10 Μαρτίου 1941. Ο Πιπινέλης από τη Σόφια ενημέρωσε τον Κοριζή ότι η Γερμανική παρουσία στη Βουλγαρία είχε πρωτίστως πολιτικούς και διπλωματικούς στόχους και υπογράμμισε τον διάδρομο μέσω Τουρκίας προς την Αίγυπτο.

«Σόφια, 10 Μαρτίου 1941. Αφ’ ής τα γερμανικά στρατεύματα διέβησαν τον Δούναβιν , γενική υπάρχει ενταύθα η έντύπωσις οτι η κατά της Ελλάδος δράσις αυτών αμέσως επίκειται. Την άποψιν ταύτην δεν δύναμαι βεβαίως να ελέγξω μετά θετικότητος. Αντίκεινται όμως εις ταύτην: α. ο αριθμός των μέχρις ώρας προς τα ημέτερα σύνορα συγκεντρωθεισών μεραρχιών 
(6 ή 7), β. η σοβαρότητα των προς τα τουρκικά σύνορα προωθηθεισών δυνάμεων, και γ. η στάσις του γερμανικού τύπου και των εν Βερολίνω ανταποκριτών των πλείστων ουδετέρων εφημερίδων. 
Η στάσις αυτη τείνει να δώση την ςντύπωσιν ότι ή γερμανική κατοχή αποτελεί κατάληψιν προκεχωρημένου ερείσματος εντεύθεν του Δουνάβεως, ούτινος την αξία ή γερμανική πολιτική θα προσπαθήσει εν πρώτοις να έκμεταλλευθή πολιτικώς και διπλωματικώς. Είναι αυταπόδεικτον ότι, άφ' ής η Γερμανία επέτυχε να προωθήση εν Βουλγαρία τάς δυνάμεις της, θά επιζητήση νά έκμεταλλευθή εις το ακέραιον τα εκ της νέας καταστάσεως πλεονεκτήματα. 
Διά τήν περαιτέρω εξέλιξιν του πολέμου σημασίαν βασικήν έχει εν προκειμένω μόνη ή Τουρκία, δι' ής ζωτικώς απειλεΐται ή θέσις τής Μ. Βρεταννίας εν τη Εγγύς Ανατολή. Αλλά διά να καταστή δυνατή η επί της Τουρκίας συγκέντρωσις τής πιέσεως αυτής, πρέπει νά εξουδετερωθώσι προηγουμένως η Ελλάς και ή Γιουγκοσλαβία.
 Το ζήτημα τίθεται επομένως εάν η έξουδετέρωσις Ελλάδος και Γιουγκοσλαβίας θά διενεργηθή συγχρόνως προς τήν κατα τής Τουρκίας πίεσιν και έάν θά προσλάβη έξ αρχής στρατιωτικόν χαρακτήρα ή έάν, τούναντίον, θά έπιδιωχθή τό πρώτον ή διά πολιτικών μέσων έξουδετέρωσις τής Ελλάδος και τής Γιουγκοσλαβίας.
 Τό ζήτημα είναι προ παντός ζήτημα συνοχής των τριών βαλκανικών κρατών έν συνδυασμώ προς τον άριθμόν τών διαθεσίμων ήδη ενταύθα γερμανικών δυνάμεων». 

ΠΙΠΙΝΕΛΗΣ.