέληξαν, μετά την πτώσιν του ορεινού προπυργίου της           Μοράβας, εις την κατάληψιν, που έλαβε χώραν σήμερον, της           Κορυτσάς και εις την φυγήν του εχθρού καθ΄όλον το μέτωπον της δυτικής Μακεδονίας και Ηπείρου. Όταν ο Ιταλός δικτάτωρ απήγγελε            τον τελευταίον του λόγον, τον τόσον γεμάτον από χολήν και οργήν           κατά της Ελλάδος, δεν εφαντάζετο βεβαίως ότι ο Ελληνικός στρατός θα του έδιδε τόσον ταχείαν απάντησιν. 

Μετά την απάντησιν ταύτην, την οποίαν δεν θα λησμονήσει ποτέ,  

δεν έχω παρά ολίγας λέξεις να είπω. 

 Ο κ. Μουσσολίνι ο οποίος με την θέλησιν του να υποδουλώσει την 

 Ελλάδα επροκάλεσε κατ΄αυτού το μίσος του Ελληνικού λαού , έθεσεν ως σκοπόν του πολέμου που ανέλαβεν η Φασιστική Ιταλία την

 εξόντωσιν της Ελλάδος. Τον διαβεβαιούμεν ότι είμαστε 

αποφασισμένοι να μην αφίσωμεν να εξοντωθώμεν, ότι είμαστε αποφασισμένοι να μείνωμεν έθνος ισχυρόν και ανεξάρτητον. 

 Ποίαι θα είναι αι συνέπειαι της νίκης μας δια την Ιταλίαν, ας το 

κρίνει ο Ιταλικός λαός όταν μιαν ημέραν κανονίσει τους λογαριασμούς του με τον δικτάτορα του.

 Και τώρα ημείς, έλληνες, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, επιστρατευμένοι

 και μη, ας σφίξωμεν τα δόντια και τους γρόνθους, ας χαλυβδώσωμεν

 τας ψυχάς μας, ας αγωνισθώμεν με όλην την λύσσαν που προκαλεί 

αυτή η ανίερος, αυτή η αισχρά επίθεσις εναντίον μας. Αγωνιζόμεθα

 όχι μόνον δια την ύπαρξιν μας, αλλά και για τους άλλους Βαλκανικούς λαούς και για την απελευθέρωσιν της Αλβανίας. Αγωνιζόμεθα

 δι΄ αγαθά των οποίων η σπουδαιότης, ξεπερνά τα συνορα μας και 

τα όρια της Βαλκανικής και εκτείνεται εις ολόκληρον την 

Ανθρωπότητα. Οφείλομεν να ευχαριστώμεν τον Θεόν, διότι

 η Πρόνοια του έθεσε και πάλιν την Ελλάδα πρωτοπόρον ενός 

τόσον ευγενούς Αγώνος». 

Την ίδια ημέρα, ο Μουσολίνι απάντησε στο τηλεγράφημα του Χίτλερ

 και τον κατηγορούσε ότι Εκείνος έφταιγε επειδή δεν άφησε τους Βουλγάρους να επιτεθούν στην Ελλάδα, και ότι τον πρόδωσαν οι

Αλβανοί που λιποτάκτησαν και οτι για την αποτυχία έφταιγε ο κακός καιρός .

 Στο τηλεγράφημα του Μουσολίνι αναφερόντουσαν για πρώτη φορά 

και οι «παραχωρήσεις» στον λιμένα της Θεσσαλονίκης προς τη Γιουγκοσλαβία, που ήταν ιταλική πρόταση. 

 Από το τηλεγράφημα του Μουσολίνι αποδεικνύεται και η 

πλαστότητα της δήθεν ομιλίας Μεταξά στους εκδότες των 

εφημερίδων στην οποία υποτίθεται ότι αναφέρθηκε σε παραχωρήσεις .

 «Συγχρόνως όμως μου εδόθη να εννοήσω ότι η ένταξις εις την Νέαν Τάξιν προϋποθέτει προκαταρκτικήν άρσιν όλων των παλαιών διαφορών 

 με τους γείτονάς μας, και ναι μεν αυτό θα συνεπήγετο φυσικά θυσίας τινάς διά την Ελλάδα, αλλά αι θυσίαι θα έπρεπε να θεωρηθούν απολύτως ασήμαντοι εμπρός εις τα οικονομικά και άλλα πλεονεκτήματα τα οποία θα είχεν διά την Ελλάδα ή Νέα Τάξις εις την Ευρώπην και εις την 

 Βαλκανικήν. Όταν επέμεινα να κατατοπισθώ,  

πόσον επί τέλους θα μπορουσε να είναι αύτο το έλάχιστον τελικώς, μάς εδόθη να καταλάβωμεν ότι τούτο συνίστατο εις μερικάς ικανοποιήσεις προς την Ιταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης, ίσως και προς  

την Βουλγαρίαν ανατολικώς μέχρι Δεδεαγάτς». 

 Η Γερμανική πολιτική δεν προέβλεπε ικανοποίηση του Βουλγαρικού αλυτρωτισμού τον Οκτώβριο του 1940. 

Η Γερμανική πολιτική μετεβλήθη μετά τη δολοφονία του Μεταξά. 

 Η Επιστολή του Μουσολίνι είναι η εξής: 

 22 Νοεμβρίου 1940-ΧΙΧ Φύρερ, Λυπάμαι που η επιστολή μου της 19ης Οκτωβρίου δεν έφθασε εγκαίρως, ώστε να σας δοθεί η ευκαιρία να εκφράσετε την άποψή σας σχετικά με τη ενέργεια που είχε 

σχεδιασθεί κατά της Ελλάδος – άποψη, την οποία θα είχα 

ακολουθήσει πιστά, όπως και σε άλλες περιστάσεις. 

Η πορεία των ιταλικών δυνάμεων μέσα στην Ελλάδα, ύστερα από 

γρήγορη και ευοίωνη έναρξη, ανακόπηκε, πράγμα που επέτρεψε στις ελληνικές δυνάμεις να αναλάβουν την πρωτοβουλία. Αυτό οφείλεται κυρίως σε τρεις λόγους: 

α. Την κακοκαιρία, που λόγω ραγδαίων βροχών σταμάτησε την

 προέλαση των μηχανοκινήτων φαλάγγων. Μια τεθωρακισμένη μεραρχία, για παράδειγμα, κυριολεκτικά βυθίστηκε στη λάσπη. β. Τη στάση της Βουλγαρίας, που επέτρεψε στους Έλληνες να αποσύρουν οκτώ 

μεραρχίες που είχαν στη Θράκη και που ήλθαν σε ενίσχυση εκείνων

 που ήδη μας αντιμετώπιζαν. γ. Την ολοκληρωτική σχεδόν λιποταξία

 των αλβανικών δυνάμεων, οι οποίες στασίασαν εναντίον των

μονάδων μας. 

Μία μόνη από τις μεραρχίες μας αναγκάσθηκε να αφοπλίσει 6.000 Αλβανούς και να τους στείλει στα μετόπισθεν. 

