Λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες.

 Όσα έλεγα πριν δέκα χρόνια 
ισχύουν και τώρα εις το ακέραιο

Του Σπύρου Χατζάρα 

Ακούγοντας την πλατφόρμα του ΜΥΡΙΖΑ, για «ακροδεξιούς τοκογλύφους της Ευρώπης», κι άλλες μπαρούφες, θυμήθηκα τι έγραφα πριν δέκα χρόνια:
 Έλεγα τότε: «Σκέφτομαι ένα αντι-Ολιγαρχικό κίνημα, υπεράσπισης της ιδέας του εθνικού Κράτους και της Πατρίδας, ενάντια στη Χούντα των Τραπεζών την παγκόσμια Διακυβέρνηση, και τα παγκόσμια ΚΑΡΤΕΛ».

 Έλεγα τότε, οτι ο κύριος . πρέπει να είναι «η Ανατροπή της Ξενόδουλης Ολιγαρχικής ψωροΕλίτ», μαζί με «το καθεστώς της Ολιγαρχικής Κομματοκρατίας, της Φαυλοκρατίας και της Κλεπτοκρατίας , που καταδίκασε τον τόπο μας στη μιζέρια, και το λαό μας στη δυστυχία και την απόγνωση», ώστε, «να αποκατασταθεί η Εθνική ανεξαρτησία, και η λαϊκή κυριαρχία», και «να υπάρξει κοινωνική Δικαιοσύνη».

Ο ίδιος σοσιαλ-νέο-φιλελεύθερος συρφετός των λυμεώνων , των Κλεπτών και των Εφιαλτών, που ρήμαξε τη χώρα μας και τον λαό μας, εμφανίζεται και πάλι ως Σωτήρας μας στις Κάλπες. 

Έλεγα τότε , προφητικά, ότι η «πολιτική» διαπάλη της Ολιγαρχίας, αφορά στην διαρπαγή και τον διαμοιρασμό των κρατικών πόρων, ως αμοιβή της για την υποτέλεια» . Ακριβώς αυτό που έκαναν οι ΜΥΡΙΖΑ με τους διορισμούς των παιδιών τους στη Βουλή. 

Έλεγα τότε, την βασική μας διεκδίκηση ότι «Τα κράτη θα πρέπει να μπορούν να δανείζονται με τους ίδιους όρους με τις ιδιωτικές τράπεζες από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα». Δηλαδή «ισότητα και μπροστά στον τραπεζίτη».

 Σήμερα, όπως και πριν από δέκα χρόνια,
 η διαχωριστική γραμμή περνάει ανάμεσα στους πατριώτες και τους απάτριδες προδότες , ανάμεσα στους αεριτζήδες και την παραγωγική κοινωνία, ανάμεσα στους τίμιους και τους Κλέφτες, ανάμεσα στους υπερήφανους ανθρώπους με συλλογική εθνική συνείδηση και τους καταναλωτές πρόβατα. ¨Όσοι δεν είμαστε καταναλωτές- πρόβατα έχουμε εθνική ταυτότητα και όχι μόνο πιστωτική κάρτα και λέμε όχι στην «ευρωπαϊκή ταυτότητα» και τον «Ευροπατριωτισμό». 

Πριν από δεκα χρόνιαμ σας έλεγα ότι στην εποχή της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης των περιούσιων Επενδυτών, δεν χωριζόμαστε σε «αριστερούς» και «ακροδεξιούς», σε προοδευτικούς και συντηρητικούς . ‘

Όπως έλεγα τότε ,«είναι απαραίτητη η Παλλαϊκή Εθνική Ενότητα γύρω από ένα αντι-Ολιγαρχικό κίνημα, υπεράσπισης, της ιδέας του εθνικού Κράτους και της Πατρίδας». 

Το Πατριωτικό Κίνημα λοιπόν είναι πάνω από όλα Παλλαϊκό και αντι-ολιγαρχικό. 
ΥΓ. Μακάρι να το καταλάβουν όλοι, έστω και λίγο πριν από την Κάλπη.