Ο πράκτωρ Πλουμπίδης δεν εκτελέστηκε. Του έκαναν ευθανασία και η Ιντέλιζενς Σέρβις φρόντισε να περάσει στο ΠΑΝΘΕΟΝ των ΑριστερώνΑγωνιστών

 

Ο πράκτωρ Πλουμπίδης κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ επιβίωσης «χτικιάρη» σε συνθήκες «Παρανομίας». 

Πέρασε στην Παρανομία το 1945 και έζησε επτά χρόνια στην συντηρούμενος με συγκεκριμένα συνταγογραφούμενα φάρμακα. Είναι μοναδικός επαναστάτης, που το κατάφερε. 

Η Ασφάλεια εάν ήθελε θα τα είχε ακολουθήσει τα φάρμακα μέχρι τη Γιάφκα του, αλλά, το πιο πιθανό είναι να του τα πήγαιναν οι ίδιοι. 

 Η δήθεν σύλληψη του καταζητούμενου Νίκου Πλουμπίδη. ανακοινώθηκε από τον υπουργό Εσωτερικών Παυσανία Λυκουρέζο το μεσημέρι της 25 Νοεμβρίου 1952, πέντε μήνες μετά την εκτέλεση του Μπελογιάννη. Όπως είπε, ο υπουργός, η σύλληψη έγινε στις 2.45' π.μ. από ομάδα αστυνομικών, με επικεφαλής τον Θεόδωρο Ρακιντζή. 

 Ο Πλουμπίδης όπως είπε ο υπουργός ήταν βαριά άρρωστος από φυματίωση και νεφρίτιδα, και μεταφέρθηκε σμτί για την Γενική Ασφάλεια κατευθείαν στο σανατόριο «Σωτηρία». 

 Δηλαδή, αντί η σύζυγος να πάρει το 166 , ή το Πρώτων Βοηθειών, κάλεσαν περιπολικό της Ασφάλειας που τον μετέφερε στη Σωτηρία, όπου βρισκόταν και πριν την Πόλεμο και καθοδηγούσε από εκεί το Κόμμα σε συνεργασία με τον παπα-Δημήτρη Μπάλφουρ. 

 Ο Πλουμπίδης έγινε μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ με «Κοπτάτσια» τον Απρίλιο του 1938 και μαζί με τον Γιώργη Σιάντο ανέλαβαν την καθοδήγηση. Αυτός ήταν ο αρχηγός, όσο ο σ. Νίκος ήταν στην Κέρκυρα και μετά στο Νταχάου. Ο Πλουμπίδης διέγραψε τα ηγετικά στελέχη του κόμματος Π. Δαμασκόπουλο, Σ. Σκλάβαινα, Μ. Μανωλέα επειδή είχαν υπογράψει δήλωση μετανοίας. 

 Στις 22 Μαΐου 1939, ο Μανιαδάκης συνέλαβε τον Πλουμπίδη στο Κουκάκι, αλλά, με παρέμβαση του Μπάλφουρ, αντί να μεταφερθεί στην Ακροναυπλία και την Κέρκυρα, επειδή έπασχε από φυματίωση , μεταφέρθηκε στο σανατόριο «Σωτηρία» στην πτέρυγα πολιτικών κρατουμένων. Τον Νοέμβριο του 1939 η Ασφάλεια πέτυχε και τη σύλληψη του Σιάντου, ο οποίος μεταφέρθηκε στις φυλακές της Κέρκυρας στην Ακτίνα Θ', μαζί με το Ζαχαριάδη. Έτσι , μόνος καθοδηγητής ήταν ο Πλουμπίδης, τον οποίο ο Ζαχαριάδης υποπτεύτηκε ως πράκτορα της Ιντέλιτζεντ Σέρβις και κατήγγειλε, τη λεγόμενη Παλιά Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ (ΠΚΕ) την οποία καθοδηγούσε Πλουμπίδης και στης οποίας τον Ριζοσπάστη αρθρογραφούσε μέσα από την Σωτηρία. 

 Προσωπικός του νοσοκόμος και έμπιστος διαγγελέας του, ήταν ο «Μπάρμπας» ο Γιώργος Καζιάνης, ο μετέπειτα στρατοπεδάρχης του Ασύλου της Κοκκινιάς, με το επαναστατικό ψευδώνυμο, «Μπάρμπας». 

 Ο Πλουμπίδης οργάνωσε το πραξικόπημα κατά του Μετααξά στα Χανιά, και ήταν ο εγκέφαλος του ΕΑΜ από τη Σωτηρία. Αυτός και έφερε σε επαφή τον Τζίμα με τον «Οδυσσεα», τον Γεράσιμο Αλεξάτο, (πράκτορα τω Άγγλων από το 1938), που παρέδωσε τις πρώτες 10.000 χρυσές λίρες και τους ασυρμάτους στο Κόμμα για επικοινωνία με το Κάιρο. 