Αυτά ανήκουν στο παρελθόν και δεν πρέπει να αποτελέσουν λόγους ανησυχίας, αν και πλήρως αντιλαμβάνομαι ότι αυτές οι εξελίξεις 

πιθανόν να προκάλεσαν δυσμενείς αντικτύπους. 

Ήδη η Ιταλία ετοιμάζει τριάντα μεραρχίες, με τις οποίες

 κυριολεκτικά θα κατακλύσει την Ελλάδα. Δεν υπάρχει λόγος

 ανησυχίας για τους βομβαρδισμούς των νοτίων ιταλικών πόλεων, 

οι οποίοι προκαλούν μικρές ζημιές. 

Θα ήθελα να φέρω την προσοχή σας σε δύο θέματα:

 ΙΣΠΑΝΙΑ. Το ισπανικό «ατού» μπορεί να παιχθεί.

 Είμαι διατεθειμένος να συναντήσω τον Φράνκο, ώστε να εξασκήσω 

την απαραίτητη πίεση για να πετύχω την είσοδό του στη σύρραξη. ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ. Το «ατού» αυτό σήμερα είναι ακόμη σπουδαιότερο.

 Είμαι πρόθυμος να εγγυηθώ τα σημερινά σύνορα και να παραχωρήσω

 τη Θεσσαλονίκη στη Γιουγκοσλαβία, με τους εξής όρους: 

α) ότι η Γιουγκοσλαβία θέλει να προσχωρήσει στο Τριμερές Σύμφωνο, β) ότι θα παροπλίσει την Αδριατική, και γ) ότι η επέμβασή της θα 

κανονισθεί έτσι ώστε οι γιουγκοσλαβικές δυνάμεις να συμμετάσχουν 

στον αγώνα μόνον αφού η Ελλάδα πάρει το πρώτο μαστίγωμα αποκλειστικά από τους Ιταλούς. 

Είμαι σύμφωνος από τώρα στις ανωτέρω κατευθύνσεις και σε οποιαδήποτε ενέργεια που θα θεωρείτε απαραίτητη για

 πραγματοποίησή τους. Θεωρώ αναγκαίο, υπό τις παρούσες συνθήκες, την ένταση της συνεργασίας των εναερίων όπλων μας. Και εγώ πέρασα

 τη μαύρη μου εβδομάδα, αλλά το χειρότερο πέρασε.

 Η εσωτερική κατάσταση της Αγγλίας, όπως προκύπτει από 

πληροφορίες που πήραμε, φαίνεται πράγματι σοβαρή, χωρίς να αποκλείεται η πιθανότητα της καταρρεύσεως.

 Δεχθείτε, Φύρερ, τους χαιρετισμούς μου. ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ» .

Στο μέτωπο : 

Με το πρώτο φως της 22ας Νοεµβρίου 1940 ,οι µεραρχίες του

 Γ΄ Σ.Σ. συνέχισαν την επιθετική τους κίνηση. 

Το απόσπασμα του Διοικητή Πεζικού της IX Μεραρχίας 

συνταγματάρχη Ιωάννη Μπεγέτη , που το αποτελούσαν το

 65ο Σύνταγμα Πεζικού ενισχυμένο με τα Ι/53 και Ι/27 Τάγματα

 Πεζικού, επιτέθηκε καταλαµβάνοντας τα υψώµατα νότια του χωριού Ντρένοβο και προώθησε περιπόλους προς την πόλη της Κορυτσάς.

 Η XV Μεραρχία κατέλαβε τη διάβαση Τσαγκόνι και την κορυφή του

 Ιβάν,  όπου και εγκαταστάθηκε αµυντικά και προώθησε τµήµατά της

 στα χωριά Σβέζντα, Λεζίστα και Πούστετς. 

Οι ιταλικές οπισθοφυλακές που είχαν αποµείνει αντιµετωπίστηκαν

 χωρίς δυσκολία από την IX Μεραρχία. 

 

Στις 15.00 το απόσπασμα Μπεγέτη κατέλαβε την Μπόριγια. 

Στην Κορυτσά οι Έλληνες περίμεναν την απελευθέρωση.

Διατάχτηκαν ένα τάγμα κι ένας λόχος να κυριεύσουν την πόλη. 

Ξεκίνησαν αγώνα δρόμου, ποιος θα είχε την τιμή να φτάσει πρώτος. Έφτασαν μαζί στις 17.45 το 1/53 Τάγµα και ο λόχος του 1/27 

Τάγµατος. 

Εισήλθαν στην πόλη µέσα σε ατµόσφαιρα ενθουσιασµού των 

Ελλήνων κατοίκων που τους υποδέχθηκαν.

 

Ο Ταγματάρχης Παλαιοδημόπουλος Αθανάσιος του Νικολάου,         διοικητής 1/53 Τάγματος που μπήκε πρώτο στην Κορυτσά .

 Γεννήθηκε στη Σπερχειάδα. Φονεύθηκε στο ύψωμα 1.464 Δυτικά Πόγραδετς στις 4 Ιανουαρίου 1941.

Ο Αντισυνταγµατάρχης Πεζικού ∆ηµήτριος Θεοδωράκης, ως

 ανώτερος ενημέρωσε τον Μπεγέτη για την κατάληψη της

 Κορυτσάς που ενημέρωσε τον Παπάγο με το ακόλουθο σήμα. 

«Ώρα 17:45. Αναφέρω ότι το υπ’εμέ απόσπασμα εισελθόν εις

 Κορυτσάν απηλευθέρωσε ταύτην. Μπεγέτης. Συνταγματάρχης». 

18 αεροσκάφη της ελληνικής αεροπορίας επιτέθηκαν στην Ιταλική φάλαγγα μήκους οκτώ χλμ. που υποχωρούσε από την Κορυτσά προς

 το Πόγραδετς.

 Κατά την επιστροφή στο αεροδρόμιο ένα Henschel χτυπήθηκε από ιταλικά καταδιωκτικά στο λέβητα βενζίνης, έπιασε φωτιά και το πλήρωμα το εγκατέλειψε. Ο χειριστής υποσμηναγός ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΔΕΡΗΣ υπέκυψε στα τραύματά του, ενώ ο παρατηρητής επέζησε. 

Η πόλη της Κορυτσάς περιήλθε σε ελληνική διοίκηση για τρίτη 

φορά από το 1912.

 Σε χρόνο ρεκόρ, ο πρώτος Έλληνας φρούραρχος της Κορυτσάς , Αντισυνταγµατάρχης Πεζικού ∆ηµήτριος Θεοδωράκης, τύπωσε και τοιχοκόλλησε παντού προκήρυξη γραµµένη στα ελληνικά και στα αλβανικά που έλεγε :

 «Εν Ονόµατι του Βασιλέως τον Ελλήνων Γεωργίου του Β΄ και της Ελληνικής Κυβερνήσεως. Ανακηρύσσω αύθις τήν πόλιν Κορυτσάς Ελευθέραν και καλώ τον λαόν αυτής εις υποταγήν είς τους 

Ελληνικούς Νόµους.» 

Με την είσοδο του ελληνικού Στρατού στην Κορυτσά συγκροτήθηκε µεικτή ελληνοαλβανική επιτροπή που υπέγραψε την παράδοση της

 πόλης στον Ελληνικό Στρατό. 

