3 Νοεμβρίου 1940. Η Ανακατάληψη της Γκραμπάλας με εφ όπλου λόγχη

Στις 05:00 της 3ης Νοεμβρίου, όταν κόπασε η χιονοθύελλα, εκδηλώθηκε ελληνική αντεπίθεση για την ανακατάληψη της Γκραμπάλας, την οποία οδηγούσε ο αντισυνταγματάρχης Πεζικού Γεώργιος Κυριαζής.
Καθώς ανέβαιναν οι Έλληνες από την πίσω πλευρά, ανέβαινε το υπόλοιπο τάγμα των Αλβανών, που είχε διανυκτερεύσει στα Καλύβια Αρίστης. Η μάχη διεξήχθη σώμα με σώμα, με τη χρήση ξιφολόγχης. Ο λόχος Ευζώνων υπό τον Ταγματάρχη Πανταζή επιτιθέμενος με την πολεμική ιαχή «Αέρα», κατάφερε να ανατρέψει του Αλβανούς και να ανακαταλάβει την κορυφή της Γκραμπάλας.
Στα χέρια των Ελλήνων περιήλθαν τρία πολυβόλα και τέσσερις όλμοι.
Οι ελληνικές απώλειες ανήλθαν σε 8 νεκρούς και 27 τραυματίες.
Οι ιταλικές απώλειες επί του υψώματος ήταν βαριές. 20 νεκροί, 60 τραυματίες και 6 αιχμάλωτοι.
Περί την 06:00 πμ, από το παρατηρητήριο του υψώματος εντόπισαν στα Καλύβια Αρίστης ,το ιταλικό 47ο Σύνταγμα Πεζικού, έτοιμο να επιτεθεί στην Γκραμπάλα. Με συγκεντρωτική βολή 4 πυροβολαρχιών διαλύθηκε η συγκέντρωση του συντάγματος.
Οι βομβαρδισμοί από την ιταλική αεροπορία και το πυροβολικό των Ιταλών συνεχίστηκαν με ιδιαίτερη σφοδρότητα. Εβλήθησαν οι θέσεις Ψηλορράχη, Ελαία, Ρεπέτιστα, Σιάστη και Μονή Σωσίνου.

Νωρίς το απόγευμα, της 3ης Νοεμβρίου ο Σταθμός Διοικήσεως έλαβε ένα σήμα από τα προκεχωρημένα παρατηρητήρια της VIII Μεραρχίας που ανέφερε ότι ιταλικη φάλαγγα αρμάτων εκινείτο επί της οδού Δολιανά - Καλπάκι.
Στις 16:00, φάλαγγα 50 ιταλικών αρμάτων, με 80 μοτοσικλετιστές εξήλθε από τους χώρους απόκρυψης, και εφόρμησε κατά του λόφου της Ελαίας.
Η επίθεσή τους όμως συνετρίβη από την αντιαρματική άμυνα και το εύστοχο πυρ του πυροβολικού. Οι Ιταλοί απώλεσαν 30 μοτοσικλετιστές, ενώ 9 άρματά τους καταστράφηκαν. Τα υπόλοιπα άρματα έκαναν αναστροφή και υποχώρησαν
. Το ιταλικό πεζικό που ήταν στους χώρους συγκέντρωσης για να επιτεθεί μετά τα άρματα, δέχτηκε και αυτό πυρά πυροβολικού και δεν μπόρεσε να εκδηλώσει επίθεσή στην Ελαία. Ανάλογη τύχη είχαν και τα ιταλικά τμήματα που ενεργούσαν στον Άγιο Αθανάσιο και τη Γκορίτσα.
Τη νύχτα της 3ης Νοεμβρίου, οι Ιταλοί κατάφεραν να διασχίσουν τον Καλαμά στην περιοχή του Αγίου Αθανασίου, αλλά ύστερα από αντεπίθεση των ελληνικών δυνάμεων απωθήθηκαν και πάλι πέρα από το ποτάμι. 
Το ηθικό των Ελλήνων στρατιωτών είχε αναπτερωθεί, αφού έβλεπαν ότι η αντιαρματική τους θωράκιση ήταν αποτελεσματική, έστω και αν αντιμετώπιζαν για πρώτη φορά άρματα και εδραίωναν την πεποίθησή τους για την αποτελεσματική τους άμυνα εναντίον των Ιταλών. 
Τη νύχτα της 3ης προς 4ης Νοεμβρίου, ο Κατσιμήτρος διέταξε την σύμπτυξη των υποτομέων Γκρίμπιανης και Γρανιτσοπούλας από τη θέση τους δυτικά του Καλαμά, προς τις οργανωμένες θέσεις των υποτομέων Ζίτσας και Σουλόπουλου, ανατολικά του Καλαμά. Η σύμπτυξη έγινε με τόσο αριστοτεχνικό τρόπο, ώστε οι Ιταλοί δεν την αντιλήφθηκαν και βομβάρδισαν σφοδρότατα τις εγκαταλειφθείσες θέσεις.

Στην Πίνδο, στις 3 Νοεμβρίου εξαπολύθηκε η γενική επίθεση του Βραχνού, κατά της Μεραρχίας Τζούλια. Πρωταγωνιστικό ρόλο είχε η Ταξιαρχία Ιππικού υπό τον συνταγματάρχη Σ. Δημάρατο που είχε φτάσει στο Δοτσικό από την 1η Νοεμβρίου.

-Στις 3 Νοεμβρίου προχωρημένα τμήματα της Τζούλια έκαναν την εμφάνιση τους στη Βωβούσα. Σε απόσταση 6 ωρών με τα πόδια ή με ζώα από το Μέτσοβο !

- Η διοίκηση της ιταλικής μεραρχίας Σιένα εγκαταστάθηκε στους Φιλιατες, από όπου ειχε υποχωρήσει το απόσπασμα του ρίψασπη Λιούμπα, ο οποίος ακολουθούσε τις διαταγές Παπάγου, και εγκατέλειψε τις θεσεις του ενώπιον του εχθρού.

-Η Ιταλική αεροπορία βομβάρδισε και πάλι τη Θεσσαλονίκη.