 Ο Πλουμπίδης, έδωσε την εντολή για την χρηματοδότηση της μεταγωγής του Σιάντου , και την απελευθέρωση του. Για ένα μικρό διάστημα μεταφέρθηκε από την αστυνομία της κατοχής στις φυλακές της Τρίπολης από όπου τον απελευθέρωσαν οι λίρες του ΚΚΕ στις 26 Φεβρουαρίου 1942. Έκτατε έμεινε στην Αθήνα ως ο κύριος καθοδηγητής και όχι ο Ιωαννίδης ή ο Σιάντος. Αυτός, δημιούργησε και την ΟΠΛΑ και έδωσε τη διαταγή να παρακολουθείται κάθε αντικομμουνιστική πράξη, κουβέντα, ή σχόλιο εναντίον του ΕΑΜ και να γίνουν λίστες όλων των αντιφρονούντων, των «αντιδραστικών» , που είχαν συγγενείς στρατιωτικούς, αστυνομικούς, και αντάρτες Εθνικών οργανώσεων, οι οποίοι έπρεπε να ΠΕΘΑΝΟΥΝ, για να έρθει ο σοσιαλισμός της θαλασσοκράτειρας. 

 Ο Άγιος Πλουμπίδης ήταν ο υπεύθυνος για τις σφαγές της ΟΠΛΑ στο Περιστέρι, στο Άσυλο Κοκκινιάς, στα Τουρκοβούνια, τα διυλιστήρια της Ούλεν, την Κυψέλη, τοΔρουγούτι, τον Υμηττός, τη Καισαριανή, το Βύρωνας, το Μπαρουτάδικο, τα Λατομεία Κοπανά.... 

Αυτός ήταν πίσω από τις «υπερβασίες». Όταν τελείωσε ο Συμμοριτοπόλεμος τέθηκε επικεφαλής της παράνομης κομματικής οργάνωσης εσωτερικού, φροντίζοντας και την έκδοση της εφημερίδας «Δημοκρατικός» που αποτελούσε και το νόμιμο προσωπείο του παράνομου ΚΚΕ, και διεύθυνε ο Διονύσης Χριστάκος. Αρθογράφος ήταν ο Μιχάλης Κύρκος πατέρας του Λεωνίδα Κύρκου. 

 Ο Πλουμπίδης κατέδωσε τον Μπελογιάννη του οποίου η αποστολή ήταν να αφαιρέσει τον έλεγχο των Κομμουνιστών από τον Πλουμπίδη. 

 Η απόφαση να βγει στην επιφάνεια ελήφθη επειδή ήταν μελλοθάνατος με στόχο να αγιοποιηθεί και να εξαγνιστεί. Και αυτό το έργο ανέλαβε το κλιμάκιο της Ιντέλιτζενς Σέρβις. 

 Στις 27 Νοεμβρίου 1952 από το ραδιοσταθμό της Ελεύθερης Ελλάδας, μεταδόθηκε ότι «ο ο Πλουμπίδης είναι από 27ετίας πράκτορας της Ασφάλειας. (Από το 1925). Στη χιτλερική κατοχή και την περίοδο της αμερικανοκρατίας, ο προβοκάτορας Πλουμπίδης έκανε μεγάλη ζημιά στο λαϊκό κίνημα και το λαό μας. 

Ο Πλουμπίδης είναι βαμμένος θανάσιμος εχθρός του λαού. Τα στοιχεία που αφορούν τη χαφιέδικη πρακτορική δράση του θα δημοσιευτούν την κατάλληλη ώρα». Παράλληλα με αυτή την ανακοίνωση, η Ελεύθερη Ελλάδα μετέδωσε την ίδια ημέρα; ότι καθαιρέθηκε από μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ ο Γιάννης Ιωαννίδης. Ο Ζαχαριάδης που οι απολογητές του χαφιεδοσοσιαλισμού των κατηγορούν για όλα, είπε ότι ο Πλουμπίδης «έκανε μεγάλη ζημιά στο λαϊκό κίνημα και το λαό μας» και ότι «ο Πλουμπίδης είναι βαμμένος θανάσιμος εχθρός του λαού». 

Ο Ζαχαριάδης που γνώριζε πόσο ηλίθιοι ήταν οι οπαδοί του δεν τους ζάλισε εξηγώντας ότι ο ετοιμοθάνατος Πλουμπίδης εκτελέστηκε για να γίνει «ήρωας» και τους είπε από την Φωνη της Αλήθειας . «ότι ο Πλουμπίδης δεν πέθανε, αλλά μεταφέρθηκε στην Αμερική, όπου γεμίζει τις μέρες και τις τσέπες του με το πικρό αντίτιμο της προδοσίας». 

 Στις 14 Αυγούστου 1954, η Ιντέλιζενς Σέρβις φρόντισε να περάσει στο ΠΑΝΘΕΟΝ ο πράκτωρ Πλουμπίδης. Η εκτέλεση του, έγινε λίγο πριν πεθάνει από την φυματίωση για να μπορεί ο κάθε ηλίθιος σήμερα να αποκαλεί τον χαφιέ «αγωνιστή» και να τον τιμά επειδή πάθανε τραγουδώντας την Διεθνή. 

Σπύρος Χατζάρας