Το πρακτικό της παράδοσης είναι το ακόλουθο:

 «Η κάτωθι υπογεγραµµένη Επιτροπή της πόλεως Κορυτσάς αποτελούµενη εκ των κυρίων: Αντιπροσώπου αρχιερέως Κορυτσάς Παπαϊωσήφ Σταυροφόρου, του Οσιωτάτου Μουφτή Αφεζ Τζαφέρ

Αλή, του Γραµµατέως του ∆ηµαρχείου Κορυτσάς Πετράκη Πιλκάτη, 

του Προέδρου του εµπορικού Επιµελητηρίου Κορυτσάς Χαράλαµπου Μάνου, του Κότση Τζότζα, του Θεόδωρου Μαλίκη οδοντιάτρου, 

Βασιλείου Μπάλλη, Σκενδέρη Βίλα, Μηνά Ούτση, Τζάζε Ντισνίτσα, Μουαρέµ Μπούτκα, Σωτήριου Γκούρα, Ναούµ Στράλλα, Επαµεινώνδα Χαρισιάδη ιατρού παραδίδει την πόλη Κορυτσάς εις τους 

αντιπροσώπους των Ελληνικών Στρατευµάτων Αντισυνταγµατάρχη Θεοδωράκη ∆ηµήτριον και Ταγµατάρχη Πεζικού Χατζήν Δηµήτριον.

 Εν Κορυτσά της 22/Νοεµβρίου/1940.» 

Η κατάληψη της Κορυτσάς προκάλεσε θύελλα ενθουσιασμού στην 

Αθήνα. Χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία 

Συντάγματος, πανηγυρίζοντας με ενθουσιασμό. 

Οι καμπάνες ηχούσαν χαρμόσυνα σε όλη τη χώρα, οι άνθρωποι 

ξεχύθηκαν στους δρόμους και αποφασίστηκε τριήμερος εθνικός εορτασμός. 

 Στο παραλιακό μέτωπο, οι Έλληνες μπήκαν στην Ηγουμενίτσα και 

τη βρήκαν παραδομένη στις φλόγες. Σαγιάδα, Πωγώνι και Φιλιάτες

 είχαν ακολουθήσει την ίδια μοίρα. 

Το τελευταίο προγεφύρωμα των Ιταλών σε ελληνικό έδαφος, οι 

Φιλιάτες, απελευθερώθηκε στις 22 Νοεμβρίου. 

O Παύλος Παλαιολόγος, απεσταλμένος του «Eλευθέρου Bήματος» 

στο μέτωπο απέστειλε στην εφημερίδα την παρακάτω ενθουσιώδη ανταπόκριση: 

 

«METΩΠON HΠEIPOY, 22 Nοεμβρίου (του απεσταλμένου μας).

 "H Ήπειρος ολόκληρος εις μίαν ψυχήν πανηγυρίζει ενθουσιωδώς 

την κατάληψιν της Kορυτσάς. O Mητροπολίτης Iωαννίνων Σπυρίδων, εθναπόστολος, περιερχόμενος το μέτωπον, με ησπάσθη ψιθυρίζων: «Ωμίλησεν ο Θεός. Oύτοι εν άρμασιν, ούτοι εν ίπποις, ημείς εν 

ονόματι Θεού». Oι στρατιώται αγκαλιάζουν αλλήλους. 

Mε ψυχήν πλημμυρισμένην από συγκίνησιν και υπερηφάνειαν, συγκεντρώνω από τραυματίας αξιωματικούς στοιχεία από τας προχθεσινάς και χθεσινάς μάχας εις το μέτωπον της Hπείρου. 

Xρειάζεται νέος Όμηρος διά την περιγραφήν της σημερινής

 εποποιΐας. Zώμεν εις μίαν ατμόσφαιραν μέθης και παραληρήματος". 

 Ο Βασιλιάς απηύθυνε ραδιοφωνικό διάγγελμα προς τις ένοπλες 

δυνάμεις και τον ελληνικό λαό.

 Ο πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς έστειλε τηλεγράφηματα προς

 τους Διοικητές των μεγάλων μονάδων, εκφράζοντας τη συγκίνηση 

και τα εγκάρδια συγχαρητήριά του. 

Ο Παπάγος εξέδωσε τη νύχτα της 22ας Νοεμβρίου το υπ’ αριθμόν 

27 πολεμικό ανακοινωθέν. 

 «Κατά τήν σημερινήν ήμέραν τά στρατεύματα μας έπέτυχον τήν όλοκλήρωσιν του ορεινού όγκου τής Μόροβας, τήν κατάληψιν του 

όρους Ίβάν και του αύχένος Κάφ-έ-Καρίτ. 

Κατελήφθη ή Κορυτσά. Νοτιώτερον, εις τον τομέα τής Πίνδου, τά στρατεύματά μας κατέλαβον το Λεσκοβίκι και έπροχώρησαν πέραν

 τής Έρσέκας και Μπόροβας. Εις τήν Ήπειρον τά στρατεύματά μας άνακατέλαβον τήν πόλιν τών Φιλιατών και άπώθησαν τον έχθρόν

 πέραν τών συνόρων. ' Η άεροπορία μας έβομβάρδισεν έχθρικάς 

φάλαγγας έν υποχωρήσει μετά μεγάλης έπιτυχίας, παρά τήν

 δραστηρίαν άντίδρασιν τής έχθρικής αεροπορίας.

 Κατά τήν μάχην τής Κορυτσάς, ήτις διήρκεσεν έπί εννέα ήμέρας, 

τά στρατεύματά μας, παρά τήν ίσχυροτάτην άντίδρασιν τής έχθρικής άεροπορίας, κατήγαγον λαμπράν νίκην, άνατρέψαντα μεγάλας

 δυνάμεις του έχθροΰ έγκατεστημένας έπί φυσικώς οχυρών θέσεων ένισχυομένων έν πολλοίς ύπό άνθεκτικών οργανώσεων 

έκ σιδηροπαγούς σκυροδέματος μετά συρματοπλεγμάτων. 

Τήν Κορυτσάν ύπερήσπιζον αί εξής δυνάμεις:

 Ή 2α μεραρχία Αλπινιστών Τριτεντίνα, ή 19η μεραρχία Βενέτσια,

 ή 29η μεραρχία Πιεμόντε, ή 49η μεραρχία Πάρμας, 

ή 53η μεραρχία 'Αρέντζο, τά άνεξάρτητα τάγματα Τομόρι και 

Ταραμπός, τά 109ον και 166ον τάγματα Μελανοχιτώνων, το 4ον 

Σύνταγμα τών Βερσαλλιέρων, το 101 τάγμα πολυβόλων θέσεως, διαθέτουσαι έπί πλέον ώς συμπληρωματικά και πολλάς

 πυροβολαρχίας βαρέος πυροβολικού και σημαντικόν άριθμόν 

αρμάτων μάχης. 

Οί κατά τήν μάχην ταύτην περιελθόντες εις χείρας μας

 αιχμάλωτοι και τά κυριευθέντα ύλικά δέν κατεμετρήθησαν

 εισέτι. "Οσον άφορα τούς μέχρι τούδε, άπό τής ενάρξεως

 τών επιχειρήσεων, έφ' όλου του αλβανικού μετώπου, περιελθόντας

 εις χείρας μας αιχμαλώτους και κυριευθέντα πολεμικά υλικά, 

οί μέν αιχμάλωτοι ανέρχονται εις μεγάλον αριθμόν αξιωματικών 

και χιλιάδας οπλιτών, τά δέ ύλικά εις 80 ελαφρά και βαρέα 

πυροβόλα, 55 άντιαρματικά πυροβόλα, ύπέρ τά 300 ελαφρά και 

βαρέα πολυβόλα, 20 άρματα μάχης, υπέρ τά 250 αυτοκίνητα, ύπέρ 

τάς 1 .500 μοτοσυκλέττας καί ποδήλατα καί σημαντικάς ποσότητας πυρομαχικών, καυσίμων, ιματισμού και έτέρου ύλικοϋ πάσης

 φύσεως». 

 Οι απώλειες του ΤΣ∆Μ από την έναρξη της επίθεσης στην 

τοποθεσία Μόραβας – Ιβάν µέχρι και την ολοκλήρωση της

 κατάληψης της Κορυτσάς ήταν σηµαντικές αφού ανέρχονταν 

σε 34 αξιωµατικούς και 590 οπλίτες νεκρούς και 82 αξιωµατικούς 

και 2.266 οπλίτες τραυµατίες. 

 Ο Τσώρστιλ έστειλε στον Μεταξά το ακόλουθο τηλεγράφημα: 

«Τά θερμά μου συγχαρητήρια διά τάς νίκας σας πού έστεφανώθησαν

 μέ τήν κατάληψιν τής Κορυτσάς. Τό κατόρθωμα αύτό τής 

έλληνικής άνδρείας κατά εχθρού τόσον ανωτέρου εις αριθμόν και εις όπλισμόν έμπνέει εις όλους μας μεγάλον ένθουσιασμόν.

 Μας ενθυμίζει τά ελληνικά τρόπαια τής κλασσικής έποχής. 

Ζήτω ή Ελλάς».

Το Ιταλικό πολεμικό ανακοινωθεν ανέφερε:

Ο Μεταξάς στο ημερολόγιο του σημείωσε:

22 Νοεμβρίου 1963.«Φάγανε» τον Κέννεντυ στο Ντάλλας. ΣΤΟΠ!

Ένας Βούλγαρος αντικαθεστωτικός που πέρασε από την Αθήνα και ηταν  συνεργάτης του Τομ Καραμεσίνη ήξερε ποιος σκότωσε τον Κέννεντυ και εξαφανίστηκε στο "μαύρο σκοτάδι" το 1977
 

Ένα από τα απόρρητα έγραφα της CIA για την υπόθεση της δολοφονίας του προέδρου Κένεντυ, που δόθηκαν στη δημοσιότητα , αναφέρεται στον βούλγαρο πολιτικό πρόσφυγα Ντίμιταρ Ντιμιτρόφ με το παρατσούκλι "Κέλι", ο οποίος το 1977 προσπάθησε να πουλήσει τις πληροφορίες που είχε για τους δολοφόνους του Πρόεδρου Κέννεντυ.

 

Ο Ντίμιταρ Ντιμιτρόφ το 1951 , όταν ήταν 29 ετών βρισκόταν στην Αθήνα και δούλευε για ραδιόφωνο της CIA που εξέπεμπε στη Βουλγαρία, και ήταν υπέυθυνος για μια ομάδα Βούλγαρων αντικαθεστωτικών.

 Για κάποιο άγνωστο λόγο λόγο ο Τομ Καραμεσίνης τον έκλεισε στη φυλακή για εξι μήνες και μετά μεταφέρθηκε στον Παναμά ως ψυχοπαθής και τον έκλεισαν σε ένα αμερικανικό στρατιωτικό νοσοκομείο . 

 Το 1961 ο Ντιμίταρ Ντιμιτρόφ προσπάθησε να μιλήσει για την ιστορία του σε ένα περιοδικό αλλά το περιοδικό ενημέρωσε τη CIA. 

Το 1977 η CIA ασχολήθηκε και πάλι μαζί του επειδή «είχε πληροφορίες σχετικά με τη δολοφονία του Κέννεντυ, τις οποίες προσπάθησε να πουλήσει σε Ολλανδό δημοσιογράφο. 

Μετά ο βούλγαρος «χάθηκε». 

 Τι του συνέβη τα χαρτιά της CIA δεν το λένε .

Φαίνεται ότι κάποιοι τον σκότωσαν και τον εξαφάνισαν.

 Το ζήτημα είναι τι υπάρχει για αυτόν στα ελληνικά αρχεία.

 Αν υπάρχει κάτι, ακόμα. 

Το εγγραφο στα αγγλικά:

«In late January 1952, Morse Allen, a CIA Security Office official, was summoned to the office of his superior, security deputy chief Robert L. Bannerman, where he met with another agency official to discuss what Bannerman initially introduced as "the Kelly case." 

Wrote Allen, in a subsequent memorandum for his files, the official "explained in substance the Kelly case as follows:

 "Kelly, (whose real name is Dimitrov), is a 29-year-old Bulgarian and was the head of a small political party based in Greece and ostentively [sic] working for Bulgarian independence." 

The official described Dimitrov [whose first name was Dimitre] to Allen as "being young, ambitious, bright ... a sort of a 'man-on-a-horse' type but a typical Balkan politician." 

The official continued explaining to Allen that months earlier CIA field operatives discovered that Dimitrov was seriously considering becoming a double agent for the French Intelligence Service. 

"Accordingly," states the memo, "a plot was rigged in which [Dimitrov] was told he was going to be assassinated and as a protective he was placed in custody of the Greek Police." 

Successfully duped, Dimitrov was then thrown into prison. There he was subjected to interrogation and torture, and he witnessed the brutal torture of other persons the CIA had induced authorities to imprison. 

Greek intelligence and law enforcement agencies were especially barbaric in their methods. 

 Highly respected Operation Gladio historian Daniele Ganser describes the treatment of prisoners: "Their toes and fingernails were torn out. Their feet were beaten with sticks, until the skin came off and their bones were broken. Sharp objects were shoved into their vaginas. Filthy rags, often soaked in urine, and sometimes excrement, were pushed down their throats to throttle them, tubes were inserted into their anus and water driven in under very high pressure, and electro shocks were applied to their heads." 

 According to Allen's memo, after holding Dimitrov for six months the Greek authorities decided he was no more than "a nuisance" and they told the CIA "to take him back. " 

Because the agency was unable to dispose of Dimitrov in Greece, the memo states, the CIA flew him to a secret interrogation center at Fort Clayton in Panama. 

In the 1950's, Fort Clayton, along with nearby sister installations Forts Amador and Gulick, the initial homes of the Army's notorious School of the Americas, served as a secret prison and interrogation centers for double agents and others kidnapped and spirited out of Europe and other locations. Beginning in 1951, Fort Amador, and reportedly Fort Gulick, were extensively used by the Army and the CIA as a secret experimental site for developing behavior modification techniques and a wide range of drugs, including "truth drugs," mescaline, LSD and heroin. 

Former CIA officials have also long claimed that Forts Clayton and Amador in the 1950's hosted a number of secret Army assassination teams that operated throughout North and South America, Europe and Southeast Asia. 

There in Panama, Dimitrov was again aggressively interrogated, and then confined as "a psychopathic patient" to a high-security hospital ward at Fort Clayton. 

Allen's memo makes a point of stating: "[Dimitrov] is not a psychopathic personality." The Artichoke Treatment This remarkable summary brought the official to the purpose of his meeting with CIA security official Morse Allen. 

After months of confinement in Panama, Dimitrov had become a serious problem for the agency and the military officials holding him in the hospital. 

Dimitrov had become increasingly angry and bitter about his treatment and he was insisting that he be released immediately. 

Dimitrov, through his strong intellect and observation powers, was also witnessing a great deal of Project Artichoke activity and on occasion would engage military and agency officials in unauthorized conversations. 

The official explained to Allen that the CIA could release Dimitrov to the custody of a friend of his in Venezuela, but was prone not to because Dimitrov was now judged to have become extremely hostile toward the CIA. 

"Hence," explained the official, "[CIA] is considering an 'Artichoke' approach to [Dimitrov] to see if it would be possible to re-orient [Dimitrov] favorably toward us." Wrote Allen in his subsequent summary memorandum: 

"This [Artichoke] operation, which will necessarily involve the use of drugs is being considered by OPC with a possibility that Dr. Ecke and Mike Gladych will carry out the operation presumably at the military hospital in Panama. Also involved in this would be a Bulgarian interpreter who is a consultant to this Agency since neither Ecke nor Gladych speak Bulgarian. 

" Allen noted in his memo that security chief Bannerman "pointed out" that this type of operation could "only be carried out" with his or his superior's (security chief Sheffield Edwards) authorization, and "that under no circumstances whatsoever, could anyone but an authorized M.D. administer drugs to any subject of this Agency of any type." (The "Dr. Ecke" mentioned above was Dr. Robert S. Ecke of Brooklyn, New York, and Eliot, Maine, where he died in 2001. 

"Mike Gladych," according to former CIA officials, was a decorated wartime pilot who after the war became "deeply involved in black market trafficking in Europe and the US," and then in the early 1950's was recruited to join a "newly composed Artichoke Team operating out of Washington, DC.") Allen also wrote that Bannerman was concerned that the military hospital at Fort Clayton may not approve of or permit an Artichoke operation to be conducted on the ward within which Dimitrov was being held, thus necessitating the movement of Dimitrov to another location in Panama. 

Lastly, Bannerman stated to the official and Allen that "[the CIA's Office of] Security [through its Artichoke Committee] would have to be cognizant" of the operation, and may even want to "run the operation themselves since this type of work is one which Security handles for the Agency. Here it is interesting to note that among the many members of the agency's Artichoke Committee in 1952 was Dr. Frank Olson, who would about a year later be murdered in New York City. 

Morse Allen concluded his memo: "While the [Artichoke] technique that Ecke and Gladych are considering for use in this case is not known to the writer [Allen], the writer believes the approach will be made through the standard narco-hypnosis technique. Re-conditioning and re-orientating an individual in such a matter, in the opinion of the writer, cannot be accomplished easily and will require a great deal of time.... It is also believed that with our present knowledge, we would have no absolute guarantee that the subject in this case would maintain a positive friendly attitude toward us even though there is apparently a successful response to the treatment. 

The writer did not suggest to [bannerman and the CIA official] that perhaps a total amnesia could be created by a series of electro shocks, but merely indicated that amnesia under drug treatments was not certain." Interesting also is that Allen noted in his memo, about thirty days prior to his meeting, an official in the CIA's Technical Services Division, Walter Driscoll, discussed "the Kelly case" with him. No details of that discussion were provided. 

About a month later, according to former CIA officials, after Artichoke Committee approval to subject Dimitrov to Artichoke techniques, a high-ranking CIA official objected to treating Dimitrov in such a manner. That objection delayed application of the techniques for about "three weeks." In March 1952, according to the same former officials, Dimitrov was "successfully given the Artichoke treatment in Panama for a period of about five weeks."

 In late 1956, the CIA brought Dimitrov, at his request, to the United States. Apparently, the Agency felt comfortable enough with Dimitrov's diminished hostility and anger to agree to bring him to America from Athens, where he had returned for undetermined reasons. CIA files state, 

"The Agency made no further operation use of Dimitrov after he came to the United States, however, former CIA officials dispute this and relate that Dimitrov was "used on occasion for sensitive jobs." 

This, however, was not the end of Dimitre Dimitrov's story. After being relocated to the United States, Dimitrov either remained bitter or resumed his bitterness toward the CIA. 

In June 1960, he contacted the CIA's Domestic Contact Division and requested financial assistance for himself and additional covert support and assistance for activities against Bulgaria. 

In 1961, he contacted an editor at Parade, a Sunday newspaper magazine then with reported strong ties to the CIA, with the intention of telling his story. 

A Parade editor contacted the CIA and was informed, according to CIA documents, that Dimitrov was "an imposter" who was "disreputable, unreliable, and full of wild stories about the CIA."

 About ten years after the JFK assassination, Dimitrov, operating sometimes under the aliases Lyle Kelly, James Adams, General Dimitre Dimitrov and Donald A. Donaldson, informed a number of people that he had information about who ordered the murder of JFK and who had committed the act. 

Reportedly, he had encountered the assassins while he had been imprisoned in Panama. 

He also told several people that he knew about military snipers who had murdered Martin Luther King. 

In 1977, Dimitrov actually met with US Sen. Frank Church, head of a Senate Committee investigating the CIA, and President Gerald Ford to share his information. 

Dimitrov said after the meeting that Ford had asked him to keep the information confidential until he could verify a number of facts. Immediately following the March 29, 1977, death of Lee Harvey Oswald's friend George de Mohrenschildt, Dimitrov became extremely frightened and contacted a reporter with a foreign television station who either mistakenly, or intentionally, revealed Dimitrov's name publicly on American television.

Not long after this, Dimitrov disappeared in Europe where he had fled. He has never been seen or heard from since. Former CIA officials say privately, "Dimitrov was murdered" and "His body will never be found." A 1977 memorandum written, before Dimitrov's disappearance, by an attorney in the CIA's General Counsel's Office, A. R. Cinquegrana, states: "[it appears] to me that the nature of the Agency's treatment of Dimitrov might be something which should be brought to the attention of appropriate officials both within and outside the Agency. The fact that he is still active and is making allegations connected with the Kennedy assassination may add yet another dimension to this story».

Η 22α Νοεμβρίου στην Ιστορία

Η 22α Νοεμβρίου είναι η 327η ημέρα του δίσεκτου 2024. Απομένουν 39 ημέρες ως το τέλος του έτους.

1220 . Ο Γερμανός βασιλιάς και βασιλιάς της Σικελίας Φρειδερίκος Β΄ Χοενστάουφεν , στέφθηκε στη Ρώμη από τον Πάπα Ονώριο Γ΄ αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής, δίνοντας υπόσχεση ότι θα ηγηθεί σταυροφορίας για την Παλαιστίνη. 

1286. Δολοφονήθηκε στο Βίμποργκ ο βασιλιάς της Δανίας Ερρίκος Ε.

1307.Ο Πάπας Κλήμης ο 5ος εξέδωσε από την Αβινιόν την παπική βούλα "Pastoralis Praeeminentiae" οποία καλούσε όλους τους χριστιανούς μονάρχες στην Ευρώπη να συλλάβουν όλους τους Ναΐτες και να κατάσχουν τα περιουσιακά στοιχεία.

1318. Ο  Πρίγκιπας  του Τβερ Μιχαήλ Α΄ Γιαροσλάβιτς, από τον Οίκο των Ρουρικιδών, δολοφονήθηκε στην πόλη Σαράι, από  τον Τοκτά Χαν της Χρυσής Ορδής. Καταριθμήθηκε μεταξύ των αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας

1354 . Ο Αυτοκράτωρ Ιωάννης ΣΤ’ Καντακουζηνός παραιτήθηκε από κάθε εξουσία εκάρη μοναχός έλαβε το όνομα  Ιωάσαφ  και αποσύρθηκε σε μοναστήρι. Πέθανε στον Μυστρά. και ετάφη εκεί, το 1383.

1497.Αναζητώντας τη θαλάσσια οδό προς την Ινδία ο πορτογάλος Βάσκο ντε Γκάμα έπλευσε για πρώτη φορά γύρω από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας.

1617 . Στην Κωνσταντινούπολη πέθανε από τύφο σε ηλικία 27 ετών  ο Αχμέτ Α΄ που έκανε Σουλτάνα την Ελληνικής καταγωγής Κιοσέμ , με καταγωγή είτε από την Τήνο είτε από την Κεφαλλονιά , που το  χριστιανικό της  όνομα ήταν Αναστασία. Ο αδελφός του Αχμέτ,  Μουσταφά Α ́ ο οποίος ήταν ψυχικά έγινε σουλτάνος. Καθαιρέθηκε 3 μήνες αργότερα, 
 
1699 . Υπογράφηκε στη Μόσχα, στο κτήμα του Μεγάλου Πέτρου, στο Πρεμπραζένσκογιε, η Συνθήκη για τη διχοτόμηση της Σουηδικής αυτοκρατορίας, μεταξύ της Δανίας, της Ρωσίας, της Σαξονίας και της πολωνό-λιθουανικής Κοινοπολιτεία. Μετά τη Συνθήκη, άρχισε μεγάλος βόρειος πόλεμος.

1757. Στον επταετή πόλεμο οι Αυστριακοί νίκησαν τους Πρώσους στην μάχη του Μπρεσλάου. (Βρόκλαβ σήμερα στην Πολωνία).

1806 . Στις 10/22 Νοεμβρίου η Ρωσία κήρυξε πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. 

1824. Απεβίωσε στο Ναύπλιο προσβεβλημένος από τύφο ο Θεόδωρος Νέγρης που στα τελευταία του ήταν σε σύγκρουση με τον  Μαυροκορδάτο και συμμάχησε με τον Κολοκοτρώνη και έπειτα με τον Ανδρούτσο.

1842. Εξερράγη το ηφαίστειο της Αγίας Ελένης στις ΗΠΑ

1890. Γεννήθηκε στη Λιλ  της Γαλλίας ο δευτερότοκος γιος μιας οικογένειας ρωμαιοκαθολικών της ανώτερης μεσοαστικής τάξης Σαρλ ντε Γκωλ.

1897. 22 Νοεμβρίου/4 Δεκεμβρίου υπογράφηκε στην Κωνσταντινούπολη 
η Ελληνοτουρκική συνθήκη ειρήνης, με τον οποίο έληξε ο άτυχος για την Ελλάδα πόλεμος του 1897. Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να καταβάλει 4 εκατομμύρια χρυσές λίρες ως αποζημίωση στην Τουρκία και να εκκενώσει την περιοχή ανάμεσα στον Όλυμπο και τα Καμβούνια Όρη. Για να πληρωθεί η αποζημίωση , η Ελλάδα αναγκάσθηκε να λάβει ένα ακόμη δάνειο και τέθηκε υπό Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο. Αυτό είχε ως συνέπεια να εκχωρήσει πηγές των δημοσίων εσόδων στους πιστωτές της και να δημιουργηθούν έτσι τα μονοπώλια στο τσιγαρόχαρτο, το αλάτι, το πετρέλαιο, τον καπνό, τα σπίρτα και τα τραπουλόχαρτα, που διατηρήθηκαν μέχρι την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ το 1981.

1906. Άρχισε να εφαρμόζεται  στη Ρωσία η αγροτική μεταρρύθμιση του Πιότρ Στολύπιν .

1907.Στη Αθήνα , ογκώδης φοιτητική διαδήλωση στα Προπύλαια για το μη υποχρεωτικό του μαθήματος της Γυμναστικής, γεγονότα γνωστά ως «Γυμναστικά».

1908. Στο σπίτι του Φεχίμ Ζαβαλάνι, στο Μοναστήρι, έληξε το συνέδριο των Αλβανών διανοουμένων που είχε αρχίσει στις 14 Νοεμβρίου με την απόφαση για την τυποποίηση του λατινικού αλβανικού αλφάβητού. Στο «Κογκρέσο» του Μοναστηρίου συμμετείχαν ο καθολικός ιερέας Gjergj Fishta, ο Μιντάτ Φάσερ , ο Λουίτζι Γκουραγκούγκι , ο Γιωργος Κυριαζής , ο Νάντρε Μιέντια ,ο Γ. Γκίλκα , o Τάκη Μπούντα , ο Σαχίν Κολόνια , ο Σωτήρ Πέτσι , ο Βάϊοςος Τόπουλλης, ο Νιζέτ Βρυώνης και ο Φεχιμ Ζαβαλάνι .

1911. Κατά τον  Ιταλο-Τουρκικό  Πόλεμο άρχισε η μάχη του Τομπρούκ , στην οποία τη διοίκηση των Τούρκων είχαν ο Εμβέρ Μπέης και ο Κεμάλ.132 Τουρκοάραβες υπό την ηγεσία του Μουσταφά Κεμάλ επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά και νίκησαν περίπου 200 Ιταλούς στη μάχη του λόφου Ναντούρα.

1918 . Γαλλικά στρατεύματα υπό τη διοίκηση του Γάλλου στρατηγού Ενρί Γκουρώ  εισήλθαν θριαμβευτικά στην πόλη στην οποία από τις 11 Νοεμβρίου 1918 οι κομμουνιστές είχαν ανακήρυξει μια «σοβιετική κυβέρνηση» στο Στρασβούργο, ακολουθώντας το παράδειγμα του Κουρτ Άϊσνερ στο Μόναχο 

1920. Στις 22 Νοεμβρίου /5 Δεκεμβρίου 1920, έγινε το δημοψήφισμα για την επιστροφή του Βασιλιά Κωνσταντίνου στον Ελληνικό Θρόνο. Οι Φιλελεύθεροι του Βενιζέλου έκαναν αποχή, θεωρώντας μη έντιμες τις συνθήκες διεξαγωγής του. Το κυρίαρχο σύνθημα της Κωνσταντινικής παράταξης ήταν "Ψωμί, ελιά και Κώτσο Βασιλιά!". Το αποτέλεσμα που ανακοινώθηκε ήταν 98% υπέρ της επιστροφής .
Ο αριθμός των ψηφοφόρων που ανακοινώθηκε ήταν κατά 30% αυξημένος σε σχέση με τις εκλογές του προηγούμενου μήνα.

1922 . Οι Τούρκοι  ανέκτησαν την περιοχή Χάβσα της επαρχίας Αδριανούπολης.

1927. Υπογράφηκε το δεύτερο σύμφωνο των Τιράνων, με το οποίο η Αλβανία εγινε στην πραγματικότητα ιταλικό προτεκτοράτο .

1928. Η Πρώτη παράσταση του Μπολερό του Μωρίς Ραβέλ, στην Όπερα του Παρισιού

1933. Ο ριζοσπάστης  Καμίλ Σοτάν έγινε πρωθυπουργός στη Γαλλία.

1936. Ο Τσέζαρε Μαρία Ντε Βέκι πρώην κυβερνήτης της Σομαλίας και υπουργός παιδείας του Μουσολίνι ανέλαβε  στρατιωτικός και πολιτικός διοικητής των Δωδεκανήσων  

1940. Με το πρώτο φως της Παρασκευής 22ας Νοεµβρίου 1940 ,οι μεραρχίες του Γ΄ Σ.Σ. άρχισαν πάλι την επιθετική τους κίνηση.
Στις 15.00, το απόσπασμα Μπεγέτη, κατέλαβε την Μπόριγια. Στην Κορυτσά οι Έλληνες περίμεναν την απελευθέρωση. Διατάχτηκαν ένα τάγμα κι ένας λόχος να την απελευθερώσουν. Ξεκίνησαν αγώνα δρόμου, ποιος θα είχε την τιμή να φτάσει πρώτος. Έφτασαν μαζί στις 17.45, το 1/53 Τάγµα και ο λόχος του 1/27 Τάγµατος. Εισήλθαν στην πόλη µέσα σε ατµόσφαιρα ενθουσιασµού των ελλήνων κατοίκων που τους υποδέχθηκαν. Ο Αντισυνταγµατάρχης Πεζικού ∆ηµήτριος Θεοδωράκης ενημέρωσε τον Μπεγέτη που ενημέρωσε τον Παπάγο με το ακόλουθο σήμα. «Ώρα 17:45. Αναφέρω ότι το υπ’εμέ απόσπασμα εισελθόν εις Κορυτσάν απηλευθέρωσε ταύτην. Μπεγέτης. Συνταγματάρχης».
Ο Ιωάννης Μεταξάς βγηκε στην είσοδο της Μ.Βρετανίας και ανήγγειλε έμπλεος χαράς την απελευθέρωση της Κορυτσάς. «Αγαπητοί μου η Κορυτσά κατελήφθη».
Προηγουμένως, με ραδιοφωνικό του διάγγελμα ο Ιωάννης Μεταξάς απάντησε στον λόγο του Μουσολίνι που απειλούσε «να τσακίσει τα πλευρά της Ελλάδος.
Το Α’ Σώμα Στρατού του Δεμέστιχα ανακατέλαβε στην Ήπειρο τους Φιλιάτες και την περιοχή της Μέρτζανης.Το Β’ Σώμα Στρατού μπήκε στην Βόρεια Ήπειρο και απελευθέρωσε το Λεσκοβίκι.18 αεροσκάφη της ελληνικής αεροπορίας επιτέθηκαν στην Ιταλική φάλαγγα μήκους οκτώ χλμ. που υποχωρούσε από την Κορυτσά προς το Πόγραδετς. Κατά την επιστροφή στο αεροδρόμιο ένα Henschel χτυπήθηκε από ιταλικά καταδιωκτικά στο λέβητα βενζίνης, έπιασε φωτιά και το πλήρωμα το εγκατέλειψε. Ο χειριστής υπέκυψε στα τραύματά του, ενώ ο παρατηρητής επέζησε.
Την ίδια ημέρα ο Μουσολίνι, απάντησε στο τηλεγράφημα του Χίτλερ, και απέδιδε την ιταλική αποτυχία, στον «κακό καιρό», στους «Βουλγάρους που έπρεπε να επιτεθούν στην Ελλάδα», και «στους προδότες Αλβανούς που λιποτάκτησαν». 

Στην Τουρκία, το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο κήρυξε το στρατιωτικό νόμο στην Κωνσταντινούπολη και το Κοτζαελί, καθώς και στις επαρχίες της Θράκης.

1942. Ο στρατηγός Φρίντριχ Πάουλους, που πολιορκούσε το Στάλινγκραντ, ενημέρωσε στον Χίτλερ ότι η 6η Στρατιά περικυκλώθηκε από τους Σοβιετικούς.

1943.Τερματίστηκε  η επιχείρηση «Δωδεκάνησα» των Γερμανών. Διάσκεψη του Καΐρου. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούζβελτ, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ και ο Κινέζος Πρωθυπουργός Τσιάνγκ Κάι-Σεκ συζήτησαν το σχέδιο για να νικηθεί την Ιαπωνία. Ο Λίβανος απέκτησε την ανεξαρτησία του από τη Γαλλία.Στη Σόφια εκτελέστηκαν οι Αλεξάντερ Πιβ, Εμίλ Ποπόφ και Ιβάν Βλάντκοφ για συμμετοχή στο Κίνημα των Παρτιζάνων.

1945.Μετά την παραίτηση της Κυβέρνησης Κανελλόπουλου επεβλήθη άνωθεν η Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη, (22 Νοεμβρίου 1945 – 4 Απριλίου 1946) , που την αποτελούσαν οι: Θεμιστοκλής Σοφούλης πρωθυπουργός, Γεώργιος Καφαντάρης αντιπροέδρος, Εμμανουήλ Τσουδερός Β΄Αντιπροέδρος και υπουργός Συντονισμού, Ιωάννης Σοφιανόπουλος υπουργός Εξωτερικών και προσωρινά Τύπου και Πληροφοριών,Κωνσταντίνος Ρέντης υπουργός Εσωτερικών και προσωρινά Δικαιοσύνης, Θεόδωρος Μανέτας υπουργός Στρατιωτικών και προσωρινά Αεροπορίας,Θεόδωρος Χαβίνης υπουργός Δημοσίων Έργων,Δημήτριος Μαχάς υπουργός Μεταφορών,Λεωνίδας Ιασωνίδης υπουργός Κοινωνικής Προνοίας Γεώργιος Βοραζάνης υπουργός Εθνικής Οικονομίας,Γεώργιος Καρτάλης υπουργός Εφοδιασμού,Χρυσός Ευελπίδης υπουργός Γεωργίας,Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας υπουργός Παιδείας,Σταμάτης Μερκούρης υπουργός Δημοσίας Τάξεως,Αλέξανδρος Μερεντίτης υπουργός Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος,Αλέξανδρος Μυλωνάς υπουργός Οικονομικών.

Στη  Βουλγαρία σχηματίστηκε η κυβέρνηση κυβέρνηση του Πατριωτικού Μετώπου  με πρωθυπουργό τον Γκεόργκι Ντιμιτρόφ.

1950 .Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης απένειμε το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης στον Ναζίμ Χικμέτ από την Τουρκία, στον Πάμπλο Πικάσο από την Ισπανία, στον Πάμπλο Νερούδα από τη Χιλή, στον Πολ Ρόμπεσον από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και στη Γουάντα Γιακουμπόφσκα από την Πολωνία.

1951. Ο Έλληνας αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ Γ. Μαύρος ζήτησε να αναγνωριστεί το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης υπέρ της Κύπρου.Κατόπιν αξιώσεως του Βρετανού αντιπροσώπου Ίντεν, διαγράφηκε από τα επίσημα πρακτικά της συνεδρίασης η αναφορά του Γ. Μαύρου στην Κύπρο.

1956. Ο πρώην πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Ιμρε Νάγκι εξήλθε από τη Γιουγκοσλαβική Πρεσβεία, στην οποία είχε λάβει καταφύγιο μαζί με συντρόφους του μετά την καταστολή της εξέγερσης, κατόπιν εγγυήσεων του Γιάνος Κάνταρ , αλλά συνελήφθη από τους Σοβιετικούς και εκτοπίστηκε στη Ρουμανία. Στη Μελβούρνη άρχισαν οι 16οι Ολυμπιακοί Αγώνες.

1957.Το απολυτήριο του Δημοτικού έγινε απαραίτητο για οποιαδήποτε εργασία στην Ελλάδα.

1958.Η ολομέλεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ ενέκρινε τη συζήτηση του ζητήματος της Κύπρου στην Γενική Συνέλευση.

1960. Στη Σοβιετική Ένωση βγήκανε από τη γραμμή παραγωγής τα πρωτα ΖΑΖ,

1962. Πραγματοποιήθηκε η ιστορική επίσκεψη του προέδρου της νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στην Τουρκία. Ο Τούρκος πρόεδρος, στρατηγός Γκιουρσέλ, διέθεσε στον Μακάριο το προσωπικό του αεροπλάνο για να τον μεταφέρει στην Άγκυρα, ενώ τον υποδέχθηκε ο ίδιος στο αεροδρόμιο, μαζί με τον πρωθυπουργό Ισμέτ Ινονού και τον φιλοξένησε στην προεδρική κατοικία. Από την πλευρά του, ακολουθώντας το πρωτόκολλο, ο πρόεδρος Μακάριος κατέθεσε στεφάνι στο μαυσωλείο του Κεμάλ Ατατούρκ.

1963 . Στο Ντάλας του Τέξας, δολοφονήθηκε ο Ιρλανδικής καταγωγής, και πρώτος καθολικός Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι.

1967. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ υιοθέτησε το ψήφισμα 242 που απαιτούσε από το Ισραήλ να αποσύρει τα στρατεύματά του από τα αραβικά εδάφη.

1968. Πρώτη ημέρα κυκλοφορίας του «Λευκού Δίσκου»  των ΜπήτλςΣτην Τουρκία έγινε  η πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς. Μετά τη χειρουργική επέμβαση .ο ασθενής έζησε για 18 ώρες.

1971.Η Ινδία εξαπέλυσε μεγάλης κλίμακας επίθεση στο Μπανγκλαντές.

1972 . Πόλεμος του Βιετνάμ: Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής απώλεσαν το πρώτο «υπερφρούριο» B-52 

1973. Στην Ιταλία διαλύθηκε η Όρντινε Νουόβο και οι ηγέτες της κατηγορήθηκαν  για επανίδρυση  του διαλυμένου εθνικού φασιστικού κόμματος.

1974. Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ χορήγησε  το καθεστώς του παρατηρητή στην Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης

1975. Μετά το θάνατο του Φρανθίσκο Φράνκο, ο Χουάν Κάρλος έγινε βασιλιάς της Ισπανίας.

1976 . Ο Αντόλφο Σουάρες διαδέχτηκε τον Κάρλος Αρίας Ναβάρο ως πρωθυπουργός της Ισπανίας.

1979.Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ζήτησε την υποτίμηση της τουρκικής λίρας.

1989. Ενώ στην Αθήνα οι Μητσοτάκης, Παπανδρέου και Φλωράκης, κατά την τέταρτη φάση των διερευνητικών συνομιλιών με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Χρήστο Σαρτζετάκη, αποφάσισαν τη δημιουργία οικουμενικής Κυβέρνησης, υπό τον Ξενοφώντα Ζολώτα, στη Δυτική Βηρυτό δολοφονήθηκε ο Προέδρος του Λιβάνου Ρενέ Μουαβάντ.

1990. Μετά από 11 χρόνια στην πρωθυπουργία της Βρετανίας η Μάργκαρετ Θάτσερ παραιτήθηκε αφού έχασε την ηγεσία των Συντηρητικών.

1992. Οι ναυτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ και της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης άρχισαν νηοψίες στα διεθνή ύδατα της Αδριατικής Θάλασσας, προκειμένου να επιβάλουν το εμπάργκο πετρελαίου κατά της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας.

1993. Η  Αρμενία εισήγαγε το εθνικό της νόμισμα, Ντράμ.

1995. Μετά την υπογραφή της συμφωνίας του Ντέιτον που τερμάτισε τον πόλεμο στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ανέστειλε τον οικονομικό αποκλεισμό της Γιουγκοσλαβίας που κράτησε 1.253 ημέρες.

2001. Το κοινοβούλιο της Τουρκίας αναγνώρισε την ισότητα ανδρών και γυναικών.

2003. Στην Τιφλίδα ο λαός εισέβαλε  στο Κοινοβούλιο για να διώξει  τον  Έντβαρ Σεβαρντάντζε που κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης.

2004. Στην Ουκρανία άρχισε η «Πορτοκαλί Επανάσταση». Στο Βελιγράδι, ο Πρόεδρος της Σερβίας Μπόρις Τάντιτς και ο Πρόεδρος της Ρεπούμπλικα  Σέρπσκα Ντράγκαν Τσάβιτς απηύθυναν έκκληση στους φυγόδικους κατηγορούμενους της Χάγης να αξιολογήσουν πόσο ήταν σημαντικό να παραδοθούν οικειοθελώς και να επηρεάσουν τη βελτίωση της διεθνούς  θέσης της Σερβίας και της Ρεπούμπλικας  Σέρπσκα.

2005.Το Γερμανικό κοινοβούλιο εξέλεξε την Άνγκελα Μέρκελ στο αξίωμα του καγκελάριου.

2017. Στο δικαστήριο της Χάγης, απαγγέλθηκε η καταδικαστική απόφαση για τον στρατηγό   Ράτκο Μλάντιτς.

2020. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσύρθηκαν από τη Συνθήκη για τους Ανοικτούς Ουρανούς.

2022. Η απάτη ΚΟΒΙΝΤ19 . Στην Σκιπερία (Αλβανία) βρέθηκε  μόνον ένα κρούσμα ΚΟΒΙΝΤ. Στο Κόσσοβο κανένα. Στη Βουλγαρία το 40% αυτών που αρρώστησαν και το 46% αυτών που πέθαναν ήταν πλήρως εμβολιασμένοι.